مَتَّى 2
| وَلَمَّا وُلِدَ يَسُوعُ فِي بَيْتِ لَحْمِ ٱلْيَهُودِيَّةِ، فِي أَيَّامِ هِيرُودُسَ ٱلْمَلِكِ، إِذَا مَجُوسٌ مِنَ ٱلْمَشْرِقِ قَدْ جَاءُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ | ١ 1 |
Pärast seda kui Jeesus oli sündinud Petlemmas Juudamaal kuningas Heroodese valitsemisajal, tulid targad mehed idast Jeruusalemma.
| قَائِلِينَ: «أَيْنَ هُوَ ٱلْمَوْلُودُ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟ فَإِنَّنَا رَأَيْنَا نَجْمَهُ فِي ٱلْمَشْرِقِ وَأَتَيْنَا لِنَسْجُدَ لَهُ». | ٢ 2 |
„Kus on juutide kuningas, kes sündis?“küsisid nad. „Me nägime tema tähte idas ja tulime teda kummardama.“
| فَلَمَّا سَمِعَ هِيرُودُسُ ٱلْمَلِكُ ٱضْطَرَبَ وَجَمِيعُ أُورُشَلِيمَ مَعَهُ. | ٣ 3 |
Kui kuningas Heroodes sellest kuulis, muutus ta väga rahutuks ja kogu Jeruusalemm koos temaga.
| فَجَمَعَ كُلَّ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَكَتَبَةِ ٱلشَّعْبِ، وَسَأَلَهُمْ: «أَيْنَ يُولَدُ ٱلْمَسِيحُ؟». | ٤ 4 |
Heroodes kutsus kokku kõik ülempreestrid ja rahva vaimulikud õpetajad ning küsis neilt, kus Messias pidi sündima.
| فَقَالُوا لَهُ: «فِي بَيْتِ لَحْمِ ٱلْيَهُودِيَّةِ. لِأَنَّهُ هَكَذَا مَكْتُوبٌ بِٱلنَّبِيِّ: | ٥ 5 |
„Petlemmas Juudamaal, “vastasid nad talle, „sest nii kirjutas prohvet:
| وَأَنْتِ يا بَيْتَ لَحْمٍ، أَرْضَ يَهُوذَا، لَسْتِ ٱلصُّغْرَى بَيْنَ رُؤَسَاءِ يَهُوذَا، لِأَنْ مِنْكِ يَخْرُجُ مُدَبِّرٌ يَرْعَى شَعْبِي إِسْرَائِيلَ». | ٦ 6 |
„Petlemm Juudamaal, sa ei ole kindlasti Juuda linnadest kõige tähtsusetum, sest sinust tuleb juht, kellest saab mu rahva Iisraeli karjane.““
| حِينَئِذٍ دَعَا هِيرُودُسُ ٱلْمَجُوسَ سِرًّا، وَتَحَقَّقَ مِنْهُمْ زَمَانَ ٱلنَّجْمِ ٱلَّذِي ظَهَرَ. | ٧ 7 |
Siis kutsus Heroodes targad mehed, rääkis nendega omaette ja uuris neilt täpselt, millal täht oli ilmunud.
| ثُمَّ أَرْسَلَهُمْ إِلَى بَيْتِ لَحْمٍ، وَقَالَ: «ٱذْهَبُوا وَٱفْحَصُوا بِٱلتَّدْقِيقِ عَنِ ٱلصَّبِيِّ. وَمَتَى وَجَدْتُمُوهُ فَأَخْبِرُونِي، لِكَيْ آتِيَ أَنَا أَيْضًا وَأَسْجُدَ لَهُ». | ٨ 8 |
Ta saatis nad Petlemma sõnadega: „Kui te sinna jõuate, otsige laps üles. Kui te ta leiate, andke mulle teada, et ka mina saaksin minna teda kummardama.“
| فَلَمَّا سَمِعُوا مِنَ ٱلْمَلِكِ ذَهَبُوا. وَإِذَا ٱلنَّجْمُ ٱلَّذِي رَأَوْهُ فِي ٱلْمَشْرِقِ يَتَقَدَّمُهُمْ حَتَّى جَاءَ وَوَقَفَ فَوْقُ، حَيْثُ كَانَ ٱلصَّبِيُّ. | ٩ 9 |
Pärast seda, kui nad olid ära kuulanud, mis kuningal öelda oli, läksid nad oma teed, ning täht, mida nad olid idas näinud, juhtis neid, kuni peatus täpselt selle paiga kohal, kus laps oli.
| فَلَمَّا رَأَوْا ٱلنَّجْمَ فَرِحُوا فَرَحًا عَظِيمًا جِدًّا. | ١٠ 10 |
Kui nad nägid tähte, ei suutnud nad oma rõõmu tagasi hoida!
| وَأَتَوْا إِلَى ٱلْبَيْتِ، وَرَأَوْا ٱلصَّبِيَّ مَعَ مَرْيَمَ أُمِّهِ. فَخَرُّوا وَسَجَدُوا لَهُ. ثُمَّ فَتَحُوا كُنُوزَهُمْ وَقَدَّمُوا لَهُ هَدَايَا: ذَهَبًا وَلُبَانًا وَمُرًّا. | ١١ 11 |
Nad läksid majja ja nägid last koos tema ema Maarjaga. Nad põlvitasid ja kummardasid teda. Seejärel avasid nad oma aardekotid ning andsid talle kingiks kulda, viirukit ja mürri.
| ثُمَّ إِذْ أُوحِيَ إِلَيْهِمْ فِي حُلْمٍ أَنْ لَا يَرْجِعُوا إِلَى هِيرُودُسَ، ٱنْصَرَفُوا فِي طَرِيقٍ أُخْرَى إِلَى كُورَتِهِمْ. | ١٢ 12 |
Kui neid oli unenäos hoiatatud, et nad ei läheks Heroodese juurde tagasi, suundusid nad oma kodumaale teist teed mööda.
| وَبَعْدَمَا ٱنْصَرَفُوا، إِذَا مَلَاكُ ٱلرَّبِّ قَدْ ظَهَرَ لِيُوسُفَ فِي حُلْمٍ قَائِلًا: «قُمْ وَخُذِ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ وَٱهْرُبْ إِلَى مِصْرَ، وَكُنْ هُنَاكَ حَتَّى أَقُولَ لَكَ. لِأَنَّ هِيرُودُسَ مُزْمِعٌ أَنْ يَطْلُبَ ٱلصَّبِيَّ لِيُهْلِكَهُ». | ١٣ 13 |
Pärast nende lahkumist ilmus Issanda ingel unes Joosepile ja ütles talle: „Tõuse üles, võta laps ja tema ema ning põgene Egiptusesse. Jää sinna, kuni ma sulle ütlen, sest Heroodes hakkab last otsima, et teda tappa.“
| فَقَامَ وَأَخَذَ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ لَيْلًا وَٱنْصَرَفَ إِلَى مِصْرَ. | ١٤ 14 |
Nõnda tõusis Joosep üles, võttis poisi ja tema ema ning hakkas öösel Egiptuse poole minema.
| وَكَانَ هُنَاكَ إِلَى وَفَاةِ هِيرُودُسَ. لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ مِنَ ٱلرَّبِّ بِٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «مِنْ مِصْرَ دَعَوْتُ ٱبْنِي». | ١٥ 15 |
Sinna jäid nad kuni Heroodese surmani. Nii täitus see, mida Issand oli prohveti kaudu öelnud: „Ma kutsusin oma poja Egiptusest.“
| حِينَئِذٍ لَمَّا رَأَى هِيرُودُسُ أَنَّ ٱلْمَجُوسَ سَخِرُوا بِهِ غَضِبَ جِدًّا. فَأَرْسَلَ وَقَتَلَ جَمِيعَ ٱلصِّبْيَانِ ٱلَّذِينَ فِي بَيْتِ لَحْمٍ وَفِي كُلِّ تُخُومِهَا، مِنِ ٱبْنِ سَنَتَيْنِ فَمَا دُونُ، بِحَسَبِ ٱلزَّمَانِ ٱلَّذِي تَحَقَّقَهُ مِنَ ٱلْمَجُوسِ. | ١٦ 16 |
Kui Heroodes mõistis, et targad olid teda petnud, sai ta väga vihaseks. Ta saatis mehed tapma kõiki Petlemma ja ümberkaudsete piirkondade väikseid poisse, kes olid kaheaastased ja nooremad. See tugines ajavahemikule, mille ta oli tarkadelt teada saanud.
| حِينَئِذٍ تَمَّ مَا قِيلَ بِإِرْمِيَا ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: | ١٧ 17 |
Nii läks täide Jeremija prohvetikuulutus:
| «صَوْتٌ سُمِعَ فِي ٱلرَّامَةِ، نَوْحٌ وَبُكَاءٌ وَعَوِيلٌ كَثِيرٌ. رَاحِيلُ تَبْكِي عَلَى أَوْلَادِهَا وَلَا تُرِيدُ أَنْ تَتَعَزَّى، لِأَنَّهُمْ لَيْسُوا بِمَوْجُودِينَ». | ١٨ 18 |
„Raamas kuuldakse kohutavat nutmist ja leinamist, Raahel nutab oma lapsi taga. Nad on surnud ja ta on lohutamatu.“
| فَلَمَّا مَاتَ هِيرُودُسُ، إِذَا مَلَاكُ ٱلرَّبِّ قَدْ ظَهَرَ فِي حُلْمٍ لِيُوسُفَ فِي مِصْرَ | ١٩ 19 |
Pärast seda kui Heroodes suri, ilmus Issanda ingel unenäos Joosepile Egiptuses ja ütles talle:
| قَائِلًا: «قُمْ وَخُذِ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ وَٱذْهَبْ إِلَى أَرْضِ إِسْرَائِيلَ، لِأَنَّهُ قَدْ مَاتَ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَطْلُبُونَ نَفْسَ ٱلصَّبِيِّ». | ٢٠ 20 |
„Tõuse üles! Võta laps ja tema ema ning mine tagasi Iisraeli maale, sest need, kes üritasid last tappa, on surnud.“
| فَقَامَ وَأَخَذَ ٱلصَّبِيَّ وَأُمَّهُ وَجَاءَ إِلَى أَرْضِ إِسْرَائِيلَ. | ٢١ 21 |
Nõnda siis Joosep tõusis, võttis poisi ja tema ema ning läks tagasi Iisraeli maale.
| وَلَكِنْ لَمَّا سَمِعَ أَنَّ أَرْخِيلَاوُسَ يَمْلِكُ عَلَى ٱلْيَهُودِيَّةِ عِوَضًا عَنْ هِيرُودُسَ أَبِيهِ، خَافَ أَنْ يَذْهَبَ إِلَى هُنَاكَ. وَإِذْ أُوحِيَ إِلَيْهِ فِي حُلْمٍ، ٱنْصَرَفَ إِلَى نَوَاحِي ٱلْجَلِيلِ. | ٢٢ 22 |
Kuid Joosep kartis sinna tagasi minna, kui ta oli teada saanud, et Arhelaos oli oma isa Heroodese järel Juudamaa kuningaks saanud. Kui Joosep oli saanud unenäos hoiatuse, läks ta Galilea piirkonda
| وَأَتَى وَسَكَنَ فِي مَدِينَةٍ يُقَالُ لَهَا نَاصِرَةُ، لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِٱلْأَنْبِيَاءِ: «إِنَّهُ سَيُدْعَى نَاصِرِيًّا». | ٢٣ 23 |
ja seadis end sisse Naatsaretis. Nii täitus see, mida prohvetid olid öelnud: „Teda nimetatakse naatsaretlaseks.“
