لُوقا 24
| ثُمَّ فِي أَوَّلِ ٱلْأُسْبُوعِ، أَوَّلَ ٱلْفَجْرِ، أَتَيْنَ إِلَى ٱلْقَبْرِ حَامِلَاتٍ ٱلْحَنُوطَ ٱلَّذِي أَعْدَدْنَهُ، وَمَعَهُنَّ أُنَاسٌ. | ١ 1 |
ଅଥ ସପ୍ତାହପ୍ରଥମଦିନେଽତିପ୍ରତ୍ୟୂଷେ ତା ଯୋଷିତଃ ସମ୍ପାଦିତଂ ସୁଗନ୍ଧିଦ୍ରୱ୍ୟଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ତଦନ୍ୟାଭିଃ କିଯତୀଭିଃ ସ୍ତ୍ରୀଭିଃ ସହ ଶ୍ମଶାନଂ ଯଯୁଃ|
| فَوَجَدْنَ ٱلْحَجَرَ مُدَحْرَجًا عَنِ ٱلْقَبْرِ، | ٢ 2 |
କିନ୍ତୁ ଶ୍ମଶାନଦ୍ୱାରାତ୍ ପାଷାଣମପସାରିତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା
| فَدَخَلْنَ وَلَمْ يَجِدْنَ جَسَدَ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ. | ٣ 3 |
ତାଃ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ପ୍ରଭୋ ର୍ଦେହମପ୍ରାପ୍ୟ
| وَفِيمَا هُنَّ مُحْتَارَاتٌ فِي ذَلِكَ، إِذَا رَجُلَانِ وَقَفَا بِهِنَّ بِثِيَابٍ بَرَّاقَةٍ. | ٤ 4 |
ୱ୍ୟାକୁଲା ଭୱନ୍ତି ଏତର୍ହି ତେଜୋମଯୱସ୍ତ୍ରାନ୍ୱିତୌ ଦ୍ୱୌ ପୁରୁଷୌ ତାସାଂ ସମୀପେ ସମୁପସ୍ଥିତୌ
| وَإِذْ كُنَّ خَائِفَاتٍ وَمُنَكِّسَاتٍ وُجُوهَهُنَّ إِلَى ٱلْأَرْضِ، قَالَا لَهُنَّ: «لِمَاذَا تَطْلُبْنَ ٱلْحَيَّ بَيْنَ ٱلْأَمْوَاتِ؟ | ٥ 5 |
ତସ୍ମାତ୍ତାଃ ଶଙ୍କାଯୁକ୍ତା ଭୂମାୱଧୋମୁଖ୍ୟସ୍ୟସ୍ଥୁଃ| ତଦା ତୌ ତା ଊଚତୁ ର୍ମୃତାନାଂ ମଧ୍ୟେ ଜୀୱନ୍ତଂ କୁତୋ ମୃଗଯଥ?
| لَيْسَ هُوَ هَهُنَا، لَكِنَّهُ قَامَ! اُذْكُرْنَ كَيْفَ كَلَّمَكُنَّ وَهُوَ بَعْدُ فِي ٱلْجَلِيلِ | ٦ 6 |
ସୋତ୍ର ନାସ୍ତି ସ ଉଦସ୍ଥାତ୍|
| قَائِلًا: إِنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ يُسَلَّمَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ فِي أَيْدِي أُنَاسٍ خُطَاةٍ، وَيُصْلَبَ، وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ يَقُومُ». | ٧ 7 |
ପାପିନାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପିତେନ କ୍ରୁଶେ ହତେନ ଚ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରେଣ ତୃତୀଯଦିୱସେ ଶ୍ମଶାନାଦୁତ୍ଥାତୱ୍ୟମ୍ ଇତି କଥାଂ ସ ଗଲୀଲି ତିଷ୍ଠନ୍ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ କଥିତୱାନ୍ ତାଂ ସ୍ମରତ|
| فَتَذَكَّرْنَ كَلَامَهُ، | ٨ 8 |
ତଦା ତସ୍ୟ ସା କଥା ତାସାଂ ମନଃସୁ ଜାତା|
| وَرَجَعْنَ مِنَ ٱلْقَبْرِ، وَأَخْبَرْنَ ٱلْأَحَدَ عَشَرَ وَجَمِيعَ ٱلْبَاقِينَ بِهَذَا كُلِّهِ. | ٩ 9 |
ଅନନ୍ତରଂ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଗତ୍ୱା ତା ଏକାଦଶଶିଷ୍ୟାଦିଭ୍ୟଃ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟସ୍ତାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ କଥଯାମାସୁଃ|
| وَكَانَتْ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَيُوَنَّا وَمَرْيَمُ أُمُّ يَعْقُوبَ وَٱلْبَاقِيَاتُ مَعَهُنَّ، ٱللَّوَاتِي قُلْنَ هَذَا لِلرُّسُلِ. | ١٠ 10 |
ମଗ୍ଦଲୀନୀମରିଯମ୍, ଯୋହନା, ଯାକୂବୋ ମାତା ମରିଯମ୍ ତଦନ୍ୟାଃ ସଙ୍ଗିନ୍ୟୋ ଯୋଷିତଶ୍ଚ ପ୍ରେରିତେଭ୍ୟ ଏତାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ୱାର୍ତ୍ତାଃ କଥଯାମାସୁଃ
| فَتَرَاءَى كَلَامُهُنَّ لَهُمْ كَٱلْهَذَيَانِ وَلَمْ يُصَدِّقُوهُنَّ. | ١١ 11 |
କିନ୍ତୁ ତାସାଂ କଥାମ୍ ଅନର୍ଥକାଖ୍ୟାନମାତ୍ରଂ ବୁଦ୍ଧ୍ୱା କୋପି ନ ପ୍ରତ୍ୟୈତ୍|
| فَقَامَ بُطْرُسُ وَرَكَضَ إِلَى ٱلْقَبْرِ، فَٱنْحَنَى وَنَظَرَ ٱلْأَكْفَانَ مَوْضُوعَةً وَحْدَهَا، فَمَضَى مُتَعَجِّبًا فِي نَفْسِهِ مِمَّا كَانَ. | ١٢ 12 |
ତଦା ପିତର ଉତ୍ଥାଯ ଶ୍ମଶାନାନ୍ତିକଂ ଦଧାୱ, ତତ୍ର ଚ ପ୍ରହ୍ୱୋ ଭୂତ୍ୱା ପାର୍ଶ୍ୱୈକସ୍ଥାପିତଂ କେୱଲଂ ୱସ୍ତ୍ରଂ ଦଦର୍ଶ; ତସ୍ମାଦାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ମନ୍ୟମାନୋ ଯଦଘଟତ ତନ୍ମନସି ୱିଚାରଯନ୍ ପ୍ରତସ୍ଥେ|
| وَإِذَا ٱثْنَانِ مِنْهُمْ كَانَا مُنْطَلِقَيْنِ فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ إِلَى قَرْيَةٍ بَعِيدَةٍ عَنْ أُورُشَلِيمَ سِتِّينَ غَلْوَةً، ٱسْمُهَا «عِمْوَاسُ». | ١٣ 13 |
ତସ୍ମିନ୍ନେୱ ଦିନେ ଦ୍ୱୌ ଶିଯ୍ୟୌ ଯିରୂଶାଲମଶ୍ଚତୁଷ୍କ୍ରୋଶାନ୍ତରିତମ୍ ଇମ୍ମାଯୁଗ୍ରାମଂ ଗଚ୍ଛନ୍ତୌ
| وَكَانَا يَتَكَلَّمَانِ بَعْضُهُمَا مَعَ بَعْضٍ عَنْ جَمِيعِ هَذِهِ ٱلْحَوَادِثِ. | ١٤ 14 |
ତାସାଂ ଘଟନାନାଂ କଥାମକଥଯତାଂ
| وَفِيمَا هُمَا يَتَكَلَّمَانِ وَيَتَحَاوَرَانِ، ٱقْتَرَبَ إِلَيْهِمَا يَسُوعُ نَفْسُهُ وَكَانَ يَمْشِي مَعَهُمَا. | ١٥ 15 |
ତଯୋରାଲାପୱିଚାରଯୋଃ କାଲେ ଯୀଶୁରାଗତ୍ୟ ତାଭ୍ୟାଂ ସହ ଜଗାମ
| وَلَكِنْ أُمْسِكَتْ أَعْيُنُهُمَا عَنْ مَعْرِفَتِهِ. | ١٦ 16 |
କିନ୍ତୁ ଯଥା ତୌ ତଂ ନ ପରିଚିନୁତସ୍ତଦର୍ଥଂ ତଯୋ ର୍ଦୃଷ୍ଟିଃ ସଂରୁଦ୍ଧା|
| فَقَالَ لَهُمَا: «مَا هَذَا ٱلْكَلَامُ ٱلَّذِي تَتَطَارَحَانِ بِهِ وَأَنْتُمَا مَاشِيَانِ عَابِسَيْنِ؟». | ١٧ 17 |
ସ ତୌ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ ଯୁୱାଂ ୱିଷଣ୍ଣୌ କିଂ ୱିଚାରଯନ୍ତୌ ଗଚ୍ଛଥଃ?
| فَأَجَابَ أَحَدُهُمَا، ٱلَّذِي ٱسْمُهُ كِلْيُوبَاسُ وَقَالَ لَهُ: «هَلْ أَنْتَ مُتَغَرِّبٌ وَحْدَكَ فِي أُورُشَلِيمَ وَلَمْ تَعْلَمِ ٱلْأُمُورَ ٱلَّتِي حَدَثَتْ فِيهَا فِي هَذِهِ ٱلْأَيَّامِ؟». | ١٨ 18 |
ତତସ୍ତଯୋଃ କ୍ଲିଯପାନାମା ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ ଯିରୂଶାଲମପୁରେଽଧୁନା ଯାନ୍ୟଘଟନ୍ତ ତ୍ୱଂ କେୱଲୱିଦେଶୀ କିଂ ତଦ୍ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ନ ଜାନାସି?
| فَقَالَ لَهُمَا: «وَمَا هِيَ؟». فَقَالَا: «ٱلْمُخْتَصَّةُ بِيَسُوعَ ٱلنَّاصِرِيِّ، ٱلَّذِي كَانَ إِنْسَانًا نَبِيًّا مُقْتَدِرًا فِي ٱلْفِعْلِ وَٱلْقَوْلِ أَمَامَ ٱللهِ وَجَمِيعِ ٱلشَّعْبِ. | ١٩ 19 |
ସ ପପ୍ରଚ୍ଛ କା ଘଟନାଃ? ତଦା ତୌ ୱକ୍ତୁମାରେଭାତେ ଯୀଶୁନାମା ଯୋ ନାସରତୀଯୋ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମାନୁଷାଣାଞ୍ଚ ସାକ୍ଷାତ୍ ୱାକ୍ୟେ କର୍ମ୍ମଣି ଚ ଶକ୍ତିମାନାସୀତ୍
| كَيْفَ أَسْلَمَهُ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَحُكَّامُنَا لِقَضَاءِ ٱلْمَوْتِ وَصَلَبُوهُ. | ٢٠ 20 |
ତମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକା ୱିଚାରକାଶ୍ଚ କେନାପି ପ୍ରକାରେଣ କ୍ରୁଶେ ୱିଦ୍ଧ୍ୱା ତସ୍ୟ ପ୍ରାଣାନନାଶଯନ୍ ତଦୀଯା ଘଟନାଃ;
| وَنَحْنُ كُنَّا نَرْجُو أَنَّهُ هُوَ ٱلْمُزْمِعُ أَنْ يَفْدِيَ إِسْرَائِيلَ. وَلَكِنْ، مَعَ هَذَا كُلِّهِ، ٱلْيَوْمَ لَهُ ثَلَاثَةُ أَيَّامٍ مُنْذُ حَدَثَ ذَلِكَ. | ٢١ 21 |
କିନ୍ତୁ ଯ ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକାନ୍ ଉଦ୍ଧାରଯିଷ୍ୟତି ସ ଏୱାଯମ୍ ଇତ୍ୟାଶାସ୍ମାଭିଃ କୃତା| ତଦ୍ୟଥା ତଥାସ୍ତୁ ତସ୍ୟା ଘଟନାଯା ଅଦ୍ୟ ଦିନତ୍ରଯଂ ଗତଂ|
| بَلْ بَعْضُ ٱلنِّسَاءِ مِنَّا حَيَّرْنَنَا إِذْ كُنَّ بَاكِرًا عِنْدَ ٱلْقَبْرِ، | ٢٢ 22 |
ଅଧିକନ୍ତ୍ୱସ୍ମାକଂ ସଙ୍ଗିନୀନାଂ କିଯତ୍ସ୍ତ୍ରୀଣାଂ ମୁଖେଭ୍ୟୋଽସମ୍ଭୱୱାକ୍ୟମିଦଂ ଶ୍ରୁତଂ;
| وَلَمَّا لَمْ يَجِدْنَ جَسَدَهُ أَتَيْنَ قَائِلَاتٍ: إِنَّهُنَّ رَأَيْنَ مَنْظَرَ مَلَائِكَةٍ قَالُوا إِنَّهُ حَيٌّ. | ٢٣ 23 |
ତାଃ ପ୍ରତ୍ୟୂଷେ ଶ୍ମଶାନଂ ଗତ୍ୱା ତତ୍ର ତସ୍ୟ ଦେହମ୍ ଅପ୍ରାପ୍ୟ ୱ୍ୟାଘୁଟ୍ୟେତ୍ୱା ପ୍ରୋକ୍ତୱତ୍ୟଃ ସ୍ୱର୍ଗୀସଦୂତୌ ଦୃଷ୍ଟାୱସ୍ମାଭିସ୍ତୌ ଚାୱାଦିଷ୍ଟାଂ ସ ଜୀୱିତୱାନ୍|
| وَمَضَى قَوْمٌ مِنَ ٱلَّذِينَ مَعَنَا إِلَى ٱلْقَبْرِ، فَوَجَدُوا هَكَذَا كَمَا قَالَتْ أَيْضًا ٱلنِّسَاءُ، وَأَمَّا هُوَ فَلَمْ يَرَوْهُ». | ٢٤ 24 |
ତତୋସ୍ମାକଂ କୈଶ୍ଚିତ୍ ଶ୍ମଶାନମଗମ୍ୟତ ତେଽପି ସ୍ତ୍ରୀଣାଂ ୱାକ୍ୟାନୁରୂପଂ ଦୃଷ୍ଟୱନ୍ତଃ କିନ୍ତୁ ତଂ ନାପଶ୍ୟନ୍|
| فَقَالَ لَهُمَا: «أَيُّهَا ٱلْغَبِيَّانِ وَٱلْبَطِيئَا ٱلْقُلُوبِ فِي ٱلْإِيمَانِ بِجَمِيعِ مَا تَكَلَّمَ بِهِ ٱلْأَنْبِيَاءُ! | ٢٥ 25 |
ତଦା ସ ତାୱୁୱାଚ, ହେ ଅବୋଧୌ ହେ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିଭିରୁକ୍ତୱାକ୍ୟଂ ପ୍ରତ୍ୟେତୁଂ ୱିଲମ୍ବମାନୌ;
| أَمَا كَانَ يَنْبَغِي أَنَّ ٱلْمَسِيحَ يَتَأَلَّمُ بِهَذَا وَيَدْخُلُ إِلَى مَجْدِهِ؟». | ٢٦ 26 |
ଏତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଦୁଃଖଂ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ସ୍ୱଭୂତିପ୍ରାପ୍ତିଃ କିଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ନ ନ୍ୟାଯ୍ୟା?
| ثُمَّ ٱبْتَدَأَ مِنْ مُوسَى وَمِنْ جَمِيعِ ٱلْأَنْبِيَاءِ يُفَسِّرُ لَهُمَا ٱلْأُمُورَ ٱلْمُخْتَصَّةَ بِهِ فِي جَمِيعِ ٱلْكُتُبِ. | ٢٧ 27 |
ତତଃ ସ ମୂସାଗ୍ରନ୍ଥମାରଭ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ସର୍ୱ୍ୱଶାସ୍ତ୍ରେ ସ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଲିଖିତାଖ୍ୟାନାଭିପ୍ରାଯଂ ବୋଧଯାମାସ|
| ثُمَّ ٱقْتَرَبُوا إِلَى ٱلْقَرْيَةِ ٱلَّتِي كَانَا مُنْطَلِقَيْنِ إِلَيْهَا، وَهُوَ تَظَاهَرَ كَأَنَّهُ مُنْطَلِقٌ إِلَى مَكَانٍ أَبْعَدَ. | ٢٨ 28 |
ଅଥ ଗମ୍ୟଗ୍ରାମାଭ୍ୟର୍ଣଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତେନାଗ୍ରେ ଗମନଲକ୍ଷଣେ ଦର୍ଶିତେ
| فَأَلْزَمَاهُ قَائِلَيْنِ: «ٱمْكُثْ مَعَنَا، لِأَنَّهُ نَحْوُ ٱلْمَسَاءِ وَقَدْ مَالَ ٱلنَّهَارُ». فَدَخَلَ لِيَمْكُثَ مَعَهُمَا. | ٢٩ 29 |
ତୌ ସାଧଯିତ୍ୱାୱଦତାଂ ସହାୱାଭ୍ୟାଂ ତିଷ୍ଠ ଦିନେ ଗତେ ସତି ରାତ୍ରିରଭୂତ୍; ତତଃ ସ ତାଭ୍ୟାଂ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ସ୍ଥାତୁଂ ଗୃହଂ ଯଯୌ|
| فَلَمَّا ٱتَّكَأَ مَعَهُمَا، أَخَذَ خُبْزًا وَبَارَكَ وَكَسَّرَ وَنَاوَلَهُمَا، | ٣٠ 30 |
ପଶ୍ଚାଦ୍ଭୋଜନୋପୱେଶକାଲେ ସ ପୂପଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରଗୁଣାନ୍ ଜଗାଦ ତଞ୍ଚ ଭଂକ୍ତ୍ୱା ତାଭ୍ୟାଂ ଦଦୌ|
| فَٱنْفَتَحَتْ أَعْيُنُهُمَا وَعَرَفَاهُ ثُمَّ ٱخْتَفَى عَنْهُمَا، | ٣١ 31 |
ତଦା ତଯୋ ର୍ଦୃଷ୍ଟୌ ପ୍ରସନ୍ନାଯାଂ ତଂ ପ୍ରତ୍ୟଭିଜ୍ଞତୁଃ କିନ୍ତୁ ସ ତଯୋଃ ସାକ୍ଷାଦନ୍ତର୍ଦଧେ|
| فَقَالَ بَعْضُهُمَا لِبَعْضٍ: «أَلَمْ يَكُنْ قَلْبُنَا مُلْتَهِبًا فِينَا إِذْ كَانَ يُكَلِّمُنَا فِي ٱلطَّرِيقِ وَيُوضِحُ لَنَا ٱلْكُتُبَ؟». | ٣٢ 32 |
ତତସ୍ତୌ ମିଥୋଭିଧାତୁମ୍ ଆରବ୍ଧୱନ୍ତୌ ଗମନକାଲେ ଯଦା କଥାମକଥଯତ୍ ଶାସ୍ତ୍ରାର୍ଥଞ୍ଚବୋଧଯତ୍ ତଦାୱଯୋ ର୍ବୁଦ୍ଧିଃ କିଂ ନ ପ୍ରାଜ୍ୱଲତ୍?
| فَقَامَا فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ وَرَجَعَا إِلَى أُورُشَلِيمَ، وَوَجَدَا ٱلْأَحَدَ عَشَرَ مُجْتَمِعِينَ، هُمْ وَٱلَّذِينَ مَعَهُمْ | ٣٣ 33 |
ତୌ ତତ୍କ୍ଷଣାଦୁତ୍ଥାଯ ଯିରୂଶାଲମପୁରଂ ପ୍ରତ୍ୟାଯଯତୁଃ, ତତ୍ସ୍ଥାନେ ଶିଷ୍ୟାଣାମ୍ ଏକାଦଶାନାଂ ସଙ୍ଗିନାଞ୍ଚ ଦର୍ଶନଂ ଜାତଂ|
| وَهُمْ يَقُولُونَ: «إِنَّ ٱلرَّبَّ قَامَ بِٱلْحَقِيقَةِ وَظَهَرَ لِسِمْعَانَ!». | ٣٤ 34 |
ତେ ପ୍ରୋଚୁଃ ପ୍ରଭୁରୁଦତିଷ୍ଠଦ୍ ଇତି ସତ୍ୟଂ ଶିମୋନେ ଦର୍ଶନମଦାଚ୍ଚ|
| وَأَمَّا هُمَا فَكَانَا يُخْبِرَانِ بِمَا حَدَثَ فِي ٱلطَّرِيقِ، وَكَيْفَ عَرَفَاهُ عِنْدَ كَسْرِ ٱلْخُبْزِ. | ٣٥ 35 |
ତତଃ ପଥଃ ସର୍ୱ୍ୱଘଟନାଯାଃ ପୂପଭଞ୍ଜନେନ ତତ୍ପରିଚଯସ୍ୟ ଚ ସର୍ୱ୍ୱୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ତୌ ୱକ୍ତୁମାରେଭାତେ|
| وَفِيمَا هُمْ يَتَكَلَّمُونَ بِهَذَا وَقَفَ يَسُوعُ نَفْسُهُ فِي وَسْطِهِمْ، وَقَالَ لَهُمْ: «سَلَامٌ لَكُمْ!». | ٣٦ 36 |
ଇତ୍ଥଂ ତେ ପରସ୍ପରଂ ୱଦନ୍ତି ତତ୍କାଲେ ଯୀଶୁଃ ସ୍ୱଯଂ ତେଷାଂ ମଧ୍ୟ ପ୍ରୋତ୍ଥଯ ଯୁଷ୍ମାକଂ କଲ୍ୟାଣଂ ଭୂଯାଦ୍ ଇତ୍ୟୁୱାଚ,
| فَجَزِعُوا وَخَافُوا، وَظَنُّوا أَنَّهُمْ نَظَرُوا رُوحًا. | ٣٧ 37 |
କିନ୍ତୁ ଭୂତଂ ପଶ୍ୟାମ ଇତ୍ୟନୁମାଯ ତେ ସମୁଦ୍ୱିୱିଜିରେ ତ୍ରେଷୁଶ୍ଚ|
| فَقَالَ لَهُمْ: «مَا بَالُكُمْ مُضْطَرِبِينَ، وَلِمَاذَا تَخْطُرُ أَفْكَارٌ فِي قُلُوبِكُمْ؟ | ٣٨ 38 |
ସ ଉୱାଚ, କୁତୋ ଦୁଃଖିତା ଭୱଥ? ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନଃସୁ ସନ୍ଦେହ ଉଦେତି ଚ କୁତଃ?
| اُنْظُرُوا يَدَيَّ وَرِجْلَيَّ: إِنِّي أَنَا هُوَ! جُسُّونِي وَٱنْظُرُوا، فَإِنَّ ٱلرُّوحَ لَيْسَ لَهُ لَحْمٌ وَعِظَامٌ كَمَا تَرَوْنَ لِي». | ٣٩ 39 |
ଏଷୋହଂ, ମମ କରୌ ପଶ୍ୟତ ୱରଂ ସ୍ପୃଷ୍ଟ୍ୱା ପଶ୍ୟତ, ମମ ଯାଦୃଶାନି ପଶ୍ୟଥ ତାଦୃଶାନି ଭୂତସ୍ୟ ମାଂସାସ୍ଥୀନି ନ ସନ୍ତି|
| وَحِينَ قَالَ هَذَا أَرَاهُمْ يَدَيْهِ وَرِجْلَيْهِ. | ٤٠ 40 |
ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ସ ହସ୍ତପାଦାନ୍ ଦର୍ଶଯାମାସ|
| وَبَيْنَمَا هُمْ غَيْرُ مُصَدِّقِينَ مِنَ ٱلْفَرَحِ، وَمُتَعَجِّبُونَ، قَالَ لَهُمْ: «أَعِنْدَكُمْ هَهُنَا طَعَامٌ؟». | ٤١ 41 |
ତେଽସମ୍ଭୱଂ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ସାନନ୍ଦା ନ ପ୍ରତ୍ୟଯନ୍| ତତଃ ସ ତାନ୍ ପପ୍ରଚ୍ଛ, ଅତ୍ର ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପେ ଖାଦ୍ୟଂ କିଞ୍ଚିଦସ୍ତି?
| فَنَاوَلُوهُ جُزْءًا مِنْ سَمَكٍ مَشْوِيٍّ، وَشَيْئًا مِنْ شَهْدِ عَسَلٍ. | ٤٢ 42 |
ତତସ୍ତେ କିଯଦ୍ଦଗ୍ଧମତ୍ସ୍ୟଂ ମଧୁ ଚ ଦଦୁଃ
| فَأَخَذَ وَأَكَلَ قُدَّامَهُمْ. | ٤٣ 43 |
ସ ତଦାଦାଯ ତେଷାଂ ସାକ୍ଷାଦ୍ ବୁଭୁଜେ
| وَقَالَ لَهُمْ: «هَذَا هُوَ ٱلْكَلَامُ ٱلَّذِي كَلَّمْتُكُمْ بِهِ وَأَنَا بَعْدُ مَعَكُمْ: أَنَّهُ لَا بُدَّ أَنْ يَتِمَّ جَمِيعُ مَا هُوَ مَكْتُوبٌ عَنِّي فِي نَامُوسِ مُوسَى وَٱلْأَنْبِيَاءِ وَٱلْمَزَامِيرِ». | ٤٤ 44 |
କଥଯାମାସ ଚ ମୂସାୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯାଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ଗ୍ରନ୍ଥେଷୁ ଗୀତପୁସ୍ତକେ ଚ ମଯି ଯାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ୱଚନାନି ଲିଖିତାନି ତଦନୁରୂପାଣି ଘଟିଷ୍ୟନ୍ତେ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ସ୍ଥିତ୍ୱାହଂ ଯଦେତଦ୍ୱାକ୍ୟମ୍ ଅୱଦଂ ତଦିଦାନୀଂ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷମଭୂତ୍|
| حِينَئِذٍ فَتَحَ ذِهْنَهُمْ لِيَفْهَمُوا ٱلْكُتُبَ. | ٤٥ 45 |
ଅଥ ତେଭ୍ୟଃ ଶାସ୍ତ୍ରବୋଧାଧିକାରଂ ଦତ୍ୱାୱଦତ୍,
| وَقَالَ لَهُمْ: «هَكَذَا هُوَ مَكْتُوبٌ، وَهَكَذَا كَانَ يَنْبَغِي أَنَّ ٱلْمَسِيحَ يَتَأَلَّمُ وَيَقُومُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ، | ٤٦ 46 |
ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନେତ୍ଥଂ ମୃତିଯାତନା ଭୋକ୍ତୱ୍ୟା ତୃତୀଯଦିନେ ଚ ଶ୍ମଶାନାଦୁତ୍ଥାତୱ୍ୟଞ୍ଚେତି ଲିପିରସ୍ତି;
| وَأَنْ يُكْرَزَ بِٱسْمِهِ بِٱلتَّوْبَةِ وَمَغْفِرَةِ ٱلْخَطَايَا لِجَمِيعِ ٱلْأُمَمِ، مُبْتَدَأً مِنْ أُورُشَلِيمَ. | ٤٧ 47 |
ତନ୍ନାମ୍ନା ଯିରୂଶାଲମମାରଭ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱଦେଶେ ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନସ୍ୟ ପାପମୋଚନସ୍ୟ ଚ ସୁସଂୱାଦଃ ପ୍ରଚାରଯିତୱ୍ୟଃ,
| وَأَنْتُمْ شُهُودٌ لِذَلِكَ. | ٤٨ 48 |
ଏଷୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ଯୂଯଂ ସାକ୍ଷିଣଃ|
| وَهَا أَنَا أُرْسِلُ إِلَيْكُمْ مَوْعِدَ أَبِي. فَأَقِيمُوا فِي مَدِينَةِ أُورُشَلِيمَ إِلَى أَنْ تُلْبَسُوا قُوَّةً مِنَ ٱلْأَعَالِي». | ٤٩ 49 |
ଅପରଞ୍ଚ ପଶ୍ୟତ ପିତ୍ରା ଯତ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତଂ ତତ୍ ପ୍ରେଷଯିଷ୍ୟାମି, ଅତଏୱ ଯାୱତ୍କାଲଂ ଯୂଯଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯାଂ ଶକ୍ତିଂ ନ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ ତାୱତ୍କାଲଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରେ ତିଷ୍ଠତ|
| وَأَخْرَجَهُمْ خَارِجًا إِلَى بَيْتِ عَنْيَا، وَرَفَعَ يَدَيْهِ وَبَارَكَهُمْ. | ٥٠ 50 |
ଅଥ ସ ତାନ୍ ବୈଥନୀଯାପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ନୀତ୍ୱା ହସ୍ତାୱୁତ୍ତୋଲ୍ୟ ଆଶିଷ ୱକ୍ତୁମାରେଭେ
| وَفِيمَا هُوَ يُبَارِكُهُمُ، ٱنْفَرَدَ عَنْهُمْ وَأُصْعِدَ إِلَى ٱلسَّمَاءِ. | ٥١ 51 |
ଆଶିଷଂ ୱଦନ୍ନେୱ ଚ ତେଭ୍ୟଃ ପୃଥଗ୍ ଭୂତ୍ୱା ସ୍ୱର୍ଗାଯ ନୀତୋଽଭୱତ୍|
| فَسَجَدُوا لَهُ وَرَجَعُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ بِفَرَحٍ عَظِيمٍ، | ٥٢ 52 |
ତଦା ତେ ତଂ ଭଜମାନା ମହାନନ୍ଦେନ ଯିରୂଶାଲମଂ ପ୍ରତ୍ୟାଜଗ୍ମୁଃ|
| وَكَانُوا كُلَّ حِينٍ فِي ٱلْهَيْكَلِ يُسَبِّحُونَ وَيُبَارِكُونَ ٱللهَ. آمِينَ. | ٥٣ 53 |
ତତୋ ନିରନ୍ତରଂ ମନ୍ଦିରେ ତିଷ୍ଠନ୍ତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରଶଂସାଂ ଧନ୍ୟୱାଦଞ୍ଚ କର୍ତ୍ତମ୍ ଆରେଭିରେ| ଇତି||
