مَتَّى 10

١ 1 ثُمَّ دَعَا تَلَامِيذَهُ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ وَأَعْطَاهُمْ سُلْطَانًا عَلَى أَرْوَاحٍ نَجِسَةٍ حَتَّى يُخْرِجُوهَا، وَيَشْفُوا كُلَّ مَرَضٍ وَكُلَّ ضُعْفٍ.

അനന്തരം യീശു ർദ്വാദശശിഷ്യാൻ ആഹൂയാമേധ്യഭൂതാൻ ത്യാജയിതും സർവ്വപ്രകാരരോഗാൻ പീഡാശ്ച ശമയിതും തേഭ്യഃ സാമർഥ്യമദാത്|

٢ 2 وَأَمَّا أَسْمَاءُ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ رَسُولًا فَهِيَ هَذِهِ: اَلْأَوَّلُ سِمْعَانُ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ بُطْرُسُ، وَأَنْدَرَاوُسُ أَخُوهُ. يَعْقُوبُ بْنُ زَبْدِي، وَيُوحَنَّا أَخُوهُ.

തേഷാം ദ്വാദശപ്രേഷ്യാണാം നാമാന്യേതാനി| പ്രഥമം ശിമോൻ യം പിതരം വദന്തി, തതഃ പരം തസ്യ സഹജ ആന്ദ്രിയഃ, സിവദിയസ്യ പുത്രോ യാകൂബ്

٣ 3 فِيلُبُّسُ، وَبَرْثُولَمَاوُسُ. تُومَا، وَمَتَّى ٱلْعَشَّارُ. يَعْقُوبُ بْنُ حَلْفَى، وَلَبَّاوُسُ ٱلْمُلَقَّبُ تَدَّاوُسَ.

തസ്യ സഹജോ യോഹൻ; ഫിലിപ് ബർഥലമയ് ഥോമാഃ കരസംഗ്രാഹീ മഥിഃ, ആൽഫേയപുത്രോ യാകൂബ്,

٤ 4 سِمْعَانُ ٱلْقَانَوِيُّ، وَيَهُوذَا ٱلْإِسْخَرْيُوطِيُّ ٱلَّذِي أَسْلَمَهُ.

കിനാനീയഃ ശിമോൻ, യ ഈഷ്കരിയോതീയയിഹൂദാഃ ഖ്രീഷ്ടം പരകരേഽർപയത്|

٥ 5 هَؤُلَاءِ ٱلِٱثْنَا عَشَرَ أَرْسَلَهُمْ يَسُوعُ وَأَوْصَاهُمْ قَائِلًا: «إِلَى طَرِيقِ أُمَمٍ لَا تَمْضُوا، وَإِلَى مَدِينَةٍ لِلسَّامِرِيِّينَ لَا تَدْخُلُوا.

ഏതാൻ ദ്വാദശശിഷ്യാൻ യീശുഃ പ്രേഷയൻ ഇത്യാജ്ഞാപയത്, യൂയമ് അന്യദേശീയാനാം പദവീം ശേമിരോണീയാനാം കിമപി നഗരഞ്ച ന പ്രവിശ്യേ

٦ 6 بَلِ ٱذْهَبُوا بِٱلْحَرِيِّ إِلَى خِرَافِ بَيْتِ إِسْرَائِيلَ ٱلضَّالَّةِ.

ഇസ്രായേൽഗോത്രസ്യ ഹാരിതാ യേ യേ മേഷാസ്തേഷാമേവ സമീപം യാത|

٧ 7 وَفِيمَا أَنْتُمْ ذَاهِبُونَ ٱكْرِزُوا قَائِلِينَ: إِنَّهُ قَدِ ٱقْتَرَبَ مَلَكُوتُ ٱلسَّمَاوَاتِ.

ഗത്വാ ഗത്വാ സ്വർഗസ്യ രാജത്വം സവിധമഭവത്, ഏതാം കഥാം പ്രചാരയത|

٨ 8 اِشْفُوا مَرْضَى. طَهِّرُوا بُرْصًا. أَقِيمُوا مَوْتَى. أَخْرِجُوا شَيَاطِينَ. مَجَّانًا أَخَذْتُمْ، مَجَّانًا أَعْطُوا.

ആമയഗ്രസ്താൻ സ്വസ്ഥാൻ കുരുത, കുഷ്ഠിനഃ പരിഷ്കുരുത, മൃതലോകാൻ ജീവയത, ഭൂതാൻ ത്യാജയത, വിനാ മൂല്യം യൂയമ് അലഭധ്വം വിനൈവ മൂല്യം വിശ്രാണയത|

٩ 9 لَا تَقْتَنُوا ذَهَبًا وَلَا فِضَّةً وَلَا نُحَاسًا فِي مَنَاطِقِكُمْ،

കിന്തു സ്വേഷാം കടിബന്ധേഷു സ്വർണരൂപ്യതാമ്രാണാം കിമപി ന ഗൃഹ്ലീത|

١٠ 10 وَلَا مِزْوَدًا لِلطَّرِيقِ وَلَا ثَوْبَيْنِ وَلَا أَحْذِيَةً وَلَا عَصًا، لِأَنَّ ٱلْفَاعِلَ مُسْتَحِقٌّ طَعَامَهُ.

അന്യച്ച യാത്രായൈ ചേലസമ്പുടം വാ ദ്വിതീയവസനം വാ പാദുകേ വാ യഷ്ടിഃ, ഏതാൻ മാ ഗൃഹ്ലീത, യതഃ കാര്യ്യകൃത് ഭർത്തും യോഗ്യോ ഭവതി|

١١ 11 «وَأَيَّةُ مَدِينَةٍ أَوْ قَرْيَةٍ دَخَلْتُمُوهَا فَٱفْحَصُوا مَنْ فِيهَا مُسْتَحِقٌّ، وَأَقِيمُوا هُنَاكَ حَتَّى تَخْرُجُوا.

അപരം യൂയം യത് പുരം യഞ്ച ഗ്രാമം പ്രവിശഥ, തത്ര യോ ജനോ യോഗ്യപാത്രം തമവഗത്യ യാനകാലം യാവത് തത്ര തിഷ്ഠത|

١٢ 12 وَحِينَ تَدْخُلُونَ ٱلْبَيْتَ سَلِّمُوا عَلَيْهِ،

യദാ യൂയം തദ്ഗേഹം പ്രവിശഥ, തദാ തമാശിഷം വദത|

١٣ 13 فَإِنْ كَانَ ٱلْبَيْتُ مُسْتَحِقًّا فَلْيَأْتِ سَلَامُكُمْ عَلَيْهِ، وَلَكِنْ إِنْ لَمْ يَكُنْ مُسْتَحِقًّا فَلْيَرْجِعْ سَلَامُكُمْ إِلَيْكُمْ.

യദി സ യോഗ്യപാത്രം ഭവതി, തർഹി തത്കല്യാണം തസ്മൈ ഭവിഷ്യതി, നോചേത് സാശീര്യുഷ്മഭ്യമേവ ഭവിഷ്യതി|

١٤ 14 وَمَنْ لَا يَقْبَلُكُمْ وَلَا يَسْمَعُ كَلَامَكُمْ فَٱخْرُجُوا خَارِجًا مِنْ ذَلِكَ ٱلْبَيْتِ أَوْ مِنْ تِلْكَ ٱلْمَدِينَةِ، وَٱنْفُضُوا غُبَارَ أَرْجُلِكُمْ.

കിന്തു യേ ജനാ യുഷ്മാകമാതിഥ്യം ന വിദധതി യുഷ്മാകം കഥാഞ്ച ന ശൃണ്വന്തി തേഷാം ഗേഹാത് പുരാദ്വാ പ്രസ്ഥാനകാലേ സ്വപദൂലീഃ പാതയത|

١٥ 15 اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: سَتَكُونُ لِأَرْضِ سَدُومَ وَعَمُورَةَ يَوْمَ ٱلدِّينِ حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا مِمَّا لِتِلْكَ ٱلْمَدِينَةِ.

യുഷ്മാനഹം തഥ്യം വച്മി വിചാരദിനേ തത്പുരസ്യ ദശാതഃ സിദോമമോരാപുരയോർദശാ സഹ്യതരാ ഭവിഷ്യതി|

١٦ 16 «هَا أَنَا أُرْسِلُكُمْ كَغَنَمٍ فِي وَسْطِ ذِئَابٍ، فَكُونُوا حُكَمَاءَ كَٱلْحَيَّاتِ وَبُسَطَاءَ كَٱلْحَمَامِ.

പശ്യത, വൃകയൂഥമധ്യേ മേഷഃ യഥാവിസ്തഥാ യുഷ്മാന പ്രഹിണോമി, തസ്മാദ് യൂയമ് അഹിരിവ സതർകാഃ കപോതാഇവാഹിംസകാ ഭവത|

١٧ 17 وَلَكِنِ ٱحْذَرُوا مِنَ ٱلنَّاسِ، لِأَنَّهُمْ سَيُسْلِمُونَكُمْ إِلَى مَجَالِسَ، وَفِي مَجَامِعِهِمْ يَجْلِدُونَكُمْ.

നൃഭ്യഃ സാവധാനാ ഭവത; യതസ്തൈ ര്യൂയം രാജസംസദി സമർപിഷ്യധ്വേ തേഷാം ഭജനഗേഹേ പ്രഹാരിഷ്യധ്വേ|

١٨ 18 وَتُسَاقُونَ أَمَامَ وُلَاةٍ وَمُلُوكٍ مِنْ أَجْلِي شَهَادَةً لَهُمْ وَلِلْأُمَمِ.

യൂയം മന്നാമഹേതോഃ ശാസ്തൃണാം രാജ്ഞാഞ്ച സമക്ഷം താനന്യദേശിനശ്ചാധി സാക്ഷിത്വാർഥമാനേഷ്യധ്വേ|

١٩ 19 فَمَتَى أَسْلَمُوكُمْ فَلَا تَهْتَمُّوا كَيْفَ أَوْ بِمَا تَتَكَلَّمُونَ، لِأَنَّكُمْ تُعْطَوْنَ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ مَا تَتَكَلَّمُونَ بِهِ،

കിന്ത്വിത്ഥം സമർപിതാ യൂയം കഥം കിമുത്തരം വക്ഷ്യഥ തത്ര മാ ചിന്തയത, യതസ്തദാ യുഷ്മാഭി ര്യദ് വക്തവ്യം തത് തദ്ദണ്ഡേ യുഷ്മന്മനഃ സു സമുപസ്ഥാസ്യതി|

٢٠ 20 لِأَنْ لَسْتُمْ أَنْتُمُ ٱلْمُتَكَلِّمِينَ بَلْ رُوحُ أَبِيكُمُ ٱلَّذِي يَتَكَلَّمُ فِيكُمْ.

യസ്മാത് തദാ യോ വക്ഷ്യതി സ ന യൂയം കിന്തു യുഷ്മാകമന്തരസ്ഥഃ പിത്രാത്മാ|

٢١ 21 وَسَيُسْلِمُ ٱلْأَخُ أَخَاهُ إِلَى ٱلْمَوْتِ، وَٱلْأَبُ وَلَدَهُ، وَيَقُومُ ٱلْأَوْلَادُ عَلَى وَالِدِيهِمْ وَيَقْتُلُونَهُمْ،

സഹജഃ സഹജം താതഃ സുതഞ്ച മൃതൗ സമർപയിഷ്യതി, അപത്യാഗി സ്വസ്വപിത്രോ ർവിപക്ഷീഭൂയ തൗ ഘാതയിഷ്യന്തി|

٢٢ 22 وَتَكُونُونَ مُبْغَضِينَ مِنَ ٱلْجَمِيعِ مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي. وَلَكِنِ ٱلَّذِي يَصْبِرُ إِلَى ٱلْمُنْتَهَى فَهَذَا يَخْلُصُ.

മന്നമഹേതോഃ സർവ്വേ ജനാ യുഷ്മാൻ ഋതീയിഷ്യന്തേ, കിന്തു യഃ ശേഷം യാവദ് ധൈര്യ്യം ഘൃത്വാ സ്ഥാസ്യതി, സ ത്രായിഷ്യതേ|

٢٣ 23 وَمَتَى طَرَدُوكُمْ فِي هَذِهِ ٱلْمَدِينَةِ فَٱهْرُبُوا إِلَى ٱلْأُخْرَى. فَإِنِّي ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَا تُكَمِّلُونَ مُدُنَ إِسْرَائِيلَ حَتَّى يَأْتِيَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ.

തൈ ര്യദാ യൂയമേകപുരേ താഡിഷ്യധ്വേ, തദാ യൂയമന്യപുരം പലായധ്വം യുഷ്മാനഹം തഥ്യം വച്മി യാവന്മനുജസുതോ നൈതി താവദ് ഇസ്രായേൽദേശീയസർവ്വനഗരഭ്രമണം സമാപയിതും ന ശക്ഷ്യഥ|

٢٤ 24 «لَيْسَ ٱلتِّلْمِيذُ أَفْضَلَ مِنَ ٱلْمُعَلِّمِ، وَلَا ٱلْعَبْدُ أَفْضَلَ مِنْ سَيِّدِهِ.

ഗുരോഃ ശിഷ്യോ ന മഹാൻ, പ്രഭോർദാസോ ന മഹാൻ|

٢٥ 25 يَكْفِي ٱلتِّلْمِيذَ أَنْ يَكُونَ كَمُعَلِّمِهِ، وَٱلْعَبْدَ كَسَيِّدِهِ. إِنْ كَانُوا قَدْ لَقَّبُوا رَبَّ ٱلْبَيْتِ بَعْلَزَبُولَ، فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ أَهْلَ بَيْتِهِ!

യദി ശിഷ്യോ നിജഗുരോ ർദാസശ്ച സ്വപ്രഭോഃ സമാനോ ഭവതി തർഹി തദ് യഥേഷ്ടം| ചേത്തൈർഗൃഹപതിർഭൂതരാജ ഉച്യതേ, തർഹി പരിവാരാഃ കിം തഥാ ന വക്ഷ്യന്തേ?

٢٦ 26 فَلَا تَخَافُوهُمْ. لِأَنْ لَيْسَ مَكْتُومٌ لَنْ يُسْتَعْلَنَ، وَلَا خَفِيٌّ لَنْ يُعْرَفَ.

കിന്തു തേഭ്യോ യൂയം മാ ബിഭീത, യതോ യന്ന പ്രകാശിഷ്യതേ, താദൃക് ഛാദിതം കിമപി നാസ്തി, യച്ച ന വ്യഞ്ചിഷ്യതേ, താദൃഗ് ഗുപ്തം കിമപി നാസ്തി|

٢٧ 27 اَلَّذِي أَقُولُهُ لَكُمْ فِي ٱلظُّلْمَةِ قُولُوهُ فِي ٱلنُّورِ، وَٱلَّذِي تَسْمَعُونَهُ فِي ٱلْأُذُنِ نَادُوا بِهِ عَلَى ٱلسُّطُوحِ،

യദഹം യുഷ്മാൻ തമസി വച്മി തദ് യുഷ്മാഭിർദീപ്തൗ കഥ്യതാം; കർണാഭ്യാം യത് ശ്രൂയതേ തദ് ഗേഹോപരി പ്രചാര്യ്യതാം|

٢٨ 28 وَلَا تَخَافُوا مِنَ ٱلَّذِينَ يَقْتُلُونَ ٱلْجَسَدَ وَلَكِنَّ ٱلنَّفْسَ لَا يَقْدِرُونَ أَنْ يَقْتُلُوهَا، بَلْ خَافُوا بِٱلْحَرِيِّ مِنَ ٱلَّذِي يَقْدِرُ أَنْ يُهْلِكَ ٱلنَّفْسَ وَٱلْجَسَدَ كِلَيْهِمَا فِي جَهَنَّمَ. (Geenna g1067)

യേ കായം ഹന്തും ശക്നുവന്തി നാത്മാനം, തേഭ്യോ മാ ഭൈഷ്ട; യഃ കായാത്മാനൗ നിരയേ നാശയിതും, ശക്നോതി, തതോ ബിഭീത| (Geenna g1067)

٢٩ 29 أَلَيْسَ عُصْفُورَانِ يُبَاعَانِ بِفَلْسٍ؟ وَوَاحِدٌ مِنْهُمَا لَا يَسْقُطُ عَلَى ٱلْأَرْضِ بِدُونِ أَبِيكُمْ.

ദ്വൗ ചടകൗ കിമേകതാമ്രമുദ്രയാ ന വിക്രീയേതേ? തഥാപി യുഷ്മത്താതാനുമതിം വിനാ തേഷാമേകോപി ഭുവി ന പതതി|

٣٠ 30 وَأَمَّا أَنْتُمْ فَحَتَّى شُعُورُ رُؤُوسِكُمْ جَمِيعُهَا مُحْصَاةٌ.

യുഷ്മച്ഛിരസാം സർവ്വകചാ ഗണിതാംഃ സന്തി|

٣١ 31 فَلَا تَخَافُوا! أَنْتُمْ أَفْضَلُ مِنْ عَصَافِيرَ كَثِيرَةٍ!

അതോ മാ ബിഭീത, യൂയം ബഹുചടകേഭ്യോ ബഹുമൂല്യാഃ|

٣٢ 32 فَكُلُّ مَنْ يَعْتَرِفُ بِي قُدَّامَ ٱلنَّاسِ أَعْتَرِفُ أَنَا أَيْضًا بِهِ قُدَّامَ أَبِي ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ،

യോ മനുജസാക്ഷാന്മാമങ്ഗീകുരുതേ തമഹം സ്വർഗസ്ഥതാതസാക്ഷാദങ്ഗീകരിഷ്യേ|

٣٣ 33 وَلَكِنْ مَنْ يُنْكِرُنِي قُدَّامَ ٱلنَّاسِ أُنْكِرُهُ أَنَا أَيْضًا قُدَّامَ أَبِي ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ.

പൃഥ്വ്യാമഹം ശാന്തിം ദാതുമാഗതഇതി മാനുഭവത, ശാന്തിം ദാതും ന കിന്ത്വസിം|

٣٤ 34 «لَا تَظُنُّوا أَنِّي جِئْتُ لِأُلْقِيَ سَلَامًا عَلَى ٱلْأَرْضِ. مَا جِئْتُ لِأُلْقِيَ سَلَامًا بَلْ سَيْفًا.

പിതൃമാതൃശ്ചശ്രൂഭിഃ സാകം സുതസുതാബധൂ ർവിരോധയിതുഞ്ചാഗതേസ്മി|

٣٥ 35 فَإِنِّي جِئْتُ لِأُفَرِّقَ ٱلْإِنْسَانَ ضِدَّ أَبِيهِ، وَٱلِٱبْنَةَ ضِدَّ أُمِّهَا، وَٱلْكَنَّةَ ضِدَّ حَمَاتِهَا.

തതഃ സ്വസ്വപരിവാരഏവ നൃശത്രു ർഭവിതാ|

٣٦ 36 وَأَعْدَاءُ ٱلْإِنْسَانِ أَهْلُ بَيْتِهِ.

യഃ പിതരി മാതരി വാ മത്തോധികം പ്രീയതേ, സ ന മദർഹഃ;

٣٧ 37 مَنْ أَحَبَّ أَبًا أَوْ أُمًّا أَكْثَرَ مِنِّي فَلَا يَسْتَحِقُّنِي، وَمَنْ أَحَبَّ ٱبْنًا أَوِ ٱبْنَةً أَكْثَرَ مِنِّي فَلَا يَسْتَحِقُّنِي،

യശ്ച സുതേ സുതായാം വാ മത്തോധികം പ്രീയതേ, സേപി ന മദർഹഃ|

٣٨ 38 وَمَنْ لَا يَأْخُذُ صَلِيبَهُ وَيَتْبَعُنِي فَلَا يَسْتَحِقُّنِي.

യഃ സ്വക്രുശം ഗൃഹ്ലൻ മത്പശ്ചാന്നൈതി, സേപി ന മദർഹഃ|

٣٩ 39 مَنْ وَجَدَ حَيَاتَهُ يُضِيعُهَا، وَمَنْ أَضَاعَ حَيَاتَهُ مِنْ أَجْلِي يَجِدُهَا.

യഃ സ്വപ്രാണാനവതി, സ താൻ ഹാരയിഷ്യതേ, യസ്തു മത്കൃതേ സ്വപ്രാണാൻ ഹാരയതി, സ താനവതി|

٤٠ 40 مَنْ يَقْبَلُكُمْ يَقْبَلُنِي، وَمَنْ يَقْبَلُنِي يَقْبَلُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي.

യോ യുഷ്മാകമാതിഥ്യം വിദധാതി, സ മമാതിഥ്യം വിദധാതി, യശ്ച മമാതിഥ്യം വിദധാതി, സ മത്പ്രേരകസ്യാതിഥ്യം വിദധാതി|

٤١ 41 مَنْ يَقْبَلُ نَبِيًّا بِٱسْمِ نَبِيٍّ فَأَجْرَ نَبِيٍّ يَأْخُذُ، وَمَنْ يَقْبَلُ بَارًّا بِٱسْمِ بَارٍّ فَأَجْرَ بَارٍّ يَأْخُذُ،

യോ ഭവിഷ്യദ്വാദീതി ജ്ഞാത്വാ തസ്യാതിഥ്യം വിധത്തേ, സ ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ ഫലം ലപ്സ്യതേ, യശ്ച ധാർമ്മിക ഇതി വിദിത്വാ തസ്യാതിഥ്യം വിധത്തേ സ ധാർമ്മികമാനവസ്യ ഫലം പ്രാപ്സ്യതി|

٤٢ 42 وَمَنْ سَقَى أَحَدَ هَؤُلَاءِ ٱلصِّغَارِ كَأْسَ مَاءٍ بَارِدٍ فَقَطْ بِٱسْمِ تِلْمِيذٍ، فَٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ لَا يُضِيعُ أَجْرَهُ».

യശ്ച കശ്ചിത് ഏതേഷാം ക്ഷുദ്രനരാണാമ് യം കഞ്ചനൈകം ശിഷ്യ ഇതി വിദിത്വാ കംസൈകം ശീതലസലിലം തസ്മൈ ദത്തേ, യുഷ്മാനഹം തഥ്യം വദാമി, സ കേനാപി പ്രകാരേണ ഫലേന ന വഞ്ചിഷ്യതേ|

Jesus Heals the Sick