مَرْقُس 10

١ 1 وَقَامَ مِنْ هُنَاكَ وَجَاءَ إِلَى تُخُومِ ٱلْيَهُودِيَّةِ مِنْ عَبْرِ ٱلْأُرْدُنِّ. فَٱجْتَمَعَ إِلَيْهِ جُمُوعٌ أَيْضًا، وَكَعَادَتِهِ كَانَ أَيْضًا يُعَلِّمُهُمْ.

ଅନନ୍ତରଂ ସ ତତ୍ସ୍ଥାନାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ଯର୍ଦ୍ଦନନଦ୍ୟାଃ ପାରେ ଯିହୂଦାପ୍ରଦେଶ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍, ତତ୍ର ତଦନ୍ତିକେ ଲୋକାନାଂ ସମାଗମେ ଜାତେ ସ ନିଜରୀତ୍ୟନୁସାରେଣ ପୁନସ୍ତାନ୍ ଉପଦିଦେଶ|

٢ 2 فَتَقَدَّمَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ وَسَأَلُوهُ: «هَلْ يَحِلُّ لِلرَّجُلِ أَنْ يُطَلِّقَ ٱمْرَأَتَهُ؟». لِيُجَرِّبُوهُ.

ତଦା ଫିରୂଶିନସ୍ତତ୍ସମୀପମ୍ ଏତ୍ୟ ତଂ ପରୀକ୍ଷିତୁଂ ପପ୍ରଚ୍ଛଃ ସ୍ୱଜାଯା ମନୁଜାନାଂ ତ୍ୟଜ୍ୟା ନ ୱେତି?

٣ 3 فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «بِمَاذَا أَوْصَاكُمْ مُوسَى؟».

ତତଃ ସ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍, ଅତ୍ର କାର୍ୟ୍ୟେ ମୂସା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି କିମାଜ୍ଞାପଯତ୍?

٤ 4 فَقَالُوا: «مُوسَى أَذِنَ أَنْ يُكْتَبَ كِتَابُ طَلَاقٍ، فَتُطَلَّقُ».

ତ ଊଚୁଃ ତ୍ୟାଗପତ୍ରଂ ଲେଖିତୁଂ ସ୍ୱପତ୍ନୀଂ ତ୍ୟକ୍ତୁଞ୍ଚ ମୂସାଽନୁମନ୍ୟତେ|

٥ 5 فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «مِنْ أَجْلِ قَسَاوَةِ قُلُوبِكُمْ كَتَبَ لَكُمْ هَذِهِ ٱلْوَصِيَّةَ،

ତଦା ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନସାଂ କାଠିନ୍ୟାଦ୍ଧେତୋ ର୍ମୂସା ନିଦେଶମିମମ୍ ଅଲିଖତ୍|

٦ 6 وَلَكِنْ مِنْ بَدْءِ ٱلْخَلِيقَةِ، ذَكَرًا وَأُنْثَى خَلَقَهُمَا ٱللهُ.

କିନ୍ତୁ ସୃଷ୍ଟେରାଦୌ ଈଶ୍ୱରୋ ନରାନ୍ ପୁଂରୂପେଣ ସ୍ତ୍ରୀରୂପେଣ ଚ ସସର୍ଜ|

٧ 7 مِنْ أَجْلِ هَذَا يَتْرُكُ ٱلرَّجُلُ أَبَاهُ وَأُمَّهُ وَيَلْتَصِقُ بِٱمْرَأَتِهِ،

"ତତଃ କାରଣାତ୍ ପୁମାନ୍ ପିତରଂ ମାତରଞ୍ଚ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ସ୍ୱଜାଯାଯାମ୍ ଆସକ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି,

٨ 8 وَيَكُونُ ٱلِٱثْنَانِ جَسَدًا وَاحِدًا. إِذًا لَيْسَا بَعْدُ ٱثْنَيْنِ بَلْ جَسَدٌ وَاحِدٌ.

ତୌ ଦ୍ୱାୱ୍ ଏକାଙ୍ଗୌ ଭୱିଷ୍ୟତଃ| " ତସ୍ମାତ୍ ତତ୍କାଲମାରଭ୍ୟ ତୌ ନ ଦ୍ୱାୱ୍ ଏକାଙ୍ଗୌ|

٩ 9 فَٱلَّذِي جَمَعَهُ ٱللهُ لَا يُفَرِّقْهُ إِنْسَانٌ».

ଅତଃ କାରଣାଦ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦଯୋଜଯତ୍ କୋପି ନରସ୍ତନ୍ନ ୱିଯେଜଯେତ୍|

١٠ 10 ثُمَّ فِي ٱلْبَيْتِ سَأَلَهُ تَلَامِيذُهُ أَيْضًا عَنْ ذَلِكَ،

ଅଥ ଯୀଶୁ ର୍ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟସ୍ତଦା ଶିଷ୍ୟାଃ ପୁନସ୍ତତ୍କଥାଂ ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ|

١١ 11 فَقَالَ لَهُمْ: «مَنْ طَلَّقَ ٱمْرَأَتَهُ وَتَزَوَّجَ بِأُخْرَى يَزْنِي عَلَيْهَا.

ତତଃ ସୋୱଦତ୍ କଶ୍ଚିଦ୍ ଯଦି ସ୍ୱଭାର୍ୟ୍ୟାଂ ତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍ୟାମ୍ ଉଦ୍ୱହତି ତର୍ହି ସ ସ୍ୱଭାର୍ୟ୍ୟାଯାଃ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନ ୱ୍ୟଭିଚାରୀ ଭୱତି|

١٢ 12 وَإِنْ طَلَّقَتِ ٱمْرَأَةٌ زَوْجَهَا وَتَزَوَّجَتْ بِآخَرَ تَزْنِي».

କାଚିନ୍ନାରୀ ଯଦି ସ୍ୱପତିଂ ହିତ୍ୱାନ୍ୟପୁଂସା ୱିୱାହିତା ଭୱତି ତର୍ହି ସାପି ୱ୍ୟଭିଚାରିଣୀ ଭୱତି|

١٣ 13 وَقَدَّمُوا إِلَيْهِ أَوْلَادًا لِكَيْ يَلْمِسَهُمْ. وَأَمَّا ٱلتَّلَامِيذُ فَٱنْتَهَرُوا ٱلَّذِينَ قَدَّمُوهُمْ.

ଅଥ ସ ଯଥା ଶିଶୂନ୍ ସ୍ପୃଶେତ୍, ତଦର୍ଥଂ ଲୋକୈସ୍ତଦନ୍ତିକଂ ଶିଶୱ ଆନୀଯନ୍ତ, କିନ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତାନାନୀତୱତସ୍ତର୍ଜଯାମାସୁଃ|

١٤ 14 فَلَمَّا رَأَى يَسُوعُ ذَلِكَ ٱغْتَاظَ وَقَالَ لَهُمْ: «دَعُوا ٱلْأَوْلَادَ يَأْتُونَ إِلَيَّ وَلَا تَمْنَعُوهُمْ، لِأَنَّ لِمِثْلِ هَؤُلَاءِ مَلَكُوتَ ٱللهِ.

ଯୀଶୁସ୍ତଦ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା କ୍ରୁଧ୍ୟନ୍ ଜଗାଦ, ମନ୍ନିକଟମ୍ ଆଗନ୍ତୁଂ ଶିଶୂନ୍ ମା ୱାରଯତ, ଯତ ଏତାଦୃଶା ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟାଧିକାରିଣଃ|

١٥ 15 اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: مَنْ لَا يَقْبَلُ مَلَكُوتَ ٱللهِ مِثْلَ وَلَدٍ فَلَنْ يَدْخُلَهُ».

ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଚ୍ମି, ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ଶିଶୁୱଦ୍ ଭୂତ୍ୱା ରାଜ୍ୟମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ନ ଗୃହ୍ଲୀଯାତ୍ ସ କଦାପି ତଦ୍ରାଜ୍ୟଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|

١٦ 16 فَٱحْتَضَنَهُمْ وَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهِمْ وَبَارَكَهُمْ.

ଅନନତରଂ ସ ଶିଶୂନଙ୍କେ ନିଧାଯ ତେଷାଂ ଗାତ୍ରେଷୁ ହସ୍ତୌ ଦତ୍ତ୍ୱାଶିଷଂ ବଭାଷେ|

١٧ 17 وَفِيمَا هُوَ خَارِجٌ إِلَى ٱلطَّرِيقِ، رَكَضَ وَاحِدٌ وَجَثَا لَهُ وَسَأَلَهُ: «أَيُّهَا ٱلْمُعَلِّمُ ٱلصَّالِحُ، مَاذَا أَعْمَلُ لِأَرِثَ ٱلْحَيَاةَ ٱلْأَبَدِيَّةَ؟». (aiōnios g166)

ଅଥ ସ ୱର୍ତ୍ମନା ଯାତି, ଏତର୍ହି ଜନ ଏକୋ ଧାୱନ୍ ଆଗତ୍ୟ ତତ୍ସମ୍ମୁଖେ ଜାନୁନୀ ପାତଯିତ୍ୱା ପୃଷ୍ଟୱାନ୍, ଭୋଃ ପରମଗୁରୋ, ଅନନ୍ତାଯୁଃ ପ୍ରାପ୍ତଯେ ମଯା କିଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ? (aiōnios g166)

١٨ 18 فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «لِمَاذَا تَدْعُونِي صَالِحًا؟ لَيْسَ أَحَدٌ صَالِحًا إِلَّا وَاحِدٌ وَهُوَ ٱللهُ.

ତଦା ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ମାଂ ପରମଂ କୁତୋ ୱଦସି? ୱିନେଶ୍ୱରଂ କୋପି ପରମୋ ନ ଭୱତି|

١٩ 19 أَنْتَ تَعْرِفُ ٱلْوَصَايَا: لَا تَزْنِ. لَا تَقْتُلْ. لَا تَسْرِقْ. لَا تَشْهَدْ بِٱلزُّورِ. لَا تَسْلُبْ. أَكْرِمْ أَبَاكَ وَأُمَّكَ».

ପରସ୍ତ୍ରୀଂ ନାଭିଗଚ୍ଛ; ନରଂ ମା ଘାତଯ; ସ୍ତେଯଂ ମା କୁରୁ; ମୃଷାସାକ୍ଷ୍ୟଂ ମା ଦେହି; ହିଂସାଞ୍ଚ ମା କୁରୁ; ପିତରୌ ସମ୍ମନ୍ୟସ୍ୱ; ନିଦେଶା ଏତେ ତ୍ୱଯା ଜ୍ଞାତାଃ|

٢٠ 20 فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، هَذِهِ كُلُّهَا حَفِظْتُهَا مُنْذُ حَدَاثَتِي».

ତତସ୍ତନ ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତଂ, ହେ ଗୁରୋ ବାଲ୍ୟକାଲାଦହଂ ସର୍ୱ୍ୱାନେତାନ୍ ଆଚରାମି|

٢١ 21 فَنَظَرَ إِلَيْهِ يَسُوعُ وَأَحَبَّهُ، وَقَالَ لَهُ: «يُعْوِزُكَ شَيْءٌ وَاحِدٌ: اِذْهَبْ بِعْ كُلَّ مَا لَكَ وَأَعْطِ ٱلْفُقَرَاءَ، فَيَكُونَ لَكَ كَنْزٌ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَتَعَالَ ٱتْبَعْنِي حَامِلًا ٱلصَّلِيبَ».

ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ସ୍ନେହେନ ବଭାଷେ, ତୱୈକସ୍ୟାଭାୱ ଆସ୍ତେ; ତ୍ୱଂ ଗତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱସ୍ୱଂ ୱିକ୍ରୀଯ ଦରିଦ୍ରେଭ୍ୟୋ ୱିଶ୍ରାଣଯ, ତତଃ ସ୍ୱର୍ଗେ ଧନଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟସି; ତତଃ ପରମ୍ ଏତ୍ୟ କ୍ରୁଶଂ ୱହନ୍ ମଦନୁୱର୍ତ୍ତୀ ଭୱ|

٢٢ 22 فَٱغْتَمَّ عَلَى ٱلْقَوْلِ وَمَضَى حَزِينًا، لِأَنَّهُ كَانَ ذَا أَمْوَالٍ كَثِيرَةٍ.

କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ ବହୁସମ୍ପଦ୍ୱିଦ୍ୟମାନତ୍ୱାତ୍ ସ ଇମାଂ କଥାମାକର୍ଣ୍ୟ ୱିଷଣୋ ଦୁଃଖିତଶ୍ଚ ସନ୍ ଜଗାମ|

٢٣ 23 فَنَظَرَ يَسُوعُ حَوْلَهُ وَقَالَ لِتَلَامِيذِهِ: «مَا أَعْسَرَ دُخُولَ ذَوِي ٱلْأَمْوَالِ إِلَى مَلَكُوتِ ٱللهِ!».

ଅଥ ଯୀଶୁଶ୍ଚତୁର୍ଦିଶୋ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଅୱାଦୀତ୍, ଧନିଲୋକାନାମ୍ ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟପ୍ରୱେଶଃ କୀଦୃଗ୍ ଦୁଷ୍କରଃ|

٢٤ 24 فَتَحَيَّرَ ٱلتَّلَامِيذُ مِنْ كَلَامِهِ. فَأَجَابَ يَسُوعُ أَيْضًا وَقَالَ لَهُمْ: «يَا بَنِيَّ، مَا أَعْسَرَ دُخُولَ ٱلْمُتَّكِلِينَ عَلَى ٱلْأَمْوَالِ إِلَى مَلَكُوتِ ٱللهِ!

ତସ୍ୟ କଥାତଃ ଶିଷ୍ୟାଶ୍ଚମଚ୍ଚକ୍ରୁଃ, କିନ୍ତୁ ସ ପୁନରୱଦତ୍, ହେ ବାଲକା ଯେ ଧନେ ୱିଶ୍ୱସନ୍ତି ତେଷାମ୍ ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟପ୍ରୱେଶଃ କୀଦୃଗ୍ ଦୁଷ୍କରଃ|

٢٥ 25 مُرُورُ جَمَلٍ مِنْ ثَقْبِ إِبْرَةٍ أَيْسَرُ مِنْ أَنْ يَدْخُلَ غَنِيٌّ إِلَى مَلَكُوتِ ٱللهِ».

ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟେ ଧନିନାଂ ପ୍ରୱେଶାତ୍ ସୂଚିରନ୍ଧ୍ରେଣ ମହାଙ୍ଗସ୍ୟ ଗମନାଗମନଂ ସୁକରଂ|

٢٦ 26 فَبُهِتُوا إِلَى ٱلْغَايَةِ قَائِلِينَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «فَمَنْ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَخْلُصَ؟».

ତଦା ଶିଷ୍ୟା ଅତୀୱ ୱିସ୍ମିତାଃ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରୋଚୁଃ, ତର୍ହି କଃ ପରିତ୍ରାଣଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?

٢٧ 27 فَنَظَرَ إِلَيْهِمْ يَسُوعُ وَقَالَ: «عِنْدَ ٱلنَّاسِ غَيْرُ مُسْتَطَاعٍ، وَلَكِنْ لَيْسَ عِنْدَ ٱللهِ، لِأَنَّ كُلَّ شَيْءٍ مُسْتَطَاعٌ عِنْدَ ٱللهِ».

ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ବଭାଷେ, ତନ୍ ନରସ୍ୟାସାଧ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ନେଶ୍ୱରସ୍ୟ, ଯତୋ ହେତୋରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱଂ ସାଧ୍ୟମ୍|

٢٨ 28 وَٱبْتَدَأَ بُطْرُسُ يَقُولُ لَهُ: «هَا نَحْنُ قَدْ تَرَكْنَا كُلَّ شَيْءٍ وَتَبِعْنَاكَ».

ତଦା ପିତର ଉୱାଚ, ପଶ୍ୟ ୱଯଂ ସର୍ୱ୍ୱଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଭୱତୋନୁଗାମିନୋ ଜାତାଃ|

٢٩ 29 فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ: «ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَيْسَ أَحَدٌ تَرَكَ بَيْتًا أَوْ إِخْوَةً أَوْ أَخَوَاتٍ أَوْ أَبًا أَوْ أُمًّا أَوِ ٱمْرَأَةً أَوْ أَوْلَادًا أَوْ حُقُولًا، لِأَجْلِي وَلِأَجْلِ ٱلْإِنْجِيلِ،

ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, ମଦର୍ଥଂ ସୁସଂୱାଦାର୍ଥଂ ୱା ଯୋ ଜନଃ ସଦନଂ ଭ୍ରାତରଂ ଭଗିନୀଂ ପିତରଂ ମାତରଂ ଜାଯାଂ ସନ୍ତାନାନ୍ ଭୂମି ୱା ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା

٣٠ 30 إِلَّا وَيَأْخُذُ مِئَةَ ضِعْفٍ ٱلْآنَ فِي هَذَا ٱلزَّمَانِ، بُيُوتًا وَإِخْوَةً وَأَخَوَاتٍ وَأُمَّهَاتٍ وَأَوْلَادًا وَحُقُولًا، مَعَ ٱضْطِهَادَاتٍ، وَفِي ٱلدَّهْرِ ٱلْآتِي ٱلْحَيَاةَ ٱلْأَبَدِيَّةَ. (aiōn g165, aiōnios g166)

ଗୃହଭ୍ରାତୃଭଗିନୀପିତୃମାତୃପତ୍ନୀସନ୍ତାନଭୂମୀନାମିହ ଶତଗୁଣାନ୍ ପ୍ରେତ୍ୟାନନ୍ତାଯୁଶ୍ଚ ନ ପ୍ରାପ୍ନୋତି ତାଦୃଶଃ କୋପି ନାସ୍ତି| (aiōn g165, aiōnios g166)

٣١ 31 وَلَكِنْ كَثِيرُونَ أَوَّلُونَ يَكُونُونَ آخِرِينَ، وَٱلْآخِرُونَ أَوَّلِينَ».

କିନ୍ତ୍ୱଗ୍ରୀଯା ଅନେକେ ଲୋକାଃ ଶେଷାଃ, ଶେଷୀଯା ଅନେକେ ଲୋକାଶ୍ଚାଗ୍ରା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି|

٣٢ 32 وَكَانُوا فِي ٱلطَّرِيقِ صَاعِدِينَ إِلَى أُورُشَلِيمَ وَيَتَقَدَّمُهُمْ يَسُوعُ، وَكَانُوا يَتَحَيَّرُونَ. وَفِيمَا هُمْ يَتْبَعُونَ كَانُوا يَخَافُونَ. فَأَخَذَ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ أَيْضًا وَٱبْتَدَأَ يَقُولُ لَهُمْ عَمَّا سَيَحْدُثُ لَهُ:

ଅଥ ଯିରୂଶାଲମ୍ୟାନକାଲେ ଯୀଶୁସ୍ତେଷାମ୍ ଅଗ୍ରଗାମୀ ବଭୂୱ, ତସ୍ମାତ୍ତେ ଚିତ୍ରଂ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମିନୋ ଭୂତ୍ୱା ବିଭ୍ୟୁଃ| ତଦା ସ ପୁନ ର୍ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟାନ୍ ଗୃହୀତ୍ୱା ସ୍ୱୀଯଂ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଘଟିଷ୍ୟତେ ତତ୍ତତ୍ ତେଭ୍ୟଃ କଥଯିତୁଂ ପ୍ରାରେଭେ;

٣٣ 33 «هَا نَحْنُ صَاعِدُونَ إِلَى أُورُشَلِيمَ، وَٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ يُسَلَّمُ إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةِ، فَيَحْكُمُونَ عَلَيْهِ بِٱلْمَوْتِ، وَيُسَلِّمُونَهُ إِلَى ٱلْأُمَمِ،

ପଶ୍ୟତ ୱଯଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ପୁରଂ ଯାମଃ, ତତ୍ର ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକାନାମ୍ ଉପାଧ୍ୟାଯାନାଞ୍ଚ କରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ; ତେ ଚ ୱଧଦଣ୍ଡାଜ୍ଞାଂ ଦାପଯିତ୍ୱା ପରଦେଶୀଯାନାଂ କରେଷୁ ତଂ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି|

٣٤ 34 فَيَهْزَأُونَ بِهِ وَيَجْلِدُونَهُ وَيَتْفُلُونَ عَلَيْهِ وَيَقْتُلُونَهُ، وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ يَقُومُ».

ତେ ତମୁପହସ୍ୟ କଶଯା ପ୍ରହୃତ୍ୟ ତଦ୍ୱପୁଷି ନିଷ୍ଠୀୱଂ ନିକ୍ଷିପ୍ୟ ତଂ ହନିଷ୍ୟନ୍ତି, ତତଃ ସ ତୃତୀଯଦିନେ ପ୍ରୋତ୍ଥାସ୍ୟତି|

٣٥ 35 وَتَقَدَّمَ إِلَيْهِ يَعْقُوبُ وَيُوحَنَّا ٱبْنَا زَبْدِي قَائِلَيْنِ: «يَا مُعَلِّمُ، نُرِيدُ أَنْ تَفْعَلَ لَنَا كُلَّ مَا طَلَبْنَا».

ତତଃ ସିୱଦେଃ ପୁତ୍ରୌ ଯାକୂବ୍ୟୋହନୌ ତଦନ୍ତିକମ୍ ଏତ୍ୟ ପ୍ରୋଚତୁଃ, ହେ ଗୁରୋ ଯଦ୍ ଆୱାଭ୍ୟାଂ ଯାଚିଷ୍ୟତେ ତଦସ୍ମଦର୍ଥଂ ଭୱାନ୍ କରୋତୁ ନିୱେଦନମିଦମାୱଯୋଃ|

٣٦ 36 فَقَالَ لَهُمَا: «مَاذَا تُرِيدَانِ أَنْ أَفْعَلَ لَكُمَا؟».

ତତଃ ସ କଥିତୱାନ୍, ଯୁୱାଂ କିମିଚ୍ଛଥଃ? କିଂ ମଯା ଯୁଷ୍ମଦର୍ଥଂ କରଣୀଯଂ?

٣٧ 37 فَقَالَا لَهُ: «أَعْطِنَا أَنْ نَجْلِسَ وَاحِدٌ عَنْ يَمِينِكَ وَٱلْآخَرُ عَنْ يَسَارِكَ فِي مَجْدِكَ».

ତଦା ତୌ ପ୍ରୋଚତୁଃ, ଆୱଯୋରେକଂ ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ୱାମପାର୍ଶ୍ୱେ ଚୈକଂ ତୱୈଶ୍ୱର୍ୟ୍ୟପଦେ ସମୁପୱେଷ୍ଟୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯ|

٣٨ 38 فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «لَسْتُمَا تَعْلَمَانِ مَا تَطْلُبَانِ. أَتَسْتَطِيعَانِ أَنْ تَشْرَبَا ٱلْكَأْسَ ٱلَّتِي أَشْرَبُهَا أَنَا، وَأَنْ تَصْطَبِغَا بِٱلصِّبْغَةِ ٱلَّتِي أَصْطَبغُ بِهَا أَنَا؟»

କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ ଯୁୱାମଜ୍ଞାତ୍ୱେଦଂ ପ୍ରାର୍ଥଯେଥେ, ଯେନ କଂସେନାହଂ ପାସ୍ୟାମି ତେନ ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ କିଂ ପାତୁଂ ଶକ୍ଷ୍ୟତେ? ଯସ୍ମିନ୍ ମଜ୍ଜନେନାହଂ ମଜ୍ଜିଷ୍ୟେ ତନ୍ମଜ୍ଜନେ ମଜ୍ଜଯିତୁଂ କିଂ ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ ଶକ୍ଷ୍ୟତେ? ତୌ ପ୍ରତ୍ୟୂଚତୁଃ ଶକ୍ଷ୍ୟତେ|

٣٩ 39 فَقَالَا لَهُ: «نَسْتَطِيعُ». فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «أَمَّا ٱلْكَأْسُ ٱلَّتِي أَشْرَبُهَا أَنَا فَتَشْرَبَانِهَا، وَبَالصِّبْغَةِ ٱلَّتِي أَصْطَبِغُ بِهَا أَنَا تَصْطَبِغَانِ.

ତଦା ଯୀଶୁରୱଦତ୍ ଯେନ କଂସେନାହଂ ପାସ୍ୟାମି ତେନାୱଶ୍ୟଂ ଯୁୱାମପି ପାସ୍ୟଥଃ, ଯେନ ମଜ୍ଜନେନ ଚାହଂ ମଜ୍ଜିଯ୍ୟେ ତତ୍ର ଯୁୱାମପି ମଜ୍ଜିଷ୍ୟେଥେ|

٤٠ 40 وَأَمَّا ٱلْجُلُوسُ عَنْ يَمِينِي وَعَنْ يَسَارِي فَلَيْسَ لِي أَنْ أُعْطِيَهُ إِلَّا لِلَّذِينَ أُعِدَّ لَهُمْ».

କିନ୍ତୁ ଯେଷାମର୍ଥମ୍ ଇଦଂ ନିରୂପିତଂ, ତାନ୍ ୱିହାଯାନ୍ୟଂ କମପି ମମ ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ୱାମପାର୍ଶ୍ୱେ ୱା ସମୁପୱେଶଯିତୁଂ ମମାଧିକାରୋ ନାସ୍ତି|

٤١ 41 وَلَمَّا سَمِعَ ٱلْعَشَرَةُ ٱبْتَدَأُوا يَغْتَاظُونَ مِنْ أَجْلِ يَعْقُوبَ وَيُوحَنَّا.

ଅଥାନ୍ୟଦଶଶିଷ୍ୟା ଇମାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଯାକୂବ୍ୟୋହନ୍ଭ୍ୟାଂ ଚୁକୁପୁଃ|

٤٢ 42 فَدَعَاهُمْ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّ ٱلَّذِينَ يُحْسَبُونَ رُؤَسَاءَ ٱلْأُمَمِ يَسُودُونَهُمْ، وَأَنَّ عُظَمَاءَهُمْ يَتَسَلَّطُونَ عَلَيْهِمْ.

କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ସମାହୂଯ ବଭାଷେ, ଅନ୍ୟଦେଶୀଯାନାଂ ରାଜତ୍ୱଂ ଯେ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତେ ତେଷାମେୱ ପ୍ରଭୁତ୍ୱଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି, ତଥା ଯେ ମହାଲୋକାସ୍ତେ ତେଷାମ୍ ଅଧିପତିତ୍ୱଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତୀତି ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ|

٤٣ 43 فَلَا يَكُونُ هَكَذَا فِيكُمْ. بَلْ مَنْ أَرَادَ أَنْ يَصِيرَ فِيكُمْ عَظِيمًا، يَكُونُ لَكُمْ خَادِمًا،

କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ନ ତଥା ଭୱିଷ୍ୟତି, ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ଯଃ ପ୍ରାଧାନ୍ୟଂ ୱାଞ୍ଛତି ସ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସେୱକୋ ଭୱିଷ୍ୟତି,

٤٤ 44 وَمَنْ أَرَادَ أَنْ يَصِيرَ فِيكُمْ أَوَّلًا، يَكُونُ لِلْجَمِيعِ عَبْدًا.

ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯୋ ମହାନ୍ ଭୱିତୁମିଚ୍ଛତି ସ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ କିଙ୍କରୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|

٤٥ 45 لِأَنَّ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ أَيْضًا لَمْ يَأْتِ لِيُخْدَمَ بَلْ لِيَخْدِمَ وَلِيَبْذِلَ نَفْسَهُ فِدْيَةً عَنْ كَثِيرِينَ».

ଯତୋ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଃ ସେୱ୍ୟୋ ଭୱିତୁଂ ନାଗତଃ ସେୱାଂ କର୍ତ୍ତାଂ ତଥାନେକେଷାଂ ପରିତ୍ରାଣସ୍ୟ ମୂଲ୍ୟରୂପସ୍ୱପ୍ରାଣଂ ଦାତୁଞ୍ଚାଗତଃ|

٤٦ 46 وَجَاءُوا إِلَى أَرِيحَا. وَفِيمَا هُوَ خَارِجٌ مِنْ أَرِيحَا مَعَ تَلَامِيذِهِ وَجَمْعٍ غَفِيرٍ، كَانَ بَارْتِيمَاوُسُ ٱلْأَعْمَى ٱبْنُ تِيمَاوُسَ جَالِسًا عَلَى ٱلطَّرِيقِ يَسْتَعْطِي.

ଅଥ ତେ ଯିରୀହୋନଗରଂ ପ୍ରାପ୍ତାସ୍ତସ୍ମାତ୍ ଶିଷ୍ୟୈ ର୍ଲୋକୈଶ୍ଚ ସହ ଯୀଶୋ ର୍ଗମନକାଲେ ଟୀମଯସ୍ୟ ପୁତ୍ରୋ ବର୍ଟୀମଯନାମା ଅନ୍ଧସ୍ତନ୍ମାର୍ଗପାର୍ଶ୍ୱେ ଭିକ୍ଷାର୍ଥମ୍ ଉପୱିଷ୍ଟଃ|

٤٧ 47 فَلَمَّا سَمِعَ أَنَّهُ يَسُوعُ ٱلنَّاصِرِيُّ، ٱبْتَدَأَ يَصْرُخُ وَيَقُولُ: «يَا يَسُوعُ ٱبْنَ دَاوُدَ، ٱرْحَمْنِي!»

ସ ନାସରତୀଯସ୍ୟ ଯୀଶୋରାଗମନୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପ୍ରୋଚୈ ର୍ୱକ୍ତୁମାରେଭେ, ହେ ଯୀଶୋ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ ମାଂ ଦଯସ୍ୱ|

٤٨ 48 فَٱنْتَهَرَهُ كَثِيرُونَ لِيَسْكُتَ، فَصَرَخَ أَكْثَرَ كَثِيرًا: «يَا ٱبْنَ دَاوُدَ، ٱرْحَمْنِي!».

ତତୋନେକେ ଲୋକା ମୌନୀଭୱେତି ତଂ ତର୍ଜଯାମାସୁଃ, କିନ୍ତୁ ସ ପୁନରଧିକମୁଚ୍ଚୈ ର୍ଜଗାଦ, ହେ ଯୀଶୋ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ ମାଂ ଦଯସ୍ୱ|

٤٩ 49 فَوَقَفَ يَسُوعُ وَأَمَرَ أَنْ يُنَادَى. فَنَادَوْا ٱلْأَعْمَى قَائِلِينَ لَهُ: «ثِقْ! قُمْ! هُوَذَا يُنَادِيكَ».

ତଦା ଯୀଶୁଃ ସ୍ଥିତ୍ୱା ତମାହ୍ୱାତୁଂ ସମାଦିଦେଶ, ତତୋ ଲୋକାସ୍ତମନ୍ଧମାହୂଯ ବଭାଷିରେ, ହେ ନର, ସ୍ଥିରୋ ଭୱ, ଉତ୍ତିଷ୍ଠ, ସ ତ୍ୱାମାହ୍ୱଯତି|

٥٠ 50 فَطَرَحَ رِدَاءَهُ وَقَامَ وَجَاءَ إِلَى يَسُوعَ.

ତଦା ସ ଉତ୍ତରୀଯୱସ୍ତ୍ରଂ ନିକ୍ଷିପ୍ୟ ପ୍ରୋତ୍ଥାଯ ଯୀଶୋଃ ସମୀପଂ ଗତଃ|

٥١ 51 فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «مَاذَا تُرِيدُ أَنْ أَفْعَلَ بِكَ؟» فَقَالَ لَهُ ٱلْأَعْمَى: «يَا سَيِّدِي، أَنْ أُبْصِرَ!».

ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତମୱଦତ୍ ତ୍ୱଯା କିଂ ପ୍ରାର୍ଥ୍ୟତେ? ତୁଭ୍ୟମହଂ କିଂ କରିଷ୍ୟାମୀ? ତଦା ସୋନ୍ଧସ୍ତମୁୱାଚ, ହେ ଗୁରୋ ମଦୀଯା ଦୃଷ୍ଟିର୍ଭୱେତ୍|

٥٢ 52 فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱذْهَبْ. إِيمَانُكَ قَدْ شَفَاكَ». فَلِلْوَقْتِ أَبْصَرَ، وَتَبِعَ يَسُوعَ فِي ٱلطَّرِيقِ.

ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତମୁୱାଚ ଯାହି ତୱ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ତ୍ୱାଂ ସ୍ୱସ୍ଥମକାର୍ଷୀତ୍, ତସ୍ମାତ୍ ତତ୍କ୍ଷଣଂ ସ ଦୃଷ୍ଟିଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପଥା ଯୀଶୋଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯଯୌ|

Jesus Blesses the Little Children