مَتَّى 19
| وَلَمَّا أَكْمَلَ يَسُوعُ هَذَا ٱلْكَلَامَ ٱنْتَقَلَ مِنَ ٱلْجَلِيلِ وَجَاءَ إِلَى تُخُومِ ٱلْيَهُودِيَّةِ مِنْ عَبْرِ ٱلْأُرْدُنِّ. | ١ 1 |
ज़ैखन यीशुए एन गल्लां ज़ोई छ़ैडी, त तै गलीले मरां गेइतां यरदन दरियारे पार यहूदिया इलाके मां च़लो अव।
| وَتَبِعَتْهُ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ فَشَفَاهُمْ هُنَاكَ. | ٢ 2 |
बड़े लोक यीशु पत्ती च़ले जे, ते यीशुए तैना तैड़ी बज़्झ़ाए।
| وَجَاءَ إِلَيْهِ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ لِيُجَرِّبُوهُ قَائِلِينَ لَهُ: «هَلْ يَحِلُّ لِلرَّجُلِ أَنْ يُطَلِّقَ ٱمْرَأَتَهُ لِكُلِّ سَبَبٍ؟». | ٣ 3 |
तैखन फरीसी लोकेईं यीशु कां एइतां तैस अज़मानेरे लेइ पुच़्छ़ू, “कुन मैन्हु अपनि कुआन्श केन्ची भी वजाई सेइं फारख्ती देनी जेइज़े?”
| فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «أَمَا قَرَأْتُمْ أَنَّ ٱلَّذِي خَلَقَ مِنَ ٱلْبَدْءِ خَلَقَهُمَا ذَكَرًا وَأُنْثَى؟ | ٤ 4 |
तैनी जुवाब दित्तो, “कुन तुसेईं नईं पढ़ेरू कि ज़ैने तैना बनां तैनी शुरू करां मड़द ते कुआन्श बनेवरां थियां।
| وَقَالَ: مِنْ أَجْلِ هَذَا يَتْرُكُ ٱلرَّجُلُ أَبَاهُ وَأُمَّهُ وَيَلْتَصِقُ بِٱمْرَأَتِهِ، وَيَكُونُ ٱلِٱثْنَانِ جَسَدًا وَاحِدًا. | ٥ 5 |
‘एल्हेरेलेइ मड़द अपने हाज बव्वे करां कनारे बिश्तां अपनि कुआन्शी सेइं साथी रालो, ते तैना दुइये अक जान भोलां।’
| إِذًا لَيْسَا بَعْدُ ٱثْنَيْنِ بَلْ جَسَدٌ وَاحِدٌ. فَٱلَّذِي جَمَعَهُ ٱللهُ لَا يُفَرِّقُهُ إِنْسَانٌ». | ٦ 6 |
एल्हेरेलेइ हुनी तैना परमेशरेरी नज़री मां दूई नईं, पन अक्के आन। एल्हेरेलेइ ज़ैना परमेशरे ज़ोड़ोरेन, तैनन् कोई मैन्हु अलग न केरे!”
| قَالُوا لَهُ: «فَلِمَاذَا أَوْصَى مُوسَى أَنْ يُعْطَى كِتَابُ طَلَاقٍ فَتُطَلَّقُ؟». | ٧ 7 |
तैनेईं तैस पुच़्छ़ू, “फिरी मूसे ए हुक्म किजो दित्तो कि फारख्ती लिखतां छैडी देथ?”
| قَالَ لَهُمْ: «إِنَّ مُوسَى مِنْ أَجْلِ قَسَاوَةِ قُلُوبِكُمْ أَذِنَ لَكُمْ أَنْ تُطَلِّقُوا نِسَاءَكُمْ. وَلَكِنْ مِنَ ٱلْبَدْءِ لَمْ يَكُنْ هَكَذَا. | ٨ 8 |
तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “मूसे तुश्शे सखत दिलेरी वजाई सेइं अपनि कुआन्शन छ़डनेरो हुक्म दित्तोरो थियो, पन शुरू करां एन न थियूं।
| وَأَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مَنْ طَلَّقَ ٱمْرَأَتَهُ إِلَّا بِسَبَبِ ٱلزِّنَا وَتَزَوَّجَ بِأُخْرَى يَزْنِي، وَٱلَّذِي يَتَزَوَّجُ بِمُطَلَّقَةٍ يَزْنِي». | ٩ 9 |
अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, कि ज़ै कोई अपनि कुआन्शी बदमैशरे अलावा कोन्ची होरि गल्ली पुड़ फारख्ती दे, ते तै केन्ची होरि सेइं ड्ला बनाते, त तै (एप्पू) बदमाशी केरते। ते ज़ै तैस शैरोरी कुआन्शी सेइं ड्ला बनाते, त तै भी बदमाशी केरते।”
| قَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «إِنْ كَانَ هَكَذَا أَمْرُ ٱلرَّجُلِ مَعَ ٱلْمَرْأَةِ، فَلَا يُوافِقُ أَنْ يَتَزَوَّجَ!». | ١٠ 10 |
चेलेईं यीशु सेइं ज़ोवं, “अगर मड़द ते कुआन्शारे रिशतेरो ई हाले त ड्ला न लोड़े बनोरो।”
| فَقَالَ لَهُمْ: «لَيْسَ ٱلْجَمِيعُ يَقْبَلُونَ هَذَا ٱلْكَلَامَ بَلِ ٱلَّذِينَ أُعْطِيَ لَهُم، | ١١ 11 |
यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “ए गल सब कबूल न केरि बटन, सिर्फ तैना ज़ैन परमेशर ई काबलीत दित्तोरीए।
| لِأَنَّهُ يُوجَدُ خِصْيَانٌ وُلِدُوا هَكَذَا مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِهِمْ، وَيُوجَدُ خِصْيَانٌ خَصَاهُمُ ٱلنَّاسُ، وَيُوجَدُ خِصْيَانٌ خَصَوْا أَنْفُسَهُمْ لِأَجْلِ مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ. مَنِ ٱسْتَطَاعَ أَنْ يَقْبَلَ فَلْيَقْبَلْ». | ١٢ 12 |
किछ त ज़र्मनेरे हिजड़े भोतन ते किछन लोक बनातन, ते किछ एरे भी आन, कि ज़ैन स्वर्गेरे राज़्ज़ेरे लेइ ड्ला न बनान, ते ज़ैना इना गल्लां सेमझ़ी सकतन तैना समझ़न।”
| حِينَئِذٍ قُدِّمَ إِلَيْهِ أَوْلَادٌ لِكَيْ يَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهِمْ وَيُصَلِّيَ، فَٱنْتَهَرَهُمُ ٱلتَّلَامِيذُ. | ١٣ 13 |
तैखन लोकेईं बच्चे यीशु कां आने, कि तैन पुड़ हथ रेखतां प्रार्थना केरे, पन चेलेईं तैना लोक झ़िड़के।
| أَمَّا يَسُوعُ فَقَالَ: «دَعُوا ٱلْأَوْلَادَ يَأْتُونَ إِلَيَّ وَلَا تَمْنَعُوهُمْ لِأَنَّ لِمِثْلِ هَؤُلَاءِ مَلَكُوتَ ٱلسَّمَاوَاتِ». | ١٤ 14 |
यीशुए ज़ोवं, “बच्चे मीं कां एजने देथ, तैन न ठाका, किजोकि स्वर्गेरू राज़ एरां केरूए।”
| فَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهِمْ، وَمَضَى مِنْ هُنَاكَ. | ١٥ 15 |
ते तै बच्चन पुड़ हथ रेखतां तैट्ठां अग्रोवं च़लो जेव।
| وَإِذَا وَاحِدٌ تَقَدَّمَ وَقَالَ لَهُ: «أَيُّهَا ٱلْمُعَلِّمُ ٱلصَّالِحُ، أَيَّ صَلَاحٍ أَعْمَلُ لِتَكُونَ لِيَ ٱلْحَيَاةُ ٱلْأَبَدِيَّةُ؟». (aiōnios g166) | ١٦ 16 |
हेरा, अक मैन्हु यीशु कां अव ते पुच्छ़ने लगो, “हे गुरू अवं कुन भलू कम केरि, कि हमेशारी ज़िन्दगी हासिल केरि?” (aiōnios g166)
| فَقَالَ لَهُ: «لِمَاذَا تَدْعُونِي صَالِحًا؟ لَيْسَ أَحَدٌ صَالِحًا إِلَّا وَاحِدٌ وَهُوَ ٱللهُ. وَلَكِنْ إِنْ أَرَدْتَ أَنْ تَدْخُلَ ٱلْحَيَاةَ فَٱحْفَظِ ٱلْوَصَايَا». | ١٧ 17 |
यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “तू मीं भलैइये बारे मां किजो पुछ़तस? परमेशरेरे अलावा होरो कोई भी रोड़ो नईं, पन अगर तू हमेशारी ज़िन्दगी हासिल केरनि चातस त हुक्म मनन्।”
| قَالَ لَهُ: «أَيَّةَ ٱلْوَصَايَا؟». فَقَالَ يَسُوعُ: «لَا تَقْتُلْ. لَا تَزْنِ. لَا تَسْرِقْ. لَا تَشْهَدْ بِٱلزُّورِ. | ١٨ 18 |
तैनी ज़ोवं, “कोन हुक्मन पुड़?” यीशुए ज़ोवं, “खून नईं केरनो, बदमाशी नईं केरनि, च़ोरी नईं केरनि, झूठी गवाही नईं देनी,
| أَكْرِمْ أَبَاكَ وَأُمَّكَ، وَأَحِبَّ قَرِيبَكَ كَنَفْسِكَ». | ١٩ 19 |
अपने हाज बव्वां केरि सेवा केर, अपने पड़ोसी सेइं अपने बराबर प्यार केर।”
| قَالَ لَهُ ٱلشَّابُّ: «هَذِهِ كُلُّهَا حَفِظْتُهَا مُنْذُ حَدَاثَتِي. فَمَاذَا يُعْوِزُنِي بَعْدُ؟». | ٢٠ 20 |
तैनी जवाने जुवाब दित्तो, “एना सब हुक्म अवं बचपनेरो मन्तो ओरोईं। हुनी मीं मां को कमीए?”
| قَالَ لَهُ يَسُوعُ: «إِنْ أَرَدْتَ أَنْ تَكُونَ كَامِلًا فَٱذْهَبْ وَبِعْ أَمْلَاكَكَ وَأَعْطِ ٱلْفُقَرَاءَ، فَيَكُونَ لَكَ كَنْزٌ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَتَعَالَ ٱتْبَعْنِي». | ٢١ 21 |
यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “अगर तू सिद्ध भोनू चातस, त गा ज़ैन किछ तीं कां आए तैन बेच़तां गरीब मैनन् दे, तैखन तीं स्वर्गे मां खज़ानो मैलेलो। ते एइतां मीं पत्ती च़ल।”
| فَلَمَّا سَمِعَ ٱلشَّابُّ ٱلْكَلِمَةَ مَضَى حَزِينًا، لِأَنَّهُ كَانَ ذَا أَمْوَالٍ كَثِيرَةٍ. | ٢٢ 22 |
पन तैनी जवाने ए गल शुनी, त बड़ो उदास भोइतां च़लो जेव, किजोकि तै बड़ो अमीर थियो।
| فَقَالَ يَسُوعُ لِتَلَامِيذِهِ: «ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يَعْسُرُ أَنْ يَدْخُلَ غَنِيٌّ إِلَى مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ! | ٢٣ 23 |
तैखन यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि अमीर मैनेरू स्वर्गेरे राज़्ज़े मां दाखल भोनू मुशकले।
| وَأَقُولُ لَكُمْ أَيْضًا: إِنَّ مُرُورَ جَمَلٍ مِنْ ثَقْبِ إِبْرَةٍ أَيْسَرُ مِنْ أَنْ يَدْخُلَ غَنِيٌّ إِلَى مَلَكُوتِ ٱللهِ!». | ٢٤ 24 |
फिरी अवं तुसन सेइं ज़ोताईं, परमेशरेरे राज़्ज़े मां अमीर मैनेरू दाखल भोने केरां ऊँटेरू सांधनेरे पाऐ मरां निस्नू सुख्तू आए!”
| فَلَمَّا سَمِعَ تَلَامِيذُهُ بُهِتُوا جِدًّا قَائِلِينَ: «إِذًا مَنْ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَخْلُصَ؟». | ٢٥ 25 |
एन शुन्तां चेलेईं हैरान भोइतां ज़ोवं, “फिरी कसेरी मुक्ति भोइ बटतीए।”
| فَنَظَرَ إِلَيْهِمْ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «هَذَا عِنْدَ ٱلنَّاسِ غَيْرُ مُسْتَطَاعٍ، وَلَكِنْ عِنْدَ ٱللهِ كُلُّ شَيْءٍ مُسْتَطَاعٌ». | ٢٦ 26 |
यीशुए तैन केरे पासे तेकतां ज़ोवं, “मैनन् करां त एन न भोइ सके पन परमेशरे करां सब किछ भोइ बटते।”
| فَأَجَابَ بُطْرُسُ حِينَئِذٍ وَقَالَ لَهُ: «هَا نَحْنُ قَدْ تَرَكْنَا كُلَّ شَيْءٍ وَتَبِعْنَاكَ. فَمَاذَا يَكُونُ لَنَا؟». | ٢٧ 27 |
एस पुड़ पतरस ज़ोने लगो, “हेर अस सब किछ शैरतां तीं पत्ती च़लोरेम ते असन कुन मैलनूए?”
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ أَنْتُمُ ٱلَّذِينَ تَبِعْتُمُونِي، فِي ٱلتَّجْدِيدِ، مَتَى جَلَسَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ عَلَى كُرْسِيِّ مَجْدِهِ، تَجْلِسُونَ أَنْتُمْ أَيْضًا عَلَى ٱثْنَيْ عَشَرَ كُرْسِيًّا تَدِينُونَ أَسْبَاطَ إِسْرَائِيلَ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ. | ٢٨ 28 |
यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, कि नंव्वे दुनियाई मां ज़ैखन अवं मैनेरू मट्ठू अपने महिमारे तखते पुड़ बिशेलू, त तुस भी मीं पत्ती च़लने बाले 12 तखतन पुड़ बिश्तां इस्राएलेरे 12 गोत्रां केरो इन्साफ केरेले।
| وَكُلُّ مَنْ تَرَكَ بُيُوتًا أَوْ إِخْوَةً أَوْ أَخَوَاتٍ أَوْ أَبًا أَوْ أُمًّا أَوِ ٱمْرَأَةً أَوْ أَوْلَادًا أَوْ حُقُولًا مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي، يَأْخُذُ مِئَةَ ضِعْفٍ وَيَرِثُ ٱلْحَيَاةَ ٱلْأَبَدِيَّةَ. (aiōnios g166) | ٢٩ 29 |
ते ज़ैनी केन्चे अपना घरां ते ढ्ला या बेइन या हाज या बव या बच्चे या ऊडारां छ़ड्डोरेन, तैस 100 गुणा फल मैलेलो, ते हमेशारी ज़िन्दगरी विरासत मैलेली। (aiōnios g166)
| وَلَكِنْ كَثِيرُونَ أَوَّلُونَ يَكُونُونَ آخِرِينَ، وَآخِرُونَ أَوَّلِينَ. | ٣٠ 30 |
पन बड़े मैन्हु ज़ैना हुन्ना पेइले आन, तैना बादे मां पत्रोवं भोनेन। त ज़ैना हुन्ना पत्रोवं आन, तैना बादे मां पेइले भोनेन।”
