مَتَّى 15
| حِينَئِذٍ جَاءَ إِلَى يَسُوعَ كَتَبَةٌ وَفَرِّيسِيُّونَ ٱلَّذِينَ مِنْ أُورُشَلِيمَ قَائِلِينَ: | ١ 1 |
୧ଏଚିବେ଼ଲାତା ଜିରୁସାଲମଟି ପାରୁସିୟାଁ ଇଞ୍ଜାଁ ମେ଼ରାପୁନାରି ଜୀସୁ ତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ଏଲେଇଚେରି,
| «لِمَاذَا يَتَعَدَّى تَلَامِيذُكَ تَقْلِيدَ ٱلشُّيُوخِ، فَإِنَّهُمْ لَا يَغْسِلُونَ أَيْدِيَهُمْ حِينَمَا يَأْكُلُونَ خُبْزًا؟». | ٢ 2 |
୨“ନୀ ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ତଲିତି ଆକୁ ଆ଼ବାୟାଁ ଜା଼ପ୍ହି ମେ଼ରା ମା଼ନି କିହିହିଲଅରି? ଇଚିହିଁ ରା଼ନ୍ଦା ତିନାଟି କେସ୍କା ନର୍ଅରି ।”
| فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «وَأَنْتُمْ أَيْضًا، لِمَاذَا تَتَعَدَّوْنَ وَصِيَّةَ ٱللهِ بِسَبَبِ تَقْلِيدِكُمْ؟ | ٣ 3 |
୩ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ନାଆଁତାକି ମୀରୁ ଜିକେଏ ମୀ ପା଼ଣାପା଼ଟୁ ମେ଼ରାତାକି ମାହାପୂରୁତି ହୁକୁମି ମା଼ନୱି ଆ଼ହି ହିଲଅତେରି?”
| فَإِنَّ ٱللهَ أَوْصَى قَائِلًا: أَكْرِمْ أَبَاكَ وَأُمَّكَ، وَمَنْ يَشْتِمْ أَبًا أَوْ أُمًّا فَلْيَمُتْ مَوْتًا. | ٤ 4 |
୪ମାହାପୂରୁ ଏଲେଇଞ୍ଜା ମାନେସି ଇୟା ଆ଼ବାଇଁ ମା଼ନି କିଦୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ଆମ୍ବାଆସି ଇୟା କି ଆ଼ବାଇଁ ବା଼କା ଇଟିନେସି ଏ଼ୱାସି ହା଼ନି ଡଣ୍ତ ବେଟା ଆ଼ନେସି ।
| وَأَمَّا أَنْتُمْ فَتَقُولُونَ: مَنْ قَالَ لِأَبِيهِ أَوْ أُمِّهِ: قُرْبَانٌ هُوَ ٱلَّذِي تَنْتَفِعُ بِهِ مِنِّي. فَلَا يُكْرِمُ أَبَاهُ أَوْ أُمَّهُ. | ٥ 5 |
୫ସାମା ମୀରୁ ଏଲେଇଞ୍ଜିମାଞ୍ଜେରି, ଆମ୍ବାଆସି ଆ଼ପେସି ତାମି ଇୟା କି ଆ଼ବାଇଁ ଏଲେଇନେସି, ନା଼ ତା଼ଣାଟି ମିଙ୍ଗେ ଏ଼ନାଆଁ ହିୟାତିହିଁ ନେହେଁ ଆ଼ତେମା, ଏ଼ ବାରେ ମାହାପୂରୁକି ହେର୍ପି ଆ଼ହାମାନେ,
| فَقَدْ أَبْطَلْتُمْ وَصِيَّةَ ٱللهِ بِسَبَبِ تَقْلِيدِكُمْ! | ٦ 6 |
୬ଏ଼ୱାସି ସାତେଏ ତାମି ଇୟା ଆ଼ବାଇଁ ମା଼ନି କିଅସି । ଇଲେକିହିଁ ମୀରୁ ମୀ ପା଼ଣାପା଼ଟୁ ମେ଼ରା ତଲେ ମାହାପୂରୁ କାତା ଉଜେଏ କିହିମାଞ୍ଜେରି ।
| يَا مُرَاؤُونَ! حَسَنًا تَنَبَّأَ عَنْكُمْ إِشَعْيَاءُ قَائِلًا: | ٧ 7 |
୭ଆଡ଼େ କୁଟୁ ଗାଟାତେରି, ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନି ଜିସାୟ ମିଙ୍ଗେତାକି ନେହିଁକିଁ ଈ କାତା ୱେସାମାନେସି ।
| يَقْتَرِبُ إِلَيَّ هَذَا ٱلشَّعْبُ بِفَمِهِ، وَيُكْرِمُنِي بِشَفَتَيْهِ، وَأَمَّا قَلْبُهُ فَمُبْتَعِدٌ عَنِّي بَعِيدًا. | ٨ 8 |
୮ଈ କୂଡ଼ାତାରି ୱାର୍ଇ ଗୂତି ତଲେ ସେ଼ବା କିୟାନେରି, ସାମା ଏ଼ୱାରି ହିୟାଁ ନା଼ ତା଼ଣାଟି ହେକ ଡ଼ୟିନେ ।
| وَبَاطِلًا يَعْبُدُونَنِي وَهُمْ يُعَلِّمُونَ تَعَالِيمَ هِيَ وَصَايَا ٱلنَّاسِ». | ٩ 9 |
୯ଏ଼ୱାରି ମାଣ୍ସି କେ଼ପିତି ପା଼ଣା ପା଼ଟୁତି ଦାର୍ମୁତି ନେହିଁ କାତା ଇଞ୍ଜିଁ ଜା଼ପ୍ହାନା, ଉଜେଏ ନାଙ୍ଗେ ସେ଼ବା କିହିମାଞ୍ଜାନେରି ।
| ثُمَّ دَعَا ٱلْجَمْعَ وَقَالَ لَهُمُ: «ٱسْمَعُوا وَٱفْهَمُوا. | ١٠ 10 |
୧୦ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ ଲ଼କୁଣି ଡାଗେ ହା଼ଟାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ୱେଞ୍ଜୁ ଇଞ୍ଜାଁ ପୁଞ୍ଜୁ ।”
| لَيْسَ مَا يَدْخُلُ ٱلْفَمَ يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ، بَلْ مَا يَخْرُجُ مِنَ ٱلْفَمِ هَذَا يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ». | ١١ 11 |
୧୧ମାଣ୍ସି ଗୂତି ବିତ୍ରା ଏ଼ନାୟି ହ଼ଡ଼୍ନେ ଏ଼ଦି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଲାଗେଏ କିଏ, ସାମା ଗୂତି ବିତ୍ରାଟି ଏ଼ନାୟି ହ଼ନେ ଏ଼ଦି ମାଣ୍ସିଇଁ ଲାଗେଏ କିନେ ।
| حِينَئِذٍ تَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَقَالُوا لَهُ: «أَتَعْلَمُ أَنَّ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ لَمَّا سَمِعُوا ٱلْقَوْلَ نَفَرُوا؟». | ١٢ 12 |
୧୨ଏଚିବେ଼ଲା ସୀସୁୟାଁ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ଏଲେଇଚେରି, ପାରୁସିୟାଁ ଈ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା କସ୍ତ ବେଟାଆ଼ହି ମାନେରି ଈଦାଆଁ ନୀନୁ ପୁଞ୍ଜା ମାଞ୍ଜିକି?
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «كُلُّ غَرْسٍ لَمْ يَغْرِسْهُ أَبِي ٱلسَّمَاوِيُّ يُقْلَعُ. | ١٣ 13 |
୧୩ସାମା ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ ଲାକପୂରୁତି ଆ଼ବା ଆମିନି ମା଼ର୍ନୁ ଉହା ହିଲଅସି ଏ଼ ବାରେ ରେୱି ଆ଼ନୁ ।”
| اُتْرُكُوهُمْ. هُمْ عُمْيَانٌ قَادَةُ عُمْيَانٍ. وَإِنْ كَانَ أَعْمَى يَقُودُ أَعْمَى يَسْقُطَانِ كِلَاهُمَا فِي حُفْرَةٍ». | ١٤ 14 |
୧୪ପାରୁସିୟାଁ କାତା ୱେନାଆଦୁ, ଏ଼ୱାରି କା଼ଣାୟାଁ ଆ଼ହାନା କା଼ଣାୟାଁଇଁ ଜିରୁ ତ଼ହ୍ନେରି, ଇଞ୍ଜାଁ କା଼ଣା ଅ଼ର କା଼ଣାଇଁ ଜିରୁ ତ଼ସ୍ତିହିଁ ରିଆରି ଜିକେଏ ଗା଼ଡ୍ୟୁତା ତର୍ଗିନେରି ।
| فَأَجَابَ بُطْرُسُ وَقَالَ لَهُ: «فَسِّرْ لَنَا هَذَا ٱلْمَثَلَ». | ١٥ 15 |
୧୫ପିତର ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ପୁଣ୍ମ୍ବିକିନି କାତା ମାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାମୁ ।”
| فَقَالَ يَسُوعُ: «هَلْ أَنْتُمْ أَيْضًا حَتَّى ٱلْآنَ غَيْرُ فَاهِمِينَ؟ | ١٦ 16 |
୧୬ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଜିକେଏ ନୀଏଁ ପାତେକା ପୁନାଆ ଗାଟାତେରି?”
| أَلَا تَفْهَمُونَ بَعْدُ أَنَّ كُلَّ مَا يَدْخُلُ ٱلْفَمَ يَمْضِي إِلَى ٱلْجَوْفِ وَيَنْدَفِعُ إِلَى ٱلْمَخْرَجِ؟ | ١٧ 17 |
୧୭ଏ଼ନାୟି ଗୂତିଟି ହ଼ଡ଼୍ନେ ଏ଼ଦି ବାଣ୍ତିତା ହାଜାନା ଏ଼ଦି ବାଣ୍ତିହାନିଲେହେଁ ହ଼ଚା ହାନେ, ଈଦାଆଁ ପୁଞ୍ଜି ହିଲଅତେରି?
| وَأَمَّا مَا يَخْرُجُ مِنَ ٱلْفَمِ فَمِنَ ٱلْقَلْبِ يَصْدُرُ، وَذَاكَ يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ، | ١٨ 18 |
୧୮ସାମା ଗୂତିଟି ଏ଼ନାୟି ହ଼ଚିମାନେ ଏ଼ଦି ହିୟାଁଟି ହ଼ଚିମାନେ ଏ଼ଦିଏ ମାଣ୍ସିଇଁ ଲାଗେଏ କିହିମାନେ ।
| لِأَنْ مِنَ ٱلْقَلْبِ تَخْرُجُ أَفْكَارٌ شِرِّيرَةٌ: قَتْلٌ، زِنىً، فِسْقٌ، سِرْقَةٌ، شَهَادَةُ زُورٍ، تَجْدِيفٌ. | ١٩ 19 |
୧୯ଇଚିହିଁ ହିୟାଁଟି ଲାଗେଏତି ଅଣ୍ପୁ ହ଼ନେ, ଇଚିହିଁ ଲ଼କୁଣି ପା଼ୟିନାୟି, ଦା଼ରି କାମା କିୟାଲି, ଲାଗେଏ ପ଼ଲେଏ କାମା କିହାଲି, ସ଼ରୁ କାମା କିହାଲି, ମିଚି ସା଼କି ହୀହାଲି ଇଞ୍ଜାଁ ନିନ୍ଦା କାତା ଜ଼ଲାଲି;
| هَذِهِ هِيَ ٱلَّتِي تُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ. وَأَمَّا ٱلْأَ كْلُ بِأَيْدٍ غَيْرِ مَغْسُولَةٍ فَلَا يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ». | ٢٠ 20 |
୨୦ଈ ବାରେ କାମା ମାଣ୍ସିଇଁ ଲାଗେଏ କିନେ, ସାମା କେୟୁ ନର୍ଆନା ତିନାୟି ମାଣ୍ସିଇଁ ଲାଗେଏ କିଏ ।
| ثُمَّ خَرَجَ يَسُوعُ مِنْ هُنَاكَ وَٱنْصَرَفَ إِلَى نَوَاحِي صُورَ وَصَيْدَاءَ. | ٢١ 21 |
୨୧ଜୀସୁ ଏ଼ ଟା଼ୟୁ ପିସାନା ସ଼ର ଅ଼ଡ଼େ ସିଦନ ରା଼ଜିତା ହାଚେସି ।
| وَإِذَا ٱمْرَأَةٌ كَنْعَانِيَّةٌ خَارِجَةٌ مِنْ تِلْكَ ٱلتُّخُومِ صَرَخَتْ إِلَيْهِ قَائِلَةً: «ٱرْحَمْنِي، يا سَيِّدُ، يا ٱبْنَ دَاوُدَ! اِبْنَتِي مَجْنُونَةٌ جِدًّا». | ٢٢ 22 |
୨୨ଅ଼ଡ଼େ ମେହ୍ଦୁ ଏ଼ ହାନ୍ଦିଟି କିଣାନ ଦେ଼ସାତି ର଼ ଇୟା ୱା଼ହାନା କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ଏଲେଇଚେ, “ଏ଼ ପ୍ରବୁ ଦାୱୁଦ ମୀର୍ଏଣାତି ନାଙ୍ଗେ କାର୍ମା ମେସ୍ତାମୁ ଇଚିହିଁ ନା଼ ମା଼ଙ୍ଗାନି ହା଼ରେକା ଆଜିହ଼ପେତି ବୂତୁ ଆସାନା କସ୍ତ ଆ଼ହିମାନେ ।”
| فَلَمْ يُجِبْهَا بِكَلِمَةٍ. فَتَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَطَلَبُوا إِلَيْهِ قَائِلِينَ: «ٱصْرِفْهَا، لِأَنَّهَا تَصِيحُ وَرَاءَنَا!». | ٢٣ 23 |
୨୩ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ଦାନି ର଼ ପଦୁ ଜିକେଏ ଜ଼ଲାଆତେସି । ଇଞ୍ଜାଁ ତାନି ସୀସୁୟାଁ ୱା଼ହାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଈଦାନି ହେଲ ହୀହାନା ପାଣ୍ତାତୁହ୍ମୁ, ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଈଦି ମା଼ ଜେ଼ଚ କା଼ଲ୍ୱି ଆ଼ହିମାନେ!”
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «لَمْ أُرْسَلْ إِلَّا إِلَى خِرَافِ بَيْتِ إِسْرَائِيلَ ٱلضَّالَّةِ». | ٢٤ 24 |
୨୪ସାମା ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଇସ୍ରାୟେଲ କୂଡ଼ାତା ଜା଼ଙ୍ଗାମାନି ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ପିସ୍ପେ ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆରି ତା଼ଣା ପାଣ୍ତ୍ୱି ଆ଼ହାହିଲଅଁ ।”
| فَأَتَتْ وَسَجَدَتْ لَهُ قَائِلَةً: «يَا سَيِّدُ، أَعِنِّي!» | ٢٥ 25 |
୨୫ଏ଼ ଇୟା ୱା଼ହାନା ଜହରା କିହାନା ଏଲେଇଚେ, “ଏ଼ ପ୍ରବୁ ନାଙ୍ଗେ କାର୍ମା ମେସ୍ତାମୁ ।”
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «لَيْسَ حَسَنًا أَنْ يُؤْخَذَ خُبْزُ ٱلْبَنِينَ وَيُطْرَحَ لِلْكِلَابِ». | ٢٦ 26 |
୨୬ସାମା ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀର୍କା ମା଼ସ୍କା କା଼ଦି ଅ଼ହାନା ନେସ୍କା ଡାଗେ ମେତ୍ନାୟି ନେହେଁ ଆ଼ଏ ।”
| فَقَالَتْ: «نَعَمْ، يا سَيِّدُ! وَٱلْكِلَابُ أَيْضًا تَأْكُلُ مِنَ ٱلْفُتَاتِ ٱلَّذِي يَسْقُطُ مِنْ مَائِدَةِ أَرْبَابِهَا!». | ٢٧ 27 |
୨୭ଏ଼ ଇୟା ଏଲେଇଚେ, “ହାଅ ପ୍ରବୁ ଇଚିହିଁ ନେସ୍କା ତାମି ସା଼ୱୁକାରିୟାଁ ତା଼ଣାଟି ତର୍ଗାମାନି ଜୁଟା ରା଼ନ୍ଦା ପେର୍ହା ତିନୁ ।”
| حِينَئِذٍ أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهَا: «يَا ٱمْرَأَةُ، عَظِيمٌ إِيمَانُكِ! لِيَكُنْ لَكِ كَمَا تُرِيدِينَ». فَشُفِيَتِ ٱبْنَتُهَا مِنْ تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ. | ٢٨ 28 |
୨୮ଏଚେଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ ଇୟାନି ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଇୟା ନୀଦି ହା଼ରେକା କାଜା ନାମୁ ନୀ ମ଼ନ ଲେହେଁଏ ନିଙ୍ଗ ଆୟାପେ ।” ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ତାନି ମା଼ଙ୍ଗା ନେହେଁ ଆ଼ତେ ।
| ثُمَّ ٱنْتَقَلَ يَسُوعُ مِنْ هُنَاكَ وَجَاءَ إِلَى جَانِبِ بَحْرِ ٱلْجَلِيلِ، وَصَعِدَ إِلَى ٱلْجَبَلِ وَجَلَسَ هُنَاكَ. | ٢٩ 29 |
୨୯ଜୀସୁ ଏମ୍ବାଟିଏ ହାଜାନା ଗାଲିଲି ସାମ୍ଦୁରି ଡାଗେ ୱା଼ତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ହ଼ରୁ ଲାକ ହାଜାନା କୁଗିତେସି ।
| فَجَاءَ إِلَيْهِ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ، مَعَهُمْ عُرْجٌ وَعُمْيٌ وَخُرْسٌ وَشُلٌّ وَآخَرُونَ كَثِيرُونَ، وَطَرَحُوهُمْ عِنْدَ قَدَمَيْ يَسُوعَ. فَشَفَاهُمْ | ٣٠ 30 |
୩୦ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ସଟାୟାଁ, ଟୁଡୁୱାୟାଁ, କା଼ଣାୟାଁ, ଗୁଲାୟାଁ, ହା଼ରେକା ଲ଼କୁଇଁ ତାମିତଲେ ତାଚାନା ଜୀସୁ କଡାଁ ଡ଼଼ଇ ଇଟିତେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ନେହିଁ କିତେସି ।
| حَتَّى تَعَجَّبَ ٱلْجُمُوعُ إِذْ رَأَوْا ٱلْخُرْسَ يَتَكَلَّمُونَ، وَٱلشُّلَّ يَصِحُّونَ، وَٱلْعُرْجَ يَمْشُونَ، وَٱلْعُمْيَ يُبْصِرُونَ. وَمَجَّدُوا إِلَهَ إِسْرَائِيلَ. | ٣١ 31 |
୩୧ଇଲେକିହିଁ ବେବ୍ଡ଼ାୟାଁ ଜ଼ଲିମାନେରି, ଟୁଡୁୱାୟାଁ ନେହିଁ ଆ଼ହିମାନେରି, ସଟାୟାଁ ତା଼କି ମାନେରି ଅ଼ଡ଼େ କା଼ଣାୟାଁ ମେସିମାନେରି; ଈ ବାରେ ମେସାନା ଲ଼କୁ କାବା ଆ଼ତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଇସ୍ରାୟେଲତି ମାହାପୂରୁଇଁ ଜହରା କିତେରି ।
| وَأَمَّا يَسُوعُ فَدَعَا تَلَامِيذَهُ وَقَالَ: «إِنِّي أُشْفِقُ عَلَى ٱلْجَمْعِ، لِأَنَّ ٱلْآنَ لَهُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ يَمْكُثُونَ مَعِي وَلَيْسَ لَهُمْ مَا يَأْكُلُونَ. وَلَسْتُ أُرِيدُ أَنْ أَصْرِفَهُمْ صَائِمِينَ لِئَلَّا يُخَوِّرُوا فِي ٱلطَّرِيقِ». | ٣٢ 32 |
୩୨ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ ତାନି ସୀସୁୟାଁଇଁ ଡାଗେ ହା଼ଟାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଈ ବାରେ ଲ଼କୁତାକି ନାଙ୍ଗେ କାର୍ମା ହ଼ଚିମାଞ୍ଜାନେ, ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଈୱାରି ତୀନିଦିନା ଆ଼ତେରିଏ ନା଼ ତଲେ ମାଞ୍ଜାମାନେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଈୱାରି ତା଼ଣା ଏ଼ନାୟିୱା ତିଞ୍ଜାଲି ହିଲେଏ; ଈୱାରି ହାନାଟି ଜୀୱୁ ହ଼ଚା ହା଼ତିଲେହେଁ ଜିରୁତା ତର୍ଗିନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ହାକିଟି ପାଣ୍ତାଲି ନା଼ ମ଼ନ ହିଲେଏ ।”
| فَقَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «مِنْ أَيْنَ لَنَا فِي ٱلْبَرِّيَّةِ خُبْزٌ بِهَذَا ٱلْمِقْدَارِ، حَتَّى يُشْبِعَ جَمْعًا هَذَا عَدَدُهُ؟». | ٣٣ 33 |
୩୩ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଇଚେକା ଲ଼କୁତାକି ବାଣ୍ତି ପାଞ୍ଜିକିହାଲି ଈ ଏ଼ନାଆଁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ଏମ୍ବିଟି ରୂଟି ପା଼ଣ୍ନାୟି ।”
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «كَمْ عِنْدَكُمْ مِنَ ٱلْخُبْزِ؟». فَقَالُوا: «سَبْعَةٌ وَقَلِيلٌ مِنْ صِغَارِ ٱلسَّمَكِ». | ٣٤ 34 |
୩୪ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେଚେସି, “ମୀ ତା଼ଣା ଏଚରଗଟା ରୂଟି ମାନୁ?” ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି, “ସା଼ତାଗଟା ଇଞ୍ଜାଁ ଏଚରଗଟା ଊଣା ମୀଣ୍କା ମାନୁ ।”
| فَأَمَرَ ٱلْجُمُوعَ أَنْ يَتَّكِئُوا عَلَى ٱلْأَرْضِ، | ٣٥ 35 |
୩୫ଏଚେଟିଏ ଜୀସୁ ଲ଼କୁଣି ବୂମିତା କୁଗାଲି ହୁକୁମି ହୀତେସି,
| وَأَخَذَ ٱلسَّبْعَ خُبْزَاتٍ وَٱلسَّمَكَ، وَشَكَرَ وَكَسَّرَ وَأَعْطَى تَلَامِيذَهُ، وَٱلتَّلَامِيذُ أَعْطَوْا ٱلْجَمْعَ. | ٣٦ 36 |
୩୬ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ ଏ଼ ସା଼ତାଗଟା ରୂଟି ଇଞ୍ଜାଁ ମୀଣ୍କାଣି ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣା ଜହରା କିହାନା ସୀସୁୟାଁକି ହୀତେସି; ଏ଼ୱାରି ଲ଼କୁତାକି ହୀତେରି ।
| فَأَكَلَ ٱلْجَمِيعُ وَشَبِعُوا. ثُمَّ رَفَعُوا مَا فَضَلَ مِنَ ٱلْكِسَرِ سَبْعَةَ سِلَالٍ مَمْلُوءَةٍ، | ٣٧ 37 |
୩୭ଅ଼ଡ଼େ ଲ଼କୁ ତିଞ୍ଜାନା ପାଞ୍ଜିତି ଡା଼ୟୁ, ଡୀଗିତି ରୂଟି ସା଼ତା ଡାଲି ହା଼ରିତାଣି କୂଡ଼ି କିତେରି ।
| وَٱلْآكِلُونَ كَانُوا أَرْبَعَةَ آلَافِ رَجُلٍ مَا عَدَا ٱلنِّسَاءَ وَٱلْأَوْلَادَ. | ٣٨ 38 |
୩୮ରୂଟି ତିଚି ଲ଼କୁ ଇୟାସିକା ଅ଼ଡ଼େ ଊଣା କକାରି ପ଼ଦାଁଣି ପିସାନା ସା଼ରି ମା଼ଣା ଆ଼ବାୟାଁ ମାଚେରି ।
| ثُمَّ صَرَفَ ٱلْجُمُوعَ وَصَعِدَ إِلَى ٱلسَّفِينَةِ وَجَاءَ إِلَى تُخُومِ مَجْدَلَ. | ٣٩ 39 |
୩୯ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଲ଼କୁଣି ହେଲ ହୀହାନା ଡଂଗତା ହ଼ଚାନା ମଗଦାନ ହାନ୍ଦିତା ୱା଼ତେସି ।
