لُوقا 22
| وَقَرُبَ عِيدُ ٱلْفَطِيرِ، ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ ٱلْفِصْحُ. | ١ 1 |
ଅପରଞ୍ଚ କିଣ୍ୱଶୂନ୍ୟପୂପୋତ୍ସୱସ୍ୟ କାଲ ଉପସ୍ଥିତେ
| وَكَانَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ يَطْلُبُونَ كَيْفَ يَقْتُلُونَهُ، لِأَنَّهُمْ خَافُوا ٱلشَّعْبَ. | ٢ 2 |
ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଅଧ୍ୟାଯକାଶ୍ଚ ଯଥା ତଂ ହନ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି ତଥୋପାଯାମ୍ ଅଚେଷ୍ଟନ୍ତ କିନ୍ତୁ ଲୋକେଭ୍ୟୋ ବିଭ୍ୟୁଃ|
| فَدَخَلَ ٱلشَّيْطَانُ فِي يَهُوذَا ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْإِسْخَرْيُوطِيَّ، وَهُوَ مِنْ جُمْلَةِ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ. | ٣ 3 |
ଏତସ୍ତିନ୍ ସମଯେ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟେଷୁ ଗଣିତ ଈଷ୍କରିଯୋତୀଯରୂଢିମାନ୍ ଯୋ ଯିହୂଦାସ୍ତସ୍ୟାନ୍ତଃକରଣଂ ଶୈତାନାଶ୍ରିତତ୍ୱାତ୍
| فَمَضَى وَتَكَلَّمَ مَعَ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَقُوَّادِ ٱلْجُنْدِ كَيْفَ يُسَلِّمُهُ إِلَيْهِمْ. | ٤ 4 |
ସ ଗତ୍ୱା ଯଥା ଯୀଶୁଂ ତେଷାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି ତଥା ମନ୍ତ୍ରଣାଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକୈଃ ସେନାପତିଭିଶ୍ଚ ସହ ଚକାର|
| فَفَرِحُوا وَعَاهَدُوهُ أَنْ يُعْطُوهُ فِضَّةً. | ٥ 5 |
ତେନ ତେ ତୁଷ୍ଟାସ୍ତସ୍ମୈ ମୁଦ୍ରାଂ ଦାତୁଂ ପଣଂ ଚକ୍ରୁଃ|
| فَوَاعَدَهُمْ. وَكَانَ يَطْلُبُ فُرْصَةً لِيُسَلِّمَهُ إِلَيْهِمْ خِلْوًا مِنْ جَمْعٍ. | ٦ 6 |
ତତଃ ସୋଙ୍ଗୀକୃତ୍ୟ ଯଥା ଲୋକାନାମଗୋଚରେ ତଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି ତଥାୱକାଶଂ ଚେଷ୍ଟିତୁମାରେଭେ|
| وَجَاءَ يَوْمُ ٱلْفَطِيرِ ٱلَّذِي كَانَ يَنْبَغِي أَنْ يُذْبَحَ فِيهِ ٱلْفِصْحُ. | ٧ 7 |
ଅଥ କିଣ୍ୱଶୂନ୍ୟପୂପୋତ୍ମୱଦିନେ, ଅର୍ଥାତ୍ ଯସ୍ମିନ୍ ଦିନେ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ମେଷୋ ହନ୍ତୱ୍ୟସ୍ତସ୍ମିନ୍ ଦିନେ
| فَأَرْسَلَ بُطْرُسَ وَيُوحَنَّا قَائِلًا: «ٱذْهَبَا وَأَعِدَّا لَنَا ٱلْفِصْحَ لِنَأْكُلَ». | ٨ 8 |
ଯୀଶୁଃ ପିତରଂ ଯୋହନଞ୍ଚାହୂଯ ଜଗାଦ, ଯୁୱାଂ ଗତ୍ୱାସ୍ମାକଂ ଭୋଜନାର୍ଥଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ଦ୍ରୱ୍ୟାଣ୍ୟାସାଦଯତଂ|
| فَقَالَا لَهُ: «أَيْنَ تُرِيدُ أَنْ نُعِدَّ؟». | ٩ 9 |
ତଦା ତୌ ପପ୍ରଚ୍ଛତୁଃ କୁଚାସାଦଯାୱୋ ଭୱତଃ କେଚ୍ଛା?
| فَقَالَ لَهُمَا: «إِذَا دَخَلْتُمَا ٱلْمَدِينَةَ يَسْتَقْبِلُكُمَا إِنْسَانٌ حَامِلٌ جَرَّةَ مَاءٍ. اِتْبَعَاهُ إِلَى ٱلْبَيْتِ حَيْثُ يَدْخُلُ، | ١٠ 10 |
ତଦା ସୋୱାଦୀତ୍, ନଗରେ ପ୍ରୱିଷ୍ଟେ କଶ୍ଚିଜ୍ଜଲକୁମ୍ଭମାଦାଯ ଯୁୱାଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କରିଷ୍ୟତି ସ ଯନ୍ନିୱେଶନଂ ପ୍ରୱିଶତି ଯୁୱାମପି ତନ୍ନିୱେଶନଂ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦିତ୍ୱା ନିୱେଶନପତିମ୍ ଇତି ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତଂ,
| وَقُولَا لِرَبِّ ٱلْبَيْتِ: يَقُولُ لَكَ ٱلْمُعَلِّمُ: أَيْنَ ٱلْمَنْزِلُ حَيْثُ آكُلُ ٱلْفِصْحَ مَعَ تَلَامِيذِي؟ | ١١ 11 |
ଯତ୍ରାହଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ଭୋଜ୍ୟଂ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଭୋକ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋମି ସାତିଥିଶାଲା କୁତ୍ର? କଥାମିମାଂ ପ୍ରଭୁସ୍ତ୍ୱାଂ ପୃଚ୍ଛତି|
| فَذَاكَ يُرِيكُمَا عِلِّيَّةً كَبِيرَةً مَفْرُوشَةً. هُنَاكَ أَعِدَّا». | ١٢ 12 |
ତତଃ ସ ଜନୋ ଦ୍ୱିତୀଯପ୍ରକୋଷ୍ଠୀଯମ୍ ଏକଂ ଶସ୍ତଂ କୋଷ୍ଠଂ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟତି ତତ୍ର ଭୋଜ୍ୟମାସାଦଯତଂ|
| فَٱنْطَلَقَا وَوَجَدَا كَمَا قَالَ لَهُمَا، فَأَعَدَّا ٱلْفِصْحَ. | ١٣ 13 |
ତତସ୍ତୌ ଗତ୍ୱା ତଦ୍ୱାକ୍ୟାନୁସାରେଣ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଦୃଷ୍ଦ୍ୱା ତତ୍ର ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱୀଯଂ ଭୋଜ୍ୟମାସାଦଯାମାସତୁଃ|
| وَلَمَّا كَانَتِ ٱلسَّاعَةُ ٱتَّكَأَ وَٱلِٱثْنَا عَشَرَ رَسُولًا مَعَهُ، | ١٤ 14 |
ଅଥ କାଲ ଉପସ୍ଥିତେ ଯୀଶୁ ର୍ଦ୍ୱାଦଶଭିଃ ପ୍ରେରିତୈଃ ସହ ଭୋକ୍ତୁମୁପୱିଶ୍ୟ କଥିତୱାନ୍
| وَقَالَ لَهُمْ: «شَهْوَةً ٱشْتَهَيْتُ أَنْ آكُلَ هَذَا ٱلْفِصْحَ مَعَكُمْ قَبْلَ أَنْ أَتَأَلَّمَ، | ١٥ 15 |
ମମ ଦୁଃଖଭୋଗାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଯୁଭାଭିଃ ସହ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟୈତସ୍ୟ ଭୋଜ୍ୟଂ ଭୋକ୍ତୁଂ ମଯାତିୱାଞ୍ଛା କୃତା|
| لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنِّي لَا آكُلُ مِنْهُ بَعْدُ حَتَّى يُكْمَلَ فِي مَلَكُوتِ ٱللهِ». | ١٦ 16 |
ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ଯାୱତ୍କାଲମ୍ ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟେ ଭୋଜନଂ ନ କରିଷ୍ୟେ ତାୱତ୍କାଲମ୍ ଇଦଂ ନ ଭୋକ୍ଷ୍ୟେ|
| ثُمَّ تَنَاوَلَ كَأْسًا وَشَكَرَ وَقَالَ: «خُذُوا هَذِهِ وَٱقْتَسِمُوهَا بَيْنَكُمْ، | ١٧ 17 |
ତଦା ସ ପାନପାତ୍ରମାଦାଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁଣାନ୍ କୀର୍ତ୍ତଯିତ୍ୱା ତେଭ୍ୟୋ ଦତ୍ୱାୱଦତ୍, ଇଦଂ ଗୃହ୍ଲୀତ ଯୂଯଂ ୱିଭଜ୍ୟ ପିୱତ|
| لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنِّي لَا أَشْرَبُ مِنْ نِتَاجِ ٱلْكَرْمَةِ حَتَّى يَأْتِيَ مَلَكُوتُ ٱللهِ». | ١٨ 18 |
ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି ଯାୱତ୍କାଲମ୍ ଈଶ୍ୱରରାଜତ୍ୱସ୍ୟ ସଂସ୍ଥାପନଂ ନ ଭୱତି ତାୱଦ୍ ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଲରସଂ ନ ପାସ୍ୟାମି|
| وَأَخَذَ خُبْزًا وَشَكَرَ وَكَسَّرَ وَأَعْطَاهُمْ قَائِلًا: «هَذَا هُوَ جَسَدِي ٱلَّذِي يُبْذَلُ عَنْكُمْ. اِصْنَعُوا هَذَا لِذِكْرِي». | ١٩ 19 |
ତତଃ ପୂପଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରଗୁଣାନ୍ କୀର୍ତ୍ତଯିତ୍ୱା ଭଙ୍କ୍ତା ତେଭ୍ୟୋ ଦତ୍ୱାୱଦତ୍, ଯୁଷ୍ମଦର୍ଥଂ ସମର୍ପିତଂ ଯନ୍ମମ ୱପୁସ୍ତଦିଦଂ, ଏତତ୍ କର୍ମ୍ମ ମମ ସ୍ମରଣାର୍ଥଂ କୁରୁଧ୍ୱଂ|
| وَكَذَلِكَ ٱلْكَأْسَ أَيْضًا بَعْدَ ٱلْعَشَاءِ قَائِلًا: «هَذِهِ ٱلْكَأْسُ هِيَ ٱلْعَهْدُ ٱلْجَدِيدُ بِدَمِي ٱلَّذِي يُسْفَكُ عَنْكُمْ. | ٢٠ 20 |
ଅଥ ଭୋଜନାନ୍ତେ ତାଦୃଶଂ ପାତ୍ରଂ ଗୃହୀତ୍ୱାୱଦତ୍, ଯୁଷ୍ମତ୍କୃତେ ପାତିତଂ ଯନ୍ମମ ରକ୍ତଂ ତେନ ନିର୍ଣୀତନୱନିଯମରୂପଂ ପାନପାତ୍ରମିଦଂ|
| وَلَكِنْ هُوَذَا يَدُ ٱلَّذِي يُسَلِّمُنِي هِيَ مَعِي عَلَى ٱلْمَائِدَةِ. | ٢١ 21 |
ପଶ୍ୟତ ଯୋ ମାଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି ସ ମଯା ସହ ଭୋଜନାସନ ଉପୱିଶତି|
| وَٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ مَاضٍ كَمَا هُوَ مَحْتُومٌ، وَلَكِنْ وَيْلٌ لِذَلِكَ ٱلْإِنْسَانِ ٱلَّذِي يُسَلِّمُهُ!». | ٢٢ 22 |
ଯଥା ନିରୂପିତମାସ୍ତେ ତଦନୁସାରେଣା ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରସ୍ୟ ଗତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି କିନ୍ତୁ ଯସ୍ତଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି ତସ୍ୟ ସନ୍ତାପୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
| فَٱبْتَدَأُوا يَتَسَاءَلُونَ فِيمَا بَيْنَهُمْ: «مَنْ تَرَى مِنْهُمْ هُوَ ٱلْمُزْمِعُ أَنْ يَفْعَلَ هَذَا؟». | ٢٣ 23 |
ତଦା ତେଷାଂ କୋ ଜନ ଏତତ୍ କର୍ମ୍ମ କରିଷ୍ୟତି ତତ୍ ତେ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରଷ୍ଟୁମାରେଭିରେ|
| وَكَانَتْ بَيْنَهُمْ أَيْضًا مُشَاجَرَةٌ مَنْ مِنْهُمْ يُظَنُّ أَنَّهُ يَكُونُ أَكْبَرَ. | ٢٤ 24 |
ଅପରଂ ତେଷାଂ କୋ ଜନଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠତ୍ୱେନ ଗଣଯିଷ୍ୟତେ, ଅତ୍ରାର୍ଥେ ତେଷାଂ ୱିୱାଦୋଭୱତ୍|
| فَقَالَ لَهُمْ: «مُلُوكُ ٱلْأُمَمِ يَسُودُونَهُمْ، وَٱلْمُتَسَلِّطُونَ عَلَيْهِمْ يُدْعَوْنَ مُحْسِنِينَ. | ٢٥ 25 |
ଅସ୍ମାତ୍ କାରଣାତ୍ ସୋୱଦତ୍, ଅନ୍ୟଦେଶୀଯାନାଂ ରାଜାନଃ ପ୍ରଜାନାମୁପରି ପ୍ରଭୁତ୍ୱଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ଦାରୁଣଶାସନଂ କୃତ୍ୱାପି ତେ ଭୂପତିତ୍ୱେନ ୱିଖ୍ୟାତା ଭୱନ୍ତି ଚ|
| وَأَمَّا أَنْتُمْ فَلَيْسَ هَكَذَا، بَلِ ٱلْكَبِيرُ فِيكُمْ لِيَكُنْ كَٱلْأَصْغَرِ، وَٱلْمُتَقَدِّمُ كَٱلْخَادِمِ. | ٢٦ 26 |
କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ ତଥା ନ ଭୱିଷ୍ୟତି, ଯୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ସ କନିଷ୍ଠୱଦ୍ ଭୱତୁ, ଯଶ୍ଚ ମୁଖ୍ୟୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ସ ସେୱକୱଦ୍ଭୱତୁ|
| لِأَنْ مَنْ هُوَ أَكْبَرُ: أَلَّذِي يَتَّكِئُ أَمِ ٱلَّذِي يَخْدُمُ؟ أَلَيْسَ ٱلَّذِي يَتَّكِئُ؟ وَلَكِنِّي أَنَا بَيْنَكُمْ كَٱلَّذِي يَخْدُمُ. | ٢٧ 27 |
ଭୋଜନୋପୱିଷ୍ଟପରିଚାରକଯୋଃ କଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ? ଯୋ ଭୋଜନାଯୋପୱିଶତି ସ କିଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠୋ ନ ଭୱତି? କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେଽହଂ ପରିଚାରକଇୱାସ୍ମି|
| أَنْتُمُ ٱلَّذِينَ ثَبَتُوا مَعِي فِي تَجَارِبِي، | ٢٨ 28 |
ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଯଂ ମମ ପରୀକ୍ଷାକାଲେ ପ୍ରଥମମାରଭ୍ୟ ମଯା ସହ ସ୍ଥିତା
| وَأَنَا أَجْعَلُ لَكُمْ كَمَا جَعَلَ لِي أَبِي مَلَكُوتًا، | ٢٩ 29 |
ଏତତ୍କାରଣାତ୍ ପିତ୍ରା ଯଥା ମଦର୍ଥଂ ରାଜ୍ୟମେକଂ ନିରୂପିତଂ ତଥାହମପି ଯୁଷ୍ମଦର୍ଥଂ ରାଜ୍ୟଂ ନିରୂପଯାମି|
| لِتَأْكُلُوا وَتَشْرَبُوا عَلَى مَائِدَتِي فِي مَلَكُوتِي، وَتَجْلِسُوا عَلَى كَرَاسِيَّ تَدِينُونَ أَسْبَاطَ إِسْرَائِيلَ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ». | ٣٠ 30 |
ତସ୍ମାନ୍ ମମ ରାଜ୍ୟେ ଭୋଜନାସନେ ଚ ଭୋଜନପାନେ କରିଷ୍ୟଧ୍ୱେ ସିଂହାସନେଷୂପୱିଶ୍ୟ ଚେସ୍ରାଯେଲୀଯାନାଂ ଦ୍ୱାଦଶୱଂଶାନାଂ ୱିଚାରଂ କରିଷ୍ୟଧ୍ୱେ|
| وَقَالَ ٱلرَّبُّ: «سِمْعَانُ، سِمْعَانُ، هُوَذَا ٱلشَّيْطَانُ طَلَبَكُمْ لِكَيْ يُغَرْبِلَكُمْ كَٱلْحِنْطَةِ! | ٣١ 31 |
ଅପରଂ ପ୍ରଭୁରୁୱାଚ, ହେ ଶିମୋନ୍ ପଶ୍ୟ ତିତଉନା ଧାନ୍ୟାନୀୱ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଶୈତାନ୍ ଚାଲଯିତୁମ୍ ଐଚ୍ଛତ୍,
| وَلَكِنِّي طَلَبْتُ مِنْ أَجْلِكَ لِكَيْ لَا يَفْنَى إِيمَانُكَ. وَأَنْتَ مَتَى رَجَعْتَ ثَبِّتْ إِخْوَتَكَ». | ٣٢ 32 |
କିନ୍ତୁ ତୱ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ୟ ଲୋପୋ ଯଥା ନ ଭୱତି ଏତତ୍ ତ୍ୱଦର୍ଥଂ ପ୍ରାର୍ଥିତଂ ମଯା, ତ୍ୱନ୍ମନସି ପରିୱର୍ତ୍ତିତେ ଚ ଭ୍ରାତୃଣାଂ ମନାଂସି ସ୍ଥିରୀକୁରୁ|
| فَقَالَ لَهُ: «يَارَبُّ، إِنِّي مُسْتَعِدٌّ أَنْ أَمْضِيَ مَعَكَ حَتَّى إِلَى ٱلسِّجْنِ وَإِلَى ٱلْمَوْتِ!». | ٣٣ 33 |
ତଦା ସୋୱଦତ୍, ହେ ପ୍ରଭୋହଂ ତ୍ୱଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ କାରାଂ ମୃତିଞ୍ଚ ଯାତୁଂ ମଜ୍ଜିତୋସ୍ମି|
| فَقَالَ: «أَقُولُ لَكَ يَابُطْرُسُ: لَا يَصِيحُ ٱلدِّيكُ ٱلْيَوْمَ قَبْلَ أَنْ تُنْكِرَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ أَنَّكَ تَعْرِفُنِي». | ٣٤ 34 |
ତତଃ ସ ଉୱାଚ, ହେ ପିତର ତ୍ୱାଂ ୱଦାମି, ଅଦ୍ୟ କୁକ୍କୁଟରୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତ୍ୱଂ ମତ୍ପରିଚଯଂ ୱାରତ୍ରଯମ୍ ଅପହ୍ୱୋଷ୍ୟସେ|
| ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: «حِينَ أَرْسَلْتُكُمْ بِلَا كِيسٍ وَلَا مِزْوَدٍ وَلَا أَحْذِيَةٍ، هَلْ أَعْوَزَكُمْ شَيْءٌ؟». فَقَالُوا: «لَا». | ٣٥ 35 |
ଅପରଂ ସ ପପ୍ରଚ୍ଛ, ଯଦା ମୁଦ୍ରାସମ୍ପୁଟଂ ଖାଦ୍ୟପାତ୍ରଂ ପାଦୁକାଞ୍ଚ ୱିନା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରାହିଣୱଂ ତଦା ଯୁଷ୍ମାକଂ କସ୍ୟାପି ନ୍ୟୂନତାସୀତ୍? ତେ ପ୍ରୋଚୁଃ କସ୍ୟାପି ନ|
| فَقَالَ لَهُمْ: «لَكِنِ ٱلْآنَ، مَنْ لَهُ كِيسٌ فَلْيَأْخُذْهُ وَمِزْوَدٌ كَذَلِكَ. وَمَنْ لَيْسَ لَهُ فَلْيَبِعْ ثَوْبَهُ وَيَشْتَرِ سَيْفًا. | ٣٦ 36 |
ତଦା ସୋୱଦତ୍ କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ମୁଦ୍ରାସମ୍ପୁଟଂ ଖାଦ୍ୟପାତ୍ରଂ ୱା ଯସ୍ୟାସ୍ତି ତେନ ତଦ୍ଗ୍ରହୀତୱ୍ୟଂ, ଯସ୍ୟ ଚ କୃପାଣୋ ନାସ୍ତି ତେନ ସ୍ୱୱସ୍ତ୍ରଂ ୱିକ୍ରୀଯ ସ କ୍ରେତୱ୍ୟଃ|
| لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ يَتِمَّ فِيَّ أَيْضًا هَذَا ٱلْمَكْتُوبُ: وَأُحْصِيَ مَعَ أَثَمَةٍ. لِأَنَّ مَا هُوَ مِنْ جِهَتِي لَهُ ٱنْقِضَاءٌ». | ٣٧ 37 |
ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି, ଅପରାଧିଜନୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଗଣିତଃ ସ ଭୱିଷ୍ୟତି| ଇଦଂ ଯଚ୍ଛାସ୍ତ୍ରୀଯଂ ୱଚନଂ ଲିଖିତମସ୍ତି ତନ୍ମଯି ଫଲିଷ୍ୟତି ଯତୋ ମମ ସମ୍ବନ୍ଧୀଯଂ ସର୍ୱ୍ୱଂ ସେତ୍ସ୍ୟତି|
| فَقَالُوا: «يَارَبُّ، هُوَذَا هُنَا سَيْفَانِ». فَقَالَ لَهُمْ: «يَكْفِي!». | ٣٨ 38 |
ତଦା ତେ ପ୍ରୋଚୁଃ ପ୍ରଭୋ ପଶ୍ୟ ଇମୌ କୃପାଣୌ| ତତଃ ସୋୱଦଦ୍ ଏତୌ ଯଥେଷ୍ଟୌ|
| وَخَرَجَ وَمَضَى كَٱلْعَادَةِ إِلَى جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ، وَتَبِعَهُ أَيْضًا تَلَامِيذُهُ. | ٣٩ 39 |
ଅଥ ସ ତସ୍ମାଦ୍ୱହି ର୍ଗତ୍ୱା ସ୍ୱାଚାରାନୁସାରେଣ ଜୈତୁନନାମାଦ୍ରିଂ ଜଗାମ ଶିଷ୍ୟାଶ୍ଚ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯଯୁଃ|
| وَلَمَّا صَارَ إِلَى ٱلْمَكَانِ قَالَ لَهُمْ: «صَلُّوا لِكَيْ لَا تَدْخُلُوا فِي تَجْرِبَةٍ». | ٤٠ 40 |
ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ ସ ତାନୁୱାଚ, ଯଥା ପରୀକ୍ଷାଯାଂ ନ ପତଥ ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ|
| وَٱنْفَصَلَ عَنْهُمْ نَحْوَ رَمْيَةِ حَجَرٍ وَجَثَا عَلَى رُكْبَتَيْهِ وَصَلَّى | ٤١ 41 |
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତସ୍ମାଦ୍ ଏକଶରକ୍ଷେପାଦ୍ ବହି ର୍ଗତ୍ୱା ଜାନୁନୀ ପାତଯିତ୍ୱା ଏତତ୍ ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ,
| قَائِلًا: «يَا أَبَتَاهُ، إِنْ شِئْتَ أَنْ تُجِيزَ عَنِّي هَذِهِ ٱلْكَأْسَ. وَلَكِنْ لِتَكُنْ لَا إِرَادَتِي بَلْ إِرَادَتُكَ». | ٤٢ 42 |
ହେ ପିତ ର୍ୟଦି ଭୱାନ୍ ସମ୍ମନ୍ୟତେ ତର୍ହି କଂସମେନଂ ମମାନ୍ତିକାଦ୍ ଦୂରଯ କିନ୍ତୁ ମଦିଚ୍ଛାନୁରୂପଂ ନ ତ୍ୱଦିଚ୍ଛାନୁରୂପଂ ଭୱତୁ|
| وَظَهَرَ لَهُ مَلَاكٌ مِنَ ٱلسَّمَاءِ يُقَوِّيهِ. | ٤٣ 43 |
ତଦା ତସ୍ମୈ ଶକ୍ତିଂ ଦାତୁଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତୋ ଦର୍ଶନଂ ଦଦୌ|
| وَإِذْ كَانَ فِي جِهَادٍ كَانَ يُصَلِّي بِأَشَدِّ لَجَاجَةٍ، وَصَارَ عَرَقُهُ كَقَطَرَاتِ دَمٍ نَازِلَةٍ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٤٤ 44 |
ପଶ୍ଚାତ୍ ସୋତ୍ୟନ୍ତଂ ଯାତନଯା ୱ୍ୟାକୁଲୋ ଭୂତ୍ୱା ପୁନର୍ଦୃଢଂ ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ, ତସ୍ମାଦ୍ ବୃହଚ୍ଛୋଣିତବିନ୍ଦୱ ଇୱ ତସ୍ୟ ସ୍ୱେଦବିନ୍ଦୱଃ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ପତିତୁମାରେଭିରେ|
| ثُمَّ قَامَ مِنَ ٱلصَّلَاةِ وَجَاءَ إِلَى تَلَامِيذِهِ، فَوَجَدَهُمْ نِيَامًا مِنَ ٱلْحُزْنِ. | ٤٥ 45 |
ଅଥ ପ୍ରାର୍ଥନାତ ଉତ୍ଥାଯ ଶିଷ୍ୟାଣାଂ ସମୀପମେତ୍ୟ ତାନ୍ ମନୋଦୁଃଖିନୋ ନିଦ୍ରିତାନ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାୱଦତ୍
| فَقَالَ لَهُمْ: «لِمَاذَا أَنْتُمْ نِيَامٌ؟ قُومُوا وَصَلُّوا لِئَلَّا تَدْخُلُوا فِي تَجْرِبَةٍ». | ٤٦ 46 |
କୁତୋ ନିଦ୍ରାଥ? ପରୀକ୍ଷାଯାମ୍ ଅପତନାର୍ଥଂ ପ୍ରର୍ଥଯଧ୍ୱଂ|
| وَبَيْنَمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ إِذَا جَمْعٌ، وَٱلَّذِي يُدْعَى يَهُوذَا، أَحَدُ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ، يَتَقَدَّمُهُمْ، فَدَنَا مِنْ يَسُوعَ لِيُقَبِّلَهُ. | ٤٧ 47 |
ଏତତ୍କଥାଯାଃ କଥନକାଲେ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟାଣାଂ ମଧ୍ୟେ ଗଣିତୋ ଯିହୂଦାନାମା ଜନତାସହିତସ୍ତେଷାମ୍ ଅଗ୍ରେ ଚଲିତ୍ୱା ଯୀଶୋଶ୍ଚୁମ୍ବନାର୍ଥଂ ତଦନ୍ତିକମ୍ ଆଯଯୌ|
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «يَا يَهُوذَا، أَبِقُبْلَةٍ تُسَلِّمُ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ؟». | ٤٨ 48 |
ତଦା ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ହେ ଯିହୂଦା କିଂ ଚୁମ୍ବନେନ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯସି?
| فَلَمَّا رَأَى ٱلَّذِينَ حَوْلَهُ مَا يَكُونُ، قَالُوا: «يَارَبُّ، أَنَضْرِبُ بِٱلسَّيْفِ؟». | ٤٩ 49 |
ତଦା ଯଦ୍ୟଦ୍ ଘଟିଷ୍ୟତେ ତଦନୁମାଯ ସଙ୍ଗିଭିରୁକ୍ତଂ, ହେ ପ୍ରଭୋ ୱଯଂ କି ଖଙ୍ଗେନ ଘାତଯିଷ୍ୟାମଃ?
| وَضَرَبَ وَاحِدٌ مِنْهُمْ عَبْدَ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ فَقَطَعَ أُذْنَهُ ٱلْيُمْنَى. | ٥٠ 50 |
ତତ ଏକଃ କରୱାଲେନାହତ୍ୟ ପ୍ରଧାନଯାଜକସ୍ୟ ଦାସସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣଂ କର୍ଣଂ ଚିଚ୍ଛେଦ|
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وقَالَ: «دَعُوا إِلَى هَذَا!». وَلَمَسَ أُذْنَهُ وَأَبْرَأَهَا. | ٥١ 51 |
ଅଧୂନା ନିୱର୍ତ୍ତସ୍ୱ ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ୟ ଶ୍ରୁତିଂ ସ୍ପୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ୍ୱସ୍ୟଂ ଚକାର|
| ثُمَّ قَالَ يَسُوعُ لِرُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَقُوَّادِ جُنْدِ ٱلْهَيْكَلِ وَٱلشُّيُوخِ ٱلْمُقْبِلِينَ عَلَيْهِ: «كَأَنَّهُ عَلَى لِصٍّ خَرَجْتُمْ بِسُيُوفٍ وَعِصِيٍّ! | ٥٢ 52 |
ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯୀଶୁଃ ସମୀପସ୍ଥାନ୍ ପ୍ରଧାନଯାଜକାନ୍ ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସେନାପତୀନ୍ ପ୍ରାଚୀନାଂଶ୍ଚ ଜଗାଦ, ଯୂଯଂ କୃପାଣାନ୍ ଯଷ୍ଟୀଂଶ୍ଚ ଗୃହୀତ୍ୱା ମାଂ କିଂ ଚୋରଂ ଧର୍ତ୍ତୁମାଯାତାଃ?
| إِذْ كُنْتُ مَعَكُمْ كُلَّ يَوْمٍ فِي ٱلْهَيْكَلِ لَمْ تَمُدُّوا عَلَيَّ ٱلْأَيَادِيَ. وَلَكِنَّ هَذِهِ سَاعَتُكُمْ وَسُلْطَانُ ٱلظُّلْمَةِ». | ٥٣ 53 |
ଯଦାହଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସହ ପ୍ରତିଦିନଂ ମନ୍ଦିରେଽତିଷ୍ଠଂ ତଦା ମାଂ ଧର୍ତ୍ତଂ ନ ପ୍ରୱୃତ୍ତାଃ, କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମଯୋନ୍ଧକାରସ୍ୟ ଚାଧିପତ୍ୟମସ୍ତି|
| فَأَخَذُوهُ وَسَاقُوهُ وَأَدْخَلُوهُ إِلَى بَيْتِ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ. وَأَمَّا بُطْرُسُ فَتَبِعَهُ مِنْ بَعِيدٍ. | ٥٤ 54 |
ଅଥ ତେ ତଂ ଧୃତ୍ୱା ମହାଯାଜକସ୍ୟ ନିୱେଶନଂ ନିନ୍ୟୁଃ| ତତଃ ପିତରୋ ଦୂରେ ଦୂରେ ପଶ୍ଚାଦିତ୍ୱା
| وَلَمَّا أَضْرَمُوا نَارًا فِي وَسْطِ ٱلدَّارِ وَجَلَسُوا مَعًا، جَلَسَ بُطْرُسُ بَيْنَهُمْ. | ٥٥ 55 |
ବୃହତ୍କୋଷ୍ଠସ୍ୟ ମଧ୍ୟେ ଯତ୍ରାଗ୍ନିଂ ଜ୍ୱାଲଯିତ୍ୱା ଲୋକାଃ ସମେତ୍ୟୋପୱିଷ୍ଟାସ୍ତତ୍ର ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଉପୱିୱେଶ|
| فَرَأَتْهُ جَارِيَةٌ جَالِسًا عِنْدَ ٱلنَّارِ فَتَفَرَّسَتْ فِيهِ وَقَالَتْ: «وَهَذَا كَانَ مَعَهُ!». | ٥٦ 56 |
ଅଥ ୱହ୍ନିସନ୍ନିଧୌ ସମୁପୱେଶକାଲେ କାଚିଦ୍ଦାସୀ ମନୋ ନିୱିଶ୍ୟ ତଂ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟାୱଦତ୍ ପୁମାନଯଂ ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗେଽସ୍ଥାତ୍|
| فَأَنْكَرَهُ قَائِلًا: «لَسْتُ أَعْرِفُهُ يَا ٱمْرَأَةُ!». | ٥٧ 57 |
କିନ୍ତୁ ସ ତଦ୍ ଅପହ୍ନୁତ୍ୟାୱାଦୀତ୍ ହେ ନାରି ତମହଂ ନ ପରିଚିନୋମି|
| وَبَعْدَ قَلِيلٍ رَآهُ آخَرُ وَقَالَ: «وَأَنْتَ مِنْهُمْ!». فَقَالَ بُطْرُسُ: «يَا إِنْسَانُ، لَسْتُ أَنَا!». | ٥٨ 58 |
କ୍ଷଣାନ୍ତରେଽନ୍ୟଜନସ୍ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାବ୍ରୱୀତ୍ ତ୍ୱମପି ତେଷାଂ ନିକରସ୍ୟୈକଜନୋସି| ପିତରଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ ହେ ନର ନାହମସ୍ମି|
| وَلَمَّا مَضَى نَحْوُ سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ أَكَّدَ آخَرُ قَائِلًا: «بِٱلْحَقِّ إِنَّ هَذَا أَيْضًا كَانَ مَعَهُ، لِأَنَّهُ جَلِيلِيٌّ أَيْضًا!». | ٥٩ 59 |
ତତଃ ସାର୍ଦ୍ଧଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯାତ୍ ପରଂ ପୁନରନ୍ୟୋ ଜନୋ ନିଶ୍ଚିତ୍ୟ ବଭାଷେ, ଏଷ ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗୀତି ସତ୍ୟଂ ଯତୋଯଂ ଗାଲୀଲୀଯୋ ଲୋକଃ|
| فَقَالَ بُطْرُسُ: «يَا إِنْسَانُ، لَسْتُ أَعْرِفُ مَا تَقُولُ!». وَفِي ٱلْحَالِ بَيْنَمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ صَاحَ ٱلدِّيكُ. | ٦٠ 60 |
ତଦା ପିତର ଉୱାଚ ହେ ନର ତ୍ୱଂ ଯଦ୍ ୱଦମି ତଦହଂ ବୋଦ୍ଧୁଂ ନ ଶକ୍ନୋମି, ଇତି ୱାକ୍ୟେ କଥିତମାତ୍ରେ କୁକ୍କୁଟୋ ରୁରାୱ|
| فَٱلْتَفَتَ ٱلرَّبُّ وَنَظَرَ إِلَى بُطْرُسَ، فَتَذَكَّرَ بُطْرُسُ كَلَامَ ٱلرَّبِّ، كَيْفَ قَالَ لَهُ: «إِنَّكَ قَبْلَ أَنْ يَصِيحَ ٱلدِّيكُ تُنْكِرُنِي ثَلَاثَ مَرَّاتٍ». | ٦١ 61 |
ତଦା ପ୍ରଭୁଣା ୱ୍ୟାଧୁଟ୍ୟ ପିତରେ ନିରୀକ୍ଷିତେ କୃକୱାକୁରୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ମାଂ ତ୍ରିରପହ୍ନୋଷ୍ୟସେ ଇତି ପୂର୍ୱ୍ୱୋକ୍ତଂ ତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ ପିତରଃ ସ୍ମୃତ୍ୱା
| فَخَرَجَ بُطْرُسُ إِلَى خَارِجٍ وَبَكَى بُكَاءً مُرًّا. | ٦٢ 62 |
ବହିର୍ଗତ୍ୱା ମହାଖେଦେନ ଚକ୍ରନ୍ଦ|
| وَٱلرِّجَالُ ٱلَّذِينَ كَانُوا ضَابِطِينَ يَسُوعَ كَانُوا يَسْتَهْزِئُونَ بِهِ وَهُمْ يَجْلِدُونَهُ، | ٦٣ 63 |
ତଦା ଯୈ ର୍ୟୀଶୁର୍ଧୃତସ୍ତେ ତମୁପହସ୍ୟ ପ୍ରହର୍ତ୍ତୁମାରେଭିରେ|
| وَغَطَّوْهُ وَكَانُوا يَضْرِبُونَ وَجْهَهُ وَيَسْأَلُونَهُ قَائِلِينَ: «تَنَبَّأْ! مَنْ هُوَ ٱلَّذِي ضَرَبَكَ؟». | ٦٤ 64 |
ୱସ୍ତ୍ରେଣ ତସ୍ୟ ଦୃଶୌ ବଦ୍ଧ୍ୱା କପୋଲେ ଚପେଟାଘାତଂ କୃତ୍ୱା ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, କସ୍ତେ କପୋଲେ ଚପେଟାଘାତଂ କୃତୱାନ? ଗଣଯିତ୍ୱା ତଦ୍ ୱଦ|
| وَأَشْيَاءَ أُخَرَ كَثِيرَةً كَانُوا يَقُولُونَ عَلَيْهِ مُجَدِّفِينَ. | ٦٥ 65 |
ତଦନ୍ୟତ୍ ତଦ୍ୱିରୁଦ୍ଧଂ ବହୁନିନ୍ଦାୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ|
| وَلَمَّا كَانَ ٱلنَّهَارُ ٱجْتَمَعَتْ مَشْيَخَةُ ٱلشَّعْبِ: رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ، وَأَصْعَدُوهُ إِلَى مَجْمَعِهِمْ | ٦٦ 66 |
ଅଥ ପ୍ରଭାତେ ସତି ଲୋକପ୍ରାଞ୍ଚଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଅଧ୍ୟାପକାଶ୍ଚ ସଭାଂ କୃତ୍ୱା ମଧ୍ୟେସଭଂ ଯୀଶୁମାନୀଯ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ତ୍ୱମ୍ ଅଭିଷିକତୋସି ନ ୱାସ୍ମାନ୍ ୱଦ|
| قَائِلِينَ: «إِنْ كُنْتَ أَنْتَ ٱلْمسِيحَ، فَقُلْ لَنَا!». فَقَالَ لَهُمْ: «إِنْ قُلْتُ لَكُمْ لَا تُصَدِّقُونَ، | ٦٧ 67 |
ସ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ମଯା ତସ୍ମିନ୍ନୁକ୍ତେଽପି ଯୂଯଂ ନ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟଥ|
| وَإِنْ سَأَلْتُ لَا تُجِيبُونَنِي وَلَا تُطْلِقُونَنِي. | ٦٨ 68 |
କସ୍ମିଂଶ୍ଚିଦ୍ୱାକ୍ୟେ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପୃଷ୍ଟେଽପି ମାଂ ନ ତଦୁତ୍ତରଂ ୱକ୍ଷ୍ୟଥ ନ ମାଂ ତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟଥ ଚ|
| مُنْذُ ٱلْآنَ يَكُونُ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ جَالِسًا عَنْ يَمِينِ قُوَّةِ ٱللهِ». | ٦٩ 69 |
କିନ୍ତ୍ୱିତଃ ପରଂ ମନୁଜସୁତଃ ସର୍ୱ୍ୱଶକ୍ତିମତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣେ ପାର୍ଶ୍ୱେ ସମୁପୱେକ୍ଷ୍ୟତି|
| فَقَالَ ٱلْجَمِيعُ: «أَفَأَنْتَ ٱبْنُ ٱللهِ؟». فَقَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمْ تَقُولُونَ إِنِّي أَنَا هُوَ». | ٧٠ 70 |
ତତସ୍ତେ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ର୍ତିହ ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରଃ? ସ କଥଯାମାସ, ଯୂଯଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦଥ ସ ଏୱାହଂ|
| فَقَالُوا: «مَا حَاجَتُنَا بَعْدُ إِلَى شَهَادَةٍ؟ لِأَنَّنَا نَحْنُ سَمِعْنَا مِنْ فَمِهِ». | ٧١ 71 |
ତଦା ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ କଥଯାମାସୁଃ, ର୍ତିହ ସାକ୍ଷ୍ୟେଽନ୍ସସ୍ମିନ୍ ଅସ୍ମାକଂ କିଂ ପ୍ରଯୋଜନଂ? ଅସ୍ୟ ସ୍ୱମୁଖାଦେୱ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ତମ୍|
