مَتَّى 11
| وَلَمَّا أَكْمَلَ يَسُوعُ أَمْرَهُ لِتَلَامِيذِهِ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ، ٱنْصَرَفَ مِنْ هُنَاكَ لِيُعَلِّمَ وَيَكْرِزَ فِي مُدُنِهِمْ. | ١ 1 |
ඉත්ථං යීශුඃ ස්වද්වාදශශිෂ්යාණාමාඥාපනං සමාප්ය පුරේ පුර උපදේෂ්ටුං සුසංවාදං ප්රචාරයිතුං තත්ස්ථානාත් ප්රතස්ථේ|
| أَمَّا يُوحَنَّا فَلَمَّا سَمِعَ فِي ٱلسِّجْنِ بِأَعْمَالِ ٱلْمَسِيحِ، أَرْسَلَ ٱثْنَيْنِ مِنْ تَلَامِيذِهِ، | ٢ 2 |
අනන්තරං යෝහන් කාරායාං තිෂ්ඨන් ඛ්රිෂ්ටස්ය කර්ම්මණාං වාර්ත්තං ප්රාප්ය යස්යාගමනවාර්ත්තාසීත් සඒව කිං ත්වං? වා වයමන්යම් අපේක්ෂිෂ්යාමහේ?
| وَقَالَ لَهُ: «أَنْتَ هُوَ ٱلْآتِي أَمْ نَنْتَظِرُ آخَرَ؟». | ٣ 3 |
ඒතත් ප්රෂ්ටුං නිජෞ ද්වෞ ශිෂ්යෞ ප්රාහිණෝත්|
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمَا: «ٱذْهَبَا وَأَخْبِرَا يُوحَنَّا بِمَا تَسْمَعَانِ وَتَنْظُرَانِ: | ٤ 4 |
යීශුඃ ප්රත්යවෝචත්, අන්ධා නේත්රාණි ලභන්තේ, ඛඤ්චා ගච්ඡන්ති, කුෂ්ඨිනඃ ස්වස්ථා භවන්ති, බධිරාඃ ශෘණ්වන්ති, මෘතා ජීවන්ත උත්තිෂ්ඨන්ති, දරිද්රාණාං සමීපේ සුසංවාදඃ ප්රචාර්ය්යත,
| اَلْعُمْيُ يُبْصِرُونَ، وَٱلْعُرْجُ يَمْشُونَ، وَٱلْبُرْصُ يُطَهَّرُونَ، وَٱلصُّمُّ يَسْمَعُونَ، وَٱلْمَوْتَى يَقُومُونَ، وَٱلْمَسَاكِينُ يُبَشَّرُونَ. | ٥ 5 |
ඒතානි යද්යද් යුවාං ශෘණුථඃ පශ්යථශ්ච ගත්වා තද්වාර්ත්තාං යෝහනං ගදතං|
| وَطُوبَى لِمَنْ لَا يَعْثُرُ فِيَّ». | ٦ 6 |
යස්යාහං න විඝ්නීභවාමි, සඒව ධන්යඃ|
| وَبَيْنَمَا ذَهَبَ هَذَانِ ٱبْتَدَأَ يَسُوعُ يَقُولُ لِلْجُمُوعِ عَنْ يُوحَنَّا: «مَاذَا خَرَجْتُمْ إِلَى ٱلْبَرِّيَّةِ لِتَنْظُرُوا؟ أَقَصَبَةً تُحَرِّكُهَا ٱلرِّيحُ؟ | ٧ 7 |
අනන්තරං තයෝඃ ප්රස්ථිතයෝ ර්යීශු ර්යෝහනම් උද්දිශ්ය ජනාන් ජගාද, යූයං කිං ද්රෂ්ටුං වහිර්මධ්යේප්රාන්තරම් අගච්ඡත? කිං වාතේන කම්පිතං නලං?
| لَكِنْ مَاذَا خَرَجْتُمْ لِتَنْظُرُوا؟ أَإِنْسَانًا لَابِسًا ثِيَابًا نَاعِمَةً؟ هُوَذَا ٱلَّذِينَ يَلْبَسُونَ ٱلثِّيَابَ ٱلنَّاعِمَةَ هُمْ فِي بُيُوتِ ٱلْمُلُوكِ. | ٨ 8 |
වා කිං වීක්ෂිතුං වහිර්ගතවන්තඃ? කිං පරිහිතසූක්ෂ්මවසනං මනුජමේකං? පශ්යත, යේ සූක්ෂ්මවසනානි පරිදධති, තේ රාජධාන්යාං තිෂ්ඨන්ති|
| لَكِنْ مَاذَا خَرَجْتُمْ لِتَنْظُرُوا؟ أَنَبِيًّا؟ نَعَمْ، أَقُولُ لَكُمْ، وَأَفْضَلَ مِنْ نَبِيٍّ. | ٩ 9 |
තර්හි යූයං කිං ද්රෂ්ටුං බහිරගමත, කිමේකං භවිෂ්යද්වාදිනං? තදේව සත්යං| යුෂ්මානහං වදාමි, ස භවිෂ්යද්වාදිනෝපි මහාන්;
| فَإِنَّ هَذَا هُوَ ٱلَّذِي كُتِبَ عَنْهُ: هَا أَنَا أُرْسِلُ أَمَامَ وَجْهِكَ مَلَاكِي ٱلَّذِي يُهَيِّئُ طَرِيقَكَ قُدَّامَكَ. | ١٠ 10 |
යතඃ, පශ්ය ස්වකීයදූතෝයං ත්වදග්රේ ප්රේෂ්යතේ මයා| ස ගත්වා තව පන්ථානං ස්මයක් පරිෂ්කරිෂ්යති|| ඒතද්වචනං යමධි ලිඛිතමාස්තේ සෝ(අ)යං යෝහන්|
| اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَمْ يَقُمْ بَيْنَ ٱلْمَوْلُودِينَ مِنَ ٱلنِّسَاءِ أَعْظَمُ مِنْ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانِ، وَلَكِنَّ ٱلْأَصْغَرَ فِي مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ أَعْظَمُ مِنْهُ. | ١١ 11 |
අපරං යුෂ්මානහං තථ්යං බ්රවීමි, මජ්ජයිතු ර්යෝහනඃ ශ්රේෂ්ඨඃ කෝපි නාරීතෝ නාජායත; තථාපි ස්වර්ගරාජ්යමධ්යේ සර්ව්වේභ්යෝ යඃ ක්ෂුද්රඃ ස යෝහනඃ ශ්රේෂ්ඨඃ|
| وَمِنْ أَيَّامِ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانِ إِلَى ٱلْآنَ مَلَكُوتُ ٱلسَّمَاوَاتِ يُغْصَبُ، وَٱلْغَاصِبُونَ يَخْتَطِفُونَهُ. | ١٢ 12 |
අපරඤ්ච ආ යෝහනෝ(අ)ද්ය යාවත් ස්වර්ගරාජ්යං බලාදාක්රාන්තං භවති ආක්රමිනශ්ච ජනා බලේන තදධිකුර්ව්වන්ති|
| لِأَنَّ جَمِيعَ ٱلْأَنْبِيَاءِ وَٱلنَّامُوسَ إِلَى يُوحَنَّا تَنَبَّأُوا. | ١٣ 13 |
යතෝ යෝහනං යාවත් සර්ව්වභවිෂ්යද්වාදිභි ර්ව්යවස්ථයා ච උපදේශඃ ප්රාකාශ්යත|
| وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَقْبَلُوا، فَهَذَا هُوَ إِيلِيَّا ٱلْمُزْمِعُ أَنْ يَأْتِيَ. | ١٤ 14 |
යදි යූයමිදං වාක්යං ග්රහීතුං ශක්නුථ, තර්හි ශ්රේයඃ, යස්යාගමනස්ය වචනමාස්තේ සෝ(අ)යම් ඒලියඃ|
| مَنْ لَهُ أُذُنَانِ لِلسَّمْعِ فَلْيَسْمَعْ. | ١٥ 15 |
යස්ය ශ්රෝතුං කර්ණෞ ස්තඃ ස ශෘණෝතු|
| «وَبِمَنْ أُشَبِّهُ هَذَا ٱلْجِيلَ؟ يُشْبِهُ أَوْلَادًا جَالِسِينَ فِي ٱلْأَسْوَاقِ يُنَادُونَ إِلَى أَصْحَابِهِمْ | ١٦ 16 |
ඒතේ විද්යමානජනාඃ කෛ ර්මයෝපමීයන්තේ? යේ බාලකා හට්ට උපවිශ්ය ස්වං ස්වං බන්ධුමාහූය වදන්ති,
| وَيَقُولُونَ: زَمَّرْنَا لَكُمْ فَلَمْ تَرْقُصُوا! نُحْنَا لَكُمْ فَلَمْ تَلْطِمُوا! | ١٧ 17 |
වයං යුෂ්මාකං සමීපේ වංශීරවාදයාම, කින්තු යූයං නානෘත්යත; යුෂ්මාකං සමීපේ ච වයමරෝදිම, කින්තු යූයං න ව්යලපත, තාදෘශෛ ර්බාලකෛස්ත උපමායිෂ්යන්තේ|
| لِأَنَّهُ جَاءَ يُوحَنَّا لَا يَأْكُلُ وَلَا يَشْرَبُ، فَيَقُولُونَ: فِيهِ شَيْطَانٌ. | ١٨ 18 |
යතෝ යෝහන් ආගත්ය න භුක්තවාන් න පීතවාංශ්ච, තේන ලෝකා වදන්ති, ස භූතග්රස්ත ඉති|
| جَاءَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ يَأْكُلُ وَيَشْرَبُ، فَيَقُولُونَ: هُوَذَا إِنْسَانٌ أَكُولٌ وَشِرِّيبُ خَمْرٍ، مُحِبٌّ لِلْعَشَّارِينَ وَٱلْخُطَاةِ. وَٱلْحِكْمَةُ تَبَرَّرَتْ مِنْ بَنِيهَا». | ١٩ 19 |
මනුජසුත ආගත්ය භුක්තවාන් පීතවාංශ්ච, තේන ලෝකා වදන්ති, පශ්යත ඒෂ භෝක්තා මද්යපාතා චණ්ඩාලපාපිනාං බන්ධශ්ච, කින්තු ඥානිනෝ ඥානව්යවහාරං නිර්දෝෂං ජානන්ති|
| حِينَئِذٍ ٱبْتَدَأَ يُوَبِّخُ ٱلْمُدُنَ ٱلَّتِي صُنِعَتْ فِيهَا أَكْثَرُ قُوَّاتِهِ لِأَنَّهَا لَمْ تَتُبْ: | ٢٠ 20 |
ස යත්ර යත්ර පුරේ බහ්වාශ්චර්ය්යං කර්ම්ම කෘතවාන්, තන්නිවාසිනාං මනඃපරාවෘත්ත්යභාවාත් තානි නගරාණි ප්රති හන්තේත්යුක්තා කථිතවාන්,
| «وَيْلٌ لَكِ يا كُورَزِينُ! وَيْلٌ لَكِ يا بَيْتَ صَيْدَا! لِأَنَّهُ لَوْ صُنِعَتْ فِي صُورَ وَصَيْدَاءَ ٱلْقُوَّاتُ ٱلْمَصْنُوعَةُ فِيكُمَا، لَتَابَتَا قَدِيمًا فِي ٱلْمُسُوحِ وَٱلرَّمَادِ. | ٢١ 21 |
හා කෝරාසීන්, හා බෛත්සෛදේ, යුෂ්මන්මධ්යේ යද්යදාශ්චර්ය්යං කර්ම්ම කෘතං යදි තත් සෝරසීදෝන්නගර අකාරිෂ්යත, තර්හි පූර්ව්වමේව තන්නිවාසිනඃ ශාණවසනේ භස්මනි චෝපවිශන්තෝ මනාංසි පරාවර්ත්තිෂ්යන්ත|
| وَلَكِنْ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ صُورَ وَصَيْدَاءَ تَكُونُ لَهُمَا حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا يَوْمَ ٱلدِّينِ مِمَّا لَكُمَا. | ٢٢ 22 |
තස්මාදහං යුෂ්මාන් වදාමි, විචාරදිනේ යුෂ්මාකං දශාතඃ සෝරසීදෝනෝ ර්දශා සහ්යතරා භවිෂ්යති|
| وَأَنْتِ ياكَفْرَنَاحُومَ ٱلْمُرْتَفِعَةَ إِلَى ٱلسَّمَاءِ! سَتُهْبَطِينَ إِلَى ٱلْهَاوِيَةِ. لِأَنَّهُ لَوْ صُنِعَتْ فِي سَدُومَ ٱلْقُوَّاتُ ٱلْمَصْنُوعَةُ فِيكِ لَبَقِيَتْ إِلَى ٱلْيَوْمِ. (Hadēs g86) | ٢٣ 23 |
අපරඤ්ච බත කඵර්නාහූම්, ත්වං ස්වර්ගං යාවදුන්නතෝසි, කින්තු නරකේ නික්ෂේප්ස්යසේ, යස්මාත් ත්වයි යාන්යාශ්චර්ය්යාණි කර්ම්මණ්යකාරිෂත, යදි තානි සිදෝම්නගර අකාරිෂ්යන්ත, තර්හි තදද්ය යාවදස්ථාස්යත්| (Hadēs g86)
| وَلَكِنْ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ أَرْضَ سَدُومَ تَكُونُ لَهَا حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا يَوْمَ ٱلدِّينِ مِمَّا لَكِ». | ٢٤ 24 |
කින්ත්වහං යුෂ්මාන් වදාමි, විචාරදිනේ තව දණ්ඩතඃ සිදෝමෝ දණ්ඩෝ සහ්යතරෝ භවිෂ්යති|
| فِي ذَلِكَ ٱلْوَقْتِ أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ: «أَحْمَدُكَ أَيُّهَا ٱلْآبُ رَبُّ ٱلسَّمَاءِ وَٱلْأَرْضِ، لِأَنَّكَ أَخْفَيْتَ هَذِهِ عَنِ ٱلْحُكَمَاءِ وَٱلْفُهَمَاءِ وَأَعْلَنْتَهَا لِلْأَطْفَالِ. | ٢٥ 25 |
ඒතස්මින්නේව සමයේ යීශුඃ පුනරුවාච, හේ ස්වර්ගපෘථිව්යෝරේකාධිපතේ පිතස්ත්වං ඥානවතෝ විදුෂශ්ච ලෝකාන් ප්රත්යේතානි න ප්රකාශ්ය බාලකාන් ප්රති ප්රකාශිතවාන්, ඉති හේතෝස්ත්වාං ධන්යං වදාමි|
| نَعَمْ أَيُّهَا ٱلْآبُ، لِأَنْ هَكَذَا صَارَتِ ٱلْمَسَرَّةُ أَمَامَكَ. | ٢٦ 26 |
හේ පිතඃ, ඉත්ථං භවේත් යත ඉදං ත්වදෘෂ්ටාවුත්තමං|
| كُلُّ شَيْءٍ قَدْ دُفِعَ إِلَيَّ مِنْ أَبِي، وَلَيْسَ أَحَدٌ يَعْرِفُ ٱلِٱبْنَ إِلَّا ٱلْآبُ، وَلَا أَحَدٌ يَعْرِفُ ٱلْآبَ إِلَّا ٱلِٱبْنُ وَمَنْ أَرَادَ ٱلِٱبْنُ أَنْ يُعْلِنَ لَهُ. | ٢٧ 27 |
පිත්රා මයි සර්ව්වාණි සමර්පිතානි, පිතරං විනා කෝපි පුත්රං න ජානාති, යාන් ප්රති පුත්රේණ පිතා ප්රකාශ්යතේ තාන් විනා පුත්රාද් අන්යඃ කෝපි පිතරං න ජානාති|
| تَعَالَوْا إِلَيَّ يا جَمِيعَ ٱلْمُتْعَبِينَ وَٱلثَّقِيلِي ٱلْأَحْمَالِ، وَأَنَا أُرِيحُكُمْ. | ٢٨ 28 |
හේ පරිශ්රාන්තා භාරාක්රාන්තාශ්ච ලෝකා යූයං මත්සන්නිධිම් ආගච්ඡත, අහං යුෂ්මාන් විශ්රමයිෂ්යාමි|
| اِحْمِلُوا نِيرِي عَلَيْكُمْ وَتَعَلَّمُوا مِنِّي، لِأَنِّي وَدِيعٌ وَمُتَوَاضِعُ ٱلْقَلْبِ، فَتَجِدُوا رَاحَةً لِنُفُوسِكُمْ. | ٢٩ 29 |
අහං ක්ෂමණශීලෝ නම්රමනාශ්ච, තස්මාත් මම යුගං ස්වේෂාමුපරි ධාරයත මත්තඃ ශික්ෂධ්වඤ්ච, තේන යූයං ස්වේ ස්වේ මනසි විශ්රාමං ලප්ස්යධ්බේ|
| لِأَنَّ نِيرِي هَيِّنٌ وَحِمْلِي خَفِيفٌ». | ٣٠ 30 |
යතෝ මම යුගම් අනායාසං මම භාරශ්ච ලඝුඃ|
