مَرْقُس 1
| بَدْءُ إِنْجِيلِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ ٱبْنِ ٱللهِ، | ١ 1 |
ඊශ්වරපුත්රස්ය යීශුඛ්රීෂ්ටස්ය සුසංවාදාරම්භඃ|
| كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِي ٱلْأَنْبِيَاءِ: «هَا أَنَا أُرْسِلُ أَمَامَ وَجْهِكَ مَلَاكِي، ٱلَّذِي يُهَيِّئُ طَرِيقَكَ قُدَّامَكَ. | ٢ 2 |
භවිෂ්යද්වාදිනාං ග්රන්ථේෂු ලිපිරිත්ථමාස්තේ, පශ්ය ස්වකීයදූතන්තු තවාග්රේ ප්රේෂයාම්යහම්| ගත්වා ත්වදීයපන්ථානං ස හි පරිෂ්කරිෂ්යති|
| صَوْتُ صَارِخٍ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ: أَعِدُّوا طَرِيقَ ٱلرَّبِّ، ٱصْنَعُوا سُبُلَهُ مُسْتَقِيمَةً». | ٣ 3 |
"පරමේශස්ය පන්ථානං පරිෂ්කුරුත සර්ව්වතඃ| තස්ය රාජපථඤ්චෛව සමානං කුරුතාධුනා| " ඉත්යේතත් ප්රාන්තරේ වාක්යං වදතඃ කස්යචිද්රවඃ||
| كَانَ يُوحَنَّا يُعَمِّدُ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ وَيَكْرِزُ بِمَعْمُودِيَّةِ ٱلتَّوْبَةِ لِمَغْفِرَةِ ٱلْخَطَايَا. | ٤ 4 |
සඒව යෝහන් ප්රාන්තරේ මජ්ජිතවාන් තථා පාපමාර්ජනනිමිත්තං මනෝව්යාවර්ත්තකමජ්ජනස්ය කථාඤ්ච ප්රචාරිතවාන්|
| وَخَرَجَ إِلَيْهِ جَمِيعُ كُورَةِ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَأَهْلُ أُورُشَلِيمَ وَٱعْتَمَدُوا جَمِيعُهُمْ مِنْهُ فِي نَهْرِ ٱلْأُرْدُنِّ، مُعْتَرِفِينَ بِخَطَايَاهُمْ. | ٥ 5 |
තතෝ යිහූදාදේශයිරූශාලම්නගරනිවාසිනඃ සර්ව්වේ ලෝකා බහි ර්භූත්වා තස්ය සමීපමාගත්ය ස්වානි ස්වානි පාපාන්යඞ්ගීකෘත්ය යර්ද්දනනද්යාං තේන මජ්ජිතා බභූවුඃ|
| وَكَانَ يُوحَنَّا يَلْبَسُ وَبَرَ ٱلْإِبِلِ، وَمِنْطَقَةً مِنْ جِلْدٍ عَلَى حَقْوَيْهِ، وَيَأْكُلُ جَرَادًا وَعَسَلًا بَرِّيًّا. | ٦ 6 |
අස්ය යෝහනඃ පරිධේයානි ක්රමේලකලෝමජානි, තස්ය කටිබන්ධනං චර්ම්මජාතම්, තස්ය භක්ෂ්යාණි ච ශූකකීටා වන්යමධූනි චාසන්|
| وَكَانَ يَكْرِزُ قَائِلًا: «يَأْتِي بَعْدِي مَنْ هُوَ أَقْوَى مِنِّي، ٱلَّذِي لَسْتُ أَهْلًا أَنْ أَنْحَنِيَ وَأَحُلَّ سُيُورَ حِذَائِهِ. | ٧ 7 |
ස ප්රචාරයන් කථයාඤ්චක්රේ, අහං නම්රීභූය යස්ය පාදුකාබන්ධනං මෝචයිතුමපි න යෝග්යෝස්මි, තාදෘශෝ මත්තෝ ගුරුතර ඒකඃ පුරුෂෝ මත්පශ්චාදාගච්ඡති|
| أَنَا عَمَّدْتُكُمْ بِٱلْمَاءِ، وَأَمَّا هُوَ فَسَيُعَمِّدُكُمْ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ». | ٨ 8 |
අහං යුෂ්මාන් ජලේ මජ්ජිතවාන් කින්තු ස පවිත්ර ආත්මානි සංමජ්ජයිෂ්යති|
| وَفِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ جَاءَ يَسُوعُ مِنْ نَاصِرَةِ ٱلْجَلِيلِ وَٱعْتَمَدَ مِنْ يُوحَنَّا فِي ٱلْأُرْدُنِّ. | ٩ 9 |
අපරඤ්ච තස්මින්නේව කාලේ ගාලීල්ප්රදේශස්ය නාසරද්ග්රාමාද් යීශුරාගත්ය යෝහනා යර්ද්දනනද්යාං මජ්ජිතෝ(අ)භූත්|
| وَلِلْوَقْتِ وَهُوَ صَاعِدٌ مِنَ ٱلْمَاءِ رَأَى ٱلسَّمَاوَاتِ قَدِ ٱنْشَقَّتْ، وَٱلرُّوحَ مِثْلَ حَمَامَةٍ نَازِلًا عَلَيْهِ. | ١٠ 10 |
ස ජලාදුත්ථිතමාත්රෝ මේඝද්වාරං මුක්තං කපෝතවත් ස්වස්යෝපරි අවරෝහන්තමාත්මානඤ්ච දෘෂ්ටවාන්|
| وَكَانَ صَوْتٌ مِنَ ٱلسَّمَاوَاتِ: «أَنْتَ ٱبْنِي ٱلْحَبِيبُ ٱلَّذِي بِهِ سُرِرْتُ». | ١١ 11 |
ත්වං මම ප්රියඃ පුත්රස්ත්වය්යේව මමමහාසන්තෝෂ ඉයමාකාශීයා වාණී බභූව|
| وَلِلْوَقْتِ أَخْرَجَهُ ٱلرُّوحُ إِلَى ٱلْبَرِّيَّةِ، | ١٢ 12 |
තස්මින් කාලේ ආත්මා තං ප්රාන්තරමධ්යං නිනාය|
| وَكَانَ هُنَاكَ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا يُجَرَّبُ مِنَ ٱلشَّيْطَانِ. وَكَانَ مَعَ ٱلْوُحُوشِ. وَصَارَتِ ٱلْمَلَائِكَةُ تَخْدِمُهُ. | ١٣ 13 |
අථ ස චත්වාරිංශද්දිනානි තස්මින් ස්ථානේ වන්යපශුභිඃ සහ තිෂ්ඨන් ශෛතානා පරීක්ෂිතඃ; පශ්චාත් ස්වර්ගීයදූතාස්තං සිෂේවිරේ|
| وَبَعْدَمَا أُسْلِمَ يُوحَنَّا جَاءَ يَسُوعُ إِلَى ٱلْجَلِيلِ يَكْرِزُ بِبِشَارَةِ مَلَكُوتِ ٱللهِ | ١٤ 14 |
අනන්තරං යෝහනි බන්ධනාලයේ බද්ධේ සති යීශු ර්ගාලීල්ප්රදේශමාගත්ය ඊශ්වරරාජ්යස්ය සුසංවාදං ප්රචාරයන් කථයාමාස,
| وَيَقُولُ: «قَدْ كَمَلَ ٱلزَّمَانُ وَٱقْتَرَبَ مَلَكُوتُ ٱللهِ، فَتُوبُوا وَآمِنُوا بِٱلْإِنْجِيلِ». | ١٥ 15 |
කාලඃ සම්පූර්ණ ඊශ්වරරාජ්යඤ්ච සමීපමාගතං; අතෝහේතෝ ර්යූයං මනාංසි ව්යාවර්ත්තයධ්වං සුසංවාදේ ච විශ්වාසිත|
| وَفِيمَا هُوَ يَمْشِي عِنْدَ بَحْرِ ٱلْجَلِيلِ أَبْصَرَ سِمْعَانَ وَأَنْدَرَاوُسَ أَخَاهُ يُلْقِيَانِ شَبَكَةً فِي ٱلْبَحْرِ، فَإِنَّهُمَا كَانَا صَيَّادَيْنِ. | ١٦ 16 |
තදනන්තරං ස ගාලීලීයසමුද්රස්ය තීරේ ගච්ඡන් ශිමෝන් තස්ය භ්රාතා අන්ද්රියනාමා ච ඉමෞ ද්වෞ ජනෞ මත්ස්යධාරිණෞ සාගරමධ්යේ ජාලං ප්රක්ෂිපන්තෞ දෘෂ්ට්වා තාවවදත්,
| فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «هَلُمَّ وَرَائِي فَأَجْعَلُكُمَا تَصِيرَانِ صَيَّادَيِ ٱلنَّاسِ». | ١٧ 17 |
යුවාං මම පශ්චාදාගච්ඡතං, යුවාමහං මනුෂ්යධාරිණෞ කරිෂ්යාමි|
| فَلِلْوَقْتِ تَرَكَا شِبَاكَهُمَا وَتَبِعَاهُ. | ١٨ 18 |
තතස්තෞ තත්ක්ෂණමේව ජාලානි පරිත්යජ්ය තස්ය පශ්චාත් ජග්මතුඃ|
| ثُمَّ ٱجْتَازَ مِنْ هُنَاكَ قَلِيلًا فَرَأَى يَعْقُوبَ بْنَ زَبْدِي وَيُوحَنَّا أَخَاهُ، وَهُمَا فِي ٱلسَّفِينَةِ يُصْلِحَانِ ٱلشِّبَاكَ. | ١٩ 19 |
තතඃ පරං තත්ස්ථානාත් කිඤ්චිද් දූරං ගත්වා ස සිවදීපුත්රයාකූබ් තද්භ්රාතෘයෝහන් ච ඉමෞ නෞකායාං ජාලානාං ජීර්ණමුද්ධාරයන්තෞ දෘෂ්ට්වා තාවාහූයත්|
| فَدَعَاهُمَا لِلْوَقْتِ. فَتَرَكَا أَبَاهُمَا زَبْدِي فِي ٱلسَّفِينَةِ مَعَ ٱلْأَجْرَى وَذَهَبَا وَرَاءَهُ. | ٢٠ 20 |
තතස්තෞ නෞකායාං වේතනභුග්භිඃ සහිතං ස්වපිතරං විහාය තත්පශ්චාදීයතුඃ|
| ثُمَّ دَخَلُوا كَفْرَنَاحُومَ، وَلِلْوَقْتِ دَخَلَ ٱلْمَجْمَعَ فِي ٱلسَّبْتِ وَصَارَ يُعَلِّمُ. | ٢١ 21 |
තතඃ පරං කඵර්නාහූම්නාමකං නගරමුපස්ථාය ස විශ්රාමදිවසේ භජනග්රහං ප්රවිශ්ය සමුපදිදේශ|
| فَبُهِتُوا مِنْ تَعْلِيمِهِ لِأَنَّهُ كَانَ يُعَلِّمُهُمْ كَمَنْ لَهُ سُلْطَانٌ وَلَيْسَ كَٱلْكَتَبَةِ. | ٢٢ 22 |
තස්යෝපදේශාල්ලෝකා ආශ්චර්ය්යං මේනිරේ යතඃ සෝධ්යාපකාඉව නෝපදිශන් ප්රභාවවානිව ප්රෝපදිදේශ|
| وَكَانَ فِي مَجْمَعِهِمْ رَجُلٌ بِهِ رُوحٌ نَجِسٌ، فَصَرَخَ | ٢٣ 23 |
අපරඤ්ච තස්මින් භජනගෘහේ අපවිත්රභූතේන ග්රස්ත ඒකෝ මානුෂ ආසීත්| ස චීත්ශබ්දං කෘත්වා කථයාඤ්චකේ
| قَائِلًا: «آهِ! مَا لَنَا وَلَكَ يَا يَسُوعُ ٱلنَّاصِرِيُّ؟ أَتَيْتَ لِتُهْلِكَنَا! أَنَا أَعْرِفُكَ مَنْ أَنْتَ: قُدُّوسُ ٱللهِ!». | ٢٤ 24 |
භෝ නාසරතීය යීශෝ ත්වමස්මාන් ත්යජ, ත්වයා සහාස්මාකං කඃ සම්බන්ධඃ? ත්වං කිමස්මාන් නාශයිතුං සමාගතඃ? ත්වමීශ්වරස්ය පවිත්රලෝක ඉත්යහං ජානාමි|
| فَٱنْتَهَرَهُ يَسُوعُ قَائِلًا: «ٱخْرَسْ! وَٱخْرُجْ مِنْهُ!». | ٢٥ 25 |
තදා යීශුස්තං තර්ජයිත්වා ජගාද තූෂ්ණීං භව ඉතෝ බහිර්භව ච|
| فَصَرَعَهُ ٱلرُّوحُ ٱلنَّجِسُ وَصَاحَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَخَرَجَ مِنْهُ. | ٢٦ 26 |
තතඃ සෝ(අ)පවිත්රභූතස්තං සම්පීඩ්ය අත්යුචෛශ්චීත්කෘත්ය නිර්ජගාම|
| فَتَحَيَّرُوا كُلُّهُمْ، حَتَّى سَأَلَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا قَائِلِينَ: «مَا هَذَا؟ مَا هُوَ هَذَا ٱلتَّعْلِيمُ ٱلْجَدِيدُ؟ لِأَنَّهُ بِسُلْطَانٍ يَأْمُرُ حَتَّى ٱلْأَرْوَاحَ ٱلنَّجِسَةَ فَتُطِيعُهُ!». | ٢٧ 27 |
තේනෛව සර්ව්වේ චමත්කෘත්ය පරස්පරං කථයාඤ්චක්රිරේ, අහෝ කිමිදං? කීදෘශෝ(අ)යං නව්ය උපදේශඃ? අනේන ප්රභාවේනාපවිත්රභූතේෂ්වාඥාපිතේෂු තේ තදාඥානුවර්ත්තිනෝ භවන්ති|
| فَخَرَجَ خَبَرُهُ لِلْوَقْتِ فِي كُلِّ ٱلْكُورَةِ ٱلْمُحِيطَةِ بِٱلْجَلِيلِ. | ٢٨ 28 |
තදා තස්ය යශෝ ගාලීලශ්චතුර්දික්ස්ථසර්ව්වදේශාන් ව්යාප්නෝත්|
| وَلَمَّا خَرَجُوا مِنَ ٱلْمَجْمَعِ جَاءُوا لِلْوَقْتِ إِلَى بَيْتِ سِمْعَانَ وَأَنْدَرَاوُسَ مَعَ يَعْقُوبَ وَيُوحَنَّا، | ٢٩ 29 |
අපරඤ්ච තේ භජනගෘහාද් බහි ර්භූත්වා යාකූබ්යෝහන්භ්යාං සහ ශිමෝන ආන්ද්රියස්ය ච නිවේශනං ප්රවිවිශුඃ|
| وَكَانَتْ حَمَاةُ سِمْعَانَ مُضْطَجِعَةً مَحْمُومَةً، فَلِلْوَقْتِ أَخْبَرُوهُ عَنْهَا. | ٣٠ 30 |
තදා පිතරස්ය ශ්වශ්රූර්ජ්වරපීඩිතා ශය්යායාමාස්ත ඉති තේ තං ඣටිති විඥාපයාඤ්චක්රුඃ|
| فَتَقَدَّمَ وَأَقَامَهَا مَاسِكًا بِيَدِهَا، فَتَرَكَتْهَا ٱلْحُمَّى حَالًا وَصَارَتْ تَخْدِمُهُمْ. | ٣١ 31 |
තතඃ ස ආගත්ය තස්යා හස්තං ධෘත්වා තාමුදස්ථාපයත්; තදෛව තාං ජ්වරෝ(අ)ත්යාක්ෂීත් තතඃ පරං සා තාන් සිෂේවේ|
| وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ، إِذْ غَرَبَتِ ٱلشَّمْسُ، قَدَّمُوا إِلَيْهِ جَمِيعَ ٱلسُّقَمَاءِ وَٱلْمَجَانِينَ. | ٣٢ 32 |
අථාස්තං ගතේ රවෞ සන්ධ්යාකාලේ සති ලෝකාස්තත්සමීපං සර්ව්වාන් රෝගිණෝ භූතධෘතාංශ්ච සමානින්යුඃ|
| وَكَانَتِ ٱلْمَدِينَةُ كُلُّهَا مُجْتَمِعَةً عَلَى ٱلْبَابِ. | ٣٣ 33 |
සර්ව්වේ නාගරිකා ලෝකා ද්වාරි සංමිලිතාශ්ච|
| فَشَفَى كَثِيرِينَ كَانُوا مَرْضَى بِأَمْرَاضٍ مُخْتَلِفَةٍ، وَأَخْرَجَ شَيَاطِينَ كَثِيرَةً، وَلَمْ يَدَعِ ٱلشَّيَاطِينَ يَتَكَلَّمُونَ لِأَنَّهُمْ عَرَفُوهُ. | ٣٤ 34 |
තතඃ ස නානාවිධරෝගිණෝ බහූන් මනුජානරෝගිණශ්චකාර තථා බහූන් භූතාන් ත්යාජයාඤ්චකාර තාන් භූතාන් කිමපි වාක්යං වක්තුං නිෂිෂේධ ච යතෝහේතෝස්තේ තමජානන්|
| وَفِي ٱلصُّبْحِ بَاكِرًا جِدًّا قَامَ وَخَرَجَ وَمَضَى إِلَى مَوْضِعٍ خَلَاءٍ، وَكَانَ يُصَلِّي هُنَاكَ، | ٣٥ 35 |
අපරඤ්ච සෝ(අ)තිප්රත්යූෂේ වස්තුතස්තු රාත්රිශේෂේ සමුත්ථාය බහිර්භූය නිර්ජනං ස්ථානං ගත්වා තත්ර ප්රාර්ථයාඤ්චක්රේ|
| فَتَبِعَهُ سِمْعَانُ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ. | ٣٦ 36 |
අනන්තරං ශිමෝන් තත්සඞ්ගිනශ්ච තස්ය පශ්චාද් ගතවන්තඃ|
| وَلَمَّا وَجَدُوهُ قَالُوا لَهُ: «إِنَّ ٱلْجَمِيعَ يَطْلُبُونَكَ». | ٣٧ 37 |
තදුද්දේශං ප්රාප්ය තමවදන් සර්ව්වේ ලෝකාස්ත්වාං මෘගයන්තේ|
| فَقَالَ لَهُمْ: «لِنَذْهَبْ إِلَى ٱلْقُرَى ٱلْمُجَاوِرَةِ لِأَكْرِزَ هُنَاكَ أَيْضًا، لِأَنِّي لِهَذَا خَرَجْتُ». | ٣٨ 38 |
තදා සෝ(අ)කථයත් ආගච්ඡත වයං සමීපස්ථානි නගරාණි යාමඃ, යතෝ(අ)හං තත්ර කථාං ප්රචාරයිතුං බහිරාගමම්|
| فَكَانَ يَكْرِزُ فِي مَجَامِعِهِمْ فِي كُلِّ ٱلْجَلِيلِ وَيُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ. | ٣٩ 39 |
අථ ස තේෂාං ගාලීල්ප්රදේශස්ය සර්ව්වේෂු භජනගෘහේෂු කථාඃ ප්රචාරයාඤ්චක්රේ භූතානත්යාජයඤ්ච|
| فَأَتَى إِلَيْهِ أَبْرَصُ يَطْلُبُ إِلَيْهِ جَاثِيًا وَقَائِلًا لَهُ: «إِنْ أَرَدْتَ تَقْدِرْ أَنْ تُطَهِّرَنِي». | ٤٠ 40 |
අනන්තරමේකඃ කුෂ්ඨී සමාගත්ය තත්සම්මුඛේ ජානුපාතං විනයඤ්ච කෘත්වා කථිතවාන් යදි භවාන් ඉච්ඡති තර්හි මාං පරිෂ්කර්ත්තුං ශක්නෝති|
| فَتَحَنَّنَ يَسُوعُ وَمَدَّ يَدَهُ وَلَمَسَهُ وَقَالَ لَهُ: «أُرِيدُ، فَٱطْهُرْ!». | ٤١ 41 |
තතඃ කෘපාලු ර්යීශුඃ කරෞ ප්රසාර්ය්ය තං ස්පෂ්ට්වා කථයාමාස
| فَلِلْوَقْتِ وَهُوَ يَتَكَلَّمُ ذَهَبَ عَنْهُ ٱلْبَرَصُ وَطَهَرَ. | ٤٢ 42 |
මමේච්ඡා විද්යතේ ත්වං පරිෂ්කෘතෝ භව| ඒතත්කථායාඃ කථනමාත්රාත් ස කුෂ්ඨී රෝගාන්මුක්තඃ පරිෂ්කෘතෝ(අ)භවත්|
| فَٱنْتَهَرَهُ وَأَرْسَلَهُ لِلْوَقْتِ، | ٤٣ 43 |
තදා ස තං විසෘජන් ගාඪමාදිශ්ය ජගාද
| وَقَالَ لَهُ: «ٱنْظُرْ، لَا تَقُلْ لِأَحَدٍ شَيْئًا، بَلِ ٱذْهَبْ أَرِ نَفْسَكَ لِلْكَاهِنِ وَقَدِّمْ عَنْ تَطْهِيرِكَ مَا أَمَرَ بِهِ مُوسَى، شَهَادَةً لَهُمْ». | ٤٤ 44 |
සාවධානෝ භව කථාමිමාං කමපි මා වද; ස්වාත්මානං යාජකං දර්ශය, ලෝකේභ්යඃ ස්වපරිෂ්කෘතේඃ ප්රමාණදානාය මූසානිර්ණීතං යද්දානං තදුත්සෘජස්ව ච|
| وَأَمَّا هُوَ فَخَرَجَ وَٱبْتَدَأَ يُنَادِي كَثِيرًا وَيُذِيعُ ٱلْخَبَرَ، حَتَّى لَمْ يَعُدْ يَقْدِرُ أَنْ يَدْخُلَ مَدِينَةً ظَاهِرًا، بَلْ كَانَ خَارِجًا فِي مَوَاضِعَ خَالِيَةٍ، وَكَانُوا يَأْتُونَ إِلَيْهِ مِنْ كُلِّ نَاحِيَةٍ. | ٤٥ 45 |
කින්තු ස ගත්වා තත් කර්ම්ම ඉත්ථං විස්තාර්ය්ය ප්රචාරයිතුං ප්රාරේභේ තේනෛව යීශුඃ පුනඃ සප්රකාශං නගරං ප්රවේෂ්ටුං නාශක්නෝත් තතෝහේතෝර්බහිඃ කානනස්ථානේ තස්යෞ; තථාපි චතුර්ද්දිග්භ්යෝ ලෝකාස්තස්ය සමීපමායයුඃ|
