يوحنَّا 13
| أَمَّا يَسُوعُ قَبْلَ عِيدِ ٱلْفِصْحِ، وَهُوَ عَالِمٌ أَنَّ سَاعَتَهُ قَدْ جَاءَتْ لِيَنْتَقِلَ مِنْ هَذَا ٱلْعَالَمِ إِلَى ٱلْآبِ، إِذْ كَانَ قَدْ أَحَبَّ خَاصَّتَهُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْعَالَمِ، أَحَبَّهُمْ إِلَى ٱلْمُنْتَهَى. | ١ 1 |
නිස්තාරෝත්සවස්‍ය කිඤ්චිත්කාලාත් පූර්ව්වං පෘථිව්‍යාඃ පිතුඃ සමීපගමනස්‍ය සමයඃ සන්නිකර්ෂෝභූද් ඉති ඥාත්වා යීශුරාප්‍රථමාද් යේෂු ජගත්ප්‍රවාසිෂ්වාත්මීයලෝකේෂ ප්‍රේම කරෝති ස්ම තේෂු ශේෂං යාවත් ප්‍රේම කෘතවාන්|
| فَحِينَ كَانَ ٱلْعَشَاءُ، وَقَدْ أَلْقَى ٱلشَّيْطَانُ فِي قَلْبِ يَهُوذَا سِمْعَانَ ٱلْإِسْخَرْيُوطِيِّ أَنْ يُسَلِّمَهُ، | ٢ 2 |
පිතා තස්‍ය හස්තේ සර්ව්වං සමර්පිතවාන් ස්වයම් ඊශ්වරස්‍ය සමීපාද් ආගච්ඡද් ඊශ්වරස්‍ය සමීපං යාස්‍යති ච, සර්ව්වාණ්‍යේතානි ඥාත්වා රජන්‍යාං භෝජනේ සම්පූර්ණේ සති,
| يَسُوعُ وَهُوَ عَالِمٌ أَنَّ ٱلْآبَ قَدْ دَفَعَ كُلَّ شَيْءٍ إِلَى يَدَيْهِ، وَأَنَّهُ مِنْ عِنْدِ ٱللهِ خَرَجَ، وَإِلَى ٱللهِ يَمْضِي، | ٣ 3 |
යදා ශෛතාන් තං පරහස්තේෂු සමර්පයිතුං ශිමෝනඃ පුත්‍රස්‍ය ඊෂ්කාරියෝතියස්‍ය යිහූදා අන්තඃකරණේ කුප්‍රවෘත්තිං සමාර්පයත්,
| قَامَ عَنِ ٱلْعَشَاءِ، وَخَلَعَ ثِيَابَهُ، وَأَخَذَ مِنْشَفَةً وَٱتَّزَرَ بِهَا، | ٤ 4 |
තදා යීශු ර්භෝජනාසනාද් උත්ථාය ගාත්‍රවස්ත්‍රං මෝචයිත්වා ගාත්‍රමාර්ජනවස්ත්‍රං ගෘහීත්වා තේන ස්වකටිම් අබධ්නාත්,
| ثُمَّ صَبَّ مَاءً فِي مِغْسَلٍ، وَٱبْتَدَأَ يَغْسِلُ أَرْجُلَ ٱلتَّلَامِيذِ وَيَمْسَحُهَا بِٱلْمِنْشَفَةِ ٱلَّتِي كَانَ مُتَّزِرًا بِهَا. | ٥ 5 |
පශ්චාද් ඒකපාත්‍රේ ජලම් අභිෂිච්‍ය ශිෂ්‍යාණාං පාදාන් ප්‍රක්‍ෂාල්‍ය තේන කටිබද්ධගාත්‍රමාර්ජනවාසසා මාර්ෂ්ටුං ප්‍රාරභත|
| فَجَاءَ إِلَى سِمْعَانَ بُطْرُسَ. فَقَالَ لَهُ ذَاكَ: «يَا سَيِّدُ، أَنْتَ تَغْسِلُ رِجْلَيَّ!». | ٦ 6 |
තතඃ ශිමෝන්පිතරස්‍ය සමීපමාගතේ ස උක්තවාන් හේ ප්‍රභෝ භවාන් කිං මම පාදෞ ප්‍රක්‍ෂාලයිෂ්‍යති?
| أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «لَسْتَ تَعْلَمُ أَنْتَ ٱلْآنَ مَا أَنَا أَصْنَعُ، وَلَكِنَّكَ سَتَفْهَمُ فِيمَا بَعْدُ». | ٧ 7 |
යීශුරුදිතවාන් අහං යත් කරෝමි තත් සම්ප්‍රති න ජානාසි කින්තු පශ්චාජ් ඥාස්‍යසි|
| قَالَ لَهُ بُطْرُسُ: «لَنْ تَغْسِلَ رِجْلَيَّ أَبَدًا!». أَجَابَهُ يَسُوعُ: «إِنْ كُنْتُ لَا أَغْسِلُكَ فَلَيْسَ لَكَ مَعِي نَصِيبٌ». (aiōn g165) | ٨ 8 |
තතඃ පිතරඃ කථිතවාන් භවාන් කදාපි මම පාදෞ න ප්‍රක්‍ෂාලයිෂ්‍යති| යීශුරකථයද් යදි ත්වාං න ප්‍රක්‍ෂාලයේ තර්හි මයි තව කෝප්‍යංශෝ නාස්ති| (aiōn g165)
| قَالَ لَهُ سِمْعَانُ بُطْرُسُ: «يَا سَيِّدُ، لَيْسَ رِجْلَيَّ فَقَطْ بَلْ أَيْضًا يَدَيَّ وَرَأْسِي». | ٩ 9 |
තදා ශිමෝන්පිතරඃ කථිතවාන් හේ ප්‍රභෝ තර්හි කේවලපාදෞ න, මම හස්තෞ ශිරශ්ච ප්‍රක්‍ෂාලයතු|
| قَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱلَّذِي قَدِ ٱغْتَسَلَ لَيْسَ لَهُ حَاجَةٌ إِلَّا إِلَى غَسْلِ رِجْلَيْهِ، بَلْ هُوَ طَاهِرٌ كُلُّهُ. وَأَنْتُمْ طَاهِرُونَ وَلَكِنْ لَيْسَ كُلُّكُمْ». | ١٠ 10 |
තතෝ යීශුරවදද් යෝ ජනෝ ධෞතස්තස්‍ය සර්ව්වාඞ්ගපරිෂ්කෘතත්වාත් පාදෞ විනාන්‍යාඞ්ගස්‍ය ප්‍රක්‍ෂාලනාපේක්‍ෂා නාස්ති| යූයං පරිෂ්කෘතා ඉති සත්‍යං කින්තු න සර්ව්වේ,
| لِأَنَّهُ عَرَفَ مُسَلِّمَهُ، لِذَلِكَ قَالَ: «لَسْتُمْ كُلُّكُمْ طَاهِرِينَ». | ١١ 11 |
යතෝ යෝ ජනස්තං පරකරේෂු සමර්පයිෂ්‍යති තං ස ඥාතවාන; අතඒව යූයං සර්ව්වේ න පරිෂ්කෘතා ඉමාං කථාං කථිතවාන්|
| فَلَمَّا كَانَ قَدْ غَسَلَ أَرْجُلَهُمْ وَأَخَذَ ثِيَابَهُ وَٱتَّكَأَ أَيْضًا، قَالَ لَهُمْ: «أَتَفْهَمُونَ مَا قَدْ صَنَعْتُ بِكُمْ؟ | ١٢ 12 |
ඉත්ථං යීශුස්තේෂාං පාදාන් ප්‍රක්‍ෂාල්‍ය වස්ත්‍රං පරිධායාසනේ සමුපවිශ්‍ය කථිතවාන් අහං යුෂ්මාන් ප්‍රති කිං කර්ම්මාකාර්ෂං ජානීථ?
| أَنْتُمْ تَدْعُونَنِي مُعَلِّمًا وَسَيِّدًا، وَحَسَنًا تَقُولُونَ، لِأَنِّي أَنَا كَذَلِكَ. | ١٣ 13 |
යූයං මාං ගුරුං ප්‍රභුඤ්ච වදථ තත් සත්‍යමේව වදථ යතෝහං සඒව භවාමි|
| فَإِنْ كُنْتُ وَأَنَا ٱلسَّيِّدُ وَٱلْمُعَلِّمُ قَدْ غَسَلْتُ أَرْجُلَكُمْ، فَأَنْتُمْ يَجِبُ عَلَيْكُمْ أَنْ يَغْسِلَ بَعْضُكُمْ أَرْجُلَ بَعْضٍ، | ١٤ 14 |
යද්‍යහං ප්‍රභු ර්ගුරුශ්ච සන් යුෂ්මාකං පාදාන් ප්‍රක්‍ෂාලිතවාන් තර්හි යුෂ්මාකමපි පරස්පරං පාදප්‍රක්‍ෂාලනම් උචිතම්|
| لِأَنِّي أَعْطَيْتُكُمْ مِثَالًا، حَتَّى كَمَا صَنَعْتُ أَنَا بِكُمْ تَصْنَعُونَ أَنْتُمْ أَيْضًا. | ١٥ 15 |
අහං යුෂ්මාන් ප්‍රති යථා ව්‍යවාහරං යුෂ්මාන් තථා ව්‍යවහර්ත්තුම් ඒකං පන්ථානං දර්ශිතවාන්|
| اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ لَيْسَ عَبْدٌ أَعْظَمَ مِنْ سَيِّدِهِ، وَلَا رَسُولٌ أَعْظَمَ مِنْ مُرْسِلِهِ. | ١٦ 16 |
අහං යුෂ්මානතියථාර්ථං වදාමි, ප්‍රභෝ ර්දාසෝ න මහාන් ප්‍රේරකාච්ච ප්‍රේරිතෝ න මහාන්|
| إِنْ عَلِمْتُمْ هَذَا فَطُوبَاكُمْ إِنْ عَمِلْتُمُوهُ. | ١٧ 17 |
ඉමාං කථාං විදිත්වා යදි තදනුසාරතඃ කර්ම්මාණි කුරුථ තර්හි යූයං ධන්‍යා භවිෂ්‍යථ|
| «لَسْتُ أَقُولُ عَنْ جَمِيعِكُمْ. أَنَا أَعْلَمُ ٱلَّذِينَ ٱخْتَرْتُهُمْ. لَكِنْ لِيَتِمَّ ٱلْكِتَابُ: اَلَّذِي يَأْكُلُ مَعِي ٱلْخُبْزَ رَفَعَ عَلَيَّ عَقِبَهُ. | ١٨ 18 |
සර්ව්වේෂු යුෂ්මාසු කථාමිමාං කථයාමි ඉති න, යේ මම මනෝනීතාස්තානහං ජානාමි, කින්තු මම භක්‍ෂ්‍යාණි යෝ භුඞ්ක්තේ මත්ප්‍රාණප්‍රාතිකූල්‍යතඃ| උත්ථාපයති පාදස්‍ය මූලං ස ඒෂ මානවඃ| යදේතද් ධර්ම්මපුස්තකස්‍ය වචනං තදනුසාරේණාවශ්‍යං ඝටිෂ්‍යතේ|
| أَقُولُ لَكُمُ ٱلْآنَ قَبْلَ أَنْ يَكُونَ، حَتَّى مَتَى كَانَ تُؤْمِنُونَ أَنِّي أَنَا هُوَ. | ١٩ 19 |
අහං ස ජන ඉත්‍යත්‍ර යථා යුෂ්මාකං විශ්වාසෝ ජායතේ තදර්ථං ඒතාදෘශඝටනාත් පූර්ව්වම් අහමිදානීං යුෂ්මභ්‍යමකථයම්|
| اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمُ: ٱلَّذِي يَقْبَلُ مَنْ أُرْسِلُهُ يَقْبَلُنِي، وَٱلَّذِي يَقْبَلُنِي يَقْبَلُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي». | ٢٠ 20 |
අහං යුෂ්මානතීව යථාර්ථං වදාමි, මයා ප්‍රේරිතං ජනං යෝ ගෘහ්ලාති ස මාමේව ගෘහ්ලාති යශ්ච මාං ගෘහ්ලාති ස මත්ප්‍රේරකං ගෘහ්ලාති|
| لَمَّا قَالَ يَسُوعُ هَذَا ٱضْطَرَبَ بِٱلرُّوحِ، وَشَهِدَ وَقَالَ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ وَاحِدًا مِنْكُمْ سَيُسَلِّمُنِي!». | ٢١ 21 |
ඒතාං කථාං කථයිත්වා යීශු ර්දුඃඛී සන් ප්‍රමාණං දත්ත්වා කථිතවාන් අහං යුෂ්මානතියථාර්ථං වදාමි යුෂ්මාකම් ඒකෝ ජනෝ මාං පරකරේෂු සමර්පයිෂ්‍යති|
| فَكَانَ ٱلتَّلَامِيذُ يَنْظُرُونَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ وَهُمْ مُحْتَارُونَ فِي مَنْ قَالَ عَنْهُ. | ٢٢ 22 |
තතඃ ස කමුද්දිශ්‍ය කථාමේතාං කථිතවාන් ඉත්‍යත්‍ර සන්දිග්ධාඃ ශිෂ්‍යාඃ පරස්පරං මුඛමාලෝකයිතුං ප්‍රාරභන්ත|
| وَكَانَ مُتَّكِئًا فِي حِضْنِ يَسُوعَ وَاحِدٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ، كَانَ يَسُوعُ يُحِبُّهُ. | ٢٣ 23 |
තස්මින් සමයේ යීශු ර‍්‍යස්මින් අප්‍රීයත ස ශිෂ්‍යස්තස්‍ය වක්‍ෂඃස්ථලම් අවාලම්බත|
| فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ سِمْعَانُ بُطْرُسُ أَنْ يَسْأَلَ مَنْ عَسَى أَنْ يَكُونَ ٱلَّذِي قَالَ عَنْهُ. | ٢٤ 24 |
ශිමෝන්පිතරස්තං සඞ්කේතේනාවදත්, අයං කමුද්දිශ්‍ය කථාමේතාම් කථයතීති පෘච්ඡ|
| فَٱتَّكَأَ ذَاكَ عَلَى صَدْرِ يَسُوعَ وَقَالَ لَهُ: «يَا سَيِّدُ، مَنْ هُوَ؟». | ٢٥ 25 |
තදා ස යීශෝ ර්වක්‍ෂඃස්ථලම් අවලම්බ්‍ය පෘෂ්ඨවාන්, හේ ප්‍රභෝ ස ජනඃ කඃ?
| أَجَابَ يَسُوعُ: «هُوَ ذَاكَ ٱلَّذِي أَغْمِسُ أَنَا ٱللُّقْمَةَ وَأُعْطِيهِ!». فَغَمَسَ ٱللُّقْمَةَ وَأَعْطَاهَا لِيَهُوذَا سِمْعَانَ ٱلْإِسْخَرْيُوطِيِّ. | ٢٦ 26 |
තතෝ යීශුඃ ප්‍රත්‍යවදද් ඒකඛණ්ඩං පූපං මජ්ජයිත්වා යස්මෛ දාස්‍යාමි සඒව සඃ; පශ්චාත් පූපඛණ්ඩමේකං මජ්ජයිත්වා ශිමෝනඃ පුත්‍රාය ඊෂ්කරියෝතීයාය යිහූදෛ දත්තවාන්|
| فَبَعْدَ ٱللُّقْمَةِ دَخَلَهُ ٱلشَّيْطَانُ. فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «مَا أَنْتَ تَعْمَلُهُ فَٱعْمَلْهُ بِأَكْثَرِ سُرْعَةٍ». | ٢٧ 27 |
තස්මින් දත්තේ සති ශෛතාන් තමාශ්‍රයත්; තදා යීශුස්තම් අවදත් ත්වං යත් කරිෂ්‍යසි තත් ක්‍ෂිප්‍රං කුරු|
| وَأَمَّا هَذَا فَلَمْ يَفْهَمْ أَحَدٌ مِنَ ٱلْمُتَّكِئِينَ لِمَاذَا كَلَّمَهُ بِهِ، | ٢٨ 28 |
කින්තු ස යේනාශයේන තාං කථාමකථායත් තම් උපවිෂ්ටලෝකානාං කෝපි නාබුධ්‍යත;
| لِأَنَّ قَوْمًا، إِذْ كَانَ ٱلصُّنْدُوقُ مَعَ يَهُوذَا، ظَنُّوا أَنَّ يَسُوعَ قَالَ لَهُ: ٱشْتَرِ مَا نَحْتَاجُ إِلَيْهِ لِلْعِيدِ، أَوْ أَنْ يُعْطِيَ شَيْئًا لِلْفُقَرَاءِ. | ٢٩ 29 |
කින්තු යිහූදාඃ සමීපේ මුද්‍රාසම්පුටකස්ථිතේඃ කේචිද් ඉත්ථම් අබුධ්‍යන්ත පාර්ව්වණාසාදනාර්ථං කිමපි ද්‍රව්‍යං ක්‍රේතුං වා දරිද්‍රේභ්‍යඃ කිඤ්චිද් විතරිතුං කථිතවාන්|
| فَذَاكَ لَمَّا أَخَذَ ٱللُّقْمَةَ خَرَجَ لِلْوَقْتِ. وَكَانَ لَيْلًا. | ٣٠ 30 |
තදා පූපඛණ්ඩග්‍රහණාත් පරං ස තූර්ණං බහිරගච්ඡත්; රාත්‍රිශ්ච සමුපස්‍යිතා|
| فَلَمَّا خَرَجَ قَالَ يَسُوعُ: «ٱلْآنَ تَمَجَّدَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ وَتَمَجَّدَ ٱللهُ فِيهِ. | ٣١ 31 |
යිහූදේ බහිර්ගතේ යීශුරකථයද් ඉදානීං මානවසුතස්‍ය මහිමා ප්‍රකාශතේ තේනේශ්වරස්‍යාපි මහිමා ප්‍රකාශතේ|
| إِنْ كَانَ ٱللهُ قَدْ تَمَجَّدَ فِيهِ، فَإِنَّ ٱللهَ سَيُمَجِّدُهُ فِي ذَاتِهِ، وَيُمَجِّدُهُ سَرِيعًا. | ٣٢ 32 |
යදි තේනේශ්වරස්‍ය මහිමා ප්‍රකාශතේ තර්හීශ්වරෝපි ස්වේන තස්‍ය මහිමානං ප්‍රකාශයිෂ්‍යති තූර්ණමේව ප්‍රකාශයිෂ්‍යති|
| يَا أَوْلَادِي، أَنَا مَعَكُمْ زَمَانًا قَلِيلًا بَعْدُ. سَتَطْلُبُونَنِي، وَكَمَا قُلْتُ لِلْيَهُودِ: حَيْثُ أَذْهَبُ أَنَا لَا تَقْدِرُونَ أَنْتُمْ أَنْ تَأْتُوا، أَقُولُ لَكُمْ أَنْتُمُ ٱلْآنَ. | ٣٣ 33 |
හේ වත්සා අහං යුෂ්මාභිඃ සාර්ද්ධං කිඤ්චිත්කාලමාත්‍රම් ආසේ, තතඃ පරං මාං මෘගයිෂ්‍යධ්වේ කින්ත්වහං යත්ස්ථානං යාමි තත්ස්ථානං යූයං ගන්තුං න ශක්‍ෂ්‍යථ, යාමිමාං කථාං යිහූදීයේභ්‍යඃ කථිතවාන් තථාධුනා යුෂ්මභ්‍යමපි කථයාමි|
| وَصِيَّةً جَدِيدَةً أَنَا أُعْطِيكُمْ: أَنْ تُحِبُّوا بَعْضُكُمْ بَعْضًا. كَمَا أَحْبَبْتُكُمْ أَنَا تُحِبُّونَ أَنْتُمْ أَيْضًا بَعْضُكُمْ بَعْضًا. | ٣٤ 34 |
යූයං පරස්පරං ප්‍රීයධ්වම් අහං යුෂ්මාසු යථා ප්‍රීයේ යූයමපි පරස්පරම් තථෛව ප්‍රීයධ්වං, යුෂ්මාන් ඉමාං නවීනාම් ආඥාම් ආදිශාමි|
| بِهَذَا يَعْرِفُ ٱلْجَمِيعُ أَنَّكُمْ تَلَامِيذِي: إِنْ كَانَ لَكُمْ حُبٌّ بَعْضًا لِبَعْضٍ». | ٣٥ 35 |
තේනෛව යදි පරස්පරං ප්‍රීයධ්වේ තර්හි ලක්‍ෂණේනානේන යූයං මම ශිෂ්‍යා ඉති සර්ව්වේ ඥාතුං ශක්‍ෂ්‍යන්ති|
| قَالَ لَهُ سِمْعَانُ بُطْرُسُ: «يَا سَيِّدُ، إِلَى أَيْنَ تَذْهَبُ؟». أَجَابَهُ يَسُوعُ: «حَيْثُ أَذْهَبُ لَا تَقْدِرُ ٱلْآنَ أَنْ تَتْبَعَنِي، وَلَكِنَّكَ سَتَتْبَعُنِي أَخِيرًا». | ٣٦ 36 |
ශිමෝනපිතරඃ පෘෂ්ඨවාන් හේ ප්‍රභෝ භවාන් කුත්‍ර යාස්‍යති? තතෝ යීශුඃ ප්‍රත්‍යවදත්, අහං යත්ස්ථානං යාමි තත්ස්ථානං සාම්ප්‍රතං මම පශ්චාද් ගන්තුං න ශක්නෝෂි කින්තු පශ්චාද් ගමිෂ්‍යසි|
| قَالَ لَهُ بُطْرُسُ: «يَا سَيِّدُ، لِمَاذَا لَا أَقْدِرُ أَنْ أَتْبَعَكَ ٱلْآنَ؟ إِنِّي أَضَعُ نَفْسِي عَنْكَ!». | ٣٧ 37 |
තදා පිතරඃ ප්‍රත්‍යුදිතවාන්, හේ ප්‍රභෝ සාම්ප්‍රතං කුතෝ හේතෝස්තව පශ්චාද් ගන්තුං න ශක්නෝමි? ත්වදර්ථං ප්‍රාණාන් දාතුං ශක්නෝමි|
| أَجَابَهُ يَسُوعُ: «أَتَضَعُ نَفْسَكَ عَنِّي؟ اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكَ: لَا يَصِيحُ ٱلدِّيكُ حَتَّى تُنْكِرَنِي ثَلَاثَ مَرَّاتٍ. | ٣٨ 38 |
තතෝ යීශුඃ ප්‍රත්‍යුක්තවාන් මන්නිමිත්තං කිං ප්‍රාණාන් දාතුං ශක්නෝෂි? ත්වාමහං යථාර්ථං වදාමි, කුක්කුටරවණාත් පූර්ව්වං ත්වං ත්‍රි ර්මාම් අපහ්නෝෂ්‍යසේ|
