مَتَّى 21
| وَلَمَّا قَرُبُوا مِنْ أُورُشَلِيمَ وَجَاءُوا إِلَى بَيْتِ فَاجِي عِنْدَ جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ، حِينَئِذٍ أَرْسَلَ يَسُوعُ تِلْمِيذَيْنِ | ١ 1 |
୧ୟୀଶୁ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ନାଡ଼େଃରାଃ ଜାଇତୁନ୍ ବୁରୁ ଜାପାଃ ବେତ୍ଫାଗି ହାତୁତେ ସେଟେର୍ୟାନାକ, ଇମ୍ତା ୟୀଶୁ ବାରିଆ ଚେଲାକିନ୍କେ କୁଲ୍କେଦ୍ତେ, ମେତାଦ୍କିନାଏ
| قَائِلًا لَهُمَا: «اِذْهَبَا إِلَى ٱلْقَرْيَةِ ٱلَّتِي أَمَامَكُمَا، فَلِلْوَقْتِ تَجِدَانِ أَتَانًا مَرْبُوطَةً وَجَحْشًا مَعَهَا، فَحُلَّاهُمَا وَأْتِيَانِي بِهِمَا. | ٢ 2 |
୨“ଆବେନ୍ ଆବେନାଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେଆଃ ହାତୁତେ ସେନଃବେନ୍ ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃତେ ତେବାଃ ଇମ୍ତାଗି ମିଆଁଦ୍ ଗାଧା ଆଡଃ ଗାଧାହନ୍କେ ତଲାକାନ୍ବେନ୍ ନାମିୟା, ଇନ୍କିନ୍କେ ରାଡ଼ାକେଦ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃତେ ଆଉକିନ୍ବେନ୍ ।
| وَإِنْ قَالَ لَكُمَا أَحَدٌ شَيْئًا، فَقُولَا: ٱلرَّبُّ مُحْتَاجٌ إِلَيْهِمَا. فَلِلْوَقْتِ يُرْسِلُهُمَا». | ٣ 3 |
୩ଆଡଃ ଜେତାଏ ଜେତ୍ନାଃ କାଜିବେନ୍ରେଦ, ‘ନିକିନ୍ତାଃରେ ପ୍ରାଭୁଆଃ କାମିମେନାଃ’ ମେତାଇବେନ୍ ଆଡଃ ଇନିଃ ଇମ୍ତାଗି କୁଲ୍ବାଗିକିନାଏ ।”
| فَكَانَ هَذَا كُلُّهُ لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: | ٤ 4 |
୪ନେଆଁଁ ନାବୀକଆଃ କାଜି ପୁରାଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ନେ ଲେକା ହବାୟାନା ।
| «قُولُوا لِٱبْنَةِ صِهْيَوْنَ: هُوَذَا مَلِكُكِ يَأْتِيكِ وَدِيعًا، رَاكِبًا عَلَى أَتَانٍ وَجَحْشٍ ٱبْنِ أَتَانٍ». | ٥ 5 |
୫“ସିୟୋନ୍ରେନ୍ ହନ୍କୁଡ଼ିକେ କାଜିପେ, ‘ନେଲେମେ, ଆମାଃ ରାଜା ଆମାଃତାଃତେ ହିଜୁଃତାନା! ଲେବେୟାନ୍ଗି ଇନିଃ, ଗାଧା ଆଡଃ ଗାଧାହନ୍ ଚେତାନ୍ରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ଆମାଃତାଃତେ ହିଜୁଃତାନା ।’”
| فَذَهَبَ ٱلتِّلْمِيذَانِ وَفَعَلَا كَمَا أَمَرَهُمَا يَسُوعُ، | ٦ 6 |
୬ଏନ୍ ଚେଲାକିନ୍ ସେନଃୟାନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆଚୁକାଦ୍କିନ୍ ଲେକା କାମିକେଦାକିନ୍ ।
| وَأَتَيَا بِٱلْأَتَانِ وَٱلْجَحْشِ، وَوَضَعَا عَلَيْهِمَا ثِيَابَهُمَا فَجَلَسَ عَلَيْهِمَا. | ٧ 7 |
୭ଚେଲାକିନ୍ ଗାଧା ଆଡଃ ଗାଧାହନ୍କେ ଆଉକେଦ୍ତେ, ଗାଧାକିନାଃ ଚେତାନ୍ରେ ଲିଜାଃ ଆଟେଦ୍ କେଦାକିନ୍ ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଏନ୍ ଚେତାନ୍ରେ ଦୁବ୍ୟାନାଏ ।
| وَٱلْجَمْعُ ٱلْأَكْثَرُ فَرَشُوا ثِيَابَهُمْ فِي ٱلطَّرِيقِ. وَآخَرُونَ قَطَعُوا أَغْصَانًا مِنَ ٱلشَّجَرِ وَفَرَشُوهَا فِي ٱلطَّرِيقِ. | ٨ 8 |
୮ଗାଦେଲ୍ହଡ଼କଏତେ ଚିମିନ୍କ ଆକଆଃ ଲିଜାଃ ହରାରେକ ଆଟେଦ୍କେଦା, ଆଡଃ ଏଟାଃକ ଦାରୁଏତେ କତକ ମାଆଃକେଦ୍ତେ ହରାରେକ ଆଟେଦ୍କେଦା ।
| وَٱلْجُمُوعُ ٱلَّذِينَ تَقَدَّمُوا وَٱلَّذِينَ تَبِعُوا كَانُوا يَصْرَخُونَ قَائِلِينَ: «أُوصَنَّا لِٱبْنِ دَاوُدَ! مُبَارَكٌ ٱلْآتِي بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ! أُوصَنَّا فِي ٱلْأَعَالِي!». | ٩ 9 |
୯ଆଡଃ ଆୟୁର୍ ତାୟମ୍ତେ ସେନ୍ତାନ୍ ଗାଦେଲ୍ହଡ଼କ କାଉରିକେଦା, “ଦାଉଦ୍ଆଃ ହନ୍ ହୋଶାନ୍ନା, ପ୍ରାଭୁଆଃ ନୁତୁମ୍ତେ ହିଜୁଃତାନ୍ନିୟାଃ ଧାଇନ୍ ହବାଅଃକା, ସାଲାଙ୍ଗିଉତାର୍ ଠାୟାଦ୍ରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ହବାଅଃକା ।”
| وَلَمَّا دَخَلَ أُورُشَلِيمَ ٱرْتَجَّتِ ٱلْمَدِينَةُ كُلُّهَا قَائِلَةً: «مَنْ هَذَا؟». | ١٠ 10 |
୧୦ୟୀଶୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେ ବଲୟାନ୍ ଇମ୍ତା ଗଟା ନାଗାର୍ରେନ୍ ହଡ଼କ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନା ଆଡଃ “ନିଃ ଅକଏ ତାନିଃ?” ମେନ୍ତେକ କୁଲିବାଡ଼ାକେଦା ।
| فَقَالَتِ ٱلْجُمُوعُ: «هَذَا يَسُوعُ ٱلنَّبِيُّ ٱلَّذِي مِنْ نَاصِرَةِ ٱلْجَلِيلِ». | ١١ 11 |
୧୧ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦା, “ନିଃ ଗାଲିଲ୍ରେୟାଃ ନାଜ୍ରେତ୍ରେନ୍ ନାବୀ ୟୀଶୁ ତାନିଃ” ମେନ୍ତେକ କାଜିକେଦା ।
| وَدَخَلَ يَسُوعُ إِلَى هَيْكَلِ ٱللهِ وَأَخْرَجَ جَمِيعَ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَبِيعُونَ وَيَشْتَرُونَ فِي ٱلْهَيْكَلِ، وَقَلَبَ مَوَائِدَ ٱلصَّيَارِفَةِ وَكَرَاسِيَّ بَاعَةِ ٱلْحَمَامِ | ١٢ 12 |
୧୨ୟୀଶୁ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ବଲୟାନାଏ ଆଡଃ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ସବେନ୍ କିରିଙ୍ଗ୍ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ ତାନ୍କକେ ହାର୍ ଅଡଙ୍ଗ୍କେଦ୍କଆ ଆଡଃ ପାଏସା ଭାଞ୍ଜାଅତାନ୍କଆଃ ଟେବୁଲ୍କ, ଦୁଦୁମୁଲ୍କ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ତାନ୍କଆଃ ଦୁବ୍ତେୟାଃ ଉଦୁର୍ବାଟିକେଦାଏ,
| وَقَالَ لَهُمْ: «مَكْتُوبٌ: بَيْتِي بَيْتَ ٱلصَّلَاةِ يُدْعَى. وَأَنْتُمْ جَعَلْتُمُوهُ مَغَارَةَ لُصُوصٍ!». | ١٣ 13 |
୧୩ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ନେଆଁଁ ଅଲାକାନା, ‘ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃ ବିନ୍ତିଅଡ଼ାଃ ମେନ୍ତେ ନୁତୁମଃଆ’ ମେନ୍ଦ ଆପେ ନେଆଁଁକେ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁକଆଃ ତାଇନଃ ଠାୟାଦ୍ପେ ବାଇୟାକାଦା ।”
| وَتَقَدَّمَ إِلَيْهِ عُمْيٌ وَعُرْجٌ فِي ٱلْهَيْكَلِ فَشَفَاهُمْ. | ١٤ 14 |
୧୪ମେଦ୍ କା ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିତାନ୍କ ଆଡଃ କାଟା ଟୁଣ୍ଟାକାନ୍କ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଇନିଃତାଃତେକ ହିଜୁଃୟାନା ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ବୁଗିକେଦ୍କଆଏ ।
| فَلَمَّا رَأَى رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةِ ٱلْعَجَائِبَ ٱلَّتِي صَنَعَ، وَٱلْأَوْلَادَ يَصْرَخُونَ فِي ٱلْهَيْكَلِ وَيَقُولُونَ: «أُوصَنَّا لِٱبْنِ دَاوُدَ!». غَضِبُوا | ١٥ 15 |
୧୫ମେନ୍ଦ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଇନିୟାଃ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅକାମିକ ଆଡଃ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ “ଦାଉଦ୍ଆଃ ହନ୍ ହୋଶାନ୍ନା” ମେନ୍ତେ ହନ୍କ କାଉରିତାନ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଖିସ୍ୟାନାକ,
| وَقَالُوا لَهُ: «أَتَسْمَعُ مَا يَقُولُ هَؤُلَاءِ؟». فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «نَعَمْ! أَمَا قَرَأْتُمْ قَطُّ: مِنْ أَفْوَاهِ ٱلْأَطْفَالِ وَٱلرُّضَّعِ هَيَّأْتَ تَسْبِيحًا؟». | ١٦ 16 |
୧୬ଆଡଃ କୁଲିକିୟାକ, “ଚିୟାଃ ଆମ୍ ଇନ୍କୁ କାଜିତାନ୍ତେୟାଃ ଆୟୁମେତାନାମ୍ଚି?” ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆ, “ହେଗି ଆୟୁମ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍ । ଆପେ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ତେୟାଃ ଚିଉଲାହ କାପେ ପାଢ଼ାଅଚି? ‘ଆପେ ହନ୍କକେ ଆଡଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ହନ୍କକେ ବୁଗିନ୍ ଜହାର୍ ନାଗେନ୍ତେ ଇତୁକାଦ୍କଆପେ ।’”
| ثُمَّ تَرَكَهُمْ وَخَرَجَ خَارِجَ ٱلْمَدِينَةِ إِلَى بَيْتِ عَنْيَا وَبَاتَ هُنَاكَ. | ١٧ 17 |
୧୭ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ବାଗିକେଦ୍ତେ ବେଥ୍ନିଆ ନାଗାର୍ତେ ସେନଃୟାନା ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ମିଦ୍ନୁବାଃ ତାଇନ୍ୟାନାଏ ।
| وَفِي ٱلصُّبْحِ إِذْ كَانَ رَاجِعًا إِلَى ٱلْمَدِينَةِ جَاعَ، | ١٨ 18 |
୧୮ସେତାଃ ଇଦାନ୍ରେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ନାଗାର୍ତେ ସେନଃରୁହାଡ଼୍ତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ୟୀଶୁକେ ରେଙ୍ଗେଃକିୟା ।
| فَنَظَرَ شَجَرَةَ تِينٍ عَلَى ٱلطَّرِيقِ، وَجَاءَ إِلَيْهَا فَلَمْ يَجِدْ فِيهَا شَيْئًا إِلَّا وَرَقًا فَقَطْ. فَقَالَ لَهَا: «لَا يَكُنْ مِنْكِ ثَمَرٌ بَعْدُ إِلَى ٱلْأَبَدِ!». فَيَبِسَتِ ٱلتِّينَةُ فِي ٱلْحَالِ. (aiōn g165) | ١٩ 19 |
୧୯ହରାଗେନାରେ ମିଆଁଦ୍ ଲଆଦାରୁକେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଏନ୍ତାଃତେ ସେନ୍ ନାଡ଼େଃୟାନା, ମେନ୍ଦ ସାକାମ୍ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଏନାରେ ଜେତ୍ନାଃ କାଏ ନାମ୍କେଦା ଆଡଃ କାଜିକେଦାଏ, “ଆମାଃତାଃରେ ଚିଉଲାଅ ଆଲକା ଜଅଃ'କା” ଆଡଃ ଲଆଦାରୁ ଇମ୍ତାଗି ରହଡ଼୍ୟାନା । (aiōn g165)
| فَلَمَّا رَأَى ٱلتَّلَامِيذُ ذَلِكَ تَعَجَّبُوا قَائِلِينَ: «كَيْفَ يَبِسَتِ ٱلتِّينَةُ فِي ٱلْحَالِ؟». | ٢٠ 20 |
୨୦ଚେଲାକ ନେଆଁଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ ଆଡଃ କୁଲିକିୟାକ, “ଲଆଦାରୁ ଚିଲ୍କାତେ କାଜି ତର୍ସାଗି ରହଡ଼୍ୟାନା?”
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنْ كَانَ لَكُمْ إِيمَانٌ وَلَا تَشُكُّونَ، فَلَا تَفْعَلُونَ أَمْرَ ٱلتِّينَةِ فَقَطْ، بَلْ إِنْ قُلْتُمْ أَيْضًا لِهَذَا ٱلْجَبَلِ: ٱنْتَقِلْ وَٱنْطَرِحْ فِي ٱلْبَحْرِ فَيَكُونُ. | ٢١ 21 |
୨୧ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ସାର୍ତିଗି କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଆପେ ମନ୍ରେ କା ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃକେଦ୍ତେ ପୁରାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାନ୍ଲଃ ନେ ଲଆଦାରୁକେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ରିକାକାଦ୍ଲେକା, ଆପେୟ ଏନ୍ଲେକା ରିକାଦାଡ଼ିୟାପେ । ଆଡଃ ନେଆଁଁକେ ଏସ୍କାର୍ କା ମେନ୍ଦ ବୁରୁକେହଁ ‘ମାର୍ ବିରିଦ୍ମେ ଆଡଃ ଦରେୟାରେ ଉୟୁଗଃମେ’ ମେନ୍ତେପେ କାଜିରେ ଏନା ଏନ୍ଲେକା ହବାଅଆଃ ।
| وَكُلُّ مَا تَطْلُبُونَهُ فِي ٱلصَّلَاةِ مُؤْمِنِينَ تَنَالُونَهُ». | ٢٢ 22 |
୨୨ଆଡଃ ଆପେ ବିଶ୍ୱାସେରେଦ, ବିନ୍ତିତେ ଆସିତେୟାଃ ସବେନାଃପେ ନାମେୟା ।”
| وَلَمَّا جَاءَ إِلَى ٱلْهَيْكَلِ تَقَدَّمَ إِلَيْهِ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَشُيُوخُ ٱلشَّعْبِ وَهُوَ يُعَلِّمُ، قَائِلِينَ: «بِأَيِّ سُلْطَانٍ تَفْعَلُ هَذَا؟ وَمَنْ أَعْطَاكَ هَذَا ٱلسُّلْطَانَ؟». | ٢٣ 23 |
୨୩ୟୀଶୁ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ବଲକେଦ୍ତେ ଇତୁତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତାଗି ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ଇନିଃତାଃତେକ ହିଜୁଃୟାନା ଆଡଃ କୁଲିକିୟାକ, “ଆମ୍ ଅକ ଆକ୍ତେୟାର୍ତେ ନେଆଁଁକମ୍ କାମିତାନା? ଆଡଃ ଅକଏ ନେ ଆକ୍ତେୟାର୍ ଏମାକାଦ୍ମେୟାଏ?”
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «وَأَنَا أَيْضًا أَسْأَلُكُمْ كَلِمَةً وَاحِدَةً، فَإِنْ قُلْتُمْ لِي عَنْهَا أَقُولُ لَكُمْ أَنَا أَيْضًا بِأَيِّ سُلْطَانٍ أَفْعَلُ هَذَا: | ٢٤ 24 |
୨୪ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ମିଆଁଦ୍ କାଜିଇଙ୍ଗ୍ କୁଲିପେୟା, ଏନାପେ ଉଦୁବାଇଙ୍ଗ୍ରେଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକ ଆକ୍ତେୟାର୍ କାମିତାନାଇଙ୍ଗ୍ ଏନାଇଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବାପେୟା ।
| مَعْمُودِيَّةُ يُوحَنَّا: مِنْ أَيْنَ كَانَتْ؟ مِنَ ٱلسَّمَاءِ أَمْ مِنَ ٱلنَّاسِ؟». فَفَكَّرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ قَائِلِينَ: «إِنْ قُلْنَا: مِنَ ٱلسَّمَاءِ، يَقُولُ لَنَا: فَلِمَاذَا لَمْ تُؤْمِنُوا بِهِ؟ | ٢٥ 25 |
୨୫ଯୋହାନ୍, ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଅକ୍ତାଃଏତେ ଆକ୍ତେୟାର୍ ନାମାକାଦ୍ ତାଇକେନା? ସିର୍ମାରେନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ ଚି ହଡ଼କତାଃଏତେ?” ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଆକ ଆକରେକ ଉଡ଼ୁଃକେଦା, “ଆବୁ, ‘ସିର୍ମାରେନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ’ ମେନେରେଦ ଇନିଃ ‘ଚିକାନାଙ୍ଗ୍ ଯୋହାନ୍ରେ କାପେ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦା’ ମେତାବୁଆଏ?
| وَإِنْ قُلْنَا: مِنَ ٱلنَّاسِ، نَخَافُ مِنَ ٱلشَّعْبِ، لِأَنَّ يُوحَنَّا عِنْدَ ٱلْجَمِيعِ مِثْلُ نَبِيٍّ». | ٢٦ 26 |
୨୬ମେନ୍ଦ ଆବୁ, ‘ହଡ଼କତାଃଏତେ’ ମେନେରେଦ, ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କତାଃଏତେ ବରମେନାଃ, ଚିୟାଃଚି ଯୋହାନ୍କେ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ନାବୀ ତାନିଃ ମେନ୍ତେକ ବିଶ୍ୱାସୀ ତାଇକେନା ।”
| فَأَجَابُوا يَسُوعَ وَقَالُوا: «لَا نَعْلَمُ». فَقَالَ لَهُمْ هُوَ أَيْضًا: «وَلَا أَنَا أَقُولُ لَكُمْ بِأَيِّ سُلْطَانٍ أَفْعَلُ هَذَا. | ٢٧ 27 |
୨୭ଏନାତେ ଇନ୍କୁ “ଆଲେ କାଲେ ସାରିୟା” ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁକେକ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା । ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ଅକ ପେଡ଼େଃତେ ଏନାକଇଙ୍ଗ୍ ରିକାତାନା, କାଇଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବାପେୟା ।
| «مَاذَا تَظُنُّونَ؟ كَانَ لِإِنْسَانٍ ٱبْنَانِ، فَجَاءَ إِلَى ٱلْأَوَّلِ وَقَالَ: يا ٱبْنِي، ٱذْهَبِ ٱلْيَوْمَ ٱعْمَلْ فِي كَرْمِي. | ٢٨ 28 |
୨୮“ନେ ବିଷାଏରେ ଆପେ ଚିନାଃପେ ଉଡ଼ୁଃତାନା? ଜେତାଏ ହଡ଼ରାଃ ବାରିଆ ହନ୍କିନ୍ ତାଇକେନା, ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃତାଃତେ ସେନ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ଏ ହନ୍, ଜୁ ତିସିଙ୍ଗ୍ ଆଇଁୟାଃ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିରେ କାମିମେ ।’
| فَأَجَابَ وَقَالَ: مَا أُرِيدُ. وَلَكِنَّهُ نَدِمَ أَخِيرًا وَمَضَى. | ٢٩ 29 |
୨୯ଇନିଃ କାଜିକିୟାଏ, ‘ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାମି କା ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାନାଃ,’ ମେନ୍ଦ ତାୟମ୍ତେ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
| وَجَاءَ إِلَى ٱلثَّانِي وَقَالَ كَذَلِكَ. فَأَجَابَ وَقَالَ: هَا أَنَا يا سَيِّدُ. وَلَمْ يَمْضِ. | ٣٠ 30 |
୩୦ଏନ୍ତେ ଆପୁତେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ହନ୍କଡ଼ାତାଃତେ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଏନ୍ଲେକାଗି କାଜିକିୟାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃ ‘ହେଗି, ଆଇଙ୍ଗ୍ ସେନାଇଙ୍ଗ୍’ ମେନ୍ତେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, ମେନ୍ଦ ଇନିଃ କାଏ ସେନ୍ୟାନା ।
| فَأَيُّ ٱلِٱثْنَيْنِ عَمِلَ إِرَادَةَ ٱلْأَبِ؟». قَالُوا لَهُ: «ٱلْأَوَّلُ». قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ ٱلْعَشَّارِينَ وَٱلزَّوَانِيَ يَسْبِقُونَكُمْ إِلَى مَلَكُوتِ ٱللهِ، | ٣١ 31 |
୩୧ଏନ୍ ବାରାନ୍କିନ୍ଏତେ ଅକଏ ଆପୁତେୟାଃ ମନେଲେକା କାମିକେଦାଏ?” ଇନ୍କୁ “ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ,” ମେନ୍ତେକ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା । ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆ, “ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ମାଲ୍ହାରମ୍କ ଆଡଃ ବେଶ୍ୟାକ ଆପେଏତେ ସିଦାରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେକ ବଲତାନା ।
| لِأَنَّ يُوحَنَّا جَاءَكُمْ فِي طَرِيقِ ٱلْحَقِّ فَلَمْ تُؤْمِنُوا بِهِ، وَأَمَّا ٱلْعَشَّارُونَ وَٱلزَّوَانِي فَآمَنُوا بِهِ. وَأَنْتُمْ إِذْ رَأَيْتُمْ لَمْ تَنْدَمُوا أَخِيرًا لِتُؤْمِنُوا بِهِ. | ٣٢ 32 |
୩୨ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ଦ ଆପେତାଃ ଧାର୍ମାନ୍ ହରା ଉଦୁବ୍ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଃୟାନା ଆଡଃ ଆପେ ଇନିଃରେ କାପେ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦା, ମେନ୍ଦ ମାଲ୍ହାରମ୍କ ଆଡଃ ଆଣ୍ଦିଆପାଙ୍ଗିର୍କ ଇନିଃରେକ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦା । ଆଡଃ ଆପେ ନେଆଁଁ ନେଲ୍କେଦ୍ରେହଁ, କାପେ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍କେଦା ଆଡଃ ଇନିଃରେ କାପେ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦା ।
| «اِسْمَعُوا مَثَلًا آخَرَ: كَانَ إِنْسَانٌ رَبُّ بَيْتٍ غَرَسَ كَرْمًا، وَأَحَاطَهُ بِسِيَاجٍ، وَحَفَرَ فِيهِ مَعْصَرَةً، وَبَنَى بُرْجًا، وَسَلَّمَهُ إِلَى كَرَّامِينَ وَسَافَرَ. | ٣٣ 33 |
୩୩“ୟୀଶୁ କାଜିକେଦାଏ, ଏଟାଃ ଆଡଃମିଆଁଦ୍ ଜନ୍କା କାଜି ଆୟୁମେପେ । ମିଆଁଦ୍ ଲୟଙ୍ଗ୍ ଗମ୍କେ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ି ବାଇକେଦାଏ ଆଡଃ ଏନା କେସେଦ୍ବିୟୁର୍କେଦାଏ, ଘାନା ନାଗେନ୍ତେ ଗାଡା ଉର୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ହରମେନ୍ତେ ମାଚେନ୍ ଅଡ଼ାଃ ବାଇକେଦାଏ, ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ି କାର୍ କାମିତାନ୍କକେ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ସାଙ୍ଗିନ୍ ଦିଶୁମ୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
| وَلَمَّا قَرُبَ وَقْتُ ٱلْأَثْمَارِ أَرْسَلَ عَبِيدَهُ إِلَى ٱلْكَرَّامِينَ لِيَأْخُذَ أَثْمَارَهُ. | ٣٤ 34 |
୩୪ଜ ଗଦଃ ସାହା ତେବାଃୟାନ୍ଚି, ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିରେୟାଃ ଜ ନାମେ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ଦାସିକକେ ଏନ୍ କାର୍ କାମିକତାଃତେ କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ ।
| فَأَخَذَ ٱلْكَرَّامُونَ عَبِيدَهُ وَجَلَدُوا بَعْضًا وَقَتَلُوا بَعْضًا وَرَجَمُوا بَعْضًا. | ٣٥ 35 |
୩୫କାର୍କାମି ହଡ଼କଦ ଏନ୍ ଦାସିକକେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ମିହୁଡ଼୍କେ ଦାଲ୍କିୟାକ, ଆଡଃମିହୁଡ଼୍କେ ଗଏଃକିୟାକ, ଆଡଃ ଏଟାଃ ମିହୁଡ଼୍କେ ଦିରି ଚିଦ୍ଗିକିୟାକ ।
| ثُمَّ أَرْسَلَ أَيْضًا عَبِيدًا آخَرِينَ أَكْثَرَ مِنَ ٱلْأَوَّلِينَ، فَفَعَلُوا بِهِمْ كَذَلِكَ. | ٣٦ 36 |
୩୬ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ସିଦାଏତେ ଆଡଃଗି ଆଦ୍କା ଦାସିକକେ କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ କାର୍କାମି ହଡ଼କ ଇନ୍କୁକେହ ଏନ୍ଲେକାଗି ରିକାକେଦ୍କଆକ ।
| فَأَخِيرًا أَرْسَلَ إِلَيْهِمُ ٱبْنَهُ قَائِلًا: يَهَابُونَ ٱبْنِي! | ٣٧ 37 |
୩୭ଟୁଣ୍ଡୁରେ, ଇନିଃ, ଆୟାଃ ହନ୍ତେକଡ଼ାକେ କାର୍ କାମିହଡ଼କତାଃତେ କୁଲ୍କିୟାଏ, ଆଡଃ କାଜିକେଦାଏ, ‘ଇନ୍କୁ ହନିଙ୍ଗ୍କଡ଼ାକେ ମାଇନିୟାକ ।’
| وَأَمَّا ٱلْكَرَّامُونَ فَلَمَّا رَأَوْا ٱلِٱبْنَ قَالُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ: هَذَا هُوَ ٱلْوَارِثُ! هَلُمُّوا نَقْتُلْهُ وَنَأْخُذْ مِيرَاثَهُ! | ٣٨ 38 |
୩୮ମେନ୍ଦ କାର୍କାମି ହଡ଼କ ଏନ୍ ହନ୍କେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ, ମେପେନ୍ୟାନାକ, ‘ନିଃଗି ଏନ୍ ଗମ୍କେୟାଃ ହନ୍ ତାନିଃ, ଦଲାବୁ ଗଜିୟା ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ହାନାଟିଙ୍ଗ୍ବୁ ଇଦିୟା ।’
| فَأَخَذُوهُ وَأَخْرَجُوهُ خَارِجَ ٱلْكَرْمِ وَقَتَلُوهُ. | ٣٩ 39 |
୩୯ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିଏତେ ସାବ୍ଅଡଙ୍ଗ୍କିଃତେ ଗଏଃକିୟାକ ।
| فَمَتَى جَاءَ صَاحِبُ ٱلْكَرْمِ، مَاذَا يَفْعَلُ بِأُولَئِكَ ٱلْكَرَّامِينَ؟». | ٤٠ 40 |
୪୦“ନାହାଁଃଦ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିରେନ୍ ଗମ୍କେ ହିଜୁଃରେ ଏନ୍ କାର୍କାମି ହଡ଼କକେ ଚିନାଃଏ ଚିକାକଆ?” ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ ।
| قَالُوا لَهُ: «أُولَئِكَ ٱلْأَرْدِيَاءُ يُهْلِكُهُمْ هَلَاكًا رَدِيًّا، وَيُسَلِّمُ ٱلْكَرْمَ إِلَى كَرَّامِينَ آخَرِينَ يُعْطُونَهُ ٱلْأَثْمَارَ فِي أَوْقَاتِهَا». | ٤١ 41 |
୪୧ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା, “ଇନିଃ ଏନ୍ ଏତ୍କାନ୍କକେ ପୁରାଃ ସାସାତିତେ ଗଏଃକଆ ଆଡଃ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ି ଏଟାଃ କାର୍କାମି ହଡ଼କକେ ଏମାକଆ, ଅକନ୍କଚି ଠିକ୍ ନେଡାରେ ଇନିଃକେ ଆୟାଃ ହିସାକ ଏମାଇୟା ।”
| قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَمَا قَرَأْتُمْ قَطُّ فِي ٱلْكُتُبِ: ٱلْحَجَرُ ٱلَّذِي رَفَضَهُ ٱلْبَنَّاؤُونَ هُوَ قَدْ صَارَ رَأْسَ ٱلزَّاوِيَةِ؟ مِنْ قِبَلِ ٱلرَّبِّ كَانَ هَذَا وَهُوَ عَجِيبٌ فِي أَعْيُنِنَا! | ٤٢ 42 |
୪୨ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ନେଆଁଁ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ କା'ପେଚି ପାଢ଼ାଅକାଦା? “‘ଅଡ଼ାଃ ବାଇତାନ୍କ ଆତମ୍ ଏଣ୍ଡାଗାକାନ୍ ଦିରିକେ କଚାରାଃ ଦିରିକ ବାଇକେଦା । ପ୍ରାଭୁ ଆଇଃକ୍ଗି ନେଆଁଁକେ ବାଇୟାକାଦା ଆଡଃ ଆବୁଆଃ ନେପେଲ୍ରେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅଗିୟା!’”
| لِذَلِكَ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مَلَكُوتَ ٱللهِ يُنْزَعُ مِنْكُمْ وَيُعْطَى لِأُمَّةٍ تَعْمَلُ أَثْمَارَهُ. | ٤٣ 43 |
୪୩“ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଆପେଏତେ ରେଜଃଆ ଆଡଃ ଅକନ୍ ହଡ଼କ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମନେ ଲେକା କାମିୟାଃକ ଇନ୍କୁକେ ଏମଃଆ ।
| وَمَنْ سَقَطَ عَلَى هَذَا ٱلْحَجَرِ يَتَرَضَّضُ، وَمَنْ سَقَطَ هُوَ عَلَيْهِ يَسْحَقُهُ!». | ٤٤ 44 |
୪୪“ଏନ୍ ଦିରିରେ ଉୟୁଗଃନିଃ ଗୁଣ୍ଡାଅଃଆଏ ଆଡଃ ଏନା ଜେତାଏରେ ଉୟୁଗଃରେଦ ଇନିଃକେ ରିଦିୟାଏ ।”
| وَلَمَّا سَمِعَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ أَمْثَالَهُ، عَرَفُوا أَنَّهُ تَكَلَّمَ عَلَيْهِمْ. | ٤٥ 45 |
୪୫ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ ୟୀଶୁଆଃ ଜନ୍କା କାଜି ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ, ଇନିଃ ଆବୁକେ କାଜିୟାବୁତାନାଏ ମେନ୍ତେକ ଆଟ୍କାର୍କେଦା ।
| وَإِذْ كَانُوا يَطْلُبُونَ أَنْ يُمْسِكُوهُ، خَافُوا مِنَ ٱلْجُمُوعِ، لِأَنَّهُ كَانَ عِنْدَهُمْ مِثْلَ نَبِيٍّ. | ٤٦ 46 |
୪୬ଏନାତେ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ସାସାବ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍କେଦାକ, ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ବରକେଦ୍କଆକ, ଚିୟାଃଚି ହଡ଼କ ଇନିଃକେ ନାବୀ ମେନ୍ତେକ ଆଟ୍କାରି ତାଇକେନା ।
