< لُوقا 2 >
وَفِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ صَدَرَ أَمْرٌ مِنْ أُوغُسْطُسَ قَيْصَرَ بِأَنْ يُكْتَتَبَ كُلُّ ٱلْمَسْكُونَةِ. | ١ 1 |
අපරඤ්ච තස්මින් කාලේ රාජ්යස්ය සර්ව්වේෂාං ලෝකානාං නාමානි ලේඛයිතුම් අගස්තකෛසර ආඥාපයාමාස|
وَهَذَا ٱلِٱكْتِتَابُ ٱلْأَوَّلُ جَرَى إِذْ كَانَ كِيرِينِيُوسُ وَالِيَ سُورِيَّةَ. | ٢ 2 |
තදනුසාරේණ කුරීණියනාමනි සුරියාදේශස්ය ශාසකේ සති නාමලේඛනං ප්රාරේභේ|
فَذَهَبَ ٱلْجَمِيعُ لِيُكْتَتَبُوا، كُلُّ وَاحِدٍ إِلَى مَدِينَتِهِ. | ٣ 3 |
අතෝ හේතෝ ර්නාම ලේඛිතුං සර්ව්වේ ජනාඃ ස්වීයං ස්වීයං නගරං ජග්මුඃ|
فَصَعِدَ يُوسُفُ أَيْضًا مِنَ ٱلْجَلِيلِ مِنْ مَدِينَةِ ٱلنَّاصِرَةِ إِلَى ٱلْيَهُودِيَّةِ، إِلَى مَدِينَةِ دَاوُدَ ٱلَّتِي تُدْعَى بَيْتَ لَحْمٍ، لِكَوْنِهِ مِنْ بَيْتِ دَاوُدَ وَعَشِيرَتِهِ، | ٤ 4 |
තදානීං යූෂඵ් නාම ලේඛිතුං වාග්දත්තයා ස්වභාර්ය්යයා ගර්බ්භවත්යා මරියමා සහ ස්වයං දායූදඃ සජාතිවංශ ඉති කාරණාද් ගාලීල්ප්රදේශස්ය නාසරත්නගරාද්
لِيُكْتَتَبَ مَعَ مَرْيَمَ ٱمْرَأَتِهِ ٱلْمَخْطُوبَةِ وَهِيَ حُبْلَى. | ٥ 5 |
යිහූදාප්රදේශස්ය බෛත්ලේහමාඛ්යං දායූද්නගරං ජගාම|
وَبَيْنَمَا هُمَا هُنَاكَ تَمَّتْ أَيَّامُهَا لِتَلِدَ. | ٦ 6 |
අන්යච්ච තත්ර ස්ථානේ තයෝස්තිෂ්ඨතෝඃ සතෝ ර්මරියමඃ ප්රසූතිකාල උපස්ථිතේ
فَوَلَدَتِ ٱبْنَهَا ٱلْبِكْرَ وَقَمَّطَتْهُ وَأَضْجَعَتْهُ فِي ٱلْمِذْوَدِ، إِذْ لَمْ يَكُنْ لَهُمَا مَوْضِعٌ فِي ٱلْمَنْزِلِ. | ٧ 7 |
සා තං ප්රථමසුතං ප්රාසෝෂ්ට කින්තු තස්මින් වාසගෘහේ ස්ථානාභාවාද් බාලකං වස්ත්රේණ වේෂ්ටයිත්වා ගෝශාලායාං ස්ථාපයාමාස|
وَكَانَ فِي تِلْكَ ٱلْكُورَةِ رُعَاةٌ مُتَبَدِّينَ يَحْرُسُونَ حِرَاسَاتِ ٱللَّيْلِ عَلَى رَعِيَّتِهِمْ، | ٨ 8 |
අනන්තරං යේ කියන්තෝ මේෂපාලකාඃ ස්වමේෂව්රජරක්ෂායෛ තත්ප්රදේශේ ස්ථිත්වා රජන්යාං ප්රාන්තරේ ප්රහරිණඃ කර්ම්ම කුර්ව්වන්ති,
وَإِذَا مَلَاكُ ٱلرَّبِّ وَقَفَ بِهِمْ، وَمَجْدُ ٱلرَّبِّ أَضَاءَ حَوْلَهُمْ، فَخَافُوا خَوْفًا عَظِيمًا. | ٩ 9 |
තේෂාං සමීපං පරමේශ්වරස්ය දූත ආගත්යෝපතස්ථෞ; තදා චතුෂ්පාර්ශ්වේ පරමේශ්වරස්ය තේජසඃ ප්රකාශිතත්වාත් තේ(අ)තිශශඞ්කිරේ|
فَقَالَ لَهُمُ ٱلْمَلَاكُ: «لَا تَخَافُوا! فَهَا أَنَا أُبَشِّرُكُمْ بِفَرَحٍ عَظِيمٍ يَكُونُ لِجَمِيعِ ٱلشَّعْبِ: | ١٠ 10 |
තදා ස දූත උවාච මා භෛෂ්ට පශ්යතාද්ය දායූදඃ පුරේ යුෂ්මන්නිමිත්තං ත්රාතා ප්රභුඃ ඛ්රීෂ්ටෝ(අ)ජනිෂ්ට,
أَنَّهُ وُلِدَ لَكُمُ ٱلْيَوْمَ فِي مَدِينَةِ دَاوُدَ مُخَلِّصٌ هُوَ ٱلْمَسِيحُ ٱلرَّبُّ. | ١١ 11 |
සර්ව්වේෂාං ලෝකානාං මහානන්දජනකම් ඉමං මඞ්ගලවෘත්තාන්තං යුෂ්මාන් ඥාපයාමි|
وَهَذِهِ لَكُمُ ٱلْعَلَامَةُ: تَجِدُونَ طِفْلًا مُقَمَّطًا مُضْجَعًا فِي مِذْوَدٍ». | ١٢ 12 |
යූයං (තත්ස්ථානං ගත්වා) වස්ත්රවේෂ්ටිතං තං බාලකං ගෝශාලායාං ශයනං ද්රක්ෂ්යථ යුෂ්මාන් ප්රතීදං චිහ්නං භවිෂ්යති|
وَظَهَرَ بَغْتَةً مَعَ ٱلْمَلَاكِ جُمْهُورٌ مِنَ ٱلْجُنْدِ ٱلسَّمَاوِيِّ مُسَبِّحِينَ ٱللهَ وَقَائِلِينَ: | ١٣ 13 |
දූත ඉමාං කථාං කථිතවති තත්රාකස්මාත් ස්වර්ගීයාඃ පෘතනා ආගත්ය කථාම් ඉමාං කථයිත්වේශ්වරස්ය ගුණානන්වවාදිෂුඃ, යථා,
«ٱلْمَجْدُ لِلهِ فِي ٱلْأَعَالِي، وَعَلَى ٱلْأَرْضِ ٱلسَّلَامُ، وَبِالنَّاسِ ٱلْمَسَرَّةُ». | ١٤ 14 |
සර්ව්වෝර්ද්ව්වස්ථෛරීශ්වරස්ය මහිමා සම්ප්රකාශ්යතාං| ශාන්තිර්භූයාත් පෘථිව්යාස්තු සන්තෝෂශ්ච නරාන් ප්රති||
وَلَمَّا مَضَتْ عَنْهُمُ ٱلْمَلَائِكَةُ إِلَى ٱلسَّمَاءِ، قَالَ ٱلرِّجَالُ ٱلرُّعَاةُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «لِنَذْهَبِ ٱلْآنَ إِلَى بَيْتِ لَحْمٍ وَنَنْظُرْ هَذَا ٱلْأَمْرَ ٱلْوَاقِعَ ٱلَّذِي أَعْلَمَنَا بِهِ ٱلرَّبُّ». | ١٥ 15 |
තතඃ පරං තේෂාං සන්නිධේ ර්දූතගණේ ස්වර්ගං ගතේ මේෂපාලකාඃ පරස්පරම් අවේචන් ආගච්ඡත ප්රභුඃ පරමේශ්වරෝ යාං ඝටනාං ඥාපිතවාන් තස්යා යාථර්යං ඥාතුං වයමධුනා බෛත්ලේහම්පුරං යාමඃ|
فَجَاءُوا مُسْرِعِينَ، وَوَجَدُوا مَرْيَمَ وَيُوسُفَ وَٱلطِّفْلَ مُضْجَعًا فِي ٱلْمِذْوَدِ. | ١٦ 16 |
පශ්චාත් තේ තූර්ණං ව්රජිත්වා මරියමං යූෂඵං ගෝශාලායාං ශයනං බාලකඤ්ච දදෘශුඃ|
فَلَمَّا رَأَوْهُ أَخْبَرُوا بِٱلْكَلَامِ ٱلَّذِي قِيلَ لَهُمْ عَنْ هَذَا ٱلصَّبِيِّ. | ١٧ 17 |
ඉත්ථං දෘෂ්ට්වා බාලකස්යාර්ථේ ප්රෝක්තාං සර්ව්වකථාං තේ ප්රාචාරයාඤ්චක්රුඃ|
وَكُلُّ ٱلَّذِينَ سَمِعُوا تَعَجَّبُوا مِمَّا قِيلَ لَهُمْ مِنَ ٱلرُّعَاةِ. | ١٨ 18 |
තතෝ යේ ලෝකා මේෂරක්ෂකාණාං වදනේභ්යස්තාං වාර්ත්තාං ශුශ්රුවුස්තේ මහාශ්චර්ය්යං මේනිරේ|
وَأَمَّا مَرْيَمُ فَكَانَتْ تَحْفَظُ جَمِيعَ هَذَا ٱلْكَلَامِ مُتَفَكِّرَةً بِهِ فِي قَلْبِهَا. | ١٩ 19 |
කින්තු මරියම් ඒතත්සර්ව්වඝටනානාං තාත්පර්ය්යං විවිච්ය මනසි ස්ථාපයාමාස|
ثُمَّ رَجَعَ ٱلرُّعَاةُ وَهُمْ يُمَجِّدُونَ ٱللهَ وَيُسَبِّحُونَهُ عَلَى كُلِّ مَا سَمِعُوهُ وَرَأَوْهُ كَمَا قِيلَ لَهُمْ. | ٢٠ 20 |
තත්පශ්චාද් දූතවිඥප්තානුරූපං ශ්රුත්වා දෘෂ්ට්වා ච මේෂපාලකා ඊශ්වරස්ය ගුණානුවාදං ධන්යවාදඤ්ච කුර්ව්වාණාඃ පරාවෘත්ය යයුඃ|
وَلَمَّا تَمَّتْ ثَمَانِيَةُ أَيَّامٍ لِيَخْتِنُوا ٱلصَّبِيَّ سُمِّيَ يَسُوعَ، كَمَا تَسَمَّى مِنَ ٱلْمَلَاكِ قَبْلَ أَنْ حُبِلَ بِهِ فِي ٱلْبَطْنِ. | ٢١ 21 |
අථ බාලකස්ය ත්වක්ඡේදනකාලේ(අ)ෂ්ටමදිවසේ සමුපස්ථිතේ තස්ය ගර්බ්භස්ථිතේඃ පුර්ව්වං ස්වර්ගීයදූතෝ යථාඥාපයත් තදනුරූපං තේ තන්නාමධේයං යීශුරිති චක්රිරේ|
وَلَمَّا تَمَّتْ أَيَّامُ تَطْهِيرِهَا، حَسَبَ شَرِيعَةِ مُوسَى، صَعِدُوا بِهِ إِلَى أُورُشَلِيمَ لِيُقَدِّمُوهُ لِلرَّبِّ، | ٢٢ 22 |
තතඃ පරං මූසාලිඛිතව්යවස්ථායා අනුසාරේණ මරියමඃ ශුචිත්වකාල උපස්ථිතේ,
كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِي نَامُوسِ ٱلرَّبِّ: أَنَّ كُلَّ ذَكَرٍ فَاتِحَ رَحِمٍ يُدْعَى قُدُّوسًا لِلرَّبِّ. | ٢٣ 23 |
"ප්රථමජඃ සර්ව්වඃ පුරුෂසන්තානඃ පරමේශ්වරේ සමර්ප්යතාං," ඉති පරමේශ්වරස්ය ව්යවස්ථයා
وَلِكَيْ يُقَدِّمُوا ذَبِيحَةً كَمَا قِيلَ فِي نَامُوسِ ٱلرَّبِّ: زَوْجَ يَمَامٍ أَوْ فَرْخَيْ حَمَامٍ. | ٢٤ 24 |
යීශුං පරමේශ්වරේ සමර්පයිතුම් ශාස්ත්රීයවිධ්යුක්තං කපෝතද්වයං පාරාවතශාවකද්වයං වා බලිං දාතුං තේ තං ගෘහීත්වා යිරූශාලමම් ආයයුඃ|
وَكَانَ رَجُلٌ فِي أُورُشَلِيمَ ٱسْمُهُ سِمْعَانُ، وَهَذَا ٱلرَّجُلُ كَانَ بَارًّا تَقِيًّا يَنْتَظِرُ تَعْزِيَةَ إِسْرَائِيلَ، وَٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ كَانَ عَلَيْهِ. | ٢٥ 25 |
යිරූශාලම්පුරනිවාසී ශිමියෝන්නාමා ධාර්ම්මික ඒක ආසීත් ස ඉස්රායේලඃ සාන්ත්වනාමපේක්ෂ්ය තස්ථෞ කිඤ්ච පවිත්ර ආත්මා තස්මින්නාවිර්භූතඃ|
وَكَانَ قَدْ أُوحِيَ إِلَيْهِ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ أَنَّهُ لَا يَرَى ٱلْمَوْتَ قَبْلَ أَنْ يَرَى مَسِيحَ ٱلرَّبِّ. | ٢٦ 26 |
අපරං ප්රභුණා පරමේශ්වරේණාභිෂික්තේ ත්රාතරි ත්වයා න දෘෂ්ටේ ත්වං න මරිෂ්යසීති වාක්යං පවිත්රේණ ආත්මනා තස්ම ප්රාකථ්යත|
فَأَتَى بِٱلرُّوحِ إِلَى ٱلْهَيْكَلِ. وَعِنْدَمَا دَخَلَ بِٱلصَّبِيِّ يَسُوعَ أَبَوَاهُ، لِيَصْنَعَا لَهُ حَسَبَ عَادَةِ ٱلنَّامُوسِ، | ٢٧ 27 |
අපරඤ්ච යදා යීශෝඃ පිතා මාතා ච තදර්ථං ව්යවස්ථානුරූපං කර්ම්ම කර්ත්තුං තං මන්දිරම් ආනින්යතුස්තදා
أَخَذَهُ عَلَى ذِرَاعَيْهِ وَبَارَكَ ٱللهَ وَقَالَ: | ٢٨ 28 |
ශිමියෝන් ආත්මන ආකර්ෂණේන මන්දිරමාගත්ය තං ක්රෝඩේ නිධාය ඊශ්වරස්ය ධන්යවාදං කෘත්වා කථයාමාස, යථා,
«ٱلْآنَ تُطْلِقُ عَبْدَكَ يَا سَيِّدُ حَسَبَ قَوْلِكَ بِسَلَامٍ، | ٢٩ 29 |
හේ ප්රභෝ තව දාසෝයං නිජවාක්යානුසාරතඃ| ඉදානීන්තු සකල්යාණෝ භවතා සංවිසෘජ්යතාම්|
لِأَنَّ عَيْنَيَّ قَدْ أَبْصَرَتَا خَلَاصَكَ، | ٣٠ 30 |
යතඃ සකලදේශස්ය දීප්තයේ දීප්තිරූපකං|
ٱلَّذِي أَعْدَدْتَهُ قُدَّامَ وَجْهِ جَمِيعِ ٱلشُّعُوبِ. | ٣١ 31 |
ඉස්රායේලීයලෝකස්ය මහාගෞරවරූපකං|
نُورَ إِعْلَانٍ لِلْأُمَمِ، وَمَجْدًا لِشَعْبِكَ إِسْرَائِيلَ». | ٣٢ 32 |
යං ත්රායකං ජනානාන්තු සම්මුඛේ ත්වමජීජනඃ| සඒව විද්යතේ(අ)ස්මාකං ධ්රවං නයනනගෝචරේ||
وَكَانَ يُوسُفُ وَأُمُّهُ يَتَعَجَّبَانِ مِمَّا قِيلَ فِيهِ. | ٣٣ 33 |
තදානීං තේනෝක්තා ඒතාඃ සකලාඃ කථාඃ ශ්රුත්වා තස්ය මාතා යූෂඵ් ච විස්මයං මේනාතේ|
وَبَارَكَهُمَا سِمْعَانُ، وَقَالَ لِمَرْيَمَ أُمِّهِ: «هَا إِنَّ هَذَا قَدْ وُضِعَ لِسُقُوطِ وَقِيَامِ كَثِيرِينَ فِي إِسْرَائِيلَ، وَلِعَلَامَةٍ تُقَاوَمُ. | ٣٤ 34 |
තතඃ පරං ශිමියෝන් තේභ්ය ආශිෂං දත්ත්වා තන්මාතරං මරියමම් උවාච, පශ්ය ඉස්රායේලෝ වංශමධ්යේ බහූනාං පාතනායෝත්ථාපනාය ච තථා විරෝධපාත්රං භවිතුං, බහූනාං ගුප්තමනෝගතානාං ප්රකටීකරණාය බාලකෝයං නියුක්තෝස්ති|
وَأَنْتِ أَيْضًا يَجُوزُ فِي نَفْسِكِ سَيْفٌ، لِتُعْلَنَ أَفْكَارٌ مِنْ قُلُوبٍ كَثِيرَةٍ». | ٣٥ 35 |
තස්මාත් තවාපි ප්රාණාඃ ශූලේන ව්යත්ස්යන්තේ|
وَكَانَتْ نَبِيَّةٌ، حَنَّةُ بِنْتُ فَنُوئِيلَ مِنْ سِبْطِ أَشِيرَ، وَهِيَ مُتَقدِّمَةٌ فِي أَيَّامٍ كَثِيرَةٍ، قَدْ عَاشَتْ مَعَ زَوْجٍ سَبْعَ سِنِينَ بَعْدَ بُكُورِيَّتِهَا. | ٣٦ 36 |
අපරඤ්ච ආශේරස්ය වංශීයඵිනූයේලෝ දුහිතා හන්නාඛ්යා අතිජරතී භවිෂ්යද්වාදින්යේකා යා විවාහාත් පරං සප්ත වත්සරාන් පත්යා සහ න්යවසත් තතෝ විධවා භූත්වා චතුරශීතිවර්ෂවයඃපර්ය්යනතං
وَهِيَ أَرْمَلَةٌ نَحْوَ أَرْبَعٍ وَثَمَانِينَ سَنَةً، لَا تُفَارِقُ ٱلْهَيْكَلَ، عَابِدَةً بِأَصْوَامٍ وَطَلِبَاتٍ لَيْلًا وَنَهَارًا. | ٣٧ 37 |
මන්දිරේ ස්ථිත්වා ප්රාර්ථනෝපවාසෛර්දිවානිශම් ඊශ්වරම් අසේවත සාපි ස්ත්රී තස්මින් සමයේ මන්දිරමාගත්ය
فَهِيَ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ وَقَفَتْ تُسَبِّحُ ٱلرَّبَّ، وَتَكَلَّمَتْ عَنْهُ مَعَ جَمِيعِ ٱلْمُنْتَظِرِينَ فِدَاءً فِي أُورُشَلِيمَ. | ٣٨ 38 |
පරමේශ්වරස්ය ධන්යවාදං චකාර, යිරූශාලම්පුරවාසිනෝ යාවන්තෝ ලෝකා මුක්තිමපේක්ෂ්ය ස්ථිතාස්තාන් යීශෝර්වෘත්තාන්තං ඥාපයාමාස|
وَلَمَّا أَكْمَلُوا كُلَّ شَيْءٍ حَسَبَ نَامُوسِ ٱلرَّبِّ، رَجَعُوا إِلَى ٱلْجَلِيلِ إِلَى مَدِينَتِهِمُ ٱلنَّاصِرَةِ. | ٣٩ 39 |
ඉත්ථං පරමේශ්වරස්ය ව්යවස්ථානුසාරේණ සර්ව්වේෂු කර්ම්මසු කෘතේෂු තෞ පුනශ්ච ගාලීලෝ නාසරත්නාමකං නිජනගරං ප්රතස්ථාතේ|
وَكَانَ ٱلصَّبِيُّ يَنْمُو وَيَتَقَوَّى بِٱلرُّوحِ، مُمْتَلِئًا حِكْمَةً، وَكَانَتْ نِعْمَةُ ٱللهِ عَلَيْهِ. | ٤٠ 40 |
තත්පශ්චාද් බාලකඃ ශරීරේණ වෘද්ධිමේත්ය ඥානේන පරිපූර්ණ ආත්මනා ශක්තිමාංශ්ච භවිතුමාරේභේ තථා තස්මින් ඊශ්වරානුග්රහෝ බභූව|
وَكَانَ أَبَوَاهُ يَذْهَبَانِ كُلَّ سَنَةٍ إِلَى أُورُشَلِيمَ فِي عِيدِ ٱلْفِصْحِ. | ٤١ 41 |
තස්ය පිතා මාතා ච ප්රතිවර්ෂං නිස්තාරෝත්සවසමයේ යිරූශාලමම් අගච්ඡතාම්|
وَلَمَّا كَانَتْ لَهُ ٱثْنَتَا عَشْرَةَ سَنَةً صَعِدُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ كَعَادَةِ ٱلْعِيدِ. | ٤٢ 42 |
අපරඤ්ච යීශෞ ද්වාදශවර්ෂවයස්කේ සති තෞ පර්ව්වසමයස්ය රීත්යනුසාරේණ යිරූශාලමං ගත්වා
وَبَعْدَمَا أَكْمَلُوا ٱلْأَيَّامَ بَقِيَ عِنْدَ رُجُوعِهِمَا ٱلصَّبِيُّ يَسُوعُ فِي أُورُشَلِيمَ، وَيُوسُفُ وَأُمُّهُ لَمْ يَعْلَمَا. | ٤٣ 43 |
පාර්ව්වණං සම්පාද්ය පුනරපි ව්යාඝුය්ය යාතඃ කින්තු යීශුර්බාලකෝ යිරූශාලමි තිෂ්ඨති| යූෂඵ් තන්මාතා ච තද් අවිදිත්වා
وَإِذْ ظَنَّاهُ بَيْنَ ٱلرُّفْقَةِ، ذَهَبَا مَسِيرَةَ يَوْمٍ، وَكَانَا يَطْلُبَانِهِ بَيْنَ ٱلْأَقْرِبَاءِ وَٱلْمَعَارِفِ. | ٤٤ 44 |
ස සඞ්ගිභිඃ සහ විද්යත ඒතච්ච බුද්ව්වා දිනෛකගම්යමාර්ගං ජග්මතුඃ| කින්තු ශේෂේ ඥාතිබන්ධූනාං සමීපේ මෘගයිත්වා තදුද්දේශමප්රාප්ය
وَلَمَّا لَمْ يَجِدَاهُ رَجَعَا إِلَى أُورُشَلِيمَ يَطْلُبَانِهِ. | ٤٥ 45 |
තෞ පුනරපි යිරූශාලමම් පරාවෘත්යාගත්ය තං මෘගයාඤ්චක්රතුඃ|
وَبَعْدَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ وَجَدَاهُ فِي ٱلْهَيْكَلِ، جَالِسًا فِي وَسْطِ ٱلْمُعَلِّمِينَ، يَسْمَعُهُمْ وَيَسْأَلُهُمْ. | ٤٦ 46 |
අථ දිනත්රයාත් පරං පණ්ඩිතානාං මධ්යේ තේෂාං කථාඃ ශෘණ්වන් තත්ත්වං පෘච්ඡංශ්ච මන්දිරේ සමුපවිෂ්ටඃ ස තාභ්යාං දෘෂ්ටඃ|
وَكُلُّ ٱلَّذِينَ سَمِعُوهُ بُهِتُوا مِنْ فَهْمِهِ وَأَجْوِبَتِهِ. | ٤٧ 47 |
තදා තස්ය බුද්ධ්යා ප්රත්යුත්තරෛශ්ච සර්ව්වේ ශ්රෝතාරෝ විස්මයමාපද්යන්තේ|
فَلَمَّا أَبْصَرَاهُ ٱنْدَهَشَا. وَقَالَتْ لَهُ أُمُّهُ: «يَا بُنَيَّ، لِمَاذَا فَعَلْتَ بِنَا هَكَذَا؟ هُوَذَا أَبُوكَ وَأَنَا كُنَّا نَطْلُبُكَ مُعَذَّبَيْنِ!» | ٤٨ 48 |
තාදෘශං දෘෂ්ට්වා තස්ය ජනකෝ ජනනී ච චමච්චක්රතුඃ කිඤ්ච තස්ය මාතා තමවදත්, හේ පුත්ර, කථමාවාං ප්රතීත්ථං සමාචරස්ත්වම්? පශ්ය තව පිතාහඤ්ච ශෝකාකුලෞ සන්තෞ ත්වාමන්විච්ඡාවඃ ස්ම|
فَقَالَ لَهُمَا: «لِمَاذَا كُنْتُمَا تَطْلُبَانِنِي؟ أَلَمْ تَعْلَمَا أَنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ أَكُونَ فِي مَا لِأَبِي؟». | ٤٩ 49 |
තතඃ සෝවදත් කුතෝ මාම් අන්වෛච්ඡතං? පිතුර්ගෘහේ මයා ස්ථාතව්යම් ඒතත් කිං යුවාභ්යාං න ඥායතේ?
فَلَمْ يَفْهَمَا ٱلْكَلَامَ ٱلَّذِي قَالَهُ لَهُمَا. | ٥٠ 50 |
කින්තු තෞ තස්යෛතද්වාක්යස්ය තාත්පර්ය්යං බෝද්ධුං නාශක්නුතාං|
ثُمَّ نَزَلَ مَعَهُمَا وَجَاءَ إِلَى ٱلنَّاصِرَةِ وَكَانَ خَاضِعًا لَهُمَا. وَكَانَتْ أُمُّهُ تَحْفَظُ جَمِيعَ هَذِهِ ٱلْأُمُورِ فِي قَلْبِهَا. | ٥١ 51 |
තතඃ පරං ස තාභ්යාං සහ නාසරතං ගත්වා තයෝර්වශීභූතස්තස්ථෞ කින්තු සර්ව්වා ඒතාඃ කථාස්තස්ය මාතා මනසි ස්ථාපයාමාස|
وَأَمَّا يَسُوعُ فَكَانَ يَتَقَدَّمُ فِي ٱلْحِكْمَةِ وَٱلْقَامَةِ وَٱلنِّعْمَةِ، عِنْدَ ٱللهِ وَٱلنَّاسِ. | ٥٢ 52 |
අථ යීශෝ ර්බුද්ධිඃ ශරීරඤ්ච තථා තස්මින් ඊශ්වරස්ය මානවානාඤ්චානුග්රහෝ වර්ද්ධිතුම් ආරේභේ|