< مَتَّى 28 >

وَبَعْدَ ٱلسَّبْتِ، عِنْدَ فَجْرِ أَوَّلِ ٱلْأُسْبُوعِ، جَاءَتْ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ ٱلْأُخْرَى لِتَنْظُرَا ٱلْقَبْرَ. ١ 1
अराम ना दाड़ान बाद हप्‌ता ना दाड़े परगड़ फाटतेत मरीयम मगदलीनी अने बीजी मरीयम मड़ाट्‌या ने देखवा आयी।
وَإِذَا زَلْزَلَةٌ عَظِيمَةٌ حَدَثَتْ، لِأَنَّ مَلَاكَ ٱلرَّبِّ نَزَلَ مِنَ ٱلسَّمَاءِ وَجَاءَ وَدَحْرَجَ ٱلْحَجَرَ عَنِ ٱلْبَابِ، وَجَلَسَ عَلَيْهِ. ٢ 2
अने देखो, धरती हीली, काहाके मालीक नो एक दुत ह़रगे गेथो उतर्‌यो अने ह़ाते आवीन तीहयो दगड़ा ने ढबळाय देदो, अने तीनी पोर बह ज्‌यो।
وَكَانَ مَنْظَرُهُ كَٱلْبَرْقِ، وَلِبَاسُهُ أَبْيَضَ كَٱلثَّلْجِ. ٣ 3
तीनो रुप वीजळीन तेम अने तीना लुगड़ा बरप ने तेम धोळा हता।
فَمِنْ خَوْفِهِ ٱرْتَعَدَ ٱلْحُرَّاسُ وَصَارُوا كَأَمْوَاتٍ. ٤ 4
तीना बीक सी झापले पेहरो देण्‌या काप उठ्‌या, अने मरला ह़रका हय ज्‌या।
فَأَجَابَ ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ لِلْمَرْأَتَيْنِ: «لَا تَخَافَا أَنْتُمَا، فَإِنِّي أَعْلَمُ أَنَّكُمَا تَطْلُبَانِ يَسُوعَ ٱلْمَصْلُوبَ. ٥ 5
ह़रगदुत बयराम ने केदो, “ना बीहो, मे जाणु के तमु ईसु ने जे कुरुस पोर चड़ावला तीने ह़ोदवा बाज री
لَيْسَ هُوَ هَهُنَا، لِأَنَّهُ قَامَ كَمَا قَالَ! هَلُمَّا ٱنْظُرَا ٱلْمَوْضِعَ ٱلَّذِي كَانَ ٱلرَّبُّ مُضْطَجِعًا فِيهِ. ٦ 6
तीहयो आञे नी हय, पण आह़फा बोलु नी अनसारे जीवतो हयलो से। आवो, आहयो जागो देखो, जां ईसु मालीक ने मेकला हतो,
وَٱذْهَبَا سَرِيعًا قُولَا لِتَلَامِيذِهِ: إِنَّهُ قَدْ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. هَا هُوَ يَسْبِقُكُمْ إِلَى ٱلْجَلِيلِ. هُنَاكَ تَرَوْنَهُ. هَا أَنَا قَدْ قُلْتُ لَكُمَا». ٧ 7
अने ममार जाय्‌न तीमना चेलाम ने केवो के तीहयो मरला मे गेथो पासो जीवतो हय जेलो से, अने तीहयो तमारी गेथो पेले गलील मे जत र्‌यो, तां तीने देखहु! देखो, मे तमने देखाड़ देदो।”
فَخَرَجَتَا سَرِيعًا مِنَ ٱلْقَبْرِ بِخَوْفٍ وَفَرَحٍ عَظِيمٍ، رَاكِضَتَيْنِ لِتُخْبِرَا تَلَامِيذَهُ. ٨ 8
अने तीहया बीक अने मोटी खुसी ह़ाते मड़ाट्‌या मे सी ममार पासी आवीन तीमना चेलाम ने खबर आपवा दवड़ी पड़ी।
وَفِيمَا هُمَا مُنْطَلِقَتَانِ لِتُخْبِرَا تَلَامِيذَهُ إِذَا يَسُوعُ لَاقَاهُمَا وَقَالَ: «سَلَامٌ لَكُمَا». فَتَقَدَّمَتَا وَأَمْسَكَتَا بِقَدَمَيْهِ وَسَجَدَتَا لَهُ. ٩ 9
तत्‌यार ईसु तीमने भेट्‌यो। अने केदो, “सुखी रेवो” तीहया ह़ाते आवीन अने तीना पोग धरीन तीने वांद्‌या।
فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «لَا تَخَافَا. اِذْهَبَا قُولَا لِإِخْوَتِي أَنْ يَذْهَبُوا إِلَى ٱلْجَلِيلِ، وَهُنَاكَ يَرَوْنَنِي». ١٠ 10
तत्‌यार ईसु तीमने केदो, “ना बीहो; मारा भायु सी जाय्‌न केवो के गलील मे जत रेय तां मने देख्‌हु।”
وَفِيمَا هُمَا ذَاهِبَتَانِ إِذَا قَوْمٌ مِنَ ٱلْحُرَّاسِ جَاءُوا إِلَى ٱلْمَدِينَةِ وَأَخْبَرُوا رُؤَسَاءَ ٱلْكَهَنَةِ بِكُلِّ مَا كَانَ. ١١ 11
तीहयी जवात बाज री हती के पेहरो देण्‌या मे गेथा थोड़ाक माणहु ह़ेर मे आवीन आखी वात डायला पुंजारा ने ह़मळाया।
فَٱجْتَمَعُوا مَعَ ٱلشُّيُوخِ، وَتَشَاوَرُوا، وَأَعْطَوْا ٱلْعَسْكَرَ فِضَّةً كَثِيرَةً ١٢ 12
तत्‌यार तीहया डायला पुडारी नी ह़ाते भेळा हय्‌न वीच्‌यारीन अने सीपायड़ा ने ढेरका चांदी ना सीक्‌का आप्‌या,
قَائِلِينَ: «قُولُوا إِنَّ تَلَامِيذَهُ أَتَوْا لَيْلًا وَسَرَقُوهُ وَنَحْنُ نِيَامٌ. ١٣ 13
अने केदा, “आहयु केजो के राते जत्‌यार आमु ह़ुव्‌वा बाज रेला हता, तत्‌यार ईसु ना चेला आवीन तीना धोड़ ने चोरी कर ली ज्‌या।
وَإِذَا سُمِعَ ذَلِكَ عِنْدَ ٱلْوَالِي فَنَحْنُ نَسْتَعْطِفُهُ، وَنَجْعَلُكُمْ مُطْمَئِنِّينَ». ١٤ 14
अने आहयी वात मुखी-डायला ना कान्‌टा लग पुग जहे, ता आमु तीने ह़मजाड़ लेहु अने तने फीकर करवा सी बचाड़ लेहु।”
فَأَخَذُوا ٱلْفِضَّةَ وَفَعَلُوا كَمَا عَلَّمُوهُمْ، فَشَاعَ هَذَا ٱلْقَوْلُ عِنْدَ ٱلْيَهُودِ إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ. ١٥ 15
तीहया रुप्‌या लीन जेम ह़ीकाड़ला हता, तेमेत कर्‌या। आहयी वात आज लग युहद्‌या मे चाल री।
وَأَمَّا ٱلْأَحَدَ عَشَرَ تِلْمِيذًا فَٱنْطَلَقُوا إِلَى ٱلْجَلِيلِ إِلَى ٱلْجَبَلِ، حَيْثُ أَمَرَهُمْ يَسُوعُ. ١٦ 16
ग्‌यारे चेला गलील मे तीहया बड़ा पोर ज्‌या, जीने ईसु तीमने देखाड़लो हतो।
وَلَمَّا رَأَوْهُ سَجَدُوا لَهُ، وَلَكِنَّ بَعْضَهُمْ شَكُّوا. ١٧ 17
जत्‌यार तीहया ईसु ने देख्‌या ता तीनी भक्‌ती कर्‌या। पण कोय-कोय ना मन मे सण्‌का हयी।
فَتَقَدَّمَ يَسُوعُ وَكَلَّمَهُمْ قَائِلًا: «دُفِعَ إِلَيَّ كُلُّ سُلْطَانٍ فِي ٱلسَّمَاءِ وَعَلَى ٱلْأَرْضِ، ١٨ 18
ईसु तीमनी ह़ाते आवीन केदो, “ह़रग अने धरती नो आखो हक मने आपलो से।
فَٱذْهَبُوا وَتَلْمِذُوا جَمِيعَ ٱلْأُمَمِ وَعَمِّدُوهُمْ بِٱسْمِ ٱلْآبِ وَٱلِٱبْنِ وَٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ. ١٩ 19
आनीन करीन तमु जावो, आखा राज्‌य ना माणहु ने चेला बणावो; अने तीमने बाह, अने सोरा, अने चोखली आत्‌मा नी नाम सी बपतीस्‌मा आपो,
وَعَلِّمُوهُمْ أَنْ يَحْفَظُوا جَمِيعَ مَا أَوْصَيْتُكُمْ بِهِ. وَهَا أَنَا مَعَكُمْ كُلَّ ٱلْأَيَّامِ إِلَى ٱنْقِضَاءِ ٱلدَّهْرِ». آمِينَ. (aiōn g165) ٢٠ 20
अने तीमने आखी वातु जे मे तमने हुकम आप्‌लो से, मानवा ह़ीकाड़ो: अने देखो, मे कळी ना आकरी लग सदा तमारी ह़ाते से।” (aiōn g165)

< مَتَّى 28 >