يَهُوذا 1
| يَهُوذَا، عَبْدُ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، وَأَخُو يَعْقُوبَ، إِلَى ٱلْمَدْعُوِّينَ ٱلْمُقَدَّسِينَ فِي ٱللهِ ٱلْآبِ، وَٱلْمَحْفُوظِينَ لِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ: | ١ 1 |
യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ദാസോ യാകൂബോ ഭ്രാതാ യിഹൂദാസ്താതേനേശ്വരേണ പവിത്രീകൃതാൻ യീശുഖ്രീഷ്ടേന രക്ഷിതാംശ്ചാഹൂതാൻ ലോകാൻ പ്രതി പത്രം ലിഖതി|
| لِتَكْثُرْ لَكُمُ ٱلرَّحْمَةُ وَٱلسَّلَامُ وَٱلْمَحَبَّةُ. | ٢ 2 |
കൃപാ ശാന്തിഃ പ്രേമ ച ബാഹുല്യരൂപേണ യുഷ്മാസ്വധിതിഷ്ഠതു|
| أَيُّهَا ٱلْأَحِبَّاءُ، إِذْ كُنْتُ أَصْنَعُ كُلَّ ٱلْجَهْدِ لِأَكْتُبَ إِلَيْكُمْ عَنِ ٱلْخَلَاصِ ٱلْمُشْتَرَكِ، ٱضْطُرِرْتُ أَنْ أَكْتُبَ إِلَيْكُمْ وَاعِظًا أَنْ تَجْتَهِدُوا لِأَجْلِ ٱلْإِيمَانِ ٱلْمُسَلَّمِ مَرَّةً لِلْقِدِّيسِينَ. | ٣ 3 |
ഹേ പ്രിയാഃ, സാധാരണപരിത്രാണമധി യുഷ്മാൻ പ്രതി ലേഖിതും മമ ബഹുയത്നേ ജാതേ പൂർവ്വകാലേ പവിത്രലോകേഷു സമർപിതോ യോ ധർമ്മസ്തദർഥം യൂയം പ്രാണവ്യയേനാപി സചേഷ്ടാ ഭവതേതി വിനയാർഥം യുഷ്മാൻ പ്രതി പത്രലേഖനമാവശ്യകമ് അമന്യേ|
| لِأَنَّهُ دَخَلَ خُلْسَةً أُنَاسٌ قَدْ كُتِبُوا مُنْذُ ٱلْقَدِيمِ لِهَذِهِ ٱلدَّيْنُونَةِ، فُجَّارٌ، يُحَوِّلُونَ نِعْمَةَ إِلَهِنَا إِلَى ٱلدَّعَارَةِ، وَيُنْكِرُونَ: ٱلسَّيِّدَ ٱلْوَحِيدَ ٱللهَ وَرَبَّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحَ. | ٤ 4 |
യസ്മാദ് ഏതദ്രൂപദണ്ഡപ്രാപ്തയേ പൂർവ്വം ലിഖിതാഃ കേചിജ്ജനാ അസ്മാൻ ഉപസൃപ്തവന്തഃ, തേ ഽധാർമ്മികലോകാ അസ്മാകമ് ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹം ധ്വജീകൃത്യ ലമ്പടതാമ് ആചരന്തി, അദ്വിതീയോ ഽധിപതി ര്യോ ഽസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്തം നാങ്ഗീകുർവ്വന്തി|
| فَأُرِيدُ أَنْ أُذَكِّرَكُمْ، وَلَوْ عَلِمْتُمْ هَذَا مَرَّةً، أَنَّ ٱلرَّبَّ بَعْدَمَا خَلَّصَ ٱلشَّعْبَ مِنْ أَرْضِ مِصْرَ، أَهْلَكَ أَيْضًا ٱلَّذِينَ لَمْ يُؤْمِنُوا. | ٥ 5 |
തസ്മാദ് യൂയം പുരാ യദ് അവഗതാസ്തത് പുന ര്യുഷ്മാൻ സ്മാരയിതുമ് ഇച്ഛാമി, ഫലതഃ പ്രഭുരേകകൃത്വഃ സ്വപ്രജാ മിസരദേശാദ് ഉദധാര യത് തതഃ പരമ് അവിശ്വാസിനോ വ്യനാശയത്|
| وَٱلْمَلَائِكَةُ ٱلَّذِينَ لَمْ يَحْفَظُوا رِيَاسَتَهُمْ، بَلْ تَرَكُوا مَسْكَنَهُمْ حَفِظَهُمْ إِلَى دَيْنُونَةِ ٱلْيَوْمِ ٱلْعَظِيمِ بِقُيُودٍ أَبَدِيَّةٍ تَحْتَ ٱلظَّلَامِ. (aïdios g126) | ٦ 6 |
യേ ച സ്വർഗദൂതാഃ സ്വീയകർതൃത്വപദേ ന സ്ഥിത്വാ സ്വവാസസ്ഥാനം പരിത്യക്തവന്തസ്താൻ സ മഹാദിനസ്യ വിചാരാർഥമ് അന്ധകാരമയേ ഽധഃസ്ഥാനേ സദാസ്ഥായിഭി ർബന്ധനൈരബധ്നാത്| (aïdios g126)
| كَمَا أَنَّ سَدُومَ وَعَمُورَةَ وَٱلْمُدُنَ ٱلَّتِي حَوْلَهُمَا، إِذْ زَنَتْ عَلَى طَرِيقٍ مِثْلِهِمَا، وَمَضَتْ وَرَاءَ جَسَدٍ آخَرَ، جُعِلَتْ عِبْرَةً، مُكَابِدَةً عِقَابَ نَارٍ أَبَدِيَّةٍ. (aiōnios g166) | ٧ 7 |
അപരം സിദോമമ് അമോരാ തന്നികടസ്ഥനഗരാണി ചൈതേഷാം നിവാസിനസ്തത്സമരൂപം വ്യഭിചാരം കൃതവന്തോ വിഷമമൈഥുനസ്യ ചേഷ്ടയാ വിപഥം ഗതവന്തശ്ച തസ്മാത് താന്യപി ദൃഷ്ടാന്തസ്വരൂപാണി ഭൂത്വാ സദാതനവഹ്നിനാ ദണ്ഡം ഭുഞ്ജതേ| (aiōnios g166)
| وَلَكِنْ كَذَلِكَ هَؤُلَاءِ أَيْضًا، ٱلْمُحْتَلِمُونَ، يُنَجِّسُونَ ٱلْجَسَدَ، وَيَتَهَاوَنُونَ بِٱلسِّيَادَةِ، وَيَفْتَرُونَ عَلَى ذَوِي ٱلْأَمْجَادِ. | ٨ 8 |
തഥൈവേമേ സ്വപ്നാചാരിണോഽപി സ്വശരീരാണി കലങ്കയന്തി രാജാധീനതാം ന സ്വീകുർവ്വന്ത്യുച്ചപദസ്ഥാൻ നിന്ദന്തി ച|
| وَأَمَّا مِيخَائِيلُ رَئِيسُ ٱلْمَلَائِكَةِ، فَلَمَّا خَاصَمَ إِبْلِيسَ مُحَاجًّا عَنْ جَسَدِ مُوسَى، لَمْ يَجْسُرْ أَنْ يُورِدَ حُكْمَ ٱفْتِرَاءٍ، بَلْ قَالَ: «لِيَنْتَهِرْكَ ٱلرَّبُّ!». | ٩ 9 |
കിന്തു പ്രധാനദിവ്യദൂതോ മീഖായേലോ യദാ മൂസസോ ദേഹേ ശയതാനേന വിവദമാനഃ സമഭാഷത തദാ തിസ്മൻ നിന്ദാരൂപം ദണ്ഡം സമർപയിതും സാഹസം ന കൃത്വാകഥയത് പ്രഭുസ്ത്വാം ഭർത്സയതാം|
| وَلَكِنَّ هَؤُلَاءِ يَفْتَرُونَ عَلَى مَا لَا يَعْلَمُونَ. وَأَمَّا مَا يَفْهَمُونَهُ بِٱلطَّبِيعَةِ، كَٱلْحَيَوَانَاتِ غَيْرِ ٱلنَّاطِقَةِ، فَفِي ذَلِكَ يَفْسُدُونَ. | ١٠ 10 |
കിന്ത്വിമേ യന്ന ബുധ്യന്തേ തന്നിന്ദന്തി യച്ച നിർബ്ബോധപശവ ഇവേന്ദ്രിയൈരവഗച്ഛന്തി തേന നശ്യന്തി|
| وَيْلٌ لَهُمْ! لِأَنَّهُمْ سَلَكُوا طَرِيقَ قَايِينَ، وَٱنْصَبُّوا إِلَى ضَلَالَةِ بَلْعَامَ لِأَجْلِ أُجْرَةٍ، وَهَلَكُوا فِي مُشَاجَرَةِ قُورَحَ. | ١١ 11 |
താൻ ധിക്, തേ കാബിലോ മാർഗേ ചരന്തി പാരിതോഷികസ്യാശാതോ ബിലിയമോ ഭ്രാന്തിമനുധാവന്തി കോരഹസ്യ ദുർമ്മുഖത്വേന വിനശ്യന്തി ച|
| هَؤُلَاءِ صُخُورٌ فِي وَلَائِمِكُمُ ٱلْمَحَبِّيَّةِ، صَانِعِينَ وَلَائِمَ مَعًا بِلَا خَوْفٍ، رَاعِينَ أَنْفُسَهُمْ. غُيُومٌ بِلَا مَاءٍ تَحْمِلُهَا ٱلرِّيَاحُ. أَشْجَارٌ خَرِيفِيَّةٌ بِلَا ثَمَرٍ مَيِّتَةٌ مُضَاعَفًا، مُقْتَلَعَةٌ. | ١٢ 12 |
യുഷ്മാകം പ്രേമഭോജ്യേഷു തേ വിഘ്നജനകാ ഭവന്തി, ആത്മമ്ഭരയശ്ച ഭൂത്വാ നിർലജ്ജയാ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം ഭുഞ്ജതേ| തേ വായുഭിശ്ചാലിതാ നിസ്തോയമേഘാ ഹേമന്തകാലികാ നിഷ്ഫലാ ദ്വി ർമൃതാ ഉന്മൂലിതാ വൃക്ഷാഃ,
| أَمْوَاجُ بَحْرٍ هَائِجَةٌ مُزْبِدَةٌ بِخِزْيِهِمْ. نُجُومٌ تَائِهَةٌ مَحْفُوظٌ لَهَا قَتَامُ ٱلظَّلَامِ إِلَى ٱلْأَبَدِ. (aiōn g165) | ١٣ 13 |
സ്വകീയലജ്ജാഫേണോദ്വമകാഃ പ്രചണ്ഡാഃ സാമുദ്രതരങ്ഗാഃ സദാകാലം യാവത് ഘോരതിമിരഭാഗീനി ഭ്രമണകാരീണി നക്ഷത്രാണി ച ഭവന്തി| (aiōn g165)
| وَتَنَبَّأَ عَنْ هَؤُلَاءِ أَيْضًا أَخْنُوخُ السَّابِعُ مِنْ آدَمَ قَائِلًا: «هُوَذَا قَدْ جَاءَ ٱلرَّبُّ فِي رَبَوَاتِ قِدِّيسِيهِ، | ١٤ 14 |
ആദമതഃ സപ്തമഃ പുരുഷോ യോ ഹനോകഃ സ താനുദ്ദിശ്യ ഭവിഷ്യദ്വാക്യമിദം കഥിതവാൻ, യഥാ, പശ്യ സ്വകീയപുണ്യാനാമ് അയുതൈ ർവേഷ്ടിതഃ പ്രഭുഃ|
| لِيَصْنَعَ دَيْنُونَةً عَلَى ٱلْجَمِيعِ، وَيُعَاقِبَ جَمِيعَ فُجَّارِهِمْ عَلَى جَمِيعِ أَعْمَالِ فُجُورِهِمْ ٱلَّتِي فَجَرُوا بِهَا، وَعَلَى جَمِيعِ ٱلْكَلِمَاتِ ٱلصَّعْبَةِ ٱلَّتِي تَكَلَّمَ بِهَا عَلَيْهِ خُطَاةٌ فُجَّارٌ». | ١٥ 15 |
സർവ്വാൻ പ്രതി വിചാരാജ്ഞാസാധനായാഗമിഷ്യതി| തദാ ചാധാർമ്മികാഃ സർവ്വേ ജാതാ യൈരപരാധിനഃ| വിധർമ്മകർമ്മണാം തേഷാം സർവ്വേഷാമേവ കാരണാത്| തഥാ തദ്വൈപരീത്യേനാപ്യധർമ്മാചാരിപാപിനാം| ഉക്തകഠോരവാക്യാനാം സർവ്വേഷാമപി കാരണാത്| പരമേശേന ദോഷിത്വം തേഷാം പ്രകാശയിഷ്യതേ||
| هَؤُلَاءِ هُمْ مُدَمْدِمُونَ مُتَشَكُّونَ، سَالِكُونَ بِحَسَبِ شَهَوَاتِهِمْ، وَفَمُهُمْ يَتَكَلَّمُ بِعَظَائِمَ، يُحَابُونَ بِٱلْوُجُوهِ مِنْ أَجْلِ ٱلْمَنْفَعَةِ. | ١٦ 16 |
തേ വാക്കലഹകാരിണഃ സ്വഭാഗ്യനിന്ദകാഃ സ്വേച്ഛാചാരിണോ ദർപവാദിമുഖവിശിഷ്ടാ ലാഭാർഥം മനുഷ്യസ്താവകാശ്ച സന്തി|
| وَأَمَّا أَنْتُمْ أَيُّهَا ٱلْأَحِبَّاءُ، فَٱذْكُرُوا ٱلْأَقْوَالَ ٱلَّتِي قَالَهَا سَابِقًا رُسُلُ رَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ. | ١٧ 17 |
കിന്തു ഹേ പ്രിയതമാഃ, അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതൈ ര്യദ് വാക്യം പൂർവ്വം യുഷ്മഭ്യം കഥിതം തത് സ്മരത,
| فَإِنَّهُمْ قَالُوا لَكُمْ: «إِنَّهُ فِي ٱلزَّمَانِ ٱلْأَخِيرِ سَيَكُونُ قَوْمٌ مُسْتَهْزِئُونَ، سَالِكِينَ بِحَسَبِ شَهَوَاتِ فُجُورِهِمْ». | ١٨ 18 |
ഫലതഃ ശേഷസമയേ സ്വേച്ഛാതോ ഽധർമ്മാചാരിണോ നിന്ദകാ ഉപസ്ഥാസ്യന്തീതി|
| هَؤُلَاءِ هُمُ ٱلْمُعْتَزِلُونَ بِأَنْفُسِهِمْ، نَفْسَانِيُّونَ لَا رُوحَ لَهُمْ. | ١٩ 19 |
ഏതേ ലോകാഃ സ്വാൻ പൃഥക് കുർവ്വന്തഃ സാംസാരികാ ആത്മഹീനാശ്ച സന്തി|
| وَأَمَّا أَنْتُمْ أَيُّهَا ٱلْأَحِبَّاءُ، فَٱبْنُوا أَنْفُسَكُمْ عَلَى إِيمَانِكُمُ ٱلْأَقْدَسِ، مُصَلِّينَ فِي ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، | ٢٠ 20 |
കിന്തു ഹേ പ്രിയതമാഃ, യൂയം സ്വേഷാമ് അതിപവിത്രവിശ്വാസേ നിചീയമാനാഃ പവിത്രേണാത്മനാ പ്രാർഥനാം കുർവ്വന്ത
| وَٱحْفَظُوا أَنْفُسَكُمْ فِي مَحَبَّةِ ٱللهِ، مُنْتَظِرِينَ رَحْمَةَ رَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ لِلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ. (aiōnios g166) | ٢١ 21 |
ഈശ്വരസ്യ പ്രേമ്നാ സ്വാൻ രക്ഷത, അനന്തജീവനായ ചാസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ കൃപാം പ്രതീക്ഷധ്വം| (aiōnios g166)
| وَٱرْحَمُوا ٱلْبَعْضَ مُمَيِّزِينَ، | ٢٢ 22 |
അപരം യൂയം വിവിച്യ കാംശ്ചിദ് അനുകമ്പധ്വം
| وَخَلِّصُوا ٱلْبَعْضَ بِٱلْخَوْفِ، مُخْتَطِفِينَ مِنَ ٱلنَّارِ، مُبْغِضِينَ حَتَّى ٱلثَّوْبَ ٱلْمُدَنَّسَ مِنَ ٱلْجَسَدِ. | ٢٣ 23 |
കാംശ്ചിദ് അഗ്നിത ഉദ്ധൃത്യ ഭയം പ്രദർശ്യ രക്ഷത, ശാരീരികഭാവേന കലങ്കിതം വസ്ത്രമപി ഋതീയധ്വം|
| وَٱلْقَادِرُ أَنْ يَحْفَظَكُمْ غَيْرَ عَاثِرِينَ، وَيُوقِفَكُمْ أَمَامَ مَجْدِهِ بِلَا عَيْبٍ فِي ٱلِٱبْتِهَاجِ، | ٢٤ 24 |
അപരഞ്ച യുഷ്മാൻ സ്ഖലനാദ് രക്ഷിതുമ് ഉല്ലാസേന സ്വീയതേജസഃ സാക്ഷാത് നിർദ്ദോഷാൻ സ്ഥാപയിതുഞ്ച സമർഥോ
