مَتَّى 2
| وَلَمَّا وُلِدَ يَسُوعُ فِي بَيْتِ لَحْمِ ٱلْيَهُودِيَّةِ، فِي أَيَّامِ هِيرُودُسَ ٱلْمَلِكِ، إِذَا مَجُوسٌ مِنَ ٱلْمَشْرِقِ قَدْ جَاءُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ | ١ 1 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਹੇਰੋਦ੍ ਸੰਜ੍ਞਕੇ ਰਾਜ੍ਞਿ ਰਾਜ੍ਯੰ ਸ਼ਾਸਤਿ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮਿ ਨਗਰੇ ਯੀਸ਼ੌ ਜਾਤਵਤਿ ਚ, ਕਤਿਪਯਾ ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ੱਵੁਦਃ ਪੂਰ੍ੱਵਸ੍ਯਾ ਦਿਸ਼ੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਸਮੇਤ੍ਯ ਕਥਯਮਾਸੁਃ,
| قَائِلِينَ: «أَيْنَ هُوَ ٱلْمَوْلُودُ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟ فَإِنَّنَا رَأَيْنَا نَجْمَهُ فِي ٱلْمَشْرِقِ وَأَتَيْنَا لِنَسْجُدَ لَهُ». | ٢ 2 |
ਯੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾ ਜਾਤਵਾਨ੍, ਸ ਕੁਤ੍ਰਾਸ੍ਤੇ? ਵਯੰ ਪੂਰ੍ੱਵਸ੍ਯਾਂ ਦਿਸ਼ਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਸ੍ਤਦੀਯਾਂ ਤਾਰਕਾਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਾਮ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੰ ਪ੍ਰਣਨ੍ਤੁਮ੍ ਅਗਮਾਮ|
| فَلَمَّا سَمِعَ هِيرُودُسُ ٱلْمَلِكُ ٱضْطَرَبَ وَجَمِيعُ أُورُشَلِيمَ مَعَهُ. | ٣ 3 |
ਤਦਾ ਹੇਰੋਦ੍ ਰਾਜਾ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਸ੍ਥਿਤੈਃ ਸਰ੍ੱਵਮਾਨਵੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਉਦ੍ਵਿਜ੍ਯ
| فَجَمَعَ كُلَّ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَكَتَبَةِ ٱلشَّعْبِ، وَسَأَلَهُمْ: «أَيْنَ يُولَدُ ٱلْمَسِيحُ؟». | ٤ 4 |
ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨ੍ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਂਸ਼੍ਚ ਸਮਾਹੂਯਾਨੀਯ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਕੁਤ੍ਰ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ?
| فَقَالُوا لَهُ: «فِي بَيْتِ لَحْمِ ٱلْيَهُودِيَّةِ. لِأَنَّهُ هَكَذَا مَكْتُوبٌ بِٱلنَّبِيِّ: | ٥ 5 |
ਤਦਾ ਤੇ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮਿ ਨਗਰੇ, ਯਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਇੱਥੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ,
| وَأَنْتِ يا بَيْتَ لَحْمٍ، أَرْضَ يَهُوذَا، لَسْتِ ٱلصُّغْرَى بَيْنَ رُؤَسَاءِ يَهُوذَا، لِأَنْ مِنْكِ يَخْرُجُ مُدَبِّرٌ يَرْعَى شَعْبِي إِسْرَائِيلَ». | ٦ 6 |
ਸਰ੍ੱਵਾਭ੍ਯੋ ਰਾਜਧਾਨੀਭ੍ਯੋ ਯਿਹੂਦੀਯਸ੍ਯ ਨੀਵ੍ਰੁʼਤਃ| ਹੇ ਯੀਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ਸ੍ਯੇ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮ੍ ਤ੍ਵੰ ਨ ਚਾਵਰਾ| ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਮੇ ਯਤੋ ਯਃ ਪਾਲਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਤਾਦ੍ਰੁʼਗੇਕੋ ਮਹਾਰਾਜਸ੍ਤ੍ਵਨ੍ਮਧ੍ਯ ਉਦ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀ||
| حِينَئِذٍ دَعَا هِيرُودُسُ ٱلْمَجُوسَ سِرًّا، وَتَحَقَّقَ مِنْهُمْ زَمَانَ ٱلنَّجْمِ ٱلَّذِي ظَهَرَ. | ٧ 7 |
ਤਦਾਨੀਂ ਹੇਰੋਦ੍ ਰਾਜਾ ਤਾਨ੍ ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ੱਵਿਦੋ ਗੋਪਨਮ੍ ਆਹੂਯ ਸਾ ਤਾਰਕਾ ਕਦਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਭਵਤ੍, ਤਦ੍ ਵਿਨਿਸ਼੍ਚਯਾਮਾਸ|
| ثُمَّ أَرْسَلَهُمْ إِلَى بَيْتِ لَحْمٍ، وَقَالَ: «ٱذْهَبُوا وَٱفْحَصُوا بِٱلتَّدْقِيقِ عَنِ ٱلصَّبِيِّ. وَمَتَى وَجَدْتُمُوهُ فَأَخْبِرُونِي، لِكَيْ آتِيَ أَنَا أَيْضًا وَأَسْجُدَ لَهُ». | ٨ 8 |
ਅਪਰੰ ਤਾਨ੍ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮੰ ਪ੍ਰਹੀਤ੍ਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਯੂਯੰ ਯਾਤ, ਯਤ੍ਨਾਤ੍ ਤੰ ਸ਼ਿਸ਼ੁਮ੍ ਅਨ੍ਵਿਸ਼਼੍ਯ ਤਦੁੱਦੇਸ਼ੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇ ਮਹ੍ਯੰ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਦਾਸ੍ਯਥ, ਤਤੋ ਮਯਾਪਿ ਗਤ੍ਵਾ ਸ ਪ੍ਰਣੰਸ੍ਯਤੇ|
| فَلَمَّا سَمِعُوا مِنَ ٱلْمَلِكِ ذَهَبُوا. وَإِذَا ٱلنَّجْمُ ٱلَّذِي رَأَوْهُ فِي ٱلْمَشْرِقِ يَتَقَدَّمُهُمْ حَتَّى جَاءَ وَوَقَفَ فَوْقُ، حَيْثُ كَانَ ٱلصَّبِيُّ. | ٩ 9 |
ਤਦਾਨੀਂ ਰਾਜ੍ਞ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੇ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥਿਰੇ, ਤਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵਰ੍ਸ੍ਯਾਂ ਦਿਸ਼ਿ ਸ੍ਥਿਤੈਸ੍ਤੈ ਰ੍ਯਾ ਤਾਰਕਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ ਸਾ ਤਾਰਕਾ ਤੇਸ਼਼ਾਮਗ੍ਰੇ ਗਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ਼ਿਸ਼ੂਰਾਸ੍ਤੇ, ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਥਾਨਸ੍ਯੋਪਰਿ ਸ੍ਥਗਿਤਾ ਤਸ੍ਯੌ|
| فَلَمَّا رَأَوْا ٱلنَّجْمَ فَرِحُوا فَرَحًا عَظِيمًا جِدًّا. | ١٠ 10 |
ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤੇ ਮਹਾਨਨ੍ਦਿਤਾ ਬਭੂਵੁਃ,
| وَأَتَوْا إِلَى ٱلْبَيْتِ، وَرَأَوْا ٱلصَّبِيَّ مَعَ مَرْيَمَ أُمِّهِ. فَخَرُّوا وَسَجَدُوا لَهُ. ثُمَّ فَتَحُوا كُنُوزَهُمْ وَقَدَّمُوا لَهُ هَدَايَا: ذَهَبًا وَلُبَانًا وَمُرًّا. | ١١ 11 |
ਤਤੋ ਗੇਹਮਧ੍ਯ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤ੍ਰਾ ਮਰਿਯਮਾ ਸਾੱਧੰ ਤੰ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਯ ਦਣ੍ਡਵਦ੍ ਭੂਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਣੇਮੁਃ, ਅਪਰੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਘਨਸਮ੍ਪੱਤਿੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਸੁਵਰ੍ਣੰ ਕੁਨ੍ਦੁਰੁੰ ਗਨ੍ਧਰਮਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮੈ ਦਰ੍ਸ਼ਨੀਯੰ ਦੱਤਵਨ੍ਤਃ|
| ثُمَّ إِذْ أُوحِيَ إِلَيْهِمْ فِي حُلْمٍ أَنْ لَا يَرْجِعُوا إِلَى هِيرُودُسَ، ٱنْصَرَفُوا فِي طَرِيقٍ أُخْرَى إِلَى كُورَتِهِمْ. | ١٢ 12 |
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਹੇਰੋਦ੍ ਰਾਜਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਪੁਨਰਪਿ ਗਨ੍ਤੁੰ ਸ੍ਵਪ੍ਨ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਨਿਸ਼਼ਿੱਧਾਃ ਸਨ੍ਤੋ (ਅ)ਨ੍ਯੇਨ ਪਥਾ ਤੇ ਨਿਜਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥਿਰੇ|
| وَبَعْدَمَا ٱنْصَرَفُوا، إِذَا مَلَاكُ ٱلرَّبِّ قَدْ ظَهَرَ لِيُوسُفَ فِي حُلْمٍ قَائِلًا: «قُمْ وَخُذِ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ وَٱهْرُبْ إِلَى مِصْرَ، وَكُنْ هُنَاكَ حَتَّى أَقُولَ لَكَ. لِأَنَّ هِيرُودُسَ مُزْمِعٌ أَنْ يَطْلُبَ ٱلصَّبِيَّ لِيُهْلِكَهُ». | ١٣ 13 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ੁ ਗਤਵਤ੍ਮੁ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤੋ ਯੂਸ਼਼ਫੇ ਸ੍ਵਪ੍ਨੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਤ੍ਵਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਤਨ੍ਮਾਤਰਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਮਿਸਰ੍ਦੇਸ਼ੰ ਪਲਾਯਸ੍ਵ, ਅਪਰੰ ਯਾਵਦਹੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਨ ਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਤਾਵਤ੍ ਤਤ੍ਰੈਵ ਨਿਵਸ, ਯਤੋ ਰਾਜਾ ਹੇਰੋਦ੍ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
| فَقَامَ وَأَخَذَ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ لَيْلًا وَٱنْصَرَفَ إِلَى مِصْرَ. | ١٤ 14 |
ਤਦਾਨੀਂ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਉੱਥਾਯ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਤਨ੍ਮਾਤਰਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਮਿਸਰ੍ਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥੇ,
| وَكَانَ هُنَاكَ إِلَى وَفَاةِ هِيرُودُسَ. لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ مِنَ ٱلرَّبِّ بِٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «مِنْ مِصْرَ دَعَوْتُ ٱبْنِي». | ١٥ 15 |
ਗਤ੍ਵਾ ਚ ਹੇਰੋਦੋ ਨ੍ਰੁʼਪਤੇ ਰ੍ਮਰਣਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਤਤ੍ਰ ਦੇਸ਼ੇ ਨ੍ਯੁਵਾਸ, ਤੇਨ ਮਿਸਰ੍ਦੇਸ਼ਾਦਹੰ ਪੁਤ੍ਰੰ ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਸਮੁਪਾਹੂਯਮ੍| ਯਦੇਤਦ੍ਵਚਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਕਥਿਤੰ ਤਤ੍ ਸਫਲਮਭੂਤ੍|
| حِينَئِذٍ لَمَّا رَأَى هِيرُودُسُ أَنَّ ٱلْمَجُوسَ سَخِرُوا بِهِ غَضِبَ جِدًّا. فَأَرْسَلَ وَقَتَلَ جَمِيعَ ٱلصِّبْيَانِ ٱلَّذِينَ فِي بَيْتِ لَحْمٍ وَفِي كُلِّ تُخُومِهَا، مِنِ ٱبْنِ سَنَتَيْنِ فَمَا دُونُ، بِحَسَبِ ٱلزَّمَانِ ٱلَّذِي تَحَقَّقَهُ مِنَ ٱلْمَجُوسِ. | ١٦ 16 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਹੇਰੋਦ੍ ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ਵਿਦ੍ਭਿਰਾਤ੍ਮਾਨੰ ਪ੍ਰਵਞ੍ਚਿਤੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਭ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਚੁਕੋਪ; ਅਪਰੰ ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ੱਵਿਦ੍ਭ੍ਯਸ੍ਤੇਨ ਵਿਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਯਦ੍ ਦਿਨੰ ਤੱਦਿਨਾਦ੍ ਗਣਯਿਤ੍ਵਾ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਤ੍ਸਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਾ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਬਾਲਕਾ ਅਸ੍ਮਿਨ੍ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮ੍ਨਗਰੇ ਤਤ੍ਸੀਮਮਧ੍ਯੇ ਚਾਸਨ੍, ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਹਿਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਘਾਤਯਾਮਾਸ|
| حِينَئِذٍ تَمَّ مَا قِيلَ بِإِرْمِيَا ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: | ١٧ 17 |
ਅਤਃ ਅਨੇਕਸ੍ਯ ਵਿਲਾਪਸ੍ਯ ਨਿਨਾਦ: ਕ੍ਰਨ੍ਦਨਸ੍ਯ ਚ| ਸ਼ੋਕੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਸ਼ਬ੍ਦਸ਼੍ਚ ਰਾਮਾਯਾਂ ਸੰਨਿਸ਼ਮ੍ਯਤੇ| ਸ੍ਵਬਾਲਗਣਹੇਤੋਰ੍ਵੈ ਰਾਹੇਲ੍ ਨਾਰੀ ਤੁ ਰੋਦਿਨੀ| ਨ ਮਨ੍ਯਤੇ ਪ੍ਰਬੋਧਨ੍ਤੁ ਯਤਸ੍ਤੇ ਨੈਵ ਮਨ੍ਤਿ ਹਿ||
| «صَوْتٌ سُمِعَ فِي ٱلرَّامَةِ، نَوْحٌ وَبُكَاءٌ وَعَوِيلٌ كَثِيرٌ. رَاحِيلُ تَبْكِي عَلَى أَوْلَادِهَا وَلَا تُرِيدُ أَنْ تَتَعَزَّى، لِأَنَّهُمْ لَيْسُوا بِمَوْجُودِينَ». | ١٨ 18 |
ਯਦੇਤਦ੍ ਵਚਨੰ ਯਿਰੀਮਿਯਨਾਮਕਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਕਥਿਤੰ ਤਤ੍ ਤਦਾਨੀਂ ਸਫਲਮ੍ ਅਭੂਤ੍|
| فَلَمَّا مَاتَ هِيرُودُسُ، إِذَا مَلَاكُ ٱلرَّبِّ قَدْ ظَهَرَ فِي حُلْمٍ لِيُوسُفَ فِي مِصْرَ | ١٩ 19 |
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਹੇਰੇਦਿ ਰਾਜਨਿ ਮ੍ਰੁʼਤੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤੋ ਮਿਸਰ੍ਦੇਸ਼ੇ ਸ੍ਵਪ੍ਨੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਯੂਸ਼਼ਫੇ ਕਥਿਤਵਾਨ੍
| قَائِلًا: «قُمْ وَخُذِ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ وَٱذْهَبْ إِلَى أَرْضِ إِسْرَائِيلَ، لِأَنَّهُ قَدْ مَاتَ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَطْلُبُونَ نَفْسَ ٱلصَّبِيِّ». | ٢٠ 20 |
ਤ੍ਵਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਤਨ੍ਮਾਤਰਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਪੁਨਰਪੀਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਦੇਸ਼ੰ ਯਾਹੀ, ਯੇ ਜਨਾਃ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁਮ੍ ਅਮ੍ਰੁʼਗਯਨ੍ਤ, ਤੇ ਮ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
| فَقَامَ وَأَخَذَ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ وَجَاءَ إِلَى أَرْضِ إِسْرَائِيلَ. | ٢١ 21 |
ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਉੱਥਾਯ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਤਨ੍ਮਾਤਰਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਦੇਸ਼ਮ੍ ਆਜਗਾਮ|
| وَلَكِنْ لَمَّا سَمِعَ أَنَّ أَرْخِيلَاوُسَ يَمْلِكُ عَلَى ٱلْيَهُودِيَّةِ عِوَضًا عَنْ هِيرُودُسَ أَبِيهِ، خَافَ أَنْ يَذْهَبَ إِلَى هُنَاكَ. وَإِذْ أُوحِيَ إِلَيْهِ فِي حُلْمٍ، ٱنْصَرَفَ إِلَى نَوَاحِي ٱلْجَلِيلِ. | ٢٢ 22 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੇ ਅਰ੍ਖਿਲਾਯਨਾਮ ਰਾਜਕੁਮਾਰੋ ਨਿਜਪਿਤੁ ਰ੍ਹੇਰੋਦਃ ਪਦੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕਰੋਤੀਤਿ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਯਾਤੁੰ ਸ਼ਙ੍ਕਿਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ੍ਵਪ੍ਨ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਗਾਲੀਲ੍ਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੈਕੰ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਨਾਸਰੰਨਾਮ ਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਨ੍ਯੁਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍,
| وَأَتَى وَسَكَنَ فِي مَدِينَةٍ يُقَالُ لَهَا نَاصِرَةُ، لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِٱلْأَنْبِيَاءِ: «إِنَّهُ سَيُدْعَى نَاصِرِيًّا». | ٢٣ 23 |
ਤੇਨ ਤੰ ਨਾਸਰਤੀਯੰ ਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯਦੇਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਭਿਰੁਕ੍ੱਤੰ ਤਤ੍ ਸਫਲਮਭਵਤ੍|
