يوحنَّا 16
| «قَدْ كَلَّمْتُكُمْ بِهَذَا لِكَيْ لَا تَعْثُرُوا. | ١ 1 |
“ତୁମିମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ନିଜାର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ଦଃରି ରିଆସ୍, ସେତାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଇସଃବୁ କଃତା କୟ୍ଆଚି ।
| سَيُخْرِجُونَكُمْ مِنَ ٱلْمَجَامِعِ، بَلْ تَأْتِي سَاعَةٌ فِيهَا يَظُنُّ كُلُّ مَنْ يَقْتُلُكُمْ أَنَّهُ يُقَدِّمُ خِدْمَةً لِلهِ. | ٢ 2 |
ସେମଃନ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଦଃଳେ ହୁଣି ବାର୍ତି ଆର୍ ଇବାନ୍ୟା ଦିନ୍ ଆସୁଲି, ଜଃଡେବଃଳ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତୁମିକେ ମଃର୍ନେ ମାର୍ତି ଆର୍ ଇସ୍ୱର୍ ଲଃଗେ ସେବା କଃରୁଲୁ ବଃଲି ମଃନେ ବାବ୍ତି ।
| وَسَيَفْعَلُونَ هَذَا بِكُمْ لِأَنَّهُمْ لَمْ يَعْرِفُوا ٱلْآبَ وَلَا عَرَفُونِي. | ٣ 3 |
ଆର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତୁମାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଇସଃବୁ କଃର୍ତି, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେମଃନ୍ ମକ୍ କି ମର୍ ଉବାକ୍ ନଃଜାଣ୍ତି ।
| لَكِنِّي قَدْ كَلَّمْتُكُمْ بِهَذَا حَتَّى إِذَا جَاءَتِ ٱلسَّاعَةُ تَذْكُرُونَ أَنِّي أَنَا قُلْتُهُ لَكُمْ. وَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ مِنَ ٱلْبِدَايَةِ لِأَنِّي كُنْتُ مَعَكُمْ. | ٤ 4 |
ମଃତର୍ ଇସଃବୁ ଗଃଟ୍ତା ଦିନ୍ ଆୟ୍ଲେକ୍, ମୁୟ୍ ଜେ ତୁମିମଃନ୍କେ କୟ୍ରିଲେ, ଇରି ଜଃନ୍କଃରି ତୁମିମଃନ୍ ମଃନେ ଏତାଉଆସ୍, ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ ଇସଃବୁ କଃତା ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ । ମୁୟ୍ ତୁମାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରିଲେଲାଗି, ଆରୁମେ ହୁଣି ଇ କଃତା କୟ୍ ନଃରିଲେ ।”
| «وَأَمَّا ٱلْآنَ فَأَنَا مَاضٍ إِلَى ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي، وَلَيْسَ أَحَدٌ مِنْكُمْ يَسْأَلُنِي: أَيْنَ تَمْضِي؟ | ٥ 5 |
“ଅଃବେ ମୁୟ୍ ମକ୍ ହଃଟାୟ୍ ରିଲା ଲକାର୍ ତଃୟ୍ ବାଉଳି ଜଃଉଁଲେ । ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ତୁୟ୍ କେଣେ ଜଃଉଁଲିସ୍ ବଃଲି ତୁମାର୍ ବିତ୍ରେ କେହେଁ ମକ୍ ଗଃଉଆରି ନଃକେରୁଲାସ୍ ।
| لَكِنْ لِأَنِّي قُلْتُ لَكُمْ هَذَا قَدْ مَلَأَ ٱلْحُزْنُ قُلُوبَكُمْ. | ٦ 6 |
ଅଃବେ ମୁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଇସଃବୁ କଃତା କୟ୍ଲେ ବଃଲି ତୁମିମଃନ୍ ମଃନ୍ ବିତ୍ରେ ବଃଡେ ଦୁକ୍ କଃରୁଲାସ୍ ।
| لَكِنِّي أَقُولُ لَكُمُ ٱلْحَقَّ: إِنَّهُ خَيْرٌ لَكُمْ أَنْ أَنْطَلِقَ، لِأَنَّهُ إِنْ لَمْ أَنْطَلِقْ لَا يَأْتِيكُمُ ٱلْمُعَزِّي، وَلَكِنْ إِنْ ذَهَبْتُ أُرْسِلُهُ إِلَيْكُمْ. | ٧ 7 |
ମଃତର୍ ମୁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ମୁୟ୍ ଗଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନାର୍ ବାୟ୍ଗ୍ ଅୟ୍ଦ୍, ବଃଲେକ୍ ମୁୟ୍ ନଃଗେଲେକ୍, ସେ ଉହ୍କାର୍ କଃର୍ତା ଆତ୍ମା ତୁମାର୍ ଲଃଗେ ନାସେ, ମଃତର୍ ମୁୟ୍ ଗଃଲେକ୍ ଉବା ତାକ୍ ତୁମାର୍ ଲଃଗେ ହଃଟାୟ୍ଦ୍ ।
| وَمَتَى جَاءَ ذَاكَ يُبَكِّتُ ٱلْعَالَمَ عَلَى خَطِيَّةٍ وَعَلَى بِرٍّ وَعَلَى دَيْنُونَةٍ: | ٨ 8 |
ସେ ଆସି ହାହ୍, ଦଃର୍ମ୍ ଆର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ନ୍ୟାୟ୍ ବିଚାର୍ ବିସୟେ ଜଃଗତାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ସଃତ୍ ବୁଦି ଦଃୟ୍ଦ୍ ଇରି ଇସ୍ୱରାର୍ ଇଚା ।
| أَمَّا عَلَى خَطِيَّةٍ فَلِأَنَّهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ بِي، | ٩ 9 |
ହାହ୍ ବିସୟେ ସେମଃନ୍ ଦସି, ବଃଲେକ୍ ସେମଃନ୍ ମର୍ତଃୟ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ନଃକେଲାୟ୍ ।
| وَأَمَّا عَلَى بِرٍّ فَلِأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى أَبِي وَلَا تَرَوْنَنِي أَيْضًا، | ١٠ 10 |
ଦଃର୍ମି ବିସୟେ ସେମଃନ୍ ଦସି, ବଃଲେକ୍ ମୁୟ୍ ଉବାର୍ ହାକ୍ ଜଃଉଁଲେ, ଇରି ଉବା ଇସ୍ୱରାର୍ ଇଚା ଆର୍ ତୁମିମଃନ୍ ମକ୍ ନଃଦେକାସ୍ ।
| وَأَمَّا عَلَى دَيْنُونَةٍ فَلِأَنَّ رَئِيسَ هَذَا ٱلْعَالَمِ قَدْ دِينَ. | ١١ 11 |
ନ୍ୟାୟ୍ ବିସୟେ ସେମଃନ୍ ଦସି, ବଃଲେକ୍ ଇ ଜଃଗତାର୍ ଅଃଦିକାରିକ୍ ବିଚାର୍ କଃରା ଅୟ୍ଆଚେ ।
| «إِنَّ لِي أُمُورًا كَثِيرَةً أَيْضًا لِأَقُولَ لَكُمْ، وَلَكِنْ لَا تَسْتَطِيعُونَ أَنْ تَحْتَمِلُوا ٱلْآنَ. | ١٢ 12 |
ମୁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଆରେକ୍ ଗାଦେକ୍ କଃତା କଃଉତାର୍ ଆଚେ, ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ଅଃବେ ସେସଃବୁ ସୁଣି ସଃମ୍ବାଳୁ ନଃହାରାସ୍ ।
| وَأَمَّا مَتَى جَاءَ ذَاكَ، رُوحُ ٱلْحَقِّ، فَهُوَ يُرْشِدُكُمْ إِلَى جَمِيعِ ٱلْحَقِّ، لِأَنَّهُ لَا يَتَكَلَّمُ مِنْ نَفْسِهِ، بَلْ كُلُّ مَا يَسْمَعُ يَتَكَلَّمُ بِهِ، وَيُخْبِرُكُمْ بِأُمُورٍ آتِيَةٍ. | ١٣ 13 |
ମଃତର୍ ସେ, ବଃଲେକ୍ ସଃତ୍ ଆତ୍ମା ଆୟ୍ଲେକ୍, ସେ ବାଟ୍ ଦଃକାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃବୁ ସଃତ୍ ବିତ୍ରେ ନଃୟ୍ଦ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି କଃତା ନଃକୟ୍ଁ, ମଃତର୍ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି ସୁଣେଦ୍ ସେରି ସଃବୁ କୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ଜାୟ୍ରି ଆଗେ ଗଃଟୁକ୍ ଆଚେ ସେରି କୟ୍ଦ୍ ।
| ذَاكَ يُمَجِّدُنِي، لِأَنَّهُ يَأْخُذُ مِمَّا لِي وَيُخْبِرُكُمْ. | ١٤ 14 |
ସେ ମକ୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃରେଦ୍, ବଃଲେକ୍ ସେ ମୁୟ୍ କୟ୍ଲା ସଃବୁକଃତା ତୁମିମଃନ୍କେ ଜାଣାୟ୍ଦ୍ ।
| كُلُّ مَا لِلْآبِ هُوَ لِي. لِهَذَا قُلْتُ: إِنَّهُ يَأْخُذُ مِمَّا لِي وَيُخْبِرُكُمْ. | ١٥ 15 |
ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି ଉବାର୍, ସେରିସଃବୁ ମର୍, ଇତାର୍ଗିନେ ମୁୟ୍ କୟ୍ଲେ, ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ସଃବୁ କଃତା ନଃୟ୍ ସେ ତୁମିମଃନ୍କେ ଜାଣାୟ୍ଦ୍ ।”
| بَعْدَ قَلِيلٍ لَا تُبْصِرُونَنِي، ثُمَّ بَعْدَ قَلِيلٍ أَيْضًا تَرَوْنَنِي، لِأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى ٱلْآبِ». | ١٦ 16 |
“ଅଃଳକ୍ ବେଳା ମଃତର୍ ଆଚେ, ତୁମିମଃନ୍ ମକ୍ ଆରେକ୍ ଦଃକୁ ନଃହାରାସ୍, ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ଅଃଳକ୍ ବେଳ୍ ଗଃଲା ହଃଚେ ତୁମିମଃନ୍ ମକ୍ ଦଃକୁ ହାରାସ୍ ।”
| فَقَالَ قَوْمٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ، بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «مَا هُوَ هَذَا ٱلَّذِي يَقُولُهُ لَنَا: بَعْدَ قَلِيلٍ لَا تُبْصِرُونَنِي، ثُمَّ بَعْدَ قَلِيلٍ أَيْضًا تَرَوْنَنِي، وَلِأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى ٱلْآبِ؟». | ١٧ 17 |
ତଃବେ ତାର୍ ଚେଲାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କଃତିଲକ୍ କଃଉଆକଇ ଅୟ୍ଲାୟ୍, “ଅଃଳକ୍ ବେଳା ଆଚେ, ତୁମିମଃନ୍ ମକ୍ ଦଃକୁ ନାହାରାସ୍, ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ଅଃଳକ୍ ବେଳା ଗଃଲା ହଃଚେ ତୁମିମଃନ୍ ମକ୍ ଦଃକୁ ହାରାସ୍ ଆର୍ ମୁୟ୍ ଉବାର୍ ଲଃଗେ ଜଃଉଁଲେ, ଇ ଜୁୟ୍ କଃତା ସେ ଅଃମିମଃନ୍କ୍ କଃଉଁଲା, ଇତାର୍ ଅଃର୍ତ୍ କାୟ୍ରି?
| فَقَالُوا: «مَا هُوَ هَذَا ٱلْقَلِيلُ ٱلَّذِي يَقُولُ عَنْهُ؟ لَسْنَا نَعْلَمُ بِمَاذَا يَتَكَلَّمُ!». | ١٨ 18 |
ଅଃଳକ୍ ବେଳ୍ ବଃଲି ଏ କାୟ୍ରି କଃଉଁଲା? ସେ କାୟ୍ରି କଃଉଁଲା ଅଃମିମଃନ୍ ବୁଜୁ ନଃହାରୁଲୁ ।”
| فَعَلِمَ يَسُوعُ أَنَّهُمْ كَانُوا يُرِيدُونَ أَنْ يَسْأَلُوهُ، فَقَالَ لَهُمْ: «أَعَنْ هَذَا تَتَسَاءَلُونَ فِيمَا بَيْنَكُمْ، لِأَنِّي قُلْتُ: بَعْدَ قَلِيلٍ لَا تُبْصِرُونَنِي، ثُمَّ بَعْدَ قَلِيلٍ أَيْضًا تَرَوْنَنِي | ١٩ 19 |
ଚେଲାମଃନ୍ ତାକ୍ ଗଃଉଆରି କଃରୁକେ ମଃନ୍ କଃରୁଲାୟ୍ ବଃଲି ଜାଣୁ ହାରି, ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଅଃଳକ୍ ବେଳା ଆଚେ, ତୁମିମଃନ୍ ମକ୍ ଦଃକୁ ନାହାରାସ୍, ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ଅଃଳକ୍ ବେଳ୍ ଗଃଲା ହଃଚେ ତୁମିମଃନ୍ ମକ୍ ଦଃକୁ ହାରାସ୍, ମୁୟ୍ ଇ ଜୁୟ୍ କଃତା କୟ୍ଲେ, ସେ କଃତାକ୍ ଦଃରି ତୁମିମଃନ୍ ନିଜାର୍ ନିଜାର୍ ବିତ୍ରେ କାୟ୍ବଃଲି କଃଉଆକଇ ଅଃଉଁଲାସ୍?
| اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ سَتَبْكُونَ وَتَنُوحُونَ وَٱلْعَالَمُ يَفْرَحُ. أَنْتُمْ سَتَحْزَنُونَ، وَلَكِنَّ حُزْنَكُمْ يَتَحَوَّلُ إِلَى فَرَحٍ. | ٢٠ 20 |
ସଃତ୍କଃରି ମୁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ତୁମିମଃନ୍ ଦୁକ୍ କଃରାସ୍ ଆର୍ ଏତାୟ୍ ଏତାୟ୍ କାନ୍ଦାସ୍, ମଃତର୍ ଜଃଗତ୍ ସଃର୍ଦା କଃରେଦ୍; ତୁମିମଃନ୍ ଦୁକ୍ ଅଃଉଆସ୍, ମଃତର୍ ତୁମାର୍ ଦୁକ୍ ସଃର୍ଦାୟ୍ ହାସ୍ଲେଦ୍ ।
| اَلْمَرْأَةُ وَهِيَ تَلِدُ تَحْزَنُ لِأَنَّ سَاعَتَهَا قَدْ جَاءَتْ، وَلَكِنْ مَتَى وَلَدَتِ ٱلطِّفْلَ لَا تَعُودُ تَذْكُرُ ٱلشِّدَّةَ لِسَبَبِ ٱلْفَرَحِ، لِأَنَّهُ قَدْ وُلِدَ إِنْسَانٌ فِي ٱلْعَالَمِ. | ٢١ 21 |
ହିଲା ଜଃଲମ୍ କଃର୍ତା ବେଳା ଆୟ୍ଲେକ୍ ମାୟ୍ଜି ଦୁକ୍ ହାୟ୍ଦ୍, ମଃତର୍ ସେ ହିଲା ଜଃଲମ୍ କଃଲା ହଃଚେ ଜଃଗତ୍କେ ଗଟେକ୍ ନଃର୍ ହିଲା ଜଃଲମ୍ କଃଲା, ଇ ସଃର୍ଦା ଗିନେ ତାର୍ ଦୁକ୍କଃସ୍ଟ୍ ହାସ୍ରିଜାୟ୍ଦ୍ ।
| فَأَنْتُمْ كَذَلِكَ، عِنْدَكُمُ ٱلْآنَ حُزْنٌ. وَلَكِنِّي سَأَرَاكُمْ أَيْضًا فَتَفْرَحُ قُلُوبُكُمْ، وَلَا يَنْزِعُ أَحَدٌ فَرَحَكُمْ مِنْكُمْ | ٢٢ 22 |
ସେବାନ୍ୟା ତୁମିମଃନ୍ ଅଃବେ ଦୁକ୍ ହାଉଁଲାସ୍, ମଃତର୍ ମୁୟ୍ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଦଃକାୟ୍ ଅୟ୍ନ୍ଦ୍, ଆର୍ ତୁମିମଃନାର୍ ମଃନ୍ ସଃର୍ଦା ଅୟ୍ଦ୍ ଆର୍ କେହେଁ ତୁମାର୍ ଲଃଗେହୁଣି ତୁମିମଃନାର୍ ସେ ସଃର୍ଦା ଚାଡାୟ୍ ନଃନେୟ୍ ।”
| وَفِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ لَا تَسْأَلُونَنِي شَيْئًا. اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ كُلَّ مَا طَلَبْتُمْ مِنَ ٱلْآبِ بِٱسْمِي يُعْطِيكُمْ. | ٢٣ 23 |
“ସେଦିନ୍ ଆୟ୍ଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ମକ୍ କାୟ୍ରି ହେଁ ଗଃଉଆରି କଃରୁକେ ନଃହେଳେ, ମୁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ଜଦି ତୁମିମଃନ୍ ମର୍ ନାଉଁଏ ଉବାକ୍ ଜାୟ୍ରି ମାଗାସ୍, ସେ ତୁମିମଃନ୍କେ ସେରି ଦଃୟ୍ଦ୍ ।
| إِلَى ٱلْآنَ لَمْ تَطْلُبُوا شَيْئًا بِٱسْمِي. اُطْلُبُوا تَأْخُذُوا، لِيَكُونَ فَرَحُكُمْ كَامِلًا. | ٢٤ 24 |
ଅଃବେ ହଃତେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ମର୍ ନାଉଁଏ କାୟ୍ରି ନଃମାଗାସ୍; ଅଃବେହୁଣି ମାଗା, ତୁମିମଃନାର୍ ସଃର୍ଦା ଜଃନ୍କଃରି ହୁର୍ନ୍ ଅୟ୍ଦ୍, ସେତାର୍ଗିନେ ତୁମିମଃନ୍ ସେରି ହାଉଆସ୍ ।”
| «قَدْ كَلَّمْتُكُمْ بِهَذَا بِأَمْثَالٍ، وَلَكِنْ تَأْتِي سَاعَةٌ حِينَ لَا أُكَلِّمُكُمْ أَيْضًا بِأَمْثَالٍ، بَلْ أُخْبِرُكُمْ عَنِ ٱلْآبِ عَلَانِيَةً. | ٢٥ 25 |
“ମୁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃତାନି କୟ୍କଃରି କଃଉଁଲେ, ବେଳ୍ ଆସୁଲି, ଜଃଡେବଃଳ୍ ମୁୟ୍ ଆରେକ୍ କଃତାନି କୟ୍କଃରି ତୁମିମଃନ୍କେ ନଃକୟ୍ଁ, ମଃତର୍ ଉବାର୍ ବିସୟେ ନିକକଃରି ବୁଜ୍ଲାହର୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଜାଣାୟ୍ନ୍ଦ୍ ।
| فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ تَطْلُبُونَ بِٱسْمِي. وَلَسْتُ أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي أَنَا أَسْأَلُ ٱلْآبَ مِنْ أَجْلِكُمْ، | ٢٦ 26 |
ସେଦିନ୍ ଆୟ୍ଲେକ୍, ତୁମିମଃନ୍ ମର୍ ନାଉଁଏ ଉବାକ୍ ମାଗାସ୍; ସଃଡେବଃଳ୍ ମୁୟ୍ ତୁମାର୍ ଗିନେ ଉବାକ୍ ଗଃଉଆରି କଃରୁକେ ନଃହେଳେ,
| لِأَنَّ ٱلْآبَ نَفْسَهُ يُحِبُّكُمْ، لِأَنَّكُمْ قَدْ أَحْبَبْتُمُونِي، وَآمَنْتُمْ أَنِّي مِنْ عِنْدِ ٱللهِ خَرَجْتُ. | ٢٧ 27 |
ବଃଲେକ୍ ଉବା ନିଜେ ତୁମିମଃନ୍କେ ଲାଡ୍ କଃରୁଲା, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ମକ୍ ଲାଡ୍ କଃରୁଲାସ୍ ଆର୍ ମୁୟ୍ ଜେ ଇସ୍ୱର୍ ଲଃଗେ ହୁଣି ଆସିଆଚି, ସେରି ତୁମିମଃନ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରୁଲାସ୍ ।
| خَرَجْتُ مِنْ عِنْدِ ٱلْآبِ، وَقَدْ أَتَيْتُ إِلَى ٱلْعَالَمِ، وَأَيْضًا أَتْرُكُ ٱلْعَالَمَ وَأَذْهَبُ إِلَى ٱلْآبِ». | ٢٨ 28 |
ସଃତ୍କଃରି ମୁୟ୍ ଉବାର୍ ଲଃଗେ ହୁଣି ଜଃଗତେ ଆସିଆଚି; ଆର୍ ଅଃବେ ମୁୟ୍ ଜଃଗତ୍ ଚାଡି ଉବାର୍ ଲଃଗେ ବାଉଳି ଜାୟ୍ନ୍ଦ୍ ।”
| قَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «هُوَذَا ٱلْآنَ تَتَكَلَّمُ عَلَانِيَةً وَلَسْتَ تَقُولُ مَثَلًا وَاحِدًا. | ٢٩ 29 |
ଇ କଃତା ସୁଣି ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ତାକ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଦଃକ୍, ଅଃବେ ତୁୟ୍ ବୁଜ୍ଲା ହର୍କଃରି କଃଉଁଲିସ୍ ଆର୍ କଃତାନି ଆରେକ୍ ନଃକଉଁଲିସ୍ ।
| اَلْآنَ نَعْلَمُ أَنَّكَ عَالِمٌ بِكُلِّ شَيْءٍ، وَلَسْتَ تَحْتَاجُ أَنْ يَسْأَلَكَ أَحَدٌ. لِهَذَا نُؤْمِنُ أَنَّكَ مِنَ ٱللهِ خَرَجْتَ». | ٣٠ 30 |
ଅଃବେ ଅଃମିମଃନ୍ ଜାଣ୍ଲୁ ଜେ ତୁୟ୍ ସଃବୁ ବିସୟ୍ ଜାଣି ଆଚ୍ସି, ଆରେକ୍ ତୁୟ୍ କାକେ ଗଃଉଆରି କଃର୍ତା ଲଳା ନାୟ୍; ଇସ୍ୱର୍ ଲଃଗେ ହୁଣି ତୁୟ୍ ଆସି ଆଚ୍ସି ବଃଲି ଅଃମିମଃନ୍ ଇତାର୍ ଗିନେ ସଃତ୍ କଃରୁଲୁ ।”
| أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «أَلآنَ تُؤْمِنُونَ؟ | ٣١ 31 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ ଅଃବେ ସଃତ୍ କଃରୁଲାସ୍?
| هُوَذَا تَأْتِي سَاعَةٌ، وَقَدْ أَتَتِ ٱلْآنَ، تَتَفَرَّقُونَ فِيهَا كُلُّ وَاحِدٍ إِلَى خَاصَّتِهِ، وَتَتْرُكُونَنِي وَحْدِي. وَأَنَا لَسْتُ وَحْدِي لِأَنَّ ٱلْآبَ مَعِي. | ٣٢ 32 |
ଦଃକା, ବେଳା ଆସୁଲି, ହେଁ, ଆୟ୍ଲିନି, ଜଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଚିନ୍ବିନ୍ ଅୟ୍ ସଃବୁ ଲକ୍ ନିଜାର୍ ନିଜାର୍ ଗଃରେ ହଃଳାୟ୍ ଜାହାସ୍, ଆର୍ ମକ୍ ଏକ୍ଲା କଃରି ଚାଡାସ୍, ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ମୁୟ୍ ଏକ୍ଲା ନାୟ୍, ବଃଲେକ୍ ଉବା ମର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଆଚେ ।
| قَدْ كَلَّمْتُكُمْ بِهَذَا لِيَكُونَ لَكُمْ فِيَّ سَلَامٌ. فِي ٱلْعَالَمِ سَيَكُونُ لَكُمْ ضِيقٌ، وَلَكِنْ ثِقُوا: أَنَا قَدْ غَلَبْتُ ٱلْعَالَمَ». | ٣٣ 33 |
ତୁମିମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ମର୍ ଲଃଗେ ରଃୟ୍ ସୁସ୍ତା ହାଉଆସ୍, ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଇ ସଃବୁ କଃତା କଃଉଁଲେ । ଜଃଗତେ ତୁମାର୍ ଗିନେ ଦୁକ୍ କଃସ୍ଟ୍ ଆଚେ, ମଃତର୍ ସାସ୍ ଦଃରା, ମୁୟ୍ ଜଃଗତ୍କେ ଜିଣି ଆଚି ।”
