< يوحنَّا 19 >

فَحِينَئِذٍ أَخَذَ بِيلَاطُسُ يَسُوعَ وَجَلَدَهُ. ١ 1
ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍ ୟୀଶୁକେ ଇଦିକିଃତେ ହାଁଣ୍‍ସା ରିକାକିୟାଏ ।
وَضَفَرَ ٱلْعَسْكَرُ إِكْلِيلًا مِنْ شَوْكٍ وَوَضَعُوهُ عَلَى رَأْسِهِ، وَأَلْبَسُوهُ ثَوْبَ أُرْجُوَانٍ، ٢ 2
ଆଡଃ ପାଲ୍‍ଟାନ୍‍କ ଜାନୁମ୍‌ କତରାଃ ଟୁପୁରି ଗାଲାଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‍ତେ ବହଃରେ ଟୁପୁରିକିୟାକ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ବାଇଗିନିଆ ରାଙ୍ଗ୍‌ରାଃ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍‌କିୟାକ ।
وَكَانُوا يَقُولُونَ: «ٱلسَّلَامُ يَا مَلِكَ ٱلْيَهُودِ!». وَكَانُوا يَلْطِمُونَهُ. ٣ 3
ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁଆଃ ନାଡ଼େଃତେ ସେନ୍‌କେଦ୍‌ତେ କାଜିକିୟାକ, “ଏ ଯିହୁଦୀକଆଃ ରାଜା ଜହାର୍‍!” ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁ ଇନିଃକେ ଥାପ୍‌ଡ଼ିକିୟାକ ।
فَخَرَجَ بِيلَاطُسُ أَيْضًا خَارِجًا وَقَالَ لَهُمْ: «هَا أَنَا أُخْرِجُهُ إِلَيْكُمْ لِتَعْلَمُوا أَنِّي لَسْتُ أَجِدُ فِيهِ عِلَّةً وَاحِدَةً». ٤ 4
ପିଲାତୁସ୍‌ ଆଡଃମିସା ଅଡଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ହଡ଼କକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ନେଲେପେ, ଇନିଃକେ ସାଜାଇ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଇନିୟାଃରେ ଜେତାନ୍ ଗୁହ୍ନାଁ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ନାମ୍‌କେଦା, ନେଆଁଁ ଆପେ ସାରିପେ ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଇନିଃକେ ଆପେତାଃତେଇଙ୍ଗ୍‌ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଆଉୱିତାନା ।”
فَخَرَجَ يَسُوعُ خَارِجًا وَهُوَ حَامِلٌ إِكْلِيلَ ٱلشَّوْكِ وَثَوْبَ ٱلْأُرْجُوانِ. فَقَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «هُوَذَا ٱلْإِنْسَانُ!». ٥ 5
ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଜାନୁମ୍‌ ମୁକୁଟ୍‌ ଆଡଃ ବାଇଗିନିଆ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‍ତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନା । ପିଲାତୁସ୍‌ ଇନ୍‌କୁକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ନେଲିପେ! ନିଃ ନେ ହଡ଼ ।”
فَلَمَّا رَآهُ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْخُدَّامُ صَرَخُوا قَائِلِينَ: «ٱصْلِبْهُ! ٱصْلِبْهُ!». قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «خُذُوهُ أَنْتُمْ وَٱصْلِبُوهُ، لِأَنِّي لَسْتُ أَجِدُ فِيهِ عِلَّةً». ٦ 6
ଏନ୍ତେ ମୁଲ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କ ଆଡଃ ମାନ୍ଦିର୍‌ ଦାରୱାନ୍‌କ ଇନିଃକେ ନେଲ୍‍କେଦ୍‍ତେ “କ୍ରୁଶ୍‌ରେ କିଲାଇମେ! କ୍ରୁଶ୍‌ରେ କିଲାଇମେ!” ମେନ୍ତେକ କାଉରିକେଦା । ପିଲାତୁସ୍‌ ଇନ୍‌କୁକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ଆପେଗି ଇନିଃକେ ଇଦିପେ ଆଡଃ କ୍ରୁଶ୍‌ରେ କିଲାଇପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଦ ଇନିଃକେ ସାଜାଇ ନାଗେନ୍ତେ ଜେତାନ୍ ଗୁହ୍ନାଁ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ନାମ୍‌କେଦା ।”
أَجَابَهُ ٱلْيَهُودُ: «لَنَا نَامُوسٌ، وَحَسَبَ نَامُوسِنَا يَجِبُ أَنْ يَمُوتَ، لِأَنَّهُ جَعَلَ نَفْسَهُ ٱبْنَ ٱللهِ». ٧ 7
ଯିହୁଦୀକ ପିଲାତୁସ୍‍କେ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାକ, “ଆଲେତାଃରେ ଆନ୍‌ଚୁ ମେନା ଆଡଃ ଏନ୍‍ ଆନ୍‌ଚୁ ଲେକାତେ ଇନିୟାଃ ଗଜଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ଆଇଃକ୍‌ଗି ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହନ୍‌ ତାନିଃ” ମେନ୍ତେ କାଜିକାଦାଏ ।
فَلَمَّا سَمِعَ بِيلَاطُسُ هَذَا ٱلْقَوْلَ ٱزْدَادَ خَوْفًا. ٨ 8
ନେ କାଜି ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ, ପିଲାତୁସ୍‌ ପୁରାଃଗି ବରକେଦାଏ ।
فَدَخَلَ أَيْضًا إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ وَقَالَ لِيَسُوعَ: «مِنْ أَيْنَ أَنْتَ؟». وَأَمَّا يَسُوعُ فَلَمْ يُعْطِهِ جَوَابًا. ٩ 9
ଆଡଃ ପିଲାତୁସ୍‌ ମାହାଲ୍‌ତେ ବଲ ରୁହାଡ଼୍‌ୟାନାଏ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଆମ୍‌ ଅକ୍‌ତାଃଏତେମ୍‌ ହିଜୁଃକାନା?” ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଏ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟା ।
فَقَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «أَمَا تُكَلِّمُنِي؟ أَلَسْتَ تَعْلَمُ أَنَّ لِي سُلْطَانًا أَنْ أَصْلِبَكَ وَسُلْطَانًا أَنْ أُطْلِقَكَ؟». ١٠ 10
୧୦ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍‌ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଚିନାଃମେନ୍ତେ କାମ୍‍ କାଜିୟାଇଙ୍ଗ୍‌ତାନା? ଆମ୍‌କେ ରାଡ଼ାରେୟାଃ ଆଡଃ କ୍ରୁଶ୍‌ରେ କିଲାରେୟାଃ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ତାଃରେ ମେନାଃ, ଚିୟାଃ ନେଆଁଁ ଆମ୍‌ କାମ୍‌ ସାରିତାନା?”
أَجَابَ يَسُوعُ: «لَمْ يَكُنْ لَكَ عَلَيَّ سُلْطَانٌ ٱلْبَتَّةَ، لَوْ لَمْ تَكُنْ قَدْ أُعْطِيتَ مِنْ فَوْقُ. لِذَلِكَ ٱلَّذِي أَسْلَمَنِي إِلَيْكَ لَهُ خَطِيَّةٌ أَعْظَمُ». ١١ 11
୧୧ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଏ, “ଆମ୍‌କେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ତାଃଏତେ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ କା ନାମ୍‌କାନ୍‌ରେ, ଆଇଁୟାଃ ବିରୁଧ୍‌ରେ ଆମାଃ ଜେତାନ୍‌ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ କା ତାଇନ୍‌ତେୟାଃ । ଏନାତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଅକଏ ଆମାଃ ତିଃଇରେ ଜିମାକାଦିୟାଁଏ ଇନିୟାଃ ପାପ୍‌ ପୁରାଃ ଏତ୍‌କାନ୍‌ଗିୟାଃ ।”
مِنْ هَذَا ٱلْوَقْتِ كَانَ بِيلَاطُسُ يَطْلُبُ أَنْ يُطْلِقَهُ، وَلَكِنَّ ٱلْيَهُودَ كَانُوا يَصْرُخُونَ قَائِلِينَ: «إِنْ أَطْلَقْتَ هَذَا فَلَسْتَ مُحِبًّا لِقَيْصَرَ. كُلُّ مَنْ يَجْعَلُ نَفْسَهُ مَلِكًا يُقَاوِمُ قَيْصَرَ!». ١٢ 12
୧୨ପିଲାତୁସ୍‌ ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ଚି, ୟୀଶୁକେ ରାଡ଼ାଇ ନାଗେନ୍ତେ ସାନାଙ୍ଗ୍‌କେଦାଃଏ, ମେନ୍‌ଦ ଯିହୁଦୀ ହଡ଼କ କାଉରିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକେଦାଃକ, “ଆମ୍‌ ନେ ହଡ଼କେ ରାଡ଼ାଇରେଦ, ଆମ୍‌ କାଇସାର୍‌ଆଃ ଗାତି ନାହାଁଲାଃମେ, ଅକଏ ଆଇଃକ୍‌କେଗି ରାଜା ମେନ୍ତେ କାଜିୟାଏ, ଇନିଃ କାଇସାର୍‌ଆଃ ବିରୁଧ୍‌ରେ କାଜିୟାଏ ।”
فَلَمَّا سَمِعَ بِيلَاطُسُ هَذَا ٱلْقَوْلَ أَخْرَجَ يَسُوعَ، وَجَلَسَ عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ فِي مَوْضِعٍ يُقَالُ لَهُ «ٱلْبَلَاطُ» وَبِالْعِبْرَانِيَّةِ «جَبَّاثَا». ١٣ 13
୧୩ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍‌ ନେ କାଜିକ ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ଚି, ୟୀଶୁକେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌କିୟାଏ ଆଡଃ “ଚାଟେନ୍‌ଲାପାଙ୍ଗା” ଅକ୍‌ନାଃଚି ଏବ୍ରୀ ଜାଗାର୍‌ତେ “ଗାବ୍‌ବାଥା” ନୁତୁମଃତାନା, ଏନ୍‌ ବିଚାର୍‌ ଠାୟାଦ୍‌ତାଃରେ ବିଚାର୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଦୁବ୍‍ୟାନାଏ ।
وَكَانَ ٱسْتِعْدَادُ ٱلْفِصْحِ، وَنَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّادِسَةِ. فَقَالَ لِلْيَهُودِ: «هُوَذَا مَلِكُكُمْ!». ١٤ 14
୧୪ପାସ୍‌କା ପାରାବ୍‌ ସାପ୍‍ଡ଼ାଅନ୍‍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ରେୟାଃ ତିକିନ୍‌ସିଙ୍ଗି ସିଦାରେ ଇନିଃ ଯିହୁଦୀକକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ନେଲିପେ ନିଃ ଆପେୟାଃ ରାଜା!”
فَصَرَخُوا: «خُذْهُ! خُذْهُ! ٱصْلِبْهُ!». قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «أَأَصْلِبُ مَلِكَكُمْ؟». أَجَابَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ: «لَيْسَ لَنَا مَلِكٌ إِلَّا قَيْصَرَ!». ١٥ 15
୧୫ଇନ୍‌କୁ କାଉରିକେଦାଃକ, “ଇନିଃକେ ଗଜିମେଁ! ଗଜିମେଁ! କ୍ରୁଶ୍‌ରେ କିଲାଇମେ ।” ପିଲାତୁସ୍‌ ଇନ୍‌କୁକେ କୁଲିକେଦ୍‌କଆଏ, “ଆପେୟାଃ ରାଜାକେ କ୍ରୁଶ୍‍ରେଇଙ୍ଗ୍‌ କିଲାଇୟା ମେନ୍ତେପେ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ତାନାଚି?” ମୁଲ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଃକ, “କାଇସାର୍‌ ଏସ୍‌କାର୍‌ ଆଲେୟାଃ ରାଜା ତାନିଃ ଆଡଃ ଜେତାଏ ରାଜା ନାହାଲିଃ ।”
فَحِينَئِذٍ أَسْلَمَهُ إِلَيْهِمْ لِيُصْلَبَ. فَأَخَذُوا يَسُوعَ وَمَضَوْا بِهِ. ١٦ 16
୧୬ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ କ୍ରୁଶ୍‌ରେ କିଲାଅଃକାଏ ମେନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍ ଇନିଃକେ ଇନ୍‌କୁଆଃ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ ଲେକାତେ ଏମାଦ୍‍କଆଏ । ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇଦିକିୟାକ ।
فَخَرَجَ وَهُوَ حَامِلٌ صَلِيبَهُ إِلَى ٱلْمَوْضِعِ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ «مَوْضِعُ ٱلْجُمْجُمَةِ» وَيُقَالُ لَهُ بِٱلْعِبْرَانِيَّةِ «جُلْجُثَةُ»، ١٧ 17
୧୭ୟୀଶୁ ଆୟାଃ କ୍ରୁଶ୍‍କେ ଗଅଃକେଦ୍‌ତେ “ବହଃଜାଙ୍ଗ୍‌ ନୁତୁମ୍‌ ଠାୟାଦ୍‌” ଅକ୍‌ନାଃଚି ଏବ୍ରୀ ଜାଗାର୍‌ତେ “ଗାଲ୍‌ଗାଥା” ମେନ୍ତେ କାଜିୟଃତାନା, ଏନ୍ତାଃତେ ହିଜୁଃୟାନାଏ ।
حَيْثُ صَلَبُوهُ، وَصَلَبُوا ٱثْنَيْنِ آخَرَيْنِ مَعَهُ مِنْ هُنَا وَمِنْ هُنَا، وَيَسُوعُ فِي ٱلْوَسْطِ. ١٨ 18
୧୮ଏନ୍ତାଃରେ ଇନ୍‌କୁ ଇନିଃକେ ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ବାର୍‍ହଡ଼୍‌କିନ୍‍କେ କ୍ରୁଶ୍‌ରେ କିଲାକେଦ୍‍କିନାକ, ମିଆଁଦ୍‌ନିଃକେ ଆୟାଃ ଜମ୍‍ ସାଃରେ ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍‌ନିଃକେ ଲେଙ୍ଗା ସାଃରେ ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ଥାଲାରେ କିଲାକିୟାକ ।
وَكَتَبَ بِيلَاطُسُ عُنْوَانًا وَوَضَعَهُ عَلَى ٱلصَّلِيبِ. وَكَانَ مَكْتُوبًا: «يَسُوعُ ٱلنَّاصِرِيُّ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ». ١٩ 19
୧୯ଆଡଃ ପିଲାତୁସ୍ ମିଆଁଦ୍‌ ଅନଲ୍‌ଚିଠା ଅଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ କ୍ରୁଶ୍‌ରେ ଲାଟ୍‌କାଅକେଦାଃଏ, ଆଡଃ ଏନାରେ “ନାଜ୍‌ରେତ୍‌ରେନ୍‌ ୟୀଶୁ ଯିହୁଦୀକଆଃ ରାଜା” ମେନ୍ତେ ଅଲାକାନ୍‌ ତାଇକେନା ।
فَقَرَأَ هَذَا ٱلْعُنْوَانَ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلْيَهُودِ، لِأَنَّ ٱلْمَكَانَ ٱلَّذِي صُلِبَ فِيهِ يَسُوعُ كَانَ قَرِيبًا مِنَ ٱلْمَدِينَةِ. وَكَانَ مَكْتُوبًا بِٱلْعِبْرَانِيَّةِ وَٱلْيُونَانِيَّةِ وَٱللَّاتِينِيَّةِ. ٢٠ 20
୨୦ୟୀଶୁ କ୍ରୁଶ୍‌ରେ କିଲାୟାନ୍‌ ଠାୟାଦ୍‍ ହାତୁ ନାଡ଼େଃରେ ତାଇକେନ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଏନ୍‍ ଅନଲ୍‌ଚିଠାକେ ପୁରାଃ ଯିହୁଦୀକ ପାଢ଼ାଅକେଦାଃ ଆଡଃ ଏନା ଏବ୍ରୀ, ଲାଟିନ୍‌, ଆଡଃ ଗ୍ରୀକ୍‌ ଜାଗାର୍‌ରେ ଅଲାକାନ୍‌ ତାଇକେନା ।
فَقَالَ رُؤَسَاءُ كَهَنَةِ ٱلْيَهُودِ لِبِيلَاطُسَ: «لَا تَكْتُبْ: مَلِكُ ٱلْيَهُودِ، بَلْ: إِنَّ ذَاكَ قَالَ: أَنَا مَلِكُ ٱلْيَهُودِ!». ٢١ 21
୨୧ଏନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକଆଃ ମୁଲ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କ ପିଲାତୁସ୍‌କେ କାଜିକିୟାଃକ, “ଯିହୁଦୀକଆଃ ରାଜା ମେନ୍ତେ ଆଲମ୍‌ ଅଲେୟା ମେନ୍‌ଦ ‘ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଯିହୁଦୀକଆଃ ରାଜା ତାନିଙ୍ଗ୍‌’ ମେନ୍ତେ କାଜିକେଦ୍‌ତେୟାଃ ଅଲେମେ ।”
أَجَابَ بِيلَاطُسُ: «مَا كَتَبْتُ قَدْ كَتَبْتُ». ٢٢ 22
୨୨ପିଲାତୁସ୍‌ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍‌କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଅଲାକାଦ୍‌ତେୟାଃ ଅଲାକାଦାଇଙ୍ଗ୍‌ ।”
ثُمَّ إِنَّ ٱلْعَسْكَرَ لَمَّا كَانُوا قَدْ صَلَبُوا يَسُوعَ، أَخَذُوا ثِيَابَهُ وَجَعَلُوهَا أَرْبَعَةَ أَقْسَامٍ، لِكُلِّ عَسْكَرِيٍّ قِسْمًا. وَأَخَذُوا ٱلْقَمِيصَ أَيْضًا. وَكَانَ ٱلْقَمِيصُ بِغَيْرِ خِيَاطَةٍ، مَنْسُوجًا كُلُّهُ مِنْ فَوْقُ. ٢٣ 23
୨୩ୟୀଶୁକେ କ୍ରୁଶ୍‌ରେ କିଲାକେଦ୍‌ତେ, ସିପାଇକ ଇନିୟାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍‌ ଲିଜାଃ ଆଉକେଦ୍‌ତେ ଚାର୍‍ତାଃରେ ହାଟିଙ୍ଗ୍‌କେଦାଃକ, ମିଆଁଦ୍‌ ସିପାଇ ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍‌ ହାଟିଙ୍ଗ୍‌ ଆଡଃ ପାଟେଲିଜାଃକେଅକ ଆଉକେଦାଃ, ଏନା କା ତୁନାକାନ୍‌ ତାଇକେନା ମେନ୍‌ଦ ଚେତାନ୍‌ଏତେ ଲାତାର୍‌ ଜାକେଦ୍‌ ତିଃଇଲଃ ରଅଃକାନ୍‌ ତାଇକେନା ।
فَقَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «لَا نَشُقُّهُ، بَلْ نَقْتَرِعُ عَلَيْهِ لِمَنْ يَكُونُ». لِيَتِمَّ ٱلْكِتَابُ ٱلْقَائِلُ: «ٱقْتَسَمُوا ثِيَابِي بَيْنَهُمْ، وَعَلَى لِبَاسِي أَلْقَوْا قُرْعَةً». هَذَا فَعَلَهُ ٱلْعَسْكَرُ. ٢٤ 24
୨୪ଏନାମେନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ଆକ ଆକରେକ କାଜିକେଦା, “ନେଆଁଁକେ କାବୁ ଚାଗାଡ଼େୟା ମେନ୍‌ଦ ନେଆଁଁ ଅକଏୟାଃ ହବାଅଆଃ ଏନାମେନ୍ତେ ଚିଠାବୁ ସାଲାୟା ।” ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେୟାଃ କାଜି ସାର୍‌ତିଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ନେ ସବେନ୍‌ ହବାୟାନା, “ଇନ୍‌କୁ ଆଇଁୟାଃ ଲିଜାଃକ ହାଟିଙ୍ଗ୍‌ୟାନା ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃ ପାଟେଲିଜାଃ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଚିଠାକ ସାଲାକେଦା ।” ଏନାତେ ସିପାଇକ ନେ'ଲେକାକ ରିକାକେଦା ।
وَكَانَتْ وَاقِفَاتٍ عِنْدَ صَلِيبِ يَسُوعَ، أُمُّهُ، وَأُخْتُ أُمِّهِ، مَرْيَمُ زَوْجَةُ كِلُوبَا، وَمَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ. ٢٥ 25
୨୫ୟୀଶୁଆଃ ଏଙ୍ଗାତେ ମାରିୟାମ୍‌ ଆଡଃ ଏଙ୍ଗାତେୟାଃ ମିଶିତେ, କ୍ଲୋପାରାଃ କୁଡ଼ିତେ ମାରିୟାମ୍‌ ଆଡଃ ମାଗ୍‌ଦାଲିନି ମାରିୟାମ୍‌ ୟୀଶୁଆଃ କ୍ରୁଶ୍‍ ଜାପାଃରେକ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍‌ ତାଇକେନା ।
فَلَمَّا رَأَى يَسُوعُ أُمَّهُ، وَٱلتِّلْمِيذَ ٱلَّذِي كَانَ يُحِبُّهُ وَاقِفًا، قَالَ لِأُمِّهِ: «يَا ٱمْرَأَةُ، هُوَذَا ٱبْنُكِ». ٢٦ 26
୨୬ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେକେ ଆଡଃ ଆଇଃକ୍‌ ଦୁଲାଡ଼ିତାନ୍ ଚେଲାକେ, ଜାପାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍‌ ନେଲ୍‍କେଦ୍‍କିନାଏ, ଏଙ୍ଗାତେକେ କାଜିକିୟାଏ, “ନେଲିମେ ହନ୍‍ତାମାଃକେ ।”
ثُمَّ قَالَ لِلتِّلْمِيذِ: «هُوَذَا أُمُّكَ». وَمِنْ تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ أَخَذَهَا ٱلتِّلْمِيذُ إِلَى خَاصَّتِهِ. ٢٧ 27
୨୭ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଏନ୍‌ ଚେଲାକେ କାଜିକିୟାଏ, “ନେଲିମେ, ଇନିଃ ଆମାଃ ଏଙ୍ଗା” ଆଡଃ ଇମ୍‌ତାଙ୍ଗ୍‌ଏତେ ଏନ୍‍ ଚେଲା ଇନିଃକେ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ଇଦିକିୟାଏ ।
بَعْدَ هَذَا رَأَى يَسُوعُ أَنَّ كُلَّ شَيْءٍ قَدْ كَمَلَ، فَلِكَيْ يَتِمَّ ٱلْكِتَابُ قَالَ: «أَنَا عَطْشَانُ». ٢٨ 28
୨୮ସବେନାଃ ନାହାଁଃ ପୁରାଚାବାକାନା ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ ସାରିକେଦ୍‌ଚି, ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେୟାଃ କାଜି ପୁରାଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ କାଜିକେଦାଃଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ତେତାଙ୍ଗିଙ୍ଗ୍‌ତାନା ।”
وَكَانَ إِنَاءٌ مَوْضُوعًا مَمْلُوًّا خَلًّا، فَمَلَأُوا إِسْفِنْجَةً مِنَ ٱلْخَلِّ، وَوَضَعُوهَا عَلَى زُوفَا وَقَدَّمُوهَا إِلَى فَمِهِ. ٢٩ 29
୨୯ଏନ୍ତାଃରେ ମେହେର୍‌ ରାସିତେ ପେରେଜାକାନ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ଚାଟୁ ଦହାକାନ୍‍ ତାଇକେନା । ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ସ୍ପଞ୍ଜ୍‌କେ ମେହେର୍‌ ରାସିରେ ତୁପୁକେଦାଃକ, ଆଡଃ ଏନାକେ ଏସୋବ୍‌ ଡାଙ୍ଗ୍‌ରେ ଗୁତୁକେଦ୍‍ତେ ଇନିୟାଃ ମଚା ହେପାଦ୍‍ତେ ନୁଁଏ ନାଗେନ୍ତେ ଏମ୍‍କିୟାକ ।
فَلَمَّا أَخَذَ يَسُوعُ ٱلْخَلَّ قَالَ: «قَدْ أُكْمِلَ». وَنَكَّسَ رَأْسَهُ وَأَسْلَمَ ٱلرُّوحَ. ٣٠ 30
୩୦ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ମେହେର୍‌ ରାସି ନୁଁକେଦ୍‌ତେ, କାଜିକେଦାଃଏ, “ନେଆଁଁ ପୁରାୟାନା” ଏନ୍ତେ ଆୟାଃ ବହଃ ତିରୁବ୍‍କେଦ୍‌ତେ ଜୀଉ ଟୁଣ୍ଡୁକେଦା ।
ثُمَّ إِذْ كَانَ ٱسْتِعْدَادٌ، فَلِكَيْ لَا تَبْقَى ٱلْأَجْسَادُ عَلَى ٱلصَّلِيبِ فِي ٱلسَّبْتِ، لِأَنَّ يَوْمَ ذَلِكَ ٱلسَّبْتِ كَانَ عَظِيمًا، سَأَلَ ٱلْيَهُودُ بِيلَاطُسَ أَنْ تُكْسَرَ سِيقَانُهُمْ وَيُرْفَعُوا. ٣١ 31
୩୧ଏନ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ସାପ୍‍ଡ଼ାଅନ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ତାଇକେନା, ଆଡଃ ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ରୁଡ଼ୁନ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ତାଇକେନ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଯିହୁଦୀ ହାକିମ୍‌କ ଗଏଃ ହଡ଼୍‌ମକେ କ୍ରୁଶ୍‌ରେ ରୁଡ଼ୁନ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ଜାକେଦ୍‌ ତାଇନଃକା ମେନ୍ତେ କାକ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ ତାଇକେନା । ଏନାତେ ଇନ୍‌କୁ କିଲାକାନ୍‌କ ଜାଲ୍‌ଦି ଗଜଃକାକ ମେନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁଆଃ କାଟା ଠଏଜଃକା ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁକେ କ୍ରୁଶ୍‌ଏତେ ଆଡ଼୍‌ଗୁଃକାକ ମେନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍‍କେକ ବିନ୍ତିକିୟାଃ ।
فَأَتَى ٱلْعَسْكَرُ وَكَسَرُوا سَاقَيِ ٱلْأَوَّلِ وَٱلْآخَرِ ٱلْمَصْلُوبِ مَعَهُ. ٣٢ 32
୩୨ଏନ୍ତେ ସିପାଇକ ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ ୟୀଶୁଲଃ କିଲାକାନ୍‌ ବାରାନ୍‌କିନାଃ କାଟାକେ ଠଏଜ୍‌କେଦାଃକ ।
وَأَمَّا يَسُوعُ فَلَمَّا جَاءُوا إِلَيْهِ لَمْ يَكْسِرُوا سَاقَيْهِ، لِأَنَّهُمْ رَأَوْهُ قَدْ مَاتَ. ٣٣ 33
୩୩ମେନ୍‌ଦ ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁତାଃ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ, ଇନିଃକେ ଗଜାକାନ୍‌କ ନେଲ୍‌କିୟାଃ, ଏନାତେ ଇନ୍‌କୁ ଇନିୟାଃ କାଟାକେ କାକ ଠଏଜ୍‌କେଦାଃ ।
لَكِنَّ وَاحِدًا مِنَ ٱلْعَسْكَرِ طَعَنَ جَنْبَهُ بِحَرْبَةٍ، وَلِلْوَقْتِ خَرَجَ دَمٌ وَمَاءٌ. ٣٤ 34
୩୪ମେନ୍‌ଦ ସିପାଇକଏତେ ମିଆଁଦ୍‌ନିଃ ବାର୍ଛାତେ ଇନିୟାଃ କୁଡ଼ାମ୍‌ରେ ସବଃକିୟାଏ, ଆଡଃ ଇମ୍‌ତାଗି ମାୟୋମ୍‌ ଆଡଃ ଦାଆଃ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନା ।
وَٱلَّذِي عَايَنَ شَهِدَ، وَشَهَادَتُهُ حَقٌّ، وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ يَقُولُ ٱلْحَقَّ لِتُؤْمِنُوا أَنْتُمْ. ٣٥ 35
୩୫ଆଡଃ ନେଆଁଁ ନେଲ୍‍କାଦ୍‍ନିଃ ଗାୱା ଏମାକାଦାଏ, ଜେ'ଲେକାଚି ଆପେୟଗି ବିଶ୍ୱାସେୟାପେ । ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଗାୱା ସାର୍‌ତିଗିୟା, ଆଡଃ ଇନିଃ ସାର୍‌ତି କାଜିତାନାଏ ଏନା ଆଇଃକ୍‌ଗି ସାରିୟାଏ ।
لِأَنَّ هَذَا كَانَ لِيَتِمَّ ٱلْكِتَابُ ٱلْقَائِلُ: «عَظْمٌ لَا يُكْسَرُ مِنْهُ». ٣٦ 36
୩୬“ଇନିୟାଃ ଜେତାନ୍ ଜାଙ୍ଗ୍‌ କା ଠଏଜଆଃ” ନେ କାଜିଦ ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେ ପୁରାଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ନେ ସବେନାଃ ହବାୟାନା ।
وَأَيْضًا يَقُولُ كِتَابٌ آخَرُ: «سَيَنْظُرُونَ إِلَى ٱلَّذِي طَعَنُوهُ». ٣٧ 37
୩୭ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେ ଆଡଃମିଆଁଦ୍‌ କାଜି ଅଲାକାନା, “ଇନ୍‌କୁ ଅକଏକେ କିଲାକିୟାଃକ,” ହଡ଼କ ଇନିଃକେ ନେଲିୟାକ ।
ثُمَّ إِنَّ يُوسُفَ ٱلَّذِي مِنَ ٱلرَّامَةِ، وَهُوَ تِلْمِيذُ يَسُوعَ، وَلَكِنْ خُفْيَةً لِسَبَبِ ٱلْخَوْفِ مِنَ ٱلْيَهُودِ، سَأَلَ بِيلَاطُسَ أَنْ يَأْخُذَ جَسَدَ يَسُوعَ، فَأَذِنَ بِيلَاطُسُ. فَجَاءَ وَأَخَذَ جَسَدَ يَسُوعَ. ٣٨ 38
୩୮ଏନ୍‌ ତାୟମ୍‌ତେ ହାରାମାଥିୟା ସାହାର୍‌ରେନ୍ ଯୋଷେଫ୍‌, ୟୀଶୁଆଃ ହଡ଼୍‌ମ ଇଦି ନାଗେନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍‍କେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ, ଇନିଃ ୟୀଶୁଆଃ ମିଆଁଦ୍‌ ଚେଲା ତାଇକେନାଏ, ମେନ୍‌ଦ ଯିହୁଦୀକଆଃ ବରତେ କାଏ ଉଦୁବେନ୍‍ୟାନା, ଆଡଃ ପିଲାତୁସ୍ ଆଚୁକେଦ୍‍ଚି ୟୀଶୁଆଃ ହଡ଼୍‌ମ ଇଦିକେଦ୍‌ତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
وَجَاءَ أَيْضًا نِيقُودِيمُوسُ، ٱلَّذِي أَتَى أَوَّلًا إِلَى يَسُوعَ لَيْلًا، وَهُوَ حَامِلٌ مَزِيجَ مُرٍّ وَعُودٍ نَحْوَ مِئَةِ مَنًا. ٣٩ 39
୩୯ଏନ୍‌ ନିକଦୀମ୍‌ ସିଦାରେ ନିଦା ଇମ୍‌ତା ୟୀଶୁତାଃତେ ହିଜୁଃୟାନାଏ, ଇନିଃ ଯୋଷେଫ୍‌ଲଃ ହିଜୁଃୟାନାଏ । ଆଡଃ ଇନିଃ ତିରିଶ୍‌ କେଜି ବୁଗିନ୍‌ ସହାନ୍‌ସୁନୁମ୍ ଆଡଃ ମେସାକାନ୍ ଗାନ୍ଦ୍‌ରାସ୍‌ ଆଉକେଦାଏ ।
فَأَخَذَا جَسَدَ يَسُوعَ، وَلَفَّاهُ بِأَكْفَانٍ مَعَ ٱلْأَطْيَابِ، كَمَا لِلْيَهُودِ عَادَةٌ أَنْ يُكَفِّنُوا. ٤٠ 40
୪୦ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କିନ୍‌ ୟୀଶୁଆଃ ହଡ଼୍‌ମକେକିନ୍‌ ଆଉକେଦାଃ ଏନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକଆଃ ତପାରେୟାଃ ରିତିଲେକାତେ ଏନାକେ ବୁଗିନ୍‌ ସହାନ୍‌ ସୁନୁମ୍‌ ଆଡଃ ଫାର୍‌ଚି ନିରାଲ୍‌ ଲିଜାଃରେ ପଟମ୍‌କେଦାଃକିନ୍ ।
وَكَانَ فِي ٱلْمَوْضِعِ ٱلَّذِي صُلِبَ فِيهِ بُسْتَانٌ، وَفِي ٱلْبُسْتَانِ قَبْرٌ جَدِيدٌ لَمْ يُوضَعْ فِيهِ أَحَدٌ قَطُّ. ٤١ 41
୪୧ଆଡଃ ୟୀଶୁ କ୍ରୁଶ୍‌ରେ କିଲାୟାନ୍‌ ଠାୟାଦ୍‌ତାଃରେ ମିଆଁଦ୍‌ ବାଗାନ୍‌ ତାଇକେନା, ଆଡଃ ବାଗାନ୍‌ରେ ମିଆଁଦ୍‌ ନାୱା ତପା ଠାୟାଦ୍ ତାଇକେନା, ଏନାରେ ଜେତାଏ ଚିଉଲାହ କାକ ତପାକାଦ୍‍କ ତାଇକେନା ।
فَهُنَاكَ وَضَعَا يَسُوعَ لِسَبَبِ ٱسْتِعْدَادِ ٱلْيَهُودِ، لِأَنَّ ٱلْقَبْرَ كَانَ قَرِيبًا. ٤٢ 42
୪୨ଯିହୁଦୀକଆଃ ସାପ୍‌ଡ଼ାଅନ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍‌କିନ୍‌ ୟୀଶୁକେ ଏନ୍ତାଃରେଗି ଦହକିୟାକିନ୍, ଚିୟାଃଚି ଏନ୍‌ ତପା ଠାୟାଦ୍‍ ନାଡ଼େଃରେ ତାଇକେନା ।

< يوحنَّا 19 >