مَتَّى 8
| وَلَمَّا نَزَلَ مِنَ ٱلْجَبَلِ تَبِعَتْهُ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ. | ١ 1 |
जेबे यीशु तेस पाह्ड़ो ते उतरे, तो एक बऊत बड़ी पीड़ तिना पीछे आईगी।
| وَإِذَا أَبْرَصُ قَدْ جَاءَ وَسَجَدَ لَهُ قَائِلًا: «يَا سَيِّدُ، إِنْ أَرَدْتَ تَقْدِرْ أَنْ تُطَهِّرَنِي». | ٢ 2 |
तेबे देखो, एक कोढ़िए तिना गे आयी की तिना गे माथा टेकेया और बोलेया, “ओ प्रभु, जे तुसे चाओ तो माखे ठीक करी सकोए।”
| فَمَدَّ يَسُوعُ يَدَهُ وَلَمَسَهُ قَائِلًا: «أُرِيدُ، فَٱطْهُرْ!». وَلِلْوَقْتِ طَهُرَ بَرَصُهُ. | ٣ 3 |
यीशुए आपणा आथ आगे कित्तेया और से छूँयां और तेसखे बोलेया, “आऊँ चाऊँआ कि तूँ ठीक ऊई जाए।” से तेबुई आपणे कोढ़ो ते ठीक ऊईगा।
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱنْظُرْ أَنْ لَا تَقُولَ لِأَحَدٍ. بَلِ ٱذْهَبْ أَرِ نَفْسَكَ لِلْكَاهِنِ، وَقَدِّمِ ٱلْقُرْبَانَ ٱلَّذِي أَمَرَ بِهِ مُوسَى شَهَادَةً لَهُمْ». | ٤ 4 |
यीशुए तेसखे बोलेया, “देख, केसी गे नि बताणा, पर जाई की आपू खे पुरोईतो गे दखा और जो कुछ मूसे नबीए चढ़ावा ठराई राखेया, तेस चढ़ा, ताकि तिना खे गवाई ओ कि तूँ ठीक ऊईगा।”
| وَلَمَّا دَخَلَ يَسُوعُ كَفْرَنَاحُومَ، جَاءَ إِلَيْهِ قَائِدُ مِئَةٍ يَطْلُبُ إِلَيْهِ | ٥ 5 |
जेबे यीशु कफरनहूम नगरो रे आए, तो एकी सूबेदारे तिना गे आयी की तिना ते बिनती कित्ती,
| وَيَقُولُ: «يَا سَيِّدُ، غُلَامِي مَطْرُوحٌ فِي ٱلْبَيْتِ مَفْلُوجًا مُتَعَذِّبًا جِدًّا». | ٦ 6 |
“ओ प्रभु! मेरा दास कअरे अदरंगो ते दु: खी पड़ी रा।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «أَنَا آتِي وَأَشْفِيهِ». | ٧ 7 |
यीशुए तेसखे बोलेया, “आऊँ आयी की तेसखे ठीक करूँगा।”
| فَأَجَابَ قَائِدُ ٱلْمِئَةِ وَقَالَ: «يَا سَيِّدُ، لَسْتُ مُسْتَحِقًّا أَنْ تَدْخُلَ تَحْتَ سَقْفِي، لَكِنْ قُلْ كَلِمَةً فَقَطْ فَيَبْرَأَ غُلَامِي. | ٨ 8 |
सूबेदारे जवाब दित्तेया, “ओ प्रभु! आऊँ एते जोगा निए कि तुसे मेरे कअरे आयी सको, पर जे तुसे आपणे मुंओ तेई बोली देओ, तो से मेरा दास ठीक ऊई जाणा।
| لِأَنِّي أَنَا أَيْضًا إِنْسَانٌ تَحْتَ سُلْطَانٍ. لِي جُنْدٌ تَحْتَ يَدِي. أَقُولُ لِهَذَا: ٱذْهَبْ! فَيَذْهَبُ، وَلِآخَرَ: ٱئْتِ! فَيَأْتِي، وَلِعَبْدِيَ: ٱفْعَلْ هَذَا! فَيَفْعَلُ». | ٩ 9 |
कऊँकि आऊँ बी पराधीन मांणू ए और सिपाई मेरे आथो रे ए। जेबे एकी खे बोलूँआ, ‘जा,’ तो से जाओआ और दूजे खे बोलूँ, ‘आओ,’ तो से आओआ। आपणे दासा खे बोलूँ, ‘ये कर,’ तो से करोए।”
| فَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ تَعَجَّبَ، وَقَالَ لِلَّذِينَ يَتْبَعُونَ: «اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَمْ أَجِدْ وَلَا فِي إِسْرَائِيلَ إِيمَانًا بِمِقْدَارِ هَذَا! | ١٠ 10 |
ये सुणी की यीशु हैरान ऊईगे और जो तिना पीछे आऊणे लगी रे थे, तिने तिना खे बोलेया, “आऊँ तुसा खे सच लगी रा बोलणे कि मैं इस्राएलो रे बी एड़ा विश्वास नि देखेया।
| وَأَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ مِنَ ٱلْمَشَارِقِ وَٱلْمَغَارِبِ وَيَتَّكِئُونَ مَعَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ فِي مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ، | ١١ 11 |
आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि बऊत सारे दूजिया जातिया रे लोक पूर्वो और पच्छमो ते आयी की अब्राहम, इसहाक और याकूबो साथे स्वर्गो रे राज्य रे रोटी खाणे बैठणे।
| وَأَمَّا بَنُو ٱلْمَلَكُوتِ فَيُطْرَحُونَ إِلَى ٱلظُّلْمَةِ ٱلْخَارِجِيَّةِ. هُنَاكَ يَكُونُ ٱلْبُكَاءُ وَصَرِيرُ ٱلْأَسْنَانِ». | ١٢ 12 |
पर बऊत सारे इस्राएली जिना खे स्वर्गो रा राज्य त्यार कित्तेया राए, बारे न्हेरे रे पाई देणा, तेती रोणा और दाँदा रा किरड़ना ई ऊणा।”
| ثُمَّ قَالَ يَسُوعُ لِقَائِدِ ٱلْمِئَةِ: «ٱذْهَبْ، وَكَمَا آمَنْتَ لِيَكُنْ لَكَ». فَبَرَأَ غُلَامُهُ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ. | ١٣ 13 |
तेबे यीशुए सूबेदारो खे बोलेया, “कअरे जा, जेड़ा तेरा विश्वास ए, तेड़ा ई ताखे ओ।” और तेबुई तेसरा दास ठीक ऊईगा।
| وَلَمَّا جَاءَ يَسُوعُ إِلَى بَيْتِ بُطْرُسَ، رَأَى حَمَاتَهُ مَطْرُوحَةً وَمَحْمُومَةً، | ١٤ 14 |
जेबे यीशु पतरसो रे कअरे आए, तो तिने पतरसो री सासु बुखारो साथे पड़ी री देखी।
| فَلَمَسَ يَدَهَا فَتَرَكَتْهَا ٱلْحُمَّى، فَقَامَتْ وَخَدَمَتْهُمْ. | ١٥ 15 |
तिने तेसा रा आथ छूँयां और तेसा रा बुखार उतरी गा। तेबे से उठी की तिना री सेवा करने लगी।
| وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ قَدَّمُوا إِلَيْهِ مَجَانِينَ كَثِيرِينَ، فَأَخْرَجَ ٱلْأَرْوَاحَ بِكَلِمَةٍ، وَجَمِيعَ ٱلْمَرْضَى شَفَاهُمْ، | ١٦ 16 |
जेबे साँज ऊई, तेबे सेयो बऊत लोका खे यीशुए गे ल्याए, जिना रे दुष्टात्मा थिया और तिने दुष्टात्मा आपणे वचनो साथे निकयाल़िया और सब बमार ठीक कित्ते।
| لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِإِشَعْيَاءَ ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «هُوَ أَخَذَ أَسْقَامَنَا وَحَمَلَ أَمْرَاضَنَا». | ١٧ 17 |
ताकि जो वचन यशायाह भविष्यबक्ते बोलेया था से पूरा ओ “तिने आपू ई म्हारिया कमजोरिया लयी लिया और म्हारिया बमारिया चकी तिया।”
| وَلَمَّا رَأَى يَسُوعُ جُمُوعًا كَثِيرَةً حَوْلَهُ، أَمَرَ بِٱلذَّهَابِ إِلَى ٱلْعَبْرِ. | ١٨ 18 |
यीशुए जेबे आपणे चऊँ कनारे लोका री एक बड़ी पीड़ देखी, तो तिने आपणे चेलेया खे गलीली समुद्रो ते पार जाणे री आज्ञा दित्ती।
| فَتَقَدَّمَ كَاتِبٌ وَقَالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، أَتْبَعُكَ أَيْنَمَا تَمْضِي». | ١٩ 19 |
तेबे एक शास्त्रिए तिना गे नेड़े आयी की बोलेया, “ओ गुरू! जेती केथी तुसे जाओगे, मां तुसा पीछे-पीछे चली पड़ना।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «لِلثَّعَالِبِ أَوْجِرَةٌ وَلِطُيُورِ ٱلسَّمَاءِ أَوْكَارٌ، وَأَمَّا ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ فَلَيْسَ لَهُ أَيْنَ يُسْنِدُ رَأْسَهُ». | ٢٠ 20 |
यीशुए तेसखे बोलेया, “गीदड़िया रे डवार और सर्गो रे पंछिया रे बसेरे ओए, पर मां माणूं रे पुत्रो खे सिर राखणे खे बी आपणा कअर निए।”
| وَقَالَ لَهُ آخَرُ مِنْ تَلَامِيذِهِ: «يَا سَيِّدُ، ٱئْذَنْ لِي أَنْ أَمْضِيَ أَوَّلًا وَأَدْفِنَ أَبِي». | ٢١ 21 |
एक और चेले तिना खे बोलेया, “ओ प्रभु! पईले माखे जाणे दे कि आऊँ आपणे पिते खे दबाई आऊँआ। तेबे तां पीछे चली पड़ुँगा।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱتْبَعْنِي، وَدَعِ ٱلْمَوْتَى يَدْفِنُونَ مَوْتَاهُمْ». | ٢٢ 22 |
यीशुए तेसखे बोलेया, “तूँ मां पीछे आईजा, और जो आत्मिक रूपो रे मरे रे ए तिना खे आपणे मुड़दे दबाणे दे।”
| وَلَمَّا دَخَلَ ٱلسَّفِينَةَ تَبِعَهُ تَلَامِيذُهُ. | ٢٣ 23 |
जेबे यीशु किस्तिया रे चढ़े, तो तिना रे चेले तिना पीछे आईगे।
| وَإِذَا ٱضْطِرَابٌ عَظِيمٌ قَدْ حَدَثَ فِي ٱلْبَحْرِ حَتَّى غَطَّتِ ٱلْأَمْوَاجُ ٱلسَّفِينَةَ، وَكَانَ هُوَ نَائِمًا. | ٢٤ 24 |
तेबे देखो, समुद्रो रे बऊत बड़ा तूफान आया जेते की किस्ती पाणिए साथे टखी गी और यीशु सये रे थे।
| فَتَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَأَيْقَظُوهُ قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، نَجِّنَا فَإِنَّنَا نَهْلِكُ!». | ٢٥ 25 |
तेबे चेलेया नेड़े आयी की यीशु जगाए और तिना खे बोलेया, “ओ प्रभु! आसा खे बचा, आसे डूबणे वाल़े ए।”
| فَقَالَ لَهُمْ: «مَا بَالُكُمْ خَائِفِينَ يا قَلِيلِي ٱلْإِيمَانِ؟». ثُمَّ قَامَ وَٱنْتَهَرَ ٱلرِّيَاحَ وَٱلْبَحْرَ، فَصَارَ هُدُوٌّ عَظِيمٌ. | ٢٦ 26 |
यीशुए आपणे चेलेया खे बोलेया, “ओ कम विश्वास करने वाल़ेयो! कऊँ डरोए?” तेबे यीशु उठे और तूफान और पाणिए खे बकणे लगे और तेबे सब शान्त ऊईगा।
| فَتَعَجَّبَ ٱلنَّاسُ قَائِلِينَ: «أَيُّ إِنْسَانٍ هَذَا؟ فَإِنَّ ٱلرِّيَاحَ وَٱلْبَحْرَ جَمِيعًا تُطِيعُهُ!». | ٢٧ 27 |
तेबे लोक हैरान ऊई की बोलणे लगे, “ये केड़ा मांणूए? तूफान और पाणी बी एसरी आज्ञा खे मानोए।”
| وَلَمَّا جَاءَ إِلَى ٱلْعَبْرِ إِلَى كُورَةِ ٱلْجِرْجَسِيِّينَ، ٱسْتَقْبَلَهُ مَجْنُونَانِ خَارِجَانِ مِنَ ٱلْقُبُورِ هَائِجَانِ جِدًّا، حَتَّى لَمْ يَكُنْ أَحَدٌ يَقْدِرُ أَنْ يَجْتَازَ مِنْ تِلْكَ ٱلطَّرِيقِ. | ٢٨ 28 |
जेबे सेयो पार गदरेनिया रे देशो रे पऊँछे, तेबे दो मांणू जिना रे दुष्टात्मा थिया कब्रा ते निकल़दे ऊए तिना खे मिले। सेयो इतणे प्रचण्ड थे कि कोई बी तेसा बाटा रिये जाई नि सको था।
| وَإِذَا هُمَا قَدْ صَرَخَا قَائِلَيْنِ: «مَا لَنَا وَلَكَ يا يَسُوعُ ٱبْنَ ٱللهِ؟ أَجِئْتَ إِلَى هُنَا قَبْلَ ٱلْوَقْتِ لِتُعَذِّبَنَا؟». | ٢٩ 29 |
तेबे तिने चींगी की बोलेया, “ओ परमेशरो रे पुत्र! आसा रा तां साथे क्या काम? क्या तूँ बखतो ते पइले ई आसा खे एती दु: ख देणे आयी रा?”
| وَكَانَ بَعِيدًا مِنْهُمْ قَطِيعُ خَنَازِيرَ كَثِيرَةٍ تَرْعَى. | ٣٠ 30 |
तिना ते थोड़ी जी दूर सूंअरो रा एक चूण्ड चरने लगी रा था।
| فَٱلشَّيَاطِينُ طَلَبُوا إِلَيْهِ قَائِلِينَ: «إِنْ كُنْتَ تُخْرِجُنَا، فَأْذَنْ لَنَا أَنْ نَذْهَبَ إِلَى قَطِيعِ ٱلْخَنَازِيرِ». | ٣١ 31 |
दुष्टात्मे तिना ते ये बोली की बिनती कित्ती, “जे तूँ आसा खे निकयाल़ने ई लगी रा तो सूंअरा रे चूण्डो रे पेजी दे।”
| فَقَالَ لَهُمُ: «ٱمْضُوا». فَخَرَجُوا وَمَضَوْا إِلَى قَطِيعِ ٱلْخَنَازِيرِ، وَإِذَا قَطِيعُ ٱلْخَنَازِيرِ كُلُّهُ قَدِ ٱنْدَفَعَ مِنْ عَلَى ٱلْجُرُفِ إِلَى ٱلْبَحْرِ، وَمَاتَ فِي ٱلْمِيَاهِ. | ٣٢ 32 |
तिने तिना खे बोलेया, “जाओ!” सेयो निकल़ी की सूंअरा रे बैठी गिया और सारा चूण्ड काअड़ी ते छवाल़ लयी की डूबी गा और मरी गा।
| أَمَّا ٱلرُّعَاةُ فَهَرَبُوا وَمَضَوْا إِلَى ٱلْمَدِينَةِ، وَأَخْبَرُوا عَنْ كُلِّ شَيْءٍ، وَعَنْ أَمْرِ ٱلْمَجْنُونَيْنِ. | ٣٣ 33 |
तिना खे चराणे वाल़े नठे और नगरो रे गए और जिना रे दुष्टात्मा थिया तिना रा सारा आल सुणाया।
| فَإِذَا كُلُّ ٱلْمَدِينَةِ قَدْ خَرَجَتْ لِمُلَاقَاةِ يَسُوعَ. وَلَمَّا أَبْصَرُوهُ طَلَبُوا أَنْ يَنْصَرِفَ عَنْ تُخُومِهِمْ. | ٣٤ 34 |
तेबे सारे नगरो रे लोक यीशुए खे मिलणे आए, और तिना खे देखी की बिनती कित्ती कि म्हारे बन्ने ते निकल़ी जाओ।
