مَتَّى 15
| حِينَئِذٍ جَاءَ إِلَى يَسُوعَ كَتَبَةٌ وَفَرِّيسِيُّونَ ٱلَّذِينَ مِنْ أُورُشَلِيمَ قَائِلِينَ: | ١ 1 |
तेबे यरूशलेमो रे बऊत शास्त्री और फरीसी यीशुए गे आए और बोलणे लगे,
| «لِمَاذَا يَتَعَدَّى تَلَامِيذُكَ تَقْلِيدَ ٱلشُّيُوخِ، فَإِنَّهُمْ لَا يَغْسِلُونَ أَيْدِيَهُمْ حِينَمَا يَأْكُلُونَ خُبْزًا؟». | ٢ 2 |
“तुसा रे चेले बुजुर्गा री रवाजा खे कऊँ नि मानदे और बिना आथ तोए रोटी खाओए?”
| فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «وَأَنْتُمْ أَيْضًا، لِمَاذَا تَتَعَدَّوْنَ وَصِيَّةَ ٱللهِ بِسَبَبِ تَقْلِيدِكُمْ؟ | ٣ 3 |
यीशुए तिना खे जवाब दित्तेया, “तुसे बी आपणिया रवाजा रे खलाफ कऊँ परमेशरो रिया आज्ञा खे तोड़ोए?
| فَإِنَّ ٱللهَ أَوْصَى قَائِلًا: أَكْرِمْ أَبَاكَ وَأُمَّكَ، وَمَنْ يَشْتِمْ أَبًا أَوْ أُمًّا فَلْيَمُتْ مَوْتًا. | ٤ 4 |
कऊँकि परमेशरे बोलेया था, ‘आपणे माया-बाओ रा आदर करो,’ और ‘जो कोई आपणे माया-बावा खे बुरा बोलोगा से काया जाओ।’
| وَأَمَّا أَنْتُمْ فَتَقُولُونَ: مَنْ قَالَ لِأَبِيهِ أَوْ أُمِّهِ: قُرْبَانٌ هُوَ ٱلَّذِي تَنْتَفِعُ بِهِ مِنِّي. فَلَا يُكْرِمُ أَبَاهُ أَوْ أُمَّهُ. | ٥ 5 |
पर तुसे बोलोए कि जे कोई आपणे माया-बावा खे बोलो, ‘जो कुछ ताखे मांते फाईदा ऊई सको था, से परमेशरो खे पेंट चढ़ाईता।’
| فَقَدْ أَبْطَلْتُمْ وَصِيَّةَ ٱللهِ بِسَبَبِ تَقْلِيدِكُمْ! | ٦ 6 |
तो से आपणे पिते रा आदर नि करो, तुसे आपणी रवाजा री बजअ ते परमेशरो रा वचन टाल़ी ता।
| يَا مُرَاؤُونَ! حَسَنًا تَنَبَّأَ عَنْكُمْ إِشَعْيَاءُ قَائِلًا: | ٧ 7 |
ओ कपटियो! यशायाहे तुसा रे बारे ये भविष्यबाणी ठीक कित्ती:
| يَقْتَرِبُ إِلَيَّ هَذَا ٱلشَّعْبُ بِفَمِهِ، وَيُكْرِمُنِي بِشَفَتَيْهِ، وَأَمَّا قَلْبُهُ فَمُبْتَعِدٌ عَنِّي بَعِيدًا. | ٨ 8 |
“‘यो लोक मुंओ ते तो मेरा आदर करोए, पर मनो ते मांते दूर रओए
| وَبَاطِلًا يَعْبُدُونَنِي وَهُمْ يُعَلِّمُونَ تَعَالِيمَ هِيَ وَصَايَا ٱلنَّاسِ». | ٩ 9 |
और यो बेकार ई मेरी भक्ति करोए, कऊँकि मांणूए रिया रवाजा खे तर्मो रा उपदेश मानोए।’”
| ثُمَّ دَعَا ٱلْجَمْعَ وَقَالَ لَهُمُ: «ٱسْمَعُوا وَٱفْهَمُوا. | ١٠ 10 |
तेबे यीशुए लोका खे आपू गे बुलाई की बोलेया, “सुणो, और समजो।
| لَيْسَ مَا يَدْخُلُ ٱلْفَمَ يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ، بَلْ مَا يَخْرُجُ مِنَ ٱلْفَمِ هَذَا يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ». | ١١ 11 |
जो मुंओ रे जाओआ से मांणूए खे अशुद्ध नि करदा, पर जो मुंओ रिये निकल़ोआ से मांणूए खे अशुद्ध करोआ।”
| حِينَئِذٍ تَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَقَالُوا لَهُ: «أَتَعْلَمُ أَنَّ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ لَمَّا سَمِعُوا ٱلْقَوْلَ نَفَرُوا؟». | ١٢ 12 |
तेबे चेलेया आयी की तिना खे बोलेया, “क्या तुसे जाणोए कि फरीसिये ये वचन सुणी की ठोकर खाई?”
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «كُلُّ غَرْسٍ لَمْ يَغْرِسْهُ أَبِي ٱلسَّمَاوِيُّ يُقْلَعُ. | ١٣ 13 |
यीशुए जवाब दित्तेया, “हर डाल़ी जो मेरे स्वर्गिय पिते निए लगाई री, से पटी देणी।
| اُتْرُكُوهُمْ. هُمْ عُمْيَانٌ قَادَةُ عُمْيَانٍ. وَإِنْ كَانَ أَعْمَى يَقُودُ أَعْمَى يَسْقُطَانِ كِلَاهُمَا فِي حُفْرَةٍ». | ١٤ 14 |
तिना खे जाणे देयो, सेयो अन्दी बाट दखाणे वाल़े ए और अन्दा जे अन्दे खेई बाट बताओगा तो दोनो गड्डे रे पड़ी जाणे।”
| فَأَجَابَ بُطْرُسُ وَقَالَ لَهُ: «فَسِّرْ لَنَا هَذَا ٱلْمَثَلَ». | ١٥ 15 |
ये सुणी की पतरसे तिना खे बोलेया, “एस उदारणो आसा खे समजयाई दो।”
| فَقَالَ يَسُوعُ: «هَلْ أَنْتُمْ أَيْضًا حَتَّى ٱلْآنَ غَيْرُ فَاهِمِينَ؟ | ١٦ 16 |
यीशुए बोलेया, “क्या तुसे बी एबुए तक नि समजी रे?
| أَلَا تَفْهَمُونَ بَعْدُ أَنَّ كُلَّ مَا يَدْخُلُ ٱلْفَمَ يَمْضِي إِلَى ٱلْجَوْفِ وَيَنْدَفِعُ إِلَى ٱلْمَخْرَجِ؟ | ١٧ 17 |
क्या तुसे नि जाणदे कि जो कुछ मुंओ रिये जाओआ, से पेटो रे पड़ोआ और सड़यानी साथे बारे निकल़ोआ।
| وَأَمَّا مَا يَخْرُجُ مِنَ ٱلْفَمِ فَمِنَ ٱلْقَلْبِ يَصْدُرُ، وَذَاكَ يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ، | ١٨ 18 |
पर जो कुछ मुंओ रिये निकल़ोआ, से मनो ते निकल़ोआ और सेई मांणूए खे अशुद्ध बणाओआ।
| لِأَنْ مِنَ ٱلْقَلْبِ تَخْرُجُ أَفْكَارٌ شِرِّيرَةٌ: قَتْلٌ، زِنىً، فِسْقٌ، سِرْقَةٌ، شَهَادَةُ زُورٍ، تَجْدِيفٌ. | ١٩ 19 |
कऊँकि बुरे बिचार, अत्या, परस्त्रीगमन, व्याभिचार, चोरी, चूठी गवाई और निन्दा मनो तेई निकल़ोई।
| هَذِهِ هِيَ ٱلَّتِي تُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ. وَأَمَّا ٱلْأَ كْلُ بِأَيْدٍ غَيْرِ مَغْسُولَةٍ فَلَا يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ». | ٢٠ 20 |
येईए जो मांणूए खे अशुद्ध करोए, पर बिना आथ तोए रोटी खाणा मांणूए खे अशुद्ध नि करदा।”
| ثُمَّ خَرَجَ يَسُوعُ مِنْ هُنَاكَ وَٱنْصَرَفَ إِلَى نَوَاحِي صُورَ وَصَيْدَاءَ. | ٢١ 21 |
यीशु तेथा ते निकल़ी की सूर और सैदा रे नगरो खे चली गे।
| وَإِذَا ٱمْرَأَةٌ كَنْعَانِيَّةٌ خَارِجَةٌ مِنْ تِلْكَ ٱلتُّخُومِ صَرَخَتْ إِلَيْهِ قَائِلَةً: «ٱرْحَمْنِي، يا سَيِّدُ، يا ٱبْنَ دَاوُدَ! اِبْنَتِي مَجْنُونَةٌ جِدًّا». | ٢٢ 22 |
तेबे तेस देशो ते एक कनानी जवाणस निकल़ी, और से चींगी की बोलणे लगी, “ओ प्रभु दाऊदो री ल्वाद! मां पाँदे दया कर, मेरी मुन्निया खे दुष्टात्मा बऊत तंग लगी री करने।”
| فَلَمْ يُجِبْهَا بِكَلِمَةٍ. فَتَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَطَلَبُوا إِلَيْهِ قَائِلِينَ: «ٱصْرِفْهَا، لِأَنَّهَا تَصِيحُ وَرَاءَنَا!». | ٢٣ 23 |
पर तिने तेसा खे कोई बी जवाब नि दित्तेया, तेबे तिना रे चेलेया बोलेया, “एसा खे एथा ते पेजी दे, कऊँकि ये तो आसा पीछे आल्ला पाँदी ऊई आऊणे लगी री।”
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «لَمْ أُرْسَلْ إِلَّا إِلَى خِرَافِ بَيْتِ إِسْرَائِيلَ ٱلضَّالَّةِ». | ٢٤ 24 |
तिने बोलेया, “इस्राएलो रे कराने रिया राची रिया पेडा खे छाडी की आऊँ केसी गे निए पेजेया रा।”
| فَأَتَتْ وَسَجَدَتْ لَهُ قَائِلَةً: «يَا سَيِّدُ، أَعِنِّي!» | ٢٥ 25 |
पर से आयी और तिना गे माथा टेकी की बोलणे लगी, “ओ प्रभु! मेरी मताद करो।”
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «لَيْسَ حَسَنًا أَنْ يُؤْخَذَ خُبْزُ ٱلْبَنِينَ وَيُطْرَحَ لِلْكِلَابِ». | ٢٦ 26 |
प्रभुए तेसा खे बोलेया, “बच्चेया री रोटी कुत्तेया रे आगे देणे ते कोई फाईदा निए।”
| فَقَالَتْ: «نَعَمْ، يا سَيِّدُ! وَٱلْكِلَابُ أَيْضًا تَأْكُلُ مِنَ ٱلْفُتَاتِ ٱلَّذِي يَسْقُطُ مِنْ مَائِدَةِ أَرْبَابِهَا!». | ٢٧ 27 |
जवाणसे बोलेया, “सच ए प्रभु, पर कुत्ते बी तेस चुरा-चूरा खाओए, जो तिना रे मालका री मेजा ते छुटोआ।”
| حِينَئِذٍ أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهَا: «يَا ٱمْرَأَةُ، عَظِيمٌ إِيمَانُكِ! لِيَكُنْ لَكِ كَمَا تُرِيدِينَ». فَشُفِيَتِ ٱبْنَتُهَا مِنْ تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ. | ٢٨ 28 |
ये सुणी की यीशुए तेसा खे बोलेया, “ओ जवाणसे! तेरा विश्वास बड़ा ए, जेड़ा तूँ चाए ई तेड़ा ई ओ” और तेसा री मुन्नी तेबुई ठीक ऊईगी।
| ثُمَّ ٱنْتَقَلَ يَسُوعُ مِنْ هُنَاكَ وَجَاءَ إِلَى جَانِبِ بَحْرِ ٱلْجَلِيلِ، وَصَعِدَ إِلَى ٱلْجَبَلِ وَجَلَسَ هُنَاكَ. | ٢٩ 29 |
यीशु तेथा ते गलीलो रे समुद्रो रे आए और पाह्ड़ो पाँदे चढ़ी की बैठीगे।
| فَجَاءَ إِلَيْهِ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ، مَعَهُمْ عُرْجٌ وَعُمْيٌ وَخُرْسٌ وَشُلٌّ وَآخَرُونَ كَثِيرُونَ، وَطَرَحُوهُمْ عِنْدَ قَدَمَيْ يَسُوعَ. فَشَفَاهُمْ | ٣٠ 30 |
तेबे पीड़ा री पीड़ यीशुए गे आयी और अन्दे, लंगड़े, गूँगे, टूण्डे और ओर बी कई जणेया खे यीशुए गे ल्याए और सेयो तिना रे पैरा पाँदे राखी ते और तिने सेयो ठीक कित्ते।
| حَتَّى تَعَجَّبَ ٱلْجُمُوعُ إِذْ رَأَوْا ٱلْخُرْسَ يَتَكَلَّمُونَ، وَٱلشُّلَّ يَصِحُّونَ، وَٱلْعُرْجَ يَمْشُونَ، وَٱلْعُمْيَ يُبْصِرُونَ. وَمَجَّدُوا إِلَهَ إِسْرَائِيلَ. | ٣١ 31 |
तेबे, जेबे लोके देखेया कि गूँगे बोलणे लगे, अन्दे देखणे लगे, टूण्डे ठीक ऊईगे, लंगड़े चलणे लगी गे तो तिने हैरान ऊई की इस्राएलो रे परमेशरो री तारीफ कित्ती।
| وَأَمَّا يَسُوعُ فَدَعَا تَلَامِيذَهُ وَقَالَ: «إِنِّي أُشْفِقُ عَلَى ٱلْجَمْعِ، لِأَنَّ ٱلْآنَ لَهُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ يَمْكُثُونَ مَعِي وَلَيْسَ لَهُمْ مَا يَأْكُلُونَ. وَلَسْتُ أُرِيدُ أَنْ أَصْرِفَهُمْ صَائِمِينَ لِئَلَّا يُخَوِّرُوا فِي ٱلطَّرِيقِ». | ٣٢ 32 |
यीशुए आपणे चेले बुलाए और तिना खे बोलेया, “माखे एसा पीड़ा पाँदे तरस आओए, कऊँकि ये तीन दिना ते मां साथे ए और इना गे कुछ बी खाणे खे निए। आऊँ तिना खे पूखे नि पेजणा चांदा, केथी एड़ा नि ओ कि यो बाटा रे थकी जाओ।”
| فَقَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «مِنْ أَيْنَ لَنَا فِي ٱلْبَرِّيَّةِ خُبْزٌ بِهَذَا ٱلْمِقْدَارِ، حَتَّى يُشْبِعَ جَمْعًا هَذَا عَدَدُهُ؟». | ٣٣ 33 |
चेलेया तिना खे बोलेया, “आसा खे जंगल़ो रे इतणिया सारिया रोटिया केथा ते मिलणिया कि आसे इतणी बड़ी पीड़ा खे रजाई सकिए?”
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «كَمْ عِنْدَكُمْ مِنَ ٱلْخُبْزِ؟». فَقَالُوا: «سَبْعَةٌ وَقَلِيلٌ مِنْ صِغَارِ ٱلسَّمَكِ». | ٣٤ 34 |
यीशुए तिना ते पूछेया, “तुसा गे कितणी रोटिया ए?” तिने बोलेया, “सात, और कुछ छोटिया मछलिया ए।”
| فَأَمَرَ ٱلْجُمُوعَ أَنْ يَتَّكِئُوا عَلَى ٱلْأَرْضِ، | ٣٥ 35 |
तेबे तिने लोका खे जमीना पाँदे बैठणे री आज्ञा दित्ती।
| وَأَخَذَ ٱلسَّبْعَ خُبْزَاتٍ وَٱلسَّمَكَ، وَشَكَرَ وَكَسَّرَ وَأَعْطَى تَلَامِيذَهُ، وَٱلتَّلَامِيذُ أَعْطَوْا ٱلْجَمْعَ. | ٣٦ 36 |
और तिने सेयो सात रोटिया और मछलिया लईया और धन्यवाद करी की तोड़िया और आपणे चेलेया खे दित्तिया और चेलेया लोका खे।
| فَأَكَلَ ٱلْجَمِيعُ وَشَبِعُوا. ثُمَّ رَفَعُوا مَا فَضَلَ مِنَ ٱلْكِسَرِ سَبْعَةَ سِلَالٍ مَمْلُوءَةٍ، | ٣٧ 37 |
तेबे सब तिना खाई की रज्जी गे और चेलेया बचे रे टुकड़ेया ते परे रे सात टोकरे चके।
| وَٱلْآكِلُونَ كَانُوا أَرْبَعَةَ آلَافِ رَجُلٍ مَا عَدَا ٱلنِّسَاءَ وَٱلْأَوْلَادَ. | ٣٨ 38 |
खाणे वाल़े, जवाणसा और बच्चेया खे छाडी की चार ह्जार मर्द थे
| ثُمَّ صَرَفَ ٱلْجُمُوعَ وَصَعِدَ إِلَى ٱلسَّفِينَةِ وَجَاءَ إِلَى تُخُومِ مَجْدَلَ. | ٣٩ 39 |
तेबे सेयो पीड़ा खे बिदा करी की किस्तिया पाँदे चढ़ी गे और मगदन देशो रे बन्ने रे आए।
