مَرْقُس 1
| بَدْءُ إِنْجِيلِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ ٱبْنِ ٱللهِ، | ١ 1 |
ឦឝ្វរបុត្រស្យ យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ សុសំវាទារម្ភះ។
| كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِي ٱلْأَنْبِيَاءِ: «هَا أَنَا أُرْسِلُ أَمَامَ وَجْهِكَ مَلَاكِي، ٱلَّذِي يُهَيِّئُ طَرِيقَكَ قُدَّامَكَ. | ٢ 2 |
ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ គ្រន្ថេឞុ លិបិរិត្ថមាស្តេ, បឝ្យ ស្វកីយទូតន្តុ តវាគ្រេ ប្រេឞយាម្យហម៑។ គត្វា ត្វទីយបន្ថានំ ស ហិ បរិឞ្ករិឞ្យតិ។
| صَوْتُ صَارِخٍ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ: أَعِدُّوا طَرِيقَ ٱلرَّبِّ، ٱصْنَعُوا سُبُلَهُ مُسْتَقِيمَةً». | ٣ 3 |
"បរមេឝស្យ បន្ថានំ បរិឞ្កុរុត សវ៌្វតះ។ តស្យ រាជបថញ្ចៃវ សមានំ កុរុតាធុនា។ " ឥត្យេតត៑ ប្រាន្តរេ វាក្យំ វទតះ កស្យចិទ្រវះ៕
| كَانَ يُوحَنَّا يُعَمِّدُ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ وَيَكْرِزُ بِمَعْمُودِيَّةِ ٱلتَّوْبَةِ لِمَغْفِرَةِ ٱلْخَطَايَا. | ٤ 4 |
សឯវ យោហន៑ ប្រាន្តរេ មជ្ជិតវាន៑ តថា បាបមាជ៌ននិមិត្តំ មនោវ្យាវត៌្តកមជ្ជនស្យ កថាញ្ច ប្រចារិតវាន៑។
| وَخَرَجَ إِلَيْهِ جَمِيعُ كُورَةِ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَأَهْلُ أُورُشَلِيمَ وَٱعْتَمَدُوا جَمِيعُهُمْ مِنْهُ فِي نَهْرِ ٱلْأُرْدُنِّ، مُعْتَرِفِينَ بِخَطَايَاهُمْ. | ٥ 5 |
តតោ យិហូទាទេឝយិរូឝាលម្នគរនិវាសិនះ សវ៌្វេ លោកា ពហិ រ្ភូត្វា តស្យ សមីបមាគត្យ ស្វានិ ស្វានិ បាបាន្យង្គីក្ឫត្យ យទ៌្ទននទ្យាំ តេន មជ្ជិតា ពភូវុះ។
| وَكَانَ يُوحَنَّا يَلْبَسُ وَبَرَ ٱلْإِبِلِ، وَمِنْطَقَةً مِنْ جِلْدٍ عَلَى حَقْوَيْهِ، وَيَأْكُلُ جَرَادًا وَعَسَلًا بَرِّيًّا. | ٦ 6 |
អស្យ យោហនះ បរិធេយានិ ក្រមេលកលោមជានិ, តស្យ កដិពន្ធនំ ចម៌្មជាតម៑, តស្យ ភក្ឞ្យាណិ ច ឝូកកីដា វន្យមធូនិ ចាសន៑។
| وَكَانَ يَكْرِزُ قَائِلًا: «يَأْتِي بَعْدِي مَنْ هُوَ أَقْوَى مِنِّي، ٱلَّذِي لَسْتُ أَهْلًا أَنْ أَنْحَنِيَ وَأَحُلَّ سُيُورَ حِذَائِهِ. | ٧ 7 |
ស ប្រចារយន៑ កថយាញ្ចក្រេ, អហំ នម្រីភូយ យស្យ បាទុកាពន្ធនំ មោចយិតុមបិ ន យោគ្យោស្មិ, តាទ្ឫឝោ មត្តោ គុរុតរ ឯកះ បុរុឞោ មត្បឝ្ចាទាគច្ឆតិ។
| أَنَا عَمَّدْتُكُمْ بِٱلْمَاءِ، وَأَمَّا هُوَ فَسَيُعَمِّدُكُمْ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ». | ٨ 8 |
អហំ យុឞ្មាន៑ ជលេ មជ្ជិតវាន៑ កិន្តុ ស បវិត្រ អាត្មានិ សំមជ្ជយិឞ្យតិ។
| وَفِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ جَاءَ يَسُوعُ مِنْ نَاصِرَةِ ٱلْجَلِيلِ وَٱعْتَمَدَ مِنْ يُوحَنَّا فِي ٱلْأُرْدُنِّ. | ٩ 9 |
អបរញ្ច តស្មិន្នេវ កាលេ គាលីល្ប្រទេឝស្យ នាសរទ្គ្រាមាទ៑ យីឝុរាគត្យ យោហនា យទ៌្ទននទ្យាំ មជ្ជិតោៜភូត៑។
| وَلِلْوَقْتِ وَهُوَ صَاعِدٌ مِنَ ٱلْمَاءِ رَأَى ٱلسَّمَاوَاتِ قَدِ ٱنْشَقَّتْ، وَٱلرُّوحَ مِثْلَ حَمَامَةٍ نَازِلًا عَلَيْهِ. | ١٠ 10 |
ស ជលាទុត្ថិតមាត្រោ មេឃទ្វារំ មុក្តំ កបោតវត៑ ស្វស្យោបរិ អវរោហន្តមាត្មានញ្ច ទ្ឫឞ្ដវាន៑។
| وَكَانَ صَوْتٌ مِنَ ٱلسَّمَاوَاتِ: «أَنْتَ ٱبْنِي ٱلْحَبِيبُ ٱلَّذِي بِهِ سُرِرْتُ». | ١١ 11 |
ត្វំ មម ប្រិយះ បុត្រស្ត្វយ្យេវ មមមហាសន្តោឞ ឥយមាកាឝីយា វាណី ពភូវ។
| وَلِلْوَقْتِ أَخْرَجَهُ ٱلرُّوحُ إِلَى ٱلْبَرِّيَّةِ، | ١٢ 12 |
តស្មិន៑ កាលេ អាត្មា តំ ប្រាន្តរមធ្យំ និនាយ។
| وَكَانَ هُنَاكَ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا يُجَرَّبُ مِنَ ٱلشَّيْطَانِ. وَكَانَ مَعَ ٱلْوُحُوشِ. وَصَارَتِ ٱلْمَلَائِكَةُ تَخْدِمُهُ. | ١٣ 13 |
អថ ស ចត្វារិំឝទ្ទិនានិ តស្មិន៑ ស្ថានេ វន្យបឝុភិះ សហ តិឞ្ឋន៑ ឝៃតានា បរីក្ឞិតះ; បឝ្ចាត៑ ស្វគ៌ីយទូតាស្តំ សិឞេវិរេ។
| وَبَعْدَمَا أُسْلِمَ يُوحَنَّا جَاءَ يَسُوعُ إِلَى ٱلْجَلِيلِ يَكْرِزُ بِبِشَارَةِ مَلَكُوتِ ٱللهِ | ١٤ 14 |
អនន្តរំ យោហនិ ពន្ធនាលយេ ពទ្ធេ សតិ យីឝុ រ្គាលីល្ប្រទេឝមាគត្យ ឦឝ្វររាជ្យស្យ សុសំវាទំ ប្រចារយន៑ កថយាមាស,
| وَيَقُولُ: «قَدْ كَمَلَ ٱلزَّمَانُ وَٱقْتَرَبَ مَلَكُوتُ ٱللهِ، فَتُوبُوا وَآمِنُوا بِٱلْإِنْجِيلِ». | ١٥ 15 |
កាលះ សម្បូណ៌ ឦឝ្វររាជ្យញ្ច សមីបមាគតំ; អតោហេតោ រ្យូយំ មនាំសិ វ្យាវត៌្តយធ្វំ សុសំវាទេ ច វិឝ្វាសិត។
| وَفِيمَا هُوَ يَمْشِي عِنْدَ بَحْرِ ٱلْجَلِيلِ أَبْصَرَ سِمْعَانَ وَأَنْدَرَاوُسَ أَخَاهُ يُلْقِيَانِ شَبَكَةً فِي ٱلْبَحْرِ، فَإِنَّهُمَا كَانَا صَيَّادَيْنِ. | ١٦ 16 |
តទនន្តរំ ស គាលីលីយសមុទ្រស្យ តីរេ គច្ឆន៑ ឝិមោន៑ តស្យ ភ្រាតា អន្ទ្រិយនាមា ច ឥមៅ ទ្វៅ ជនៅ មត្ស្យធារិណៅ សាគរមធ្យេ ជាលំ ប្រក្ឞិបន្តៅ ទ្ឫឞ្ដ្វា តាវវទត៑,
| فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «هَلُمَّ وَرَائِي فَأَجْعَلُكُمَا تَصِيرَانِ صَيَّادَيِ ٱلنَّاسِ». | ١٧ 17 |
យុវាំ មម បឝ្ចាទាគច្ឆតំ, យុវាមហំ មនុឞ្យធារិណៅ ករិឞ្យាមិ។
| فَلِلْوَقْتِ تَرَكَا شِبَاكَهُمَا وَتَبِعَاهُ. | ١٨ 18 |
តតស្តៅ តត្ក្ឞណមេវ ជាលានិ បរិត្យជ្យ តស្យ បឝ្ចាត៑ ជគ្មតុះ។
| ثُمَّ ٱجْتَازَ مِنْ هُنَاكَ قَلِيلًا فَرَأَى يَعْقُوبَ بْنَ زَبْدِي وَيُوحَنَّا أَخَاهُ، وَهُمَا فِي ٱلسَّفِينَةِ يُصْلِحَانِ ٱلشِّبَاكَ. | ١٩ 19 |
តតះ បរំ តត្ស្ថានាត៑ កិញ្ចិទ៑ ទូរំ គត្វា ស សិវទីបុត្រយាកូព៑ តទ្ភ្រាត្ឫយោហន៑ ច ឥមៅ នៅកាយាំ ជាលានាំ ជីណ៌មុទ្ធារយន្តៅ ទ្ឫឞ្ដ្វា តាវាហូយត៑។
| فَدَعَاهُمَا لِلْوَقْتِ. فَتَرَكَا أَبَاهُمَا زَبْدِي فِي ٱلسَّفِينَةِ مَعَ ٱلْأَجْرَى وَذَهَبَا وَرَاءَهُ. | ٢٠ 20 |
តតស្តៅ នៅកាយាំ វេតនភុគ្ភិះ សហិតំ ស្វបិតរំ វិហាយ តត្បឝ្ចាទីយតុះ។
| ثُمَّ دَخَلُوا كَفْرَنَاحُومَ، وَلِلْوَقْتِ دَخَلَ ٱلْمَجْمَعَ فِي ٱلسَّبْتِ وَصَارَ يُعَلِّمُ. | ٢١ 21 |
តតះ បរំ កផន៌ាហូម្នាមកំ នគរមុបស្ថាយ ស វិឝ្រាមទិវសេ ភជនគ្រហំ ប្រវិឝ្យ សមុបទិទេឝ។
| فَبُهِتُوا مِنْ تَعْلِيمِهِ لِأَنَّهُ كَانَ يُعَلِّمُهُمْ كَمَنْ لَهُ سُلْطَانٌ وَلَيْسَ كَٱلْكَتَبَةِ. | ٢٢ 22 |
តស្យោបទេឝាល្លោកា អាឝ្ចយ៌្យំ មេនិរេ យតះ សោធ្យាបកាឥវ នោបទិឝន៑ ប្រភាវវានិវ ប្រោបទិទេឝ។
| وَكَانَ فِي مَجْمَعِهِمْ رَجُلٌ بِهِ رُوحٌ نَجِسٌ، فَصَرَخَ | ٢٣ 23 |
អបរញ្ច តស្មិន៑ ភជនគ្ឫហេ អបវិត្រភូតេន គ្រស្ត ឯកោ មានុឞ អាសីត៑។ ស ចីត្ឝព្ទំ ក្ឫត្វា កថយាញ្ចកេ
| قَائِلًا: «آهِ! مَا لَنَا وَلَكَ يَا يَسُوعُ ٱلنَّاصِرِيُّ؟ أَتَيْتَ لِتُهْلِكَنَا! أَنَا أَعْرِفُكَ مَنْ أَنْتَ: قُدُّوسُ ٱللهِ!». | ٢٤ 24 |
ភោ នាសរតីយ យីឝោ ត្វមស្មាន៑ ត្យជ, ត្វយា សហាស្មាកំ កះ សម្ពន្ធះ? ត្វំ កិមស្មាន៑ នាឝយិតុំ សមាគតះ? ត្វមីឝ្វរស្យ បវិត្រលោក ឥត្យហំ ជានាមិ។
| فَٱنْتَهَرَهُ يَسُوعُ قَائِلًا: «ٱخْرَسْ! وَٱخْرُجْ مِنْهُ!». | ٢٥ 25 |
តទា យីឝុស្តំ តជ៌យិត្វា ជគាទ តូឞ្ណីំ ភវ ឥតោ ពហិព៌្ហវ ច។
| فَصَرَعَهُ ٱلرُّوحُ ٱلنَّجِسُ وَصَاحَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَخَرَجَ مِنْهُ. | ٢٦ 26 |
តតះ សោៜបវិត្រភូតស្តំ សម្បីឌ្យ អត្យុចៃឝ្ចីត្ក្ឫត្យ និជ៌គាម។
| فَتَحَيَّرُوا كُلُّهُمْ، حَتَّى سَأَلَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا قَائِلِينَ: «مَا هَذَا؟ مَا هُوَ هَذَا ٱلتَّعْلِيمُ ٱلْجَدِيدُ؟ لِأَنَّهُ بِسُلْطَانٍ يَأْمُرُ حَتَّى ٱلْأَرْوَاحَ ٱلنَّجِسَةَ فَتُطِيعُهُ!». | ٢٧ 27 |
តេនៃវ សវ៌្វេ ចមត្ក្ឫត្យ បរស្បរំ កថយាញ្ចក្រិរេ, អហោ កិមិទំ? កីទ្ឫឝោៜយំ នវ្យ ឧបទេឝះ? អនេន ប្រភាវេនាបវិត្រភូតេឞ្វាជ្ញាបិតេឞុ តេ តទាជ្ញានុវត៌្តិនោ ភវន្តិ។
| فَخَرَجَ خَبَرُهُ لِلْوَقْتِ فِي كُلِّ ٱلْكُورَةِ ٱلْمُحِيطَةِ بِٱلْجَلِيلِ. | ٢٨ 28 |
តទា តស្យ យឝោ គាលីលឝ្ចតុទ៌ិក្ស្ថសវ៌្វទេឝាន៑ វ្យាប្នោត៑។
| وَلَمَّا خَرَجُوا مِنَ ٱلْمَجْمَعِ جَاءُوا لِلْوَقْتِ إِلَى بَيْتِ سِمْعَانَ وَأَنْدَرَاوُسَ مَعَ يَعْقُوبَ وَيُوحَنَّا، | ٢٩ 29 |
អបរញ្ច តេ ភជនគ្ឫហាទ៑ ពហិ រ្ភូត្វា យាកូព្យោហន្ភ្យាំ សហ ឝិមោន អាន្ទ្រិយស្យ ច និវេឝនំ ប្រវិវិឝុះ។
| وَكَانَتْ حَمَاةُ سِمْعَانَ مُضْطَجِعَةً مَحْمُومَةً، فَلِلْوَقْتِ أَخْبَرُوهُ عَنْهَا. | ٣٠ 30 |
តទា បិតរស្យ ឝ្វឝ្រូជ៌្វរបីឌិតា ឝយ្យាយាមាស្ត ឥតិ តេ តំ ឈដិតិ វិជ្ញាបយាញ្ចក្រុះ។
| فَتَقَدَّمَ وَأَقَامَهَا مَاسِكًا بِيَدِهَا، فَتَرَكَتْهَا ٱلْحُمَّى حَالًا وَصَارَتْ تَخْدِمُهُمْ. | ٣١ 31 |
តតះ ស អាគត្យ តស្យា ហស្តំ ធ្ឫត្វា តាមុទស្ថាបយត៑; តទៃវ តាំ ជ្វរោៜត្យាក្ឞីត៑ តតះ បរំ សា តាន៑ សិឞេវេ។
| وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ، إِذْ غَرَبَتِ ٱلشَّمْسُ، قَدَّمُوا إِلَيْهِ جَمِيعَ ٱلسُّقَمَاءِ وَٱلْمَجَانِينَ. | ٣٢ 32 |
អថាស្តំ គតេ រវៅ សន្ធ្យាកាលេ សតិ លោកាស្តត្សមីបំ សវ៌្វាន៑ រោគិណោ ភូតធ្ឫតាំឝ្ច សមានិន្យុះ។
| وَكَانَتِ ٱلْمَدِينَةُ كُلُّهَا مُجْتَمِعَةً عَلَى ٱلْبَابِ. | ٣٣ 33 |
សវ៌្វេ នាគរិកា លោកា ទ្វារិ សំមិលិតាឝ្ច។
| فَشَفَى كَثِيرِينَ كَانُوا مَرْضَى بِأَمْرَاضٍ مُخْتَلِفَةٍ، وَأَخْرَجَ شَيَاطِينَ كَثِيرَةً، وَلَمْ يَدَعِ ٱلشَّيَاطِينَ يَتَكَلَّمُونَ لِأَنَّهُمْ عَرَفُوهُ. | ٣٤ 34 |
តតះ ស នានាវិធរោគិណោ ពហូន៑ មនុជានរោគិណឝ្ចការ តថា ពហូន៑ ភូតាន៑ ត្យាជយាញ្ចការ តាន៑ ភូតាន៑ កិមបិ វាក្យំ វក្តុំ និឞិឞេធ ច យតោហេតោស្តេ តមជានន៑។
| وَفِي ٱلصُّبْحِ بَاكِرًا جِدًّا قَامَ وَخَرَجَ وَمَضَى إِلَى مَوْضِعٍ خَلَاءٍ، وَكَانَ يُصَلِّي هُنَاكَ، | ٣٥ 35 |
អបរញ្ច សោៜតិប្រត្យូឞេ វស្តុតស្តុ រាត្រិឝេឞេ សមុត្ថាយ ពហិព៌្ហូយ និជ៌នំ ស្ថានំ គត្វា តត្រ ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រេ។
| فَتَبِعَهُ سِمْعَانُ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ. | ٣٦ 36 |
អនន្តរំ ឝិមោន៑ តត្សង្គិនឝ្ច តស្យ បឝ្ចាទ៑ គតវន្តះ។
| وَلَمَّا وَجَدُوهُ قَالُوا لَهُ: «إِنَّ ٱلْجَمِيعَ يَطْلُبُونَكَ». | ٣٧ 37 |
តទុទ្ទេឝំ ប្រាប្យ តមវទន៑ សវ៌្វេ លោកាស្ត្វាំ ម្ឫគយន្តេ។
| فَقَالَ لَهُمْ: «لِنَذْهَبْ إِلَى ٱلْقُرَى ٱلْمُجَاوِرَةِ لِأَكْرِزَ هُنَاكَ أَيْضًا، لِأَنِّي لِهَذَا خَرَجْتُ». | ٣٨ 38 |
តទា សោៜកថយត៑ អាគច្ឆត វយំ សមីបស្ថានិ នគរាណិ យាមះ, យតោៜហំ តត្រ កថាំ ប្រចារយិតុំ ពហិរាគមម៑។
| فَكَانَ يَكْرِزُ فِي مَجَامِعِهِمْ فِي كُلِّ ٱلْجَلِيلِ وَيُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ. | ٣٩ 39 |
អថ ស តេឞាំ គាលីល្ប្រទេឝស្យ សវ៌្វេឞុ ភជនគ្ឫហេឞុ កថាះ ប្រចារយាញ្ចក្រេ ភូតានត្យាជយញ្ច។
| فَأَتَى إِلَيْهِ أَبْرَصُ يَطْلُبُ إِلَيْهِ جَاثِيًا وَقَائِلًا لَهُ: «إِنْ أَرَدْتَ تَقْدِرْ أَنْ تُطَهِّرَنِي». | ٤٠ 40 |
អនន្តរមេកះ កុឞ្ឋី សមាគត្យ តត្សម្មុខេ ជានុបាតំ វិនយញ្ច ក្ឫត្វា កថិតវាន៑ យទិ ភវាន៑ ឥច្ឆតិ តហ៌ិ មាំ បរិឞ្កត៌្តុំ ឝក្នោតិ។
| فَتَحَنَّنَ يَسُوعُ وَمَدَّ يَدَهُ وَلَمَسَهُ وَقَالَ لَهُ: «أُرِيدُ، فَٱطْهُرْ!». | ٤١ 41 |
តតះ ក្ឫបាលុ រ្យីឝុះ ករៅ ប្រសាយ៌្យ តំ ស្បឞ្ដ្វា កថយាមាស
| فَلِلْوَقْتِ وَهُوَ يَتَكَلَّمُ ذَهَبَ عَنْهُ ٱلْبَرَصُ وَطَهَرَ. | ٤٢ 42 |
មមេច្ឆា វិទ្យតេ ត្វំ បរិឞ្ក្ឫតោ ភវ។ ឯតត្កថាយាះ កថនមាត្រាត៑ ស កុឞ្ឋី រោគាន្មុក្តះ បរិឞ្ក្ឫតោៜភវត៑។
| فَٱنْتَهَرَهُ وَأَرْسَلَهُ لِلْوَقْتِ، | ٤٣ 43 |
តទា ស តំ វិស្ឫជន៑ គាឍមាទិឝ្យ ជគាទ
| وَقَالَ لَهُ: «ٱنْظُرْ، لَا تَقُلْ لِأَحَدٍ شَيْئًا، بَلِ ٱذْهَبْ أَرِ نَفْسَكَ لِلْكَاهِنِ وَقَدِّمْ عَنْ تَطْهِيرِكَ مَا أَمَرَ بِهِ مُوسَى، شَهَادَةً لَهُمْ». | ٤٤ 44 |
សាវធានោ ភវ កថាមិមាំ កមបិ មា វទ; ស្វាត្មានំ យាជកំ ទឝ៌យ, លោកេភ្យះ ស្វបរិឞ្ក្ឫតេះ ប្រមាណទានាយ មូសានិណ៌ីតំ យទ្ទានំ តទុត្ស្ឫជស្វ ច។
| وَأَمَّا هُوَ فَخَرَجَ وَٱبْتَدَأَ يُنَادِي كَثِيرًا وَيُذِيعُ ٱلْخَبَرَ، حَتَّى لَمْ يَعُدْ يَقْدِرُ أَنْ يَدْخُلَ مَدِينَةً ظَاهِرًا، بَلْ كَانَ خَارِجًا فِي مَوَاضِعَ خَالِيَةٍ، وَكَانُوا يَأْتُونَ إِلَيْهِ مِنْ كُلِّ نَاحِيَةٍ. | ٤٥ 45 |
កិន្តុ ស គត្វា តត៑ កម៌្ម ឥត្ថំ វិស្តាយ៌្យ ប្រចារយិតុំ ប្រារេភេ តេនៃវ យីឝុះ បុនះ សប្រកាឝំ នគរំ ប្រវេឞ្ដុំ នាឝក្នោត៑ តតោហេតោព៌ហិះ កាននស្ថានេ តស្យៅ; តថាបិ ចតុទ៌្ទិគ្ភ្យោ លោកាស្តស្យ សមីបមាយយុះ។
