< مَتَّى 24 >
ثُمَّ خَرَجَ يَسُوعُ وَمَضَى مِنَ ٱلْهَيْكَلِ، فَتَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ لِكَيْ يُرُوهُ أَبْنِيَةَ ٱلْهَيْكَلِ. | ١ 1 |
जेबे यीशु मन्दरो ते निकल़ी की जाणे लगी रे थे, तेबे तिना रे चेले मन्दरो री रचना दखाणे खे तिना गे आए।
فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَمَا تَنْظُرُونَ جَمِيعَ هَذِهِ؟ اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ لَا يُتْرَكُ هَهُنَا حَجَرٌ عَلَى حَجَرٍ لَا يُنْقَضُ!». | ٢ 2 |
यीशुए तिना खे बोलेया, “तुसे जो ये सब कुछ लगी रे ना देखणे, आऊँ तुसा खे सच लगी रा बोलणे कि एती जो पात्थरो पाँदे पात्थर लगी रे, सब टाल़े जाणे।”
وَفِيمَا هُوَ جَالِسٌ عَلَى جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ ٱلتَّلَامِيذُ عَلَى ٱنْفِرَادٍ قَائِلِينَ: «قُلْ لَنَا مَتَى يَكُونُ هَذَا؟ وَمَا هِيَ عَلَامَةُ مَجِيئِكَ وَٱنْقِضَاءِ ٱلدَّهْرِ؟». (aiōn ) | ٣ 3 |
जेबे यीशु जैतूनो पाह्ड़ो पाँदे बैठे रे थे, तेबे चेलेया लग जे आयी की तिना खे बोलेया, “आसा गे बताओ कि यो गल्ला कदी ऊणिया? तुसा रे आऊणे रा और दुनिया रे आखरी रा क्या चिह्न् ऊणा?” (aiōn )
فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «ٱنْظُرُوا! لَا يُضِلَّكُمْ أَحَدٌ. | ٤ 4 |
यीशुए तिना खे जवाब दित्तेया, “चौकस रओ कि कोई तुसा खे बईकाओ नि।
فَإِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ بِٱسْمِي قَائِلِينَ: أَنَا هُوَ ٱلْمَسِيحُ! وَيُضِلُّونَ كَثِيرِينَ. | ٥ 5 |
कऊँकि बऊत जणे एड़े ऊणे जो, मेरे नाओं ते आऊणे और बोलणा, ‘आऊँ मसीह ए’, और तिना बऊत जणे भरमाणे।
وَسَوْفَ تَسْمَعُونَ بِحُرُوبٍ وَأَخْبَارِ حُرُوبٍ. اُنْظُرُوا، لَا تَرْتَاعُوا. لِأَنَّهُ لَا بُدَّ أَنْ تَكُونَ هَذِهِ كُلُّهَا، وَلَكِنْ لَيْسَ ٱلْمُنْتَهَى بَعْدُ. | ٦ 6 |
तुसा लड़ाई और लड़ाईया रे बारे रे सुणो, पर कबराणा नि कऊँकि इना रा ऊणा जरूरी ए, पर तेस बखते अंत नि ऊणा।
لِأَنَّهُ تَقُومُ أُمَّةٌ عَلَى أُمَّةٍ وَمَمْلَكَةٌ عَلَى مَمْلَكَةٍ، وَتَكُونُ مَجَاعَاتٌ وَأَوْبِئَةٌ وَزَلَازِلُ فِي أَمَاكِنَ. | ٧ 7 |
कऊँकि जातिया पाँदे जातिया और राज्य पाँदे राज्य अमला करना और जगा-जगा अकाल़ पड़ना और ईल्लण ऊणे।
وَلَكِنَّ هَذِهِ كُلَّهَا مُبْتَدَأُ ٱلْأَوْجَاعِ. | ٨ 8 |
इना सबी गल्ला ते, पीड़ा री शुरूआत ऊणी।
حِينَئِذٍ يُسَلِّمُونَكُمْ إِلَى ضِيقٍ وَيَقْتُلُونَكُمْ، وَتَكُونُونَ مُبْغَضِينَ مِنْ جَمِيعِ ٱلْأُمَمِ لِأَجْلِ ٱسْمِي. | ٩ 9 |
तेबे सेयो लोक जो तुसा रे खलाफ ए क्ल़ेश देणे खे तुसे पकड़वाणे और तुसे काणे और मां पाँदे विश्वास करने री बजअ ते सबी जातिया रे लोका तुसा ते बैर राखणा।
وَحِينَئِذٍ يَعْثُرُ كَثِيرُونَ وَيُسَلِّمُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا وَيُبْغِضُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا. | ١٠ 10 |
तेबे बऊत जणेया विश्वास करना छाडी देणा और एकी-दूजे पकड़वाणे और एकी-दूजे ते बैर राखणा।
وَيَقُومُ أَنْبِيَاءُ كَذَبَةٌ كَثِيرُونَ وَيُضِلُّونَ كَثِيرِينَ. | ١١ 11 |
बऊत सारे चूठे भविष्यबक्ता आऊणे और तिना बऊत लोक भरमाणे।
وَلِكَثْرَةِ ٱلْإِثْمِ تَبْرُدُ مَحَبَّةُ ٱلْكَثِيرِينَ. | ١٢ 12 |
पापो रे बड़ने ते बऊत जणेया एकी दूजे साथे प्यार नि राखणा।
وَلَكِنِ ٱلَّذِي يَصْبِرُ إِلَى ٱلْمُنْتَهَى فَهَذَا يَخْلُصُ. | ١٣ 13 |
पर जो आखरी तक सब्र राखोगा, तेसरा ई उद्धार ऊणा।
وَيُكْرَزُ بِبِشَارَةِ ٱلْمَلَكُوتِ هَذِهِ فِي كُلِّ ٱلْمَسْكُونَةِ شَهَادَةً لِجَمِيعِ ٱلْأُمَمِ. ثُمَّ يَأْتِي ٱلْمُنْتَهَى. | ١٤ 14 |
और राज्य रा ये सुसमाचार सारी दुनिया रे प्रचार ऊणा, ताकि सब देशो रे लोका खे सुसमाचारो खे मानणे रा मौका मिलो, तेबे दुनिया रा अन्त आयी जाणा।
«فَمَتَى نَظَرْتُمْ «رِجْسَةَ ٱلْخَرَابِ» ٱلَّتِي قَالَ عَنْهَا دَانِيآلُ ٱلنَّبِيُّ قَائِمَةً فِي ٱلْمَكَانِ ٱلْمُقَدَّسِ - لِيَفْهَمِ ٱلْقَارِئُ - | ١٥ 15 |
“पढ़ने वाल़ा समजी लओ, जेबे तुसे, तेसा उजाड़ने वाल़ी घृणित चीज जेतेरे बारे रे दानिय्यल भविष्यबक्ते बोलेया था, जेती ठीक निए तेती मतलब मन्दरो रे खड़ी री देखो।
فَحِينَئِذٍ لِيَهْرُبِ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْيَهُودِيَّةِ إِلَى ٱلْجِبَالِ، | ١٦ 16 |
तेबे जो यहूदिया रे ओ, सेयो पाह्ड़ो खे नठी जाओ।
وَٱلَّذِي عَلَى ٱلسَّطْحِ فَلَا يَنْزِلْ لِيَأْخُذَ مِنْ بَيْتِهِ شَيْئًا، | ١٧ 17 |
जो कोई छतो पाँदे ओ, सेयो आपणे कअरे कुछ बी लणे खे थाले नि आओ और ना ई पीतरे जाओ
وَٱلَّذِي فِي ٱلْحَقْلِ فَلَا يَرْجِعْ إِلَى وَرَائِهِ لِيَأْخُذَ ثِيَابَهُ. | ١٨ 18 |
“और जो कोई डोरूआ रे ओ, सेयो आपणे टाले लणे पीछे नि आटो।
وَوَيْلٌ لِلْحَبَالَى وَٱلْمُرْضِعَاتِ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ! | ١٩ 19 |
तिना दिना रे जो गर्भवती ऊणी और जो दूद पल़याणे वाल़ी ऊणी तिना खे हाय! हाय!
وَصَلُّوا لِكَيْ لَا يَكُونَ هَرَبُكُمْ فِي شِتَاءٍ وَلَا فِي سَبْتٍ، | ٢٠ 20 |
प्रार्थना करेया करो कि तुसा खे ठण्डी रे और आरामो रे दिने नठणा नि पड़ो।
لِأَنَّهُ يَكُونُ حِينَئِذٍ ضِيقٌ عَظِيمٌ لَمْ يَكُنْ مِثْلُهُ مُنْذُ ٱبْتِدَاءِ ٱلْعَالَمِ إِلَى ٱلْآنَ وَلَنْ يَكُونَ. | ٢١ 21 |
कऊँकि तेस बखते एड़ा पारी क्ल़ेश ऊणा, जेड़ा दुनिया री शुरूओ ते लई की एबुए तक कदी नि ऊआ और ना ऊणा।
وَلَوْ لَمْ تُقَصَّرْ تِلْكَ ٱلْأَيَّامُ لَمْ يَخْلُصْ جَسَدٌ. وَلَكِنْ لِأَجْلِ ٱلْمُخْتَارِينَ تُقَصَّرُ تِلْكَ ٱلْأَيَّامُ. | ٢٢ 22 |
जे सेयो दिन कटाए रे नि ऊँदे, तो कोई प्राणी नि बचणा था; पर चुणे ऊए री बजअ ते सेयो दिन कटाए जाणे।
حِينَئِذٍ إِنْ قَالَ لَكُمْ أَحَدٌ: هُوَذَا ٱلْمَسِيحُ هُنَا! أَوْ: هُنَاكَ! فَلَا تُصَدِّقُوا. | ٢٣ 23 |
तेस बखते जे कोई तुसा खे बोलो कि देखो, मसीह एती ए, या तेती ए, तो विश्वास नि करना।
لِأَنَّهُ سَيَقُومُ مُسَحَاءُ كَذَبَةٌ وَأَنْبِيَاءُ كَذَبَةٌ وَيُعْطُونَ آيَاتٍ عَظِيمَةً وَعَجَائِبَ، حَتَّى يُضِلُّوا لَوْ أَمْكَنَ ٱلْمُخْتَارِينَ أَيْضًا. | ٢٤ 24 |
“कऊँकि चूठे मसीह और चूठे भविष्यबक्ता खड़े ऊणे और तिना बड़े-बड़े चिह्न् और अचम्बे रे काम दखाणे, जे ऊई सको तो जो परमेशरो रे चूणे रे ए, तिना खे बी भरमाई देओ।
هَا أَنَا قَدْ سَبَقْتُ وَأَخْبَرْتُكُمْ. | ٢٥ 25 |
देखो, मैं पइले तेई तुसा खे ये सब कुछ बोली ता रा।
فَإِنْ قَالُوا لَكُمْ: هَا هُوَ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ! فَلَا تَخْرُجُوا. هَا هُوَ فِي ٱلْمَخَادِعِ! فَلَا تُصَدِّقُوا. | ٢٦ 26 |
तेबे जे सेयो तुसा खे बोलो, देखो, से जंगल़ो रे ए, तो चली नि जाणा, या देखो, से छतो पाँदे ए, तो विश्वास नि करना।
لِأَنَّهُ كَمَا أَنَّ ٱلْبَرْقَ يَخْرُجُ مِنَ ٱلْمَشَارِقِ وَيَظْهَرُ إِلَى ٱلْمَغَارِبِ، هَكَذَا يَكُونُ أَيْضًا مَجِيءُ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ. | ٢٧ 27 |
“कऊँकि जिंयाँ बिजल़ी पूर्वो ते निकल़ी की पच्छमो तक चमकोई, तिंयाँ ई मां माणूं रे पुत्रो रा आऊणा बी ऊणा।
لِأَنَّهُ حَيْثُمَا تَكُنِ ٱلْجُثَّةُ، فَهُنَاكَ تَجْتَمِعُ ٱلنُّسُورُ. | ٢٨ 28 |
जेती लोथ ऊणी, तेथी इल्ला कट्ठिया ऊणिया।
«وَلِلْوَقْتِ بَعْدَ ضِيقِ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ تُظْلِمُ ٱلشَّمْسُ، وَٱلْقَمَرُ لَا يُعْطِي ضَوْءَهُ، وَٱلنُّجُومُ تَسْقُطُ مِنَ ٱلسَّمَاءِ، وَقُوَّاتُ ٱلسَّمَاوَاتِ تَتَزَعْزَعُ. | ٢٩ 29 |
“तिना दिना रे, तेस क्ल़ेशो ते बाद सूरजो रा चमकदा प्रयासा न्हेरा पड़ी जाणा और चांदे प्रयासा नि देणा। और सर्गो ते तारे छुटणे शुरू ऊणे और सर्गो रिया शक्तिया इलाईया जाणिया।
وَحِينَئِذٍ تَظْهَرُ عَلَامَةُ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ فِي ٱلسَّمَاءِ. وَحِينَئِذٍ تَنُوحُ جَمِيعُ قَبَائِلِ ٱلْأَرْضِ، وَيُبْصِرُونَ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ آتِيًا عَلَى سَحَابِ ٱلسَّمَاءِ بِقُوَّةٍ وَمَجْدٍ كَثِيرٍ. | ٣٠ 30 |
तेबे माणूं रे पुत्रो रा चिह्न् सर्गो रे दिशणा। तेबे तरतिया रे सबी कुल़ा रे लोका छातिया पीटणियां और माणूं रा पुत्र बड़ी सामर्थ और महिमा साथे सर्गो रे बादल़ा पाँदे आऊँदे ऊए देखणा।
فَيُرْسِلُ مَلَائِكَتَهُ بِبُوقٍ عَظِيمِ ٱلصَّوْتِ، فَيَجْمَعُونَ مُخْتَارِيهِ مِنَ ٱلْأَرْبَعِ ٱلرِّيَاحِ، مِنْ أَقْصَاءِ ٱلسَّمَاوَاتِ إِلَى أَقْصَائِهَا. | ٣١ 31 |
तेस तुरहिया रे बड़ी आवाजा साथे, आपणे स्वर्गदूत पेजणे और तिना सर्गो रे एकी कनारे ते लई की दूजे कनारे तक, चारो दिशा रे तेसरे चूणे रे कट्ठे करने।
فَمِنْ شَجَرَةِ ٱلتِّينِ تَعَلَّمُوا ٱلْمَثَلَ: مَتَى صَارَ غُصْنُهَا رَخْصًا وَأَخْرَجَتْ أَوْرَاقَهَا، تَعْلَمُونَ أَنَّ ٱلصَّيْفَ قَرِيبٌ. | ٣٢ 32 |
“दाऊगल़े रे डाल़ो ते ये उदारण सीखो, जेबे तेतेरी डाल़ी नरम ऊई जाओई और पत्ते निकल़ने लगोए, तो तुसे जाणी लओए कि तऊँदी नेड़े ए।
هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا، مَتَى رَأَيْتُمْ هَذَا كُلَّهُ فَٱعْلَمُوا أَنَّهُ قَرِيبٌ عَلَى ٱلْأَبْوَابِ. | ٣٣ 33 |
ईंयां ई जेबे तुसे इना गल्ला खे ऊँदे ऊए देखो, तो समजी जाणा कि एबे आँऊ नेड़े ईए, बल्कि द्वारो पाँदे ईए खड़ेया रा।
اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَا يَمْضِي هَذَا ٱلْجِيلُ حَتَّى يَكُونَ هَذَا كُلُّهُ. | ٣٤ 34 |
आऊँ तुसा खे सच लगी रा बोलणे कि जदुओ तक यो सब गल्ला पूरिया नि ऊई जाओगिया, तदुओ तक एसा पीढ़िया रे लोका री मौत नि ऊणी।
اَلسَّمَاءُ وَٱلْأَرْضُ تَزُولَانِ وَلَكِنَّ كَلَامِي لَا يَزُولُ. | ٣٥ 35 |
सर्ग और तरती टल़ी जाओगी, पर मेरा वचन कदी नि टल़ना।”
«وَأَمَّا ذَلِكَ ٱلْيَوْمُ وَتِلْكَ ٱلسَّاعَةُ فَلَا يَعْلَمُ بِهِمَا أَحَدٌ، وَلَا مَلَائِكَةُ ٱلسَّمَاوَاتِ، إِلَّا أَبِي وَحْدَهُ. | ٣٦ 36 |
“तेस दिनो रे बारे रे और तेसा कअड़िया रे बारे रे कोई नि जाणदा, न स्वर्गदूत, ना पुत्र, पर बस पिता।
وَكَمَا كَانَتْ أَيَّامُ نُوحٍ كَذَلِكَ يَكُونُ أَيْضًا مَجِيءُ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ. | ٣٧ 37 |
जेड़े नूहो रे दिन थे, तिंयाँ ई मां माणूं रे पुत्रो रा आऊणा बी ऊणा।
لِأَنَّهُ كَمَا كَانُوا فِي ٱلْأَيَّامِ ٱلَّتِي قَبْلَ ٱلطُّوفَانِ يَأْكُلُونَ وَيَشْرَبُونَ وَيَتَزَوَّجُونَ وَيُزَوِّجُونَ، إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي دَخَلَ فِيهِ نُوحٌ ٱلْفُلْكَ، | ٣٨ 38 |
कऊँकि जिंयाँ जल-प्रलय ते पईले, जदुओ तक नूह जाह्जो रे नि चढ़ेया, तदुओ तक लोक खाओ-पीओ थे और तिना रे ब्या-शादिया ओ थे
وَلَمْ يَعْلَمُوا حَتَّى جَاءَ ٱلطُّوفَانُ وَأَخَذَ ٱلْجَمِيعَ، كَذَلِكَ يَكُونُ أَيْضًا مَجِيءُ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ. | ٣٩ 39 |
और जदुओ तक जल-प्रलय तिना सबी खे हड़ाई की नि लईगा, तदुओ तक तिना खे कुछ बी पता नि चलेया; तिंयाँ ई मां माणूं रे पुत्रो रा बी आऊणा ऊणा।
حِينَئِذٍ يَكُونُ ٱثْنَانِ فِي ٱلْحَقْلِ، يُؤْخَذُ ٱلْوَاحِدُ وَيُتْرَكُ ٱلْآخَرُ. | ٤٠ 40 |
तेस बखते दो जणे डोरूआ रे ऊणे, एक लयी लणा और दूजा छाडी देणा।
اِثْنَتَانِ تَطْحَنَانِ عَلَى ٱلرَّحَى، تُؤْخَذُ ٱلْوَاحِدَةُ وَتُتْرَكُ ٱلْأُخْرَى. | ٤١ 41 |
दो जवाणसा चाक्की पीशणे लगी री ऊणिया, एक लयी जाणी और दूजी छाडी देणी।
«اِسْهَرُوا إِذًا لِأَنَّكُمْ لَا تَعْلَمُونَ فِي أَيَّةِ سَاعَةٍ يَأْتِي رَبُّكُمْ. | ٤٢ 42 |
तेबेई तो, जागदे रओ, कऊँकि तुसे नि जाणदे कि तुसा रा प्रभु केस दिने आयी जाणा।
وَٱعْلَمُوا هَذَا: أَنَّهُ لَوْ عَرَفَ رَبُّ ٱلْبَيْتِ فِي أَيِّ هَزِيعٍ يَأْتِي ٱلسَّارِقُ، لَسَهِرَ وَلَمْ يَدَعْ بَيْتَهُ يُنْقَبُ. | ٤٣ 43 |
पर ये जाणी लओ कि जे कअरो रा मालक जाणदा कि चोर कदी जे आऊणा तो, से जागदा रंदा और आपणे कअरे चोरी नि ऊणे देंदा।
لِذَلِكَ كُونُوا أَنْتُمْ أَيْضًا مُسْتَعِدِّينَ، لِأَنَّهُ فِي سَاعَةٍ لَا تَظُنُّونَ يَأْتِي ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ. | ٤٤ 44 |
इजी री खातर तुसे बी त्यार रओ, कऊँकि जेसा कअड़िया रे बारे रे तुसे सोचदे पनि, तेसी कअड़िया रे आँऊ माणूं रा पुत्र आयी जाणा।
فَمَنْ هُوَ ٱلْعَبْدُ ٱلْأَمِينُ ٱلْحَكِيمُ ٱلَّذِي أَقَامَهُ سَيِّدُهُ عَلَى خَدَمِهِ لِيُعْطِيَهُمُ ٱلطَّعَامَ فِي حِينِهِ؟ | ٤٥ 45 |
“एक विश्वासो जोगा और अक्लमंद दास एड़ा ए: जेसखे कअरो रा मालक दूजे दासा पाँदे निगरानी और बखतो पाँदे रोटी देणे खे जिम्मेवारी देओआ। तिजी ते बाद से परदेशो खे चली जाओआ।
طُوبَى لِذَلِكَ ٱلْعَبْدِ ٱلَّذِي إِذَا جَاءَ سَيِّدُهُ يَجِدُهُ يَفْعَلُ هَكَذَا! | ٤٦ 46 |
धन्य ए से दास, जेसखे तेसरा मालक आयी की एड़ा ई करदा ऊआ पाओ।
اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يُقِيمُهُ عَلَى جَمِيعِ أَمْوَالِهِ. | ٤٧ 47 |
आऊँ तुसा खे सच लगी रा बोलणे कि तेस से आपणी सारी सम्पतिया पाँदे अक्कदार ठराणा।
وَلَكِنْ إِنْ قَالَ ذَلِكَ ٱلْعَبْدُ ٱلرَّدِيُّ فِي قَلْبِهِ: سَيِّدِي يُبْطِئُ قُدُومَهُ. | ٤٨ 48 |
पर जे से दुष्ट दास सोचणे लगो कि मेरे मालको खे आऊणे रे देर ए
فَيَبْتَدِئُ يَضْرِبُ ٱلْعَبِيدَ رُفَقَاءَهُ وَيَأْكُلُ وَيَشْرَبُ مَعَ ٱلسُّكَارَى. | ٤٩ 49 |
और आपणे साथलेया दासा खे कुटणे लगी जाओ और पीणे वाल़ेया साथे खाओ-पीओ,
يَأْتِي سَيِّدُ ذَلِكَ ٱلْعَبْدِ فِي يَوْمٍ لَا يَنْتَظِرُهُ وَفِي سَاعَةٍ لَا يَعْرِفُهَا، | ٥٠ 50 |
तो तेस दासो रा मालक एड़े दिने आऊणा, जेबे से तेसखे न्याल़दा ई ना ओ और एड़िया कअड़िया रे, जेतेखे से नि जाणदा ओ।
فَيُقَطِّعُهُ وَيَجْعَلُ نَصِيبَهُ مَعَ ٱلْمُرَائِينَ. هُنَاكَ يَكُونُ ٱلْبُكَاءُ وَصَرِيرُ ٱلْأَسْنَانِ. | ٥١ 51 |
तेबे तेस तेसखे बऊत दण्ड देणा और तेसरा इस्सा कपटिया साथे ठराणा; तेती रोणा और दाँद किरड़ना ऊणा।”