اَلْمَزَامِيرُ 33

١ 1 اِهْتِفُوا أَيُّهَا ٱلصِّدِّيقُونَ بِٱلرَّبِّ. بِٱلْمُسْتَقِيمِينَ يَلِيقُ ٱلتَّسْبِيحُ.

Juble, I rettferdige, i Herren! For de opriktige sømmer sig lovsang.

٢ 2 ٱحْمَدُوا ٱلرَّبَّ بِٱلْعُودِ. بِرَبَابَةٍ ذَاتِ عَشَرَةِ أَوْتَارٍ رَنِّمُوا لَهُ.

Pris Herren med citar, lovsyng ham til tistrenget harpe!

٣ 3 غَنُّوا لَهُ أُغْنِيَةً جَدِيدَةً. أَحْسِنُوا ٱلْعَزْفَ بِهُتَافٍ.

Syng en ny sang for ham, spill liflig med frydesang!

٤ 4 لِأَنَّ كَلِمَةَ ٱلرَّبِّ مُسْتَقِيمَةٌ، وَكُلَّ صُنْعِهِ بِٱلْأَمَانَةِ.

For Herrens ord er sant, og all hans gjerning er trofast.

٥ 5 يُحِبُّ ٱلْبِرَّ وَٱلْعَدْلَ. ٱمْتَلَأَتِ ٱلْأَرْضُ مِنْ رَحْمَةِ ٱلرَّبِّ.

Han elsker rettferdighet og rett; jorden er full av Herrens miskunnhet.

٦ 6 بِكَلِمَةِ ٱلرَّبِّ صُنِعَتِ ٱلسَّمَاوَاتُ، وَبِنَسَمَةِ فِيهِ كُلُّ جُنُودِهَا.

Himlene er skapt ved Herrens ord, og all deres hær ved hans munns ånde.

٧ 7 يَجْمَعُ كَنَدٍّ أَمْوَاهَ ٱلْيَمِّ. يَجْعَلُ ٱللُّجَجَ فِي أَهْرَاءٍ.

Han samler havets vann som en dynge, han legger de dype vann i forrådshus.

٨ 8 لِتَخْشَ ٱلرَّبَّ كُلُّ ٱلْأَرْضِ، وَمِنْهُ لِيَخَفْ كُلُّ سُكَّانِ ٱلْمَسْكُونَةِ.

All jorden frykte for Herren, for ham beve alle de som bor på jorderike!

٩ 9 لِأَنَّهُ قَالَ فَكَانَ. هُوَ أَمَرَ فَصَارَ.

For han talte, og det skjedde; han bød, og det stod der.

١٠ 10 ٱلرَّبُّ أَبْطَلَ مُؤَامَرَةَ ٱلْأُمَمِ. لَاشَى أَفْكَارَ ٱلشُّعُوبِ.

Herren omstøter hedningenes råd, han gjør folkenes tanker til intet.

١١ 11 أَمَّا مُؤَامَرَةُ ٱلرَّبِّ فَإِلَى ٱلْأَبَدِ تَثْبُتُ. أَفْكَارُ قَلْبِهِ إِلَى دَوْرٍ فَدَوْرٍ.

Herrens råd står fast evindelig, hans hjertes tanker fra slekt til slekt.

١٢ 12 طُوبَى لِلْأُمَّةِ ٱلَّتِي ٱلرَّبُّ إِلَهُهَا، ٱلشَّعْبِ ٱلَّذِي ٱخْتَارَهُ مِيرَاثًا لِنَفْسِهِ.

Salig er det folk hvis Gud Herren er, det folk han har utvalgt til sin arv.

١٣ 13 مِنَ ٱلسَّمَاوَاتِ نَظَرَ ٱلرَّبُّ. رَأَى جَمِيعَ بَنِي ٱلْبَشَرِ.

Fra himmelen skuer Herren ned han ser alle menneskenes barn.

١٤ 14 مِنْ مَكَانِ سُكْنَاهُ تَطَلَّعَ إِلَى جَمِيعِ سُكَّانِ ٱلْأَرْضِ.

Fra det sted hvor han bor, ser han ned til alle dem som bor på jorden,

١٥ 15 ٱلْمُصَوِّرُ قُلُوبَهُمْ جَمِيعًا، ٱلْمُنْتَبِهُ إِلَى كُلِّ أَعْمَالِهِمْ.

han som har skapt deres hjerter alle sammen, han som gir akt på alle deres gjerninger.

١٦ 16 لَنْ يَخْلُصَ ٱلْمَلِكُ بِكِثْرَةِ ٱلْجَيْشِ. ٱلْجَبَّارُ لَا يُنْقَذُ بِعِظَمِ ٱلْقُوَّةِ.

En konge frelses ikke ved sin store makt, en helt reddes ikke ved sin store kraft.

١٧ 17 بَاطِلٌ هُوَ ٱلْفَرَسُ لِأَجْلِ ٱلْخَلَاصِ، وَبِشِدَّةِ قُوَّتِهِ لَا يُنَجِّي.

Hesten er ikke å stole på til frelse, og med sin store styrke redder den ikke.

١٨ 18 هُوَذَا عَيْنُ ٱلرَّبِّ عَلَى خَائِفِيهِ ٱلرَّاجِينَ رَحْمَتَهُ،

Se, Herrens øie ser til dem som frykter ham, som bier på hans miskunnhet,

١٩ 19 لِيُنَجِّيَ مِنَ ٱلْمَوْتِ أَنْفُسَهُمْ، وَلِيَسْتَحْيِيَهُمْ فِي ٱلْجُوعِ.

for å utfri deres sjel fra døden og holde dem i live i hungersnød.

٢٠ 20 أَنْفُسُنَا ٱنْتَظَرَتِ ٱلرَّبَّ. مَعُونَتُنَا وَتُرْسُنَا هُوَ.

Vår sjel bier på Herren; han er vår hjelp og vårt skjold.

٢١ 21 لِأَنَّهُ بِهِ تَفْرَحُ قُلُوبُنَا، لِأَنَّنَا عَلَى ٱسْمِهِ ٱلْقُدُّوسِ ٱتَّكَلْنَا.

For i ham fryder vårt hjerte sig, fordi vi setter vår lit til hans hellige navn.

٢٢ 22 لِتَكُنْ يَارَبُّ رَحْمَتُكَ عَلَيْنَا حَسْبَمَا ٱنْتَظَرْنَاكَ.

Din miskunnhet, Herre, være over oss, således som vi håper på dig!