< مَتَّى 8 >

وَلَمَّا نَزَلَ مِنَ ٱلْجَبَلِ تَبِعَتْهُ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ. ١ 1
ज़ैखन तै पहैड़ी पुड़ां उन्ढो अव, त बड़े लोक तैस पत्पती च़ले।
وَإِذَا أَبْرَصُ قَدْ جَاءَ وَسَجَدَ لَهُ قَائِلًا: «يَا سَيِّدُ، إِنْ أَرَدْتَ تَقْدِرْ أَنْ تُطَهِّرَنِي». ٢ 2
तैखन एक्की कोढ़े यीशु कां ज़ैन्धु केरे भारे बिश्तां तैस कां मिन्नत केरतां ज़ोवं, “हे प्रभु अगर तू चास त मेरू कोढ़ बज़्झ़ेई सकतस।”
فَمَدَّ يَسُوعُ يَدَهُ وَلَمَسَهُ قَائِلًا: «أُرِيدُ، فَٱطْهُرْ!». وَلِلْوَقْتِ طَهُرَ بَرَصُهُ. ٣ 3
यीशुए तैस पुड़ हथ रेखतां ज़ोवं, “अवं चाताईं, तू बज़्झ़ोस।” ते तै कोढ़ी तैखने साफ भोइ जेव।
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱنْظُرْ أَنْ لَا تَقُولَ لِأَحَدٍ. بَلِ ٱذْهَبْ أَرِ نَفْسَكَ لِلْكَاهِنِ، وَقَدِّمِ ٱلْقُرْبَانَ ٱلَّذِي أَمَرَ بِهِ مُوسَى شَهَادَةً لَهُمْ». ٤ 4
यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “हेर, एस गल्लरे बारे मां केन्ची सेइं किछ न ज़ोइयां। बल्के अपनो आप याजक हिरा। तैल्ला पत्ती, तू अपने बेज़्झ़ोनेरे वजाई सेइं च़ढ़तल च़ाढ़, ज़ेसेरे बारे मां मूसा नेबे कानूने मां हुक्म दित्तोरोए, ताके लोकन पतो च़ले कि तू बेज्झ़ोरोस।”
وَلَمَّا دَخَلَ يَسُوعُ كَفْرَنَاحُومَ، جَاءَ إِلَيْهِ قَائِدُ مِئَةٍ يَطْلُبُ إِلَيْهِ ٥ 5
ज़ैखन यीशु कफरनहूम नगर मां अव त अक रोमी सूबेदार ज़ै 100 सिपेहिन केरो अफसर थियो, तैनी यीशु कां एइतां बिनती की।
وَيَقُولُ: «يَا سَيِّدُ، غُلَامِي مَطْرُوحٌ فِي ٱلْبَيْتِ مَفْلُوجًا مُتَعَذِّبًا جِدًّا». ٦ 6
“हे प्रभु, मेरो नौकर अधरंगेरो मरीज़ घरे बिमार भोरोए, तै च़लनेरे काबल नईं, ते तै बेड़ि तकलीफी मां आए।”
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «أَنَا آتِي وَأَشْفِيهِ». ٧ 7
तैनी तैस सेइं ज़ोवं, “अवं एज्जेलो ते तैस बज़्झ़ेइलो।”
فَأَجَابَ قَائِدُ ٱلْمِئَةِ وَقَالَ: «يَا سَيِّدُ، لَسْتُ مُسْتَحِقًّا أَنْ تَدْخُلَ تَحْتَ سَقْفِي، لَكِنْ قُلْ كَلِمَةً فَقَطْ فَيَبْرَأَ غُلَامِي. ٨ 8
सूबेदार ज़ोने लगो, हे प्रभु अवं एस काबल नईं कि तू मेरे घरे मां एज्जी सकस; पन तू अगर सिर्फ ज़बाना सेइं ज़ोस त मेरो नौकर बेज़्झ़ोलो।
لِأَنِّي أَنَا أَيْضًا إِنْسَانٌ تَحْتَ سُلْطَانٍ. لِي جُنْدٌ تَحْتَ يَدِي. أَقُولُ لِهَذَا: ٱذْهَبْ! فَيَذْهَبُ، وَلِآخَرَ: ٱئْتِ! فَيَأْتِي، وَلِعَبْدِيَ: ٱفْعَلْ هَذَا! فَيَفْعَلُ». ٩ 9
किजोकि अवं भी केन्चेरे अधिकारे मां कम केरताईं, ते सिपाही मेरे अधीन आन, ते ज़ैखन एक्की जो ज़ोताईं कि गा, त तै गाते ते होरि जो ज़ोतां एई, त तै एइते, ते अपने सेवके जो ज़ोताईं इन कम केर त तै केरते।
فَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ تَعَجَّبَ، وَقَالَ لِلَّذِينَ يَتْبَعُونَ: «اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَمْ أَجِدْ وَلَا فِي إِسْرَائِيلَ إِيمَانًا بِمِقْدَارِ هَذَا! ١٠ 10
यीशु एन शुन्तां हैरान रेइ जेव, ते एप्पू पत्ती च़लने बाले मैनन् सेइं ज़ोने लगो, “अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, कि मीं इस्राएल मुलखे मां इस गैर यहूदी मैनेरो ज़ेरो मैन्हु नईं लोवरो ज़ै मीं पुड़ एत्रो विश्वास केरे।”
وَأَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ مِنَ ٱلْمَشَارِقِ وَٱلْمَغَارِبِ وَيَتَّكِئُونَ مَعَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ فِي مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ، ١١ 11
अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि बड़े गैर कौमां केरे लोक पूर्बेरां ते पछमेरां एइतां अब्राहमे, इसहाक ते याकूबे सेइं साथी परमेशरेरे राज़्ज़ेरी धामी मां शामिल भोले।
وَأَمَّا بَنُو ٱلْمَلَكُوتِ فَيُطْرَحُونَ إِلَى ٱلظُّلْمَةِ ٱلْخَارِجِيَّةِ. هُنَاكَ يَكُونُ ٱلْبُكَاءُ وَصَرِيرُ ٱلْأَسْنَانِ». ١٢ 12
पन इस्राएली लोक बेइर आंधरे मां छ़ड्डे गाले ज़ैड़ी तैना लेरां देते ते दंत च़ापते राले।
ثُمَّ قَالَ يَسُوعُ لِقَائِدِ ٱلْمِئَةِ: «ٱذْهَبْ، وَكَمَا آمَنْتَ لِيَكُنْ لَكَ». فَبَرَأَ غُلَامُهُ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ. ١٣ 13
ते यीशुए तैस सूबेदारे सेइं ज़ोवं, “घरे जो गा, ज़ेरो तेरो विश्वासे तेरे लेइ तेरहु भोलू,” ते तैखने तैसेरो नौकर बेज़्झ़ोइ जेव।
وَلَمَّا جَاءَ يَسُوعُ إِلَى بَيْتِ بُطْرُسَ، رَأَى حَمَاتَهُ مَطْرُوحَةً وَمَحْمُومَةً، ١٤ 14
ज़ैखन यीशु पतरसेरे घरे जेव, त तैनी हेरू, कि पतरसेरी शिखी बड़ो भुखारे, ते तै लेटोरी थी।
فَلَمَسَ يَدَهَا فَتَرَكَتْهَا ٱلْحُمَّى، فَقَامَتْ وَخَدَمَتْهُمْ. ١٥ 15
तैनी तैसारो हथ ट्लातो ते अकदम तैसारो भुखार उतरी जेव, ते तै खड़ी उट्ठतां तैसेरी सेवा केरने लग्गी।
وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ قَدَّمُوا إِلَيْهِ مَجَانِينَ كَثِيرِينَ، فَأَخْرَجَ ٱلْأَرْوَاحَ بِكَلِمَةٍ، وَجَمِيعَ ٱلْمَرْضَى شَفَاهُمْ، ١٦ 16
ज़ैखन ड्लोझ़ भोइ त लोकेईं बड़े बिमार, ज़ैन पुड़ भूतां केरो सायो थियो तैस कां आने, ते तैनी तैना भूतां अपने वचने सेइं कढां, ते सारे बिमार बज़्झ़ाए।
لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِإِشَعْيَاءَ ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «هُوَ أَخَذَ أَسْقَامَنَا وَحَمَلَ أَمْرَاضَنَا». ١٧ 17
ताके यशायाह नेबेरी ज़ोरी तै गल पूरी भोए कि, “तैनी एप्पू इश्शी कमज़ोरी हटेइ ते इश्शी बिमैरी भी मुकेइ।”
وَلَمَّا رَأَى يَسُوعُ جُمُوعًا كَثِيرَةً حَوْلَهُ، أَمَرَ بِٱلذَّهَابِ إِلَى ٱلْعَبْرِ. ١٨ 18
यीशुए अपने च़ेव्रे पासन मैन्हु केरि भीड़ लेइतां अपने चेलन, गलील समुन्दरे पार गानेरो हुक्म दित्तो।
فَتَقَدَّمَ كَاتِبٌ وَقَالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، أَتْبَعُكَ أَيْنَمَا تَمْضِي». ١٩ 19
ज़ैखन तैना पार गानेरी तियारी केरने लग्गे, त तैखन अक शास्त्री मैन्हु तैस कां एइतां ज़ोने लगो, “गुरू, तू ज़ेरहां भी गालो त अवं तीं पत्ती च़लेलो।”
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «لِلثَّعَالِبِ أَوْجِرَةٌ وَلِطُيُورِ ٱلسَّمَاءِ أَوْكَارٌ، وَأَمَّا ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ فَلَيْسَ لَهُ أَيْنَ يُسْنِدُ رَأْسَهُ». ٢٠ 20
यीशुए तैस जो ज़ोवं, “लौई केरि कूढां, ते अम्बरेरे च़ुड़ोल्लू केरे आले भोतन, पन मैनेरे मट्ठे यानी मीं कां कोई ठार नईं ज़ैड़ी अवं झ़ुल्ली सेक्खी।”
وَقَالَ لَهُ آخَرُ مِنْ تَلَامِيذِهِ: «يَا سَيِّدُ، ٱئْذَنْ لِي أَنْ أَمْضِيَ أَوَّلًا وَأَدْفِنَ أَبِي». ٢١ 21
चेलन मरां एक्के होरे तैस सेइं ज़ोवं, “हे प्रभु, मीं घरे गानेरी अज़ाज़त दे, मेरे बाजेरे मरनेरां बाद अवं तैस देबतां एज्जेलो ते फिरी तीं पत्ती च़लेलो।”
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱتْبَعْنِي، وَدَعِ ٱلْمَوْتَى يَدْفِنُونَ مَوْتَاهُمْ». ٢٢ 22
यीशुए तैस जो ज़ोवं, “तू मेरो चेलो बन ते मीं पत्ती च़ल, ते ज़ैना लोक आत्मिक तरीके सेइं मर्रेन तैन अपने मैन्हु मरने बलगने दे।”
وَلَمَّا دَخَلَ ٱلسَّفِينَةَ تَبِعَهُ تَلَامِيذُهُ. ٢٣ 23
ज़ैखन यीशु किश्ती मां च़ढ़ो त तैसेरे चेले भी तैस सेइं साथी च़ले।
وَإِذَا ٱضْطِرَابٌ عَظِيمٌ قَدْ حَدَثَ فِي ٱلْبَحْرِ حَتَّى غَطَّتِ ٱلْأَمْوَاجُ ٱلسَّفِينَةَ، وَكَانَ هُوَ نَائِمًا. ٢٤ 24
ते अचानक समुन्दरे मां अक बड़ो तूफान अव ते किश्ती छ़ेलहेईं सेइं छ़पने लग्गी ते यीशु तैस मां झ़ुल्लोरो थियो।
فَتَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَأَيْقَظُوهُ قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، نَجِّنَا فَإِنَّنَا نَهْلِكُ!». ٢٥ 25
तैखन चेलेईं तै बींझ़ेइतां तैस सेइं ज़ोवं, “हे प्रभु, असन बच़ा! अस त डुबने लोरेम!”
فَقَالَ لَهُمْ: «مَا بَالُكُمْ خَائِفِينَ يا قَلِيلِي ٱلْإِيمَانِ؟». ثُمَّ قَامَ وَٱنْتَهَرَ ٱلرِّيَاحَ وَٱلْبَحْرَ، فَصَارَ هُدُوٌّ عَظِيمٌ. ٢٦ 26
तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “हे घट विश्वासे बालाव, तुस किजो डरतथ?” तैखन तैनी खड़े उट्ठतां तूफान त समुन्दर डांटो, तैखने तूफान रुकी जेव त समुन्दर बड़े शांत भोव।
فَتَعَجَّبَ ٱلنَّاسُ قَائِلِينَ: «أَيُّ إِنْسَانٍ هَذَا؟ فَإِنَّ ٱلرِّيَاحَ وَٱلْبَحْرَ جَمِيعًا تُطِيعُهُ!». ٢٧ 27
लोक हैरान भोइतां ज़ोने लग्गे, “ए मैन्हु कौन आए कि तूफान त समुन्दर भी एसेरो हुक्म मन्तन!”
وَلَمَّا جَاءَ إِلَى ٱلْعَبْرِ إِلَى كُورَةِ ٱلْجِرْجَسِيِّينَ، ٱسْتَقْبَلَهُ مَجْنُونَانِ خَارِجَانِ مِنَ ٱلْقُبُورِ هَائِجَانِ جِدًّا، حَتَّى لَمْ يَكُنْ أَحَدٌ يَقْدِرُ أَنْ يَجْتَازَ مِنْ تِلْكَ ٱلطَّرِيقِ. ٢٨ 28
ज़ैखन तै गलील समुन्दरेरे पार, गिरासेनी इलाके मां पुज़ो, त दूई मैन्हु ज़ैन पुड़ भूतां केरो सैयो थियो कब्रन मांमेइं यीशु कां मिलने आए। तैना एत्रे निग्गर थिये, कि कोई भी तैस बत्तां निस्सी न थियो बटतो।
وَإِذَا هُمَا قَدْ صَرَخَا قَائِلَيْنِ: «مَا لَنَا وَلَكَ يا يَسُوعُ ٱبْنَ ٱللهِ؟ أَجِئْتَ إِلَى هُنَا قَبْلَ ٱلْوَقْتِ لِتُعَذِّبَنَا؟». ٢٩ 29
तैना ज़ोरे-ज़ोरे चिन्डां मारने लग्गे ते ज़ोने लग्गे, हे परमेशरेरा मट्ठां, तीं असन सेइं कुन कम्मे? कुन तू वक्ते करां पेइले असन नरके मां छ़डने ओरोस?
وَكَانَ بَعِيدًا مِنْهُمْ قَطِيعُ خَنَازِيرَ كَثِيرَةٍ تَرْعَى. ٣٠ 30
तैन केरां दूर सूरां केरो अक बड़ो घान च़रने लोरो थियो।
فَٱلشَّيَاطِينُ طَلَبُوا إِلَيْهِ قَائِلِينَ: «إِنْ كُنْتَ تُخْرِجُنَا، فَأْذَنْ لَنَا أَنْ نَذْهَبَ إِلَى قَطِيعِ ٱلْخَنَازِيرِ». ٣١ 31
भूतेईं यीशु कां मिनत केरतां ज़ोवं, “अगर तू असन कढने चातस त उन सूरां केरे घाने मांजो भेज़।”
فَقَالَ لَهُمُ: «ٱمْضُوا». فَخَرَجُوا وَمَضَوْا إِلَى قَطِيعِ ٱلْخَنَازِيرِ، وَإِذَا قَطِيعُ ٱلْخَنَازِيرِ كُلُّهُ قَدِ ٱنْدَفَعَ مِنْ عَلَى ٱلْجُرُفِ إِلَى ٱلْبَحْرِ، وَمَاتَ فِي ٱلْمِيَاهِ. ٣٢ 32
तैखन यीशुए ज़ोवं, “गाथ,” तैना भूतां तैट्ठां निस्तां तैन सूरां केरे घाने मां जेआं, ते सूरां केरो सारो घान उछ़ड़तो-उछ़ड़तो डैल्ले मां गेइतां सारे सूर मेरि जे।
أَمَّا ٱلرُّعَاةُ فَهَرَبُوا وَمَضَوْا إِلَى ٱلْمَدِينَةِ، وَأَخْبَرُوا عَنْ كُلِّ شَيْءٍ، وَعَنْ أَمْرِ ٱلْمَجْنُونَيْنِ. ٣٣ 33
तैखन सूरां केरे च़ारनेबालेईं एन हेरू, त तैना डेरि जे, ते तैनेईं नगरेरे लोकन सेइं सारो बिस्तार दित्तो, ते ज़ैन पुड़ भूतां केरो सैयो थियो तैन केरो हाल भी शुनाव।
فَإِذَا كُلُّ ٱلْمَدِينَةِ قَدْ خَرَجَتْ لِمُلَاقَاةِ يَسُوعَ. وَلَمَّا أَبْصَرُوهُ طَلَبُوا أَنْ يَنْصَرِفَ عَنْ تُخُومِهِمْ. ٣٤ 34
तैस नगरेरे सारे लोक यीशु सेइं मिलनेरे लेइ आए ते यीशु लेइतां लोक मिनत केरतां ज़ोने लग्गे, इश्शे इलाके मरां च़लो गा।

< مَتَّى 8 >