مَرْقُس 15
| وَلِلْوَقْتِ فِي ٱلصَّبَاحِ تَشَاوَرَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخُ وَٱلْكَتَبَةُ وَٱلْمَجْمَعُ كُلُّهُ، فَأَوْثَقُوا يَسُوعَ وَمَضَوْا بِهِ وَأَسْلَمُوهُ إِلَى بِيلَاطُسَ. | ١ 1 |
អថ ប្រភាតេ សតិ ប្រធានយាជកាះ ប្រាញ្ច ឧបាធ្យាយាះ សវ៌្វេ មន្ត្រិណឝ្ច សភាំ ក្ឫត្វា យីឝុំ ពន្ធយិត្វ បីលាតាខ្យស្យ ទេឝាធិបតេះ សវិធំ នីត្វា សមប៌យាមាសុះ។
| فَسَأَلَهُ بِيلَاطُسُ: «أَنْتَ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟». فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُ: «أَنْتَ تَقُولُ». | ٢ 2 |
តទា បីលាតស្តំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ត្វំ កិំ យិហូទីយលោកានាំ រាជា? តតះ ស ប្រត្យុក្តវាន៑ សត្យំ វទសិ។
| وَكَانَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ يَشْتَكُونَ عَلَيْهِ كَثِيرًا. | ٣ 3 |
អបរំ ប្រធានយាជកាស្តស្យ ពហុឞុ វាក្យេឞុ ទោឞមារោបយាញ្ចក្រុះ កិន្តុ ស កិមបិ ន ប្រត្យុវាច។
| فَسَأَلَهُ بِيلَاطُسُ أَيْضًا قَائِلًا: «أَمَا تُجِيبُ بِشَيْءٍ؟ اُنْظُرْ كَمْ يَشْهَدُونَ عَلَيْكَ!». | ٤ 4 |
តទានីំ បីលាតស្តំ បុនះ បប្រច្ឆ ត្វំ កិំ នោត្តរយសិ? បឝ្យៃតេ ត្វទ្វិរុទ្ធំ កតិឞុ សាធ្យេឞុ សាក្ឞំ ទទតិ។
| فَلَمْ يُجِبْ يَسُوعُ أَيْضًا بِشَيْءٍ حَتَّى تَعَجَّبَ بِيلَاطُسُ. | ٥ 5 |
កន្តុ យីឝុស្តទាបិ នោត្តរំ ទទៅ តតះ បីលាត អាឝ្ចយ៌្យំ ជគាម។
| وَكَانَ يُطْلِقُ لَهُمْ فِي كُلِّ عِيدٍ أَسِيرًا وَاحِدًا، مَنْ طَلَبُوهُ. | ٦ 6 |
អបរញ្ច ការាពទ្ធេ កស្តិំឝ្ចិត៑ ជនេ តន្មហោត្សវកាលេ លោកៃ រ្យាចិតេ ទេឝាធិបតិស្តំ មោចយតិ។
| وَكَانَ ٱلْمُسَمَّى بَارَابَاسَ مُوثَقًا مَعَ رُفَقَائِهِ فِي ٱلْفِتْنَةِ، ٱلَّذِينَ فِي ٱلْفِتْنَةِ فَعَلُوا قَتْلًا. | ٧ 7 |
យេ ច បូវ៌្វមុបប្លវមកាឞ៌ុរុបប្លវេ វធមបិ ក្ឫតវន្តស្តេឞាំ មធ្យេ តទានោំ ពរព្ពានាមក ឯកោ ពទ្ធ អាសីត៑។
| فَصَرَخَ ٱلْجَمْعُ وَٱبْتَدَأُوا يَطْلُبُونَ أَنْ يَفْعَلَ كَمَا كَانَ دَائِمًا يَفْعَلُ لَهُمْ. | ٨ 8 |
អតោ ហេតោះ បូវ៌្វាបរីយាំ រីតិកថាំ កថយិត្វា លោកា ឧច្ចៃរុវន្តះ បីលាតស្យ សមក្ឞំ និវេទយាមាសុះ។
| فَأَجَابَهُمْ بِيلَاطُسُ قَائِلًا: «أَتُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ مَلِكَ ٱلْيَهُودِ؟». | ٩ 9 |
តទា បីលាតស្តានាចខ្យៅ តហ៌ិ កិំ យិហូទីយានាំ រាជានំ មោចយិឞ្យាមិ? យុឞ្មាភិះ កិមិឞ្យតេ?
| لِأَنَّهُ عَرَفَ أَنَّ رُؤَسَاءَ ٱلْكَهَنَةِ كَانُوا قَدْ أَسْلَمُوهُ حَسَدًا. | ١٠ 10 |
យតះ ប្រធានយាជកា ឦឞ៌្យាត ឯវ យីឝុំ សមាប៌យន្និតិ ស វិវេទ។
| فَهَيَّجَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ ٱلْجَمْعَ لِكَيْ يُطْلِقَ لَهُمْ بِٱلْحَرِيِّ بَارَابَاسَ. | ١١ 11 |
កិន្តុ យថា ពរព្ពាំ មោចយតិ តថា ប្រាត៌្ហយិតុំ ប្រធានយាជកា លោកាន៑ ប្រវត៌្តយាមាសុះ។
| فَأجَابَ بِيلَاطُسُ أَيْضًا وَقَالَ لَهُمْ: «فَمَاذَا تُرِيدُونَ أَنْ أَفْعَلَ بِٱلَّذِي تَدْعُونَهُ مَلِكَ ٱلْيَهُودِ؟» | ١٢ 12 |
អថ បីលាតះ បុនះ ប្ឫឞ្ដវាន៑ តហ៌ិ យំ យិហូទីយានាំ រាជេតិ វទថ តស្យ កិំ ករិឞ្យាមិ យុឞ្មាភិះ កិមិឞ្យតេ?
| فَصَرَخُوا أَيْضًا: «ٱصْلِبْهُ!». | ١٣ 13 |
តទា តេ បុនរបិ ប្រោច្ចៃះ ប្រោចុស្តំ ក្រុឝេ វេធយ។
| فَقَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «وَأَيَّ شَرٍّ عَمِلَ؟» فَٱزْدَادُوا جِدًّا صُرَاخًا: «ٱصْلِبْهُ!». | ١٤ 14 |
តស្មាត៑ បីលាតះ កថិតវាន៑ កុតះ? ស កិំ កុកម៌្ម ក្ឫតវាន៑? កិន្តុ តេ បុនឝ្ច រុវន្តោ វ្យាជហ្រុស្តំ ក្រុឝេ វេធយ។
| فَبِيلَاطُسُ إِذْ كَانَ يُرِيدُ أَنْ يَعْمَلَ لِلْجَمْعِ مَا يُرْضِيهِمْ، أَطْلَقَ لَهُمْ بَارَابَاسَ، وَأَسْلَمَ يَسُوعَ، بَعْدَمَا جَلَدَهُ، لِيُصْلَبَ. | ١٥ 15 |
តទា បីលាតះ សវ៌្វាល្លោកាន៑ តោឞយិតុមិច្ឆន៑ ពរព្ពាំ មោចយិត្វា យីឝុំ កឝាភិះ ប្រហ្ឫត្យ ក្រុឝេ វេទ្ធុំ តំ សមប៌យាម្ពភូវ។
| فَمَضَى بِهِ ٱلْعَسْكَرُ إِلَى دَاخِلِ ٱلدَّارِ، ٱلَّتِي هِيَ دَارُ ٱلْوِلَايَةِ، وَجَمَعُوا كُلَّ ٱلْكَتِيبَةِ. | ١٦ 16 |
អនន្តរំ សៃន្យគណោៜដ្ដាលិកាម៑ អត៌្ហាទ៑ អធិបតេ រ្គ្ឫហំ យីឝុំ នីត្វា សេនានិវហំ សមាហុយត៑។
| وَأَلْبَسُوهُ أُرْجُوَانًا، وَضَفَرُوا إِكْلِيلًا مِنْ شَوْكٍ وَوَضَعُوهُ عَلَيْهِ، | ١٧ 17 |
បឝ្ចាត៑ តេ តំ ធូមលវណ៌វស្ត្រំ បរិធាប្យ កណ្ដកមុកុដំ រចយិត្វា ឝិរសិ សមារោប្យ
| وَٱبْتَدَأُوا يُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ قَائِلِينَ: «ٱلسَّلَامُ يَا مَلِكَ ٱلْيَهُودِ!». | ١٨ 18 |
ហេ យិហូទីយានាំ រាជន៑ នមស្ការ ឥត្យុក្ត្វា តំ នមស្កត៌្តាមារេភិរេ។
| وَكَانُوا يَضْرِبُونَهُ عَلَى رَأْسِهِ بِقَصَبَةٍ، وَيَبْصُقُونَ عَلَيْهِ، ثُمَّ يَسْجُدُونَ لَهُ جَاثِينَ عَلَى رُكَبِهِمْ. | ١٩ 19 |
តស្យោត្តមាង្គេ វេត្រាឃាតំ ចក្រុស្តទ្គាត្រេ និឞ្ឋីវញ្ច និចិក្ឞិបុះ, តថា តស្យ សម្មុខេ ជានុបាតំ ប្រណោមុះ
| وَبَعْدَمَا ٱسْتَهْزَأُوا بِهِ، نَزَعُوا عَنْهُ ٱلْأُرْجُوانَ وَأَلْبَسُوهُ ثِيَابَهُ، ثُمَّ خَرَجُوا بِهِ لِيَصْلِبُوهُ. | ٢٠ 20 |
ឥត្ថមុបហស្យ ធូម្រវណ៌វស្ត្រម៑ ឧត្តាយ៌្យ តស្យ វស្ត្រំ តំ បយ៌្យធាបយន៑ ក្រុឝេ វេទ្ធុំ ពហិន៌ិន្យុឝ្ច។
| فَسَخَّرُوا رَجُلًا مُجْتَازًا كَانَ آتِيًا مِنَ ٱلْحَقْلِ، وَهُوَ سِمْعَانُ ٱلْقَيْرَوَانِيُّ أَبُو أَلَكْسَنْدَرُسَ وَرُوفُسَ، لِيَحْمِلَ صَلِيبَهُ. | ٢١ 21 |
តតះ បរំ សេកន្ទរស្យ រុផស្យ ច បិតា ឝិមោន្នាមា កុរីណីយលោក ឯកះ កុតឝ្ចិទ៑ គ្រាមាទេត្យ បថិ យាតិ តំ តេ យីឝោះ ក្រុឝំ វោឍុំ ពលាទ៑ ទធ្នុះ។
| وَجَاءُوا بِهِ إِلَى مَوْضِعِ «جُلْجُثَةَ» ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ مَوْضِعُ «جُمْجُمَةٍ». | ٢٢ 22 |
អថ គុល្គល្តា អត៌្ហាត៑ ឝិរះកបាលនាមកំ ស្ថានំ យីឝុមានីយ
| وَأَعْطَوْهُ خَمْرًا مَمْزُوجَةً بِمُرٍّ لِيَشْرَبَ، فَلَمْ يَقْبَلْ. | ٢٣ 23 |
តេ គន្ធរសមិឝ្រិតំ ទ្រាក្ឞារសំ បាតុំ តស្មៃ ទទុះ កិន្តុ ស ន ជគ្រាហ។
| وَلَمَّا صَلَبُوهُ ٱقْتَسَمُوا ثِيَابَهُ مُقْتَرِعِينَ عَلَيْهَا: مَاذَا يَأْخُذُ كُلُّ وَاحِدٍ؟ | ٢٤ 24 |
តស្មិន៑ ក្រុឝេ វិទ្ធេ សតិ តេឞាមេកៃកឝះ កិំ ប្រាប្ស្យតីតិ និណ៌យាយ
| وَكَانَتِ ٱلسَّاعَةُ ٱلثَّالِثَةُ فَصَلَبُوهُ. | ٢٥ 25 |
តស្យ បរិធេយានាំ វិភាគាត៌្ហំ គុដិកាបាតំ ចក្រុះ។
| وَكَانَ عُنْوَانُ عِلَّتِهِ مَكْتُوبًا: «مَلِكُ ٱلْيَهُودِ». | ٢٦ 26 |
អបរម៑ ឯឞ យិហូទីយានាំ រាជេតិ លិខិតំ ទោឞបត្រំ តស្យ ឝិរឩទ៌្វ្វម៑ អារោបយាញ្ចក្រុះ។
| وَصَلَبُوا مَعَهُ لِصَّيْنِ، وَاحِدًا عَنْ يَمِينِهِ وَآخَرَ عَنْ يَسَارِهِ. | ٢٧ 27 |
តស្យ វាមទក្ឞិណយោ រ្ទ្វៅ ចៅរៅ ក្រុឝយោ រ្វិវិធាតេ។
| فَتَمَّ ٱلْكِتَابُ ٱلْقَائِلُ: «وَأُحْصِيَ مَعَ أَثَمَةٍ». | ٢٨ 28 |
តេនៃវ "អបរាធិជនៃះ សាទ៌្ធំ ស គណិតោ ភវិឞ្យតិ," ឥតិ ឝាស្ត្រោក្តំ វចនំ សិទ្ធមភូត។
| وَكَانَ ٱلْمُجْتَازُونَ يُجَدِّفُونَ عَلَيْهِ، وَهُمْ يَهُزُّونَ رُؤُوسَهُمْ قَائِلِينَ: «آهِ يَا نَاقِضَ ٱلْهَيْكَلِ وَبَانِيَهُ فِي ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ! | ٢٩ 29 |
អនន្តរំ មាគ៌េ យេ យេ លោកា គមនាគមនេ ចក្រុស្តេ សវ៌្វ ឯវ ឝិរាំស្យាន្ទោល្យ និន្ទន្តោ ជគទុះ, រេ មន្ទិរនាឝក រេ ទិនត្រយមធ្យេ តន្និម៌្មាយក,
| خَلِّصْ نَفْسَكَ وَٱنْزِلْ عَنِ ٱلصَّلِيبِ!». | ٣٠ 30 |
អធុនាត្មានម៑ អវិត្វា ក្រុឝាទវរោហ។
| وَكَذَلِكَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَهُمْ مُسْتَهْزِئُونَ فِيمَا بَيْنَهُمْ مَعَ ٱلْكَتَبَةِ، قَالُوا: «خَلَّصَ آخَرِينَ وَأَمَّا نَفْسُهُ فَمَا يَقْدِرُ أَنْ يُخَلِّصَهَا! | ٣١ 31 |
កិញ្ច ប្រធានយាជកា អធ្យាបកាឝ្ច តទ្វត៑ តិរស្ក្ឫត្យ បរស្បរំ ចចក្ឞិរេ ឯឞ បរានាវត៑ កិន្តុ ស្វមវិតុំ ន ឝក្នោតិ។
| لِيَنْزِلِ ٱلْآنَ ٱلْمَسِيحُ مَلِكُ إِسْرَائِيلَ عَنِ ٱلصَّلِيبِ، لِنَرَى وَنُؤْمِنَ!». وَٱللَّذَانِ صُلِبَا مَعَهُ كَانَا يُعَيِّرَانِهِ. | ٣٢ 32 |
យទីស្រាយេលោ រាជាភិឞិក្តស្ត្រាតា ភវតិ តហ៌្យធុនៃន ក្រុឝាទវរោហតុ វយំ តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា វិឝ្វសិឞ្យាមះ; កិញ្ច យៅ លោកៅ តេន សាទ៌្ធំ ក្រុឝេ ៜវិធ្យេតាំ តាវបិ តំ និព៌្ហត៌្សយាមាសតុះ។
| وَلَمَّا كَانَتِ ٱلسَّاعَةُ ٱلسَّادِسَةُ، كَانَتْ ظُلْمَةٌ عَلَى ٱلْأَرْضِ كُلِّهَا إِلَى ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ. | ٣٣ 33 |
អថ ទ្វិតីយយាមាត៑ ត្ឫតីយយាមំ យាវត៑ សវ៌្វោ ទេឝះ សាន្ធការោភូត៑។
| وَفِي ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ صَرَخَ يَسُوعُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا: «إِلُوِي، إِلُوِي، لَمَا شَبَقْتَنِي؟». اَلَّذِي تَفْسِيرُهُ: إِلَهِي، إِلَهِي، لِمَاذَا تَرَكْتَنِي؟ | ٣٤ 34 |
តតស្ត្ឫតីយប្រហរេ យីឝុរុច្ចៃរវទត៑ ឯលី ឯលី លាមា ឝិវក្តនី អត៌្ហាទ៑ "ហេ មទីឝ មទីឝ ត្វំ បយ៌្យត្យាក្ឞីះ កុតោ ហិ មាំ?"
| فَقَالَ قَوْمٌ مِنَ ٱلْحَاضِرِينَ لَمَّا سَمِعُوا: «هُوَذَا يُنَادِي إِيلِيَّا». | ٣٥ 35 |
តទា សមីបស្ថលោកានាំ កេចិត៑ តទ្វាក្យំ និឝម្យាចខ្យុះ បឝ្យៃឞ ឯលិយម៑ អាហូយតិ។
| فَرَكَضَ وَاحِدٌ وَمَلَأَ إِسْفِنْجَةً خَلًّا وَجَعَلَهَا عَلَى قَصَبَةٍ وَسَقَاهُ قَائِلًا: «ٱتْرُكُوا. لِنَرَ هَلْ يَأْتِي إِيلِيَّا لِيُنْزِلَهُ!». | ٣٦ 36 |
តត ឯកោ ជនោ ធាវិត្វាគត្យ ស្បញ្ជេ ៜម្លរសំ បូរយិត្វា តំ នឌាគ្រេ និធាយ បាតុំ តស្មៃ ទត្ត្វាវទត៑ តិឞ្ឋ ឯលិយ ឯនមវរោហយិតុម៑ ឯតិ ន វេតិ បឝ្យាមិ។
| فَصَرَخَ يَسُوعُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَأَسْلَمَ ٱلرُّوحَ. | ٣٧ 37 |
អថ យីឝុរុច្ចៃះ សមាហូយ ប្រាណាន៑ ជហៅ។
| وَٱنْشَقَّ حِجَابُ ٱلْهَيْكَلِ إِلَى ٱثْنَيْنِ، مِنْ فَوْقُ إِلَى أَسْفَلُ. | ٣٨ 38 |
តទា មន្ទិរស្យ ជវនិកោទ៌្វ្វាទធះរ្យ្យន្តា វិទីណ៌ា ទ្វិខណ្ឌាភូត៑។
| وَلَمَّا رَأَى قَائِدُ ٱلْمِئَةِ ٱلْوَاقِفُ مُقَابِلَهُ أَنَّهُ صَرَخَ هَكَذَا وَأَسْلَمَ ٱلرُّوحَ، قَالَ: «حَقًّا كَانَ هَذَا ٱلْإِنْسَانُ ٱبْنَ ٱللهِ!» | ٣٩ 39 |
កិញ្ច ឥត្ថមុច្ចៃរាហូយ ប្រាណាន៑ ត្យជន្តំ តំ ទ្ឫឞ្ទ្វា តទ្រក្ឞណាយ និយុក្តោ យះ សេនាបតិរាសីត៑ សោវទត៑ នរោយម៑ ឦឝ្វរបុត្រ ឥតិ សត្យម៑។
| وَكَانَتْ أَيْضًا نِسَاءٌ يَنْظُرْنَ مِنْ بَعِيدٍ، بَيْنَهُنَّ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ، وَمَرْيَمُ أُمُّ يَعْقُوبَ ٱلصَّغِيرِ وَيُوسِي، وَسَالُومَةُ، | ٤٠ 40 |
តទានីំ មគ្ទលីនី មរិសម៑ កនិឞ្ឋយាកូពោ យោសេឝ្ច មាតាន្យមរិយម៑ ឝាលោមី ច យាះ ស្ត្រិយោ
| ٱللَّوَاتِي أَيْضًا تَبِعْنَهُ وَخَدَمْنَهُ حِينَ كَانَ فِي ٱلْجَلِيلِ. وَأُخَرُ كَثِيرَاتٌ ٱللَّوَاتِي صَعِدْنَ مَعَهُ إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ٤١ 41 |
គាលីល្ប្រទេឝេ យីឝុំ សេវិត្វា តទនុគាមិន្យោ ជាតា ឥមាស្តទន្យាឝ្ច យា អនេកា នាយ៌ោ យីឝុនា សាទ៌្ធំ យិរូឝាលមមាយាតាស្តាឝ្ច ទូរាត៑ តានិ ទទ្ឫឝុះ។
| وَلَمَّا كَانَ ٱلْمَسَاءُ، إِذْ كَانَ ٱلِٱسْتِعْدَادُ، أَيْ مَا قَبْلَ ٱلسَّبْتِ، | ٤٢ 42 |
អថាសាទនទិនស្យាត៌្ហាទ៑ វិឝ្រាមវារាត៑ បូវ៌្វទិនស្យ សាយំកាល អាគត
| جَاءَ يُوسُفُ ٱلَّذِي مِنَ ٱلرَّامَةِ، مُشِيرٌ شَرِيفٌ، وَكَانَ هُوَ أَيْضًا مُنْتَظِرًا مَلَكُوتَ ٱللهِ، فَتَجَاسَرَ وَدَخَلَ إِلَى بِيلَاطُسَ وَطَلَبَ جَسَدَ يَسُوعَ. | ٤٣ 43 |
ឦឝ្វររាជ្យាបេក្ឞ្យរិមថីយយូឞផនាមា មាន្យមន្ត្រី សមេត្យ បីលាតសវិធំ និព៌្ហយោ គត្វា យីឝោទ៌េហំ យយាចេ។
| فَتَعَجَّبَ بِيلَاطُسُ أَنَّهُ مَاتَ كَذَا سَرِيعًا. فَدَعَا قَائِدَ ٱلْمِئَةِ وَسَأَلَهُ: «هَلْ لَهُ زَمَانٌ قَدْ مَاتَ؟». | ٤٤ 44 |
កិន្តុ ស ឥទានីំ ម្ឫតះ បីលាត ឥត្យសម្ភវំ មត្វា ឝតសេនាបតិមាហូយ ស កទា ម្ឫត ឥតិ បប្រច្ឆ។
| وَلَمَّا عَرَفَ مِنْ قَائِدِ ٱلْمِئَةِ، وَهَبَ ٱلْجَسَدَ لِيُوسُفَ. | ٤٥ 45 |
ឝតសេមនាបតិមុខាត៑ តជ្ជ្ញាត្វា យូឞផេ យីឝោទ៌េហំ ទទៅ។
| فَٱشْتَرَى كَتَّانًا، فَأَنْزَلَهُ وَكَفَّنَهُ بِٱلْكَتَّانِ، وَوَضَعَهُ فِي قَبْرٍ كَانَ مَنْحُوتًا فِي صَخْرَةٍ، وَدَحْرَجَ حَجَرًا عَلَى بَابِ ٱلْقَبْرِ. | ٤٦ 46 |
បឝ្ចាត៑ ស សូក្ឞ្មំ វាសះ ក្រីត្វា យីឝោះ កាយមវរោហ្យ តេន វាសសា វេឞ្ដាយិត្វា គិរៅ ខាតឝ្មឝានេ ស្ថាបិតវាន៑ បាឞាណំ លោឋយិត្វា ទ្វារិ និទធេ។
| وَكَانَتْ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ أُمُّ يُوسِي تَنْظُرَانِ أَيْنَ وُضِعَ. | ٤٧ 47 |
កិន្តុ យត្រ សោស្ថាប្យត តត មគ្ទលីនី មរិយម៑ យោសិមាត្ឫមរិយម៑ ច ទទ្ឫឝត្ឫះ។
