لُوقا 12

١ 1 وَفِي أَثْنَاءِ ذَلِكَ، إِذِ ٱجْتَمَعَ رَبَوَاتُ ٱلشَّعْبِ، حَتَّى كَانَ بَعْضُهُمْ يَدُوسُ بَعْضًا، ٱبْتَدَأَ يَقُولُ لِتَلَامِيذِهِ: «أَوَّلًا تَحَرَّزُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَمِيرِ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ ٱلَّذِي هُوَ ٱلرِّيَاءُ،

តទានីំ លោកាះ សហស្រំ សហស្រម៑ អាគត្យ សមុបស្ថិតាស្តត ឯកៃកោ ៜន្យេឞាមុបរិ បតិតុម៑ ឧបចក្រមេ; តទា យីឝុះ ឝិឞ្យាន៑ ពភាឞេ, យូយំ ផិរូឝិនាំ កិណ្វរូបកាបដ្យេ វិឝេឞេណ សាវធានាស្តិឞ្ឋត។

٢ 2 فَلَيْسَ مَكْتُومٌ لَنْ يُسْتَعْلَنَ، وَلَا خَفِيٌّ لَنْ يُعْرَفَ.

យតោ យន្ន ប្រកាឝយិឞ្យតេ តទាច្ឆន្នំ វស្តុ កិមបិ នាស្តិ; តថា យន្ន ជ្ញាស្យតេ តទ៑ គុប្តំ វស្តុ កិមបិ នាស្តិ។

٣ 3 لِذَلِكَ كُلُّ مَا قُلْتُمُوهُ فِي ٱلظُّلْمَةِ يُسْمَعُ فِي ٱلنُّورِ، وَمَا كَلَّمْتُمْ بِهِ ٱلْأُذْنَ فِي ٱلْمَخَادِعِ يُنَادَى بِهِ عَلَى ٱلسُّطُوحِ.

អន្ធការេ តិឞ្ឋនតោ យាះ កថា អកថយត តាះ សវ៌្វាះ កថា ទីប្តៅ ឝ្រោឞ្យន្តេ និជ៌នេ កណ៌េ ច យទកថយត គ្ឫហប្ឫឞ្ឋាត៑ តត៑ ប្រចារយិឞ្យតេ។

٤ 4 وَلَكِنْ أَقُولُ لَكُمْ يَا أَحِبَّائِي: لَا تَخَافُوا مِنَ ٱلَّذِينَ يَقْتُلُونَ ٱلْجَسَدَ، وَبَعْدَ ذَلِكَ لَيْسَ لَهُمْ مَا يَفْعَلُونَ أَكْثَرَ.

ហេ ពន្ធវោ យុឞ្មានហំ វទាមិ, យេ ឝរីរស្យ នាឝំ វិនា កិមប្យបរំ កត៌្តុំ ន ឝក្រុវន្តិ តេភ្យោ មា ភៃឞ្ដ។

٥ 5 بَلْ أُرِيكُمْ مِمَّنْ تَخَافُونَ: خَافُوا مِنَ ٱلَّذِي بَعْدَمَا يَقْتُلُ، لَهُ سُلْطَانٌ أَنْ يُلْقِيَ فِي جَهَنَّمَ. نَعَمْ، أَقُولُ لَكُمْ: مِنْ هَذَا خَافُوا! (Geenna g1067)

តហ៌ិ កស្មាទ៑ ភេតវ្យម៑ ឥត្យហំ វទាមិ, យះ ឝរីរំ នាឝយិត្វា នរកំ និក្ឞេប្តុំ ឝក្នោតិ តស្មាទេវ ភយំ កុរុត, បុនរបិ វទាមិ តស្មាទេវ ភយំ កុរុត។ (Geenna g1067)

٦ 6 أَلَيْسَتْ خَمْسَةُ عَصَافِيرَ تُبَاعُ بِفَلْسَيْنِ، وَوَاحِدٌ مِنْهَا لَيْسَ مَنْسِيًّا أَمَامَ ٱللهِ؟

បញ្ច ចដកបក្ឞិណះ កិំ ទ្វាភ្យាំ តាម្រខណ្ឌាភ្យាំ ន វិក្រីយន្តេ? តថាបីឝ្វរស្តេឞាម៑ ឯកមបិ ន វិស្មរតិ។

٧ 7 بَلْ شُعُورُ رُؤُوسِكُمْ أَيْضًا جَمِيعُهَا مُحْصَاةٌ. فَلَا تَخَافُوا! أَنْتُمْ أَفْضَلُ مِنْ عَصَافِيرَ كَثِيرَةٍ!

យុឞ្មាកំ ឝិរះកេឝា អបិ គណិតាះ សន្តិ តស្មាត៑ មា វិភីត ពហុចដកបក្ឞិភ្យោបិ យូយំ ពហុមូល្យាះ។

٨ 8 وَأَقُولُ لَكُمْ: كُلُّ مَنِ ٱعْتَرَفَ بِي قُدَّامَ ٱلنَّاسِ، يَعْتَرِفُ بِهِ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ قُدَّامَ مَلَائِكَةِ ٱللهِ.

អបរំ យុឞ្មភ្យំ កថយាមិ យះ កឝ្ចិន៑ មានុឞាណាំ សាក្ឞាន៑ មាំ ស្វីករោតិ មនុឞ្យបុត្រ ឦឝ្វរទូតានាំ សាក្ឞាត៑ តំ ស្វីករិឞ្យតិ។

٩ 9 وَمَنْ أَنْكَرَنِي قُدَّامَ ٱلنَّاسِ، يُنْكَرُ قُدَّامَ مَلَائِكَةِ ٱللهِ.

កិន្តុ យះ កឝ្ចិន្មានុឞាណាំ សាក្ឞាន្មាម៑ អស្វីករោតិ តម៑ ឦឝ្វរស្យ ទូតានាំ សាក្ឞាទ៑ អហម៑ អស្វីករិឞ្យាមិ។

١٠ 10 وَكُلُّ مَنْ قَالَ كَلِمَةً عَلَى ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ يُغْفَرُ لَهُ، وَأَمَّا مَنْ جَدَّفَ عَلَى ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ فَلَا يُغْفَرُ لَهُ.

អន្យច្ច យះ កឝ្ចិន៑ មនុជសុតស្យ និន្ទាភាវេន កាញ្ចិត៑ កថាំ កថយតិ តស្យ តត្បាបស្យ មោចនំ ភវិឞ្យតិ កិន្តុ យទិ កឝ្ចិត៑ បវិត្រម៑ អាត្មានំ និន្ទតិ តហ៌ិ តស្យ តត្បាបស្យ មោចនំ ន ភវិឞ្យតិ។

١١ 11 وَمَتَى قَدَّمُوكُمْ إِلَى ٱلْمَجَامِعِ وَٱلرُّؤَسَاءِ وَٱلسَّلَاطِينِ فَلَا تَهْتَمُّوا كَيْفَ أَوْ بِمَا تَحْتَجُّونَ أَوْ بِمَا تَقُولُونَ،

យទា លោកា យុឞ្មាន៑ ភជនគេហំ វិចារកត៌្ឫរាជ្យកត៌្ឫណាំ សម្មុខញ្ច នេឞ្យន្តិ តទា កេន ប្រការេណ កិមុត្តរំ វទិឞ្យថ កិំ កថយិឞ្យថ ចេត្យត្រ មា ចិន្តយត;

١٢ 12 لِأَنَّ ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ يُعَلِّمُكُمْ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ مَا يَجِبُ أَنْ تَقُولُوهُ».

យតោ យុឞ្មាភិយ៌ទ៑ យទ៑ វក្តវ្យំ តត៑ តស្មិន៑ សមយឯវ បវិត្រ អាត្មា យុឞ្មាន៑ ឝិក្ឞយិឞ្យតិ។

١٣ 13 وَقَالَ لَهُ وَاحِدٌ مِنَ ٱلْجَمْعِ: «يَا مُعَلِّمُ، قُلْ لِأَخِي أَنْ يُقَاسِمَنِي ٱلْمِيرَاثَ».

តតះ បរំ ជនតាមធ្យស្ថះ កឝ្ចិជ្ជនស្តំ ជគាទ ហេ គុរោ មយា សហ បៃត្ឫកំ ធនំ វិភក្តុំ មម ភ្រាតរមាជ្ញាបយតុ ភវាន៑។

١٤ 14 فَقَالَ لَهُ: «يَا إِنْسَانُ، مَنْ أَقَامَنِي عَلَيْكُمَا قَاضِيًا أَوْ مُقَسِّمًا؟».

កិន្តុ ស តមវទត៑ ហេ មនុឞ្យ យុវយោ រ្វិចារំ វិភាគញ្ច កត៌្តុំ មាំ កោ និយុក្តវាន៑?

١٥ 15 وَقَالَ لَهُمُ: «ٱنْظُرُوا وَتَحَفَّظُوا مِنَ ٱلطَّمَعِ، فَإِنَّهُ مَتَى كَانَ لِأَحَدٍ كَثِيرٌ فَلَيْسَتْ حَيَاتُهُ مِنْ أَمْوَالِهِ».

អនន្តរំ ស លោកានវទត៑ លោភេ សាវធានាះ សតក៌ាឝ្ច តិឞ្ឋត, យតោ ពហុសម្បត្តិប្រាប្ត្យា មនុឞ្យស្យាយុ រ្ន ភវតិ។

١٦ 16 وَضَرَبَ لَهُمْ مَثَلًا قَائِلًا: «إِنْسَانٌ غَنِيٌّ أَخْصَبَتْ كُورَتُهُ،

បឝ្ចាទ៑ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាមុត្ថាប្យ កថយាមាស, ឯកស្យ ធនិនោ ភូមៅ ពហូនិ ឝស្យានិ ជាតានិ។

١٧ 17 فَفَكَّرَ فِي نَفْسِهِ قَائِلًا: مَاذَا أَعْمَلُ، لِأَنْ لَيْسَ لِي مَوْضِعٌ أَجْمَعُ فِيهِ أَثْمَارِي؟

តតះ ស មនសា ចិន្តយិត្វា កថយាម្ពភូវ មមៃតានិ សមុត្បន្នានិ ទ្រវ្យាណិ ស្ថាបយិតុំ ស្ថានំ នាស្តិ កិំ ករិឞ្យាមិ?

١٨ 18 وَقَالَ: أَعْمَلُ هَذَا: أَهْدِمُ مَخَازِنِي وَأَبْنِي أَعْظَمَ، وَأَجْمَعُ هُنَاكَ جَمِيعَ غَلَّاتِي وَخَيْرَاتِي،

តតោវទទ៑ ឥត្ថំ ករិឞ្យាមិ, មម សវ៌្វភាណ្ឌាគារាណិ ភង្ក្ត្វា ព្ឫហទ្ភាណ្ឌាគារាណិ និម៌្មាយ តន្មធ្យេ សវ៌្វផលានិ ទ្រវ្យាណិ ច ស្ថាបយិឞ្យាមិ។

١٩ 19 وَأَقُولُ لِنَفْسِي: يَا نَفْسُ لَكِ خَيْرَاتٌ كَثِيرَةٌ، مَوْضُوعَةٌ لِسِنِينَ كَثِيرَةٍ. اِسْتَرِيحِي وَكُلِي وَٱشْرَبِي وَٱفْرَحِي!

អបរំ និជមនោ វទិឞ្យាមិ, ហេ មនោ ពហុវត្សរាត៌្ហំ នានាទ្រវ្យាណិ សញ្ចិតានិ សន្តិ វិឝ្រាមំ កុរុ ភុក្ត្វា បីត្វា កៅតុកញ្ច កុរុ។ កិន្ត្វីឝ្វរស្តម៑ អវទត៑,

٢٠ 20 فَقَالَ لَهُ ٱللهُ: يَا غَبِيُّ! هَذِهِ ٱللَّيْلَةَ تُطْلَبُ نَفْسُكَ مِنْكَ، فَهَذِهِ ٱلَّتِي أَعْدَدْتَهَا لِمَنْ تَكُونُ؟

រេ និព៌ោធ អទ្យ រាត្រៅ តវ ប្រាណាស្ត្វត្តោ នេឞ្យន្តេ តត ឯតានិ យានិ ទ្រវ្យាណិ ត្វយាសាទិតានិ តានិ កស្យ ភវិឞ្យន្តិ?

٢١ 21 هَكَذَا ٱلَّذِي يَكْنِزُ لِنَفْسِهِ وَلَيْسَ هُوَ غَنِيًّا لِلهِ».

អតឯវ យះ កឝ្ចិទ៑ ឦឝ្វរស្យ សមីបេ ធនសញ្ចយមក្ឫត្វា កេវលំ ស្វនិកដេ សញ្ចយំ ករោតិ សោបិ តាទ្ឫឝះ។

٢٢ 22 وَقَالَ لِتَلَامِيذِهِ: «مِنْ أَجْلِ هَذَا أَقُولُ لَكُمْ: لَا تَهْتَمُّوا لِحَيَاتِكُمْ بِمَا تَأْكُلُونَ، وَلَا لِلْجَسَدِ بِمَا تَلْبَسُونَ.

អថ ស ឝិឞ្យេភ្យះ កថយាមាស, យុឞ្មានហំ វទាមិ, កិំ ខាទិឞ្យាមះ? កិំ បរិធាស្យាមះ? ឥត្យុក្ត្វា ជីវនស្យ ឝរីរស្យ ចាត៌្ហំ ចិន្តាំ មា កាឞ៌្ដ។

٢٣ 23 اَلْحَيَاةُ أَفْضَلُ مِنَ ٱلطَّعَامِ، وَٱلْجَسَدُ أَفْضَلُ مِنَ ٱللِّبَاسِ.

ភក្ឞ្យាជ្ជីវនំ ភូឞណាច្ឆរីរញ្ច ឝ្រេឞ្ឋំ ភវតិ។

٢٤ 24 تَأَمَّلُوا ٱلْغِرْبَانَ: أَنَّهَا لَا تَزْرَعُ وَلَا تَحْصُدُ، وَلَيْسَ لَهَا مَخْدَعٌ وَلَا مَخْزَنٌ، وَٱللهُ يُقِيتُهَا. كَمْ أَنْتُمْ بِٱلْحَرِيِّ أَفْضَلُ مِنَ ٱلطُّيُورِ!

កាកបក្ឞិណាំ កាយ៌្យំ វិចារយត, តេ ន វបន្តិ ឝស្យានិ ច ន ឆិន្ទន្តិ, តេឞាំ ភាណ្ឌាគារាណិ ន សន្តិ កោឞាឝ្ច ន សន្តិ, តថាបីឝ្វរស្តេភ្យោ ភក្ឞ្យាណិ ទទាតិ, យូយំ បក្ឞិភ្យះ ឝ្រេឞ្ឋតរា ន កិំ?

٢٥ 25 وَمَنْ مِنْكُمْ إِذَا ٱهْتَمَّ يَقْدِرُ أَنْ يَزِيدَ عَلَى قَامَتِهِ ذِرَاعًا وَاحِدَةً؟

អបរញ្ច ភាវយិត្វា និជាយុឞះ ក្ឞណមាត្រំ វទ៌្ធយិតុំ ឝក្នោតិ, ឯតាទ្ឫឝោ លាកោ យុឞ្មាកំ មធ្យេ កោស្តិ?

٢٦ 26 فَإِنْ كُنْتُمْ لَا تَقْدِرُونَ وَلَا عَلَى ٱلْأَصْغَرِ، فَلِمَاذَا تَهْتَمُّونَ بِٱلْبَوَاقِي؟

អតឯវ ក្ឞុទ្រំ កាយ៌្យំ សាធយិតុម៑ អសមត៌្ហា យូយម៑ អន្យស្មិន៑ កាយ៌្យេ កុតោ ភាវយថ?

٢٧ 27 تَأَمَّلُوا ٱلزَّنَابِقَ كَيْفَ تَنْمُو: لَا تَتْعَبُ وَلَا تَغْزِلُ، وَلَكِنْ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ وَلَا سُلَيْمَانُ فِي كُلِّ مَجْدِهِ كَانَ يَلْبَسُ كَوَاحِدَةٍ مِنْهَا.

អន្យច្ច កាម្បិលបុឞ្បំ កថំ វទ៌្ធតេ តទាបិ វិចារយត, តត៑ កញ្ចន ឝ្រមំ ន ករោតិ តន្តូំឝ្ច ន ជនយតិ កិន្តុ យុឞ្មភ្យំ យថាត៌្ហំ កថយាមិ សុលេមាន៑ ពហ្វៃឝ្វយ៌្យាន្វិតោបិ បុឞ្បស្យាស្យ សទ្ឫឝោ វិភូឞិតោ នាសីត៑។

٢٨ 28 فَإِنْ كَانَ ٱلْعُشْبُ ٱلَّذِي يُوجَدُ ٱلْيَوْمَ فِي ٱلْحَقْلِ وَيُطْرَحُ غَدًا فِي ٱلتَّنُّورِ يُلْبِسُهُ ٱللهُ هَكَذَا، فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ يُلْبِسُكُمْ أَنْتُمْ يَاقَلِيلِي ٱلْإِيمَانِ؟

អទ្យ ក្ឞេត្រេ វត៌្តមានំ ឝ្វឝ្ចូល្ល្យាំ ក្ឞេប្ស្យមានំ យត៑ ត្ឫណំ, តស្មៃ យទីឝ្វរ ឥត្ថំ ភូឞយតិ តហ៌ិ ហេ អល្បប្រត្យយិនោ យុឞ្មាន កិំ ន បរិធាបយិឞ្យតិ?

٢٩ 29 فَلَا تَطْلُبُوا أَنْتُمْ مَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَشْرَبُونَ وَلَا تَقْلَقُوا،

អតឯវ កិំ ខាទិឞ្យាមះ? កិំ បរិធាស្យាមះ? ឯតទត៌្ហំ មា ចេឞ្ដធ្វំ មា សំទិគ្ធ្វញ្ច។

٣٠ 30 فَإِنَّ هَذِهِ كُلَّهَا تَطْلُبُهَا أُمَمُ ٱلْعَالَمِ. وَأَمَّا أَنْتُمْ فَأَبُوكُمْ يَعْلَمُ أَنَّكُمْ تَحْتَاجُونَ إِلَى هَذِهِ.

ជគតោ ទេវាច៌្ចកា ឯតានិ សវ៌្វាណិ ចេឞ្ដនតេ; ឯឞុ វស្តុឞុ យុឞ្មាកំ ប្រយោជនមាស្តេ ឥតិ យុឞ្មាកំ បិតា ជានាតិ។

٣١ 31 بَلِ ٱطْلُبُوا مَلَكُوتَ ٱللهِ، وَهَذِهِ كُلُّهَا تُزَادُ لَكُمْ.

អតឯវេឝ្វរស្យ រាជ្យាត៌្ហំ សចេឞ្ដា ភវត តថា ក្ឫតេ សវ៌្វាណ្យេតានិ ទ្រវ្យាណិ យុឞ្មភ្យំ ប្រទាយិឞ្យន្តេ។

٣٢ 32 «لَا تَخَفْ، أَيُّهَا ٱلْقَطِيعُ ٱلصَّغِيرُ، لِأَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ سُرَّ أَنْ يُعْطِيَكُمُ ٱلْمَلَكُوتَ.

ហេ ក្ឞុទ្រមេឞវ្រជ យូយំ មា ភៃឞ្ដ យុឞ្មភ្យំ រាជ្យំ ទាតុំ យុឞ្មាកំ បិតុះ សម្មតិរស្តិ។

٣٣ 33 بِيعُوا مَا لَكُمْ وَأَعْطُوا صَدَقَةً. اِعْمَلُوا لَكُمْ أَكْيَاسًا لَا تَفْنَى وَكَنْزًا لَا يَنْفَدُ فِي ٱلسَّمَاوَاتِ، حَيْثُ لَا يَقْرَبُ سَارِقٌ وَلَا يُبْلِي سُوسٌ،

អតឯវ យុឞ្មាកំ យា យា សម្បត្តិរស្តិ តាំ តាំ វិក្រីយ វិតរត, យត៑ ស្ថានំ ចៅរា នាគច្ឆន្តិ, កីដាឝ្ច ន ក្ឞាយយន្តិ តាទ្ឫឝេ ស្វគ៌េ និជាត៌្ហម៑ អជរេ សម្បុដកេ ៜក្ឞយំ ធនំ សញ្ចិនុត ច;

٣٤ 34 لِأَنَّهُ حَيْثُ يَكُونُ كَنْزُكُمْ هُنَاكَ يَكُونُ قَلْبُكُمْ أَيْضًا.

យតោ យត្រ យុឞ្មាកំ ធនំ វត៌្តតេ តត្រេវ យុឞ្មាកំ មនះ។

٣٥ 35 «لِتَكُنْ أَحْقَاؤُكُمْ مُمَنْطَقَةً وَسُرُجُكُمْ مُوقَدَةً،

អបរញ្ច យូយំ ប្រទីបំ ជ្វាលយិត្វា ពទ្ធកដយស្តិឞ្ឋត;

٣٦ 36 وَأَنْتُمْ مِثْلُ أُنَاسٍ يَنْتَظِرُونَ سَيِّدَهُمْ مَتَى يَرْجِعُ مِنَ ٱلْعُرْسِ، حَتَّى إِذَا جَاءَ وَقَرَعَ يَفْتَحُونَ لَهُ لِلْوَقْتِ.

ប្រភុ រ្វិវាហាទាគត្យ យទៃវ ទ្វារមាហន្តិ តទៃវ ទ្វារំ មោចយិតុំ យថា ភ្ឫត្យា អបេក្ឞ្យ តិឞ្ឋន្តិ តថា យូយមបិ តិឞ្ឋត។

٣٧ 37 طُوبَى لِأُولَئِكَ ٱلْعَبِيدِ ٱلَّذِينَ إِذَا جَاءَ سَيِّدُهُمْ يَجِدُهُمْ سَاهِرِينَ. اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يَتَمَنْطَقُ وَيُتْكِئُهُمْ وَيَتَقَدَّمُ وَيَخْدُمُهُمْ.

យតះ ប្រភុរាគត្យ យាន៑ ទាសាន៑ សចេតនាន៑ តិឞ្ឋតោ ទ្រក្ឞ្យតិ តឯវ ធន្យាះ; អហំ យុឞ្មាន៑ យថាត៌្ហំ វទាមិ ប្រភុស្តាន៑ ភោជនាត៌្ហម៑ ឧបវេឝ្យ ស្វយំ ពទ្ធកដិះ សមីបមេត្យ បរិវេឞយិឞ្យតិ។

٣٨ 38 وَإِنْ أَتَى فِي ٱلْهَزِيعِ ٱلثَّانِي أَوْ أَتَى فِي ٱلْهَزِيعِ ٱلثَّالِثِ وَوَجَدَهُمْ هَكَذَا، فَطُوبَى لِأُولَئِكَ ٱلْعَبِيدِ.

យទិ ទ្វិតីយេ ត្ឫតីយេ វា ប្រហរេ សមាគត្យ តថៃវ បឝ្យតិ, តហ៌ិ តឯវ ទាសា ធន្យាះ។

٣٩ 39 وَإِنَّمَا ٱعْلَمُوا هَذَا: أَنَّهُ لَوْ عَرَفَ رَبُّ ٱلْبَيْتِ فِي أَيَّةِ سَاعَةٍ يَأْتِي ٱلسَّارِقُ لَسَهِرَ، وَلَمْ يَدَعْ بَيْتَهُ يُنْقَبُ.

អបរញ្ច កស្មិន៑ ក្ឞណេ ចៅរា អាគមិឞ្យន្តិ ឥតិ យទិ គ្ឫហបតិ រ្ជ្ញាតុំ ឝក្នោតិ តទាវឝ្យំ ជាគ្រន៑ និជគ្ឫហេ សន្ធិំ កត៌្តយិតុំ វារយតិ យូយមេតទ៑ វិត្ត។

٤٠ 40 فَكُونُوا أَنْتُمْ إِذًا مُسْتَعِدِّينَ، لِأَنَّهُ فِي سَاعَةٍ لَا تَظُنُّونَ يَأْتِي ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ».

អតឯវ យូយមបិ សជ្ជមានាស្តិឞ្ឋត យតោ យស្មិន៑ ក្ឞណេ តំ នាប្រេក្ឞធ្វេ តស្មិន្នេវ ក្ឞណេ មនុឞ្យបុត្រ អាគមិឞ្យតិ។

٤١ 41 فَقَالَ لَهُ بُطْرُسُ: «يَارَبُّ، أَلَنَا تَقُولُ هَذَا ٱلْمَثَلَ أَمْ لِلْجَمِيعِ أَيْضًا؟».

តទា បិតរះ បប្រច្ឆ, ហេ ប្រភោ ភវាន៑ កិមស្មាន៑ ឧទ្ទិឝ្យ កិំ សវ៌្វាន៑ ឧទ្ទិឝ្យ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាមិមាំ វទតិ?

٤٢ 42 فَقَالَ ٱلرَّبُّ: «فَمَنْ هُوَ ٱلْوَكِيلُ ٱلْأَمِينُ ٱلْحَكِيمُ ٱلَّذِي يُقِيمُهُ سَيِّدُهُ عَلَى خَدَمِهِ لِيُعْطِيَهُمُ ٱلْعُلُوفَةَ فِي حِينِهَا؟

តតះ ប្រភុះ ប្រោវាច, ប្រភុះ សមុចិតកាលេ និជបរិវារាត៌្ហំ ភោជ្យបរិវេឞណាយ យំ តត្បទេ និយោក្ឞ្យតិ តាទ្ឫឝោ វិឝ្វាស្យោ ពោទ្ធា កម៌្មាធីឝះ កោស្តិ?

٤٣ 43 طُوبَى لِذَلِكَ ٱلْعَبْدِ ٱلَّذِي إِذَا جَاءَ سَيِّدُهُ يَجِدُهُ يَفْعَلُ هَكَذَا!

ប្រភុរាគត្យ យម៑ ឯតាទ្ឫឝេ កម៌្មណិ ប្រវ្ឫត្តំ ទ្រក្ឞ្យតិ សឯវ ទាសោ ធន្យះ។

٤٤ 44 بِٱلْحَقِّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يُقِيمُهُ عَلَى جَمِيعِ أَمْوَالِهِ.

អហំ យុឞ្មាន៑ យថាត៌្ហំ វទាមិ ស តំ និជសវ៌្វស្វស្យាធិបតិំ ករិឞ្យតិ។

٤٥ 45 وَلَكِنْ إِنْ قَالَ ذَلِكَ ٱلْعَبْدُ فِي قَلْبِهِ: سَيِّدِي يُبْطِئُ قُدُومَهُ، فَيَبْتَدِئُ يَضْرِبُ ٱلْغِلْمَانَ وَٱلْجَوَارِيَ، وَيَأْكُلُ وَيَشْرَبُ وَيَسْكَرُ.

កិន្តុ ប្រភុវ៌ិលម្ពេនាគមិឞ្យតិ, ឥតិ វិចិន្ត្យ ស ទាសោ យទិ តទន្យទាសីទាសាន៑ ប្រហត៌្តុម៑ ភោក្តុំ បាតុំ មទិតុញ្ច ប្រារភតេ,

٤٦ 46 يَأْتِي سَيِّدُ ذَلِكَ ٱلْعَبْدِ فِي يَوْمٍ لَا يَنْتَظِرُهُ وَفِي سَاعَةٍ لَا يَعْرِفُهَا، فَيَقْطَعُهُ وَيَجْعَلُ نَصِيبَهُ مَعَ ٱلْخَائِنِينَ.

តហ៌ិ យទា ប្រភុំ នាបេក្ឞិឞ្យតេ យស្មិន៑ ក្ឞណេ សោៜចេតនឝ្ច ស្ថាស្យតិ តស្មិន្នេវ ក្ឞណេ តស្យ ប្រភុរាគត្យ តំ បទភ្រឞ្ដំ ក្ឫត្វា វិឝ្វាសហីនៃះ សហ តស្យ អំឝំ និរូបយិឞ្យតិ។

٤٧ 47 وَأَمَّا ذَلِكَ ٱلْعَبْدُ ٱلَّذِي يَعْلَمُ إِرَادَةَ سَيِّدِهِ وَلَا يَسْتَعِدُّ وَلَا يَفْعَلُ بحَسَبِ إِرَادَتِهِ، فَيُضْرَبُ كَثِيرًا.

យោ ទាសះ ប្រភេរាជ្ញាំ ជ្ញាត្វាបិ សជ្ជិតោ ន តិឞ្ឋតិ តទាជ្ញានុសារេណ ច កាយ៌្យំ ន ករោតិ សោនេកាន៑ ប្រហារាន៑ ប្រាប្ស្យតិ;

٤٨ 48 وَلَكِنَّ ٱلَّذِي لَا يَعْلَمُ، وَيَفْعَلُ مَا يَسْتَحِقُّ ضَرَبَاتٍ، يُضْرَبُ قَلِيلًا. فَكُلُّ مَنْ أُعْطِيَ كَثِيرًا يُطْلَبُ مِنْهُ كَثِيرٌ، وَمَنْ يُودِعُونَهُ كَثِيرًا يُطَالِبُونَهُ بِأَكْثَرَ.

កិន្តុ យោ ជនោៜជ្ញាត្វា ប្រហារាហ៌ំ កម៌្ម ករោតិ សោល្បប្រហារាន៑ ប្រាប្ស្យតិ។ យតោ យស្មៃ ពាហុល្យេន ទត្តំ តស្មាទេវ ពាហុល្យេន គ្រហីឞ្យតេ, មានុឞា យស្យ និកដេ ពហុ សមប៌យន្តិ តស្មាទ៑ ពហុ យាចន្តេ។

٤٩ 49 «جِئْتُ لِأُلْقِيَ نَارًا عَلَى ٱلْأَرْضِ، فَمَاذَا أُرِيدُ لَوِ ٱضْطَرَمَتْ؟

អហំ ប្ឫថិវ្យាម៑ អនៃក្យរូបំ វហ្និ និក្ឞេប្តុម៑ អាគតោស្មិ, ស ចេទ៑ ឥទានីមេវ ប្រជ្វលតិ តត្រ មម កា ចិន្តា?

٥٠ 50 وَلِي صِبْغَةٌ أَصْطَبِغُهَا، وَكَيْفَ أَنْحَصِرُ حَتَّى تُكْمَلَ؟

កិន្តុ យេន មជ្ជនេនាហំ មគ្នោ ភវិឞ្យាមិ យាវត្កាលំ តស្យ សិទ្ធិ រ្ន ភវិឞ្យតិ តាវទហំ កតិកឞ្ដំ ប្រាប្ស្យាមិ។

٥١ 51 أَتَظُنُّونَ أَنِّي جِئْتُ لِأُعْطِيَ سَلَامًا عَلَى ٱلْأَرْضِ؟ كَلاَّ، أَقُولُ لَكُمْ: بَلِ ٱنْقِسَامًا.

មេលនំ កត៌្តុំ ជគទ៑ អាគតោស្មិ យូយំ កិមិត្ថំ ពោធធ្វេ? យុឞ្មាន៑ វទាមិ ន តថា, កិន្ត្វហំ មេលនាភាវំ កត៌្តុំម៑ អាគតោស្មិ។

٥٢ 52 لِأَنَّهُ يَكُونُ مِنَ ٱلْآنَ خَمْسَةٌ فِي بَيْتٍ وَاحِدٍ مُنْقَسِمِينَ: ثَلَاثَةٌ عَلَى ٱثْنَيْنِ، وَٱثْنَانِ عَلَى ثَلَاثَةٍ.

យស្មាទេតត្កាលមារភ្យ ឯកត្រស្ថបរិជនានាំ មធ្យេ បញ្ចជនាះ ប្ឫថគ៑ ភូត្វា ត្រយោ ជនា ទ្វយោជ៌នយោះ ប្រតិកូលា ទ្វៅ ជនៅ ច ត្រយាណាំ ជនានាំ ប្រតិកូលៅ ភវិឞ្យន្តិ។

٥٣ 53 يَنْقَسِمُ ٱلْأَبُ عَلَى ٱلِٱبْنِ، وَٱلِٱبْنُ عَلَى ٱلْأَبِ، وَٱلْأُمُّ عَلَى ٱلْبِنْتِ، وَٱلْبِنْتُ عَلَى ٱلْأُمِّ، وَٱلْحَمَاةُ عَلَى كَنَّتِهَا، وَٱلْكَنَّةُ عَلَى حَمَاتِهَا».

បិតា បុត្រស្យ វិបក្ឞះ បុត្រឝ្ច បិតុ រ្វិបក្ឞោ ភវិឞ្យតិ មាតា កន្យាយា វិបក្ឞា កន្យា ច មាតុ រ្វិបក្ឞា ភវិឞ្យតិ, តថា ឝ្វឝ្រូព៌ធ្វា វិបក្ឞា ពធូឝ្ច ឝ្វឝ្រ្វា វិបក្ឞា ភវិឞ្យតិ។

٥٤ 54 ثُمَّ قَالَ أَيْضًا لِلْجُمُوعِ: «إِذَا رَأَيْتُمُ ٱلسَّحَابَ تَطْلُعُ مِنَ ٱلْمَغَارِبِ فَلِلْوَقْتِ تَقُولُونَ: إِنَّهُ يَأْتِي مَطَرٌ، فَيَكُونُ هَكَذَا.

ស លោកេភ្យោបរមបិ កថយាមាស, បឝ្ចិមទិឝិ មេឃោទ្គមំ ទ្ឫឞ្ដ្វា យូយំ ហឋាទ៑ វទថ វ្ឫឞ្ដិ រ្ភវិឞ្យតិ តតស្តថៃវ ជាយតេ។

٥٥ 55 وَإِذَا رَأَيْتُمْ رِيحَ ٱلْجَنُوبِ تَهُبُّ تَقُولُونَ: إِنَّهُ سَيَكُونُ حَرٌّ، فَيَكُونُ.

អបរំ ទក្ឞិណតោ វាយៅ វាតិ សតិ វទថ និទាឃោ ភវិឞ្យតិ តតះ សោបិ ជាយតេ។

٥٦ 56 يَا مُرَاؤُونَ! تَعْرِفُونَ أَنْ تُمَيِّزُوا وَجْهَ ٱلْأَرْضِ وَٱلسَّمَاءِ، وَأَمَّا هَذَا ٱلزَّمَانُ فَكَيْفَ لَا تُمَيِّزُونَهُ؟

រេ រេ កបដិន អាកាឝស្យ ភូម្យាឝ្ច លក្ឞណំ ពោទ្ធុំ ឝក្នុថ,

٥٧ 57 وَلِمَاذَا لَا تَحْكُمُونَ بِٱلْحَقِّ مِنْ قِبَلِ نُفُوسِكُمْ؟

កិន្តុ កាលស្យាស្យ លក្ឞណំ កុតោ ពោទ្ធុំ ន ឝក្នុថ? យូយញ្ច ស្វយំ កុតោ ន ន្យាឞ្យំ វិចារយថ?

٥٨ 58 حِينَمَا تَذْهَبُ مَعَ خَصْمِكَ إِلَى ٱلْحَاكِمِ، ٱبْذُلِ ٱلْجَهْدَ وَأَنْتَ فِي ٱلطَّرِيقِ لِتَتَخَلَّصَ مِنْهُ، لِئَلَّا يَجُرَّكَ إِلَى ٱلْقَاضِي، وَيُسَلِّمَكَ ٱلْقَاضِي إِلَى ٱلْحَاكِمِ، فَيُلْقِيَكَ ٱلْحَاكِمُ فِي ٱلسِّجْنِ.

អបរញ្ច វិវាទិនា សាទ៌្ធំ វិចារយិតុះ សមីបំ គច្ឆន៑ បថិ តស្មាទុទ្ធារំ ប្រាប្តុំ យតស្វ នោចេត៑ ស ត្វាំ ធ្ឫត្វា វិចារយិតុះ សមីបំ នយតិ។ វិចារយិតា យទិ ត្វាំ ប្រហត៌្តុះ សមីបំ សមប៌យតិ ប្រហត៌្តា ត្វាំ ការាយាំ ពធ្នាតិ

٥٩ 59 أَقُولُ لَكَ: لَا تَخْرُجُ مِنْ هُنَاكَ حَتَّى تُوفِيَ ٱلْفَلْسَ ٱلْأَخِيرَ».

តហ៌ិ ត្វាមហំ វទាមិ ត្វយា និះឝេឞំ កបទ៌កេឞុ ន បរិឝោធិតេឞុ ត្វំ តតោ មុក្តិំ ប្រាប្តុំ ន ឝក្ឞ្យសិ។

Jesus Preaches to the Multitude