اَلْمَزَامِيرُ 120

١ 1 تَرْنِيمَةُ ٱلْمَصَاعِدِ إِلَى ٱلرَّبِّ فِي ضِيْقِي صَرَخْتُ فَٱسْتَجَابَ لِي.

۱ سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

٢ 2 يَارَبُّ، نَجِّ نَفْسِي مِنْ شِفَاهِ ٱلْكَذِبِ، مِنْ لِسَانِ غِشٍّ.

۲ ‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.

٣ 3 مَاذَا يُعْطِيكَ وَمَاذَا يَزِيدُ لَكَ لِسَانُ ٱلْغِشِّ؟

۳ چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟

٤ 4 سِهَامَ جَبَّارٍ مَسْنُونَةً مَعَ جَمْرِ ٱلرَّتَمِ.

۴ تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

٥ 5 وَيْلِي لِغُرْبَتِي فِي مَاشِكَ، لِسَكَنِي فِي خِيَامِ قِيدَارَ!

۵ وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.

٦ 6 طَالَ عَلَى نَفْسِي سَكَنُهَا مَعَ مُبْغِضِ ٱلسَّلَامِ.

۶ چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.

٧ 7 أَنَا سَلَامٌ، وَحِينَمَا أَتَكَلَّمُ فَهُمْ لِلْحَرْبِ.

۷ من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.