< لُوقا 1 >
إِذْ كَانَ كَثِيرُونَ قَدْ أَخَذُوا بِتَأْلِيفِ قِصَّةٍ فِي ٱلْأُمُورِ ٱلْمُتَيَقَّنَةِ عِنْدَنَا، | ١ 1 |
ප්රථමතෝ යේ සාක්ෂිණෝ වාක්යප්රචාරකාශ්චාසන් තේ(අ)ස්මාකං මධ්යේ යද්යත් සප්රමාණං වාක්යමර්පයන්ති ස්ම
كَمَا سَلَّمَهَا إِلَيْنَا ٱلَّذِينَ كَانُوا مُنْذُ ٱلْبَدْءِ مُعَايِنِينَ وَخُدَّامًا لِلْكَلِمَةِ، | ٢ 2 |
තදනුසාරතෝ(අ)න්යේපි බහවස්තද්වෘත්තාන්තං රචයිතුං ප්රවෘත්තාඃ|
رَأَيْتُ أَنَا أَيْضًا إِذْ قَدْ تَتَبَّعْتُ كُلَّ شَيْءٍ مِنَ ٱلْأَوَّلِ بِتَدْقِيقٍ، أَنْ أَكْتُبَ عَلَى ٱلتَّوَالِي إِلَيْكَ أَيُّهَا ٱلْعَزِيزُ ثَاوُفِيلُسُ، | ٣ 3 |
අතඒව හේ මහාමහිමථියඵිල් ත්වං යා යාඃ කථා අශික්ෂ්යථාස්තාසාං දෘඪප්රමාණානි යථා ප්රාප්නෝෂි
لِتَعْرِفَ صِحَّةَ ٱلْكَلَامِ ٱلَّذِي عُلِّمْتَ بِهِ. | ٤ 4 |
තදර්ථං ප්රථමමාරභ්ය තානි සර්ව්වාණි ඥාත්වාහමපි අනුක්රමාත් සර්ව්වවෘත්තාන්තාන් තුභ්යං ලේඛිතුං මතිමකාර්ෂම්|
كَانَ فِي أَيَّامِ هِيرُودُسَ مَلِكِ ٱلْيَهُودِيَّةِ كَاهِنٌ ٱسْمُهُ زَكَرِيَّا مِنْ فِرْقَةِ أَبِيَّا، وَٱمْرَأَتُهُ مِنْ بَنَاتِ هارُونَ وَٱسْمُهَا أَلِيصَابَاتُ. | ٥ 5 |
යිහූදාදේශීයහේරෝද්නාමකේ රාජත්වං කුර්ව්වති අබීයයාජකස්ය පර්ය්යායාධිකාරී සිඛරියනාමක ඒකෝ යාජකෝ හාරෝණවංශෝද්භවා ඉලීශේවාඛ්යා
وَكَانَا كِلَاهُمَا بَارَّيْنِ أَمَامَ ٱللهِ، سَالِكَيْنِ فِي جَمِيعِ وَصَايَا ٱلرَّبِّ وَأَحْكَامِهِ بِلَا لَوْمٍ. | ٦ 6 |
තස්ය ජායා ද්වාවිමෞ නිර්දෝෂෞ ප්රභෝඃ සර්ව්වාඥා ව්යවස්ථාශ්ච සංමන්ය ඊශ්වරදෘෂ්ටෞ ධාර්ම්මිකාවාස්තාම්|
وَلَمْ يَكُنْ لَهُمَا وَلَدٌ، إِذْ كَانَتْ أَلِيصَابَاتُ عَاقِرًا. وَكَانَا كِلَاهُمَا مُتَقَدِّمَيْنِ فِي أَيَّامِهِمَا. | ٧ 7 |
තයෝඃ සන්තාන ඒකෝපි නාසීත්, යත ඉලීශේවා බන්ධ්යා තෞ ද්වාවේව වෘද්ධාවභවතාම්|
فَبَيْنَمَا هُوَ يَكْهَنُ فِي نَوْبَةِ فِرْقَتِهِ أَمَامَ ٱللهِ، | ٨ 8 |
යදා ස්වපර්ය්යානුක්රමේණ සිඛරිය ඊශ්වාස්ය සමක්ෂං යාජකීයං කර්ම්ම කරෝති
حَسَبَ عَادَةِ ٱلْكَهَنُوتِ، أَصَابَتْهُ ٱلْقُرْعَةُ أَنْ يَدْخُلَ إِلَى هَيْكَلِ ٱلرَّبِّ وَيُبَخِّرَ. | ٩ 9 |
තදා යඥස්ය දිනපරිපාය්යා පරමේශ්වරස්ය මන්දිරේ ප්රවේශකාලේ ධූපජ්වාලනං කර්ම්ම තස්ය කරණීයමාසීත්|
وَكَانَ كُلُّ جُمْهُورِ ٱلشَّعْبِ يُصَلُّونَ خَارِجًا وَقْتَ ٱلْبَخُورِ. | ١٠ 10 |
තද්ධූපජ්වාලනකාලේ ලෝකනිවහේ ප්රාර්ථනාං කර්තුං බහිස්තිෂ්ඨති
فَظَهَرَ لَهُ مَلَاكُ ٱلرَّبِّ وَاقِفًا عَنْ يَمِينِ مَذْبَحِ ٱلْبَخُورِ. | ١١ 11 |
සති සිඛරියෝ යස්යාං වේද්යාං ධූපං ජ්වාලයති තද්දක්ෂිණපාර්ශ්වේ පරමේශ්වරස්ය දූත ඒක උපස්ථිතෝ දර්ශනං දදෞ|
فَلَمَّا رَآهُ زَكَرِيَّا ٱضْطَرَبَ وَوَقَعَ عَلَيْهِ خَوْفٌ. | ١٢ 12 |
තං දෘෂ්ට්වා සිඛරිය උද්විවිජේ ශශඞ්කේ ච|
فَقَالَ لَهُ ٱلْمَلَاكُ: «لَا تَخَفْ يَا زَكَرِيَّا، لِأَنَّ طِلْبَتَكَ قَدْ سُمِعَتْ، وَٱمْرَأَتُكَ أَلِيصَابَاتُ سَتَلِدُ لَكَ ٱبْنًا وَتُسَمِّيهِ يُوحَنَّا. | ١٣ 13 |
තදා ස දූතස්තං බභාෂේ හේ සිඛරිය මා භෛස්තව ප්රාර්ථනා ග්රාහ්යා ජාතා තව භාර්ය්යා ඉලීශේවා පුත්රං ප්රසෝෂ්යතේ තස්ය නාම යෝහන් ඉති කරිෂ්යසි|
وَيَكُونُ لَكَ فَرَحٌ وَٱبْتِهَاجٌ، وَكَثِيرُونَ سَيَفْرَحُونَ بِوِلَادَتِهِ، | ١٤ 14 |
කිඤ්ච ත්වං සානන්දඃ සහර්ෂශ්ච භවිෂ්යසි තස්ය ජන්මනි බහව ආනන්දිෂ්යන්ති ච|
لِأَنَّهُ يَكُونُ عَظِيمًا أَمَامَ ٱلرَّبِّ، وَخَمْرًا وَمُسْكِرًا لَا يَشْرَبُ، وَمِنْ بَطْنِ أُمِّهِ يَمْتَلِئُ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ. | ١٥ 15 |
යතෝ හේතෝඃ ස පරමේශ්වරස්ය ගෝචරේ මහාන් භවිෂ්යති තථා ද්රාක්ෂාරසං සුරාං වා කිමපි න පාස්යති, අපරං ජන්මාරභ්ය පවිත්රේණාත්මනා පරිපූර්ණඃ
وَيَرُدُّ كَثِيرِينَ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ إِلَى ٱلرَّبِّ إِلَهِهِمْ. | ١٦ 16 |
සන් ඉස්රායේල්වංශීයාන් අනේකාන් ප්රභෝඃ පරමේශ්වරස්ය මාර්ගමානේෂ්යති|
وَيَتَقَدَّمُ أَمَامَهُ بِرُوحِ إِيلِيَّا وَقُوَّتِهِ، لِيَرُدَّ قُلُوبَ ٱلْآبَاءِ إِلَى ٱلْأَبْنَاءِ، وَٱلْعُصَاةَ إِلَى فِكْرِ ٱلْأَبْرَارِ، لِكَيْ يُهَيِّئَ لِلرَّبِّ شَعْبًا مُسْتَعِدًّا». | ١٧ 17 |
සන්තානාන් ප්රති පිතෘණාං මනාංසි ධර්ම්මඥානං ප්රත්යනාඥාග්රාහිණශ්ච පරාවර්ත්තයිතුං, ප්රභෝඃ පරමේශ්වරස්ය සේවාර්ථම් ඒකාං සජ්ජිතජාතිං විධාතුඤ්ච ස ඒලියරූපාත්මශක්තිප්රාප්තස්තස්යාග්රේ ගමිෂ්යති|
فَقَالَ زَكَرِيَّا لِلْمَلَاكِ: «كَيْفَ أَعْلَمُ هَذَا، لِأَنِّي أَنَا شَيْخٌ وَٱمْرَأَتِي مُتَقَدِّمَةٌ فِي أَيَّامِهَا؟». | ١٨ 18 |
තදා සිඛරියෝ දූතමවාදීත් කථමේතද් වේත්ස්යාමි? යතෝහං වෘද්ධෝ මම භාර්ය්යා ච වෘද්ධා|
فَأَجَابَ ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ لَهُ: «أَنَا جِبْرَائِيلُ ٱلْوَاقِفُ قُدَّامَ ٱللهِ، وَأُرْسِلْتُ لِأُكَلِّمَكَ وَأُبَشِّرَكَ بِهَذَا. | ١٩ 19 |
තතෝ දූතඃ ප්රත්යුවාච පශ්යේශ්වරස්ය සාක්ෂාද්වර්ත්තී ජිබ්රායේල්නාමා දූතෝහං ත්වයා සහ කථාං ගදිතුං තුභ්යමිමාං ශුභවාර්ත්තාං දාතුඤ්ච ප්රේෂිතඃ|
وَهَا أَنْتَ تَكُونُ صَامِتًا وَلَا تَقْدِرُ أَنْ تَتَكَلَّمَ، إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي يَكُونُ فِيهِ هَذَا، لِأَنَّكَ لَمْ تُصَدِّقْ كَلَامِي ٱلَّذِي سَيَتِمُّ فِي وَقْتِهِ». | ٢٠ 20 |
කින්තු මදීයං වාක්යං කාලේ ඵලිෂ්යති තත් ත්වයා න ප්රතීතම් අතඃ කාරණාද් යාවදේව තානි න සේත්ස්යන්ති තාවත් ත්වං වක්තුංමශක්තෝ මූකෝ භව|
وَكَانَ ٱلشَّعْبُ مُنْتَظِرِينَ زَكَرِيَّا وَمُتَعّجِّبِينَ مِنْ إِبْطَائِهِ فِي ٱلْهَيْكَلِ. | ٢١ 21 |
තදානීං යේ යේ ලෝකාඃ සිඛරියමපෛක්ෂන්ත තේ මධ්යේමන්දිරං තස්ය බහුවිලම්බාද් ආශ්චර්ය්යං මේනිරේ|
فَلَمَّا خَرَجَ لَمْ يَسْتَطِعْ أَنْ يُكَلِّمَهُمْ، فَفَهِمُوا أَنَّهُ قَدْ رَأَى رُؤْيَا فِي ٱلْهَيْكَلِ. فَكَانَ يُومِئُ إِلَيْهِمْ وَبَقِيَ صَامِتًا. | ٢٢ 22 |
ස බහිරාගතෝ යදා කිමපි වාක්යං වක්තුමශක්තඃ සඞ්කේතං කෘත්වා නිඃශබ්දස්තස්යෞ තදා මධ්යේමන්දිරං කස්යචිද් දර්ශනං තේන ප්රාප්තම් ඉති සර්ව්වේ බුබුධිරේ|
وَلَمَّا كَمِلَتْ أَيَّامُ خِدْمَتِهِ مَضَى إِلَى بَيْتِهِ. | ٢٣ 23 |
අනන්තරං තස්ය සේවනපර්ය්යායේ සම්පූර්ණේ සති ස නිජගේහං ජගාම|
وَبَعْدَ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ حَبِلَتْ أَلِيصَابَاتُ ٱمْرَأَتُهُ، وَأَخْفَتْ نَفْسَهَا خَمْسَةَ أَشْهُرٍ قَائِلَةً: | ٢٤ 24 |
කතිපයදිනේෂු ගතේෂු තස්ය භාර්ය්යා ඉලීශේවා ගර්බ්භවතී බභූව
«هَكَذَا قَدْ فَعَلَ بِيَ ٱلرَّبُّ فِي ٱلْأَيَّامِ ٱلَّتِي فِيهَا نَظَرَ إِلَيَّ، لِيَنْزِعَ عَارِي بَيْنَ ٱلنَّاسِ». | ٢٥ 25 |
පශ්චාත් සා පඤ්චමාසාන් සංගෝප්යාකථයත් ලෝකානාං සමක්ෂං මමාපමානං ඛණ්ඩයිතුං පරමේශ්වරෝ මයි දෘෂ්ටිං පාතයිත්වා කර්ම්මේදෘශං කෘතවාන්|
وَفِي ٱلشَّهْرِ ٱلسَّادِسِ أُرْسِلَ جِبْرَائِيلُ ٱلْمَلَاكُ مِنَ ٱللهِ إِلَى مَدِينَةٍ مِنَ ٱلْجَلِيلِ ٱسْمُهَا نَاصِرَةُ، | ٢٦ 26 |
අපරඤ්ච තස්යා ගර්බ්භස්ය ෂෂ්ඨේ මාසේ ජාතේ ගාලීල්ප්රදේශීයනාසරත්පුරේ
إِلَى عَذْرَاءَ مَخْطُوبَةٍ لِرَجُلٍ مِنْ بَيْتِ دَاوُدَ ٱسْمُهُ يُوسُفُ. وَٱسْمُ ٱلْعَذْرَاءِ مَرْيَمُ. | ٢٧ 27 |
දායූදෝ වංශීයාය යූෂඵ්නාම්නේ පුරුෂාය යා මරියම්නාමකුමාරී වාග්දත්තාසීත් තස්යාඃ සමීපං ජිබ්රායේල් දූත ඊශ්වරේණ ප්රහිතඃ|
فَدَخَلَ إِلَيْهَا ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ: «سَلَامٌ لَكِ أَيَّتُهَا ٱلْمُنْعَمُ عَلَيْهَا! اَلرَّبُّ مَعَكِ. مُبَارَكَةٌ أَنْتِ فِي ٱلنِّسَاءِ». | ٢٨ 28 |
ස ගත්වා ජගාද හේ ඊශ්වරානුගෘහීතකන්යේ තව ශුභං භූයාත් ප්රභුඃ පරමේශ්වරස්තව සහායෝස්ති නාරීණාං මධ්යේ ත්වමේව ධන්යා|
فَلَمَّا رَأَتْهُ ٱضْطَرَبَتْ مِنْ كَلَامِهِ، وَفَكَّرَتْ: «مَا عَسَى أَنْ تَكُونَ هَذِهِ ٱلتَّحِيَّةُ!». | ٢٩ 29 |
තදානීං සා තං දෘෂ්ට්වා තස්ය වාක්යත උද්විජ්ය කීදෘශං භාෂණමිදම් ඉති මනසා චින්තයාමාස|
فَقَالَ لَهَا ٱلْمَلَاكُ: «لَا تَخَافِي يَا مَرْيَمُ، لِأَنَّكِ قَدْ وَجَدْتِ نِعْمَةً عِنْدَ ٱللهِ. | ٣٠ 30 |
තතෝ දූතෝ(අ)වදත් හේ මරියම් භයං මාකාර්ෂීඃ, ත්වයි පරමේශ්වරස්යානුග්රහෝස්ති|
وَهَا أَنْتِ سَتَحْبَلِينَ وَتَلِدِينَ ٱبْنًا وَتُسَمِّينَهُ يَسُوعَ. | ٣١ 31 |
පශ්ය ත්වං ගර්බ්භං ධෘත්වා පුත්රං ප්රසෝෂ්යසේ තස්ය නාම යීශුරිති කරිෂ්යසි|
هَذَا يَكُونُ عَظِيمًا، وَٱبْنَ ٱلْعَلِيِّ يُدْعَى، وَيُعْطِيهِ ٱلرَّبُّ ٱلْإِلَهُ كُرْسِيَّ دَاوُدَ أَبِيهِ، | ٣٢ 32 |
ස මහාන් භවිෂ්යති තථා සර්ව්වේභ්යඃ ශ්රේෂ්ඨස්ය පුත්ර ඉති ඛ්යාස්යති; අපරං ප්රභුඃ පරමේශ්වරස්තස්ය පිතුර්දායූදඃ සිංහාසනං තස්මෛ දාස්යති;
وَيَمْلِكُ عَلَى بَيْتِ يَعْقُوبَ إِلَى ٱلْأَبَدِ، وَلَا يَكُونُ لِمُلْكِهِ نِهَايَةٌ». (aiōn ) | ٣٣ 33 |
තථා ස යාකූබෝ වංශෝපරි සර්ව්වදා රාජත්වං කරිෂ්යති, තස්ය රාජත්වස්යාන්තෝ න භවිෂ්යති| (aiōn )
فَقَالَتْ مَرْيَمُ لِلْمَلَاكِ: «كَيْفَ يَكُونُ هَذَا وَأَنَا لَسْتُ أَعْرِفُ رَجُلًا؟». | ٣٤ 34 |
තදා මරියම් තං දූතං බභාෂේ නාහං පුරුෂසඞ්ගං කරෝමි තර්හි කථමේතත් සම්භවිෂ්යති?
فَأَجَابَ ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ لَها: «اَلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ يَحِلُّ عَلَيْكِ، وَقُوَّةُ ٱلْعَلِيِّ تُظَلِّلُكِ، فَلِذَلِكَ أَيْضًا ٱلْقُدُّوسُ ٱلْمَوْلُودُ مِنْكِ يُدْعَى ٱبْنَ ٱللهِ. | ٣٥ 35 |
තතෝ දූතෝ(අ)කථයත් පවිත්ර ආත්මා ත්වාමාශ්රායිෂ්යති තථා සර්ව්වශ්රේෂ්ඨස්ය ශක්තිස්තවෝපරි ඡායාං කරිෂ්යති තතෝ හේතෝස්තව ගර්බ්භාද් යඃ පවිත්රබාලකෝ ජනිෂ්යතේ ස ඊශ්වරපුත්ර ඉති ඛ්යාතිං ප්රාප්ස්යති|
وَهُوَذَا أَلِيصَابَاتُ نَسِيبَتُكِ هِيَ أَيْضًا حُبْلَى بِٱبْنٍ فِي شَيْخُوخَتِهَا، وَهَذَا هُوَ ٱلشَّهْرُ ٱلسَّادِسُ لِتِلْكَ ٱلْمَدْعُوَّةِ عَاقِرًا، | ٣٦ 36 |
අපරඤ්ච පශ්ය තව ඥාතිරිලීශේවා යාං සර්ව්වේ බන්ධ්යාමවදන් ඉදානීං සා වාර්ද්ධක්යේ සන්තානමේකං ගර්බ්භේ(අ)ධාරයත් තස්ය ෂෂ්ඨමාසෝභූත්|
لِأَنَّهُ لَيْسَ شَيْءٌ غَيْرَ مُمْكِنٍ لَدَى ٱللهِ». | ٣٧ 37 |
කිමපි කර්ම්ම නාසාධ්යම් ඊශ්වරස්ය|
فَقَالَتْ مَرْيَمُ: «هُوَذَا أَنَا أَمَةُ ٱلرَّبِّ. لِيَكُنْ لِي كَقَوْلِكَ». فَمَضَى مِنْ عِنْدِهَا ٱلْمَلَاكُ. | ٣٨ 38 |
තදා මරියම් ජගාද, පශ්ය ප්රභේරහං දාසී මහ්යං තව වාක්යානුසාරේණ සර්ව්වමේතද් ඝටතාම්; අනනතරං දූතස්තස්යාඃ සමීපාත් ප්රතස්ථේ|
فَقَامَتْ مَرْيَمُ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ وَذَهَبَتْ بِسُرْعَةٍ إِلَى ٱلْجِبَالِ إِلَى مَدِينَةِ يَهُوذَا، | ٣٩ 39 |
අථ කතිපයදිනාත් පරං මරියම් තස්මාත් පර්ව්වතමයප්රදේශීයයිහූදායා නගරමේකං ශීඝ්රං ගත්වා
وَدَخَلَتْ بَيْتَ زَكَرِيَّا وَسَلَّمَتْ عَلَى أَلِيصَابَاتَ. | ٤٠ 40 |
සිඛරියයාජකස්ය ගෘහං ප්රවිශ්ය තස්ය ජායාම් ඉලීශේවාං සම්බෝධ්යාවදත්|
فَلَمَّا سَمِعَتْ أَلِيصَابَاتُ سَلَامَ مَرْيَمَ ٱرْتَكَضَ ٱلْجَنِينُ فِي بَطْنِهَا، وَٱمْتَلَأَتْ أَلِيصَابَاتُ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، | ٤١ 41 |
තතෝ මරියමඃ සම්බෝධනවාක්යේ ඉලීශේවායාඃ කර්ණයෝඃ ප්රවිෂ්ටමාත්රේ සති තස්යා ගර්බ්භස්ථබාලකෝ නනර්ත්ත| තත ඉලීශේවා පවිත්රේණාත්මනා පරිපූර්ණා සතී
وَصَرَخَتْ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَقَالَتْ: «مُبَارَكَةٌ أَنْتِ فِي ٱلنِّسَاءِ وَمُبَارَكَةٌ هِيَ ثَمَرَةُ بَطْنِكِ! | ٤٢ 42 |
ප්රෝච්චෛර්ගදිතුමාරේභේ, යෝෂිතාං මධ්යේ ත්වමේව ධන්යා, තව ගර්බ්භස්ථඃ ශිශුශ්ච ධන්යඃ|
فَمِنْ أَيْنَ لِي هَذَا أَنْ تَأْتِيَ أُمُّ رَبِّي إِلَيَّ؟ | ٤٣ 43 |
ත්වං ප්රභෝර්මාතා, මම නිවේශනේ ත්වයා චරණාවර්පිතෞ, මමාද්ය සෞභාග්යමේතත්|
فَهُوَذَا حِينَ صَارَ صَوْتُ سَلَامِكِ فِي أُذُنَيَّ ٱرْتَكَضَ ٱلْجَنِينُ بِٱبْتِهَاجٍ فِي بَطْنِي. | ٤٤ 44 |
පශ්ය තව වාක්යේ මම කර්ණයෝඃ ප්රවිෂ්ටමාත්රේ සති මමෝදරස්ථඃ ශිශුරානන්දාන් නනර්ත්ත|
فَطُوبَى لِلَّتِي آمَنَتْ أَنْ يَتِمَّ مَا قِيلَ لَهَا مِنْ قِبَلِ ٱلرَّبِّ». | ٤٥ 45 |
යා ස්ත්රී ව්යශ්වසීත් සා ධන්යා, යතෝ හේතෝස්තාං ප්රති පරමේශ්වරෝක්තං වාක්යං සර්ව්වං සිද්ධං භවිෂ්යති|
فَقَالَتْ مَرْيَمُ: «تُعَظِّمُ نَفْسِي ٱلرَّبَّ، | ٤٦ 46 |
තදානීං මරියම් ජගාද| ධන්යවාදං පරේශස්ය කරෝති මාමකං මනඃ|
وَتَبْتَهِجُ رُوحِي بِٱللهِ مُخَلِّصِي، | ٤٧ 47 |
මමාත්මා තාරකේශේ ච සමුල්ලාසං ප්රගච්ඡති|
لِأَنَّهُ نَظَرَ إِلَى ٱتِّضَاعِ أَمَتِهِ. فَهُوَذَا مُنْذُ ٱلْآنَ جَمِيعُ ٱلْأَجْيَالِ تُطَوِّبُنِي، | ٤٨ 48 |
අකරෝත් ස ප්රභු ර්දුෂ්ටිං ස්වදාස්යා දුර්ගතිං ප්රති| පශ්යාද්යාරභ්ය මාං ධන්යාං වක්ෂ්යන්ති පුරුෂාඃ සදා|
لِأَنَّ ٱلْقَدِيرَ صَنَعَ بِي عَظَائِمَ، وَٱسْمُهُ قُدُّوسٌ، | ٤٩ 49 |
යඃ සර්ව්වශක්තිමාන් යස්ය නාමාපි ච පවිත්රකං| ස ඒව සුමහත්කර්ම්ම කෘතවාන් මන්නිමිත්තකං|
وَرَحْمَتُهُ إِلَى جِيلِ ٱلْأَجْيَالِ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَهُ. | ٥٠ 50 |
යේ බිභ්යති ජනාස්තස්මාත් තේෂාං සන්තානපංක්තිෂු| අනුකම්පා තදීයා ච සර්ව්වදෛව සුතිෂ්ඨති|
صَنَعَ قُوَّةً بِذِرَاعِهِ. شَتَّتَ ٱلْمُسْتَكْبِرِينَ بِفِكْرِ قُلُوبِهِمْ. | ٥١ 51 |
ස්වබාහුබලතස්තේන ප්රාකාශ්යත පරාක්රමඃ| මනඃකුමන්ත්රණාසාර්ද්ධං විකීර්ය්යන්තේ(අ)භිමානිනඃ|
أَنْزَلَ ٱلْأَعِزَّاءَ عَنِ ٱلْكَرَاسِيِّ وَرَفَعَ ٱلْمُتَّضِعِينَ. | ٥٢ 52 |
සිංහාසනගතාල්ලෝකාන් බලිනශ්චාවරෝහ්ය සඃ| පදේෂූච්චේෂු ලෝකාංස්තු ක්ෂුද්රාන් සංස්ථාපයත්යපි|
أَشْبَعَ ٱلْجِيَاعَ خَيْرَاتٍ وَصَرَفَ ٱلْأَغْنِيَاءَ فَارِغِينَ. | ٥٣ 53 |
ක්ෂුධිතාන් මානවාන් ද්රව්යෛරුත්තමෛඃ පරිතර්ප්ය සඃ| සකලාන් ධනිනෝ ලෝකාන් විසෘජේද් රික්තහස්තකාන්|
عَضَدَ إِسْرَائِيلَ فَتَاهُ لِيَذْكُرَ رَحْمَةً، | ٥٤ 54 |
ඉබ්රාහීමි ච තද්වංශේ යා දයාස්ති සදෛව තාං| ස්මෘත්වා පුරා පිතෘණාං නෝ යථා සාක්ෂාත් ප්රතිශ්රුතං| (aiōn )
كَمَا كَلَّمَ آبَاءَنَا. لِإِبْراهِيمَ وَنَسْلِهِ إِلَى ٱلْأَبَدِ». (aiōn ) | ٥٥ 55 |
ඉස්රායේල්සේවකස්තේන තථෝපක්රියතේ ස්වයං||
فَمَكَثَتْ مَرْيَمُ عِنْدَهَا نَحْوَ ثَلَاثَةِ أَشْهُرٍ، ثُمَّ رَجَعَتْ إِلَى بَيْتِهَا. | ٥٦ 56 |
අනන්තරං මරියම් ප්රායේණ මාසත්රයම් ඉලීශේවයා සහෝෂිත්වා ව්යාඝුය්ය නිජනිවේශනං යයෞ|
وَأَمَّا أَلِيصَابَاتُ فَتَمَّ زَمَانُهَا لِتَلِدَ، فَوَلَدَتِ ٱبْنًا. | ٥٧ 57 |
තදනන්තරම් ඉලීශේවායාඃ ප්රසවකාල උපස්ථිතේ සති සා පුත්රං ප්රාසෝෂ්ට|
وَسَمِعَ جِيرَانُهَا وَأَقْرِبَاؤُهَا أَنَّ ٱلرَّبَّ عَظَّمَ رَحْمَتَهُ لَهَا، فَفَرِحُوا مَعَهَا. | ٥٨ 58 |
තතඃ පරමේශ්වරස්තස්යාං මහානුග්රහං කෘතවාන් ඒතත් ශ්රුත්වා සමීපවාසිනඃ කුටුම්බාශ්චාගත්ය තයා සහ මුමුදිරේ|
وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّامِنِ جَاءُوا لِيَخْتِنُوا ٱلصَّبِيَّ، وَسَمَّوْهُ بِٱسْمِ أَبِيهِ زَكَرِيَّا. | ٥٩ 59 |
තථාෂ්ටමේ දිනේ තේ බාලකස්ය ත්වචං ඡේත්තුම් ඒත්ය තස්ය පිතෘනාමානුරූපං තන්නාම සිඛරිය ඉති කර්ත්තුමීෂුඃ|
فَأَجَابَتْ أمُّهُ وَقَالَتْ: «لَا! بَلْ يُسَمَّى يُوحَنَّا». | ٦٠ 60 |
කින්තු තස්ය මාතාකථයත් තන්න, නාමාස්ය යෝහන් ඉති කර්ත්තව්යම්|
فَقَالُوا لَهَا: «لَيْسَ أَحَدٌ فِي عَشِيرَتِكِ تَسَمَّى بِهَذَا ٱلِٱسْمِ». | ٦١ 61 |
තදා තේ ව්යාහරන් තව වංශමධ්යේ නාමේදෘශං කස්යාපි නාස්ති|
ثُمَّ أَوْمَأُوا إِلَى أَبِيهِ، مَاذَا يُرِيدُ أَنْ يُسَمَّى. | ٦٢ 62 |
තතඃ පරං තස්ය පිතරං සිඛරියං ප්රති සඞ්කේත්ය පප්රච්ඡුඃ ශිශෝඃ කිං නාම කාරිෂ්යතේ?
فَطَلَبَ لَوْحًا وَكَتَبَ قَائِلًا: «ٱسْمُهُ يُوحَنَّا». فَتَعَجَّبَ ٱلْجَمِيعُ. | ٦٣ 63 |
තතඃ ස ඵලකමේකං යාචිත්වා ලිලේඛ තස්ය නාම යෝහන් භවිෂ්යති| තස්මාත් සර්ව්වේ ආශ්චර්ය්යං මේනිරේ|
وَفِي ٱلْحَالِ ٱنْفَتَحَ فَمُهُ وَلِسَانُهُ وَتَكَلَّمَ وَبَارَكَ ٱللهَ. | ٦٤ 64 |
තත්ක්ෂණං සිඛරියස්ය ජිහ්වාජාඩ්යේ(අ)පගතේ ස මුඛං ව්යාදාය ස්පෂ්ටවර්ණමුච්චාර්ය්ය ඊශ්වරස්ය ගුණානුවාදං චකාර|
فَوَقَعَ خَوْفٌ عَلَى كُلِّ جِيرَانِهِمْ. وَتُحُدِّثَ بِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ جَمِيعِهَا فِي كُلِّ جِبَالِ ٱلْيَهُودِيَّةِ، | ٦٥ 65 |
තස්මාච්චතුර්දික්ස්ථාඃ සමීපවාසිලෝකා භීතා ඒවමේතාඃ සර්ව්වාඃ කථා යිහූදායාඃ පර්ව්වතමයප්රදේශස්ය සර්ව්වත්ර ප්රචාරිතාඃ|
فَأَوْدَعَهَا جَمِيعُ ٱلسَّامِعِينَ فِي قُلُوبِهِمْ قَائِلِينَ: «أَتَرَى مَاذَا يَكُونُ هَذَا ٱلصَّبِيُّ؟». وَكَانَتْ يَدُ ٱلرَّبِّ مَعَهُ. | ٦٦ 66 |
තස්මාත් ශ්රෝතාරෝ මනඃසු ස්ථාපයිත්වා කථයාම්බභූවුඃ කීදෘශෝයං බාලෝ භවිෂ්යති? අථ පරමේශ්වරස්තස්ය සහායෝභූත්|
وَٱمْتَلَأَ زَكَرِيَّا أَبُوهُ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، وَتَنَبَّأَ قَائِلًا: | ٦٧ 67 |
තදා යෝහනඃ පිතා සිඛරියඃ පවිත්රේණාත්මනා පරිපූර්ණඃ සන් ඒතාදෘශං භවිෂ්යද්වාක්යං කථයාමාස|
«مُبَارَكٌ ٱلرَّبُّ إِلَهُ إِسْرَائِيلَ لِأَنَّهُ ٱفْتَقَدَ وَصَنَعَ فِدَاءً لِشَعْبِهِ، | ٦٨ 68 |
ඉස්රායේලඃ ප්රභු ර්යස්තු ස ධන්යඃ පරමේශ්වරඃ| අනුගෘහ්ය නිජාල්ලෝකාන් ස ඒව පරිමෝචයේත්|
وَأَقَامَ لَنَا قَرْنَ خَلَاصٍ فِي بَيْتِ دَاوُدَ فَتَاهُ. | ٦٩ 69 |
විපක්ෂජනහස්තේභ්යෝ යථා මෝච්යාමහේ වයං| යාවජ්ජීවඤ්ච ධර්ම්මේණ සාරල්යේන ච නිර්භයාඃ|
كَمَا تَكَلَّمَ بِفَمِ أَنْبِيَائِهِ ٱلْقِدِّيسِينَ ٱلَّذِينَ هُمْ مُنْذُ ٱلدَّهْرِ، (aiōn ) | ٧٠ 70 |
සේවාමහෛ තමේවෛකම් ඒතත්කාරණමේව ච| ස්වකීයං සුපවිත්රඤ්ච සංස්මෘත්ය නියමං සදා|
خَلَاصٍ مِنْ أَعْدَائِنَا وَمِنْ أَيْدِي جَمِيعِ مُبْغِضِينَا. | ٧١ 71 |
කෘපයා පුරුෂාන් පූර්ව්වාන් නිකෂාර්ථාත්තු නඃ පිතුඃ| ඉබ්රාහීමඃ සමීපේ යං ශපථං කෘතවාන් පුරා|
لِيَصْنَعَ رَحْمَةً مَعَ آبَائِنَا وَيَذْكُرَ عَهْدَهُ ٱلْمُقَدَّسَ، | ٧٢ 72 |
තමේව සඵලං කර්ත්තං තථා ශත්රුගණස්ය ච| ඍතීයාකාරිණශ්චෛව කරේභ්යෝ රක්ෂණාය නඃ|
ٱلْقَسَمَ ٱلَّذِي حَلَفَ لِإِبْرَاهِيمَ أَبِينَا: | ٧٣ 73 |
සෘෂ්ටේඃ ප්රථමතඃ ස්වීයෛඃ පවිත්රෛ ර්භාවිවාදිභිඃ| (aiōn )
أَنْ يُعْطِيَنَا إِنَّنَا بِلَا خَوْفٍ، مُنْقَذِينَ مِنْ أَيْدِي أَعْدَائِنَا، نَعْبُدُهُ | ٧٤ 74 |
යථෝක්තවාන් තථා ස්වස්ය දායූදඃ සේවකස්ය තු|
بِقَدَاسَةٍ وَبِرٍّ قُدَّامَهُ جَمِيعَ أَيَّامِ حَيَاتِنَا. | ٧٥ 75 |
වංශේ ත්රාතාරමේකං ස සමුත්පාදිතවාන් ස්වයම්|
وَأَنْتَ أَيُّهَا ٱلصَّبِيُّ نَبِيَّ ٱلْعَلِيِّ تُدْعَى، لِأَنَّكَ تَتَقَدَّمُ أَمَامَ وَجْهِ ٱلرَّبِّ لِتُعِدَّ طُرُقَهُ. | ٧٦ 76 |
අතෝ හේ බාලක ත්වන්තු සර්ව්වේභ්යඃ ශ්රේෂ්ඨ ඒව යඃ| තස්යෛව භාවිවාදීති ප්රවිඛ්යාතෝ භවිෂ්යසි| අස්මාකං චරණාන් ක්ෂේමේ මාර්ගේ චාලයිතුං සදා| ඒවං ධ්වාන්තේ(අ)ර්ථතෝ මෘත්යෝශ්ඡායායාං යේ තු මානවාඃ|
لِتُعْطِيَ شَعْبَهُ مَعْرِفَةَ ٱلْخَلَاصِ بِمَغْفِرَةِ خَطَايَاهُمْ، | ٧٧ 77 |
උපවිෂ්ටාස්තු තානේව ප්රකාශයිතුමේව හි| කෘත්වා මහානුකම්පාං හි යාමේව පරමේශ්වරඃ|
بِأَحْشَاءِ رَحْمَةِ إِلَهِنَا ٱلَّتِي بِهَا ٱفْتَقَدَنَا ٱلْمُشْرَقُ مِنَ ٱلْعَلَاءِ. | ٧٨ 78 |
ඌර්ද්ව්වාත් සූර්ය්යමුදාය්යෛවාස්මභ්යං ප්රාදාත්තු දර්ශනං| තයානුකම්පයා ස්වස්ය ලෝකානාං පාපමෝචනේ|
لِيُضِيءَ عَلَى ٱلْجَالِسِينَ فِي ٱلظُّلْمَةِ وَظِلَالِ ٱلْمَوْتِ، لِكَيْ يَهْدِيَ أَقْدَامَنَا فِي طَرِيقِ ٱلسَّلَامِ». | ٧٩ 79 |
පරිත්රාණස්ය තේභ්යෝ හි ඥානවිශ්රාණනාය ච| ප්රභෝ ර්මාර්ගං පරිෂ්කර්ත්තුං තස්යාග්රායී භවිෂ්යසි||
أَمَّا ٱلصَّبِيُّ فَكَانَ يَنْمُو وَيَتَقَوَّى بِٱلرُّوحِ، وَكَانَ فِي ٱلْبَرَارِي إِلَى يَوْمِ ظُهُورِهِ لِإِسْرَائِيلَ. | ٨٠ 80 |
අථ බාලකඃ ශරීරේණ බුද්ධ්යා ච වර්ද්ධිතුමාරේභේ; අපරඤ්ච ස ඉස්රායේලෝ වංශීයලෝකානාං සමීපේ යාවන්න ප්රකටීභූතස්තාස්තාවත් ප්රාන්තරේ න්යවසත්|