< مَرْقُس 5 >
وَجَاءُوا إِلَى عَبْرِ ٱلْبَحْرِ إِلَى كُورَةِ ٱلْجَدَرِيِّينَ. | ١ 1 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଆରି ମେଁନେ ସିସ୍ଇଙ୍ଗ୍ ଗାଲିଲୀ କେଣ୍ତିଆନେ ଇନୁମେତା ଗରାଶୀୟଇଂନେ ଇନିଅରିଆ ୱେଚା ଆର୍କେ ।
وَلَمَّا خَرَجَ مِنَ ٱلسَّفِينَةِ لِلْوَقْتِ ٱسْتَقْبَلَهُ مِنَ ٱلْقُبُورِ إِنْسَانٌ بِهِ رُوحٌ نَجِسٌ، | ٢ 2 |
ଜିସୁ ତରାବାନ୍ ଜାର୍କ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ରାଃଚ୍ୟା ବାନ୍ ତାର୍ଚେ ମେଁ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍କେ । ମେଁନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ଗଲିଆ ବାସା ଲେଃଗେ ।
كَانَ مَسْكَنُهُ فِي ٱلْقُبُورِ، وَلَمْ يَقْدِرْ أَحَدٌ أَنْ يَرْبِطَهُ وَلَا بِسَلَاسِلَ، | ٣ 3 |
ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ରାଃଚ୍ୟା ଅରିଆ ଲେଃମ୍ୟାକେ ଆମେକେ ଜାଣ୍ଡେ ଡିଗ୍ ଗାଗ୍ ଆୟା ଆର୍କେ । ଦେକ୍ରକମ୍କି ସିକ୍ଲି ଏତେ ଡିଗ୍ ଆମେକେ ଗାଗ୍ ଆୟା ଆର୍କେ ଣ୍ତୁ ।
لِأَنَّهُ قَدْ رُبِطَ كَثِيرًا بِقُيُودٍ وَسَلَاسِلَ فَقَطَّعَ ٱلسَّلَاسِلَ وَكَسَّرَ ٱلْقُيُودَ، فَلَمْ يَقْدِرْ أَحَدٌ أَنْ يُذَلِّلَهُ. | ٤ 4 |
ଡାଗ୍ଲା ଆମେକେ ଜାବର୍ ତର୍ ନ୍ତିକାଡ଼ୁ ଆରି ସିକ୍ଲି ଏତେ ଗାଗ୍ ବିଃବମ୍ୟାକେ, ମାତର୍ ମେଁ ନ୍ତିକାଡ଼ୁ ଟେକ୍ଚାର୍ ଜଗ୍ତ୍ଲାଗ୍ ମ୍ୟାକେ ଆରି ସିକ୍ଲିକେ ଟିକ୍ଚିଚେ ଜଗ୍ତ୍ଲାଗ୍ଡିଂଗେ । ଜାଣ୍ଡେ ଡିଗ୍ ଆମେକେ ଗାଗ୍ଚେ ବ ଆୟାଆର୍କେ ଣ୍ତୁ ।
وَكَانَ دَائِمًا لَيْلًا وَنَهَارًا فِي ٱلْجِبَالِ وَفِي ٱلْقُبُورِ، يَصِيحُ وَيُجَرِّحُ نَفْسَهُ بِٱلْحِجَارَةِ. | ٥ 5 |
ମେଁ ସ୍ମି ମିଡିଗ୍ କାଲାଆଃ ରାଃଚ୍ୟା ଆରି କଣ୍ତା ଅରିଆ ଲେଃଚେ ସାର ସାଗା ମ୍ୟାକେ ଆରି ନିଜେ ମେଁ ବ୍ରି ଏତେ ଟୁଚାର୍ଚେ ଆଃଚିନା ଆଃବାନା ଡିଙ୍ଗ୍ମ୍ୟାକେ ।
فَلَمَّا رَأَى يَسُوعَ مِنْ بَعِيدٍ رَكَضَ وَسَجَدَ لَهُ، | ٦ 6 |
ରେମୁଆଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ସ୍ଲବାନ୍ କେଚେ ମେଁ ଡାଗ୍ରା ୱିର୍ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍ଚେ ମେଁନେ ସେନୁଗ୍ ଲଃୱେଗେ ।
وَصَرَخَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَقَالَ: «مَا لِي وَلَكَ يَا يَسُوعُ ٱبْنَ ٱللهِ ٱلْعَلِيِّ؟ أَسْتَحْلِفُكَ بِٱللهِ أَنْ لَا تُعَذِّبَنِي!». | ٧ 7 |
ଆରି କିରଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, ଏ ସାପାବାନ୍ ମ୍ନା ଇସ୍ପର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଜିସୁ! ନା ଏତେ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ମେଃ କାମ୍ ଲେଃକେ? ଆନାକେ ଇସ୍ପର୍ନେ ମ୍ନିରେ ମୁଣ୍ଡିଆ ବଗ୍ଣ୍ଡିଂକେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ଡଣ୍ତ୍ ଆବିଗେ ।
لِأَنَّهُ قَالَ لَهُ: «ٱخْرُجْ مِنَ ٱلْإِنْسَانِ يَا أَيُّهَا ٱلرُّوحُ ٱلنَّجِسُ». | ٨ 8 |
ଡାଗ୍ଲା ଜିସୁ ଆମେକେ ବାଲିର୍ ନ୍ସା ୱେଡିଙ୍ଗ୍ଗେ “ଏ ବୁତ୍ ଆତ୍ମା; ଆକେନ୍ ରେମୁଆଁବାନ୍ ତାର୍ୱେଲା ।”
وَسَأَلَهُ: «مَا ٱسْمُكَ؟». فَأَجَابَ قَائِلًا: «ٱسْمِي لَجِئُونُ، لِأَنَّنَا كَثِيرُونَ». | ٩ 9 |
ଜିସୁ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁକେ, “ନାଁ ମ୍ନି ମେଃନେ?” ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ବାଲିର୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ନେ ମ୍ନି ‘ବାହିନୀ’, ଡାଗ୍ଲା ନେ ଜାବର୍ ।”
وَطَلَبَ إِلَيْهِ كَثِيرًا أَنْ لَا يُرْسِلَهُمْ إِلَى خَارِجِ ٱلْكُورَةِ. | ١٠ 10 |
ଆତେନ୍ ଗଲିଆଇଂ କାକୁର୍ତି ଡିଂଚେ ବିକ୍ ସାଲିଆକେ ଜେ ମେଁ ଗଲିଆଇଂକେ ଆତେନ୍ ଏରିଆବାନ୍ ପାଦା ବେଆବିଗେ ନାମଃ ।
وَكَانَ هُنَاكَ عِنْدَ ٱلْجِبَالِ قَطِيعٌ كَبِيرٌ مِنَ ٱلْخَنَازِيرِ يَرْعَى، | ١١ 11 |
ଆତେନ୍ କଣ୍ଡା ଆଡ଼ାପାକା ଆତେନ୍ ବେଲା ଗୁବୁଗ୍ଇଂ ଗୁଲେ ମାନ୍ଦା ଚୁଚଙ୍ଗ୍ ଅଲେଙ୍ଗ୍ ଡିଂଆର୍ଗେ ।
فَطَلَبَ إِلَيْهِ كُلُّ ٱلشَّيَاطِينِ قَائِلِينَ: «أَرْسِلْنَا إِلَى ٱلْخَنَازِيرِ لِنَدْخُلَ فِيهَا». | ١٢ 12 |
ବୁତ୍ଇଂ ଜିସୁକେ କୁସାମୁତି ଡିଂଚେ ବାଲିର୍ଆର୍କେ, “ଆନେକେ ଗୁବୁଗ୍ଇଂ ଡାଗ୍ରା ବେବିଃ ତେଲା ନେଁ ମେଁଇଂନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ବିତ୍ରେ ଗାନେୱେଏ ।”
فَأَذِنَ لَهُمْ يَسُوعُ لِلْوَقْتِ. فَخَرَجَتِ ٱلْأَرْوَاحُ ٱلنَّجِسَةُ وَدَخَلَتْ فِي ٱلْخَنَازِيرِ، فَٱنْدَفَعَ ٱلْقَطِيعُ مِنْ عَلَى ٱلْجُرْفِ إِلَى ٱلْبَحْرِ. وَكَانَ نَحْوَ أَلْفَيْنِ، فَٱخْتَنَقَ فِي ٱلْبَحْرِ. | ١٣ 13 |
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଦେକ୍ରକମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେସା ଆଦେସ୍ ବିକେ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ବୁତ୍ଇଂ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଗାଗ୍ଡ଼େବାନ୍ ତାର୍ଚେ ଗୁବୁଗ୍ଇଂ ଗାଗ୍ଡ଼େ ଗାୱେଆର୍ଗେ, ଆତେନ୍ ଗୁବୁଗ୍ ମାନ୍ଦାଇଙ୍ଗ୍ ଗୁଲେ ମ୍ବାର୍ ଅଜାର୍ ଲେଃଆର୍ଗେ । ଆତେନ୍ ସାପାଜାକ ଗୁବୁଗ୍ କଣ୍ଡା ଆଃଡ଼ାବାନ୍ ଦାପ୍ରେ ୱିର୍ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍ଚେ କେଣ୍ତିଆ ବିତ୍ରେ ଲଗ୍ଡ୍ୟା ଗୁଏଃଆର୍କେ ।
وَأَمَّا رُعَاةُ ٱلْخَنَازِيرِ فَهَرَبُوا وَأَخْبَرُوا فِي ٱلْمَدِينَةِ وَفِي ٱلضِّيَاعِ. فَخَرَجُوا لِيَرَوْا مَا جَرَى. | ١٤ 14 |
ଗୁବୁଗ୍ ମାନ୍ଦାକେ ତୁର୍ତ୍ୟାରେ ୱିର୍ ଡୁଂୱେଚେ ଇନିଇଂକେ ଆକେନ୍ ସାପା ଗଟ୍ନା ଆମ୍ୟା ବିଃଆର୍କେ । ରେମୁଆଁ ମେଁନେ ଗଟେଲେଃକେ ଡାଗ୍ଚେ କିକେନ୍ସା ପାଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।
وَجَاءُوا إِلَى يَسُوعَ فَنَظَرُوا ٱلْمَجْنُونَ ٱلَّذِي كَانَ فِيهِ ٱللَّجِئُونُ جَالِسًا وَلَابِسًا وَعَاقِلًا، فَخَافُوا. | ١٥ 15 |
ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ କେଆର୍କେ ଜାଣ୍ତେନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ଅଲେଙ୍ଗ୍ନେ ଗଲିଆ ଗାଲେଃକେ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ପାଟାଇପୁଟାଇ ସଚେଃ ନିମାଣ୍ତା ଡିଂଚେ କଲେଃଗେ । ମେଁନେ ମନ୍ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଲେଃଗେ । ଆକେନ୍ କେଚେ ମେଇଙ୍ଗ୍ ବୁଟ ୱେଆର୍କେ ।
فَحَدَّثَهُمُ ٱلَّذِينَ رَأَوْا كَيْفَ جَرَى لِلْمَجْنُونِ وَعَنِ ٱلْخَنَازِيرِ. | ١٦ 16 |
ଆତ୍ଅରିଆ ଉଡ଼ି ରେମୁଆଁ ଲେଃଆର୍ଗେ ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଜିସୁ କାମ୍ ଡିଂବକ୍ନେ କେଲେଃଆର୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ବିନ୍ ରେମଆଁଇଂନେ ସେନୁଗ୍ ଗଲିଆ ସାକ୍ନେ ରେମୁଆଁନେ ଆରି ଗୁବୁଗ୍ଇଂନେ ବିତ୍ରେ ମେଃ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃଗେ, ଆତେନ୍ ସାପା ବାସଙ୍ଗ୍କେ ।
فَٱبْتَدَأُوا يَطْلُبُونَ إِلَيْهِ أَنْ يَمْضِيَ مِنْ تُخُومِهِمْ. | ١٧ 17 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ଆତେନ୍ ଇନି ଆନ୍ତାର୍ଚେ ୱିଗ୍ନେସା ଗୁଆରେ ଆର୍କେ ।
وَلَمَّا دَخَلَ ٱلسَّفِينَةَ طَلَبَ إِلَيْهِ ٱلَّذِي كَانَ مَجْنُونًا أَنْ يَكُونَ مَعَهُ، | ١٨ 18 |
ଜିସୁ ତରା ଡାଗ୍ରା କଚେ ୱିଗ୍ନେସା ତିଆର୍ ଡିଂକେ । ଜାଣ୍ଡେ ସେନୁଗ୍ ଗଲିଆ ଆସାଃଚେ ବାୟା ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃଗେ, ମେଁ ଜିସୁଏତେ ୱିଗ୍ନ୍ସା ଆମେକେ ଗୁଆରେକେ ।
فَلَمْ يَدَعْهُ يَسُوعُ، بَلْ قَالَ لَهُ: «ٱذْهَبْ إِلَى بَيْتِكَ وَإِلَى أَهْلِكَ، وَأَخْبِرْهُمْ كَمْ صَنَعَ ٱلرَّبُّ بِكَ وَرَحِمَكَ». | ١٩ 19 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ଆମେକେ ୱିଗ୍ନ୍ସା ଆଦେସ୍ ଆବିଃକେ ଣ୍ତୁ । ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନାଁ ନାଁନେ ନିଜର୍ ଡୁଆ ରେମୁଆଁଇଂ ଡାଗ୍ରା ୱିଗ୍ଲା । ମାପ୍ରୁ ନାଁନ୍ସା ମେଃ ଡିଙ୍ଗ୍ବକେ, ଆତେନ୍ ସାପା ସାମୁଆଁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଜେ ମାପ୍ରୁ ଆନାକେ ଦୟା ଡିଙ୍ଗ୍ବକେ ।”
فَمَضَى وَٱبْتَدَأَ يُنَادِي فِي ٱلْعَشْرِ ٱلْمُدُنِ كَمْ صَنَعَ بِهِ يَسُوعُ. فَتَعَجَّبَ ٱلْجَمِيعُ. | ٢٠ 20 |
ତେସା ମେଁ ୱିଗ୍କେ ଆରି ଦେକାପଲୀ ଡାଗ୍ଲା ଗୁଆକ୍ଲିଗ୍ ଇନିନେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍କେ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ଲାଗେକେ ଜେ ଜିସୁ ଡିରକମ୍ ମେଁ ନ୍ସା ଉଡ଼ି ମ୍ନାନେ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ବକେ । ସାପା ରେମୁଆଁ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ଅଁଚେ କାବା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଗେ ।
وَلَمَّا ٱجْتَازَ يَسُوعُ فِي ٱلسَّفِينَةِ أَيْضًا إِلَى ٱلْعَبْرِ، ٱجْتَمَعَ إِلَيْهِ جَمْعٌ كَثِيرٌ، وَكَانَ عِنْدَ ٱلْبَحْرِ. | ٢١ 21 |
ଜିସୁ ତରାଅରିଆ କଚେ କେଣ୍ତିଆ ଇନୁମେତା ୱେକେ । ଆରି କେଣ୍ତିଆ ଆଡ଼ା ମେଁନେ ପିତୁର୍ପାକା ଗୁଲେ ରେମୁଆଁ ରିସିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ।
وَإِذَا وَاحِدٌ مِنْ رُؤَسَاءِ ٱلْمَجْمَعِ ٱسْمُهُ يَايِرُسُ جَاءَ. وَلَمَّا رَآهُ خَرَّ عِنْدَ قَدَمَيْهِ، | ٢٢ 22 |
ଜିଉଦି ପାର୍ତନା ଡୁଆନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ନେତା ଆତ୍ଅରିଆ ପାଙ୍ଗ୍କେ । ମେଁନେ ମ୍ନି ଜାଇରସ୍ ଲେଃଗେ । ଜାଇରସ୍ ଜିସୁକେ କେକ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ମେଁ ଞ୍ଚ ବୁନ୍ଦେ ଲଃୱେକେ ।
وَطَلَبَ إِلَيْهِ كَثِيرًا قَائِلًا: «ٱبْنَتِي ٱلصَّغِيرَةُ عَلَى آخِرِ نَسَمَةٍ. لَيْتَكَ تَأْتِي وَتَضَعُ يَدَكَ عَلَيْهَا لِتُشْفَى فَتَحْيَا!». | ٢٣ 23 |
ମେଁ କାକୁର୍ତି ଡିଂଚେ ଜିସୁକେ ବିକ୍ ସାଲ୍ୟାକେ, “ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଡାଆଁ ଗଡ଼େଅ ଗୁଏନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା । ଲିବିସଃ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ନାଁ ପାଙ୍ଗ୍ଲା ମେଁନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ନ୍ତି ବ ତେଲା ମେଁ ନିମାଣ୍ତା ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଏ ଆରି ଜିବନ୍ ବାଏ ।”
فَمَضَى مَعَهُ وَتَبِعَهُ جَمْعٌ كَثِيرٌ وَكَانُوا يَزْحَمُونَهُ. | ٢٤ 24 |
ଜିସୁ ଜାଇରସ୍ ଏତେ ତାର୍କେ । ଜବର୍ ରେମୁଆଁ ଜିସୁନେ ପ୍ଲା ୱେ ଆର୍କେ । ଗଉଲି ଡିଙ୍ଗ୍ଲା ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁନେ ପାକା ଟେଚା ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍ ଡିଂଆର୍ଗେ ।
وَٱمْرَأَةٌ بِنَزْفِ دَمٍ مُنْذُ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ سَنَةً، | ٢٥ 25 |
ଆତ୍ ଅରିଆ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏ ଲେଃଗେ । ୱେକ୍ନେ ଗମ୍ବାର୍ ମୁଆଁ ସାଚେ ମେଁନେ ଆବୁଲେଃ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃଗେ ।
وَقَدْ تَأَلَّمَتْ كَثِيرًا مِنْ أَطِبَّاءَ كَثِيرِينَ، وَأَنْفَقَتْ كُلَّ مَا عِنْدَهَا وَلَمْ تَنْتَفِعْ شَيْئًا، بَلْ صَارَتْ إِلَى حَالٍ أَرْدَأَ. | ٢٦ 26 |
ଗୁଲୁଏ ଗଦାର୍ କାନାଇଙ୍ଗ୍ ଅଲେଙ୍ଗ୍ ଆଃଡାଚେ ମେଁ ଲାକାଃ ୱେଲେଗେ । ମେଁ ଜବର୍ ଦୁକ୍ ବାଡିଂଗେ, ମେଁନେ ସାପା ଡାବୁ କର୍ଚ ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଲେଃଗେ । ଏଲେଡିଗ୍ ମେଁନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ । ତେଲା ମେଁନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ଜବର୍ ଜବର୍ ଆଃ ଦଦିଆ ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେ ଲେଃଗେ ।
لَمَّا سَمِعَتْ بِيَسُوعَ، جَاءَتْ فِي ٱلْجَمْعِ مِنْ وَرَاءُ، وَمَسَّتْ ثَوْبَهُ، | ٢٧ 27 |
ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏ ଜିସୁନେ ସାମୁଆଁ ଅଁଚେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ଏତେ ମେଇଙ୍ଗ୍ନେ ପ୍ଲା ୱେକେ । ମେଁ ପ୍ଲା ପାକାବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁନେ ପାଟାଇ ଜାଲିପୁଆଃକେ ଲିଗ୍କେ ।
لِأَنَّهَا قَالَتْ: «إِنْ مَسَسْتُ وَلَوْ ثِيَابَهُ شُفِيتُ». | ٢٨ 28 |
ମେଁ ମନେ ମନେ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଂଗେ, ନିଂ ମେଁନେ ପାଟାଇ ନ୍ଲିଗ୍ଲା ନେଙ୍ଗ୍ ନିମାଣ୍ତା ଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ଏ ।
فَلِلْوَقْتِ جَفَّ يَنْبُوعُ دَمِهَا، وَعَلِمَتْ فِي جِسْمِهَا أَنَّهَا قَدْ بَرِئَتْ مِنَ ٱلدَّاءِ. | ٢٩ 29 |
ମେଁ ଜିସୁନେ ପାଟାଇ ଲିଗ୍କ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ମେଁନେ ଆବୁଲେଃ ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ମ୍ୟା ବନ୍ଦ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଗେ ଆରି ମେଁନେ ଗାଗ୍ଡ଼େନେ ରଗ୍ବିଆଦି ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଗେ ଡାଗ୍ଚେ ମେଁ ବାବେକେ ।
فَلِلْوَقْتِ ٱلْتَفَتَ يَسُوعُ بَيْنَ ٱلْجَمْعِ شَاعِرًا فِي نَفْسِهِ بِٱلْقُوَّةِ ٱلَّتِي خَرَجَتْ مِنْهُ، وَقَالَ: «مَنْ لَمَسَ ثِيَابِي؟». | ٣٠ 30 |
ଆତେନ୍ ବେଲା ଜିସୁ ମନେ ବାବେକେ ଜେ ମେଁନେ ବାନ୍ ବପୁ ତାର୍ ୱେଲେଃକେ । ମେଁ ତୁଆଁ ବିଃକେ ଆରି ପ୍ଲା ପାକା ପୁଏଚେ ସାଲିଆକୁକେ, “ନେଙ୍ଗ୍ନେ ପାଟାଇ ଜାଣ୍ତେ ଲିଗ୍କେ?”
فَقَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «أَنْتَ تَنْظُرُ ٱلْجَمْعَ يَزْحَمُكَ، وَتَقُولُ: مَنْ لَمَسَنِي؟». | ٣١ 31 |
ସିସ୍ଇଂ ଜିସୁକେ ବାଲିର୍ ଆର୍କେ, “ଆକ୍ଅରିଆ ତ ଗୁଲୁଏ ରେମୁଆଁ ନାଁନେ ପାକା ଟମେଗ୍ଚେ ୱେଡିଂଆର୍କେ । ଆରି ନାଁ ସାଲ୍ୟାକୁ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ, ଆନେଙ୍ଗ୍ ଜାଣ୍ତେ ଲିଗ୍କେ?”
وَكَانَ يَنْظُرُ حَوْلَهُ لِيَرَى ٱلَّتِي فَعَلَتْ هَذَا. | ٣٢ 32 |
ଡାଗ୍ଲା ଜିସୁ ଆନିଂକେ ଜାଣ୍ଡେ ଲିଗ୍କେ ଡାଗ୍ଚେ ପିତୁର୍ପାକା ମୁଆଃ କିକେନେ ଲାଗେକେ ।
وَأَمَّا ٱلْمَرْأَةُ فَجَاءَتْ وَهِيَ خَائِفَةٌ وَمُرْتَعِدَةٌ، عَالِمَةً بِمَا حَصَلَ لَهَا، فَخَرَّتْ وَقَالَتْ لَهُ ٱلْحَقَّ كُلَّهُ. | ٣٣ 33 |
ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏଃ ମ୍ୟାଲେଃକେ ଜେ ମେଁ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଲେଗେ । ତେସା ମେଁ ଜୁର୍ ଜୁର୍ଚେ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁନେ ଞ୍ଚ ବୁନ୍ଦେ ଲଃୱେଗେ । ମେଁ ବୁଟଚେ ଜୁର୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ । ମେଁ ଜିସୁକେ ସାପା ସତ୍ ସାମୁଆଁ ଆଃମ୍ୟାଃକେ ।
فَقَالَ لَهَا: «يَا ٱبْنَةُ، إِيمَانُكِ قَدْ شَفَاكِ، ٱذْهَبِي بِسَلَامٍ وَكُونِي صَحِيحَةً مِنْ دَائِكِ». | ٣٤ 34 |
ଜିସୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଏ ଗଡ଼େଅ; ନାନେ ବିସ୍ବାସ୍ ଆନାକେ ନିମାଣ୍ତା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ବକେ । ସାନ୍ତିରେ ୱିଗ୍ଲା ଆରି ନାଁନେ ରଗ୍ବାନ୍ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ ।”
وَبَيْنَمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ جَاءُوا مِنْ دَارِ رَئِيسِ ٱلْمَجْمَعِ قَائِلِينَ: «ٱبْنَتُكَ مَاتَتْ. لِمَاذَا تُتْعِبُ ٱلْمُعَلِّمَ بَعْدُ؟». | ٣٥ 35 |
ଜିସୁ ଆତ୍ଅରିଆ ଆକେନ୍ ସାପା ସାମୁଆଁ ବାଲିର୍କ୍ନେ ବେଲା ଜିଉଦିଇଂନେ ପାର୍ତନା ଡୁଆନେ ନେତା ଜାଇରସ୍ ଡୁଆବାନ୍ ଉଡ଼ିରୁଆ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଆମେକେ ବାଲିର୍କେ, “ନାନେ ସେଲାମ୍ବୁଏଅ ଗୁଏଗେ । ପ୍ରେକ୍ ନ୍ସା ନାଁ ଗୁରୁ, ଜିସୁକେ ସରାଃ ମେଃନ୍ସା ତେରେପେତେ ନାରାଡିଙ୍ଗ୍ଏ?”
فَسَمِعَ يَسُوعُ لِوَقْتِهِ ٱلْكَلِمَةَ ٱلَّتِي قِيلَتْ، فَقَالَ لِرَئِيسِ ٱلْمَجْمَعِ: «لَا تَخَفْ! آمِنْ فَقَطْ». | ٣٦ 36 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ସାମୁଆଁ ଅଁ ଆଃଡାଚେ ଜିଉଦି ପାର୍ତନା ଡୁଆନେ ନେତାକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଆବ୍ଟଗେପା ନାମଃ; ମାତର୍ ବିସ୍ବାସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।”
وَلَمْ يَدَعْ أَحَدًا يَتْبَعُهُ إِلَّا بُطْرُسَ وَيَعْقُوبَ، وَيُوحَنَّا أَخَا يَعْقُوبَ. | ٣٧ 37 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ ସାପା ରେମୁଆଁକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ପିତର ଜାକୁବ ଆରି ମେଁନେ ବୟାଁଣ୍ତେ ଜହନ ଏତେ ୱା ଡୁଙ୍ଗ୍ୱେକେ ।
فَجَاءَ إِلَى بَيْتِ رَئِيسِ ٱلْمَجْمَعِ وَرَأَى ضَجِيجًا. يَبْكُونَ وَيُوَلْوِلُونَ كَثِيرًا. | ٣٨ 38 |
ମେଁଇଙ୍ଗ୍ ଜିଉଦି ପାର୍ତନା ଡୁଆନେ ନେତାନେ ଡୁଆନ୍ନିଆ ୱେଆର୍କେ । ମେଁ ଆତ୍ଅରିଆ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଜାବର୍ ୱାସାର୍ଚେ ହ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କ୍ନେ ଆରି ଆତ୍ ଅରିଆ ଜବର୍ ସାର ସାଗା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କ୍ନେ କେକେ ।
فَدَخَلَ وَقَالَ لَهُمْ: «لِمَاذَا تَضِجُّونَ وَتَبْكُونَ؟ لَمْ تَمُتِ ٱلصَّبِيَّةُ لَكِنَّهَا نَائِمَةٌ». | ٣٩ 39 |
ଜିସୁ ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ଗାଚେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍କେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ପେ ସାପାରେ ମେଁନ୍ସା ଅଃକେନ୍ ସାରସାଗାଃଚେ ହ ପେଡିଙ୍ଗ୍? ଆକେନ୍ ଗଡ଼େଅ ଆଗୁଏକେ ଣ୍ତୁ ମେଁ ମାତର୍ ଡୁଲେଃଗ୍ ଲେଃକେ ।” ଆକେନ୍ ଅଁଚେ ସାପା ରେମୁଆଁ ଜିସୁକେ ଏଃଲ୍ୟା ଆର୍କେ ।
فَضَحِكُوا عَلَيْهِ. أَمَّا هُوَ فَأَخْرَجَ ٱلْجَمِيعَ، وَأَخَذَ أَبَا ٱلصَّبِيَّةِ وَأُمَّهَا وَٱلَّذِينَ مَعَهُ وَدَخَلَ حَيْثُ كَانَتِ ٱلصَّبِيَّةُ مُضْطَجِعَةً، | ٤٠ 40 |
ମାତର୍ ମେଁ ସାପା ରେମୁଆଁକେ ଡୁଆବାନ୍ ବାଜାର୍ ବେ ବିକେ । ମାତର୍ ଗଡ଼େଅନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍ ଆବା ଆରି ମେଁ ଏତେ ପାଙ୍ଗ୍ଲେଃକ୍ନେ ସିସ୍ଇଙ୍ଗ୍କେ ସଙ୍ଗେ ଡୁଙ୍ଗ୍ୱେଚେ ଗଡ଼େଅ ଆଣ୍ତିନେ ବାକ୍ରା ଡୁଲେଗ୍ ଲେଃକେ ଆତେନ୍ ବାକ୍ରା ୱେଆର୍କେ ।
وَأَمْسَكَ بِيَدِ ٱلصَّبِيَّةِ وَقَالَ لَهَا: «طَلِيثَا، قُومِي!». ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: يَا صَبِيَّةُ، لَكِ أَقُولُ: قُومِي! | ٤١ 41 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଗଡ଼େଅନେ ନ୍ତି ସାଚେ ଆମେକେ ବାଲିର୍କେ, “ଟାଲିଥା କୁମ୍” ଡାଗ୍ଲା “ଏ ଗଡ଼େଅ, ନେଙ୍ଗ୍ ଆନାକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂକେ ତଃଡ଼ିଆ ।”
وَلِلْوَقْتِ قَامَتِ ٱلصَّبِيَّةُ وَمَشَتْ، لِأَنَّهَا كَانَتِ ٱبْنَةَ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ سَنَةً. فَبُهِتُوا بَهْتًا عَظِيمًا. | ٤٢ 42 |
ଗଡ଼େଅ ଜିଆ ଜିଆ ତଡ଼ିଆଚେ ତୁଆଁକେ ଆରି ଅଲେଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଲେକେ । ଗଡ଼େଅନେ ବଏସ୍ ଗମ୍ୱାର୍ ମୁହା ଡିଙ୍ଗ୍ଲେକେ । ସାପାରେ କେଚେ ଜବର୍ ଇରିଆତୁଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଆର୍ଗେ ।
فَأَوْصَاهُمْ كَثِيرًا أَنْ لَا يَعْلَمَ أَحَدٌ بِذَلِكَ. وَقَالَ أَنْ تُعْطَى لِتَأْكُلَ. | ٤٣ 43 |
ଜିସୁ ଆକେନ୍ ସାପା ସାମୁଆଁ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଆରାଃମ୍ୟାଃଗ୍ପା ଡାଗ୍ଚେ ଗଡ଼େଅନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍ଡେ ଆବାଡ଼େକେ ଡାଟାମ୍ ବାବ୍ରେ ବୁଦି ବିକେ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଗଡ଼େଅନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍ଡେ ଆବାଡ଼େକେ ବାଲିର୍କେ, ଗଡ଼େଅକେ ମେଃଡିଗ୍ ଚୁଚଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ବିଃପା ।