يوحنَّا 5

١ 1 وَبَعْدَ هَذَا كَانَ عِيدٌ لِلْيَهُودِ، فَصَعِدَ يَسُوعُ إِلَى أُورُشَلِيمَ.

ತತಃ ಪರಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಮ್ ಉತ್ಸವ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಯೀಶು ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಗತವಾನ್|

٢ 2 وَفِي أُورُشَلِيمَ عِنْدَ بَابِ ٱلضَّأْنِ بِرْكَةٌ يُقَالُ لَهَا بِٱلْعِبْرَانِيَّةِ «بَيْتُ حِسْدَا» لَهَا خَمْسَةُ أَرْوِقَةٍ.

ತಸ್ಮಿನ್ನಗರೇ ಮೇಷನಾಮ್ನೋ ದ್ವಾರಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಇಬ್ರೀಯಭಾಷಯಾ ಬೈಥೇಸ್ದಾ ನಾಮ್ನಾ ಪಿಷ್ಕರಿಣೀ ಪಞ್ಚಘಟ್ಟಯುಕ್ತಾಸೀತ್|

٣ 3 فِي هَذِهِ كَانَ مُضْطَجِعًا جُمْهُورٌ كَثِيرٌ مِنْ مَرْضَى وَعُمْيٍ وَعُرْجٍ وَعُسْمٍ، يَتَوَقَّعُونَ تَحْرِيكَ ٱلْمَاءِ.

ತಸ್ಯಾಸ್ತೇಷು ಘಟ್ಟೇಷು ಕಿಲಾಲಕಮ್ಪನಮ್ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ಅನ್ಧಖಞ್ಚಶುಷ್ಕಾಙ್ಗಾದಯೋ ಬಹವೋ ರೋಗಿಣಃ ಪತನ್ತಸ್ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ಸ್ಮ|

٤ 4 لِأَنَّ مَلَاكًا كَانَ يَنْزِلُ أَحْيَانًا فِي ٱلْبِرْكَةِ وَيُحَرِّكُ ٱلْمَاءَ. فَمَنْ نَزَلَ أَوَّلًا بَعْدَ تَحْرِيكِ ٱلْمَاءِ كَانَ يَبْرَأُ مِنْ أَيِّ مَرَضٍ ٱعْتَرَاهُ.

ಯತೋ ವಿಶೇಷಕಾಲೇ ತಸ್ಯ ಸರಸೋ ವಾರಿ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತ ಏತ್ಯಾಕಮ್ಪಯತ್ ತತ್ಕೀಲಾಲಕಮ್ಪನಾತ್ ಪರಂ ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ರೋಗೀ ಪ್ರಥಮಂ ಪಾನೀಯಮವಾರೋಹತ್ ಸ ಏವ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ರೋಗಮುಕ್ತೋಽಭವತ್|

٥ 5 وَكَانَ هُنَاكَ إِنْسَانٌ بِهِ مَرَضٌ مُنْذُ ثَمَانٍ وَثَلَاثِينَ سَنَةً.

ತದಾಷ್ಟಾತ್ರಿಂಶದ್ವರ್ಷಾಣಿ ಯಾವದ್ ರೋಗಗ್ರಸ್ತ ಏಕಜನಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಸ್ಥಿತವಾನ್|

٦ 6 هَذَا رَآهُ يَسُوعُ مُضْطَجِعًا، وَعَلِمَ أَنَّ لَهُ زَمَانًا كَثِيرًا، فَقَالَ لَهُ: «أَتُرِيدُ أَنْ تَبْرَأَ؟».

ಯೀಶುಸ್ತಂ ಶಯಿತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಬಹುಕಾಲಿಕರೋಗೀತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ವ್ಯಾಹೃತವಾನ್ ತ್ವಂ ಕಿಂ ಸ್ವಸ್ಥೋ ಬುಭೂಷಸಿ?

٧ 7 أَجَابَهُ ٱلْمَرِيضُ: «يَا سَيِّدُ، لَيْسَ لِي إِنْسَانٌ يُلْقِينِي فِي ٱلْبِرْكَةِ مَتَى تَحَرَّكَ ٱلْمَاءُ. بَلْ بَيْنَمَا أَنَا آتٍ، يَنْزِلُ قُدَّامِي آخَرُ».

ತತೋ ರೋಗೀ ಕಥಿತವಾನ್ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಯದಾ ಕೀಲಾಲಂ ಕಮ್ಪತೇ ತದಾ ಮಾಂ ಪುಷ್ಕರಿಣೀಮ್ ಅವರೋಹಯಿತುಂ ಮಮ ಕೋಪಿ ನಾಸ್ತಿ, ತಸ್ಮಾನ್ ಮಮ ಗಮನಕಾಲೇ ಕಶ್ಚಿದನ್ಯೋಽಗ್ರೋ ಗತ್ವಾ ಅವರೋಹತಿ|

٨ 8 قَالَ لَهُ يَسُوعُ: «قُمِ. ٱحْمِلْ سَرِيرَكَ وَٱمْشِ».

ತದಾ ಯೀಶುರಕಥಯದ್ ಉತ್ತಿಷ್ಠ, ತವ ಶಯ್ಯಾಮುತ್ತೋಲ್ಯ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಯಾಹಿ|

٩ 9 فَحَالًا بَرِئَ ٱلْإِنْسَانُ وَحَمَلَ سَرِيرَهُ وَمَشَى. وَكَانَ فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ سَبْتٌ.

ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಸ್ವಸ್ಥೋ ಭೂತ್ವಾ ಶಯ್ಯಾಮುತ್ತೋಲ್ಯಾದಾಯ ಗತವಾನ್ ಕಿನ್ತು ತದ್ದಿನಂ ವಿಶ್ರಾಮವಾರಃ|

١٠ 10 فَقَالَ ٱلْيَهُودُ لِلَّذِي شُفِيَ: «إِنَّهُ سَبْتٌ! لَا يَحِلُّ لَكَ أَنْ تَحْمِلَ سَرِيرَكَ».

ತಸ್ಮಾದ್ ಯಿಹೂದೀಯಾಃ ಸ್ವಸ್ಥಂ ನರಂ ವ್ಯಾಹರನ್ ಅದ್ಯ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಶಯನೀಯಮಾದಾಯ ನ ಯಾತವ್ಯಮ್|

١١ 11 أَجَابَهُمْ: «إِنَّ ٱلَّذِي أَبْرَأَنِي هُوَ قَالَ لِي: ٱحْمِلْ سَرِيرَكَ وَٱمْشِ».

ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯವೋಚದ್ ಯೋ ಮಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಮ್ ಅಕಾರ್ಷೀತ್ ಶಯನೀಯಮ್ ಉತ್ತೋಲ್ಯಾದಾಯ ಯಾತುಂ ಮಾಂ ಸ ಏವಾದಿಶತ್|

١٢ 12 فَسَأَلُوهُ: «مَنْ هُوَ ٱلْإِنْسَانُ ٱلَّذِي قَالَ لَكَ: ٱحْمِلْ سَرِيرَكَ وَٱمْشِ؟».

ತದಾ ತೇಽಪೃಚ್ಛನ್ ಶಯನೀಯಮ್ ಉತ್ತೋಲ್ಯಾದಾಯ ಯಾತುಂ ಯ ಆಜ್ಞಾಪಯತ್ ಸ ಕಃ?

١٣ 13 أَمَّا ٱلَّذِي شُفِيَ فَلَمْ يَكُنْ يَعْلَمُ مَنْ هُوَ، لِأَنَّ يَسُوعَ ٱعْتَزَلَ، إِذْ كَانَ فِي ٱلْمَوْضِعِ جَمْعٌ.

ಕಿನ್ತು ಸ ಕ ಇತಿ ಸ್ವಸ್ಥೀಭೂತೋ ನಾಜಾನಾದ್ ಯತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಜನತಾಸತ್ತ್ವಾದ್ ಯೀಶುಃ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಮ್ ಆಗಮತ್|

١٤ 14 بَعْدَ ذَلِكَ وَجَدَهُ يَسُوعُ فِي ٱلْهَيْكَلِ وَقَالَ لَهُ: «هَا أَنْتَ قَدْ بَرِئْتَ، فَلَا تُخْطِئْ أَيْضًا، لِئَلَّا يَكُونَ لَكَ أَشَرُّ».

ತತಃ ಪರಂ ಯೇಶು ರ್ಮನ್ದಿರೇ ತಂ ನರಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಪ್ರಾಪ್ಯಾಕಥಯತ್ ಪಶ್ಯೇದಾನೀಮ್ ಅನಾಮಯೋ ಜಾತೋಸಿ ಯಥಾಧಿಕಾ ದುರ್ದಶಾ ನ ಘಟತೇ ತದ್ಧೇತೋಃ ಪಾಪಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಪುನರ್ಮಾಕಾರ್ಷೀಃ|

١٥ 15 فَمَضَى ٱلْإِنْسَانُ وَأَخْبَرَ ٱلْيَهُودَ أَنَّ يَسُوعَ هُوَ ٱلَّذِي أَبْرَأَهُ.

ತತಃ ಸ ಗತ್ವಾ ಯಿಹೂದೀಯಾನ್ ಅವದದ್ ಯೀಶು ರ್ಮಾಮ್ ಅರೋಗಿಣಮ್ ಅಕಾರ್ಷೀತ್|

١٦ 16 وَلِهَذَا كَانَ ٱلْيَهُودُ يَطْرُدُونَ يَسُوعَ، وَيَطْلُبُونَ أَنْ يَقْتُلُوهُ، لِأَنَّهُ عَمِلَ هَذَا فِي سَبْتٍ.

ತತೋ ಯೀಶು ರ್ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಕರ್ಮ್ಮೇದೃಶಂ ಕೃತವಾನ್ ಇತಿ ಹೇತೋ ರ್ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತಂ ತಾಡಯಿತ್ವಾ ಹನ್ತುಮ್ ಅಚೇಷ್ಟನ್ತ|

١٧ 17 فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «أَبِي يَعْمَلُ حَتَّى ٱلْآنَ وَأَنَا أَعْمَلُ».

ಯೀಶುಸ್ತಾನಾಖ್ಯತ್ ಮಮ ಪಿತಾ ಯತ್ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ ಕರೋತಿ ತದನುರೂಪಮ್ ಅಹಮಪಿ ಕರೋತಿ|

١٨ 18 فَمِنْ أَجْلِ هَذَا كَانَ ٱلْيَهُودُ يَطْلُبُونَ أَكْثَرَ أَنْ يَقْتُلُوهُ، لِأَنَّهُ لَمْ يَنْقُضِ ٱلسَّبْتَ فَقَطْ، بَلْ قَالَ أَيْضًا إِنَّ ٱللهَ أَبُوهُ، مُعَادِلًا نَفْسَهُ بِٱللهِ.

ತತೋ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತಂ ಹನ್ತುಂ ಪುನರಯತನ್ತ ಯತೋ ವಿಶ್ರಾಮವಾರಂ ನಾಮನ್ಯತ ತದೇವ ಕೇವಲಂ ನ ಅಧಿಕನ್ತು ಈಶ್ವರಂ ಸ್ವಪಿತರಂ ಪ್ರೋಚ್ಯ ಸ್ವಮಪೀಶ್ವರತುಲ್ಯಂ ಕೃತವಾನ್|

١٩ 19 فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَا يَقْدِرُ ٱلِٱبْنُ أَنْ يَعْمَلَ مِنْ نَفْسِهِ شَيْئًا إِلَّا مَا يَنْظُرُ ٱلْآبَ يَعْمَلُ. لِأَنْ مَهْمَا عَمِلَ ذَاكَ فَهَذَا يَعْمَلُهُ ٱلِٱبْنُ كَذَلِكَ.

ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುರವದದ್ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥತರಂ ವದಾಮಿ ಪುತ್ರಃ ಪಿತರಂ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಂ ಪಶ್ಯತಿ ತದತಿರಿಕ್ತಂ ಸ್ವೇಚ್ಛಾತಃ ಕಿಮಪಿ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರ್ತ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ| ಪಿತಾ ಯತ್ ಕರೋತಿ ಪುತ್ರೋಪಿ ತದೇವ ಕರೋತಿ|

٢٠ 20 لِأَنَّ ٱلْآبَ يُحِبُّ ٱلِٱبْنَ وَيُرِيهِ جَمِيعَ مَا هُوَ يَعْمَلُهُ، وَسَيُرِيهِ أَعْمَالًا أَعْظَمَ مِنْ هَذِهِ لِتَتَعَجَّبُوا أَنْتُمْ.

ಪಿತಾ ಪುತ್ರೇ ಸ್ನೇಹಂ ಕರೋತಿ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವಯಂ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ ತತ್ಸರ್ವ್ವಂ ಪುತ್ರಂ ದರ್ಶಯತಿ; ಯಥಾ ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಜ್ಞಾನಂ ಜನಿಷ್ಯತೇ ತದರ್ಥಮ್ ಇತೋಪಿ ಮಹಾಕರ್ಮ್ಮ ತಂ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯತಿ|

٢١ 21 لِأَنَّهُ كَمَا أَنَّ ٱلْآبَ يُقِيمُ ٱلْأَمْوَاتَ وَيُحْيِي، كَذَلِكَ ٱلِٱبْنُ أَيْضًا يُحْيِي مَنْ يَشَاءُ.

ವಸ್ತುತಸ್ತು ಪಿತಾ ಯಥಾ ಪ್ರಮಿತಾನ್ ಉತ್ಥಾಪ್ಯ ಸಜಿವಾನ್ ಕರೋತಿ ತದ್ವತ್ ಪುತ್ರೋಪಿ ಯಂ ಯಂ ಇಚ್ಛತಿ ತಂ ತಂ ಸಜೀವಂ ಕರೋತಿ|

٢٢ 22 لِأَنَّ ٱلْآبَ لَا يَدِينُ أَحَدًا، بَلْ قَدْ أَعْطَى كُلَّ ٱلدَّيْنُونَةِ لِلِٱبْنِ،

ಸರ್ವ್ವೇ ಪಿತರಂ ಯಥಾ ಸತ್ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ತಥಾ ಪುತ್ರಮಪಿ ಸತ್ಕಾರಯಿತುಂ ಪಿತಾ ಸ್ವಯಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ವಿಚಾರಮಕೃತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವವಿಚಾರಾಣಾಂ ಭಾರಂ ಪುತ್ರೇ ಸಮರ್ಪಿತವಾನ್|

٢٣ 23 لِكَيْ يُكْرِمَ ٱلْجَمِيعُ ٱلِٱبْنَ كَمَا يُكْرِمُونَ ٱلْآبَ. مَنْ لَا يُكْرِمُ ٱلِٱبْنَ لَا يُكْرِمُ ٱلْآبَ ٱلَّذِي أَرْسَلَهُ.

ಯಃ ಪುತ್ರಂ ಸತ್ ಕರೋತಿ ಸ ತಸ್ಯ ಪ್ರೇರಕಮಪಿ ಸತ್ ಕರೋತಿ|

٢٤ 24 «اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مَنْ يَسْمَعُ كَلَامِي وَيُؤْمِنُ بِالَّذِي أَرْسَلَنِي فَلَهُ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ، وَلَا يَأْتِي إِلَى دَيْنُونَةٍ، بَلْ قَدِ ٱنْتَقَلَ مِنَ ٱلْمَوْتِ إِلَى ٱلْحَيَاةِ. (aiōnios g166)

ಯುಷ್ಮಾನಾಹಂ ಯಥಾರ್ಥತರಂ ವದಾಮಿ ಯೋ ಜನೋ ಮಮ ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಮತ್ಪ್ರೇರಕೇ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸೋನನ್ತಾಯುಃ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ಕದಾಪಿ ದಣ್ಡಬಾಜನಂ ನ ಭವತಿ ನಿಧನಾದುತ್ಥಾಯ ಪರಮಾಯುಃ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ| (aiōnios g166)

٢٥ 25 اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ تَأْتِي سَاعَةٌ وَهِيَ ٱلْآنَ، حِينَ يَسْمَعُ ٱلْأَمْوَاتُ صَوْتَ ٱبْنِ ٱللهِ، وَٱلسَّامِعُونَ يَحْيَوْنَ.

ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನತಿಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ ಯದಾ ಮೃತಾ ಈಶ್ವರಪುತ್ರಸ್ಯ ನಿನಾದಂ ಶ್ರೋಷ್ಯನ್ತಿ ಯೇ ಚ ಶ್ರೋಷ್ಯನ್ತಿ ತೇ ಸಜೀವಾ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ ಸಮಯ ಏತಾದೃಶ ಆಯಾತಿ ವರಮ್ ಇದಾನೀಮಪ್ಯುಪತಿಷ್ಠತಿ|

٢٦ 26 لِأَنَّهُ كَمَا أَنَّ ٱلْآبَ لَهُ حَيَاةٌ فِي ذَاتِهِ، كَذَلِكَ أَعْطَى ٱلِٱبْنَ أَيْضًا أَنْ تَكُونَ لَهُ حَيَاةٌ فِي ذَاتِهِ،

ಪಿತಾ ಯಥಾ ಸ್ವಯಞ್ಜೀವೀ ತಥಾ ಪುತ್ರಾಯ ಸ್ವಯಞ್ಜೀವಿತ್ವಾಧಿಕಾರಂ ದತ್ತವಾನ್|

٢٧ 27 وَأَعْطَاهُ سُلْطَانًا أَنْ يَدِينَ أَيْضًا، لِأَنَّهُ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ.

ಸ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಃ ಏತಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾತ್ ಪಿತಾ ದಣ್ಡಕರಣಾಧಿಕಾರಮಪಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮರ್ಪಿತವಾನ್|

٢٨ 28 لَا تَتَعَجَّبُوا مِنْ هَذَا، فَإِنَّهُ تَأْتِي سَاعَةٌ فِيهَا يَسْمَعُ جَمِيعُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْقُبُورِ صَوْتَهُ،

ಏತದರ್ಥೇ ಯೂಯಮ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ನ ಮನ್ಯಧ್ವಂ ಯತೋ ಯಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ತಸ್ಯ ನಿನಾದಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಬಹಿರಾಗಮಿಷ್ಯನ್ತಿ ಸಮಯ ಏತಾದೃಶ ಉಪಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ|

٢٩ 29 فَيَخْرُجُ ٱلَّذِينَ فَعَلُوا ٱلصَّالِحَاتِ إِلَى قِيَامَةِ ٱلْحَيَاةِ، وَٱلَّذِينَ عَمِلُوا ٱلسَّيِّئَاتِ إِلَى قِيَامَةِ ٱلدَّيْنُونَةِ.

ತಸ್ಮಾದ್ ಯೇ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕೃತವನ್ತಸ್ತ ಉತ್ಥಾಯ ಆಯುಃ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ ಯೇ ಚ ಕುಕರ್ಮಾಣಿ ಕೃತವನ್ತಸ್ತ ಉತ್ಥಾಯ ದಣ್ಡಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ|

٣٠ 30 أَنَا لَا أَقْدِرُ أَنْ أَفْعَلَ مِنْ نَفْسِي شَيْئًا. كَمَا أَسْمَعُ أَدِينُ، وَدَيْنُونَتِي عَادِلَةٌ، لِأَنِّي لَا أَطْلُبُ مَشِيئَتِي بَلْ مَشِيئَةَ ٱلْآبِ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي.

ಅಹಂ ಸ್ವಯಂ ಕಿಮಪಿ ಕರ್ತ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನೋಮಿ ಯಥಾ ಶುಣೋಮಿ ತಥಾ ವಿಚಾರಯಾಮಿ ಮಮ ವಿಚಾರಞ್ಚ ನ್ಯಾಯ್ಯಃ ಯತೋಹಂ ಸ್ವೀಯಾಭೀಷ್ಟಂ ನೇಹಿತ್ವಾ ಮತ್ಪ್ರೇರಯಿತುಃ ಪಿತುರಿಷ್ಟಮ್ ಈಹೇ|

٣١ 31 «إِنْ كُنْتُ أَشْهَدُ لِنَفْسِي فَشَهَادَتِي لَيْسَتْ حَقًّا.

ಯದಿ ಸ್ವಸ್ಮಿನ್ ಸ್ವಯಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ದದಾಮಿ ತರ್ಹಿ ತತ್ಸಾಕ್ಷ್ಯಮ್ ಆಗ್ರಾಹ್ಯಂ ಭವತಿ;

٣٢ 32 ٱلَّذِي يَشْهَدُ لِي هُوَ آخَرُ، وَأَنَا أَعْلَمُ أَنَّ شَهَادَتَهُ ٱلَّتِي يَشْهَدُهَا لِي هِيَ حَقٌّ.

ಕಿನ್ತು ಮದರ್ಥೇಽಪರೋ ಜನಃ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ದದಾತಿ ಮದರ್ಥೇ ತಸ್ಯ ಯತ್ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ತತ್ ಸತ್ಯಮ್ ಏತದಪ್ಯಹಂ ಜಾನಾಮಿ|

٣٣ 33 أَنْتُمْ أَرْسَلْتُمْ إِلَى يُوحَنَّا فَشَهِدَ لِلْحَقِّ.

ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಯೋಹನಂ ಪ್ರತಿ ಲೋಕೇಷು ಪ್ರೇರಿತೇಷು ಸ ಸತ್ಯಕಥಾಯಾಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಮದದಾತ್|

٣٤ 34 وَأَنَا لَا أَقْبَلُ شَهَادَةً مِنْ إِنْسَانٍ، وَلَكِنِّي أَقُولُ هَذَا لِتَخْلُصُوا أَنْتُمْ.

ಮಾನುಷಾದಹಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ನೋಪೇಕ್ಷೇ ತಥಾಪಿ ಯೂಯಂ ಯಥಾ ಪರಿತ್ರಯಧ್ವೇ ತದರ್ಥಮ್ ಇದಂ ವಾಕ್ಯಂ ವದಾಮಿ|

٣٥ 35 كَانَ هُوَ ٱلسِّرَاجَ ٱلْمُوقَدَ ٱلْمُنِيرَ، وَأَنْتُمْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَبْتَهِجُوا بِنُورِهِ سَاعَةً.

ಯೋಹನ್ ದೇದೀಪ್ಯಮಾನೋ ದೀಪ ಇವ ತೇಜಸ್ವೀ ಸ್ಥಿತವಾನ್ ಯೂಯಮ್ ಅಲ್ಪಕಾಲಂ ತಸ್ಯ ದೀಪ್ತ್ಯಾನನ್ದಿತುಂ ಸಮಮನ್ಯಧ್ವಂ|

٣٦ 36 وَأَمَّا أَنَا فَلِي شَهَادَةٌ أَعْظَمُ مِنْ يُوحَنَّا، لِأَنَّ ٱلْأَعْمَالَ ٱلَّتِي أَعْطَانِي ٱلْآبُ لِأُكَمِّلَهَا، هَذِهِ ٱلْأَعْمَالُ بِعَيْنِهَا ٱلَّتِي أَنَا أَعْمَلُهَا هِيَ تَشْهَدُ لِي أَنَّ ٱلْآبَ قَدْ أَرْسَلَنِي.

ಕಿನ್ತು ತತ್ಪ್ರಮಾಣಾದಪಿ ಮಮ ಗುರುತರಂ ಪ್ರಮಾಣಂ ವಿದ್ಯತೇ ಪಿತಾ ಮಾಂ ಪ್ರೇಷ್ಯ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಸಮಾಪಯಿತುಂ ಶಕ್ತ್ತಿಮದದಾತ್ ಮಯಾ ಕೃತಂ ತತ್ತತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಮದರ್ಥೇ ಪ್ರಮಾಣಂ ದದಾತಿ|

٣٧ 37 وَٱلْآبُ نَفْسُهُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي يَشْهَدُ لِي. لَمْ تَسْمَعُوا صَوْتَهُ قَطُّ، وَلَا أَبْصَرْتُمْ هَيْئَتَهُ،

ಯಃ ಪಿತಾ ಮಾಂ ಪ್ರೇರಿತವಾನ್ ಮೋಪಿ ಮದರ್ಥೇ ಪ್ರಮಾಣಂ ದದಾತಿ| ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕದಾಪಿ ನ ಶ್ರುತಂ ತಸ್ಯ ರೂಪಞ್ಚ ನ ದೃಷ್ಟಂ

٣٨ 38 وَلَيْسَتْ لَكُمْ كَلِمَتُهُ ثَابِتَةً فِيكُمْ، لِأَنَّ ٱلَّذِي أَرْسَلَهُ هُوَ لَسْتُمْ أَنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِهِ.

ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಞ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅನ್ತಃ ಕದಾಪಿ ಸ್ಥಾನಂ ನಾಪ್ನೋತಿ ಯತಃ ಸ ಯಂ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್ ಯೂಯಂ ತಸ್ಮಿನ್ ನ ವಿಶ್ವಸಿಥ|

٣٩ 39 فَتِّشُوا ٱلْكُتُبَ لِأَنَّكُمْ تَظُنُّونَ أَنَّ لَكُمْ فِيهَا حَيَاةً أَبَدِيَّةً. وَهِيَ ٱلَّتِي تَشْهَدُ لِي. (aiōnios g166)

ಧರ್ಮ್ಮಪುಸ್ತಕಾನಿ ಯೂಯಮ್ ಆಲೋಚಯಧ್ವಂ ತೈ ರ್ವಾಕ್ಯೈರನನ್ತಾಯುಃ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಾಮ ಇತಿ ಯೂಯಂ ಬುಧ್ಯಧ್ವೇ ತದ್ಧರ್ಮ್ಮಪುಸ್ತಕಾನಿ ಮದರ್ಥೇ ಪ್ರಮಾಣಂ ದದತಿ| (aiōnios g166)

٤٠ 40 وَلَا تُرِيدُونَ أَنْ تَأْتُوا إِلَيَّ لِتَكُونَ لَكُمْ حَيَاةٌ.

ತಥಾಪಿ ಯೂಯಂ ಪರಮಾಯುಃಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ಮಮ ಸಂನಿಧಿಮ್ ನ ಜಿಗಮಿಷಥ|

٤١ 41 «مَجْدًا مِنَ ٱلنَّاسِ لَسْتُ أَقْبَلُ،

ಅಹಂ ಮಾನುಷೇಭ್ಯಃ ಸತ್ಕಾರಂ ನ ಗೃಹ್ಲಾಮಿ|

٤٢ 42 وَلَكِنِّي قَدْ عَرَفْتُكُمْ أَنْ لَيْسَتْ لَكُمْ مَحَبَّةُ ٱللهِ فِي أَنْفُسِكُمْ.

ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಜಾನಾಮಿ; ಯುಷ್ಮಾಕಮನ್ತರ ಈಶ್ವರಪ್ರೇಮ ನಾಸ್ತಿ|

٤٣ 43 أَنَا قَدْ أَتَيْتُ بِٱسْمِ أَبِي وَلَسْتُمْ تَقْبَلُونَنِي. إِنْ أَتَى آخَرُ بِٱسْمِ نَفْسِهِ فَذَلِكَ تَقْبَلُونَهُ.

ಅಹಂ ನಿಜಪಿತು ರ್ನಾಮ್ನಾಗತೋಸ್ಮಿ ತಥಾಪಿ ಮಾಂ ನ ಗೃಹ್ಲೀಥ ಕಿನ್ತು ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಸ್ವನಾಮ್ನಾ ಸಮಾಗಮಿಷ್ಯತಿ ತರ್ಹಿ ತಂ ಗ್ರಹೀಷ್ಯಥ|

٤٤ 44 كَيْفَ تَقْدِرُونَ أَنْ تُؤْمِنُوا وَأَنْتُمْ تَقْبَلُونَ مَجْدًا بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ، وَٱلْمَجْدُ ٱلَّذِي مِنَ ٱلْإِلَهِ ٱلْوَاحِدِ لَسْتُمْ تَطْلُبُونَهُ؟

ಯೂಯಮ್ ಈಶ್ವರಾತ್ ಸತ್ಕಾರಂ ನ ಚಿಷ್ಟತ್ವಾ ಕೇವಲಂ ಪರಸ್ಪರಂ ಸತ್ಕಾರಮ್ ಚೇದ್ ಆದಧ್ವ್ವೇ ತರ್ಹಿ ಕಥಂ ವಿಶ್ವಸಿತುಂ ಶಕ್ನುಥ?

٤٥ 45 «لَا تَظُنُّوا أَنِّي أَشْكُوكُمْ إِلَى ٱلْآبِ. يُوجَدُ ٱلَّذِي يَشْكُوكُمْ وَهُوَ مُوسَى، ٱلَّذِي عَلَيْهِ رَجَاؤُكُمْ.

ಪುತುಃ ಸಮೀಪೇಽಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಅಪವದಿಷ್ಯಾಮೀತಿ ಮಾ ಚಿನ್ತಯತ ಯಸ್ಮಿನ್, ಯಸ್ಮಿನ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಸಃ ಸಏವ ಮೂಸಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಅಪವದತಿ|

٤٦ 46 لِأَنَّكُمْ لَوْ كُنْتُمْ تُصَدِّقُونَ مُوسَى لَكُنْتُمْ تُصَدِّقُونَنِي، لِأَنَّهُ هُوَ كَتَبَ عَنِّي.

ಯದಿ ಯೂಯಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವ್ಯಶ್ವಸಿಷ್ಯತ ತರ್ಹಿ ಮಯ್ಯಪಿ ವ್ಯಶ್ವಸಿಷ್ಯತ, ಯತ್ ಸ ಮಯಿ ಲಿಖಿತವಾನ್|

٤٧ 47 فَإِنْ كُنْتُمْ لَسْتُمْ تُصَدِّقُونَ كُتُبَ ذَاكَ، فَكَيْفَ تُصَدِّقُونَ كَلَامِي؟».

ತತೋ ಯದಿ ತೇನ ಲಿಖಿತವಾನಿ ನ ಪ್ರತಿಥ ತರ್ಹಿ ಮಮ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಕಥಂ ಪ್ರತ್ಯೇಷ್ಯಥ?