مَرْقُس 1
| بَدْءُ إِنْجِيلِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ ٱبْنِ ٱللهِ، | ١ 1 |
ଈଶ୍ୱରପୁତ୍ରସ୍ୟ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦାରମ୍ଭଃ|
| كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِي ٱلْأَنْبِيَاءِ: «هَا أَنَا أُرْسِلُ أَمَامَ وَجْهِكَ مَلَاكِي، ٱلَّذِي يُهَيِّئُ طَرِيقَكَ قُدَّامَكَ. | ٢ 2 |
ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ଗ୍ରନ୍ଥେଷୁ ଲିପିରିତ୍ଥମାସ୍ତେ, ପଶ୍ୟ ସ୍ୱକୀଯଦୂତନ୍ତୁ ତୱାଗ୍ରେ ପ୍ରେଷଯାମ୍ୟହମ୍| ଗତ୍ୱା ତ୍ୱଦୀଯପନ୍ଥାନଂ ସ ହି ପରିଷ୍କରିଷ୍ୟତି|
| صَوْتُ صَارِخٍ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ: أَعِدُّوا طَرِيقَ ٱلرَّبِّ، ٱصْنَعُوا سُبُلَهُ مُسْتَقِيمَةً». | ٣ 3 |
"ପରମେଶସ୍ୟ ପନ୍ଥାନଂ ପରିଷ୍କୁରୁତ ସର୍ୱ୍ୱତଃ| ତସ୍ୟ ରାଜପଥଞ୍ଚୈୱ ସମାନଂ କୁରୁତାଧୁନା| " ଇତ୍ୟେତତ୍ ପ୍ରାନ୍ତରେ ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତଃ କସ୍ୟଚିଦ୍ରୱଃ||
| كَانَ يُوحَنَّا يُعَمِّدُ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ وَيَكْرِزُ بِمَعْمُودِيَّةِ ٱلتَّوْبَةِ لِمَغْفِرَةِ ٱلْخَطَايَا. | ٤ 4 |
ସଏୱ ଯୋହନ୍ ପ୍ରାନ୍ତରେ ମଜ୍ଜିତୱାନ୍ ତଥା ପାପମାର୍ଜନନିମିତ୍ତଂ ମନୋୱ୍ୟାୱର୍ତ୍ତକମଜ୍ଜନସ୍ୟ କଥାଞ୍ଚ ପ୍ରଚାରିତୱାନ୍|
| وَخَرَجَ إِلَيْهِ جَمِيعُ كُورَةِ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَأَهْلُ أُورُشَلِيمَ وَٱعْتَمَدُوا جَمِيعُهُمْ مِنْهُ فِي نَهْرِ ٱلْأُرْدُنِّ، مُعْتَرِفِينَ بِخَطَايَاهُمْ. | ٥ 5 |
ତତୋ ଯିହୂଦାଦେଶଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରନିୱାସିନଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ବହି ର୍ଭୂତ୍ୱା ତସ୍ୟ ସମୀପମାଗତ୍ୟ ସ୍ୱାନି ସ୍ୱାନି ପାପାନ୍ୟଙ୍ଗୀକୃତ୍ୟ ଯର୍ଦ୍ଦନନଦ୍ୟାଂ ତେନ ମଜ୍ଜିତା ବଭୂୱୁଃ|
| وَكَانَ يُوحَنَّا يَلْبَسُ وَبَرَ ٱلْإِبِلِ، وَمِنْطَقَةً مِنْ جِلْدٍ عَلَى حَقْوَيْهِ، وَيَأْكُلُ جَرَادًا وَعَسَلًا بَرِّيًّا. | ٦ 6 |
ଅସ୍ୟ ଯୋହନଃ ପରିଧେଯାନି କ୍ରମେଲକଲୋମଜାନି, ତସ୍ୟ କଟିବନ୍ଧନଂ ଚର୍ମ୍ମଜାତମ୍, ତସ୍ୟ ଭକ୍ଷ୍ୟାଣି ଚ ଶୂକକୀଟା ୱନ୍ୟମଧୂନି ଚାସନ୍|
| وَكَانَ يَكْرِزُ قَائِلًا: «يَأْتِي بَعْدِي مَنْ هُوَ أَقْوَى مِنِّي، ٱلَّذِي لَسْتُ أَهْلًا أَنْ أَنْحَنِيَ وَأَحُلَّ سُيُورَ حِذَائِهِ. | ٧ 7 |
ସ ପ୍ରଚାରଯନ୍ କଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ, ଅହଂ ନମ୍ରୀଭୂଯ ଯସ୍ୟ ପାଦୁକାବନ୍ଧନଂ ମୋଚଯିତୁମପି ନ ଯୋଗ୍ୟୋସ୍ମି, ତାଦୃଶୋ ମତ୍ତୋ ଗୁରୁତର ଏକଃ ପୁରୁଷୋ ମତ୍ପଶ୍ଚାଦାଗଚ୍ଛତି|
| أَنَا عَمَّدْتُكُمْ بِٱلْمَاءِ، وَأَمَّا هُوَ فَسَيُعَمِّدُكُمْ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ». | ٨ 8 |
ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଜଲେ ମଜ୍ଜିତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ସ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମାନି ସଂମଜ୍ଜଯିଷ୍ୟତି|
| وَفِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ جَاءَ يَسُوعُ مِنْ نَاصِرَةِ ٱلْجَلِيلِ وَٱعْتَمَدَ مِنْ يُوحَنَّا فِي ٱلْأُرْدُنِّ. | ٩ 9 |
ଅପରଞ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ନେୱ କାଲେ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ନାସରଦ୍ଗ୍ରାମାଦ୍ ଯୀଶୁରାଗତ୍ୟ ଯୋହନା ଯର୍ଦ୍ଦନନଦ୍ୟାଂ ମଜ୍ଜିତୋଽଭୂତ୍|
| وَلِلْوَقْتِ وَهُوَ صَاعِدٌ مِنَ ٱلْمَاءِ رَأَى ٱلسَّمَاوَاتِ قَدِ ٱنْشَقَّتْ، وَٱلرُّوحَ مِثْلَ حَمَامَةٍ نَازِلًا عَلَيْهِ. | ١٠ 10 |
ସ ଜଲାଦୁତ୍ଥିତମାତ୍ରୋ ମେଘଦ୍ୱାରଂ ମୁକ୍ତଂ କପୋତୱତ୍ ସ୍ୱସ୍ୟୋପରି ଅୱରୋହନ୍ତମାତ୍ମାନଞ୍ଚ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍|
| وَكَانَ صَوْتٌ مِنَ ٱلسَّمَاوَاتِ: «أَنْتَ ٱبْنِي ٱلْحَبِيبُ ٱلَّذِي بِهِ سُرِرْتُ». | ١١ 11 |
ତ୍ୱଂ ମମ ପ୍ରିଯଃ ପୁତ୍ରସ୍ତ୍ୱଯ୍ୟେୱ ମମମହାସନ୍ତୋଷ ଇଯମାକାଶୀଯା ୱାଣୀ ବଭୂୱ|
| وَلِلْوَقْتِ أَخْرَجَهُ ٱلرُّوحُ إِلَى ٱلْبَرِّيَّةِ، | ١٢ 12 |
ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ଆତ୍ମା ତଂ ପ୍ରାନ୍ତରମଧ୍ୟଂ ନିନାଯ|
| وَكَانَ هُنَاكَ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا يُجَرَّبُ مِنَ ٱلشَّيْطَانِ. وَكَانَ مَعَ ٱلْوُحُوشِ. وَصَارَتِ ٱلْمَلَائِكَةُ تَخْدِمُهُ. | ١٣ 13 |
ଅଥ ସ ଚତ୍ୱାରିଂଶଦ୍ଦିନାନି ତସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ୱନ୍ୟପଶୁଭିଃ ସହ ତିଷ୍ଠନ୍ ଶୈତାନା ପରୀକ୍ଷିତଃ; ପଶ୍ଚାତ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତାସ୍ତଂ ସିଷେୱିରେ|
| وَبَعْدَمَا أُسْلِمَ يُوحَنَّا جَاءَ يَسُوعُ إِلَى ٱلْجَلِيلِ يَكْرِزُ بِبِشَارَةِ مَلَكُوتِ ٱللهِ | ١٤ 14 |
ଅନନ୍ତରଂ ଯୋହନି ବନ୍ଧନାଲଯେ ବଦ୍ଧେ ସତି ଯୀଶୁ ର୍ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶମାଗତ୍ୟ ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯନ୍ କଥଯାମାସ,
| وَيَقُولُ: «قَدْ كَمَلَ ٱلزَّمَانُ وَٱقْتَرَبَ مَلَكُوتُ ٱللهِ، فَتُوبُوا وَآمِنُوا بِٱلْإِنْجِيلِ». | ١٥ 15 |
କାଲଃ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟଞ୍ଚ ସମୀପମାଗତଂ; ଅତୋହେତୋ ର୍ୟୂଯଂ ମନାଂସି ୱ୍ୟାୱର୍ତ୍ତଯଧ୍ୱଂ ସୁସଂୱାଦେ ଚ ୱିଶ୍ୱାସିତ|
| وَفِيمَا هُوَ يَمْشِي عِنْدَ بَحْرِ ٱلْجَلِيلِ أَبْصَرَ سِمْعَانَ وَأَنْدَرَاوُسَ أَخَاهُ يُلْقِيَانِ شَبَكَةً فِي ٱلْبَحْرِ، فَإِنَّهُمَا كَانَا صَيَّادَيْنِ. | ١٦ 16 |
ତଦନନ୍ତରଂ ସ ଗାଲୀଲୀଯସମୁଦ୍ରସ୍ୟ ତୀରେ ଗଚ୍ଛନ୍ ଶିମୋନ୍ ତସ୍ୟ ଭ୍ରାତା ଅନ୍ଦ୍ରିଯନାମା ଚ ଇମୌ ଦ୍ୱୌ ଜନୌ ମତ୍ସ୍ୟଧାରିଣୌ ସାଗରମଧ୍ୟେ ଜାଲଂ ପ୍ରକ୍ଷିପନ୍ତୌ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତାୱୱଦତ୍,
| فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «هَلُمَّ وَرَائِي فَأَجْعَلُكُمَا تَصِيرَانِ صَيَّادَيِ ٱلنَّاسِ». | ١٧ 17 |
ଯୁୱାଂ ମମ ପଶ୍ଚାଦାଗଚ୍ଛତଂ, ଯୁୱାମହଂ ମନୁଷ୍ୟଧାରିଣୌ କରିଷ୍ୟାମି|
| فَلِلْوَقْتِ تَرَكَا شِبَاكَهُمَا وَتَبِعَاهُ. | ١٨ 18 |
ତତସ୍ତୌ ତତ୍କ୍ଷଣମେୱ ଜାଲାନି ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାତ୍ ଜଗ୍ମତୁଃ|
| ثُمَّ ٱجْتَازَ مِنْ هُنَاكَ قَلِيلًا فَرَأَى يَعْقُوبَ بْنَ زَبْدِي وَيُوحَنَّا أَخَاهُ، وَهُمَا فِي ٱلسَّفِينَةِ يُصْلِحَانِ ٱلشِّبَاكَ. | ١٩ 19 |
ତତଃ ପରଂ ତତ୍ସ୍ଥାନାତ୍ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଦୂରଂ ଗତ୍ୱା ସ ସିୱଦୀପୁତ୍ରଯାକୂବ୍ ତଦ୍ଭ୍ରାତୃଯୋହନ୍ ଚ ଇମୌ ନୌକାଯାଂ ଜାଲାନାଂ ଜୀର୍ଣମୁଦ୍ଧାରଯନ୍ତୌ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତାୱାହୂଯତ୍|
| فَدَعَاهُمَا لِلْوَقْتِ. فَتَرَكَا أَبَاهُمَا زَبْدِي فِي ٱلسَّفِينَةِ مَعَ ٱلْأَجْرَى وَذَهَبَا وَرَاءَهُ. | ٢٠ 20 |
ତତସ୍ତୌ ନୌକାଯାଂ ୱେତନଭୁଗ୍ଭିଃ ସହିତଂ ସ୍ୱପିତରଂ ୱିହାଯ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦୀଯତୁଃ|
| ثُمَّ دَخَلُوا كَفْرَنَاحُومَ، وَلِلْوَقْتِ دَخَلَ ٱلْمَجْمَعَ فِي ٱلسَّبْتِ وَصَارَ يُعَلِّمُ. | ٢١ 21 |
ତତଃ ପରଂ କଫର୍ନାହୂମ୍ନାମକଂ ନଗରମୁପସ୍ଥାଯ ସ ୱିଶ୍ରାମଦିୱସେ ଭଜନଗ୍ରହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ସମୁପଦିଦେଶ|
| فَبُهِتُوا مِنْ تَعْلِيمِهِ لِأَنَّهُ كَانَ يُعَلِّمُهُمْ كَمَنْ لَهُ سُلْطَانٌ وَلَيْسَ كَٱلْكَتَبَةِ. | ٢٢ 22 |
ତସ୍ୟୋପଦେଶାଲ୍ଲୋକା ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ମେନିରେ ଯତଃ ସୋଧ୍ୟାପକାଇୱ ନୋପଦିଶନ୍ ପ୍ରଭାୱୱାନିୱ ପ୍ରୋପଦିଦେଶ|
| وَكَانَ فِي مَجْمَعِهِمْ رَجُلٌ بِهِ رُوحٌ نَجِسٌ، فَصَرَخَ | ٢٣ 23 |
ଅପରଞ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ ଭଜନଗୃହେ ଅପୱିତ୍ରଭୂତେନ ଗ୍ରସ୍ତ ଏକୋ ମାନୁଷ ଆସୀତ୍| ସ ଚୀତ୍ଶବ୍ଦଂ କୃତ୍ୱା କଥଯାଞ୍ଚକେ
| قَائِلًا: «آهِ! مَا لَنَا وَلَكَ يَا يَسُوعُ ٱلنَّاصِرِيُّ؟ أَتَيْتَ لِتُهْلِكَنَا! أَنَا أَعْرِفُكَ مَنْ أَنْتَ: قُدُّوسُ ٱللهِ!». | ٢٤ 24 |
ଭୋ ନାସରତୀଯ ଯୀଶୋ ତ୍ୱମସ୍ମାନ୍ ତ୍ୟଜ, ତ୍ୱଯା ସହାସ୍ମାକଂ କଃ ସମ୍ବନ୍ଧଃ? ତ୍ୱଂ କିମସ୍ମାନ୍ ନାଶଯିତୁଂ ସମାଗତଃ? ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୱିତ୍ରଲୋକ ଇତ୍ୟହଂ ଜାନାମି|
| فَٱنْتَهَرَهُ يَسُوعُ قَائِلًا: «ٱخْرَسْ! وَٱخْرُجْ مِنْهُ!». | ٢٥ 25 |
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତଂ ତର୍ଜଯିତ୍ୱା ଜଗାଦ ତୂଷ୍ଣୀଂ ଭୱ ଇତୋ ବହିର୍ଭୱ ଚ|
| فَصَرَعَهُ ٱلرُّوحُ ٱلنَّجِسُ وَصَاحَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَخَرَجَ مِنْهُ. | ٢٦ 26 |
ତତଃ ସୋଽପୱିତ୍ରଭୂତସ୍ତଂ ସମ୍ପୀଡ୍ୟ ଅତ୍ୟୁଚୈଶ୍ଚୀତ୍କୃତ୍ୟ ନିର୍ଜଗାମ|
| فَتَحَيَّرُوا كُلُّهُمْ، حَتَّى سَأَلَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا قَائِلِينَ: «مَا هَذَا؟ مَا هُوَ هَذَا ٱلتَّعْلِيمُ ٱلْجَدِيدُ؟ لِأَنَّهُ بِسُلْطَانٍ يَأْمُرُ حَتَّى ٱلْأَرْوَاحَ ٱلنَّجِسَةَ فَتُطِيعُهُ!». | ٢٧ 27 |
ତେନୈୱ ସର୍ୱ୍ୱେ ଚମତ୍କୃତ୍ୟ ପରସ୍ପରଂ କଥଯାଞ୍ଚକ୍ରିରେ, ଅହୋ କିମିଦଂ? କୀଦୃଶୋଽଯଂ ନୱ୍ୟ ଉପଦେଶଃ? ଅନେନ ପ୍ରଭାୱେନାପୱିତ୍ରଭୂତେଷ୍ୱାଜ୍ଞାପିତେଷୁ ତେ ତଦାଜ୍ଞାନୁୱର୍ତ୍ତିନୋ ଭୱନ୍ତି|
| فَخَرَجَ خَبَرُهُ لِلْوَقْتِ فِي كُلِّ ٱلْكُورَةِ ٱلْمُحِيطَةِ بِٱلْجَلِيلِ. | ٢٨ 28 |
ତଦା ତସ୍ୟ ଯଶୋ ଗାଲୀଲଶ୍ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥସର୍ୱ୍ୱଦେଶାନ୍ ୱ୍ୟାପ୍ନୋତ୍|
| وَلَمَّا خَرَجُوا مِنَ ٱلْمَجْمَعِ جَاءُوا لِلْوَقْتِ إِلَى بَيْتِ سِمْعَانَ وَأَنْدَرَاوُسَ مَعَ يَعْقُوبَ وَيُوحَنَّا، | ٢٩ 29 |
ଅପରଞ୍ଚ ତେ ଭଜନଗୃହାଦ୍ ବହି ର୍ଭୂତ୍ୱା ଯାକୂବ୍ୟୋହନ୍ଭ୍ୟାଂ ସହ ଶିମୋନ ଆନ୍ଦ୍ରିଯସ୍ୟ ଚ ନିୱେଶନଂ ପ୍ରୱିୱିଶୁଃ|
| وَكَانَتْ حَمَاةُ سِمْعَانَ مُضْطَجِعَةً مَحْمُومَةً، فَلِلْوَقْتِ أَخْبَرُوهُ عَنْهَا. | ٣٠ 30 |
ତଦା ପିତରସ୍ୟ ଶ୍ୱଶ୍ରୂର୍ଜ୍ୱରପୀଡିତା ଶଯ୍ୟାଯାମାସ୍ତ ଇତି ତେ ତଂ ଝଟିତି ୱିଜ୍ଞାପଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ|
| فَتَقَدَّمَ وَأَقَامَهَا مَاسِكًا بِيَدِهَا، فَتَرَكَتْهَا ٱلْحُمَّى حَالًا وَصَارَتْ تَخْدِمُهُمْ. | ٣١ 31 |
ତତଃ ସ ଆଗତ୍ୟ ତସ୍ୟା ହସ୍ତଂ ଧୃତ୍ୱା ତାମୁଦସ୍ଥାପଯତ୍; ତଦୈୱ ତାଂ ଜ୍ୱରୋଽତ୍ୟାକ୍ଷୀତ୍ ତତଃ ପରଂ ସା ତାନ୍ ସିଷେୱେ|
| وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ، إِذْ غَرَبَتِ ٱلشَّمْسُ، قَدَّمُوا إِلَيْهِ جَمِيعَ ٱلسُّقَمَاءِ وَٱلْمَجَانِينَ. | ٣٢ 32 |
ଅଥାସ୍ତଂ ଗତେ ରୱୌ ସନ୍ଧ୍ୟାକାଲେ ସତି ଲୋକାସ୍ତତ୍ସମୀପଂ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ରୋଗିଣୋ ଭୂତଧୃତାଂଶ୍ଚ ସମାନିନ୍ୟୁଃ|
| وَكَانَتِ ٱلْمَدِينَةُ كُلُّهَا مُجْتَمِعَةً عَلَى ٱلْبَابِ. | ٣٣ 33 |
ସର୍ୱ୍ୱେ ନାଗରିକା ଲୋକା ଦ୍ୱାରି ସଂମିଲିତାଶ୍ଚ|
| فَشَفَى كَثِيرِينَ كَانُوا مَرْضَى بِأَمْرَاضٍ مُخْتَلِفَةٍ، وَأَخْرَجَ شَيَاطِينَ كَثِيرَةً، وَلَمْ يَدَعِ ٱلشَّيَاطِينَ يَتَكَلَّمُونَ لِأَنَّهُمْ عَرَفُوهُ. | ٣٤ 34 |
ତତଃ ସ ନାନାୱିଧରୋଗିଣୋ ବହୂନ୍ ମନୁଜାନରୋଗିଣଶ୍ଚକାର ତଥା ବହୂନ୍ ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯାଞ୍ଚକାର ତାନ୍ ଭୂତାନ୍ କିମପି ୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୁଂ ନିଷିଷେଧ ଚ ଯତୋହେତୋସ୍ତେ ତମଜାନନ୍|
| وَفِي ٱلصُّبْحِ بَاكِرًا جِدًّا قَامَ وَخَرَجَ وَمَضَى إِلَى مَوْضِعٍ خَلَاءٍ، وَكَانَ يُصَلِّي هُنَاكَ، | ٣٥ 35 |
ଅପରଞ୍ଚ ସୋଽତିପ୍ରତ୍ୟୂଷେ ୱସ୍ତୁତସ୍ତୁ ରାତ୍ରିଶେଷେ ସମୁତ୍ଥାଯ ବହିର୍ଭୂଯ ନିର୍ଜନଂ ସ୍ଥାନଂ ଗତ୍ୱା ତତ୍ର ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ|
| فَتَبِعَهُ سِمْعَانُ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ. | ٣٦ 36 |
ଅନନ୍ତରଂ ଶିମୋନ୍ ତତ୍ସଙ୍ଗିନଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଗତୱନ୍ତଃ|
| وَلَمَّا وَجَدُوهُ قَالُوا لَهُ: «إِنَّ ٱلْجَمِيعَ يَطْلُبُونَكَ». | ٣٧ 37 |
ତଦୁଦ୍ଦେଶଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତମୱଦନ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାସ୍ତ୍ୱାଂ ମୃଗଯନ୍ତେ|
| فَقَالَ لَهُمْ: «لِنَذْهَبْ إِلَى ٱلْقُرَى ٱلْمُجَاوِرَةِ لِأَكْرِزَ هُنَاكَ أَيْضًا، لِأَنِّي لِهَذَا خَرَجْتُ». | ٣٨ 38 |
ତଦା ସୋଽକଥଯତ୍ ଆଗଚ୍ଛତ ୱଯଂ ସମୀପସ୍ଥାନି ନଗରାଣି ଯାମଃ, ଯତୋଽହଂ ତତ୍ର କଥାଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁଂ ବହିରାଗମମ୍|
| فَكَانَ يَكْرِزُ فِي مَجَامِعِهِمْ فِي كُلِّ ٱلْجَلِيلِ وَيُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ. | ٣٩ 39 |
ଅଥ ସ ତେଷାଂ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ଭଜନଗୃହେଷୁ କଥାଃ ପ୍ରଚାରଯାଞ୍ଚକ୍ରେ ଭୂତାନତ୍ୟାଜଯଞ୍ଚ|
| فَأَتَى إِلَيْهِ أَبْرَصُ يَطْلُبُ إِلَيْهِ جَاثِيًا وَقَائِلًا لَهُ: «إِنْ أَرَدْتَ تَقْدِرْ أَنْ تُطَهِّرَنِي». | ٤٠ 40 |
ଅନନ୍ତରମେକଃ କୁଷ୍ଠୀ ସମାଗତ୍ୟ ତତ୍ସମ୍ମୁଖେ ଜାନୁପାତଂ ୱିନଯଞ୍ଚ କୃତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍ ଯଦି ଭୱାନ୍ ଇଚ୍ଛତି ତର୍ହି ମାଂ ପରିଷ୍କର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
| فَتَحَنَّنَ يَسُوعُ وَمَدَّ يَدَهُ وَلَمَسَهُ وَقَالَ لَهُ: «أُرِيدُ، فَٱطْهُرْ!». | ٤١ 41 |
ତତଃ କୃପାଲୁ ର୍ୟୀଶୁଃ କରୌ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ତଂ ସ୍ପଷ୍ଟ୍ୱା କଥଯାମାସ
| فَلِلْوَقْتِ وَهُوَ يَتَكَلَّمُ ذَهَبَ عَنْهُ ٱلْبَرَصُ وَطَهَرَ. | ٤٢ 42 |
ମମେଚ୍ଛା ୱିଦ୍ୟତେ ତ୍ୱଂ ପରିଷ୍କୃତୋ ଭୱ| ଏତତ୍କଥାଯାଃ କଥନମାତ୍ରାତ୍ ସ କୁଷ୍ଠୀ ରୋଗାନ୍ମୁକ୍ତଃ ପରିଷ୍କୃତୋଽଭୱତ୍|
| فَٱنْتَهَرَهُ وَأَرْسَلَهُ لِلْوَقْتِ، | ٤٣ 43 |
ତଦା ସ ତଂ ୱିସୃଜନ୍ ଗାଢମାଦିଶ୍ୟ ଜଗାଦ
| وَقَالَ لَهُ: «ٱنْظُرْ، لَا تَقُلْ لِأَحَدٍ شَيْئًا، بَلِ ٱذْهَبْ أَرِ نَفْسَكَ لِلْكَاهِنِ وَقَدِّمْ عَنْ تَطْهِيرِكَ مَا أَمَرَ بِهِ مُوسَى، شَهَادَةً لَهُمْ». | ٤٤ 44 |
ସାୱଧାନୋ ଭୱ କଥାମିମାଂ କମପି ମା ୱଦ; ସ୍ୱାତ୍ମାନଂ ଯାଜକଂ ଦର୍ଶଯ, ଲୋକେଭ୍ୟଃ ସ୍ୱପରିଷ୍କୃତେଃ ପ୍ରମାଣଦାନାଯ ମୂସାନିର୍ଣୀତଂ ଯଦ୍ଦାନଂ ତଦୁତ୍ସୃଜସ୍ୱ ଚ|
| وَأَمَّا هُوَ فَخَرَجَ وَٱبْتَدَأَ يُنَادِي كَثِيرًا وَيُذِيعُ ٱلْخَبَرَ، حَتَّى لَمْ يَعُدْ يَقْدِرُ أَنْ يَدْخُلَ مَدِينَةً ظَاهِرًا، بَلْ كَانَ خَارِجًا فِي مَوَاضِعَ خَالِيَةٍ، وَكَانُوا يَأْتُونَ إِلَيْهِ مِنْ كُلِّ نَاحِيَةٍ. | ٤٥ 45 |
କିନ୍ତୁ ସ ଗତ୍ୱା ତତ୍ କର୍ମ୍ମ ଇତ୍ଥଂ ୱିସ୍ତାର୍ୟ୍ୟ ପ୍ରଚାରଯିତୁଂ ପ୍ରାରେଭେ ତେନୈୱ ଯୀଶୁଃ ପୁନଃ ସପ୍ରକାଶଂ ନଗରଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ନାଶକ୍ନୋତ୍ ତତୋହେତୋର୍ବହିଃ କାନନସ୍ଥାନେ ତସ୍ୟୌ; ତଥାପି ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗ୍ଭ୍ୟୋ ଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପମାଯଯୁଃ|
