يوحنَّا 3

١ 1 كَانَ إِنْسَانٌ مِنَ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ ٱسْمُهُ نِيقُودِيمُوسُ، رَئِيسٌ لِلْيَهُودِ.

നികദിമനാമാ യിഹൂദീയാനാമ് അധിപതിഃ ഫിരൂശീ ക്ഷണദായാം

٢ 2 هَذَا جَاءَ إِلَى يَسُوعَ لَيْلًا وَقَالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، نَعْلَمُ أَنَّكَ قَدْ أَتَيْتَ مِنَ ٱللهِ مُعَلِّمًا، لِأَنْ لَيْسَ أَحَدٌ يَقْدِرُ أَنْ يَعْمَلَ هَذِهِ ٱلْآيَاتِ ٱلَّتِي أَنْتَ تَعْمَلُ إِنْ لَمْ يَكُنِ ٱللهُ مَعَهُ».

യീശൗരഭ്യർണമ് ആവ്രജ്യ വ്യാഹാർഷീത്, ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ ഈശ്വരാദ് ആഗത് ഏക ഉപദേഷ്ടാ, ഏതദ് അസ്മാഭിർജ്ഞായതേ; യതോ ഭവതാ യാന്യാശ്ചര്യ്യകർമ്മാണി ക്രിയന്തേ പരമേശ്വരസ്യ സാഹായ്യം വിനാ കേനാപി തത്തത്കർമ്മാണി കർത്തും ന ശക്യന്തേ|

٣ 3 أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكَ: إِنْ كَانَ أَحَدٌ لَا يُولَدُ مِنْ فَوْقُ لَا يَقْدِرُ أَنْ يَرَى مَلَكُوتَ ٱللهِ».

തദാ യീശുരുത്തരം ദത്തവാൻ തവാഹം യഥാർഥതരം വ്യാഹരാമി പുനർജന്മനി ന സതി കോപി മാനവ ഈശ്വരസ്യ രാജ്യം ദ്രഷ്ടും ന ശക്നോതി|

٤ 4 قَالَ لَهُ نِيقُودِيمُوسُ: «كَيْفَ يُمْكِنُ ٱلْإِنْسَانَ أَنْ يُولَدَ وَهُوَ شَيْخٌ؟ أَلَعَلَّهُ يَقْدِرُ أَنْ يَدْخُلَ بَطْنَ أُمِّهِ ثَانِيَةً وَيُولَدَ؟».

തതോ നികദീമഃ പ്രത്യവോചത് മനുജോ വൃദ്ധോ ഭൂത്വാ കഥം ജനിഷ്യതേ? സ കിം പുന ർമാതൃർജഠരം പ്രവിശ്യ ജനിതും ശക്നോതി?

٥ 5 أَجَابَ يَسُوعُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكَ: إِنْ كَانَ أَحَدٌ لَا يُولَدُ مِنَ ٱلْمَاءِ وَٱلرُّوحِ لَا يَقْدِرُ أَنْ يَدْخُلَ مَلَكُوتَ ٱللهِ.

യീശുരവാദീദ് യഥാർഥതരമ് അഹം കഥയാമി മനുജേ തോയാത്മഭ്യാം പുന ർന ജാതേ സ ഈശ്വരസ്യ രാജ്യം പ്രവേഷ്ടും ന ശക്നോതി|

٦ 6 اَلْمَوْلُودُ مِنَ ٱلْجَسَدِ جَسَدٌ هُوَ، وَٱلْمَوْلُودُ مِنَ ٱلرُّوحِ هُوَ رُوحٌ.

മാംസാദ് യത് ജായതേ തൻ മാംസമേവ തഥാത്മനോ യോ ജായതേ സ ആത്മൈവ|

٧ 7 لَا تَتَعَجَّبْ أَنِّي قُلْتُ لَكَ: يَنْبَغِي أَنْ تُولَدُوا مِنْ فَوْقُ.

യുഷ്മാഭിഃ പുന ർജനിതവ്യം മമൈതസ്യാം കഥായാമ് ആശ്ചര്യം മാ മംസ്ഥാഃ|

٨ 8 اَلرِّيحُ تَهُبُّ حَيْثُ تَشَاءُ، وَتَسْمَعُ صَوْتَهَا، لَكِنَّكَ لَا تَعْلَمُ مِنْ أَيْنَ تَأْتِي وَلَا إِلَى أَيْنَ تَذْهَبُ. هَكَذَا كُلُّ مَنْ وُلِدَ مِنَ ٱلرُّوحِ».

സദാഗതിര്യാം ദിശമിച്ഛതി തസ്യാമേവ ദിശി വാതി, ത്വം തസ്യ സ്വനം ശുണോഷി കിന്തു സ കുത ആയാതി കുത്ര യാതി വാ കിമപി ന ജാനാസി തദ്വാദ് ആത്മനഃ സകാശാത് സർവ്വേഷാം മനുജാനാം ജന്മ ഭവതി|

٩ 9 أَجَابَ نِيقُودِيمُوسُ وَقَالَ لَهُ: «كَيْفَ يُمْكِنُ أَنْ يَكُونَ هَذَا؟».

തദാ നികദീമഃ പൃഷ്ടവാൻ ഏതത് കഥം ഭവിതും ശക്നോതി?

١٠ 10 أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «أَنْتَ مُعَلِّمُ إِسْرَائِيلَ وَلَسْتَ تَعْلَمُ هَذَا!

യീശുഃ പ്രത്യക്തവാൻ ത്വമിസ്രായേലോ ഗുരുർഭൂത്വാപി കിമേതാം കഥാം ന വേത്സി?

١١ 11 اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكَ: إِنَّنَا إِنَّمَا نَتَكَلَّمُ بِمَا نَعْلَمُ وَنَشْهَدُ بِمَا رَأَيْنَا، وَلَسْتُمْ تَقْبَلُونَ شَهَادَتَنَا.

തുഭ്യം യഥാർഥം കഥയാമി, വയം യദ് വിദ്മസ്തദ് വച്മഃ യംച്ച പശ്യാമസ്തസ്യൈവ സാക്ഷ്യം ദദ്മഃ കിന്തു യുഷ്മാഭിരസ്മാകം സാക്ഷിത്വം ന ഗൃഹ്യതേ|

١٢ 12 إِنْ كُنْتُ قُلْتُ لَكُمُ ٱلْأَرْضِيَّاتِ وَلَسْتُمْ تُؤْمِنُونَ، فَكَيْفَ تُؤْمِنُونَ إِنْ قُلْتُ لَكُمُ ٱلسَّمَاوِيَّاتِ؟

ഏതസ്യ സംസാരസ്യ കഥായാം കഥിതായാം യദി യൂയം ന വിശ്വസിഥ തർഹി സ്വർഗീയായാം കഥായാം കഥം വിശ്വസിഷ്യഥ?

١٣ 13 وَلَيْسَ أَحَدٌ صَعِدَ إِلَى ٱلسَّمَاءِ إِلَّا ٱلَّذِي نَزَلَ مِنَ ٱلسَّمَاءِ، ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ ٱلَّذِي هُوَ فِي ٱلسَّمَاءِ.

യഃ സ്വർഗേഽസ്തി യം ച സ്വർഗാദ് അവാരോഹത് തം മാനവതനയം വിനാ കോപി സ്വർഗം നാരോഹത്|

١٤ 14 «وَكَمَا رَفَعَ مُوسَى ٱلْحَيَّةَ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ هَكَذَا يَنْبَغِي أَنْ يُرْفَعَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ،

അപരഞ്ച മൂസാ യഥാ പ്രാന്തരേ സർപം പ്രോത്ഥാപിതവാൻ മനുഷ്യപുത്രോഽപി തഥൈവോത്ഥാപിതവ്യഃ;

١٥ 15 لِكَيْ لَا يَهْلِكَ كُلُّ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ بَلْ تَكُونُ لَهُ ٱلْحَيَاةُ ٱلْأَبَدِيَّةُ. (aiōnios g166)

തസ്മാദ് യഃ കശ്ചിത് തസ്മിൻ വിശ്വസിഷ്യതി സോഽവിനാശ്യഃ സൻ അനന്തായുഃ പ്രാപ്സ്യതി| (aiōnios g166)

١٦ 16 لِأَنَّهُ هَكَذَا أَحَبَّ ٱللهُ ٱلْعَالَمَ حَتَّى بَذَلَ ٱبْنَهُ ٱلْوَحِيدَ، لِكَيْ لَا يَهْلِكَ كُلُّ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ، بَلْ تَكُونُ لَهُ ٱلْحَيَاةُ ٱلْأَبَدِيَّةُ. (aiōnios g166)

ഈശ്വര ഇത്ഥം ജഗദദയത യത് സ്വമദ്വിതീയം തനയം പ്രാദദാത് തതോ യഃ കശ്ചിത് തസ്മിൻ വിശ്വസിഷ്യതി സോഽവിനാശ്യഃ സൻ അനന്തായുഃ പ്രാപ്സ്യതി| (aiōnios g166)

١٧ 17 لِأَنَّهُ لَمْ يُرْسِلِ ٱللهُ ٱبْنَهُ إِلَى ٱلْعَالَمِ لِيَدِينَ ٱلْعَالَمَ، بَلْ لِيَخْلُصَ بِهِ ٱلْعَالَمُ.

ഈശ്വരോ ജഗതോ ലോകാൻ ദണ്ഡയിതും സ്വപുത്രം ന പ്രേഷ്യ താൻ പരിത്രാതും പ്രേഷിതവാൻ|

١٨ 18 اَلَّذِي يُؤْمِنُ بِهِ لَا يُدَانُ، وَٱلَّذِي لَا يُؤْمِنُ قَدْ دِينَ، لِأَنَّهُ لَمْ يُؤْمِنْ بِٱسْمِ ٱبْنِ ٱللهِ ٱلْوَحِيدِ.

അതഏവ യഃ കശ്ചിത് തസ്മിൻ വിശ്വസിതി സ ദണ്ഡാർഹോ ന ഭവതി കിന്തു യഃ കശ്ചിത് തസ്മിൻ ന വിശ്വസിതി സ ഇദാനീമേവ ദണ്ഡാർഹോ ഭവതി, യതഃ സ ഈശ്വരസ്യാദ്വിതീയപുത്രസ്യ നാമനി പ്രത്യയം ന കരോതി|

١٩ 19 وَهَذِهِ هِيَ ٱلدَّيْنُونَةُ: إِنَّ ٱلنُّورَ قَدْ جَاءَ إِلَى ٱلْعَالَمِ، وَأَحَبَّ ٱلنَّاسُ ٱلظُّلْمَةَ أَكْثَرَ مِنَ ٱلنُّورِ، لِأَنَّ أَعْمَالَهُمْ كَانَتْ شِرِّيرَةً.

ജഗതോ മധ്യേ ജ്യോതിഃ പ്രാകാശത കിന്തു മനുഷ്യാണാം കർമ്മണാം ദൃഷ്ടത്വാത് തേ ജ്യോതിഷോപി തിമിരേ പ്രീയന്തേ ഏതദേവ ദണ്ഡസ്യ കാരണാം ഭവതി|

٢٠ 20 لِأَنَّ كُلَّ مَنْ يَعْمَلُ ٱلسَّيِّآتِ يُبْغِضُ ٱلنُّورَ، وَلَا يَأْتِي إِلَى ٱلنُّورِ لِئَلَّا تُوَبَّخَ أَعْمَالُهُ.

യഃ കുകർമ്മ കരോതി തസ്യാചാരസ്യ ദൃഷ്ടത്വാത് സ ജ്യോതിരൄതീയിത്വാ തന്നികടം നായാതി;

٢١ 21 وَأَمَّا مَنْ يَفْعَلُ ٱلْحَقَّ فَيُقْبِلُ إِلَى ٱلنُّورِ، لِكَيْ تَظْهَرَ أَعْمَالُهُ أَنَّهَا بِٱللهِ مَعْمُولَةٌ».

കിന്തു യഃ സത്കർമ്മ കരോതി തസ്യ സർവ്വാണി കർമ്മാണീശ്വരേണ കൃതാനീതി സഥാ പ്രകാശതേ തദഭിപ്രായേണ സ ജ്യോതിഷഃ സന്നിധിമ് ആയാതി|

٢٢ 22 وَبَعْدَ هَذَا جَاءَ يَسُوعُ وَتَلَامِيذُهُ إِلَى أَرْضِ ٱلْيَهُودِيَّةِ، وَمَكَثَ مَعَهُمْ هُنَاكَ، وَكَانَ يُعَمِّدُ.

തതഃ പരമ് യീശുഃ ശിഷ്യൈഃ സാർദ്ധം യിഹൂദീയദേശം ഗത്വാ തത്ര സ്ഥിത്വാ മജ്ജയിതുമ് ആരഭത|

٢٣ 23 وَكَانَ يُوحَنَّا أَيْضًا يُعَمِّدُ فِي عَيْنِ نُونٍ بِقُرْبِ سَالِيمَ، لِأَنَّهُ كَانَ هُنَاكَ مِيَاهٌ كَثِيرَةٌ، وَكَانُوا يَأْتُونَ وَيَعْتَمِدُونَ.

തദാ ശാലമ് നഗരസ്യ സമീപസ്ഥായിനി ഐനൻ ഗ്രാമേ ബഹുതരതോയസ്ഥിതേസ്തത്ര യോഹൻ അമജ്ജയത് തഥാ ച ലോകാ ആഗത്യ തേന മജ്ജിതാ അഭവൻ|

٢٤ 24 لِأَنَّهُ لَمْ يَكُنْ يُوحَنَّا قَدْ أُلْقِيَ بَعْدُ فِي ٱلسِّجْنِ.

തദാ യോഹൻ കാരായാം ന ബദ്ധഃ|

٢٥ 25 وَحَدَثَتْ مُبَاحَثَةٌ مِنْ تَلَامِيذِ يُوحَنَّا مَعَ يَهُودٍ مِنْ جِهَةِ ٱلتَّطْهِيرِ.

അപരഞ്ച ശാചകർമ്മണി യോഹാനഃ ശിഷ്യൈഃ സഹ യിഹൂദീയലോകാനാം വിവാദേ ജാതേ, തേ യോഹനഃ സംന്നിധിം ഗത്വാകഥയൻ,

٢٦ 26 فَجَاءُوا إِلَى يُوحَنَّا وَقَالُوا لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، هُوَذَا ٱلَّذِي كَانَ مَعَكَ فِي عَبْرِ ٱلْأُرْدُنِّ، ٱلَّذِي أَنْتَ قَدْ شَهِدْتَ لَهُ، هُوَ يُعَمِّدُ، وَٱلْجَمِيعُ يَأْتُونَ إِلَيْهِ».

ഹേ ഗുരോ യർദ്ദനനദ്യാഃ പാരേ ഭവതാ സാർദ്ധം യ ആസീത് യസ്മിംശ്ച ഭവാൻ സാക്ഷ്യം പ്രദദാത് പശ്യതു സോപി മജ്ജയതി സർവ്വേ തസ്യ സമീപം യാന്തി ച|

٢٧ 27 أجَابَ يُوحَنَّا وَقَالَ: «لَا يَقْدِرُ إِنْسَانٌ أَنْ يَأْخُذَ شَيْئًا إِنْ لَمْ يَكُنْ قَدْ أُعْطِيَ مِنَ ٱلسَّمَاءِ.

തദാ യോഹൻ പ്രത്യവോചദ് ഈശ്വരേണ ന ദത്തേ കോപി മനുജഃ കിമപി പ്രാപ്തും ന ശക്നോതി|

٢٨ 28 أَنْتُمْ أَنْفُسُكُمْ تَشْهَدُونَ لِي أَنِّي قُلْتُ: لَسْتُ أَنَا ٱلْمَسِيحَ بَلْ إِنِّي مُرْسَلٌ أَمَامَهُ.

അഹം അഭിഷിക്തോ ന ഭവാമി കിന്തു തദഗ്രേ പ്രേഷിതോസ്മി യാമിമാം കഥാം കഥിതവാനാഹം തത്ര യൂയം സർവ്വേ സാക്ഷിണഃ സ്ഥ|

٢٩ 29 مَنْ لَهُ ٱلْعَرُوسُ فَهُوَ ٱلْعَرِيسُ، وَأَمَّا صَدِيقُ ٱلْعَرِيسِ ٱلَّذِي يَقِفُ وَيَسْمَعُهُ فَيَفْرَحُ فَرَحًا مِنْ أَجْلِ صَوْتِ ٱلْعَرِيسِ. إِذًا فَرَحِي هَذَا قَدْ كَمَلَ.

യോ ജനഃ കന്യാം ലഭതേ സ ഏവ വരഃ കിന്തു വരസ്യ സന്നിധൗ ദണ്ഡായമാനം തസ്യ യന്മിത്രം തേന വരസ്യ ശബ്ദേ ശ്രുതേഽതീവാഹ്ലാദ്യതേ മമാപി തദ്വദ് ആനന്ദസിദ്ധിർജാതാ|

٣٠ 30 يَنْبَغِي أَنَّ ذَلِكَ يَزِيدُ وَأَنِّي أَنَا أَنْقُصُ.

തേന ക്രമശോ വർദ്ധിതവ്യം കിന്തു മയാ ഹ്സിതവ്യം|

٣١ 31 اَلَّذِي يَأْتِي مِنْ فَوْقُ هُوَ فَوْقَ ٱلْجَمِيعِ، وَٱلَّذِي مِنَ ٱلْأَرْضِ هُوَ أَرْضِيٌّ، وَمِنَ ٱلْأَرْضِ يَتَكَلَّمُ. اَلَّذِي يَأْتِي مِنَ ٱلسَّمَاءِ هُوَ فَوْقَ ٱلْجَمِيعِ،

യ ഊർധ്വാദാഗച്ഛത് സ സർവ്വേഷാം മുഖ്യോ യശ്ച സംസാരാദ് ഉദപദ്യത സ സാംസാരികഃ സംസാരീയാം കഥാഞ്ച കഥയതി യസ്തു സ്വർഗാദാഗച്ഛത് സ സർവ്വേഷാം മുഖ്യഃ|

٣٢ 32 وَمَا رَآهُ وَسَمِعَهُ بِهِ يَشْهَدُ، وَشَهَادَتُهُ لَيْسَ أَحَدٌ يَقْبَلُهَا.

സ യദപശ്യദശൃണോച്ച തസ്മിന്നേവ സാക്ഷ്യം ദദാതി തഥാപി പ്രായശഃ കശ്ചിത് തസ്യ സാക്ഷ്യം ന ഗൃഹ്ലാതി;

٣٣ 33 وَمَنْ قَبِلَ شَهَادَتَهُ فَقَدْ خَتَمَ أَنَّ ٱللهَ صَادِقٌ،

കിന്തു യോ ഗൃഹ്ലാതി സ ഈശ്വരസ്യ സത്യവാദിത്വം മുദ്രാങ്ഗിതം കരോതി|

٣٤ 34 لِأَنَّ ٱلَّذِي أَرْسَلَهُ ٱللهُ يَتَكَلَّمُ بِكَلَامِ ٱللهِ. لِأَنَّهُ لَيْسَ بِكَيْلٍ يُعْطِي ٱللهُ ٱلرُّوحَ.

ഈശ്വരേണ യഃ പ്രേരിതഃ സഏവ ഈശ്വരീയകഥാം കഥയതി യത ഈശ്വര ആത്മാനം തസ്മൈ അപരിമിതമ് അദദാത്|

٣٥ 35 اَلْآبُ يُحِبُّ ٱلِٱبْنَ وَقَدْ دَفَعَ كُلَّ شَيْءٍ فِي يَدِهِ.

പിതാ പുത്രേ സ്നേഹം കൃത്വാ തസ്യ ഹസ്തേ സർവ്വാണി സമർപിതവാൻ|

٣٦ 36 ٱلَّذِي يُؤْمِنُ بِٱلِٱبْنِ لَهُ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ، وَٱلَّذِي لَا يُؤْمِنُ بِٱلِٱبْنِ لَنْ يَرَى حَيَاةً بَلْ يَمْكُثُ عَلَيْهِ غَضَبُ ٱللهِ». (aiōnios g166)

യഃ കശ്ചിത് പുത്രേ വിശ്വസിതി സ ഏവാനന്തമ് പരമായുഃ പ്രാപ്നോതി കിന്തു യഃ കശ്ചിത് പുത്രേ ന വിശ്വസിതി സ പരമായുഷോ ദർശനം ന പ്രാപ്നോതി കിന്ത്വീശ്വരസ്യ കോപഭാജനം ഭൂത്വാ തിഷ്ഠതി| (aiōnios g166)

The Bronze Serpent