< مَرْقُس 13 >
وَفِيمَا هُوَ خَارِجٌ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ، قَالَ لَهُ وَاحِدٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ: «يَا مُعَلِّمُ، ٱنْظُرْ! مَا هَذِهِ ٱلْحِجَارَةُ! وَهَذِهِ ٱلْأَبْنِيَةُ!». | ١ 1 |
ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମେ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ହୁଣି ବାରାୟ୍ ଜାତିରିଲା ବଃଳ୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେହୁଣି ଗଟେକ୍ ଚେଲା କୟ୍ଲା, “ଏ ଗୁରୁ, ଦଃକ୍ କଃନ୍କା ଟେଳାମଃନ୍ ଆର୍ କଃନ୍କା ମେଳ୍ଗଃର୍ ।”
فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «أَتَنْظُرُ هَذِهِ ٱلْأَبْنِيَةَ ٱلْعَظِيمَةَ؟ لَا يُتْرَكُ حَجَرٌ عَلَى حَجَرٍ لَا يُنْقَضُ». | ٢ 2 |
ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ତୁୟ୍ କାୟ୍ ଇ ବଃଡ୍ ମେଳ୍ଗଃର୍ ଦଃକୁଲିସ୍? ମଃତର୍ ଇ ଗଟେକ୍ ଟେଳା ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍ ଟେଳା ଉହ୍ରେ ନଃରେୟ୍, ସଃବୁ ହେଁ ମାଟାୟ୍ ମିସେଦ୍ ।”
وَفِيمَا هُوَ جَالِسٌ عَلَى جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ، تُجَاهَ ٱلْهَيْكَلِ، سَأَلَهُ بُطْرُسُ وَيَعْقُوبُ وَيُوحَنَّا وَأَنْدَرَاوُسُ عَلَى ٱنْفِرَادٍ: | ٣ 3 |
ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ ମୁଆଟି ବାଟାର୍ ଜିତ୍ ଡଙ୍ଗ୍ରେ ବଃସିରିଲା ବଃଳ୍, ପିତର୍, ଜାକୁବ, ଜହନ୍ ଆର୍ ଆନ୍ଦ୍ରିଅ ଲୁକ୍ଣେ ଆସି ତାକ୍ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍,
«قُلْ لَنَا مَتَى يَكُونُ هَذَا؟ وَمَا هِيَ ٱلْعَلَامَةُ عِنْدَمَا يَتِمُّ جَمِيعُ هَذَا؟». | ٤ 4 |
“କଃବେ ଇ ଗଃଟ୍ଣା ଗଃଟେଦ୍, ଆରେକ୍ ଇ ଗଃଟ୍ଣା ଗଃଟୁଲି ବଃଲି ଅଃମି କଃନ୍କଃରି ଜାଣୁନ୍ଦ୍, ଆର୍ ସେ ବଃଳାର୍ ଚିନ୍ କାୟ୍ରି ଅଃମିକ୍ କଃଉ ।”
فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ وَٱبْتَدَأَ يَقُولُ: «ٱنْظُرُوا! لَا يُضِلُّكُمْ أَحَدٌ. | ٥ 5 |
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, “କେ ତୁମିମଃନ୍କେ ଜଃନ୍କଃରି ନଃଜେଟ୍ତି, ସେତାର୍ଗିନେ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅୟ୍ରିଆ ।
فَإِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ بِٱسْمِي قَائِلِينَ: إِنِّي أَنَا هُوَ! وَيُضِلُّونَ كَثِيرِينَ. | ٦ 6 |
କଃତେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ମର୍ ନାଉଁଏ ଆସ୍ତି ଆର୍ ‘ମୁଁୟ୍ କ୍ରିସ୍ଟ’ ବଃଲି କଃତେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଜଃଟ୍ତି ।
فَإِذَا سَمِعْتُمْ بِحُرُوبٍ وَبِأَخْبَارِ حُرُوبٍ فَلَا تَرْتَاعُوا، لِأَنَّهَا لَابُدَّ أَنْ تَكُونَ، وَلَكِنْ لَيْسَ ٱلْمُنْتَهَى بَعْدُ. | ٧ 7 |
ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ଜୁଜାର୍ କଃତା ସୁଣ୍ଲେକ୍ ଆର୍ ଜୁଜ୍ ଲାଗ୍ତାର୍ ସୁଣ୍ଲେକ୍ ଡିରା ନାୟ୍; ଇବାନ୍ୟା ଗଃଟ୍ଣାମଃନ୍ ବାୟ୍ଦ୍ରେ ଗଃଟେଦ୍, ମଃତର୍ ଇରି ଜୁଗ୍ ବୁଡ୍ତା କାଳ୍ ନାୟ୍ ।
لِأَنَّهُ تَقُومُ أُمَّةٌ عَلَى أُمَّةٍ، وَمَمْلَكَةٌ عَلَى مَمْلَكَةٍ، وَتَكُونُ زَلَازِلُ فِي أَمَاكِنَ، وَتَكُونُ مَجَاعَاتٌ وَٱضْطِرَابَاتٌ. هَذِهِ مُبْتَدَأُ ٱلْأَوْجَاعِ. | ٨ 8 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଲକ୍ ବିରଦେ ଲକ୍ ଜୁଜ୍ ଲାଗ୍ତି, ରାଇଜ୍ ବିରଦେ ରାଇଜ୍ ଉଟେଦ୍ ଆର୍ ଟାଣେ ଟାଣେ ଦଃର୍ତି ଲଃଦ୍ବଃଦେଦ୍, ଦୁର୍ବିକ୍ୟା ଅୟ୍ଦ୍; ମଃତର୍ ଇସଃବୁ ହିଲା ଜଃଲମ୍ କଃର୍ତା ମାୟ୍ଜିଟକିର୍ ଆରୁମ୍ ଦୁକା ହର୍ ।”
فَٱنْظُرُوا إِلَى نُفُوسِكُمْ. لِأَنَّهُمْ سَيُسَلِّمُونَكُمْ إِلَى مَجَالِسَ، وَتُجْلَدُونَ فِي مَجَامِعَ، وَتُوقَفُونَ أَمَامَ وُلَاةٍ وَمُلُوكٍ، مِنْ أَجْلِي، شَهَادَةً لَهُمْ. | ٩ 9 |
“ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ନିଜାର୍ ନିଜାର୍ ବିସୟେ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅୟ୍ରିଆ; ଲକ୍ମଃନ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ବେରାଣ୍ ମଃଣ୍ଡାୟ୍ ସଃହ୍ରି ଦେତି, ଆର୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରେ ନଃୟ୍ ମାଡ୍ ମାର୍ତି, ଆରେକ୍ ମର୍ ଗିନେ ସଃର୍କାର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ଆର୍ ରଃଜାମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ସେମଃନାର୍ ଗିନେ ସାକି ଅଃଉଁକେ ଟିଆ ଅଃଉଆସ୍ ।
وَيَنْبَغِي أَنْ يُكْرَزَ أَوَّلًا بِٱلْإِنْجِيلِ فِي جَمِيعِ ٱلْأُمَمِ. | ١٠ 10 |
ମଃତର୍ ଜୁଗ୍ ବୁଡ୍ତା ଆଗ୍ତୁ ବାୟ୍ଦ୍ରେ ସଃବୁ ଜାତିର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ନିକ କବୁର୍ ପର୍ଚାର୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।
فَمَتَى سَاقُوكُمْ لِيُسَلِّمُوكُمْ، فَلَا تَعْتَنُوا مِنْ قَبْلُ بِمَا تَتَكَلَّمُونَ وَلَا تَهْتَمُّوا، بَلْ مَهْمَا أُعْطِيتُمْ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ فَبِذَلِكَ تَكَلَّمُوا. لِأَنْ لَسْتُمْ أَنْتُمُ ٱلْمُتَكَلِّمِينَ بَلِ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ. | ١١ 11 |
ଇତାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ବିଚାର୍ କଃରୁକେ ବାନ୍ଦି ନେତି, ସଃଡେବଃଳ୍ ତୁମି କାୟ୍ରି କଃଉନ୍ଦ୍ ବଃଲି ଆଗ୍ତୁ ଚିତା କଃରାନାୟ୍; ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃଡେବଃଳ୍ କାୟ୍ରି କଃଉଁକେ ଦିଆ ଅୟ୍ଦ୍, ସେରି କଃଉଆ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ କଃତା କଃଉତା ଲକ୍ ନୟ୍, ମଃତର୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା କଃତା କୟ୍ଦ୍ ।
وَسَيُسْلِمُ ٱلْأَخُ أَخَاهُ إِلَى ٱلْمَوْتِ، وَٱلْأَبُ وَلَدَهُ، وَيَقُومُ ٱلْأَوْلَادُ عَلَى وَالِدِيهِمْ وَيَقْتُلُونَهُمْ. | ١٢ 12 |
ଲକ୍ମଃନ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ବାୟ୍ ବାୟ୍କ୍, ଉବାସି ହୟ୍ସିକେ, ମଃର୍ନ୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ହାଉଁକ୍ ସଃହ୍ରି ଦେତି, ଆରେକ୍ ହିଲାମଃନ୍ ଉବାସି ଆୟ୍ସି ବିରଦେ ଉଟ୍ତି ଆର୍ ସେମଃନ୍କେ ମଃର୍ନେ ମାର୍ତି ।
وَتَكُونُونَ مُبْغَضِينَ مِنَ ٱلْجَمِيعِ مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي. وَلَكِنَّ ٱلَّذِي يَصْبِرُ إِلَى ٱلْمُنْتَهَى فَهَذَا يَخْلُصُ. | ١٣ 13 |
ଆର୍ ମର୍ ନାଉଁ ଗିନେ ତୁମିମଃନ୍ ସଃବୁଲକାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଗିଣ୍କଃରାୟ୍ ଅଃଉଆସ୍, ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍ ସେସ୍ ହଃତେକ୍ ବିସ୍ୱାସେ ତିର୍ ଅୟ୍ ରଃୟ୍ଦ୍, ସେ ହାହେ ହୁଣି ନିଜ୍କେ ବଚାଉ ହାରେଦ୍ ।”
فَمَتَى نَظَرْتُمْ «رِجْسَةَ ٱلْخَرَابِ» ٱلَّتِي قَالَ عَنْهَا دَانِيآلُ ٱلنَّبِيُّ، قَائِمَةً حَيْثُ لَا يَنْبَغِي-لِيَفْهَمِ ٱلْقَارِئُ- فَحِينَئِذٍ لِيَهْرُبِ ٱلَّذِينَ فيِ ٱلْيَهُودِيَّةِ إِلَى ٱلْجِبَالِ، | ١٤ 14 |
ମଃତର୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିମଃନ୍ ସେ ନାସ୍କାରି ଗିଣ୍ ଆସ୍ତିକ୍ ଜୁୟ୍ ଜଃଗା ଲଃଗେ ରେତା ବିଦି ନାୟ୍, ସେ ଜଃଗା ଲଃଗେ ରେତାର୍ ଦଃକାସ୍ । ହଳ୍ତା ଲକ୍ ଆର୍ ଅଃର୍ତ୍ ବୁଜତ୍ । ସଃଡେବଃଳ୍ ଜିଉଦା ରାଇଜ୍ ଲଃଗେ ରେତା ଲକ୍ମଃନ୍ ଡଙ୍ଗୁର୍ ଉହ୍ରେ ହଃଳାୟ୍ ଜଃଉଅତ୍ ।
وَٱلَّذِي عَلَى ٱلسَّطْحِ فَلَا يَنْزِلْ إِلَى ٱلْبَيْتِ وَلَا يَدْخُلْ لِيَأْخُذَ مِنْ بَيْتِهِ شَيْئًا، | ١٥ 15 |
ଆର୍ ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍ ଗଃରାର୍ ଚାନି ଉହ୍ରେ ରଃୟ୍ଦ୍, ସେ ତଃଳେ ଉତ୍ରନାୟ୍ଁ ଆର୍ କାୟ୍ରି ନେଉଁକେ ଗଃର୍ ବିତ୍ରେ ଜଃଉଅ ନାୟ୍ ।
وَٱلَّذِي فِي ٱلْحَقْلِ فَلَا يَرْجِعْ إِلَى ٱلْوَرَاءِ لِيَأْخُذَ ثَوْبَهُ. | ١٦ 16 |
ଆର୍ ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍ ତାସ୍ ହଃଦାୟ୍ ରଃୟ୍ଦ୍, ସେମାନାୟ୍ ତାର୍ ହଃଚ୍ୟା ନେଉଁକେ ଗଃରେ ଲେଉଟି ଆସ ନାୟ୍ ।
وَوَيْلٌ لِلْحَبَالَى وَٱلْمُرْضِعَاتِ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ! | ١٧ 17 |
ମଃତର୍ ସଃଡେବଃଳ୍ ଜୁୟ୍ ମାୟ୍ଜିମଃନ୍ ଆଙ୍ଗେ ରେତି ଆର୍ ହିଲାର୍ନି ଅୟ୍ ହିଲାକ୍ ଦୁଦ୍ କାଳାଉତି ରେତି, ସେମଃନାର୍ ଗିନେ ବଃଡେ କଃସ୍ଟ୍ ଆଚେ ।
وَصَلُّوا لِكَيْ لَا يَكُونَ هَرَبُكُمْ فِي شِتَاءٍ. | ١٨ 18 |
ଇ ଗଃଟ୍ଣାମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି କି ସିତ୍ ମାସେ ନଃଗେଟେ ଇତାର୍ ଗିନେ ଇସ୍ୱର୍ ତଃୟ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃରା ।
لِأَنَّهُ يَكُونُ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ ضِيقٌ لَمْ يَكُنْ مِثْلُهُ مُنْذُ ٱبْتِدَاءِ ٱلْخَلِيقَةِ ٱلَّتِي خَلَقَهَا ٱللهُ إِلَى ٱلْآنَ، وَلَنْ يَكُونَ. | ١٩ 19 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସଃଡେବଃଳ୍ ଇବାନ୍ୟା ଦୁକ୍ କଃସ୍ଟ୍ ଆସେଦ୍ ଜେ, ଇସ୍ୱର୍ ରାଇଜ୍ ଉବ୍ଜାୟ୍ଲା ଦିନ୍ହୁଣି ଆଜି ହଃତେକ୍ ସେବାନ୍ୟା କଃବେ ହେଁ ଅୟ୍ନଃରିଲି ଆର୍ କଃବେ ହେଁ ନଃଗେଟେ ।
وَلَوْ لَمْ يُقَصِّرِ ٱلرَّبُّ تِلْكَ ٱلْأَيَّامَ، لَمْ يَخْلُصْ جَسَدٌ. وَلَكِنْ لِأَجْلِ ٱلْمُخْتَارِينَ ٱلَّذِينَ ٱخْتَارَهُمْ، قَصَّرَ ٱلْأَيَّامَ. | ٢٠ 20 |
ଆର୍ ଇସ୍ୱର୍ ସେ ଦିନ୍କେ ଉଣା କଃରି ନଃରିଲେକ୍, ତଃବେ କେହେଁ ମୁକ୍ତି ହାଉଁ ନଃହାର୍ଲା ହୁଣି; ମଃତର୍ ଇସ୍ୱର୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ବାଚି ଆଚେ, ସେ ବାଚ୍ଲା ଲକ୍ମଃନାର୍ ଗିନେ ସେଦିନ୍ମଃନ୍ ଉଣା କଃରିଆଚେ ।
حِينَئِذٍ إِنْ قَالَ لَكُمْ أَحَدٌ: هُوَذَا ٱلْمَسِيحُ هُنَا! أَوْ: هُوَذَا هُنَاكَ! فَلَا تُصَدِّقُوا. | ٢١ 21 |
“ଆର୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ କେ ତୁମିମଃନ୍କେ ‘କ୍ରିସ୍ଟ ଇତି ଆଚେ,’ କି, ‘ସେତିଆଚେ,’ ବଃଲି କୟ୍ଲେକ୍, ତୁମି ତାକ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରାନାୟ୍ ।
لِأَنَّهُ سَيَقُومُ مُسَحَاءُ كَذَبَةٌ وَأَنْبِيَاءُ كَذَبَةٌ، وَيُعْطُونَ آيَاتٍ وَعَجَائِبَ، لِكَيْ يُضِلُّوا لَوْ أَمْكَنَ ٱلْمُخْتَارِينَ أَيْضًا. | ٢٢ 22 |
ସଃଡେବଃଳ୍ ମିଚ୍ କ୍ରିସ୍ଟ ଆର୍ ମିଚ୍ ବାବ୍ବାଦିମଃନ୍ ବାରାଉତି, ଆର୍ ସେମଃନ୍ କଃତେକ୍ କଃତେକ୍ ଚିନ୍ ଦଃକାୟ୍କଃରି କଃତେକ୍ କଃତେକ୍ କାବା ଅଃଉତା କାମ୍ମଃନ୍ କଃର୍ତି; ଦଃର୍କାର୍ ଅୟ୍ଲେକ୍ ଇସ୍ୱର୍ ବାଚ୍ଲା ଲକ୍ମଃନ୍କେ ହେଁ ବୁଲ୍କାଉତି ।
فَٱنْظُرُوا أَنْتُمْ. هَا أَنَا قَدْ سَبَقْتُ وَأَخْبَرْتُكُمْ بِكُلِّ شَيْءٍ. | ٢٣ 23 |
ମଃତର୍ ତୁମି ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅୟ୍ରିଆ, ଦଃକା ମୁଁୟ୍ ଗଃଟ୍ଣା ଗଃଟ୍ତା ଆଗ୍ତୁ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃବୁ କଃଉଁଲେ ।”
«وَأَمَّا فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ بَعْدَ ذَلِكَ ٱلضِّيقِ، فَٱلشَّمْسُ تُظْلِمُ، وَٱلْقَمَرُ لَا يُعْطِي ضَوْءَهُ، | ٢٤ 24 |
“ମଃତର୍ ସେ ସଃବୁ କଃସ୍ଟ୍ ହଃଚେ, ବେଳ୍ ଅଃନ୍ଦାର୍ ଅୟ୍ଦ୍, ଆର୍ ଜଃନ୍ ଉଜାଳ୍ ନଃଦେୟ୍ ।
وَنُجُومُ ٱلسَّمَاءِ تَتَسَاقَطُ، وَٱلْقُوَّاتُ ٱلَّتِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ تَتَزَعْزَعُ. | ٢٥ 25 |
ଆରେକ୍ ସଃର୍ଗାର୍ ତାରାମଃନ୍ ତଃଳେ ଅଦ୍ରୁକ୍ ଦଃର୍ତି ଆର୍ ଅଃଗାସାର୍ ସଃକ୍ତିମଃନ୍ ଜଃତ୍କଃତ୍ ଅଃଉତି ।
وَحِينَئِذٍ يُبْصِرُونَ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ آتِيًا فِي سَحَابٍ بِقُوَّةٍ كَثِيرَةٍ وَمَجْدٍ، | ٢٦ 26 |
ସଃଡେବଃଳ୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ବଃଡେ ବଃଳ୍ ସଃକାତ୍ ଆର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମେଗ୍ ଉହ୍ରେ ହୁଣି ଉତ୍ରି ଆସ୍ତାର୍ ସଃବୁ ଲକ୍ମଃନ୍ ଦଃକ୍ତି ।
فَيُرْسِلُ حِينَئِذٍ مَلَائِكَتَهُ وَيَجْمَعُ مُخْتَارِيهِ مِنَ ٱلْأَرْبَعِ ٱلرِّيَاحِ، مِنْ أَقْصَاءِ ٱلْأَرْضِ إِلَى أَقْصَاءِ ٱلسَّمَاءِ. | ٢٧ 27 |
ସଃଡେବଃଳ୍ ସେ ଦୁତ୍ମଃନ୍କେ ହଃଟାୟ୍କଃରି ହୁର୍ତିବିର୍ ସେସ୍ ସଃନ୍ଦିହୁଣି ଅଃଗାସାର୍ ସେସ୍ ସଃନ୍ଦି ହଃତେକ୍ ଚାରି ଦିଗାର୍ ଅଃହ୍ଣା ବାଚ୍ଲା ଲକ୍ମଃନ୍କେ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ଦ୍ ।”
فَمِنْ شَجَرَةِ ٱلتِّينِ تَعَلَّمُوا ٱلْمَثَلَ: مَتَى صَارَ غُصْنُهَا رَخْصًا وَأَخْرَجَتْ أَوْرَاقًا، تَعْلَمُونَ أَنَّ ٱلصَّيْفَ قَرِيبٌ. | ٢٨ 28 |
“ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚାର୍ ଗଟେକ୍ କଃତା ସିକା, ଜଃଡେବଃଳ୍ ତାର୍ କଃନ୍ଦାୟ୍ କଃଉଁଣା ହଃତାର୍ ଦଃରେଦ୍ ଆର୍ ଡାଳ୍ ହଃତାର୍ ଅୟ୍ ବାଡି ଆସେଦ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ତୁମି କଃରା ଦିନ୍ ଆସୁଲି ବଃଲି ଜାଣାସ୍ ।
هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا، مَتَى رَأَيْتُمْ هَذِهِ ٱلْأَشْيَاءَ صَائِرَةً، فَٱعْلَمُوا أَنَّهُ قَرِيبٌ عَلَى ٱلْأَبْوَابِ. | ٢٩ 29 |
ସେବାନ୍ୟା ଜଃଡେବଃଳ୍ ଇ ସଃବୁ ଗଃଟ୍ଣାମଃନ୍ ଗଃଟ୍ତାର୍ ଦଃକାସ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ତୁମି ସେ ଦିନ୍ ଦୁଆର୍ ଲଃଗେ ଅୟ୍ଲି ବଃଲି ଜାଣାସ୍ ।
اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَا يَمْضِي هَذَا ٱلْجِيلُ حَتَّى يَكُونَ هَذَا كُلُّهُ. | ٣٠ 30 |
ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ଇ ସଃବୁ ଗଃଟ୍ଣା ନଃଗଟ୍ତା ହଃତେକ୍ ଇ ଜୁଗାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ କଃବେ ହେଁ ନାସ୍ ନଃଉତି ।
اَلسَّمَاءُ وَٱلْأَرْضُ تَزُولَانِ، وَلَكِنَّ كَلَامِي لَا يَزُولُ. | ٣١ 31 |
ଅଃଗାସ୍ ଆର୍ ହୁର୍ତିବି ନଃସ୍ଟ୍ ଅୟ୍ଦ୍, ମଃତର୍ ମର୍ କଃତା କଃବେ ନଃସ୍ଟ୍ ନୟେ ।”
«وَأَمَّا ذَلِكَ ٱلْيَوْمُ وَتِلْكَ ٱلسَّاعَةُ فَلَا يَعْلَمُ بِهِمَا أَحَدٌ، وَلَا ٱلْمَلَائِكَةُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَلَا ٱلِٱبْنُ، إِلَّا ٱلْآبُ. | ٣٢ 32 |
“ମଃତର୍ ସେ ଦିନ୍ କି ବେଳା କଃବେ ଆସେଦ୍ ସେରି କେ ହେଁ ନଃଜାଣ୍ତି; ସଃର୍ଗାର୍ ଦୁତ୍ମଃନ୍ କି ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ହେଁ ନଃଜାଣେ, ମଃତର୍ ମର୍ ସଃର୍ଗାର୍ ଉବା ଏକ୍ଲା ହଃକା ଜାଣି ଆଚେ ।
اُنْظُرُوا! اِسْهَرُوا وَصَلُّوا، لِأَنَّكُمْ لَا تَعْلَمُونَ مَتَى يَكُونُ ٱلْوَقْتُ. | ٣٣ 33 |
ତୁମିମଃନ୍ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅୟ୍ରିଆ ଆର୍ ଜାଗିରିଲା, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେ ଦିନ୍ ଆର୍ ସେ ବେଳା କଃବେ ଆସେଦ୍ ସେରି ତୁମିମଃନ୍ ନଃଜାଣାସ୍ ।
كَأَنَّمَا إِنْسَانٌ مُسَافِرٌ تَرَكَ بَيْتَهُ، وَأَعْطَى عَبِيدَهُ ٱلسُّلْطَانَ، وَلِكُلِّ وَاحِدٍ عَمَلَهُ، وَأَوْصَى ٱلْبَوَّابَ أَنْ يَسْهَرَ. | ٣٤ 34 |
ସେରି ଇବାନ୍ୟା, ଜଃନ୍କଃରି ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗଃର୍ଦୁଆର୍ ଚାଡିକଃରି ବିନ୍ ଦେସେ ବାସାକଃରି ଆଚେ, ଆର୍ ସେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍କ୍ ଗଃରାର୍ ଅଃଦିକାର୍ ଦଃୟ୍, ହଃତି ଲକାର୍ କାମ୍ ହଃତି ଲକ୍କେ ଦଃୟ୍ଆଚେ, ଆର୍ ଦୁଆର୍ ଜାଗ୍ତା ଲକ୍କେ ହେଁ ନିକକଃରି ଜାଗି ରେଉଁକ୍ ଆଦେସ୍ ଦଃୟ୍ ଆଚେ ।
اِسْهَرُوا إِذًا، لِأَنَّكُمْ لَا تَعْلَمُونَ مَتَى يَأْتِي رَبُّ ٱلْبَيْتِ، أَمَسَاءً، أَمْ نِصْفَ ٱللَّيْلِ، أَمْ صِيَاحَ ٱلدِّيكِ، أَمْ صَبَاحًا. | ٣٥ 35 |
କଃଡେବଃଳ୍ ସିନା ସେ ଗଃରାର୍ ସାଉକାର୍ ଲୁକ୍ଣେ ଆସେଦ୍ ଆର୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଇରିଲାର୍ ଦଃକେଦ୍ ।
لِئَلَّا يَأْتِيَ بَغْتَةً فَيَجِدَكُمْ نِيَامًا! | ٣٦ 36 |
ଇତାର୍ ଗିନେ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅୟ୍ରିଆ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେ ସଃଞ୍ଜ୍ ବେଳାୟ୍, କି ମଃଜାରାତି, କି କୁକ୍ଳା ବାସ୍ତା ବେଳାୟ୍ କି ସଃକାଳ୍ୟା, କଃଡେବଃଳ୍ କି ଆସେଦ୍ ସେରି ତୁମିମଃନ୍ ନଃଜାଣାସ୍ ।
وَمَا أَقُولُهُ لَكُمْ أَقُولُهُ لِلْجَمِيعِ: ٱسْهَرُوا». | ٣٧ 37 |
ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଜାୟ୍ରି କଃଉଁଲେ, ସେରି ସଃବ୍କେ କଃଉଁଲେ, ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅୟ୍ରିଆ ।”