لُوقا 6
| وَفِي ٱلسَّبْتِ ٱلثَّانِي بَعْدَ ٱلْأَوَّلِ ٱجْتَازَ بَيْنَ ٱلزُّرُوعِ. وَكَانَ تَلَامِيذُهُ يَقْطِفُونَ ٱلسَّنَابِلَ وَيَأْكُلُونَ وَهُمْ يَفْرُكُونَهَا بِأَيْدِيهِمْ. | ١ 1 |
ଗଟେକ୍ ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ ଜିସୁ ଗଅଁ ହଃଦା ବାଟ ଅୟ୍କଃରି ଜାତିରିଲା ବଃଳ୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଗଅଁ କେଡ୍ ଚିଡାୟ୍ ତାକାର୍ ଆତେ ରଃମ୍ନ୍ଦି କାତି ରିଲାୟ୍ ।
| فَقَالَ لَهُمْ قَوْمٌ مِنَ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ: «لِمَاذَا تَفْعَلُونَ مَا لَا يَحِلُّ فِعْلُهُ فِي ٱلسُّبُوتِ؟». | ٢ 2 |
ମଃତର୍ ପାରୁସିମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କଃତିଲକ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ ଜାୟ୍ରି କଃର୍ତାର୍ ସାସ୍ତରାର୍ ବିଦି ନାୟ୍, ସେରି ତୁମି କାୟ୍ତାକ୍ କଃରୁଲାସ୍?”
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «أَمَا قَرَأْتُمْ وَلَا هَذَا ٱلَّذِي فَعَلَهُ دَاوُدُ، حِينَ جَاعَ هُوَ وَٱلَّذِينَ كَانُوا مَعَهُ؟ | ٣ 3 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଉତୁର୍ ଦିଲା, “ଦାଉଦ୍ ଆର୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗୁଆଳିମଃନ୍ ବୁକେ ରିଲା ବଃଳ୍ ସେ କାୟ୍ କଃରିରିଲା, ସେରି କାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍ କଃବେ ହେଁ ନଃହଳାସ୍?
| كَيْفَ دَخَلَ بَيْتَ ٱللهِ وَأَخَذَ خُبْزَ ٱلتَّقْدِمَةِ وَأَكَلَ، وَأَعْطَى ٱلَّذِينَ مَعَهُ أَيْضًا، ٱلَّذِي لَا يَحِلُّ أَكْلُهُ إِلَّا لِلْكَهَنَةِ فَقَطْ». | ٤ 4 |
ସେ କଃନ୍କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍ ଗଃରେ ହୁରିକଃରି, ଜୁୟ୍ ରୁଟି ମାପ୍ରୁର୍ ଲଃଗେ ଦିଆ ଅଃଉତି ରିଲି ସେରି ଜାଜକ୍ମଃନ୍କେ ଚାଡି କେହେଁ କାତା ବିଦି ନଃରିଲି, ସେରି ନଃୟ୍କଃରି କାୟ୍ରିଲା ଆର୍ ନିଜାର୍ ସଃଙ୍ଗୁଆଳିମଃନ୍କେ ହେଁ ଦଃୟ୍ରିଲା ।”
| وَقَالَ لَهُمْ: «إِنَّ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ هُوَ رَبُّ ٱلسَّبْتِ أَيْضًا». | ٥ 5 |
ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନାର୍ ମାପ୍ରୁ ।”
| وَفِي سَبْتٍ آخَرَ دَخَلَ ٱلْمَجْمَعَ وَصَارَ يُعَلِّمُ. وَكَانَ هُنَاكَ رَجُلٌ يَدُهُ ٱلْيُمْنَى يَابِسَةٌ، | ٦ 6 |
ଜିସୁ ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍ ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରେ ହୁରି ସିକ୍ୟା ଦେତିରିଲା; ସେତି ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ରିଲା, ତାର୍ କାତା ଆତ୍ ସୁକିଜାୟ୍ରିଲି ।
| وَكَانَ ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ يُرَاقِبُونَهُ هَلْ يَشْفِي فِي ٱلسَّبْتِ، لِكَيْ يَجِدُوا عَلَيْهِ شِكَايَةً. | ٧ 7 |
ଆର୍ କେଜାଣ୍ ଜିସୁ ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ ଉଜ୍ କଃରେଦ୍ କି ବଃଲି କଃତେକ୍ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁ ଆର୍ ପାରୁସିମଃନ୍ ଦଃକ୍ତି ରିଲାୟ୍, ଜଃନ୍କଃରି ସେମଃନ୍ ତାର୍ ବିରଦେ ଦଃସ୍ ଦଃର୍ତାର୍ ବାଟ୍ ହାଉତି ।
| أَمَّا هُوَ فَعَلِمَ أَفْكَارَهُمْ، وَقَالَ لِلرَّجُلِ ٱلَّذِي يَدُهُ يَابِسَةٌ: «قُمْ وَقِفْ فِي ٱلْوَسْطِ». فَقَامَ وَوَقَفَ. | ٨ 8 |
ମଃତର୍ ଜିସୁ ସେମଃନାର୍ ମଃନ୍ ବିତ୍ରାର୍ କଃତା ଜାଣୁ ହାରି, ଜୁୟ୍ ଲକାର୍ ଆତ୍ ସୁକିଜାୟ୍ରିଲି, ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ଉଟ୍ ମଃଜାୟ୍ ଟିଆ ଅଃଉ ।” ଆର୍ ସେ ଉଟି ଟିଆ ଅୟ୍ଲା ।
| ثُمَّ قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَسْأَلُكُمْ شَيْئًا: هَلْ يَحِلُّ فِي ٱلسَّبْتِ فِعْلُ ٱلْخَيْرِ أَوْ فِعْلُ ٱلشَّرِّ؟ تَخْلِيصُ نَفْسٍ أَوْ إِهْلَاكُهَا؟». | ٩ 9 |
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ହଃଚାରୁଲେ, ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ କାୟ୍ କଃର୍ତା ବିଦି? ନିକ କଃର୍ତାର୍ କି କଃରାବ୍ କଃର୍ତାର୍? ଜିବନ୍ ବଚାଉତାର୍ କି ନାସ୍ କଃର୍ତାର୍?”
| ثُمَّ نَظَرَ حَوْلَهُ إِلَى جَمِيعِهِمْ وَقَالَ لِلرَّجُلِ: «مُدَّ يَدَكَ». فَفَعَلَ هَكَذَا. فَعَادَتْ يَدُهُ صَحِيحَةً كَٱلْأُخْرَى. | ١٠ 10 |
ଆର୍ ସେ ଚାରିହାକ୍ ସଃବ୍କେ ଦଃକିକଃରି ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ତର୍ ଆତ୍ ଲାମାଉ ।” ତଃବାର୍ ଗିନେ ସେ ଆତ୍ ଲାମାୟ୍ଲା, ଆରେକ୍ ତାର୍ ଆତ୍ ନିକ ଅୟ୍ଲି ।
| فَٱمْتَلَأُوا حُمْقًا وَصَارُوا يَتَكَالَمُونَ فِيمَا بَيْنَهُمْ مَاذَا يَفْعَلُونَ بِيَسُوعَ. | ١١ 11 |
ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ ବଃଡେ ରିସା ଅୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁର୍ ବିରଦେ କାୟ୍ କଃରୁଆଁ ବଃଲି ନିଜାର୍ ନିଜାର୍ ବିତ୍ରେ କଃତାବାର୍ତା ଅଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
| وَفِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ خَرَجَ إِلَى ٱلْجَبَلِ لِيُصَلِّيَ. وَقَضَى ٱللَّيْلَ كُلَّهُ فِي ٱلصَّلَاةِ لِلهِ. | ١٢ 12 |
ସଃଡେବଃଳ୍ ଗଟ୍ଦିନ୍ ଜିସୁ ପାର୍ତ୍ନା କଃରୁକେ ଡଙ୍ଗୁର୍ ଉହ୍ରେ ଜାୟ୍କଃରି ରାତିସଃରା ଇସ୍ୱରାର୍ ଲଃଗେ ପାର୍ତନା କଃଲା ।
| وَلَمَّا كَانَ ٱلنَّهَارُ دَعَا تَلَامِيذَهُ، وَٱخْتَارَ مِنْهُمُ ٱثْنَيْ عَشَرَ، ٱلَّذِينَ سَمَّاهُمْ أَيْضًا «رُسُلًا»: | ١٣ 13 |
ସଃକାଳ୍ ହାୟ୍ଲା ଦାହ୍ରେ ସେ ନିଜାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ ଚଃମେ କୁଦି ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ବାର ଲକ୍କେ ବାଚ୍ଲା, ଆର୍ ସେମଃନ୍କେ ପେରିତ ବଃଲି ନାଉଁ ଦିଲା;
| سِمْعَانَ ٱلَّذِي سَمَّاهُ أَيْضًا بُطْرُسَ وَأَنْدَرَاوُسَ أَخَاهُ. يَعْقُوبَ وَيُوحَنَّا. فِيلُبُّسَ وَبَرْثُولَمَاوُسَ. | ١٤ 14 |
ସେମଃନ୍ ଅୟ୍ଲାୟ୍, ସିମନ୍, ଜାକେ ସେ ପିତର୍ ବଃଲି ନାଉଁ ଦିଲା, ଆର୍ ତାର୍ ବାୟ୍ସି ଆନ୍ଦ୍ରିଅ, ଜାକୁବ ଆର୍ ଜହନ୍, ପିଲିପ୍ ଆର୍ ବାର୍ତଲମି,
| مَتَّى وَتُومَا. يَعْقُوبَ بْنَ حَلْفَى وَسِمْعَانَ ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْغَيُورَ. | ١٥ 15 |
ମାତିଉ ଆର୍ ତମା, ଆଲ୍ପିଅର୍ ହୟ୍ସି ଜାକୁବ ଆର୍ ସିମନ୍ ଜାକେ ତିକ୍ତିକା ବଃଲି କଃଉତି,
| يَهُوذَا أَخَا يَعْقُوبَ، وَيَهُوذَا ٱلْإِسْخَرْيُوطِيَّ ٱلَّذِي صَارَ مُسَلِّمًا أَيْضًا. | ١٦ 16 |
ଜାକୁବର୍ ହୟ୍ସି ଜିଉଦା ଆର୍ ଇସ୍କାରିଅତ୍ ଜିଉଦା, ଜେ କି ଜିସୁକେ ସଃତ୍ରୁର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦିଲା ।
| وَنَزَلَ مَعَهُمْ وَوَقَفَ فِي مَوْضِعٍ سَهْلٍ، هُوَ وَجَمْعٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ، وَجُمْهُورٌ كَثِيرٌ مِنَ ٱلشَّعْبِ، مِنْ جَمِيعِ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَأُورُشَلِيمَ وَسَاحِلِ صُورَ وَصَيْدَاءَ، ٱلَّذِينَ جَاءُوا لِيَسْمَعُوهُ وَيُشْفَوْا مِنْ أَمْرَاضِهِمْ، | ١٧ 17 |
ଆର୍ ଜିସୁ ଡଙ୍ଗ୍ରେ ହୁଣି ପେରିତ୍ମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଉତ୍ରି ଆୟ୍ଲା । ଆରେକ୍ ତାର୍ ଗାଦେକ୍ ଚେଲା ମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ସଃର୍ସି ବୁୟେଁ ଟିଆ ଅୟ୍ଲା, ଆରେକ୍ ସଃବୁ ଜିଉଦା ରାଜି, ଜିରୁସାଲମ୍, ଆର୍ ସଃମ୍ନ୍ଦ୍ କଃଣ୍ଡାୟ୍ ରିଲା ସର୍ ଆର୍ ସିଦନ୍ ଗଃଳେହୁଣି ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଆସି ରୁଣ୍ଡ୍ଲାୟ୍;
| وَٱلْمُعَذَّبُونَ مِنْ أَرْوَاحٍ نَجِسَةٍ. وَكَانُوا يَبْرَأُونَ. | ١٨ 18 |
ସେମଃନ୍ ଜିସୁର୍ କଃତା ସୁଣୁକ୍ ଆର୍ ନିଜାର୍ ନିଜାର୍ ରଗେ ହୁଣି ଉଜ୍ ଅଃଉଁକେ ଆସି ରିଲାୟ୍, ଆର୍ ଜୁୟ୍ମଃନ୍ ବିଟାଳ୍ ଆତ୍ମାମଃନାର୍ ଗିନେ କଃସ୍ଟ୍ ହାଉତିରିଲାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଉଜ୍ କଃଲା;
| وَكُلُّ ٱلْجَمْعِ طَلَبُوا أَنْ يَلْمِسُوهُ، لِأَنَّ قُوَّةً كَانَتْ تَخْرُجُ مِنْهُ وَتَشْفِي ٱلْجَمِيعَ. | ١٩ 19 |
ଆରେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ଦା ଜିସୁକେ ଚିଉଁକ୍ ଉପାୟ୍ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ସଃକ୍ତି ବାରାୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଉଜ୍ କଃର୍ତିରିଲି ।
| وَرَفَعَ عَيْنَيْهِ إِلَى تَلَامِيذِهِ وَقَالَ: «طُوبَاكُمْ أَيُّهَا ٱلْمَسَاكِينُ، لِأَنَّ لَكُمْ مَلَكُوتَ ٱللهِ. | ٢٠ 20 |
ସଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ ଦଃକିକଃରି କୟ୍ଲା, “ଦୁକିଦିନାରି ଜେ ତୁମିମଃନ୍, ତୁମିମଃନାର୍ ବାୟ୍ଗ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ରାଇଜ୍ ତୁମିମଃନ୍କାର୍ ।
| طُوبَاكُمْ أَيُّهَا ٱلْجِيَاعُ ٱلْآنَ، لِأَنَّكُمْ تُشْبَعُونَ. طُوبَاكُمْ أَيُّهَا ٱلْبَاكُونَ ٱلْآنَ، لِأَنَّكُمْ سَتَضْحَكُونَ. | ٢١ 21 |
ଅଃବେ ବୁକେ ଆଚାସ୍ ଜେ ତୁମିମଃନ୍, ତୁମିମଃନାର୍ ବାୟ୍ଗ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମାର୍ ଆଦାର୍ ହୁରେଦ୍ । ଅଃବେ କାନ୍ଦୁଲାସ୍ ଜେ ତୁମିମଃନ୍, ତୁମାର୍ ବାୟ୍ଗ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ନିଚଳାସ୍ ।”
| طُوبَاكُمْ إِذَا أَبْغَضَكُمُ ٱلنَّاسُ، وَإِذَا أَفْرَزُوكُمْ وَعَيَّرُوكُمْ، وَأَخْرَجُوا ٱسْمَكُمْ كَشِرِّيرٍ مِنْ أَجْلِ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ. | ٢٢ 22 |
“ନଃରାର୍ ହୟ୍ସିର୍ ଗିନେ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଗିଣ୍ କଃର୍ତି, ଜାତିବାର୍ତି, ଆରେକ୍ ଲିନ୍ଦା କଃର୍ତି, ଆର୍ ତୁମାର୍ ନାଉଁକେ କଃରାବ୍ ବଃଲି ମାନ୍ତି ନଃକେର୍ତି, ତଃବେ ତୁମିମଃନାର୍ ବାୟ୍ଗ୍ ।
| اِفْرَحُوا فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ وَتَهَلَّلُوا، فَهُوَذَا أَجْرُكُمْ عَظِيمٌ فِي ٱلسَّمَاءِ. لِأَنَّ آبَاءَهُمْ هَكَذَا كَانُوا يَفْعَلُونَ بِٱلْأَنْبِيَاءِ. | ٢٣ 23 |
ସେ ଦିନ୍ ସଃର୍ଦା ଅୟ୍ ନାଚା, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଦଃକା, ସଃର୍ଗେ ତୁମାର୍ ଗିନେ ଗାଦି ପୁରିସ୍କାର୍ ଆଚେ; ଆର୍, ସେବାନ୍ୟା ତ ସେମଃନାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ ବାବ୍ବାଦିମଃନ୍କେ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।”
| وَلَكِنْ وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْأَغْنِيَاءُ، لِأَنَّكُمْ قَدْ نِلْتُمْ عَزَاءَكُمْ. | ٢٤ 24 |
“ମଃତର୍ ଚି, ଡଃଣ୍ଡାର୍ ଜୟ୍ଗ୍ ମାଜନ୍ ଲକ୍ ତୁମିମଃନ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ସୁକ୍ ବଗ୍ କଃରିଆଚାସ୍ ।
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلشَّبَاعَى، لِأَنَّكُمْ سَتَجُوعُونَ. وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلضَّاحِكُونَ ٱلْآنَ، لِأَنَّكُمْ سَتَحْزَنُونَ وَتَبْكُونَ. | ٢٥ 25 |
ଚି, ଡଃଣ୍ଡାର୍ ଜୟ୍ଗ୍ ଜେ ତୁମିମଃନ୍ ଅଃବେ ଆଦାର୍ ହୁର୍ଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ଜେ ତୁମିମଃନ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ବୁକେ ମଃରାସ୍ । ଚି, ଡଃଣ୍ଡାର୍ ଜୟ୍ଗ୍ ଜେ ତୁମିମଃନ୍ ଅଃବେ ନିଚଳୁଲାସ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ମଃନ୍ଦୁକ୍ କଃରାସ୍ ଆର୍ କାନ୍ଦାସ୍ ।”
| وَيْلٌ لَكُمْ إِذَا قَالَ فِيكُمْ جَمِيعُ ٱلنَّاسِ حَسَنًا. لِأَنَّهُ هَكَذَا كَانَ آبَاؤُهُمْ يَفْعَلُونَ بِٱلْأَنْبِيَاءِ ٱلْكَذَبَةِ. | ٢٦ 26 |
“ଜଃଡେବଃଳ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତୁମିମଃନାର୍ ଗୁଣ୍ କଃଉତି, ସଃଡେବଃଳ୍ ଚି, ତୁମିମଃନ୍ ଡଃଣ୍ଡାର୍ ଜୟ୍ଗ୍; ସେବାନ୍ୟା ତ ସେମଃନାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ ମିଚ୍ ବାବ୍ବାଦିମଃନ୍କେ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।”
| «لَكِنِّي أَقُولُ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلسَّامِعُونَ: أَحِبُّوا أَعْدَاءَكُمْ، أَحْسِنُوا إِلَى مُبْغِضِيكُمْ، | ٢٧ 27 |
“ମଃତର୍ ସୁଣୁଲାସ୍ ଜେ ତୁମିମଃନ୍, ତୁମିମଃନ୍କେ ମୁଁୟ୍ କଃଉଁଲେ, ତୁମାର୍ ସଃତ୍ରୁମଃନ୍କେ ଲାଡ୍ କଃରା; ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଗିଣ୍ କଃର୍ତି, ସେମଃନାର୍ ବଃଲ୍ ଚିତା କଃରା;
| بَارِكُوا لَاعِنِيكُمْ، وَصَلُّوا لِأَجْلِ ٱلَّذِينَ يُسِيئُونَ إِلَيْكُمْ. | ٢٨ 28 |
ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତୁମିକେ ସାୟ୍ପ୍ ଦେତି, ସେମଃନ୍କେ ଆସିର୍ବାଦ୍ କଃରା; ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତୁମିକେ ହିନ୍ମାନ୍ କଃର୍ତି, ସେମଃନାର୍ ଗିନେ ପାର୍ତ୍ନା କଃରା ।
| مَنْ ضَرَبَكَ عَلَى خَدِّكَ فَٱعْرِضْ لَهُ ٱلْآخَرَ أَيْضًا، وَمَنْ أَخَذَ رِدَاءَكَ فَلَا تَمْنَعْهُ ثَوْبَكَ أَيْضًا. | ٢٩ 29 |
ଜେ ତୁମିକେ ଗଟେକ୍ ଗାଲେ ଚାହୁଳ୍ ମାରେଦ୍, ତାର୍ ଗିନେ ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍ ଗାଲ୍ ହେଁ ଦଃକାୟ୍ ଦିଆସ୍; ଆର୍ ଜେ ତୁମାର୍ ହଃଚ୍ୟା ନଃୟ୍ଦ୍, ତାକ୍ ତୁମାର୍ ଆଙ୍ଗି ହେଁ ନେଉଁକେ ମଃନା କଃରା ନାୟ୍ ।
| وَكُلُّ مَنْ سَأَلَكَ فَأَعْطِهِ، وَمَنْ أَخَذَ ٱلَّذِي لَكَ فَلَا تُطَالِبْهُ. | ٣٠ 30 |
ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ତୁମିକେ ମାଗେଦ୍, ତାକ୍ ଦିଆସ୍; ଆର୍ ଜେ ତୁମାର୍ ଦଃନ୍ବିତ୍ ନଃୟ୍ ଜାୟ୍ଦ୍, ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ସେରି ଆରେକ୍ ମାଗା ନାୟ୍ ।
| وَكَمَا تُرِيدُونَ أَنْ يَفْعَلَ ٱلنَّاسُ بِكُمُ ٱفْعَلُوا أَنْتُمْ أَيْضًا بِهِمْ هَكَذَا. | ٣١ 31 |
ଲକ୍ମଃନ୍ ତୁମାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜଃନ୍କା ବେବାର୍ କଃରତ୍ ବଃଲି ମଃନ୍ କଃରୁଲାସ୍, ତୁମିମଃନ୍ ହେଁ ସେମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ସେବାନ୍ୟା ବେବାର୍ କଃରା ।”
| وَإِنْ أَحْبَبْتُمُ ٱلَّذِينَ يُحِبُّونَكُمْ، فَأَيُّ فَضْلٍ لَكُمْ؟ فَإِنَّ ٱلْخُطَاةَ أَيْضًا يُحِبُّونَ ٱلَّذِينَ يُحِبُّونَهُمْ. | ٣٢ 32 |
“ଆରେକ୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଲାଡ୍ କଃର୍ତି, ସେମଃନ୍କେ ହଃକା ଲାଡ୍ କଃଲେକ୍, ତୁମି କାୟ୍ ଦଃର୍ମ୍ ହାଉଆସ୍? କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ହାହିମଃନ୍ ହେଁ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ଲାଡ୍ କଃର୍ତା ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଲାଡ୍ କଃର୍ତି ।
| وَإِذَا أَحْسَنْتُمْ إِلَى ٱلَّذِينَ يُحْسِنُونَ إِلَيْكُمْ، فَأَيُّ فَضْلٍ لَكُمْ؟ فَإِنَّ ٱلْخُطَاةَ أَيْضًا يَفْعَلُونَ هَكَذَا. | ٣٣ 33 |
ଆର୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ତୁମାର୍ ବଃଲ୍ କଃର୍ତି, ଜଦି ତୁମିମଃନ୍ ସେମଃନାର୍ ହଃକା ନିକ କଃରାସ୍, ତଃବେ ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ ଆସିର୍ବାଦ୍ ହାଉଆସ୍? କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ହାହିମଃନ୍ ହେଁ ସେବାନ୍ୟା କଃର୍ତି ।
| وَإِنْ أَقْرَضْتُمُ ٱلَّذِينَ تَرْجُونَ أَنْ تَسْتَرِدُّوا مِنْهُمْ، فَأَيُّ فَضْلٍ لَكُمْ؟ فَإِنَّ ٱلْخُطَاةَ أَيْضًا يُقْرِضُونَ ٱلْخُطَاةَ لِكَيْ يَسْتَرِدُّوا مِنْهُمُ ٱلْمِثْلَ. | ٣٤ 34 |
ଆରେକ୍, ଜୁୟ୍ ଲକାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ତୁମାର୍ ହାଉତା ଆସା ରଃୟ୍ଦ୍, ସେମଃନ୍କେ ହଃକା ରିଣ୍ ଦିଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ ଦଃୟା ହାଉଆସ୍? ହାହିମଃନ୍ ହେଁ ସଃମାନ୍ ଇସାବେ କଃଣ୍ତର୍ ହାଉଁକ୍ ହାହିମଃନ୍କେ ରିଣ୍ ଦେତି ।
| بَلْ أَحِبُّوا أَعْدَاءَكُمْ، وَأَحْسِنُوا وَأَقْرِضُوا وَأَنْتُمْ لَا تَرْجُونَ شَيْئًا، فَيَكُونَ أَجْرُكُمْ عَظِيمًا وَتَكُونُوا بَنِي ٱلْعَلِيِّ، فَإِنَّهُ مُنْعِمٌ عَلَى غَيْرِ ٱلشَّاكِرِينَ وَٱلْأَشْرَارِ. | ٣٥ 35 |
ମଃତର୍ ତୁମାର୍ ସଃତ୍ରୁମଃନ୍କେ ଲାଡ୍ କଃରା ଆର୍ ସେମଃନାର୍ ନିକ କଃରା, ଆରେକ୍ କଃଣ୍ତର୍ ହାଉଁକ୍ ଆସା ନଃକେରି ରିଣ୍ ଦିଆସ୍; ସେବାନ୍ୟା କଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍କାର୍ ପୁରିସ୍କାର୍ ବୁତେକ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ତୁମିମଃନ୍ ସଃବ୍କେ ଉଟ୍ୟା ମାପ୍ରୁର୍ ହୟ୍ସି ଅଃଉଆସ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ନଃଦେତା ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଆର୍ ଦୁସ୍ଟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଇସ୍ୱର୍ ଦଃୟା କଃରେଦ୍ ।
| فَكُونُوا رُحَمَاءَ كَمَا أَنَّ أَبَاكُمْ أَيْضًا رَحِيمٌ. | ٣٦ 36 |
ତୁମାର୍ ସଃର୍ଗାର୍ ଉବାଦି ଜଃନ୍ କଃରି ଦଃୟାକାରି, ତୁମିମଃନ୍ ହେଁ ସେବାନ୍ୟା ଦଃର୍ମି ଅଃଉଆ ।”
| «وَلَا تَدِينُوا فَلَا تُدَانُوا. لَا تَقْضُوا عَلَى أَحَدٍ فَلَا يُقْضَى عَلَيْكُمْ. اِغْفِرُوا يُغْفَرْ لَكُمْ. | ٣٧ 37 |
“ଆରେକ୍, ବିନ୍ ଲକାର୍ ବିଚାର୍ କଃରାନାୟ୍, ତଃବେ ଇସ୍ୱର୍ ତୁମିକେ ବିଚାର୍ ନଃକେରେ; ଦସି କଃରା ନାୟ୍, ତଃବେ ମାପ୍ରୁ ହେଁ ତୁମିକେ ଦସି ନଃକେରେ । କେମା କଃରା, ତଃବେ ତୁମିକେ ହେଁ ଇସ୍ୱର୍ କେମା କଃରେଦ୍;
| أَعْطُوا تُعْطَوْا، كَيْلًا جَيِّدًا مُلَبَّدًا مَهْزُوزًا فَائِضًا يُعْطُونَ فِي أَحْضَانِكُمْ. لِأَنَّهُ بِنَفْسِ ٱلْكَيْلِ ٱلَّذِي بِهِ تَكِيلُونَ يُكَالُ لَكُمْ». | ٣٨ 38 |
ଦାନ୍ ଦିଆସ୍, ତଃବେ ଇସ୍ୱର୍ ତୁମିକେ ହେଁ ଦାନ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ମାଣ୍କ୍ ହୁରାକଃରି ତାକ୍ ଚାହି ଜଲାୟ୍ ଉଚ୍ଳାୟ୍କଃରି ତୁମିମଃନାର୍ ଆଚଳେ ଦେତି; କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜୁୟ୍ ମାଣେ ନାହି ଦିଆସ୍, ସେ ମାଣେ ତୁମିମଃନ୍ ଆରେକ୍ ହାଉଆସ୍ ।”
| وَضَرَبَ لَهُمْ مَثَلًا: «هَلْ يَقْدِرُ أَعْمَى أَنْ يَقُودَ أَعْمَى؟ أَمَا يَسْقُطُ ٱلِٱثْنَانِ فِي حُفْرَةٍ؟ | ٣٩ 39 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଗଟେକ୍ କଃତା ହେଁ କୟ୍ଲା, “ଗଟେକ୍ କାଣା ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍ କାଣାକେ ବାଟ୍ କାଡାଉଁକେ ହାରେ? ସେମଃନ୍ କାୟ୍ ଦୁୟ୍ ଲକ୍ ହେଁ କାଲେ ନଦୁର୍ତି?
| لَيْسَ ٱلتِّلْمِيذُ أَفْضَلَ مِنْ مُعَلِّمِهِ، بَلْ كُلُّ مَنْ صَارَ كَامِلًا يَكُونُ مِثْلَ مُعَلِّمِهِ. | ٤٠ 40 |
ଗୁରୁ ତଃୟ୍ହୁଣି ଚେଲା ବଃଡ୍ ନାୟ୍; ମଃତର୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ଚେଲା ଗୁରୁ ତଃୟ୍ହୁଣି ସଃବୁ ସିକେଦ୍ ତଃବେ ସେ ହେଁ ଗୁରୁର୍ ସଃମାନ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
| لِمَاذَا تَنْظُرُ ٱلْقَذَى ٱلَّذِي فِي عَيْنِ أَخِيكَ، وَأَمَّا ٱلْخَشَبَةُ ٱلَّتِي فِي عَيْنِكَ فَلَا تَفْطَنُ لَهَا؟ | ٤١ 41 |
“ଆର୍, କାୟ୍ତାକ୍ ତୁମାର୍ ନିଜାର୍ ବାୟ୍ର୍ ଆକାୟ୍ ରିଲା ସାନ୍ କୁଟା ଦଃକୁଲାସ୍, ମଃତର୍ ତୁମାର୍ ନିଜାର୍ ଆକାୟ୍ ଜୁୟ୍ ବଃଡ୍ ଆକିକୁଟା ଆଚେ, ସେରି କାୟ୍ତାକ୍ ବାବି ନଃଦେକୁଲାସ୍?
| أَوْ كَيْفَ تَقْدِرُ أَنْ تَقُولَ لِأَخِيكَ: يَا أَخِي، دَعْنِي أُخْرِجِ ٱلْقَذَى ٱلَّذِي فِي عَيْنِكَ، وَأَنْتَ لَا تَنْظُرُ ٱلْخَشَبَةَ ٱلَّتِي فِي عَيْنِكَ؟ يَا مُرَائِي! أَخْرِجْ أَوَّلًا ٱلْخَشَبَةَ مِنْ عَيْنِكَ، وَحِينَئِذٍ تُبْصِرُ جَيِّدًا أَنْ تُخْرِجَ ٱلْقَذَى ٱلَّذِي فِي عَيْنِ أَخِيكَ. | ٤٢ 42 |
ତୁମି ନିଜାର୍ ଆକାୟ୍ ରିଲା ବଃଡ୍ ଆକିକୁଟା ନଃଦେକି କଃନ୍କଃରି ନିଜାର୍ ବାୟ୍କ୍ କଃଉଁ ହାରାସ୍, ବାୟ୍, ଆଉ, ତର୍ ଆକାୟ୍ ରିଲା ସାନ୍ ଆକିକୁଟା ବାର୍ କଃରି ଦଃୟ୍ନ୍ଦ୍? ରେ, ହେଟ୍କପଟ୍ୟାମଃନ୍, ଆଗ୍ତୁ ନିଜାର୍ ଆକାୟ୍ ରିଲା ବଃଡ୍ ଆକିକୁଟା ବାର୍ କଃରି ହଃକାଉଆ, ତାର୍ହଃଚେ ନିଜାର୍ ବାୟ୍ ମଃନାର୍ ଆକାୟ୍ ରିଲା ସାନ୍ ଆକିକୁଟା ବାର୍ କଃରୁକ୍ ନିକ କଃରି ଦଃକୁ ହାରାସ୍ ।”
| «لِأَنَّهُ مَا مِنْ شَجَرَةٍ جَيِّدَةٍ تُثْمِرُ ثَمَرًا رَدِيًّا، وَلَا شَجَرَةٍ رَدِيَّةٍ تُثْمِرُ ثَمَرًا جَيِّدًا. | ٤٣ 43 |
“ବଃଲ୍ ଗଃଚେ କଃରାବ୍ ହଃଳ୍ ନଃହେଳେ, କଃରାବ୍ ଗଃଚେ ବଃଲ୍ ହଃଳ୍ ନଃହେଳେ ।
| لِأَنَّ كُلَّ شَجَرَةٍ تُعْرَفُ مِنْ ثَمَرِهَا. فَإِنَّهُمْ لَا يَجْتَنُونَ مِنَ ٱلشَّوْكِ تِينًا، وَلَا يَقْطِفُونَ مِنَ ٱلْعُلَّيْقِ عِنَبًا. | ٤٤ 44 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସଃବୁ ଗଃଚ୍କେ ତାର୍ ହଃଳ୍ ଦଃକି ଚିନୁକ୍ ଅୟ୍ଦ୍, କାଟା ଗଃଚେ ହୁଣି ଲକ୍ମଃନ୍ ଡୁମ୍ବୁର୍ ହଃଳ୍ ନଃକଳ୍ତି, କି କାଟାବୁଟା ଲଃଗେହୁଣି ଅଙ୍ଗୁର୍ ହଃଳ୍ ନଃକଳ୍ତି ।
| اَلْإِنْسَانُ ٱلصَّالِحُ مِنْ كَنْزِ قَلْبِهِ ٱلصَّالِحِ يُخْرِجُ ٱلصَّلَاحَ، وَٱلْإِنْسَانُ ٱلشِّرِّيرُ مِنْ كَنْزِ قَلْبِهِ ٱلشِّرِّيرِ يُخْرِجُ ٱلشَّرَّ. فَإِنَّهُ مِنْ فَضْلَةِ ٱلْقَلْبِ يَتَكَلَّمُ فَمُهُ. | ٤٥ 45 |
ଗଟେକ୍ ସଃତ୍ ଲକ୍ ତାର୍ ଗଃର୍ବ୍ ବିତ୍ରେ ରିଲା ନିକ କଃତା ସଃବୁ ବାର୍ କଃରେଦ୍, ଗଟେକ୍ କଃରାବ୍ ଲକ୍ ତାର୍ ଗଃର୍ବ୍ ବିତ୍ରେ ରିଲା କଃରାବ୍ କଃତା ସଃବୁ ବାର୍ କଃରେଦ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଗଃର୍ବ୍ ବିତ୍ରେ ରିଲା ସଃବୁ କଃତା ଟଣ୍ଡ୍ ବାଟ ହଃଦାୟ୍ ଆସେଦ୍ ।”
| «وَلِمَاذَا تَدْعُونَنِي: يَارَبُّ، يَارَبُّ، وَأَنْتُمْ لَا تَفْعَلُونَ مَا أَقُولُهُ؟ | ٤٦ 46 |
“ଆର୍, ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ମକ୍ ମାପ୍ରୁ, ମାପ୍ରୁ ବଃଲି କଃଉଁଲାସ୍, ମଃତର୍ କାୟ୍ତାକ୍ ମର୍ କଃତା ନଃମାନୁଲାସ୍?
| كُلُّ مَنْ يَأْتِي إِلَيَّ وَيَسْمَعُ كَلَامِي وَيَعْمَلُ بِهِ أُرِيكُمْ مَنْ يُشْبِهُ. | ٤٧ 47 |
ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ମର୍ ଲଃଗେ ଆସି ମର୍ କଃତା ସୁଣି ସେ ସଃବୁ ମାନେଦ୍, ସେ କାର୍ ସଃମାନ୍, ସେରି ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ କୟ୍ଦ୍ ।
| يُشْبِهُ إِنْسَانًا بَنَى بَيْتًا، وَحَفَرَ وَعَمَّقَ وَوَضَعَ ٱلْأَسَاسَ عَلَى ٱلصَّخْرِ. فَلَمَّا حَدَثَ سَيْلٌ صَدَمَ ٱلنَّهْرُ ذَلِكَ ٱلْبَيْتَ، فَلَمْ يَقْدِرْ أَنْ يُزَعْزِعَهُ، لِأَنَّهُ كَانَ مُؤَسَّسًا عَلَى ٱلصَّخْرِ. | ٤٨ 48 |
ସେ ଇବାନ୍ୟା ଗଟେକ୍ ଗଃର୍ ବାନ୍ଦ୍ତା ଲକ୍ ହର୍, ଜେ ଡେଙ୍ଗ୍ କଃରି କାଲ୍ କଃଣି ଟେଳାକୁନାଦି ହଃକାୟ୍ରିଲା, ହୁର୍ ଆୟ୍ଲି ଆର୍ ସେ ଗଃର୍କେ ଦଃକା ମାର୍ଲି, ମଃତର୍ ସେ ଗଃର୍କେ ଡୁଳାଉଁକ୍ ନାହାର୍ଲି, ବଃଲେକ୍ ସେରି ନିକ କଃରି ବାନ୍ଦା ଅୟ୍ରିଲି ।
| وَأَمَّا ٱلَّذِي يَسْمَعُ وَلَا يَعْمَلُ، فَيُشْبِهُ إِنْسَانًا بَنَى بَيْتَهُ عَلَى ٱلْأَرْضِ مِنْ دُونِ أَسَاسٍ، فَصَدَمَهُ ٱلنَّهْرُ فَسَقَطَ حَالًا، وَكَانَ خَرَابُ ذَلِكَ ٱلْبَيْتِ عَظِيمًا!». | ٤٩ 49 |
ମଃତର୍ ଜେ ସୁଣି ନଃମାନେ, ସେ କୁନାଦି ନଃମାରି ମାଟିଉହ୍ରେ ଗଃର୍ ବାନ୍ଦିରିଲା ଲକ୍ ହର୍; ବାଉବଃତାସ୍ ଆୟ୍ଲି ଆର୍ ସେ ଗଃର୍କେ ଜଃବର୍କଃରି ଦଃକ୍ୟା ମାର୍ଲି, ସେଦାହ୍ରେ ସେ ଗଃର୍ ବାଙ୍ଗି ଗଃଲି ଆର୍ ତାର୍ ଦଃସା ବୟ୍ଙ୍କାର୍ ଅୟ୍ଲି ।”
