< رُؤيا 1 >
| إِعْلَانُ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، ٱلَّذِي أَعْطَاهُ إِيَّاهُ ٱللهُ، لِيُرِيَ عَبِيدَهُ مَا لَابُدَّ أَنْ يَكُونَ عَنْ قَرِيبٍ، وَبَيَّنَهُ مُرْسِلًا بِيَدِ مَلَاكِهِ لِعَبْدِهِ يُوحَنَّا، | ١ 1 |
යත් ප්රකාශිතං වාක්යම් ඊශ්වරඃ ස්වදාසානාං නිකටං ශීඝ්රමුපස්ථාස්යන්තීනාං ඝටනානාං දර්ශනාර්ථං යීශුඛ්රීෂ්ටේ සමර්පිතවාන් තත් ස ස්වීයදූතං ප්රේෂ්ය නිජසේවකං යෝහනං ඥාපිතවාන්|
| ٱلَّذِي شَهِدَ بِكَلِمَةِ ٱللهِ وَبِشَهَادَةِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ بِكُلِّ مَا رَآهُ. | ٢ 2 |
ස චේශ්වරස්ය වාක්යේ ඛ්රීෂ්ටස්ය සාක්ෂ්යේ ච යද්යද් දෘෂ්ටවාන් තස්ය ප්රමාණං දත්තවාන්|
| طُوبَى لِلَّذِي يَقْرَأُ وَلِلَّذِينَ يَسْمَعُونَ أَقْوَالَ ٱلنُّبُوَّةِ، وَيَحْفَظُونَ مَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِيهَا، لِأَنَّ ٱلْوَقْتَ قَرِيبٌ. | ٣ 3 |
ඒතස්ය භවිෂ්යද්වක්තෘග්රන්ථස්ය වාක්යානාං පාඨකඃ ශ්රෝතාරශ්ච තන්මධ්යේ ලිඛිතාඥාග්රාහිණශ්ච ධන්යා යතඃ ස කාලඃ සන්නිකටඃ|
| يُوحَنَّا، إِلَى ٱلسَّبْعِ ٱلْكَنَائِسِ ٱلَّتِي فِي أَسِيَّا: نِعْمَةٌ لَكُمْ وَسَلَامٌ مِنَ ٱلْكَائِنِ وَٱلَّذِي كَانَ وَٱلَّذِي يَأْتِي، وَمِنَ ٱلسَّبْعَةِ ٱلْأَرْوَاحِ ٱلَّتِي أَمَامَ عَرْشِهِ، | ٤ 4 |
යෝහන් ආශියාදේශස්ථාඃ සප්ත සමිතීඃ ප්රති පත්රං ලිඛති| යෝ වර්ත්තමානෝ භූතෝ භවිෂ්යංශ්ච යේ ච සප්තාත්මානස්තස්ය සිංහාසනස්ය සම්මුඛේ තිෂ්ඨන්ති
| وَمِنْ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ ٱلشَّاهِدِ ٱلْأَمِينِ، ٱلْبِكْرِ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، وَرَئِيسِ مُلُوكِ ٱلْأَرْضِ: ٱلَّذِي أَحَبَّنَا، وَقَدْ غَسَّلَنَا مِنْ خَطَايَانَا بِدَمِهِ، | ٥ 5 |
යශ්ච යීශුඛ්රීෂ්ටෝ විශ්වස්තඃ සාක්ෂී මෘතානාං මධ්යේ ප්රථමජාතෝ භූමණ්ඩලස්ථරාජානාම් අධිපතිශ්ච භවති, ඒතේභ්යෝ (අ)නුග්රහඃ ශාන්තිශ්ච යුෂ්මාසු වර්ත්තතාං|
| وَجَعَلَنَا مُلُوكًا وَكَهَنَةً لِلهِ أَبِيهِ، لَهُ ٱلْمَجْدُ وَٱلسُّلْطَانُ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. آمِينَ. (aiōn ) | ٦ 6 |
යෝ (අ)ස්මාසු ප්රීතවාන් ස්වරුධිරේණාස්මාන් ස්වපාපේභ්යඃ ප්රක්ෂාලිතවාන් තස්ය පිතුරීශ්වරස්ය යාජකාන් කෘත්වාස්මාන් රාජවර්ගේ නියුක්තවාංශ්ච තස්මින් මහිමා පරාක්රමශ්චානන්තකාලං යාවද් වර්ත්තතාං| ආමේන්| (aiōn )
| هُوَذَا يَأْتِي مَعَ ٱلسَّحَابِ، وَسَتَنْظُرُهُ كُلُّ عَيْنٍ، وَٱلَّذِينَ طَعَنُوهُ، وَيَنُوحُ عَلَيْهِ جَمِيعُ قَبَائِلِ ٱلْأَرْضِ. نَعَمْ آمِينَ. | ٧ 7 |
පශ්යත ස මේඝෛරාගච්ඡති තේනෛකෛකස්ය චක්ෂුස්තං ද්රක්ෂ්යති යේ ච තං විද්ධවන්තස්තේ (අ)පි තං විලෝකිෂ්යන්තේ තස්ය කෘතේ පෘථිවීස්ථාඃ සර්ව්වේ වංශා විලපිෂ්යන්ති| සත්යම් ආමේන්|
| «أَنَا هُوَ ٱلْأَلِفُ وَٱلْيَاءُ، ٱلْبِدَايَةُ وَٱلنِّهَايَةُ» يَقُولُ ٱلرَّبُّ ٱلْكَائِنُ وَٱلَّذِي كَانَ وَٱلَّذِي يَأْتِي، ٱلْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ. | ٨ 8 |
වර්ත්තමානෝ භූතෝ භවිෂ්යංශ්ච යඃ සර්ව්වශක්තිමාන් ප්රභුඃ පරමේශ්වරඃ ස ගදති, අහමේව කඃ ක්ෂශ්චාර්ථත ආදිරන්තශ්ච|
| أَنَا يُوحَنَّا أَخُوكُمْ وَشَرِيكُكُمْ فِي ٱلضِّيقَةِ وَفِي مَلَكُوتِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ وَصَبْرِهِ. كُنْتُ فِي ٱلْجَزِيرَةِ ٱلَّتِي تُدْعَى بَطْمُسَ مِنْ أَجْلِ كَلِمَةِ ٱللهِ، وَمِنْ أَجْلِ شَهَادَةِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ. | ٩ 9 |
යුෂ්මාකං භ්රාතා යීශුඛ්රීෂ්ටස්ය ක්ලේශරාජ්යතිතික්ෂාණාං සහභාගී චාහං යෝහන් ඊශ්වරස්ය වාක්යහේතෝ ර්යීශුඛ්රීෂ්ටස්ය සාක්ෂ්යහේතෝශ්ච පාත්මනාමක උපද්වීප ආසං|
| كُنْتُ فِي ٱلرُّوحِ فِي يَوْمِ ٱلرَّبِّ، وَسَمِعْتُ وَرَائِي صَوْتًا عَظِيمًا كَصَوْتِ بُوقٍ | ١٠ 10 |
තත්ර ප්රභෝ ර්දිනේ ආත්මනාවිෂ්ටෝ (අ)හං ස්වපශ්චාත් තූරීධ්වනිවත් මහාරවම් අශ්රෞෂං,
| قَائِلًا: «أَنَا هُوَ ٱلْأَلِفُ وَٱلْيَاءُ. ٱلْأَوَّلُ وَٱلْآخِرُ. وَٱلَّذِي تَرَاهُ، ٱكْتُبْ فِي كِتَابٍ وَأَرْسِلْ إِلَى ٱلسَّبْعِ ٱلْكَنَائِسِ ٱلَّتِي فِي أَسِيَّا: إِلَى أَفَسُسَ، وَإِلَى سِمِيرْنَا، وَإِلَى بَرْغَامُسَ، وَإِلَى ثِيَاتِيرَا، وَإِلَى سَارْدِسَ، وَإِلَى فِيلَادَلْفِيَا، وَإِلَى لَاوُدِكِيَّةَ». | ١١ 11 |
තේනෝක්තම්, අහං කඃ ක්ෂශ්චාර්ථත ආදිරන්තශ්ච| ත්වං යද් ද්රක්ෂ්යසි තද් ග්රන්ථේ ලිඛිත්වාශියාදේශස්ථානාං සප්ත සමිතීනාං සමීපම් ඉඵිෂං ස්මුර්ණාං ථුයාතීරාං සාර්ද්දිං ඵිලාදිල්ඵියාං ලායදීකේයාඤ්ච ප්රේෂය|
| فَٱلْتَفَتُّ لِأَنْظُرَ ٱلصَّوْتَ ٱلَّذِي تَكَلَّمَ مَعِي. وَلَمَّا ٱلْتَفَتُّ رَأَيْتُ سَبْعَ مَنَايِرَ مِنْ ذَهَبٍ، | ١٢ 12 |
තතෝ මයා සම්භාෂමාණස්ය කස්ය රවඃ ශ්රූයතේ තද්දර්ශනාර්ථං මුඛං පරාවර්ත්තිතං තත් පරාවර්ත්ය ස්වර්ණමයාඃ සප්ත දීපවෘක්ෂා දෘෂ්ටාඃ|
| وَفِي وَسْطِ ٱلسَّبْعِ ٱلْمَنَايِرِ شِبْهُ ٱبْنِ إِنْسَانٍ، مُتَسَرْبِلًا بِثَوْبٍ إِلَى ٱلرِّجْلَيْنِ، وَمُتَمَنْطِقًا عِنْدَ ثَدْيَيْهِ بِمِنْطَقَةٍ مِنْ ذَهَبٍ. | ١٣ 13 |
තේෂාං සප්ත දීපවෘක්ෂාණාං මධ්යේ දීර්ඝපරිච්ඡදපරිහිතඃ සුවර්ණශෘඞ්ඛලේන වේෂ්ටිතවක්ෂශ්ච මනුෂ්යපුත්රාකෘතිරේකෝ ජනස්තිෂ්ඨති,
| وَأَمَّا رَأْسُهُ وَشَعْرُهُ فَأَبْيَضَانِ كَٱلصُّوفِ ٱلْأَبْيَضِ كَٱلثَّلْجِ، وَعَيْنَاهُ كَلَهِيبِ نَارٍ. | ١٤ 14 |
තස්ය ශිරඃ කේශශ්ච ශ්වේතමේෂලෝමානීව හිමවත් ශ්රේතෞ ලෝචනේ වහ්නිශිඛාසමේ
| وَرِجْلَاهُ شِبْهُ ٱلنُّحَاسِ ٱلنَّقِيِّ، كَأَنَّهُمَا مَحْمِيَّتَانِ فِي أَتُونٍ. وَصَوْتُهُ كَصَوْتِ مِيَاهٍ كَثِيرَةٍ. | ١٥ 15 |
චරණෞ වහ්නිකුණ්ඩේතාපිතසුපිත්තලසදෘශෞ රවශ්ච බහුතෝයානාං රවතුල්යඃ|
| وَمَعَهُ فِي يَدِهِ ٱلْيُمْنَى سَبْعَةُ كَوَاكِبَ، وَسَيْفٌ مَاضٍ ذُو حَدَّيْنِ يَخْرُجُ مِنْ فَمِهِ، وَوَجْهُهُ كَٱلشَّمْسِ وَهِيَ تُضِيءُ فِي قُوَّتِهَا. | ١٦ 16 |
තස්ය දක්ෂිණහස්තේ සප්ත තාරා විද්යන්තේ වක්ත්රාච්ච තීක්ෂ්ණෝ ද්විධාරඃ ඛඞ්ගෝ නිර්ගච්ඡති මුඛමණ්ඩලඤ්ච ස්වතේජසා දේදීප්යමානස්ය සූර්ය්යස්ය සදෘශං|
| فَلَمَّا رَأَيْتُهُ سَقَطْتُ عِنْدَ رِجْلَيْهِ كَمَيِّتٍ، فَوَضَعَ يَدَهُ ٱلْيُمْنَى عَلَيَّ قَائِلًا لِي: «لَا تَخَفْ، أَنَا هُوَ ٱلْأَوَّلُ وَٱلْآخِرُ، | ١٧ 17 |
තං දෘෂ්ට්වාහං මෘතකල්පස්තච්චරණේ පතිතස්තතඃ ස්වදක්ෂිණකරං මයි නිධාය තේනෝක්තම් මා භෛෂීඃ; අහම් ආදිරන්තශ්ච|
| وَٱلْحَيُّ. وَكُنْتُ مَيْتًا، وَهَا أَنَا حَيٌّ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ! آمِينَ. وَلِي مَفَاتِيحُ ٱلْهَاوِيَةِ وَٱلْمَوْتِ. (aiōn , Hadēs ) | ١٨ 18 |
අහම් අමරස්තථාපි මෘතවාන් කින්තු පශ්යාහම් අනන්තකාලං යාවත් ජීවාමි| ආමේන්| මෘත්යෝඃ පරලෝකස්ය ච කුඤ්ජිකා මම හස්තගතාඃ| (aiōn , Hadēs )
| فَٱكْتُبْ مَا رَأَيْتَ، وَمَا هُوَ كَائِنٌ، وَمَا هُوَ عَتِيدٌ أَنْ يَكُونَ بَعْدَ هَذَا. | ١٩ 19 |
අතෝ යද් භවති යච්චේතඃ පරං භවිෂ්යති ත්වයා දෘෂ්ටං තත් සර්ව්වං ලිඛ්යතාං|
| سِرُّ ٱلسَّبْعَةِ ٱلْكَوَاكِبِ ٱلَّتِي رَأَيْتَ عَلَى يَمِينِي، وَٱلسَّبْعِ ٱلْمَنَايِرِ ٱلذَّهَبِيَّةِ: ٱلسَّبْعَةُ ٱلْكَوَاكِبُ هِيَ مَلَائِكَةُ ٱلسَّبْعِ ٱلْكَنَائِسِ، وَٱلْمَنَايِرُ ٱلسَّبْعُ ٱلَّتِي رَأَيْتَهَا هِيَ ٱلسَّبْعُ ٱلْكَنَائِسِ». | ٢٠ 20 |
මම දක්ෂිණහස්තේ ස්ථිතා යාඃ සප්ත තාරා යේ ච ස්වර්ණමයාඃ සප්ත දීපවෘක්ෂාස්ත්වයා දෘෂ්ටාස්තත්තාත්පර්ය්යමිදං තාඃ සප්ත තාරාඃ සප්ත සමිතීනාං දූතාඃ සුවර්ණමයාඃ සප්ත දීපවෘක්ෂාශ්ච සප්ත සමිතයඃ සන්ති|
