اَلْمَزَامِيرُ 105

١ 1 اِحْمَدُوا ٱلرَّبَّ. ٱدْعُوا بِٱسْمِهِ. عَرِّفُوا بَيْنَ ٱلْأُمَمِ بِأَعْمَالِهِ.

Hvalite Gospoda; glasite ime njegovo; javljajte po narodima djela njegova.

٢ 2 غَنُّوا لَهُ. رَنِّمُوا لَهُ. أَنْشِدُوا بِكُلِّ عَجَائِبِهِ.

Pjevajte mu i slavite ga; kazujte sva èudesa njegova.

٣ 3 ٱفْتَخِرُوا بِٱسْمِهِ ٱلْقُدُّوسِ. لِتَفْرَحْ قُلُوبُ ٱلَّذِينَ يَلْتَمِسُونَ ٱلرَّبَّ.

Hvalite se svetijem imenom njegovijem; nek se veseli srce onijeh koji traže Gospoda.

٤ 4 اُطْلُبُوا ٱلرَّبَّ وَقُدْرَتَهُ. ٱلْتَمِسُوا وَجْهَهُ دَائِمًا.

Tražite Gospoda i silu njegovu, tražite lice njegovo bez prestanka.

٥ 5 ٱذْكُرُوا عَجَائِبَهُ ٱلَّتِي صَنَعَ، آيَاتِهِ وَأَحْكَامَ فِيهِ،

Pamtite èudesa njegova koja je uèinio, znake njegove i sudove usta njegovijeh.

٦ 6 يَا ذُرِّيَّةَ إِبْراهِيمَ عَبْدِهِ، يَا بَنِي يَعْقُوبَ مُخْتَارِيهِ.

Sjeme Avramovo sluge su njegove, sinovi Jakovljevi izbrani njegovi.

٧ 7 هُوَ ٱلرَّبُّ إِلَهُنَا فِي كُلِّ ٱلْأَرْضِ أَحْكَامُهُ.

On je Gospod Bog naš, po svoj su zemlji sudovi njegovi.

٨ 8 ذَكَرَ إِلَى ٱلدَّهْرِ عَهْدَهُ، كَلَامًا أَوْصَى بِهِ إِلَى أَلْفِ دَوْرٍ،

Pamti uvijek zavjet svoj, rijeè, koju je dao na tisuæu koljena,

٩ 9 ٱلَّذِي عَاهَدَ بِهِ إِبْراهِيمَ، وَقَسَمَهُ لِإِسْحاقَ،

Što je zavjetovao Avramu, i za što se kleo Isaku.

١٠ 10 فَثَبَّتَهُ لِيَعْقُوبَ فَرِيضَةً، وَلِإِسْرَائِيلَ عَهْدًا أَبَدِيًّا،

To je postavio Jakovu za zakon, i Izrailju za zavjet vjeèni,

١١ 11 قَائِلًا: «لَكَ أُعْطِي أَرْضَ كَنْعَانَ حَبْلَ مِيرَاثِكُمْ».

Govoreæi: tebi æu dati zemlju Hanansku u našljedni dio.

١٢ 12 إِذْ كَانُوا عَدَدًا يُحْصَى، قَلِيلِينَ وَغُرَبَاءَ فِيهَا.

Tada ih još bijaše malo na broj, bijaše ih malo, i bjehu došljaci.

١٣ 13 ذَهَبُوا مِنْ أُمَّةٍ إِلَى أُمَّةٍ، مِنْ مَمْلَكَةٍ إِلَى شَعْبٍ آخَرَ.

Iðahu od naroda do naroda, iz jednoga carstva k drugome plemenu.

١٤ 14 فَلَمْ يَدَعْ إِنْسَانًا يَظْلِمُهُمْ، بَلْ وَبَّخَ مُلُوكًا مِنْ أَجْلِهِمْ،

Ne dade nikome da im naudi, i karaše za njih careve:

١٥ 15 قَائِلًا: «لَا تَمَسُّوا مُسَحَائِي، وَلَا تُسِيئُوا إِلَى أَنْبِيَائِي».

“Ne dirajte u pomazanike moje, i prorocima mojim ne èinite zla.”

١٦ 16 دَعَا بِٱلْجُوعِ عَلَى ٱلْأَرْضِ. كَسَرَ قِوَامَ ٱلْخُبْزِ كُلَّهُ.

I pusti glad na onu zemlju; i potr sav hljeb što je za hranu.

١٧ 17 أَرْسَلَ أَمَامَهُمْ رَجُلًا. بِيعَ يُوسُفُ عَبْدًا.

Posla pred njima èovjeka; u roblje prodan bi Josif.

١٨ 18 آذَوْا بِٱلْقَيْدِ رِجْلَيْهِ. فِي ٱلْحَدِيدِ دَخَلَتْ نَفْسُهُ،

Okovima stegoše noge njegove, gvožðe tištaše dušu njegovu,

١٩ 19 إِلَى وَقْتِ مَجِيءِ كَلِمَتِهِ. قَوْلُ ٱلرَّبِّ ٱمْتَحَنَهُ.

Dok se steèe rijeè njegova, i rijeè Gospodnja proslavi ga.

٢٠ 20 أَرْسَلَ ٱلْمَلِكُ فَحَلَّهُ. أَرْسَلَ سُلْطَانُ ٱلشَّعْبِ فَأَطْلَقَهُ.

Posla car i odriješi ga; gospodar nad narodima, i pusti ga.

٢١ 21 أَقَامَهُ سَيِّدًا عَلَى بَيْتِهِ، وَمُسَلَّطًا عَلَى كُلِّ مُلْكِهِ،

Postavi ga gospodarem nad domom svojim, i zapovjednikom nad svijem što imaše.

٢٢ 22 لِيَأْسُرَ رُؤَسَاءَهُ حَسَبَ إِرَادَتِهِ وَيُعَلِّمَ مَشَايِخَهُ حِكْمَةً.

Da vlada nad knezovima njegovijem po svojoj volji, i starješine njegove urazumljuje.

٢٣ 23 فَجَاءَ إِسْرَائِيلُ إِلَى مِصْرَ، وَيَعْقُوبُ تَغَرَّبَ فِي أَرْضِ حَامٍ.

Tada doðe Izrailj u Misir, i Jakov se preseli u zemlju Hamovu.

٢٤ 24 جَعَلَ شَعْبَهُ مُثْمِرًا جِدًّا، وَأَعَزَّهُ عَلَى أَعْدَائِهِ.

I namnoži Bog narod svoj i uèini ga jaèega od neprijatelja njegovijeh.

٢٥ 25 حَوَّلَ قُلُوبَهُمْ لِيُبْغِضُوا شَعْبَهُ، لِيَحْتَالُوا عَلَى عَبِيدِهِ.

Prevrnu se srce njihovo te omrznuše na narod njegov, i èiniše lukavstvo slugama njegovijem.

٢٦ 26 أَرْسَلَ مُوسَى عَبْدَهُ وَهارُونَ ٱلَّذِي ٱخْتَارَهُ.

Posla Mojsija, slugu svojega, Arona izbranika svojega.

٢٧ 27 أَقَامَا بَيْنَهُمْ كَلَامَ آيَاتِهِ، وَعَجَائِبَ فِي أَرْضِ حَامٍ.

Pokazaše meðu njima èudotvornu silu njegovu i znake njegove u zemlji Hamovoj.

٢٨ 28 أَرْسَلَ ظُلْمَةً فَأَظْلَمَتْ، وَلَمْ يَعْصَوْا كَلَامَهُ.

Pusti mrak i zamraèi, i ne protiviše se rijeèi njegovoj.

٢٩ 29 حَوَّلَ مِيَاهَهُمْ إِلَى دَمٍ وَقَتَلَ أَسْمَاكَهُمْ.

Pretvori vodu njihovu u krv, i pomori ribu njihovu.

٣٠ 30 أَفَاضَتْ أَرْضُهُمْ ضَفَادِعَ حَتَّى فِي مَخَادِعِ مُلُوكِهِمْ.

Provre zemlja njihova žabama, i klijeti careva njihovijeh.

٣١ 31 أَمَرَ فَجَاءَ ٱلذُّبَّانُ وَٱلْبَعُوضُ فِي كُلِّ تُخُومِهِمْ.

Reèe, i doðoše bubine, uši po svijem krajevima njihovijem.

٣٢ 32 جَعَلَ أَمْطَارَهُمْ بَرَدًا وَنَارًا مُلْتَهِبَةً فِي أَرْضِهِمْ.

Mjesto dažda posla na njih grad, živi oganj na zemlju njihovu.

٣٣ 33 ضَرَبَ كُرُومَهُمْ وَتِينَهُمْ، وَكَسَّرَ كُلَّ أَشْجَارِ تُخُومِهِمْ.

I pobi èokote njihove i smokve njihove, i potr drveta u krajevima njihovijem.

٣٤ 34 أَمَرَ فَجَاءَ ٱلْجَرَادُ وَغَوْغَاءُ بِلَا عَدَدٍ،

Reèe, i doðoše skakavci i gusjenice nebrojene;

٣٥ 35 فَأَكَلَ كُلَّ عُشْبٍ فِي بِلَادِهِمْ، وَأَكَلَ أَثْمَارَ أَرْضِهِمْ.

I izjedoše svu travu po zemlji njihovoj, i pojedoše rod u polju njihovu.

٣٦ 36 قَتَلَ كُلَّ بِكْرٍ فِي أَرْضِهِمْ، أَوَائِلَ كُلِّ قُوَّتِهِمْ.

I pobi sve prvence u zemlji njihovoj, prvine svakoga truda njihova.

٣٧ 37 فَأَخْرَجَهُمْ بِفِضَّةٍ وَذَهَبٍ، وَلَمْ يَكُنْ فِي أَسْبَاطِهِمْ عَاثِرٌ.

Izvede Izrailjce sa srebrom i zlatom, i ne bješe sustala u plemenima njihovijem.

٣٨ 38 فَرِحَتْ مِصْرُ بِخُرُوجِهِمْ، لِأَنَّ رُعْبَهُمْ سَقَطَ عَلَيْهِمْ.

Obradova se Misir izlasku njihovu, jer strah njihov bješe na nj pao.

٣٩ 39 بَسَطَ سَحَابًا سَجْفًا، وَنَارًا لِتُضِيءَ ٱللَّيْلَ.

Razastrije im oblak za pokrivaè, i oganj da svijetli noæu.

٤٠ 40 سَأَلُوا فَأَتَاهُمْ بِٱلسَّلْوَى، وَخُبْزَ ٱلسَّمَاءِ أَشْبَعَهُمْ.

Moliše, i posla im prepelice, i hljebom ih nebeskim hrani.

٤١ 41 شَقَّ ٱلصَّخْرَةَ فَٱنْفَجَرَتِ ٱلْمِيَاهُ. جَرَتْ فِي ٱلْيَابِسَةِ نَهْرًا.

Otvori kamen i proteèe voda, rijeke protekoše po suhoj pustinji.

٤٢ 42 لِأَنَّهُ ذَكَرَ كَلِمَةَ قُدْسِهِ مَعَ إِبْراهِيمَ عَبْدِهِ،

Jer se opominjaše svete rijeèi svoje k Avramu, sluzi svojemu.

٤٣ 43 فَأَخْرَجَ شَعْبَهُ بِٱبْتِهَاجٍ، وَمُخْتَارِيهِ بِتَرَنُّمٍ.

I izvede narod svoj u radosti, izbrane svoje u veselju.

٤٤ 44 وَأَعْطَاهُمْ أَرَاضِيَ ٱلْأُمَمِ، وَتَعَبَ ٱلشُّعُوبِ وَرِثُوهُ،

I dade im zemlju naroda i trud tuðinaca u našljedstvo.

٤٥ 45 لِكَيْ يَحْفَظُوا فَرَائِضَهُ وَيُطِيعُوا شَرَائِعَهُ. هَلِّلُويَا.

Da bi èuvali zapovijesti njegove, i zakone njegove pazili. Aliluja.