مَتَّى 28
| وَبَعْدَ ٱلسَّبْتِ، عِنْدَ فَجْرِ أَوَّلِ ٱلْأُسْبُوعِ، جَاءَتْ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ ٱلْأُخْرَى لِتَنْظُرَا ٱلْقَبْرَ. | ١ 1 |
ತತಃ ಪರಂ ವಿಶ್ರಾಮವಾರಸ್ಯ ಶೇಷೇ ಸಪ್ತಾಹಪ್ರಥಮದಿನಸ್ಯ ಪ್ರಭೋತೇ ಜಾತೇ ಮಗ್ದಲೀನೀ ಮರಿಯಮ್ ಅನ್ಯಮರಿಯಮ್ ಚ ಶ್ಮಶಾನಂ ದ್ರಷ್ಟುಮಾಗತಾ|
| وَإِذَا زَلْزَلَةٌ عَظِيمَةٌ حَدَثَتْ، لِأَنَّ مَلَاكَ ٱلرَّبِّ نَزَلَ مِنَ ٱلسَّمَاءِ وَجَاءَ وَدَحْرَجَ ٱلْحَجَرَ عَنِ ٱلْبَابِ، وَجَلَسَ عَلَيْهِ. | ٢ 2 |
ತದಾ ಮಹಾನ್ ಭೂಕಮ್ಪೋಽಭವತ್; ಪರಮೇಶ್ವರೀಯದೂತಃ ಸ್ವರ್ಗಾದವರುಹ್ಯ ಶ್ಮಶಾನದ್ವಾರಾತ್ ಪಾಷಾಣಮಪಸಾರ್ಯ್ಯ ತದುಪರ್ಯ್ಯುಪವಿವೇಶ|
| وَكَانَ مَنْظَرُهُ كَٱلْبَرْقِ، وَلِبَاسُهُ أَبْيَضَ كَٱلثَّلْجِ. | ٣ 3 |
ತದ್ವದನಂ ವಿದ್ಯುದ್ವತ್ ತೇಜೋಮಯಂ ವಸನಂ ಹಿಮಶುಭ್ರಞ್ಚ|
| فَمِنْ خَوْفِهِ ٱرْتَعَدَ ٱلْحُرَّاسُ وَصَارُوا كَأَمْوَاتٍ. | ٤ 4 |
ತದಾನೀಂ ರಕ್ಷಿಣಸ್ತದ್ಭಯಾತ್ ಕಮ್ಪಿತಾ ಮೃತವದ್ ಬಭೂವಃ|
| فَأَجَابَ ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ لِلْمَرْأَتَيْنِ: «لَا تَخَافَا أَنْتُمَا، فَإِنِّي أَعْلَمُ أَنَّكُمَا تَطْلُبَانِ يَسُوعَ ٱلْمَصْلُوبَ. | ٥ 5 |
ಸ ದೂತೋ ಯೋಷಿತೋ ಜಗಾದ, ಯೂಯಂ ಮಾ ಭೈಷ್ಟ, ಕ್ರುಶಹತಯೀಶುಂ ಮೃಗಯಧ್ವೇ ತದಹಂ ವೇದ್ಮಿ|
| لَيْسَ هُوَ هَهُنَا، لِأَنَّهُ قَامَ كَمَا قَالَ! هَلُمَّا ٱنْظُرَا ٱلْمَوْضِعَ ٱلَّذِي كَانَ ٱلرَّبُّ مُضْطَجِعًا فِيهِ. | ٦ 6 |
ಸೋಽತ್ರ ನಾಸ್ತಿ, ಯಥಾವದತ್ ತಥೋತ್ಥಿತವಾನ್; ಏತತ್ ಪ್ರಭೋಃ ಶಯನಸ್ಥಾನಂ ಪಶ್ಯತ|
| وَٱذْهَبَا سَرِيعًا قُولَا لِتَلَامِيذِهِ: إِنَّهُ قَدْ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. هَا هُوَ يَسْبِقُكُمْ إِلَى ٱلْجَلِيلِ. هُنَاكَ تَرَوْنَهُ. هَا أَنَا قَدْ قُلْتُ لَكُمَا». | ٧ 7 |
ತೂರ್ಣಂ ಗತ್ವಾ ತಚ್ಛಿಷ್ಯಾನ್ ಇತಿ ವದತ, ಸ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉದತಿಷ್ಠತ್, ಯುಷ್ಮಾಕಮಗ್ರೇ ಗಾಲೀಲಂ ಯಾಸ್ಯತಿ ಯೂಯಂ ತತ್ರ ತಂ ವೀಕ್ಷಿಷ್ಯಧ್ವೇ, ಪಶ್ಯತಾಹಂ ವಾರ್ತ್ತಾಮಿಮಾಂ ಯುಷ್ಮಾನವಾದಿಷಂ|
| فَخَرَجَتَا سَرِيعًا مِنَ ٱلْقَبْرِ بِخَوْفٍ وَفَرَحٍ عَظِيمٍ، رَاكِضَتَيْنِ لِتُخْبِرَا تَلَامِيذَهُ. | ٨ 8 |
ತತಸ್ತಾ ಭಯಾತ್ ಮಹಾನನ್ದಾಞ್ಚ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ತೂರ್ಣಂ ಬಹಿರ್ಭೂಯ ತಚ್ಛಿಷ್ಯಾನ್ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ವಕ್ತುಂ ಧಾವಿತವತ್ಯಃ| ಕಿನ್ತು ಶಿಷ್ಯಾನ್ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ವಕ್ತುಂ ಯಾನ್ತಿ, ತದಾ ಯೀಶು ರ್ದರ್ಶನಂ ದತ್ತ್ವಾ ತಾ ಜಗಾದ,
| وَفِيمَا هُمَا مُنْطَلِقَتَانِ لِتُخْبِرَا تَلَامِيذَهُ إِذَا يَسُوعُ لَاقَاهُمَا وَقَالَ: «سَلَامٌ لَكُمَا». فَتَقَدَّمَتَا وَأَمْسَكَتَا بِقَدَمَيْهِ وَسَجَدَتَا لَهُ. | ٩ 9 |
ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಲ್ಯಾಣಂ ಭೂಯಾತ್, ತತಸ್ತಾ ಆಗತ್ಯ ತತ್ಪಾದಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ ಪ್ರಣೇಮುಃ|
| فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «لَا تَخَافَا. اِذْهَبَا قُولَا لِإِخْوَتِي أَنْ يَذْهَبُوا إِلَى ٱلْجَلِيلِ، وَهُنَاكَ يَرَوْنَنِي». | ١٠ 10 |
ಯೀಶುಸ್ತಾ ಅವಾದೀತ್, ಮಾ ಬಿಭೀತ, ಯೂಯಂ ಗತ್ವಾ ಮಮ ಭ್ರಾತೃನ್ ಗಾಲೀಲಂ ಯಾತುಂ ವದತ, ತತ್ರ ತೇ ಮಾಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ|
| وَفِيمَا هُمَا ذَاهِبَتَانِ إِذَا قَوْمٌ مِنَ ٱلْحُرَّاسِ جَاءُوا إِلَى ٱلْمَدِينَةِ وَأَخْبَرُوا رُؤَسَاءَ ٱلْكَهَنَةِ بِكُلِّ مَا كَانَ. | ١١ 11 |
ಸ್ತ್ರಿಯೋ ಗಚ್ಛನ್ತಿ, ತದಾ ರಕ್ಷಿಣಾಂ ಕೇಚಿತ್ ಪುರಂ ಗತ್ವಾ ಯದ್ಯದ್ ಘಟಿತಂ ತತ್ಸರ್ವ್ವಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾನ್ ಜ್ಞಾಪಿತವನ್ತಃ|
| فَٱجْتَمَعُوا مَعَ ٱلشُّيُوخِ، وَتَشَاوَرُوا، وَأَعْطَوْا ٱلْعَسْكَرَ فِضَّةً كَثِيرَةً | ١٢ 12 |
ತೇ ಪ್ರಾಚೀನೈಃ ಸಮಂ ಸಂಸದಂ ಕೃತ್ವಾ ಮನ್ತ್ರಯನ್ತೋ ಬಹುಮುದ್ರಾಃ ಸೇನಾಭ್ಯೋ ದತ್ತ್ವಾವದನ್,
| قَائِلِينَ: «قُولُوا إِنَّ تَلَامِيذَهُ أَتَوْا لَيْلًا وَسَرَقُوهُ وَنَحْنُ نِيَامٌ. | ١٣ 13 |
ಅಸ್ಮಾಸು ನಿದ್ರಿತೇಷು ತಚ್ಛಿಷ್ಯಾ ಯಾಮಿನ್ಯಾಮಾಗತ್ಯ ತಂ ಹೃತ್ವಾನಯನ್, ಇತಿ ಯೂಯಂ ಪ್ರಚಾರಯತ|
| وَإِذَا سُمِعَ ذَلِكَ عِنْدَ ٱلْوَالِي فَنَحْنُ نَسْتَعْطِفُهُ، وَنَجْعَلُكُمْ مُطْمَئِنِّينَ». | ١٤ 14 |
ಯದ್ಯೇತದಧಿಪತೇಃ ಶ್ರೋತ್ರಗೋಚರೀಭವೇತ್, ತರ್ಹಿ ತಂ ಬೋಧಯಿತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾನವಿಷ್ಯಾಮಃ|
| فَأَخَذُوا ٱلْفِضَّةَ وَفَعَلُوا كَمَا عَلَّمُوهُمْ، فَشَاعَ هَذَا ٱلْقَوْلُ عِنْدَ ٱلْيَهُودِ إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ. | ١٥ 15 |
ತತಸ್ತೇ ಮುದ್ರಾ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಶಿಕ್ಷಾನುರೂಪಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಚಕ್ರುಃ, ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತಸ್ಯಾದ್ಯಾಪಿ ಕಿಂವದನ್ತೀ ವಿದ್ಯತೇ|
| وَأَمَّا ٱلْأَحَدَ عَشَرَ تِلْمِيذًا فَٱنْطَلَقُوا إِلَى ٱلْجَلِيلِ إِلَى ٱلْجَبَلِ، حَيْثُ أَمَرَهُمْ يَسُوعُ. | ١٦ 16 |
ಏಕಾದಶ ಶಿಷ್ಯಾ ಯೀಶುನಿರೂಪಿತಾಗಾಲೀಲಸ್ಯಾದ್ರಿಂ ಗತ್ವಾ
| وَلَمَّا رَأَوْهُ سَجَدُوا لَهُ، وَلَكِنَّ بَعْضَهُمْ شَكُّوا. | ١٧ 17 |
ತತ್ರ ತಂ ಸಂವೀಕ್ಷ್ಯ ಪ್ರಣೇಮುಃ, ಕಿನ್ತು ಕೇಚಿತ್ ಸನ್ದಿಗ್ಧವನ್ತಃ|
| فَتَقَدَّمَ يَسُوعُ وَكَلَّمَهُمْ قَائِلًا: «دُفِعَ إِلَيَّ كُلُّ سُلْطَانٍ فِي ٱلسَّمَاءِ وَعَلَى ٱلْأَرْضِ، | ١٨ 18 |
ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪಮಾಗತ್ಯ ವ್ಯಾಹೃತವಾನ್, ಸ್ವರ್ಗಮೇದಿನ್ಯೋಃ ಸರ್ವ್ವಾಧಿಪತಿತ್ವಭಾರೋ ಮಯ್ಯರ್ಪಿತ ಆಸ್ತೇ|
| فَٱذْهَبُوا وَتَلْمِذُوا جَمِيعَ ٱلْأُمَمِ وَعَمِّدُوهُمْ بِٱسْمِ ٱلْآبِ وَٱلِٱبْنِ وَٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ. | ١٩ 19 |
ಅತೋ ಯೂಯಂ ಪ್ರಯಾಯ ಸರ್ವ್ವದೇಶೀಯಾನ್ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಕೃತ್ವಾ ಪಿತುಃ ಪುತ್ರಸ್ಯ ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನಶ್ಚ ನಾಮ್ನಾ ತಾನವಗಾಹಯತ; ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಯದ್ಯದಾದಿಶಂ ತದಪಿ ಪಾಲಯಿತುಂ ತಾನುಪಾದಿಶತ|
