< مَتَّى 2 >
وَلَمَّا وُلِدَ يَسُوعُ فِي بَيْتِ لَحْمِ ٱلْيَهُودِيَّةِ، فِي أَيَّامِ هِيرُودُسَ ٱلْمَلِكِ، إِذَا مَجُوسٌ مِنَ ٱلْمَشْرِقِ قَدْ جَاءُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ | ١ 1 |
୧ହେରଦ ରାଜା ବେ଼ଲାତା ଜୀହୁଦା ଦେ଼ସାତି ବେତଲିହିମ ଗା଼ଡ଼ାତା ଜୀସୁ ଜାର୍ନାଆ଼ତି ଡା଼ୟୁ, ମେହ୍ଦୁ, ୱେ଼ଡ଼ା ହ଼ପୁ ୱାକିଟି ଏଚରଜା଼ଣା ସ଼ଗୁପୁନାରି ଜିରୁସାଲମତା ୱା଼ହାନା ୱେଚେରି,
قَائِلِينَ: «أَيْنَ هُوَ ٱلْمَوْلُودُ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟ فَإِنَّنَا رَأَيْنَا نَجْمَهُ فِي ٱلْمَشْرِقِ وَأَتَيْنَا لِنَسْجُدَ لَهُ». | ٢ 2 |
୨“ଆମିନି କକାସି ଜୀହୁଦିଙ୍ଗା ରାଜା ଆ଼ହାଲି ଜାର୍ନା ଆ଼ହାମାନାସି, ଏ଼ୱାସି ଆମ୍ବିୟା? ମା଼ମ୍ବୁ ୱେ଼ଡ଼ା ହ଼ପୁ ୱାକିଟି ତାନି ହୁକା ମେସାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଜହରା କିହାଲି ୱା଼ହାମାନମି ।”
فَلَمَّا سَمِعَ هِيرُودُسُ ٱلْمَلِكُ ٱضْطَرَبَ وَجَمِيعُ أُورُشَلِيمَ مَعَهُ. | ٣ 3 |
୩ଈ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ହେରଦ ରାଜା ଅ଼ଡ଼େ ତାନିତଲେ ଜିରୁସାଲମତି ବାରେ ଲ଼କୁ କାବାଆ଼ହାନା ଆଜିତେରି ।
فَجَمَعَ كُلَّ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَكَتَبَةِ ٱلشَّعْبِ، وَسَأَلَهُمْ: «أَيْنَ يُولَدُ ٱلْمَسِيحُ؟». | ٤ 4 |
୪ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଲ଼କୁତି କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଇଞ୍ଜାଁ ମେ଼ରା ପୁନାରାଇଁ କୂଡ଼ି କିହାନା, କ୍ରୀସ୍ତ ଏମ୍ବିୟା ଜାର୍ନା ଆ଼ନେସି, ଏ଼ଦାଆଁ ଏ଼ୱାରି ତା଼ଣାଟି ପୁଞ୍ଜାଲି ଅଣ୍ପିତେସି ।
فَقَالُوا لَهُ: «فِي بَيْتِ لَحْمِ ٱلْيَهُودِيَّةِ. لِأَنَّهُ هَكَذَا مَكْتُوبٌ بِٱلنَّبِيِّ: | ٥ 5 |
୫ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, ଜୀହୁଦା ଦେ଼ସାତି ବେତଲିହିମ ଗା଼ଡ଼ାତା ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାରି ତା଼ଣାଟି ଇଲେଇଞ୍ଜିଁ ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନେ;
وَأَنْتِ يا بَيْتَ لَحْمٍ، أَرْضَ يَهُوذَا، لَسْتِ ٱلصُّغْرَى بَيْنَ رُؤَسَاءِ يَهُوذَا، لِأَنْ مِنْكِ يَخْرُجُ مُدَبِّرٌ يَرْعَى شَعْبِي إِسْرَائِيلَ». | ٦ 6 |
୬“ଏ଼ ଜୀହୁଦା ଦେ଼ସାତି ବେତଲିହିମ, ଜୀହୁଦାତି କାଜା ନା଼ସ୍କା ବିତ୍ରାଟି ନୀନୁ ଊଣା ଆ଼ଏ; ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ ଇସ୍ରାୟେଲ ଲ଼କୁଣି ପ଼ହି କିନେସି, ଏଲେତି ର଼ ସା଼ଲୱି କିନାସି ନୀ ତା଼ଣାଟି ୱା଼ନେସି ।”
حِينَئِذٍ دَعَا هِيرُودُسُ ٱلْمَجُوسَ سِرًّا، وَتَحَقَّقَ مِنْهُمْ زَمَانَ ٱلنَّجْمِ ٱلَّذِي ظَهَرَ. | ٧ 7 |
୭ଡା଼ୟୁ ହେରଦ ସ଼ଗୁ ପୁନାରାଇଁ ମେ଼ଣେଏ ହା଼ଟାନା, ଏ଼ ହୁକା ଏଚେଲା ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ତେ ଏ଼ କାତା ଏ଼ୱାରି ତା଼ଣାଟି ନେହିଁକିଁ ୱେଚେସି ।
ثُمَّ أَرْسَلَهُمْ إِلَى بَيْتِ لَحْمٍ، وَقَالَ: «ٱذْهَبُوا وَٱفْحَصُوا بِٱلتَّدْقِيقِ عَنِ ٱلصَّبِيِّ. وَمَتَى وَجَدْتُمُوهُ فَأَخْبِرُونِي، لِكَيْ آتِيَ أَنَا أَيْضًا وَأَسْجُدَ لَهُ». | ٨ 8 |
୮ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ବେତଲିହିମତା ପାଣ୍ତାନା ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ହାଜାନା ଏ଼ କକାଣି କାତା ନେହିଁକିଁ ସିନିକିହାନା ନାଙ୍ଗେ ଜିକେଏ ୱେସ୍ତାଦୁ, ଇଚିହିଁ ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ହାଜାନା ଜହରା କିକାଇଁ ।”
فَلَمَّا سَمِعُوا مِنَ ٱلْمَلِكِ ذَهَبُوا. وَإِذَا ٱلنَّجْمُ ٱلَّذِي رَأَوْهُ فِي ٱلْمَشْرِقِ يَتَقَدَّمُهُمْ حَتَّى جَاءَ وَوَقَفَ فَوْقُ، حَيْثُ كَانَ ٱلصَّبِيُّ. | ٩ 9 |
୯ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ରାଜା କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ହାଚେରି; ଅ଼ଡ଼େ ମେହ୍ଦୁ, ଏ଼ୱାରି ୱେ଼ଡ଼ା ହ଼ପୁୱାକି ଆମିନି ହୁକା ମେସାମାଚେରି, ଏ଼ଦି ଏ଼ୱାରି ନ଼କି ନ଼କିତା ହାଜାନା, ଏମ୍ବିୟା କକାସି ମାଚେସି ଏ଼ ଲାକ ହାଜାନା ନିତେ ।
فَلَمَّا رَأَوْا ٱلنَّجْمَ فَرِحُوا فَرَحًا عَظِيمًا جِدًّا. | ١٠ 10 |
୧୦ଏ଼ ହୁକା ମେସାନା ଏ଼ୱାରି ହା଼ରେକା ରା଼ହାଁତଲେ ରା଼ହାଁ ଆ଼ତେରି ।
وَأَتَوْا إِلَى ٱلْبَيْتِ، وَرَأَوْا ٱلصَّبِيَّ مَعَ مَرْيَمَ أُمِّهِ. فَخَرُّوا وَسَجَدُوا لَهُ. ثُمَّ فَتَحُوا كُنُوزَهُمْ وَقَدَّمُوا لَهُ هَدَايَا: ذَهَبًا وَلُبَانًا وَمُرًّا. | ١١ 11 |
୧୧ଏ଼ୱାରି ଇଲୁ ବିତ୍ରା ହ଼ଡାନା ତାମି ଇୟା ମରିୟମ ଇଞ୍ଜାଁ କକାଣି ଡା଼ଲୁଇଁ ମେସାନା, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମେଣ୍ତାକୁତାନା ଜହରା କିତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ତା଼ମ୍ବୁ ତାଚାମାଚି ପେ଼ଡ଼ାୟାଁଟି ବାଂଗାରା, ଦୁପା ଦୁପ୍ଣି ଅ଼ଡ଼େ ଗାନ୍ଦା ନିୟୁଁ ବେଟୁ ହୀତେରି ।
ثُمَّ إِذْ أُوحِيَ إِلَيْهِمْ فِي حُلْمٍ أَنْ لَا يَرْجِعُوا إِلَى هِيرُودُسَ، ٱنْصَرَفُوا فِي طَرِيقٍ أُخْرَى إِلَى كُورَتِهِمْ. | ١٢ 12 |
୧୨ଡା଼ୟୁ ହେରଦ ରାଜା ତା଼ଣା ୱେଣ୍ଡା ହାଲାଆପେରିୱା ଇଞ୍ଜିଁ ମାହାପୂରୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ହାପାନାତା ହୁକୁମି ହୀହାଲିଏ, ଏ଼ୱାରି ଅ଼ର ଜିରୁଟି ତାମି ଦେ଼ସାତା ୱେଣ୍ଡାହାଚେରି ।
وَبَعْدَمَا ٱنْصَرَفُوا، إِذَا مَلَاكُ ٱلرَّبِّ قَدْ ظَهَرَ لِيُوسُفَ فِي حُلْمٍ قَائِلًا: «قُمْ وَخُذِ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ وَٱهْرُبْ إِلَى مِصْرَ، وَكُنْ هُنَاكَ حَتَّى أَقُولَ لَكَ. لِأَنَّ هِيرُودُسَ مُزْمِعٌ أَنْ يَطْلُبَ ٱلصَّبِيَّ لِيُهْلِكَهُ». | ١٣ 13 |
୧୩ଏ଼ୱାରି ହାଚି ଡା଼ୟୁ, ମେହ୍ଦୁ, ମାହାପୂରୁତି ଦୂତୁ ଜସେପଇଁ ହାପାନାତା ଏଲେଇଚେସି, “ନିଙ୍ଗାମୁ କକାଣି ଡା଼ଲୁଇଁ ଅ଼ଡ଼େ ତାମି ଇୟାନି ଅ଼ହିଁ ମିସରତା ହାଲାମୁ, ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାଆ ପାତେକା ଏମ୍ବାଆଁ ମାଞ୍ଜୁ, ଇଚିହିଁ କକାଣି ଡା଼ଲୁଇଁ ପା଼ୟାଲି ହେରଦ ଅଣ୍ପିମାନେସି ।”
فَقَامَ وَأَخَذَ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ لَيْلًا وَٱنْصَرَفَ إِلَى مِصْرَ. | ١٤ 14 |
୧୪ଜସେପ ନିଙ୍ଗାନା କକାଣି ଡା଼ଲୁ ଇଞ୍ଜାଁ ତାମି ଇୟାନି ଆସାନା ଲା଼ଆଁ ଲା଼ଆଁୟାଁ ମିସର ଦେ଼ସାତା ଅ଼ହିଁ ହାଚେସି,
وَكَانَ هُنَاكَ إِلَى وَفَاةِ هِيرُودُسَ. لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ مِنَ ٱلرَّبِّ بِٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «مِنْ مِصْرَ دَعَوْتُ ٱبْنِي». | ١٥ 15 |
୧୫ହେରଦ ହା଼ନି ପାତେକା ଏମ୍ବାଆଁ ଏ଼ୱାରି ଡ଼ୟିତେରି, ଈ ବାରେ ଗଟୱି ଆ଼ନାଣି ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାରି ତା଼ଣାଟି ଈ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ପୂରା ଆ଼ନେ, “ନା଼ ମୀର୍ଏଣାଇଁ ନା଼ନୁ ମିସର ଦେ଼ସାଟି ହା଼ଟା ତାତେଏଁ ।”
حِينَئِذٍ لَمَّا رَأَى هِيرُودُسُ أَنَّ ٱلْمَجُوسَ سَخِرُوا بِهِ غَضِبَ جِدًّا. فَأَرْسَلَ وَقَتَلَ جَمِيعَ ٱلصِّبْيَانِ ٱلَّذِينَ فِي بَيْتِ لَحْمٍ وَفِي كُلِّ تُخُومِهَا، مِنِ ٱبْنِ سَنَتَيْنِ فَمَا دُونُ، بِحَسَبِ ٱلزَّمَانِ ٱلَّذِي تَحَقَّقَهُ مِنَ ٱلْمَجُوسِ. | ١٦ 16 |
୧୬ୱେ଼ଡ଼ା ହ଼ପୁ ଦେ଼ସାଟି ୱା଼ହାମାଚି ସ଼ଗୁପୁନାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନା଼ଡ଼ିକିହାନା ହାଜାମାନେରି ଇଞ୍ଜିଁ ପୁଞ୍ଜାନା, ହେରଦ ହା଼ରେକା କ଼ପା ଆ଼ତେସି, ହୁକାତି ଉଜେଡ଼ି ଆମିନି ବେ଼ଲାତା ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ହାମାଚେ ସ଼ଗୁପୁନାରି ତା଼ଣାଟି ନେହିଁକିଁ ପୁଞ୍ଜାମାଚେସି, ଏ଼ଦାଆଁ ପୁଞ୍ଜାନା ବେତଲିହିମ ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ଡାଗେ ମାଚି ନା଼ସ୍କାତି ରୀ ବାର୍ସାଟିଏ ଊଣା କକାରାଇଁ ପା଼ୟାଲି ତାକି ହୁକୁମି ହୀତେସି ।
حِينَئِذٍ تَمَّ مَا قِيلَ بِإِرْمِيَا ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: | ١٧ 17 |
୧୭ଏଚିବେ଼ଲା ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନି ଜିରିମିୟ ୱେସ୍ତି ଈ ବ଼ଲୁ ସାତା ଆ଼ତେ,
«صَوْتٌ سُمِعَ فِي ٱلرَّامَةِ، نَوْحٌ وَبُكَاءٌ وَعَوِيلٌ كَثِيرٌ. رَاحِيلُ تَبْكِي عَلَى أَوْلَادِهَا وَلَا تُرِيدُ أَنْ تَتَعَزَّى، لِأَنَّهُمْ لَيْسُوا بِمَوْجُودِينَ». | ١٨ 18 |
୧୮“ରମାତା ହା଼ଡା ୱେ଼ଙ୍ଗିମାନେ, ଡ଼ୀକି ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ରେକା ଦୁକୁତି ଗିୟାଁ ରାହେଲ ତାନି ମୀର୍କା ତାକି ଡ଼ୀହିମାଚେ; ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ବାରେ ହା଼ହାହାଚେରି ଇଞ୍ଜିଁ, ଏ଼ଦି ଦୁକୁ ଡୂକ୍ହାଲି ମ଼ନ କିହି ହିଲାଆତେ ।”
فَلَمَّا مَاتَ هِيرُودُسُ، إِذَا مَلَاكُ ٱلرَّبِّ قَدْ ظَهَرَ فِي حُلْمٍ لِيُوسُفَ فِي مِصْرَ | ١٩ 19 |
୧୯ହେରଦ ହା଼ତି ଡା଼ୟୁ, ମେହ୍ଦୁ, ପ୍ରବୁତି ର଼ ଦୂତୁ ମିସରତା ଜସେପଇଁ ହାପାନାତା ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ହାନା ଏଲେଇଚେସି,
قَائِلًا: «قُمْ وَخُذِ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ وَٱذْهَبْ إِلَى أَرْضِ إِسْرَائِيلَ، لِأَنَّهُ قَدْ مَاتَ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَطْلُبُونَ نَفْسَ ٱلصَّبِيِّ». | ٢٠ 20 |
୨୦“ନିଙ୍ଗାମୁ, କକାଣାଇଁ ଅ଼ଡ଼େ ତାମି ଇୟାନି ତଲେ ଇସ୍ରାୟେଲ ଦେ଼ସାତା ହାଲାମୁ, ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆରି କକାଣି ଜୀୱୁ ଅ଼ହାଲି ତାକି ଅଣ୍ପିମାଚେରି ଏ଼ୱାରି ହା଼ହାମାନେରି ।”
فَقَامَ وَأَخَذَ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ وَجَاءَ إِلَى أَرْضِ إِسْرَائِيلَ. | ٢١ 21 |
୨୧ଏଚେଟିଏ ଜସେପ ନିଙ୍ଗାନା କକାଣାଇଁ ଇଞ୍ଜାଁ ତାମି ଇୟାନି ଆସାନା ଇସ୍ରାୟେଲ ଦେ଼ସାତା ୱା଼ତେସି ।
وَلَكِنْ لَمَّا سَمِعَ أَنَّ أَرْخِيلَاوُسَ يَمْلِكُ عَلَى ٱلْيَهُودِيَّةِ عِوَضًا عَنْ هِيرُودُسَ أَبِيهِ، خَافَ أَنْ يَذْهَبَ إِلَى هُنَاكَ. وَإِذْ أُوحِيَ إِلَيْهِ فِي حُلْمٍ، ٱنْصَرَفَ إِلَى نَوَاحِي ٱلْجَلِيلِ. | ٢٢ 22 |
୨୨ସାମା ହେରଦ ଟା଼ୟୁତା ତାନି ମୀର୍ଏସି ଆର୍କିଲାୟ ଜୀହୁଦାତି ରାଜା ଆ଼ହାମାନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାସି ଏମ୍ବାଆଁ ହାଜାଲି ଆଜିତେସି; ସାମା ହାପାନାତା ହୁକୁମି ବେଟାଆ଼ହାନା ଏ଼ୱାସି ଗାଲିଲି ରା଼ଜି ୱାକି ହାଚେସି,
وَأَتَى وَسَكَنَ فِي مَدِينَةٍ يُقَالُ لَهَا نَاصِرَةُ، لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِٱلْأَنْبِيَاءِ: «إِنَّهُ سَيُدْعَى نَاصِرِيًّا». | ٢٣ 23 |
୨୩ଇଞ୍ଜାଁ ନା଼ଜରିତତି ଗା଼ଡ଼ାତା ହାଜାନା ଡ଼ୟିତେରି, ଏ଼ନିକିହିଁ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାରି ରା଼ଚିତି କାତା ସାତା ଆ଼ନେ, “ଏ଼ୱାସି ନା଼ଜରିତତାସି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେ଼ଙ୍ଗିନେସି ।”