مَتَّى 15
| حِينَئِذٍ جَاءَ إِلَى يَسُوعَ كَتَبَةٌ وَفَرِّيسِيُّونَ ٱلَّذِينَ مِنْ أُورُشَلِيمَ قَائِلِينَ: | ١ 1 |
ସଃଡେବଃଳ୍ ଜିରୁସାଲମେ ହୁଣି ପାରୁସି ଆର୍ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁ ଜିସୁର୍ ହାକ୍ ଆୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ କୟ୍ଲାୟ୍,
| «لِمَاذَا يَتَعَدَّى تَلَامِيذُكَ تَقْلِيدَ ٱلشُّيُوخِ، فَإِنَّهُمْ لَا يَغْسِلُونَ أَيْدِيَهُمْ حِينَمَا يَأْكُلُونَ خُبْزًا؟». | ٢ 2 |
“ତର୍ ଚେଲାମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଅଃମାର୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନ୍ ଦିଲା ରିତିବିଦି କଃରି ଆସୁଲାର୍ ନଃମାନୁଲାୟ୍? କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ କାତାବଃଳ୍ ଅଃମାର୍ ରିତିବିଦି ହଃର୍କାରେ ଆତ୍ ନଃଦଉଁଲାୟ୍ ।”
| فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «وَأَنْتُمْ أَيْضًا، لِمَاذَا تَتَعَدَّوْنَ وَصِيَّةَ ٱللهِ بِسَبَبِ تَقْلِيدِكُمْ؟ | ٣ 3 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ହେଁ ତୁମାର୍ ଦାଦିବାବୁ ଦିଲାର୍ ବିଦି କଃରି ଆସୁଲାର୍ ଗିନେ କାୟ୍ତାକ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଆଦେସ୍ ନଃମାନୁଲାସ୍?
| فَإِنَّ ٱللهَ أَوْصَى قَائِلًا: أَكْرِمْ أَبَاكَ وَأُمَّكَ، وَمَنْ يَشْتِمْ أَبًا أَوْ أُمًّا فَلْيَمُتْ مَوْتًا. | ٤ 4 |
ଇସ୍ୱର୍ ତ କୟ୍ଲା ଆଚେ, ‘ଆୟା ଉବାକ୍ ମାନା, ଆର୍ ଜୁୟ୍ଲକ୍ ଉବା କି ଆୟାକ୍ ସାୟ୍ପ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍, ସେ ନିଜ୍କଃରି ମଃର୍ନ୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ହାୟ୍ଦ୍ ।’
| وَأَمَّا أَنْتُمْ فَتَقُولُونَ: مَنْ قَالَ لِأَبِيهِ أَوْ أُمِّهِ: قُرْبَانٌ هُوَ ٱلَّذِي تَنْتَفِعُ بِهِ مِنِّي. فَلَا يُكْرِمُ أَبَاهُ أَوْ أُمَّهُ. | ٥ 5 |
ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ କଃଉଁଲାସ୍, ଜୁୟ୍ଲକ୍ ଉବାକ୍ କି ଆୟାକ୍ କୟ୍ଦ୍, ‘ମର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଜାର୍ ଗିନେ ତୁମାର୍ ଉହ୍କାର୍ ଅୟ୍ଲି ହୁଣି, ସେରି ମାପ୍ରୁକ୍ ଦାନ୍ କଃରିଆଚି,’
| فَقَدْ أَبْطَلْتُمْ وَصِيَّةَ ٱللهِ بِسَبَبِ تَقْلِيدِكُمْ! | ٦ 6 |
ସେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଉବା ଆୟାକ୍ ସଃତ୍କଃରି ନଃମାନେ, ଇହର୍ ତୁମିମଃନ୍ କଃରି ଆସୁଲାର୍ ରିତିବିଦି ଗିନେ ଇସ୍ୱରାର୍ ବଃଚନ୍ ହଲ୍ୟା କଃରୁଲାସ୍ ।
| يَا مُرَاؤُونَ! حَسَنًا تَنَبَّأَ عَنْكُمْ إِشَعْيَاءُ قَائِلًا: | ٧ 7 |
ରେ ହେଟ୍କପଟ୍ୟାମଃନ୍, ଜିସାୟ୍ ବାବ୍ବାଦି ତୁମିମଃନାର୍ ଗିନେ ଟିକ୍ ବାବ୍ବାଣି କୟ୍ଆଚେ ।
| يَقْتَرِبُ إِلَيَّ هَذَا ٱلشَّعْبُ بِفَمِهِ، وَيُكْرِمُنِي بِشَفَتَيْهِ، وَأَمَّا قَلْبُهُ فَمُبْتَعِدٌ عَنِّي بَعِيدًا. | ٨ 8 |
‘ଇ ଜାତି ମୁଏଁ ମକ୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃର୍ତି, ମଃତର୍ ସେମଃନାର୍ ମଃନ୍ ମର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଦୁରିକ୍ ରଃୟ୍ଦ୍ ।
| وَبَاطِلًا يَعْبُدُونَنِي وَهُمْ يُعَلِّمُونَ تَعَالِيمَ هِيَ وَصَايَا ٱلنَّاسِ». | ٩ 9 |
ସେମଃନ୍ ମାନାୟ୍ମଃନାର୍ ରିତିବିଦିକ୍ ଦଃର୍ମ୍ ସିକ୍ୟା କଃତା ବଃଲି ସିକ୍ୟା ଦେତି, ଆର୍ ହଲ୍ୟା ମର୍ ସେବା କଃର୍ତି ।’”
| ثُمَّ دَعَا ٱلْجَمْعَ وَقَالَ لَهُمُ: «ٱسْمَعُوا وَٱفْهَمُوا. | ١٠ 10 |
ଆରେକ୍ ଜିସୁ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଚଃମେ କୁଦି କୟ୍ଲା, “ସୁଣା ଆର୍ ବୁଜା!
| لَيْسَ مَا يَدْخُلُ ٱلْفَمَ يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ، بَلْ مَا يَخْرُجُ مِنَ ٱلْفَمِ هَذَا يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ». | ١١ 11 |
ଟଣ୍ଡ୍ ବାଟ୍ୟା ଜାୟ୍ରି ବିତ୍ରେ ଜାୟ୍ଦ୍, ସେରି ମାନାୟ୍କେ ବିଟାଳ୍ ନଃକେରେ, ମଃତର୍ ଟଣ୍ଡ୍ ବାଟ୍ୟା ଜାୟ୍ରି ବାରାୟ୍ଦ୍, ସେରି ହଃକା ମାନାୟ୍କେ ବିଟାଳ୍ କଃରେଦ୍ ।”
| حِينَئِذٍ تَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَقَالُوا لَهُ: «أَتَعْلَمُ أَنَّ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ لَمَّا سَمِعُوا ٱلْقَوْلَ نَفَرُوا؟». | ١٢ 12 |
ସଃଡେବଃଳ୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ଚଃମେ ଆୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ପାରୁସିମଃନ୍ ଇ କଃତା ସୁଣିକଃରି ଲାଜ୍ ହାୟ୍ଲାୟ୍ ଆଚ୍ତି, ସେରି କାୟ୍ ଜାଣୁଲିସ୍?”
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «كُلُّ غَرْسٍ لَمْ يَغْرِسْهُ أَبِي ٱلسَّمَاوِيُّ يُقْلَعُ. | ١٣ 13 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମର୍ ସଃର୍ଗାର୍ ଉବା ଜୁୟ୍ସଃବୁ ଗଃଚ୍ ନଃରୟ୍, ସେରିମଃନ୍ ସଃବୁ ଉଟ୍କା ଅୟ୍ଦ୍ ।”
| اُتْرُكُوهُمْ. هُمْ عُمْيَانٌ قَادَةُ عُمْيَانٍ. وَإِنْ كَانَ أَعْمَى يَقُودُ أَعْمَى يَسْقُطَانِ كِلَاهُمَا فِي حُفْرَةٍ». | ١٤ 14 |
“ସେମଃନ୍କେ ଚାଡା, ସେମଃନ୍ କାଣାମଃନ୍କେ ବାଟ ଦଃକାଉତା କାଣାମଃନ୍, ଜଃଡେବଃଳ୍ ଗଟ୍ କାଣା ଆରେକ୍ ଗଟ୍ କାଣାକେ ବାଟ କାଡାୟ୍ଦ୍, ତଃବେ ଦୁୟ୍ ଲକ୍ ହେଁ କାଲେ ଅଦୁର୍ତି ।”
| فَأَجَابَ بُطْرُسُ وَقَالَ لَهُ: «فَسِّرْ لَنَا هَذَا ٱلْمَثَلَ». | ١٥ 15 |
ଇତାକ୍ ପିତର୍ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ଇ କଃତାର୍ ବାବ୍ ଅଃମିକ୍ ବୁଜାୟ୍ ଦେ ।”
| فَقَالَ يَسُوعُ: «هَلْ أَنْتُمْ أَيْضًا حَتَّى ٱلْآنَ غَيْرُ فَاهِمِينَ؟ | ١٦ 16 |
ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ହେଁ କାୟ୍ ଅଃବେ ହଃତେକ୍ ନଃବୁଜାସ୍?
| أَلَا تَفْهَمُونَ بَعْدُ أَنَّ كُلَّ مَا يَدْخُلُ ٱلْفَمَ يَمْضِي إِلَى ٱلْجَوْفِ وَيَنْدَفِعُ إِلَى ٱلْمَخْرَجِ؟ | ١٧ 17 |
ଜାୟ୍ରି ସଃବୁ ଟଣ୍ଡ୍ ବାଟ୍ୟା ହୁରେଦ୍, ସେରି ହେଟ୍ ବିତ୍ରେ ଜାୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ହଃଦାୟ୍ ବାରାୟ୍ ଜାୟ୍ଦ୍, ଇରି କାୟ୍ ନଃବୁଜୁଲାସ୍?
| وَأَمَّا مَا يَخْرُجُ مِنَ ٱلْفَمِ فَمِنَ ٱلْقَلْبِ يَصْدُرُ، وَذَاكَ يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ، | ١٨ 18 |
ମଃତର୍ ଟଣ୍ଡ୍ ବାଟ୍ୟା ଜାୟ୍ରି ସଃବୁ ବାରାୟ୍ଦ୍, ସେରି ଗଃର୍ବ୍ ବିତ୍ରେ ହୁଣି ବାରାୟ୍ଦ୍, ଆର୍ ସେରି ହଃକା ମାନାୟ୍କେ ବିଟାଳ୍ କଃରେଦ୍ ।
| لِأَنْ مِنَ ٱلْقَلْبِ تَخْرُجُ أَفْكَارٌ شِرِّيرَةٌ: قَتْلٌ، زِنىً، فِسْقٌ، سِرْقَةٌ، شَهَادَةُ زُورٍ، تَجْدِيفٌ. | ١٩ 19 |
ବଃଲେକ୍ ଗଃର୍ବ୍ ବିତ୍ରେ ହୁଣି କଃରାବ୍ ବାବ୍ନା, ନଃର୍ଅଃତ୍ୟା, ଦାରି କଃର୍ତାର୍, ଦାରି ମାୟ୍ଜି ଟାଣେ ଜାତାର୍, ଚର୍ କାମ୍, ମିଚ୍ ସାକି ଆର୍ ଲିନ୍ଦା କଃର୍ତାର୍ ବାରାୟ୍ଦ୍ ।
| هَذِهِ هِيَ ٱلَّتِي تُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ. وَأَمَّا ٱلْأَ كْلُ بِأَيْدٍ غَيْرِ مَغْسُولَةٍ فَلَا يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ». | ٢٠ 20 |
ଇ ସଃବୁ ବିସୟ୍ ମାନାୟ୍କେ ବିଟାଳ୍ କଃରେଦ୍, ମଃତର୍ ରିତିବିଦି ହଃର୍କାରେ ନଃଦଉତା ଆତେ କାତାର୍ ମାନାୟ୍କେ ବିଟାଳ୍ ନଃକେରେ ।”
| ثُمَّ خَرَجَ يَسُوعُ مِنْ هُنَاكَ وَٱنْصَرَفَ إِلَى نَوَاحِي صُورَ وَصَيْدَاءَ. | ٢١ 21 |
ଜିସୁ ସେ ଜଃଗାୟ୍ହୁଣି ବାରାୟ୍ ସର୍ ଆର୍ ସିଦନ୍ ହଲି ବାଟ ଗଃଲା ।
| وَإِذَا ٱمْرَأَةٌ كَنْعَانِيَّةٌ خَارِجَةٌ مِنْ تِلْكَ ٱلتُّخُومِ صَرَخَتْ إِلَيْهِ قَائِلَةً: «ٱرْحَمْنِي، يا سَيِّدُ، يا ٱبْنَ دَاوُدَ! اِبْنَتِي مَجْنُونَةٌ جِدًّا». | ٢٢ 22 |
ଆର୍ ସେତି ବାସା କଃର୍ତି ରିଲା ଗଟେକ୍ କିଣାନ୍ ଦେସାର୍ ମାୟ୍ଜି ଆୟ୍ଲି ଆର୍ ଆଉଲି ଅୟ୍ କାଉଁକେ ଦଃର୍ଲି, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ଦାଉଦାର୍ ହୟ୍ସି, ମକେ ଦଃୟାକଃର୍, ମର୍ ଜିଇକେ ବୁତ୍ ଡଃସିଆଚେ, ଆର୍ ସେ ବଃଡେ କଃସ୍ଟ୍ ହାଉଁଲି ।”
| فَلَمْ يُجِبْهَا بِكَلِمَةٍ. فَتَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَطَلَبُوا إِلَيْهِ قَائِلِينَ: «ٱصْرِفْهَا، لِأَنَّهَا تَصِيحُ وَرَاءَنَا!». | ٢٣ 23 |
ମଃତର୍ ଜିସୁ ତାକ୍ ହଃଦେକ୍ ହେଁ ନଃକୟ୍ଲା । ସେତାକ୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଆୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ଜିସୁକେ ଗଃଉଆରି କଃରି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ଆକ୍ ଇତିହୁଣି ଚାଡି ଦେସ୍, ସେ ଜଃଉଅ, ବଃଲେକ୍ ଇ ମାୟ୍ଜି ଅଃମାର୍ ହଃଚେ ହଃଚେ ଆଉଲି ଅଃଉଁଲି ।”
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «لَمْ أُرْسَلْ إِلَّا إِلَى خِرَافِ بَيْتِ إِسْرَائِيلَ ٱلضَّالَّةِ». | ٢٤ 24 |
ମଃତର୍ ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ବଃଉଁସାର୍ ଆଜ୍ଲା ମେଣ୍ଡାମଃନ୍କେ ଚାଡି କାର୍ ଗିନେ ହେଁ ନାସି ।”
| فَأَتَتْ وَسَجَدَتْ لَهُ قَائِلَةً: «يَا سَيِّدُ، أَعِنِّي!» | ٢٥ 25 |
ମଃତର୍ ସେ ମାୟ୍ଜି ଆୟ୍ଲି ଆର୍ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରି ଜୁଆର୍କଃରି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲି, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ମର୍ ଉହ୍କାର୍ କଃର୍ ।”
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «لَيْسَ حَسَنًا أَنْ يُؤْخَذَ خُبْزُ ٱلْبَنِينَ وَيُطْرَحَ لِلْكِلَابِ». | ٢٦ 26 |
ମଃତର୍ ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ହିଲାମଃନାର୍ କାତା କାଦିକ୍ କୁକୁର୍ମଃନାର୍ ଚଃମେ ହଃକାଉତାର୍ ନିକ ନାୟ୍ ।”
| فَقَالَتْ: «نَعَمْ، يا سَيِّدُ! وَٱلْكِلَابُ أَيْضًا تَأْكُلُ مِنَ ٱلْفُتَاتِ ٱلَّذِي يَسْقُطُ مِنْ مَائِدَةِ أَرْبَابِهَا!». | ٢٧ 27 |
ମଃତର୍ ମାୟ୍ଜି କୟ୍ଲି, “ଅୟ୍ ମାପ୍ରୁ, ବଃଲେକ୍ କୁକୁର୍ମଃନ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ସାଉକାରାର୍ ଟେବୁଲ୍ ଉହ୍ରେ ହୁଣି ଅଦୁର୍ଲା ଲିତା ସଃକ୍ଳିମଃନ୍ ବେଟି କାତି ।”
| حِينَئِذٍ أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهَا: «يَا ٱمْرَأَةُ، عَظِيمٌ إِيمَانُكِ! لِيَكُنْ لَكِ كَمَا تُرِيدِينَ». فَشُفِيَتِ ٱبْنَتُهَا مِنْ تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ. | ٢٨ 28 |
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ଆୟା, ତର୍ ବଃଡେ ବିସ୍ୱାସ୍, ତର୍ ଜଃନ୍କାର୍ ମଃନ୍ ତଃନ୍କାର୍ ଅଃଉଅ ।” ଆର୍ ସେଦାହ୍ରେ ତାର୍ ଜିସି ଉଜ୍ ଅୟ୍ଲି ।
| ثُمَّ ٱنْتَقَلَ يَسُوعُ مِنْ هُنَاكَ وَجَاءَ إِلَى جَانِبِ بَحْرِ ٱلْجَلِيلِ، وَصَعِدَ إِلَى ٱلْجَبَلِ وَجَلَسَ هُنَاكَ. | ٢٩ 29 |
ଜିସୁ ସେ ଜଃଗା ଚାଡି ଗାଲିଲି ସଃମ୍ନ୍ଦ୍ ଚଃମେ ଆୟ୍ଲା । ଆର୍ ଡଙ୍ଗୁର୍ ଉହ୍ରେ ଜାୟ୍ ବଃସ୍ଲା ।
| فَجَاءَ إِلَيْهِ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ، مَعَهُمْ عُرْجٌ وَعُمْيٌ وَخُرْسٌ وَشُلٌّ وَآخَرُونَ كَثِيرُونَ، وَطَرَحُوهُمْ عِنْدَ قَدَمَيْ يَسُوعَ. فَشَفَاهُمْ | ٣٠ 30 |
ଆରେକ୍ ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ ଚଟା, କଃଲା, କାଣା, ଗୁଲା, ବଃଇରା ଆର୍ ବିନ୍ବିନ୍ ରଗ୍ୟାମଃନ୍କେ ସଃଙ୍ଗେ ଦଃରି ଜିସୁର୍ ଚଃମେ ଆୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ସେମଃନ୍କେ ଜିସୁର୍ ହାଦ୍ ତଃଳେ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ଲାୟ୍; ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଉଜ୍ କଃଲା ।
| حَتَّى تَعَجَّبَ ٱلْجُمُوعُ إِذْ رَأَوْا ٱلْخُرْسَ يَتَكَلَّمُونَ، وَٱلشُّلَّ يَصِحُّونَ، وَٱلْعُرْجَ يَمْشُونَ، وَٱلْعُمْيَ يُبْصِرُونَ. وَمَجَّدُوا إِلَهَ إِسْرَائِيلَ. | ٣١ 31 |
ଇ ରଃକମ୍ ଗୁଲାମଃନ୍ କଃତା କଃଉଁଲାୟ୍, କଲାମଃନ୍ ଉଜ୍ ଅଃଉଁଲାୟ୍, ଚଟାମଃନ୍ ଇଣ୍ଡୁଲାୟ୍ ଆର୍ କାଣାମଃନ୍ ଦଃକୁଲାୟ୍, ଇରି ଦଃକି ଲକ୍ମଃନ୍ କାବା ଅୟଃଲାୟ୍; ଆର୍ ଇସ୍ରାଏଲାର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃଲାୟ୍ ।
| وَأَمَّا يَسُوعُ فَدَعَا تَلَامِيذَهُ وَقَالَ: «إِنِّي أُشْفِقُ عَلَى ٱلْجَمْعِ، لِأَنَّ ٱلْآنَ لَهُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ يَمْكُثُونَ مَعِي وَلَيْسَ لَهُمْ مَا يَأْكُلُونَ. وَلَسْتُ أُرِيدُ أَنْ أَصْرِفَهُمْ صَائِمِينَ لِئَلَّا يُخَوِّرُوا فِي ٱلطَّرِيقِ». | ٣٢ 32 |
ଆର୍, ଜିସୁ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ ଚଃମେ କୁଦି କୟ୍ଲା, “ଇ ଲକ୍ମଃନାର୍ ଉହ୍ରେ ମର୍ ଜିବନେ ଦଃୟା ଆସୁଲି, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଇମଃନ୍ ତିନିଦିନ୍ ଅୟ୍ଲି ମର୍ ସଃଙ୍ଗେ ଆଚ୍ତି ଆର୍ ଇମଃନାର୍ ଟାଣେ କାୟ୍ରି ହେଁ କାଉଁକେ ନାୟ୍; କଃଡେବଃଳ୍ ବାଟେ ଜାତା ବଃଳ୍ ସେମଃନାର୍ ଜିବନ୍ ଉଡି ଜାୟ୍ଦ୍, ଇତାର୍ ଗିନେ ସେମଃନ୍କେ ବୁକାର୍ ହେଟେ ଚାଡି ଦେଉଁକେ ମର୍ ମଃନ୍ ନାୟ୍ ।”
| فَقَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «مِنْ أَيْنَ لَنَا فِي ٱلْبَرِّيَّةِ خُبْزٌ بِهَذَا ٱلْمِقْدَارِ، حَتَّى يُشْبِعَ جَمْعًا هَذَا عَدَدُهُ؟». | ٣٣ 33 |
ଚେଲାମଃନ୍ ତାକ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଅଃତେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଆଦାର୍ ହୁର୍ନେ କାଳାଉଁକେ ଅଃମିମଃନ୍ ଇ ଗାଉଁଗୁଡା କି ଲକ୍ବାକ୍ ନୟ୍ଲା ଟାଣେ କୁୟ୍ତି ହୁଣି ଅଃତେକ୍ ରୁଟି ମିଳାଉଁନ୍ଦ୍?”
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «كَمْ عِنْدَكُمْ مِنَ ٱلْخُبْزِ؟». فَقَالُوا: «سَبْعَةٌ وَقَلِيلٌ مِنْ صِغَارِ ٱلسَّمَكِ». | ٣٤ 34 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା, “ତୁମାର୍ ଟାଣେ କଃତିଗଟ୍ ରୁଟି ଆଚେ ।” ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ସାତ୍ଗଟ୍ ରୁଟି ଆର୍ କଃତିଗଟ୍ ସାନ୍ ମାଚ୍ ଆଚେ ।”
| فَأَمَرَ ٱلْجُمُوعَ أَنْ يَتَّكِئُوا عَلَى ٱلْأَرْضِ، | ٣٥ 35 |
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ବୁୟେଁ ବଃସୁକେ କୟ୍ଲା ।
| وَأَخَذَ ٱلسَّبْعَ خُبْزَاتٍ وَٱلسَّمَكَ، وَشَكَرَ وَكَسَّرَ وَأَعْطَى تَلَامِيذَهُ، وَٱلتَّلَامِيذُ أَعْطَوْا ٱلْجَمْعَ. | ٣٦ 36 |
ଆର୍ ଜିସୁ ସେ ସାତ୍ଗଟ୍ ରୁଟି ଆର୍ ମାଚ୍କେ ଦଃରି ଇସ୍ୱର୍କେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଦିଲା ଆର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ ଦିଲା; ଆର୍ ସେମଃନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ବାଟାକଃରି ଦିଲାୟ୍ ।
| فَأَكَلَ ٱلْجَمِيعُ وَشَبِعُوا. ثُمَّ رَفَعُوا مَا فَضَلَ مِنَ ٱلْكِسَرِ سَبْعَةَ سِلَالٍ مَمْلُوءَةٍ، | ٣٧ 37 |
ସଃବୁ ଲକ୍ମଃନ୍ ହେଟ୍ ହୁର୍ନେ କାୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଉବୁର୍ଲାର୍ ବାଙ୍ଗ୍ଲା ରୁଟି ବେଟି ସାତ୍ ଡଃଲା ବଃର୍ତି କଃଲାୟ୍ ।
| وَٱلْآكِلُونَ كَانُوا أَرْبَعَةَ آلَافِ رَجُلٍ مَا عَدَا ٱلنِّسَاءَ وَٱلْأَوْلَادَ. | ٣٨ 38 |
କାତା ଲକ୍ମଃନ୍ ମାୟ୍ଜି ଆର୍ ସାନ୍ ହିଲାମଃନ୍କେ ଚାଡି ଚାରି ଆଜାର୍ ଅଃଣ୍ଡ୍ରାଲକ୍ ରିଲାୟ୍ ।
| ثُمَّ صَرَفَ ٱلْجُمُوعَ وَصَعِدَ إِلَى ٱلسَّفِينَةِ وَجَاءَ إِلَى تُخُومِ مَجْدَلَ. | ٣٩ 39 |
ଇତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ସେଲ ଚାଡି ଦିଲା ଆର୍ ଡଙ୍ଗାୟ୍ ଚଃଗି ମଗ୍ଦାନ୍ ସଃନ୍ଦି ଲଃଗେ ଆୟ୍ଲା ।
