< مَتَّى 8 >

وَلَمَّا نَزَلَ مِنَ ٱلْجَبَلِ تَبِعَتْهُ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ. ١ 1
යදා ස පර්ව්වතාද් අවාරෝහත් තදා බහවෝ මානවාස්තත්පශ්චාද් වව්‍රජුඃ|
وَإِذَا أَبْرَصُ قَدْ جَاءَ وَسَجَدَ لَهُ قَائِلًا: «يَا سَيِّدُ، إِنْ أَرَدْتَ تَقْدِرْ أَنْ تُطَهِّرَنِي». ٢ 2
ඒකඃ කුෂ්ඨවාන් ආගත්‍ය තං ප්‍රණම්‍ය බභාෂේ, හේ ප්‍රභෝ, යදි භවාන් සංමන්‍යතේ, තර්හි මාං නිරාමයං කර්ත්තුං ශක්නෝති|
فَمَدَّ يَسُوعُ يَدَهُ وَلَمَسَهُ قَائِلًا: «أُرِيدُ، فَٱطْهُرْ!». وَلِلْوَقْتِ طَهُرَ بَرَصُهُ. ٣ 3
තතෝ යීශුඃ කරං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය තස්‍යාඞ්ගං ස්පෘශන් ව්‍යාජහාර, සම්මන්‍යේ(අ)හං ත්වං නිරාමයෝ භව; තේන ස තත්ක්‍ෂණාත් කුෂ්ඨේනාමෝචි|
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱنْظُرْ أَنْ لَا تَقُولَ لِأَحَدٍ. بَلِ ٱذْهَبْ أَرِ نَفْسَكَ لِلْكَاهِنِ، وَقَدِّمِ ٱلْقُرْبَانَ ٱلَّذِي أَمَرَ بِهِ مُوسَى شَهَادَةً لَهُمْ». ٤ 4
තතෝ යීශුස්තං ජගාද, අවධේහි කථාමේතාං කශ්චිදපි මා බ්‍රූහි, කින්තු යාජකස්‍ය සන්නිධිං ගත්වා ස්වාත්මානං දර්ශය මනුජේභ්‍යෝ නිජනිරාමයත්වං ප්‍රමාණයිතුං මූසානිරූපිතං ද්‍රව්‍යම් උත්සෘජ ච|
وَلَمَّا دَخَلَ يَسُوعُ كَفْرَنَاحُومَ، جَاءَ إِلَيْهِ قَائِدُ مِئَةٍ يَطْلُبُ إِلَيْهِ ٥ 5
තදනන්තරං යීශුනා කඵර්නාහූම්නාමනි නගරේ ප්‍රවිෂ්ටේ කශ්චිත් ශතසේනාපතිස්තත්සමීපම් ආගත්‍ය විනීය බභාෂේ,
وَيَقُولُ: «يَا سَيِّدُ، غُلَامِي مَطْرُوحٌ فِي ٱلْبَيْتِ مَفْلُوجًا مُتَعَذِّبًا جِدًّا». ٦ 6
හේ ප්‍රභෝ, මදීය ඒකෝ දාසඃ පක්‍ෂාඝාතව්‍යාධිනා භෘශං ව්‍යථිතඃ, සතු ශයනීය ආස්තේ|
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «أَنَا آتِي وَأَشْفِيهِ». ٧ 7
තදානීං යීශුස්තස්මෛ කථිතවාන්, අහං ගත්වා තං නිරාමයං කරිෂ්‍යාමි|
فَأَجَابَ قَائِدُ ٱلْمِئَةِ وَقَالَ: «يَا سَيِّدُ، لَسْتُ مُسْتَحِقًّا أَنْ تَدْخُلَ تَحْتَ سَقْفِي، لَكِنْ قُلْ كَلِمَةً فَقَطْ فَيَبْرَأَ غُلَامِي. ٨ 8
තතඃ ස ශතසේනාපතිඃ ප්‍රත්‍යවදත්, හේ ප්‍රභෝ, භවාන් යත් මම ගේහමධ්‍යං යාති තද්‍යෝග්‍යභාජනං නාහමස්මි; වාඞ්මාත්‍රම් ආදිශතු, තේනෛව මම දාසෝ නිරාමයෝ භවිෂ්‍යති|
لِأَنِّي أَنَا أَيْضًا إِنْسَانٌ تَحْتَ سُلْطَانٍ. لِي جُنْدٌ تَحْتَ يَدِي. أَقُولُ لِهَذَا: ٱذْهَبْ! فَيَذْهَبُ، وَلِآخَرَ: ٱئْتِ! فَيَأْتِي، وَلِعَبْدِيَ: ٱفْعَلْ هَذَا! فَيَفْعَلُ». ٩ 9
යතෝ මයි පරනිධ්නේ(අ)පි මම නිදේශවශ්‍යාඃ කති කති සේනාඃ සන්ති, තත ඒකස්මින් යාහීත්‍යුක්තේ ස යාති, තදන්‍යස්මින් ඒහීත්‍යුක්තේ ස ආයාති, තථා මම නිජදාසේ කර්ම්මෛතත් කුර්ව්විත්‍යුක්තේ ස තත් කරෝති|
فَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ تَعَجَّبَ، وَقَالَ لِلَّذِينَ يَتْبَعُونَ: «اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَمْ أَجِدْ وَلَا فِي إِسْرَائِيلَ إِيمَانًا بِمِقْدَارِ هَذَا! ١٠ 10
තදානීං යීශුස්තස්‍යෛතත් වචෝ නිශම්‍ය විස්මයාපන්නෝ(අ)භූත්; නිජපශ්චාද්ගාමිනෝ මානවාන් අවෝච්ච, යුෂ්මාන් තථ්‍යං වච්මි, ඉස්‍රායේලීයලෝකානාං මධ්‍යේ(අ)පි නෛතාදෘශෝ විශ්වාසෝ මයා ප්‍රාප්තඃ|
وَأَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ مِنَ ٱلْمَشَارِقِ وَٱلْمَغَارِبِ وَيَتَّكِئُونَ مَعَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ فِي مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ، ١١ 11
අන්‍යච්චාහං යුෂ්මාන් වදාමි, බහවඃ පූර්ව්වස්‍යාඃ පශ්චිමායාශ්ච දිශ ආගත්‍ය ඉබ්‍රාහීමා ඉස්හාකා යාකූබා ච සාකම් මිලිත්වා සමුපවේක්‍ෂ්‍යන්ති;
وَأَمَّا بَنُو ٱلْمَلَكُوتِ فَيُطْرَحُونَ إِلَى ٱلظُّلْمَةِ ٱلْخَارِجِيَّةِ. هُنَاكَ يَكُونُ ٱلْبُكَاءُ وَصَرِيرُ ٱلْأَسْنَانِ». ١٢ 12
කින්තු යත්‍ර ස්ථානේ රෝදනදන්තඝර්ෂණේ භවතස්තස්මින් බහිර්භූතතමිස්‍රේ රාජ්‍යස්‍ය සන්තානා නික්‍ෂේස්‍යන්තේ|
ثُمَّ قَالَ يَسُوعُ لِقَائِدِ ٱلْمِئَةِ: «ٱذْهَبْ، وَكَمَا آمَنْتَ لِيَكُنْ لَكَ». فَبَرَأَ غُلَامُهُ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ. ١٣ 13
තතඃ පරං යීශුස්තං ශතසේනාපතිං ජගාද, යාහි, තව ප්‍රතීත්‍යනුසාරතෝ මඞ්ගලං භූයාත්; තදා තස්මින්නේව දණ්ඩේ තදීයදාසෝ නිරාමයෝ බභූව|
وَلَمَّا جَاءَ يَسُوعُ إِلَى بَيْتِ بُطْرُسَ، رَأَى حَمَاتَهُ مَطْرُوحَةً وَمَحْمُومَةً، ١٤ 14
අනන්තරං යීශුඃ පිතරස්‍ය ගේහමුපස්ථාය ජ්වරේණ පීඩිතාං ශයනීයස්ථිතාං තස්‍ය ශ්වශ්‍රූං වීක්‍ෂාඤ්චක්‍රේ|
فَلَمَسَ يَدَهَا فَتَرَكَتْهَا ٱلْحُمَّى، فَقَامَتْ وَخَدَمَتْهُمْ. ١٥ 15
තතස්තේන තස්‍යාඃ කරස්‍ය ස්පෘෂ්ටතවාත් ජ්වරස්තාං තත්‍යාජ, තදා සා සමුත්ථාය තාන් සිෂේවේ|
وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ قَدَّمُوا إِلَيْهِ مَجَانِينَ كَثِيرِينَ، فَأَخْرَجَ ٱلْأَرْوَاحَ بِكَلِمَةٍ، وَجَمِيعَ ٱلْمَرْضَى شَفَاهُمْ، ١٦ 16
අනන්තරං සන්ධ්‍යායාං සත්‍යාං බහුශෝ භූතග්‍රස්තමනුජාන් තස්‍ය සමීපම් ආනින්‍යුඃ ස ච වාක්‍යේන භූතාන් ත්‍යාජයාමාස, සර්ව්වප්‍රකාරපීඩිතජනාංශ්ච නිරාමයාන් චකාර;
لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِإِشَعْيَاءَ ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «هُوَ أَخَذَ أَسْقَامَنَا وَحَمَلَ أَمْرَاضَنَا». ١٧ 17
තස්මාත්, සර්ව්වා දුර්බ්බලතාස්මාකං තේනෛව පරිධාරිතා| අස්මාකං සකලං ව්‍යාධිං සඒව සංගෘහීතවාන්| යදේතද්වචනං යිශයියභවිෂ්‍යද්වාදිනෝක්තමාසීත්, තත්තදා සඵලමභවත්|
وَلَمَّا رَأَى يَسُوعُ جُمُوعًا كَثِيرَةً حَوْلَهُ، أَمَرَ بِٱلذَّهَابِ إِلَى ٱلْعَبْرِ. ١٨ 18
අනන්තරං යීශුශ්චතුර්දික්‍ෂු ජනනිවහං විලෝක්‍ය තටින්‍යාඃ පාරං යාතුං ශිෂ්‍යාන් ආදිදේශ|
فَتَقَدَّمَ كَاتِبٌ وَقَالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، أَتْبَعُكَ أَيْنَمَا تَمْضِي». ١٩ 19
තදානීම් ඒක උපාධ්‍යාය ආගත්‍ය කථිතවාන්, හේ ගුරෝ, භවාන් යත්‍ර යාස්‍යති තත්‍රාහමපි භවතඃ පශ්චාද් යාස්‍යාමි|
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «لِلثَّعَالِبِ أَوْجِرَةٌ وَلِطُيُورِ ٱلسَّمَاءِ أَوْكَارٌ، وَأَمَّا ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ فَلَيْسَ لَهُ أَيْنَ يُسْنِدُ رَأْسَهُ». ٢٠ 20
තතෝ යීශු ර්ජගාද, ක්‍රෝෂ්ටුඃ ස්ථාතුං ස්ථානං විද්‍යතේ, විහායසෝ විහඞ්ගමානාං නීඩානි ච සන්ති; කින්තු මනුෂ්‍යපුත්‍රස්‍ය ශිරඃ ස්ථාපයිතුං ස්ථානං න විද්‍යතේ|
وَقَالَ لَهُ آخَرُ مِنْ تَلَامِيذِهِ: «يَا سَيِّدُ، ٱئْذَنْ لِي أَنْ أَمْضِيَ أَوَّلًا وَأَدْفِنَ أَبِي». ٢١ 21
අනන්තරම් අපර ඒකඃ ශිෂ්‍යස්තං බභාෂේ, හේ ප්‍රභෝ, ප්‍රථමතෝ මම පිතරං ශ්මශානේ නිධාතුං ගමනාර්ථං මාම් අනුමන්‍යස්ව|
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱتْبَعْنِي، وَدَعِ ٱلْمَوْتَى يَدْفِنُونَ مَوْتَاهُمْ». ٢٢ 22
තතෝ යීශුරුක්තවාන් මෘතා මෘතාන් ශ්මශානේ නිදධතු, ත්වං මම පශ්චාද් ආගච්ඡ|
وَلَمَّا دَخَلَ ٱلسَّفِينَةَ تَبِعَهُ تَلَامِيذُهُ. ٢٣ 23
අනන්තරං තස්මින් නාවමාරූඪේ තස්‍ය ශිෂ්‍යාස්තත්පශ්චාත් ජග්මුඃ|
وَإِذَا ٱضْطِرَابٌ عَظِيمٌ قَدْ حَدَثَ فِي ٱلْبَحْرِ حَتَّى غَطَّتِ ٱلْأَمْوَاجُ ٱلسَّفِينَةَ، وَكَانَ هُوَ نَائِمًا. ٢٤ 24
පශ්චාත් සාගරස්‍ය මධ්‍යං තේෂු ගතේෂු තාදෘශඃ ප්‍රබලෝ ඣඤ්භ්ශනිල උදතිෂ්ඨත්, යේන මහාතරඞ්ග උත්ථාය තරණිං ඡාදිතවාන්, කින්තු ස නිද්‍රිත ආසීත්|
فَتَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَأَيْقَظُوهُ قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، نَجِّنَا فَإِنَّنَا نَهْلِكُ!». ٢٥ 25
තදා ශිෂ්‍යා ආගත්‍ය තස්‍ය නිද්‍රාභඞ්ගං කෘත්වා කථයාමාසුඃ, හේ ප්‍රභෝ, වයං ම්‍රියාමහේ, භවාන් අස්මාකං ප්‍රාණාන් රක්‍ෂතු|
فَقَالَ لَهُمْ: «مَا بَالُكُمْ خَائِفِينَ يا قَلِيلِي ٱلْإِيمَانِ؟». ثُمَّ قَامَ وَٱنْتَهَرَ ٱلرِّيَاحَ وَٱلْبَحْرَ، فَصَارَ هُدُوٌّ عَظِيمٌ. ٢٦ 26
තදා ස තාන් උක්තවාන්, හේ අල්පවිශ්වාසිනෝ යූයං කුතෝ විභීථ? තතඃ ස උත්ථාය වාතං සාගරඤ්ච තර්ජයාමාස, තතෝ නිර්ව්වාතමභවත්|
فَتَعَجَّبَ ٱلنَّاسُ قَائِلِينَ: «أَيُّ إِنْسَانٍ هَذَا؟ فَإِنَّ ٱلرِّيَاحَ وَٱلْبَحْرَ جَمِيعًا تُطِيعُهُ!». ٢٧ 27
අපරං මනුජා විස්මයං විලෝක්‍ය කථයාමාසුඃ, අහෝ වාතසරිත්පතී අස්‍ය කිමාඥාග්‍රාහිණෞ? කීදෘශෝ(අ)යං මානවඃ|
وَلَمَّا جَاءَ إِلَى ٱلْعَبْرِ إِلَى كُورَةِ ٱلْجِرْجَسِيِّينَ، ٱسْتَقْبَلَهُ مَجْنُونَانِ خَارِجَانِ مِنَ ٱلْقُبُورِ هَائِجَانِ جِدًّا، حَتَّى لَمْ يَكُنْ أَحَدٌ يَقْدِرُ أَنْ يَجْتَازَ مِنْ تِلْكَ ٱلطَّرِيقِ. ٢٨ 28
අනන්තරං ස පාරං ගත්වා ගිදේරීයදේශම් උපස්ථිතවාන්; තදා ද්වෞ භූතග්‍රස්තමනුජෞ ශ්මශානස්ථානාද් බහි ර්භූත්වා තං සාක්‍ෂාත් කෘතවන්තෞ, තාවේතාදෘශෞ ප්‍රචණ්ඩාවාස්තාං යත් තේන ස්ථානේන කෝපි යාතුං නාශක්නෝත්|
وَإِذَا هُمَا قَدْ صَرَخَا قَائِلَيْنِ: «مَا لَنَا وَلَكَ يا يَسُوعُ ٱبْنَ ٱللهِ؟ أَجِئْتَ إِلَى هُنَا قَبْلَ ٱلْوَقْتِ لِتُعَذِّبَنَا؟». ٢٩ 29
තාවුචෛඃ කථයාමාසතුඃ, හේ ඊශ්වරස්‍ය සූනෝ යීශෝ, ත්වයා සාකම් ආවයෝඃ කඃ සම්බන්ධඃ? නිරූපිතකාලාත් ප්‍රාගේව කිමාවාභ්‍යාං යාතනාං දාතුම් අත්‍රාගතෝසි?
وَكَانَ بَعِيدًا مِنْهُمْ قَطِيعُ خَنَازِيرَ كَثِيرَةٍ تَرْعَى. ٣٠ 30
තදානීං තාභ්‍යාං කිඤ්චිද් දූරේ වරාහාණාම් ඒකෝ මහාව්‍රජෝ(අ)චරත්|
فَٱلشَّيَاطِينُ طَلَبُوا إِلَيْهِ قَائِلِينَ: «إِنْ كُنْتَ تُخْرِجُنَا، فَأْذَنْ لَنَا أَنْ نَذْهَبَ إِلَى قَطِيعِ ٱلْخَنَازِيرِ». ٣١ 31
තතෝ භූතෞ තෞ තස්‍යාන්තිකේ විනීය කථයාමාසතුඃ, යද්‍යාවාං ත්‍යාජයසි, තර්හි වරාහාණාං මධ්‍යේව්‍රජම් ආවාං ප්‍රේරය|
فَقَالَ لَهُمُ: «ٱمْضُوا». فَخَرَجُوا وَمَضَوْا إِلَى قَطِيعِ ٱلْخَنَازِيرِ، وَإِذَا قَطِيعُ ٱلْخَنَازِيرِ كُلُّهُ قَدِ ٱنْدَفَعَ مِنْ عَلَى ٱلْجُرُفِ إِلَى ٱلْبَحْرِ، وَمَاتَ فِي ٱلْمِيَاهِ. ٣٢ 32
තදා යීශුරවදත් යාතං, අනන්තරං තෞ යදා මනුජෞ විහාය වරාහාන් ආශ්‍රිතවන්තෞ, තදා තේ සර්ව්වේ වරාහා උච්චස්ථානාත් මහාජවේන ධාවන්තඃ සාගරීයතෝයේ මජ්ජන්තෝ මම්‍රුඃ|
أَمَّا ٱلرُّعَاةُ فَهَرَبُوا وَمَضَوْا إِلَى ٱلْمَدِينَةِ، وَأَخْبَرُوا عَنْ كُلِّ شَيْءٍ، وَعَنْ أَمْرِ ٱلْمَجْنُونَيْنِ. ٣٣ 33
තතෝ වරාහරක්‍ෂකාඃ පලායමානා මධ්‍යේනගරං තෞ භූතග්‍රස්තෞ ප්‍රති යද්‍යද් අඝටත, තාඃ සර්ව්වවාර්ත්තා අවදන්|
فَإِذَا كُلُّ ٱلْمَدِينَةِ قَدْ خَرَجَتْ لِمُلَاقَاةِ يَسُوعَ. وَلَمَّا أَبْصَرُوهُ طَلَبُوا أَنْ يَنْصَرِفَ عَنْ تُخُومِهِمْ. ٣٤ 34
තතෝ නාගරිකාඃ සර්ව්වේ මනුජා යීශුං සාක්‍ෂාත් කර්ත්තුං බහිරායාතාඃ තඤ්ච විලෝක්‍ය ප්‍රාර්ථයාඤ්චක්‍රිරේ භවාන් අස්මාකං සීමාතෝ යාතු|

< مَتَّى 8 >