مَتَّى 2
| وَلَمَّا وُلِدَ يَسُوعُ فِي بَيْتِ لَحْمِ ٱلْيَهُودِيَّةِ، فِي أَيَّامِ هِيرُودُسَ ٱلْمَلِكِ، إِذَا مَجُوسٌ مِنَ ٱلْمَشْرِقِ قَدْ جَاءُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ | ١ 1 |
ಅನನ್ತರಂ ಹೇರೋದ್ ಸಂಜ್ಞಕೇ ರಾಜ್ಞಿ ರಾಜ್ಯಂ ಶಾಸತಿ ಯಿಹೂದೀಯದೇಶಸ್ಯ ಬೈತ್ಲೇಹಮಿ ನಗರೇ ಯೀಶೌ ಜಾತವತಿ ಚ, ಕತಿಪಯಾ ಜ್ಯೋತಿರ್ವ್ವುದಃ ಪೂರ್ವ್ವಸ್ಯಾ ದಿಶೋ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಸಮೇತ್ಯ ಕಥಯಮಾಸುಃ,
| قَائِلِينَ: «أَيْنَ هُوَ ٱلْمَوْلُودُ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟ فَإِنَّنَا رَأَيْنَا نَجْمَهُ فِي ٱلْمَشْرِقِ وَأَتَيْنَا لِنَسْجُدَ لَهُ». | ٢ 2 |
ಯೋ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ರಾಜಾ ಜಾತವಾನ್, ಸ ಕುತ್ರಾಸ್ತೇ? ವಯಂ ಪೂರ್ವ್ವಸ್ಯಾಂ ದಿಶಿ ತಿಷ್ಠನ್ತಸ್ತದೀಯಾಂ ತಾರಕಾಮ್ ಅಪಶ್ಯಾಮ ತಸ್ಮಾತ್ ತಂ ಪ್ರಣನ್ತುಮ್ ಅಗಮಾಮ|
| فَلَمَّا سَمِعَ هِيرُودُسُ ٱلْمَلِكُ ٱضْطَرَبَ وَجَمِيعُ أُورُشَلِيمَ مَعَهُ. | ٣ 3 |
ತದಾ ಹೇರೋದ್ ರಾಜಾ ಕಥಾಮೇತಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಸ್ಥಿತೈಃ ಸರ್ವ್ವಮಾನವೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಉದ್ವಿಜ್ಯ
| فَجَمَعَ كُلَّ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَكَتَبَةِ ٱلشَّعْبِ، وَسَأَلَهُمْ: «أَيْنَ يُولَدُ ٱلْمَسِيحُ؟». | ٤ 4 |
ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾನ್ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಂಶ್ಚ ಸಮಾಹೂಯಾನೀಯ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಖ್ರೀಷ್ಟಃ ಕುತ್ರ ಜನಿಷ್ಯತೇ?
| فَقَالُوا لَهُ: «فِي بَيْتِ لَحْمِ ٱلْيَهُودِيَّةِ. لِأَنَّهُ هَكَذَا مَكْتُوبٌ بِٱلنَّبِيِّ: | ٥ 5 |
ತದಾ ತೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಯಿಹೂದೀಯದೇಶಸ್ಯ ಬೈತ್ಲೇಹಮಿ ನಗರೇ, ಯತೋ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಇತ್ಥಂ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ,
| وَأَنْتِ يا بَيْتَ لَحْمٍ، أَرْضَ يَهُوذَا، لَسْتِ ٱلصُّغْرَى بَيْنَ رُؤَسَاءِ يَهُوذَا، لِأَنْ مِنْكِ يَخْرُجُ مُدَبِّرٌ يَرْعَى شَعْبِي إِسْرَائِيلَ». | ٦ 6 |
ಸರ್ವ್ವಾಭ್ಯೋ ರಾಜಧಾನೀಭ್ಯೋ ಯಿಹೂದೀಯಸ್ಯ ನೀವೃತಃ| ಹೇ ಯೀಹೂದೀಯದೇಶಸ್ಯೇ ಬೈತ್ಲೇಹಮ್ ತ್ವಂ ನ ಚಾವರಾ| ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾನ್ ಮೇ ಯತೋ ಯಃ ಪಾಲಯಿಷ್ಯತಿ| ತಾದೃಗೇಕೋ ಮಹಾರಾಜಸ್ತ್ವನ್ಮಧ್ಯ ಉದ್ಭವಿಷ್ಯತೀ||
| حِينَئِذٍ دَعَا هِيرُودُسُ ٱلْمَجُوسَ سِرًّا، وَتَحَقَّقَ مِنْهُمْ زَمَانَ ٱلنَّجْمِ ٱلَّذِي ظَهَرَ. | ٧ 7 |
ತದಾನೀಂ ಹೇರೋದ್ ರಾಜಾ ತಾನ್ ಜ್ಯೋತಿರ್ವ್ವಿದೋ ಗೋಪನಮ್ ಆಹೂಯ ಸಾ ತಾರಕಾ ಕದಾ ದೃಷ್ಟಾಭವತ್, ತದ್ ವಿನಿಶ್ಚಯಾಮಾಸ|
| ثُمَّ أَرْسَلَهُمْ إِلَى بَيْتِ لَحْمٍ، وَقَالَ: «ٱذْهَبُوا وَٱفْحَصُوا بِٱلتَّدْقِيقِ عَنِ ٱلصَّبِيِّ. وَمَتَى وَجَدْتُمُوهُ فَأَخْبِرُونِي، لِكَيْ آتِيَ أَنَا أَيْضًا وَأَسْجُدَ لَهُ». | ٨ 8 |
ಅಪರಂ ತಾನ್ ಬೈತ್ಲೇಹಮಂ ಪ್ರಹೀತ್ಯ ಗದಿತವಾನ್, ಯೂಯಂ ಯಾತ, ಯತ್ನಾತ್ ತಂ ಶಿಶುಮ್ ಅನ್ವಿಷ್ಯ ತದುದ್ದೇಶೇ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಮಹ್ಯಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ದಾಸ್ಯಥ, ತತೋ ಮಯಾಪಿ ಗತ್ವಾ ಸ ಪ್ರಣಂಸ್ಯತೇ|
| فَلَمَّا سَمِعُوا مِنَ ٱلْمَلِكِ ذَهَبُوا. وَإِذَا ٱلنَّجْمُ ٱلَّذِي رَأَوْهُ فِي ٱلْمَشْرِقِ يَتَقَدَّمُهُمْ حَتَّى جَاءَ وَوَقَفَ فَوْقُ، حَيْثُ كَانَ ٱلصَّبِيُّ. | ٩ 9 |
ತದಾನೀಂ ರಾಜ್ಞ ಏತಾದೃಶೀಮ್ ಆಜ್ಞಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತೇ ಪ್ರತಸ್ಥಿರೇ, ತತಃ ಪೂರ್ವ್ವರ್ಸ್ಯಾಂ ದಿಶಿ ಸ್ಥಿತೈಸ್ತೈ ರ್ಯಾ ತಾರಕಾ ದೃಷ್ಟಾ ಸಾ ತಾರಕಾ ತೇಷಾಮಗ್ರೇ ಗತ್ವಾ ಯತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ಶಿಶೂರಾಸ್ತೇ, ತಸ್ಯ ಸ್ಥಾನಸ್ಯೋಪರಿ ಸ್ಥಗಿತಾ ತಸ್ಯೌ|
| فَلَمَّا رَأَوْا ٱلنَّجْمَ فَرِحُوا فَرَحًا عَظِيمًا جِدًّا. | ١٠ 10 |
ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತೇ ಮಹಾನನ್ದಿತಾ ಬಭೂವುಃ,
| وَأَتَوْا إِلَى ٱلْبَيْتِ، وَرَأَوْا ٱلصَّبِيَّ مَعَ مَرْيَمَ أُمِّهِ. فَخَرُّوا وَسَجَدُوا لَهُ. ثُمَّ فَتَحُوا كُنُوزَهُمْ وَقَدَّمُوا لَهُ هَدَايَا: ذَهَبًا وَلُبَانًا وَمُرًّا. | ١١ 11 |
ತತೋ ಗೇಹಮಧ್ಯ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ತಸ್ಯ ಮಾತ್ರಾ ಮರಿಯಮಾ ಸಾದ್ಧಂ ತಂ ಶಿಶುಂ ನಿರೀಕ್ಷಯ ದಣ್ಡವದ್ ಭೂತ್ವಾ ಪ್ರಣೇಮುಃ, ಅಪರಂ ಸ್ವೇಷಾಂ ಘನಸಮ್ಪತ್ತಿಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಸುವರ್ಣಂ ಕುನ್ದುರುಂ ಗನ್ಧರಮಞ್ಚ ತಸ್ಮೈ ದರ್ಶನೀಯಂ ದತ್ತವನ್ತಃ|
| ثُمَّ إِذْ أُوحِيَ إِلَيْهِمْ فِي حُلْمٍ أَنْ لَا يَرْجِعُوا إِلَى هِيرُودُسَ، ٱنْصَرَفُوا فِي طَرِيقٍ أُخْرَى إِلَى كُورَتِهِمْ. | ١٢ 12 |
ಪಶ್ಚಾದ್ ಹೇರೋದ್ ರಾಜಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಪುನರಪಿ ಗನ್ತುಂ ಸ್ವಪ್ನ ಈಶ್ವರೇಣ ನಿಷಿದ್ಧಾಃ ಸನ್ತೋ ಽನ್ಯೇನ ಪಥಾ ತೇ ನಿಜದೇಶಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರತಸ್ಥಿರೇ|
| وَبَعْدَمَا ٱنْصَرَفُوا، إِذَا مَلَاكُ ٱلرَّبِّ قَدْ ظَهَرَ لِيُوسُفَ فِي حُلْمٍ قَائِلًا: «قُمْ وَخُذِ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ وَٱهْرُبْ إِلَى مِصْرَ، وَكُنْ هُنَاكَ حَتَّى أَقُولَ لَكَ. لِأَنَّ هِيرُودُسَ مُزْمِعٌ أَنْ يَطْلُبَ ٱلصَّبِيَّ لِيُهْلِكَهُ». | ١٣ 13 |
ಅನನ್ತರಂ ತೇಷು ಗತವತ್ಮು ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತೋ ಯೂಷಫೇ ಸ್ವಪ್ನೇ ದರ್ಶನಂ ದತ್ವಾ ಜಗಾದ, ತ್ವಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಶಿಶುಂ ತನ್ಮಾತರಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಮಿಸರ್ದೇಶಂ ಪಲಾಯಸ್ವ, ಅಪರಂ ಯಾವದಹಂ ತುಭ್ಯಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ನ ಕಥಯಿಷ್ಯಾಮಿ, ತಾವತ್ ತತ್ರೈವ ನಿವಸ, ಯತೋ ರಾಜಾ ಹೇರೋದ್ ಶಿಶುಂ ನಾಶಯಿತುಂ ಮೃಗಯಿಷ್ಯತೇ|
| فَقَامَ وَأَخَذَ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ لَيْلًا وَٱنْصَرَفَ إِلَى مِصْرَ. | ١٤ 14 |
ತದಾನೀಂ ಯೂಷಫ್ ಉತ್ಥಾಯ ರಜನ್ಯಾಂ ಶಿಶುಂ ತನ್ಮಾತರಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಮಿಸರ್ದೇಶಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರತಸ್ಥೇ,
| وَكَانَ هُنَاكَ إِلَى وَفَاةِ هِيرُودُسَ. لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ مِنَ ٱلرَّبِّ بِٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «مِنْ مِصْرَ دَعَوْتُ ٱبْنِي». | ١٥ 15 |
ಗತ್ವಾ ಚ ಹೇರೋದೋ ನೃಪತೇ ರ್ಮರಣಪರ್ಯ್ಯನ್ತಂ ತತ್ರ ದೇಶೇ ನ್ಯುವಾಸ, ತೇನ ಮಿಸರ್ದೇಶಾದಹಂ ಪುತ್ರಂ ಸ್ವಕೀಯಂ ಸಮುಪಾಹೂಯಮ್| ಯದೇತದ್ವಚನಮ್ ಈಶ್ವರೇಣ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಕಥಿತಂ ತತ್ ಸಫಲಮಭೂತ್|
| حِينَئِذٍ لَمَّا رَأَى هِيرُودُسُ أَنَّ ٱلْمَجُوسَ سَخِرُوا بِهِ غَضِبَ جِدًّا. فَأَرْسَلَ وَقَتَلَ جَمِيعَ ٱلصِّبْيَانِ ٱلَّذِينَ فِي بَيْتِ لَحْمٍ وَفِي كُلِّ تُخُومِهَا، مِنِ ٱبْنِ سَنَتَيْنِ فَمَا دُونُ، بِحَسَبِ ٱلزَّمَانِ ٱلَّذِي تَحَقَّقَهُ مِنَ ٱلْمَجُوسِ. | ١٦ 16 |
ಅನನ್ತರಂ ಹೇರೋದ್ ಜ್ಯೋತಿರ್ವಿದ್ಭಿರಾತ್ಮಾನಂ ಪ್ರವಞ್ಚಿತಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಭೃಶಂ ಚುಕೋಪ; ಅಪರಂ ಜ್ಯೋತಿರ್ವ್ವಿದ್ಭ್ಯಸ್ತೇನ ವಿನಿಶ್ಚಿತಂ ಯದ್ ದಿನಂ ತದ್ದಿನಾದ್ ಗಣಯಿತ್ವಾ ದ್ವಿತೀಯವತ್ಸರಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಾ ಯಾವನ್ತೋ ಬಾಲಕಾ ಅಸ್ಮಿನ್ ಬೈತ್ಲೇಹಮ್ನಗರೇ ತತ್ಸೀಮಮಧ್ಯೇ ಚಾಸನ್, ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ತಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಘಾತಯಾಮಾಸ|
| حِينَئِذٍ تَمَّ مَا قِيلَ بِإِرْمِيَا ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: | ١٧ 17 |
ಅತಃ ಅನೇಕಸ್ಯ ವಿಲಾಪಸ್ಯ ನಿನಾದ: ಕ್ರನ್ದನಸ್ಯ ಚ| ಶೋಕೇನ ಕೃತಶಬ್ದಶ್ಚ ರಾಮಾಯಾಂ ಸಂನಿಶಮ್ಯತೇ| ಸ್ವಬಾಲಗಣಹೇತೋರ್ವೈ ರಾಹೇಲ್ ನಾರೀ ತು ರೋದಿನೀ| ನ ಮನ್ಯತೇ ಪ್ರಬೋಧನ್ತು ಯತಸ್ತೇ ನೈವ ಮನ್ತಿ ಹಿ||
| «صَوْتٌ سُمِعَ فِي ٱلرَّامَةِ، نَوْحٌ وَبُكَاءٌ وَعَوِيلٌ كَثِيرٌ. رَاحِيلُ تَبْكِي عَلَى أَوْلَادِهَا وَلَا تُرِيدُ أَنْ تَتَعَزَّى، لِأَنَّهُمْ لَيْسُوا بِمَوْجُودِينَ». | ١٨ 18 |
ಯದೇತದ್ ವಚನಂ ಯಿರೀಮಿಯನಾಮಕಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಕಥಿತಂ ತತ್ ತದಾನೀಂ ಸಫಲಮ್ ಅಭೂತ್|
| فَلَمَّا مَاتَ هِيرُودُسُ، إِذَا مَلَاكُ ٱلرَّبِّ قَدْ ظَهَرَ فِي حُلْمٍ لِيُوسُفَ فِي مِصْرَ | ١٩ 19 |
ತದನನ್ತರಂ ಹೇರೇದಿ ರಾಜನಿ ಮೃತೇ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತೋ ಮಿಸರ್ದೇಶೇ ಸ್ವಪ್ನೇ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತ್ವಾ ಯೂಷಫೇ ಕಥಿತವಾನ್
| قَائِلًا: «قُمْ وَخُذِ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ وَٱذْهَبْ إِلَى أَرْضِ إِسْرَائِيلَ، لِأَنَّهُ قَدْ مَاتَ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَطْلُبُونَ نَفْسَ ٱلصَّبِيِّ». | ٢٠ 20 |
ತ್ವಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಶಿಶುಂ ತನ್ಮಾತರಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಪುನರಪೀಸ್ರಾಯೇಲೋ ದೇಶಂ ಯಾಹೀ, ಯೇ ಜನಾಃ ಶಿಶುಂ ನಾಶಯಿತುಮ್ ಅಮೃಗಯನ್ತ, ತೇ ಮೃತವನ್ತಃ|
| فَقَامَ وَأَخَذَ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ وَجَاءَ إِلَى أَرْضِ إِسْرَائِيلَ. | ٢١ 21 |
ತದಾನೀಂ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ಶಿಶುಂ ತನ್ಮಾತರಞ್ಚ ಗೃಹ್ಲನ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ದೇಶಮ್ ಆಜಗಾಮ|
| وَلَكِنْ لَمَّا سَمِعَ أَنَّ أَرْخِيلَاوُسَ يَمْلِكُ عَلَى ٱلْيَهُودِيَّةِ عِوَضًا عَنْ هِيرُودُسَ أَبِيهِ، خَافَ أَنْ يَذْهَبَ إِلَى هُنَاكَ. وَإِذْ أُوحِيَ إِلَيْهِ فِي حُلْمٍ، ٱنْصَرَفَ إِلَى نَوَاحِي ٱلْجَلِيلِ. | ٢٢ 22 |
ಕಿನ್ತು ಯಿಹೂದೀಯದೇಶೇ ಅರ್ಖಿಲಾಯನಾಮ ರಾಜಕುಮಾರೋ ನಿಜಪಿತು ರ್ಹೇರೋದಃ ಪದಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ರಾಜತ್ವಂ ಕರೋತೀತಿ ನಿಶಮ್ಯ ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಯಾತುಂ ಶಙ್ಕಿತವಾನ್, ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ್ವಪ್ನ ಈಶ್ವರಾತ್ ಪ್ರಬೋಧಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಗಾಲೀಲ್ದೇಶಸ್ಯ ಪ್ರದೇಶೈಕಂ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ನಾಸರನ್ನಾಮ ನಗರಂ ಗತ್ವಾ ತತ್ರ ನ್ಯುಷಿತವಾನ್,
| وَأَتَى وَسَكَنَ فِي مَدِينَةٍ يُقَالُ لَهَا نَاصِرَةُ، لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِٱلْأَنْبِيَاءِ: «إِنَّهُ سَيُدْعَى نَاصِرِيًّا». | ٢٣ 23 |
ತೇನ ತಂ ನಾಸರತೀಯಂ ಕಥಯಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಯದೇತದ್ವಾಕ್ಯಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿರುಕ್ತ್ತಂ ತತ್ ಸಫಲಮಭವತ್|
