اَلْمَزَامِيرُ 147

١ 1 سَبِّحُوا ٱلرَّبَّ، لِأَنَّ ٱلتَّرَنُّمَ لِإِلَهِنَا صَالِحٌ. لِأَنَّهُ مُلِذٌّ. ٱلتَّسْبِيحُ لَائِقٌ.

Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.

٢ 2 ٱلرَّبُّ يَبْنِي أُورُشَلِيمَ. يَجْمَعُ مَنْفِيِّي إِسْرَائِيلَ.

Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.

٣ 3 يَشْفِي ٱلْمُنْكَسِرِي ٱلْقُلُوبِ، وَيَجْبُرُ كَسْرَهُمْ.

Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.

٤ 4 يُحْصِي عَدَدَ ٱلْكَوَاكِبِ. يَدْعُو كُلَّهَا بِأَسْمَاءٍ.

Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.

٥ 5 عَظِيمٌ هُوَ رَبُّنَا، وَعَظِيمُ ٱلْقُوَّةِ. لِفَهْمِهِ لَا إِحْصَاءَ.

Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.

٦ 6 ٱلرَّبُّ يَرْفَعُ ٱلْوُدَعَاءَ، وَيَضَعُ ٱلْأَشْرَارَ إِلَى ٱلْأَرْضِ.

Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.

٧ 7 أَجِيبُوا ٱلرَّبَّ بِحَمْدٍ. رَنِّمُوا لِإِلَهِنَا بِعُودٍ.

Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;

٨ 8 ٱلْكَاسِي ٱلسَّمَاوَاتِ سَحَابًا، ٱلْمُهَيِّئِ لِلْأَرْضِ مَطَرًا، ٱلْمُنْبِتِ ٱلْجِبَالَ عُشْبًا،

Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;

٩ 9 ٱلْمُعْطِي لِلْبَهَائِمِ طَعَامَهَا، لِفِرَاخِ ٱلْغِرْبَانِ ٱلَّتِي تَصْرُخُ.

Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.

١٠ 10 لَا يُسَرُّ بِقُوَّةِ ٱلْخَيْلِ. لَا يَرْضَى بِسَاقَيِ ٱلرَّجُلِ.

Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.

١١ 11 يَرْضَى ٱلرَّبُّ بِأَتْقِيَائِهِ، بِٱلرَّاجِينَ رَحْمَتَهُ.

Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.

١٢ 12 سَبِّحِي يَا أُورُشَلِيمُ ٱلرَّبَّ، سَبِّحِي إِلَهَكِ يَاصِهْيَوْنُ.

Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.

١٣ 13 لِأَنَّهُ قَدْ شَدَّدَ عَوَارِضَ أَبْوَابِكِ. بَارَكَ أَبْنَاءَكِ دَاخِلَكِ.

Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.

١٤ 14 ٱلَّذِي يَجْعَلُ تُخُومَكِ سَلَامًا، وَيُشْبِعُكِ مِنْ شَحْمِ ٱلْحِنْطَةِ.

On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.

١٥ 15 يُرْسِلُ كَلِمَتَهُ فِي ٱلْأَرْضِ. سَرِيعًا جِدًا يُجْرِي قَوْلَهُ.

On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.

١٦ 16 ٱلَّذِي يُعطِي ٱلثَّلْجَ كَٱلصُّوفِ، وَيُذَرِّي ٱلصَّقِيعَ كَٱلرَّمَادِ.

On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.

١٧ 17 يُلْقِي جَمْدَهُ كَفُتَاتٍ. قُدَّامَ بَرْدِهِ مَنْ يَقِفُ؟

Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?

١٨ 18 يُرْسِلُ كَلِمَتَهُ فَيُذِيبُهَا. يَهُبُّ بِرِيحِهِ فَتَسِيلُ ٱلْمِيَاهُ.

Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.

١٩ 19 يُخْبِرُ يَعْقُوبَ بِكَلِمَتِهِ، وَإِسْرَائِيلَ بِفَرَائِضِهِ وَأَحْكَامِهِ.

Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.

٢٠ 20 لَمْ يَصْنَعْ هَكَذَا بِإِحْدَى ٱلأُمَمِ، وَأَحْكَامُهُ لَمْ يَعْرِفُوهَا. هَلِّلُويَا.

Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.