مَتَّى 11
| وَلَمَّا أَكْمَلَ يَسُوعُ أَمْرَهُ لِتَلَامِيذِهِ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ، ٱنْصَرَفَ مِنْ هُنَاكَ لِيُعَلِّمَ وَيَكْرِزَ فِي مُدُنِهِمْ. | ١ 1 |
ଇତ୍ଥଂ ଯୀଶୁଃ ସ୍ୱଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟାଣାମାଜ୍ଞାପନଂ ସମାପ୍ୟ ପୁରେ ପୁର ଉପଦେଷ୍ଟୁଂ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁଂ ତତ୍ସ୍ଥାନାତ୍ ପ୍ରତସ୍ଥେ|
| أَمَّا يُوحَنَّا فَلَمَّا سَمِعَ فِي ٱلسِّجْنِ بِأَعْمَالِ ٱلْمَسِيحِ، أَرْسَلَ ٱثْنَيْنِ مِنْ تَلَامِيذِهِ، | ٢ 2 |
ଅନନ୍ତରଂ ଯୋହନ୍ କାରାଯାଂ ତିଷ୍ଠନ୍ ଖ୍ରିଷ୍ଟସ୍ୟ କର୍ମ୍ମଣାଂ ୱାର୍ତ୍ତଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ଯସ୍ୟାଗମନୱାର୍ତ୍ତାସୀତ୍ ସଏୱ କିଂ ତ୍ୱଂ? ୱା ୱଯମନ୍ୟମ୍ ଅପେକ୍ଷିଷ୍ୟାମହେ?
| وَقَالَ لَهُ: «أَنْتَ هُوَ ٱلْآتِي أَمْ نَنْتَظِرُ آخَرَ؟». | ٣ 3 |
ଏତତ୍ ପ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନିଜୌ ଦ୍ୱୌ ଶିଷ୍ୟୌ ପ୍ରାହିଣୋତ୍|
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمَا: «ٱذْهَبَا وَأَخْبِرَا يُوحَنَّا بِمَا تَسْمَعَانِ وَتَنْظُرَانِ: | ٤ 4 |
ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚତ୍, ଅନ୍ଧା ନେତ୍ରାଣି ଲଭନ୍ତେ, ଖଞ୍ଚା ଗଚ୍ଛନ୍ତି, କୁଷ୍ଠିନଃ ସ୍ୱସ୍ଥା ଭୱନ୍ତି, ବଧିରାଃ ଶୃଣ୍ୱନ୍ତି, ମୃତା ଜୀୱନ୍ତ ଉତ୍ତିଷ୍ଠନ୍ତି, ଦରିଦ୍ରାଣାଂ ସମୀପେ ସୁସଂୱାଦଃ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟତ,
| اَلْعُمْيُ يُبْصِرُونَ، وَٱلْعُرْجُ يَمْشُونَ، وَٱلْبُرْصُ يُطَهَّرُونَ، وَٱلصُّمُّ يَسْمَعُونَ، وَٱلْمَوْتَى يَقُومُونَ، وَٱلْمَسَاكِينُ يُبَشَّرُونَ. | ٥ 5 |
ଏତାନି ଯଦ୍ୟଦ୍ ଯୁୱାଂ ଶୃଣୁଥଃ ପଶ୍ୟଥଶ୍ଚ ଗତ୍ୱା ତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଯୋହନଂ ଗଦତଂ|
| وَطُوبَى لِمَنْ لَا يَعْثُرُ فِيَّ». | ٦ 6 |
ଯସ୍ୟାହଂ ନ ୱିଘ୍ନୀଭୱାମି, ସଏୱ ଧନ୍ୟଃ|
| وَبَيْنَمَا ذَهَبَ هَذَانِ ٱبْتَدَأَ يَسُوعُ يَقُولُ لِلْجُمُوعِ عَنْ يُوحَنَّا: «مَاذَا خَرَجْتُمْ إِلَى ٱلْبَرِّيَّةِ لِتَنْظُرُوا؟ أَقَصَبَةً تُحَرِّكُهَا ٱلرِّيحُ؟ | ٧ 7 |
ଅନନ୍ତରଂ ତଯୋଃ ପ୍ରସ୍ଥିତଯୋ ର୍ୟୀଶୁ ର୍ୟୋହନମ୍ ଉଦ୍ଦିଶ୍ୟ ଜନାନ୍ ଜଗାଦ, ଯୂଯଂ କିଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ୱହିର୍ମଧ୍ୟେପ୍ରାନ୍ତରମ୍ ଅଗଚ୍ଛତ? କିଂ ୱାତେନ କମ୍ପିତଂ ନଲଂ?
| لَكِنْ مَاذَا خَرَجْتُمْ لِتَنْظُرُوا؟ أَإِنْسَانًا لَابِسًا ثِيَابًا نَاعِمَةً؟ هُوَذَا ٱلَّذِينَ يَلْبَسُونَ ٱلثِّيَابَ ٱلنَّاعِمَةَ هُمْ فِي بُيُوتِ ٱلْمُلُوكِ. | ٨ 8 |
ୱା କିଂ ୱୀକ୍ଷିତୁଂ ୱହିର୍ଗତୱନ୍ତଃ? କିଂ ପରିହିତସୂକ୍ଷ୍ମୱସନଂ ମନୁଜମେକଂ? ପଶ୍ୟତ, ଯେ ସୂକ୍ଷ୍ମୱସନାନି ପରିଦଧତି, ତେ ରାଜଧାନ୍ୟାଂ ତିଷ୍ଠନ୍ତି|
| لَكِنْ مَاذَا خَرَجْتُمْ لِتَنْظُرُوا؟ أَنَبِيًّا؟ نَعَمْ، أَقُولُ لَكُمْ، وَأَفْضَلَ مِنْ نَبِيٍّ. | ٩ 9 |
ତର୍ହି ଯୂଯଂ କିଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ବହିରଗମତ, କିମେକଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଂ? ତଦେୱ ସତ୍ୟଂ| ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି, ସ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋପି ମହାନ୍;
| فَإِنَّ هَذَا هُوَ ٱلَّذِي كُتِبَ عَنْهُ: هَا أَنَا أُرْسِلُ أَمَامَ وَجْهِكَ مَلَاكِي ٱلَّذِي يُهَيِّئُ طَرِيقَكَ قُدَّامَكَ. | ١٠ 10 |
ଯତଃ, ପଶ୍ୟ ସ୍ୱକୀଯଦୂତୋଯଂ ତ୍ୱଦଗ୍ରେ ପ୍ରେଷ୍ୟତେ ମଯା| ସ ଗତ୍ୱା ତୱ ପନ୍ଥାନଂ ସ୍ମଯକ୍ ପରିଷ୍କରିଷ୍ୟତି|| ଏତଦ୍ୱଚନଂ ଯମଧି ଲିଖିତମାସ୍ତେ ସୋଽଯଂ ଯୋହନ୍|
| اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَمْ يَقُمْ بَيْنَ ٱلْمَوْلُودِينَ مِنَ ٱلنِّسَاءِ أَعْظَمُ مِنْ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانِ، وَلَكِنَّ ٱلْأَصْغَرَ فِي مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ أَعْظَمُ مِنْهُ. | ١١ 11 |
ଅପରଂ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ତଥ୍ୟଂ ବ୍ରୱୀମି, ମଜ୍ଜଯିତୁ ର୍ୟୋହନଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ କୋପି ନାରୀତୋ ନାଜାଯତ; ତଥାପି ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟମଧ୍ୟେ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋ ଯଃ କ୍ଷୁଦ୍ରଃ ସ ଯୋହନଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ|
| وَمِنْ أَيَّامِ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانِ إِلَى ٱلْآنَ مَلَكُوتُ ٱلسَّمَاوَاتِ يُغْصَبُ، وَٱلْغَاصِبُونَ يَخْتَطِفُونَهُ. | ١٢ 12 |
ଅପରଞ୍ଚ ଆ ଯୋହନୋଽଦ୍ୟ ଯାୱତ୍ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟଂ ବଲାଦାକ୍ରାନ୍ତଂ ଭୱତି ଆକ୍ରମିନଶ୍ଚ ଜନା ବଲେନ ତଦଧିକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି|
| لِأَنَّ جَمِيعَ ٱلْأَنْبِيَاءِ وَٱلنَّامُوسَ إِلَى يُوحَنَّا تَنَبَّأُوا. | ١٣ 13 |
ଯତୋ ଯୋହନଂ ଯାୱତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିଭି ର୍ୱ୍ୟୱସ୍ଥଯା ଚ ଉପଦେଶଃ ପ୍ରାକାଶ୍ୟତ|
| وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَقْبَلُوا، فَهَذَا هُوَ إِيلِيَّا ٱلْمُزْمِعُ أَنْ يَأْتِيَ. | ١٤ 14 |
ଯଦି ଯୂଯମିଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ଗ୍ରହୀତୁଂ ଶକ୍ନୁଥ, ତର୍ହି ଶ୍ରେଯଃ, ଯସ୍ୟାଗମନସ୍ୟ ୱଚନମାସ୍ତେ ସୋଽଯମ୍ ଏଲିଯଃ|
| مَنْ لَهُ أُذُنَانِ لِلسَّمْعِ فَلْيَسْمَعْ. | ١٥ 15 |
ଯସ୍ୟ ଶ୍ରୋତୁଂ କର୍ଣୌ ସ୍ତଃ ସ ଶୃଣୋତୁ|
| «وَبِمَنْ أُشَبِّهُ هَذَا ٱلْجِيلَ؟ يُشْبِهُ أَوْلَادًا جَالِسِينَ فِي ٱلْأَسْوَاقِ يُنَادُونَ إِلَى أَصْحَابِهِمْ | ١٦ 16 |
ଏତେ ୱିଦ୍ୟମାନଜନାଃ କୈ ର୍ମଯୋପମୀଯନ୍ତେ? ଯେ ବାଲକା ହଟ୍ଟ ଉପୱିଶ୍ୟ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଂ ବନ୍ଧୁମାହୂଯ ୱଦନ୍ତି,
| وَيَقُولُونَ: زَمَّرْنَا لَكُمْ فَلَمْ تَرْقُصُوا! نُحْنَا لَكُمْ فَلَمْ تَلْطِمُوا! | ١٧ 17 |
ୱଯଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପେ ୱଂଶୀରୱାଦଯାମ, କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ନାନୃତ୍ୟତ; ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପେ ଚ ୱଯମରୋଦିମ, କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ନ ୱ୍ୟଲପତ, ତାଦୃଶୈ ର୍ବାଲକୈସ୍ତ ଉପମାଯିଷ୍ୟନ୍ତେ|
| لِأَنَّهُ جَاءَ يُوحَنَّا لَا يَأْكُلُ وَلَا يَشْرَبُ، فَيَقُولُونَ: فِيهِ شَيْطَانٌ. | ١٨ 18 |
ଯତୋ ଯୋହନ୍ ଆଗତ୍ୟ ନ ଭୁକ୍ତୱାନ୍ ନ ପୀତୱାଂଶ୍ଚ, ତେନ ଲୋକା ୱଦନ୍ତି, ସ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଇତି|
| جَاءَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ يَأْكُلُ وَيَشْرَبُ، فَيَقُولُونَ: هُوَذَا إِنْسَانٌ أَكُولٌ وَشِرِّيبُ خَمْرٍ، مُحِبٌّ لِلْعَشَّارِينَ وَٱلْخُطَاةِ. وَٱلْحِكْمَةُ تَبَرَّرَتْ مِنْ بَنِيهَا». | ١٩ 19 |
ମନୁଜସୁତ ଆଗତ୍ୟ ଭୁକ୍ତୱାନ୍ ପୀତୱାଂଶ୍ଚ, ତେନ ଲୋକା ୱଦନ୍ତି, ପଶ୍ୟତ ଏଷ ଭୋକ୍ତା ମଦ୍ୟପାତା ଚଣ୍ଡାଲପାପିନାଂ ବନ୍ଧଶ୍ଚ, କିନ୍ତୁ ଜ୍ଞାନିନୋ ଜ୍ଞାନୱ୍ୟୱହାରଂ ନିର୍ଦୋଷଂ ଜାନନ୍ତି|
| حِينَئِذٍ ٱبْتَدَأَ يُوَبِّخُ ٱلْمُدُنَ ٱلَّتِي صُنِعَتْ فِيهَا أَكْثَرُ قُوَّاتِهِ لِأَنَّهَا لَمْ تَتُبْ: | ٢٠ 20 |
ସ ଯତ୍ର ଯତ୍ର ପୁରେ ବହ୍ୱାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ କର୍ମ୍ମ କୃତୱାନ୍, ତନ୍ନିୱାସିନାଂ ମନଃପରାୱୃତ୍ତ୍ୟଭାୱାତ୍ ତାନି ନଗରାଣି ପ୍ରତି ହନ୍ତେତ୍ୟୁକ୍ତା କଥିତୱାନ୍,
| «وَيْلٌ لَكِ يا كُورَزِينُ! وَيْلٌ لَكِ يا بَيْتَ صَيْدَا! لِأَنَّهُ لَوْ صُنِعَتْ فِي صُورَ وَصَيْدَاءَ ٱلْقُوَّاتُ ٱلْمَصْنُوعَةُ فِيكُمَا، لَتَابَتَا قَدِيمًا فِي ٱلْمُسُوحِ وَٱلرَّمَادِ. | ٢١ 21 |
ହା କୋରାସୀନ୍, ହା ବୈତ୍ସୈଦେ, ଯୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟେ ଯଦ୍ୟଦାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ କର୍ମ୍ମ କୃତଂ ଯଦି ତତ୍ ସୋରସୀଦୋନ୍ନଗର ଅକାରିଷ୍ୟତ, ତର୍ହି ପୂର୍ୱ୍ୱମେୱ ତନ୍ନିୱାସିନଃ ଶାଣୱସନେ ଭସ୍ମନି ଚୋପୱିଶନ୍ତୋ ମନାଂସି ପରାୱର୍ତ୍ତିଷ୍ୟନ୍ତ|
| وَلَكِنْ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ صُورَ وَصَيْدَاءَ تَكُونُ لَهُمَا حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا يَوْمَ ٱلدِّينِ مِمَّا لَكُمَا. | ٢٢ 22 |
ତସ୍ମାଦହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ୱିଚାରଦିନେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଦଶାତଃ ସୋରସୀଦୋନୋ ର୍ଦଶା ସହ୍ୟତରା ଭୱିଷ୍ୟତି|
| وَأَنْتِ ياكَفْرَنَاحُومَ ٱلْمُرْتَفِعَةَ إِلَى ٱلسَّمَاءِ! سَتُهْبَطِينَ إِلَى ٱلْهَاوِيَةِ. لِأَنَّهُ لَوْ صُنِعَتْ فِي سَدُومَ ٱلْقُوَّاتُ ٱلْمَصْنُوعَةُ فِيكِ لَبَقِيَتْ إِلَى ٱلْيَوْمِ. (Hadēs g86) | ٢٣ 23 |
ଅପରଞ୍ଚ ବତ କଫର୍ନାହୂମ୍, ତ୍ୱଂ ସ୍ୱର୍ଗଂ ଯାୱଦୁନ୍ନତୋସି, କିନ୍ତୁ ନରକେ ନିକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟସେ, ଯସ୍ମାତ୍ ତ୍ୱଯି ଯାନ୍ୟାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟାଣି କର୍ମ୍ମଣ୍ୟକାରିଷତ, ଯଦି ତାନି ସିଦୋମ୍ନଗର ଅକାରିଷ୍ୟନ୍ତ, ତର୍ହି ତଦଦ୍ୟ ଯାୱଦସ୍ଥାସ୍ୟତ୍| (Hadēs g86)
| وَلَكِنْ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ أَرْضَ سَدُومَ تَكُونُ لَهَا حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا يَوْمَ ٱلدِّينِ مِمَّا لَكِ». | ٢٤ 24 |
କିନ୍ତ୍ୱହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ୱିଚାରଦିନେ ତୱ ଦଣ୍ଡତଃ ସିଦୋମୋ ଦଣ୍ଡୋ ସହ୍ୟତରୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
| فِي ذَلِكَ ٱلْوَقْتِ أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ: «أَحْمَدُكَ أَيُّهَا ٱلْآبُ رَبُّ ٱلسَّمَاءِ وَٱلْأَرْضِ، لِأَنَّكَ أَخْفَيْتَ هَذِهِ عَنِ ٱلْحُكَمَاءِ وَٱلْفُهَمَاءِ وَأَعْلَنْتَهَا لِلْأَطْفَالِ. | ٢٥ 25 |
ଏତସ୍ମିନ୍ନେୱ ସମଯେ ଯୀଶୁଃ ପୁନରୁୱାଚ, ହେ ସ୍ୱର୍ଗପୃଥିୱ୍ୟୋରେକାଧିପତେ ପିତସ୍ତ୍ୱଂ ଜ୍ଞାନୱତୋ ୱିଦୁଷଶ୍ଚ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟେତାନି ନ ପ୍ରକାଶ୍ୟ ବାଲକାନ୍ ପ୍ରତି ପ୍ରକାଶିତୱାନ୍, ଇତି ହେତୋସ୍ତ୍ୱାଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦାମି|
| نَعَمْ أَيُّهَا ٱلْآبُ، لِأَنْ هَكَذَا صَارَتِ ٱلْمَسَرَّةُ أَمَامَكَ. | ٢٦ 26 |
ହେ ପିତଃ, ଇତ୍ଥଂ ଭୱେତ୍ ଯତ ଇଦଂ ତ୍ୱଦୃଷ୍ଟାୱୁତ୍ତମଂ|
| كُلُّ شَيْءٍ قَدْ دُفِعَ إِلَيَّ مِنْ أَبِي، وَلَيْسَ أَحَدٌ يَعْرِفُ ٱلِٱبْنَ إِلَّا ٱلْآبُ، وَلَا أَحَدٌ يَعْرِفُ ٱلْآبَ إِلَّا ٱلِٱبْنُ وَمَنْ أَرَادَ ٱلِٱبْنُ أَنْ يُعْلِنَ لَهُ. | ٢٧ 27 |
ପିତ୍ରା ମଯି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ସମର୍ପିତାନି, ପିତରଂ ୱିନା କୋପି ପୁତ୍ରଂ ନ ଜାନାତି, ଯାନ୍ ପ୍ରତି ପୁତ୍ରେଣ ପିତା ପ୍ରକାଶ୍ୟତେ ତାନ୍ ୱିନା ପୁତ୍ରାଦ୍ ଅନ୍ୟଃ କୋପି ପିତରଂ ନ ଜାନାତି|
| تَعَالَوْا إِلَيَّ يا جَمِيعَ ٱلْمُتْعَبِينَ وَٱلثَّقِيلِي ٱلْأَحْمَالِ، وَأَنَا أُرِيحُكُمْ. | ٢٨ 28 |
ହେ ପରିଶ୍ରାନ୍ତା ଭାରାକ୍ରାନ୍ତାଶ୍ଚ ଲୋକା ଯୂଯଂ ମତ୍ସନ୍ନିଧିମ୍ ଆଗଚ୍ଛତ, ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱିଶ୍ରମଯିଷ୍ୟାମି|
| اِحْمِلُوا نِيرِي عَلَيْكُمْ وَتَعَلَّمُوا مِنِّي، لِأَنِّي وَدِيعٌ وَمُتَوَاضِعُ ٱلْقَلْبِ، فَتَجِدُوا رَاحَةً لِنُفُوسِكُمْ. | ٢٩ 29 |
ଅହଂ କ୍ଷମଣଶୀଲୋ ନମ୍ରମନାଶ୍ଚ, ତସ୍ମାତ୍ ମମ ଯୁଗଂ ସ୍ୱେଷାମୁପରି ଧାରଯତ ମତ୍ତଃ ଶିକ୍ଷଧ୍ୱଞ୍ଚ, ତେନ ଯୂଯଂ ସ୍ୱେ ସ୍ୱେ ମନସି ୱିଶ୍ରାମଂ ଲପ୍ସ୍ୟଧ୍ବେ|
| لِأَنَّ نِيرِي هَيِّنٌ وَحِمْلِي خَفِيفٌ». | ٣٠ 30 |
ଯତୋ ମମ ଯୁଗମ୍ ଅନାଯାସଂ ମମ ଭାରଶ୍ଚ ଲଘୁଃ|
