مَتَّى 15
| حِينَئِذٍ جَاءَ إِلَى يَسُوعَ كَتَبَةٌ وَفَرِّيسِيُّونَ ٱلَّذِينَ مِنْ أُورُشَلِيمَ قَائِلِينَ: | ١ 1 |
तालू यरूशलेम ला कुछ फरीसी कने व्यवस्था जो सिखाणे बाले यीशुऐ बाल आई करी बोलणा लग्गे,
| «لِمَاذَا يَتَعَدَّى تَلَامِيذُكَ تَقْلِيدَ ٱلشُّيُوخِ، فَإِنَّهُمْ لَا يَغْسِلُونَ أَيْدِيَهُمْ حِينَمَا يَأْكُلُونَ خُبْزًا؟». | ٢ 2 |
“तेरे चेले पूर्वजां दे रीती रिबाजां जो कजो टालदे न, कि बिना हथ धोतयो रोटी खांदे न?”
| فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «وَأَنْتُمْ أَيْضًا، لِمَاذَا تَتَعَدَّوْنَ وَصِيَّةَ ٱللهِ بِسَبَبِ تَقْلِيدِكُمْ؟ | ٣ 3 |
यीशुऐ उना जो जबाब दिता, “तुसां अपणे बणायो नियमा दिया बजा ला कजो परमेश्वरे दे हुकमे जो टालदे न?”
| فَإِنَّ ٱللهَ أَوْصَى قَائِلًا: أَكْرِمْ أَبَاكَ وَأُمَّكَ، وَمَنْ يَشْتِمْ أَبًا أَوْ أُمًّا فَلْيَمُتْ مَوْتًا. | ٤ 4 |
क्योंकि परमेश्वरे बोलया है, “कि अपणे माता पिता दा आदर करा, कने जड़ा कोई अपणे माता पिता जो श्राप दिंगा, सै पक्का मारी देणा।”
| وَأَمَّا أَنْتُمْ فَتَقُولُونَ: مَنْ قَالَ لِأَبِيهِ أَوْ أُمِّهِ: قُرْبَانٌ هُوَ ٱلَّذِي تَنْتَفِعُ بِهِ مِنِّي. فَلَا يُكْرِمُ أَبَاهُ أَوْ أُمَّهُ. | ٥ 5 |
“पर तुसां लोकां जो इजाजत दिन्दे न की, अपणे माता-पिता जो ऐ बोली दिया कि जड़ा कुछ मैं तुहांजो देणा था, सै मैं परमेश्वर जो देणे दी कसम खादियो है।”
| فَقَدْ أَبْطَلْتُمْ وَصِيَّةَ ٱللهِ بِسَبَبِ تَقْلِيدِكُمْ! | ٦ 6 |
तां सै अपणे पिता दा आदर नी करदा है, इयां ही तुसां भी अपणे रीती रिबाजा दिया बजा ला परमेश्वरे दा हुकम तोड़ी दितया है।
| يَا مُرَاؤُونَ! حَسَنًا تَنَبَّأَ عَنْكُمْ إِشَعْيَاءُ قَائِلًا: | ٧ 7 |
यशायाह तुहाड़े बारे च ठीक बोलया था, जिनी पबित्र शास्त्र च तुसां कपटियां दे बारे च लिखया है,
| يَقْتَرِبُ إِلَيَّ هَذَا ٱلشَّعْبُ بِفَمِهِ، وَيُكْرِمُنِي بِشَفَتَيْهِ، وَأَمَّا قَلْبُهُ فَمُبْتَعِدٌ عَنِّي بَعِيدًا. | ٨ 8 |
“कि ऐसे लोक गल्लां ने तां मेरा आदर करदे न, पर इना दे मन मिंजो ला बड़े दूर न।
| وَبَاطِلًا يَعْبُدُونَنِي وَهُمْ يُعَلِّمُونَ تَعَالِيمَ هِيَ وَصَايَا ٱلنَّاسِ». | ٩ 9 |
कने ऐ बेकार ही मेरी भक्ति करदे न, क्योंकि माणुऐ दे तरीकेयां जो धर्म उपदेश बणाई करी सिखांदे न।”
| ثُمَّ دَعَا ٱلْجَمْعَ وَقَالَ لَهُمُ: «ٱسْمَعُوا وَٱفْهَمُوا. | ١٠ 10 |
कने यीशुऐ लोकां जो अपणे बाल सदीकरी उना ने बोलया, “सुंणा, कने समझा।
| لَيْسَ مَا يَدْخُلُ ٱلْفَمَ يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ، بَلْ مَا يَخْرُجُ مِنَ ٱلْفَمِ هَذَا يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ». | ١١ 11 |
जड़ा मुऐ च जांदा है, सै माणुऐ जो अशुद्ध नी करदा है, पर जड़ा मुऐ ला निकलदा है, सै माणुऐ जो अशुद्ध करदा है।”
| حِينَئِذٍ تَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَقَالُوا لَهُ: «أَتَعْلَمُ أَنَّ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ لَمَّا سَمِعُوا ٱلْقَوْلَ نَفَرُوا؟». | ١٢ 12 |
तालू चेलयां आई करी बोलया, “क्या तिजो ऐ पता है कि फरीसियां ऐ बचन सुणीकरी ठोकर खादी?”
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «كُلُّ غَرْسٍ لَمْ يَغْرِسْهُ أَبِي ٱلسَّمَاوِيُّ يُقْلَعُ. | ١٣ 13 |
उनी जबाब दिता, “हर इक बूटा जड़ा मेरे स्वर्गीय पिता नी लाया है, सै पुटुई जाणा है।”
| اُتْرُكُوهُمْ. هُمْ عُمْيَانٌ قَادَةُ عُمْيَانٍ. وَإِنْ كَانَ أَعْمَى يَقُودُ أَعْمَى يَسْقُطَانِ كِلَاهُمَا فِي حُفْرَةٍ». | ١٤ 14 |
“उना जो जाणा दिया; सै रस्ता दसणे बाले अन्ने न, कने अगर अन्ना अन्ने जो रस्ता दसे, तां दोनो खड्डे च पोंणा है।”
| فَأَجَابَ بُطْرُسُ وَقَالَ لَهُ: «فَسِّرْ لَنَا هَذَا ٱلْمَثَلَ». | ١٥ 15 |
ऐ सुणीकरी पतरसे उसला बोलया, “ऐ कहाणी सांझो समझाई दे।”
| فَقَالَ يَسُوعُ: «هَلْ أَنْتُمْ أَيْضًا حَتَّى ٱلْآنَ غَيْرُ فَاهِمِينَ؟ | ١٦ 16 |
उनी बोलया, “क्या तुसां भी हले दीकर नी समझे?”
| أَلَا تَفْهَمُونَ بَعْدُ أَنَّ كُلَّ مَا يَدْخُلُ ٱلْفَمَ يَمْضِي إِلَى ٱلْجَوْفِ وَيَنْدَفِعُ إِلَى ٱلْمَخْرَجِ؟ | ١٧ 17 |
“क्या तुहांजो पता नी है, कि जड़ा कुछ मुऐ च जांदा है सै पेटे च पौंदा है, कने संडास ने बाहर निकली जांदा है?
| وَأَمَّا مَا يَخْرُجُ مِنَ ٱلْفَمِ فَمِنَ ٱلْقَلْبِ يَصْدُرُ، وَذَاكَ يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ، | ١٨ 18 |
पर जड़ा कुछ मुऐ ला निकलदा है, सै मने ला निकलदा है, सै ही माणुऐ जो अशुद्ध करदा है।
| لِأَنْ مِنَ ٱلْقَلْبِ تَخْرُجُ أَفْكَارٌ شِرِّيرَةٌ: قَتْلٌ، زِنىً، فِسْقٌ، سِرْقَةٌ، شَهَادَةُ زُورٍ، تَجْدِيفٌ. | ١٩ 19 |
क्योंकि बुरे बिचार, मारणा, परस्त्रीगमन, व्यभिचार, चोरी, झूठी गबाई कने निंदा मने ला ही निकलदे न।
| هَذِهِ هِيَ ٱلَّتِي تُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ. وَأَمَّا ٱلْأَ كْلُ بِأَيْدٍ غَيْرِ مَغْسُولَةٍ فَلَا يُنَجِّسُ ٱلْإِنْسَانَ». | ٢٠ 20 |
ऐ ही है जड़े माणुऐ जो अशुद्ध करदे न, पर बिना हथ धोतयो खांणा खाणां माणुऐ जो अशुद्ध नी करदा है।”
| ثُمَّ خَرَجَ يَسُوعُ مِنْ هُنَاكَ وَٱنْصَرَفَ إِلَى نَوَاحِي صُورَ وَصَيْدَاءَ. | ٢١ 21 |
यीशु ओथु ला निकली करी, सूर कने सैदा दे देशां जो चली गिया।
| وَإِذَا ٱمْرَأَةٌ كَنْعَانِيَّةٌ خَارِجَةٌ مِنْ تِلْكَ ٱلتُّخُومِ صَرَخَتْ إِلَيْهِ قَائِلَةً: «ٱرْحَمْنِي، يا سَيِّدُ، يا ٱبْنَ دَاوُدَ! اِبْنَتِي مَجْنُونَةٌ جِدًّا». | ٢٢ 22 |
उस देशे ला इक कनानी जनानी आई, कने जोरे-जोरे ने बोलणा लगी, “है प्रभु। दाऊदे दी ओलाद, मिंजो पर दया कर, मेरिया कुड़िया जो बुरी आत्मा बड़ी भरी सतांदी है।”
| فَلَمْ يُجِبْهَا بِكَلِمَةٍ. فَتَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَطَلَبُوا إِلَيْهِ قَائِلِينَ: «ٱصْرِفْهَا، لِأَنَّهَا تَصِيحُ وَرَاءَنَا!». | ٢٣ 23 |
पर उनी उसा जो कोई जबाब नी दिता, कने उदे चेलयां आई करी उसने बिनती करिके बोलया, “इसा जो भेजी दे; क्योंकि सै साड़े पिच्छे डडदी ओआ दी है।”
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «لَمْ أُرْسَلْ إِلَّا إِلَى خِرَافِ بَيْتِ إِسْرَائِيلَ ٱلضَّالَّةِ». | ٢٤ 24 |
यीशुऐ जबाब दिता, “इस्राएले दे घराने दियां गवाचियां भेडां जो छडी करी मिंजो होर कुसी बाल नी भेजया है।”
| فَأَتَتْ وَسَجَدَتْ لَهُ قَائِلَةً: «يَا سَيِّدُ، أَعِنِّي!» | ٢٥ 25 |
पर सै आई, कने उसयो नमस्ते करिके बोलणा लगी, “है प्रभु, मेरी मदद कर।”
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «لَيْسَ حَسَنًا أَنْ يُؤْخَذَ خُبْزُ ٱلْبَنِينَ وَيُطْرَحَ لِلْكِلَابِ». | ٢٦ 26 |
उनी जबाब दिता, “बचयां दी रोटी लेईकरी कुतयां दे अग्गे पाणा ठीक नी है।”
| فَقَالَتْ: «نَعَمْ، يا سَيِّدُ! وَٱلْكِلَابُ أَيْضًا تَأْكُلُ مِنَ ٱلْفُتَاتِ ٱلَّذِي يَسْقُطُ مِنْ مَائِدَةِ أَرْبَابِهَا!». | ٢٧ 27 |
उनी बोलया, “सच्च है प्रभु; पर कुत्ते भी सै ही टुकड़े खांदे न, जड़ा उना दे मालिकां दे मजे ला हेठ पोंदे न।”
| حِينَئِذٍ أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهَا: «يَا ٱمْرَأَةُ، عَظِيمٌ إِيمَانُكِ! لِيَكُنْ لَكِ كَمَا تُرِيدِينَ». فَشُفِيَتِ ٱبْنَتُهَا مِنْ تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ. | ٢٨ 28 |
इसा गल्लां पर यीशुऐ उसा जो जबाब दिता, “हे जनानी, तेरा भरोसा बडा है; जियां तू चांदी है, तेरे तांई तियां ही हो।” कने उसा दी कुड़ी उसी बेले ठीक होई गेई।
| ثُمَّ ٱنْتَقَلَ يَسُوعُ مِنْ هُنَاكَ وَجَاءَ إِلَى جَانِبِ بَحْرِ ٱلْجَلِيلِ، وَصَعِدَ إِلَى ٱلْجَبَلِ وَجَلَسَ هُنَاكَ. | ٢٩ 29 |
यीशु ओथु ला गलील झिला बखे आया, कने पाहड़े पर चढ़ी करी ओथु बेई गिया।
| فَجَاءَ إِلَيْهِ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ، مَعَهُمْ عُرْجٌ وَعُمْيٌ وَخُرْسٌ وَشُلٌّ وَآخَرُونَ كَثِيرُونَ، وَطَرَحُوهُمْ عِنْدَ قَدَمَيْ يَسُوعَ. فَشَفَاهُمْ | ٣٠ 30 |
तालू भिड़ा दी भीड़ उदे बखे आई। कने अपणे सोगी केई लंगड़े, अन्ने, जल्ले, टुंडे, कने होर मते सारयां जो लेईकरी उदे बाल आये; कने उना जो उदे पैरा च रखी दिता, कने उनी उना सारयां जो ठीक किता।
| حَتَّى تَعَجَّبَ ٱلْجُمُوعُ إِذْ رَأَوْا ٱلْخُرْسَ يَتَكَلَّمُونَ، وَٱلشُّلَّ يَصِحُّونَ، وَٱلْعُرْجَ يَمْشُونَ، وَٱلْعُمْيَ يُبْصِرُونَ. وَمَجَّدُوا إِلَهَ إِسْرَائِيلَ. | ٣١ 31 |
जालू लोकां दिखया कि, जल्ले बोलणा, कने टुंडे ठीक होंणा, कने लट्टे चलदे, कने अन्नयां जो मिलदा है, तां हेरान होऐ कने इस्राएले दे परमेश्वरे दी बड़ाई करणा लग्गे।
| وَأَمَّا يَسُوعُ فَدَعَا تَلَامِيذَهُ وَقَالَ: «إِنِّي أُشْفِقُ عَلَى ٱلْجَمْعِ، لِأَنَّ ٱلْآنَ لَهُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ يَمْكُثُونَ مَعِي وَلَيْسَ لَهُمْ مَا يَأْكُلُونَ. وَلَسْتُ أُرِيدُ أَنْ أَصْرِفَهُمْ صَائِمِينَ لِئَلَّا يُخَوِّرُوا فِي ٱلطَّرِيقِ». | ٣٢ 32 |
यीशुऐ अपणे चेलयां जो सदीकरी बोलया, “ऐ लोक मिजों सोगी तिन्ना रोजां ला रे दे न। उना बाल खाणे तांई कुछ नी है कने मिंजो इसा गल्ला पर तरस ओआ दा है; कने मैं इना जो भूखा नी भेजणा चांदा है; कुथी इयां ना हो कि सै रस्ते च थकी करी रेई ना जान।”
| فَقَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «مِنْ أَيْنَ لَنَا فِي ٱلْبَرِّيَّةِ خُبْزٌ بِهَذَا ٱلْمِقْدَارِ، حَتَّى يُشْبِعَ جَمْعًا هَذَا عَدَدُهُ؟». | ٣٣ 33 |
चेलयां उसयो बोलया, “सांझो ऐथू सुनसान जगा च कुथु ला इतणियां रोटियां मिलगियां कि असां इतणियां बडिया भिड़ा जो खुआन?”
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «كَمْ عِنْدَكُمْ مِنَ ٱلْخُبْزِ؟». فَقَالُوا: «سَبْعَةٌ وَقَلِيلٌ مِنْ صِغَارِ ٱلسَّمَكِ». | ٣٤ 34 |
यीशुऐ उना ला पूछया, “कि तुहाड़े बाल कितणियां रोटियां न?” उना बोलया, “सत रोटियां कने थोड़ियां दियां छोटियां मछियां न।”
| فَأَمَرَ ٱلْجُمُوعَ أَنْ يَتَّكِئُوا عَلَى ٱلْأَرْضِ، | ٣٥ 35 |
तालू यीशुऐ लोकां जो धरतिया पर बोंणे दा हुकम दिता कने सै बेई गे,
| وَأَخَذَ ٱلسَّبْعَ خُبْزَاتٍ وَٱلسَّمَكَ، وَشَكَرَ وَكَسَّرَ وَأَعْطَى تَلَامِيذَهُ، وَٱلتَّلَامِيذُ أَعْطَوْا ٱلْجَمْعَ. | ٣٦ 36 |
कने उदे बाद उनी सै सत रोटियां कने मछियां लियां, कने परमेश्वरे दा धन्यबाद करिके तोड़ियां, कने अपणे चेलयां जो रोटीयां तोड़ी करी दिन्दा गिया ताकि सै उना जो लोकां च बंडी देन।
| فَأَكَلَ ٱلْجَمِيعُ وَشَبِعُوا. ثُمَّ رَفَعُوا مَا فَضَلَ مِنَ ٱلْكِسَرِ سَبْعَةَ سِلَالٍ مَمْلُوءَةٍ، | ٣٧ 37 |
फिरी बादे च सारे लोक खाई करी रजी गे कने उदे बाद चेलयां बाकी बचयो टुकड़यां जो सत टोकरियां च भरी लिया।
| وَٱلْآكِلُونَ كَانُوا أَرْبَعَةَ آلَافِ رَجُلٍ مَا عَدَا ٱلنِّسَاءَ وَٱلْأَوْلَادَ. | ٣٨ 38 |
कने खांणे बालयां चे जनानिया कने बचयां जो छडी करी चार हजार मर्द थे।
| ثُمَّ صَرَفَ ٱلْجُمُوعَ وَصَعِدَ إِلَى ٱلسَّفِينَةِ وَجَاءَ إِلَى تُخُومِ مَجْدَلَ. | ٣٩ 39 |
तालू सै भिड़ा जो भेजी करी किस्तिया पर चढ़या, कने मगदन देशे दिया सीमा पर आया।
