يوحنَّا 11
| وَكَانَ إِنْسَانٌ مَرِيضًا وَهُوَ لِعَازَرُ، مِنْ بَيْتِ عَنْيَا مِنْ قَرْيَةِ مَرْيَمَ وَمَرْثَا أُخْتِهَا. | ١ 1 |
ଅନନ୍ତରଂ ମରିଯମ୍ ତସ୍ୟା ଭଗିନୀ ମର୍ଥା ଚ ଯସ୍ମିନ୍ ୱୈଥନୀଯାଗ୍ରାମେ ୱସତସ୍ତସ୍ମିନ୍ ଗ୍ରାମେ ଇଲିଯାସର୍ ନାମା ପୀଡିତ ଏକ ଆସୀତ୍|
| وَكَانَتْ مَرْيَمُ، ٱلَّتِي كَانَ لِعَازَرُ أَخُوهَا مَرِيضًا، هِيَ ٱلَّتِي دَهَنَتِ ٱلرَّبَّ بِطِيبٍ، وَمَسَحَتْ رِجْلَيْهِ بِشَعْرِهَا. | ٢ 2 |
ଯା ମରିଯମ୍ ପ୍ରଭୁଂ ସୁଗନ୍ଧିତେଲୈନ ମର୍ଦ୍ଦଯିତ୍ୱା ସ୍ୱକେଶୈସ୍ତସ୍ୟ ଚରଣୌ ସମମାର୍ଜତ୍ ତସ୍ୟା ଭ୍ରାତା ସ ଇଲିଯାସର୍ ରୋଗୀ|
| فَأَرْسَلَتِ ٱلْأُخْتَانِ إِلَيْهِ قَائِلَتَيْنِ: «يَا سَيِّدُ، هُوَذَا ٱلَّذِي تُحِبُّهُ مَرِيضٌ». | ٣ 3 |
ଅପରଞ୍ଚ ହେ ପ୍ରଭୋ ଭୱାନ୍ ଯସ୍ମିନ୍ ପ୍ରୀଯତେ ସ ଏୱ ପୀଡିତୋସ୍ତୀତି କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ତସ୍ୟ ଭଗିନ୍ୟୌ ପ୍ରେଷିତୱତ୍ୟୌ|
| فَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ، قَالَ: «هَذَا ٱلْمَرَضُ لَيْسَ لِلْمَوْتِ، بَلْ لِأَجْلِ مَجْدِ ٱللهِ، لِيَتَمَجَّدَ ٱبْنُ ٱللهِ بِهِ». | ٤ 4 |
ତଦା ଯୀଶୁରିମାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱାକଥଯତ ପୀଡେଯଂ ମରଣାର୍ଥଂ ନ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହିମାର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରପୁତ୍ରସ୍ୟ ମହିମପ୍ରକାଶାର୍ଥଞ୍ଚ ଜାତା|
| وَكَانَ يَسُوعُ يُحِبُّ مَرْثَا وَأُخْتَهَا وَلِعَازَرَ. | ٥ 5 |
ଯୀଶୁ ର୍ୟଦ୍ୟପିମର୍ଥାଯାଂ ତଦ୍ଭଗିନ୍ୟାମ୍ ଇଲିଯାସରି ଚାପ୍ରୀଯତ,
| فَلَمَّا سَمِعَ أَنَّهُ مَرِيضٌ مَكَثَ حِينَئِذٍ فِي ٱلْمَوْضِعِ ٱلَّذِي كَانَ فِيهِ يَوْمَيْنِ. | ٦ 6 |
ତଥାପି ଇଲିଯାସରଃ ପୀଡାଯାଃ କଥଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଯତ୍ର ଆସୀତ୍ ତତ୍ରୈୱ ଦିନଦ୍ୱଯମତିଷ୍ଠତ୍|
| ثُمَّ بَعْدَ ذَلِكَ قَالَ لِتَلَامِيذِهِ: «لِنَذْهَبْ إِلَى ٱلْيَهُودِيَّةِ أَيْضًا». | ٧ 7 |
ତତଃ ପରମ୍ ସ ଶିଷ୍ୟାନକଥଯଦ୍ ୱଯଂ ପୁନ ର୍ୟିହୂଦୀଯପ୍ରଦେଶଂ ଯାମଃ|
| قَالَ لَهُ ٱلتَّلَامِيذُ: «يَا مُعَلِّمُ، ٱلْآنَ كَانَ ٱلْيَهُودُ يَطْلُبُونَ أَنْ يَرْجُمُوكَ، وَتَذْهَبُ أَيْضًا إِلَى هُنَاكَ». | ٨ 8 |
ତତସ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍, ହେ ଗୁରୋ ସ୍ୱଲ୍ପଦିନାନି ଗତାନି ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତ୍ୱାଂ ପାଷାଣୈ ର୍ହନ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତାସ୍ତଥାପି କିଂ ପୁନସ୍ତତ୍ର ଯାସ୍ୟସି?
| أَجَابَ يَسُوعُ: «أَلَيْسَتْ سَاعَاتُ ٱلنَّهَارِ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ؟ إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَمْشِي فِي ٱلنَّهَارِ لَا يَعْثُرُ لِأَنَّهُ يَنْظُرُ نُورَ هَذَا ٱلْعَالَمِ، | ٩ 9 |
ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ଏକସ୍ମିନ୍ ଦିନେ କିଂ ଦ୍ୱାଦଶଘଟିକା ନ ଭୱନ୍ତି? କୋପି ଦିୱା ଗଚ୍ଛନ୍ ନ ସ୍ଖଲତି ଯତଃ ସ ଏତଜ୍ଜଗତୋ ଦୀପ୍ତିଂ ପ୍ରାପ୍ନୋତି|
| وَلَكِنْ إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَمْشِي فِي ٱللَّيْلِ يَعْثُرُ، لِأَنَّ ٱلنُّورَ لَيْسَ فِيهِ». | ١٠ 10 |
କିନ୍ତୁ ରାତ୍ରୌ ଗଚ୍ଛନ୍ ସ୍ଖଲତି ଯତୋ ହେତୋସ୍ତତ୍ର ଦୀପ୍ତି ର୍ନାସ୍ତି|
| قَالَ هَذَا، وَبَعْدَ ذَلِكَ قَالَ لَهُمْ: «لِعَازَرُ حَبِيبُنَا قَدْ نَامَ. لَكِنِّي أَذْهَبُ لِأُوقِظَهُ». | ١١ 11 |
ଇମାଂ କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସ ତାନୱଦଦ୍, ଅସ୍ମାକଂ ବନ୍ଧୁଃ ଇଲିଯାସର୍ ନିଦ୍ରିତୋଭୂଦ୍ ଇଦାନୀଂ ତଂ ନିଦ୍ରାତୋ ଜାଗରଯିତୁଂ ଗଚ୍ଛାମି|
| فَقَالَ تَلَامِيذُهُ: «يَا سَيِّدُ، إِنْ كَانَ قَدْ نَامَ فَهُوَ يُشْفَى». | ١٢ 12 |
ଯୀଶୁ ର୍ମୃତୌ କଥାମିମାଂ କଥିତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ୱିଶ୍ରାମାର୍ଥଂ ନିଦ୍ରାଯାଂ କଥିତୱାନ୍ ଇତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟା ଅକଥଯନ୍,
| وَكَانَ يَسُوعُ يَقُولُ عَنْ مَوْتِهِ، وَهُمْ ظَنُّوا أَنَّهُ يَقُولُ عَنْ رُقَادِ ٱلنَّوْمِ. | ١٣ 13 |
ହେ ଗୁରୋ ସ ଯଦି ନିଦ୍ରାତି ତର୍ହି ଭଦ୍ରମେୱ|
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ حِينَئِذٍ عَلَانِيَةً: «لِعَازَرُ مَاتَ. | ١٤ 14 |
ତଦା ଯୀଶୁଃ ସ୍ପଷ୍ଟଂ ତାନ୍ ୱ୍ୟାହରତ୍, ଇଲିଯାସର୍ ଅମ୍ରିଯତ;
| وَأَنَا أَفْرَحُ لِأَجْلِكُمْ إِنِّي لَمْ أَكُنْ هُنَاكَ، لِتُؤْمِنُوا. وَلَكِنْ لِنَذْهَبْ إِلَيْهِ!». | ١٥ 15 |
କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ଯଥା ପ୍ରତୀଥ ତଦର୍ଥମହଂ ତତ୍ର ନ ସ୍ଥିତୱାନ୍ ଇତ୍ୟସ୍ମାଦ୍ ଯୁଷ୍ମନ୍ନିମିତ୍ତମ୍ ଆହ୍ଲାଦିତୋହଂ, ତଥାପି ତସ୍ୟ ସମୀପେ ଯାମ|
| فَقَالَ تُومَا ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ ٱلتَّوْأَمُ لِلتَّلَامِيذِ رُفَقَائِهِ: «لِنَذْهَبْ نَحْنُ أَيْضًا لِكَيْ نَمُوتَ مَعَهُ!». | ١٦ 16 |
ତଦା ଥୋମା ଯଂ ଦିଦୁମଂ ୱଦନ୍ତି ସ ସଙ୍ଗିନଃ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଅୱଦଦ୍ ୱଯମପି ଗତ୍ୱା ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ମ୍ରିଯାମହୈ|
| فَلَمَّا أَتَى يَسُوعُ وَجَدَ أَنَّهُ قَدْ صَارَ لَهُ أَرْبَعَةُ أَيَّامٍ فِي ٱلْقَبْرِ. | ١٧ 17 |
ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ ଇଲିଯାସରଃ ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପନାତ୍ ଚତ୍ୱାରି ଦିନାନି ଗତାନୀତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତୱାନ୍|
| وَكَانَتْ بَيْتُ عَنْيَا قَرِيبَةً مِنْ أُورُشَلِيمَ نَحْوَ خَمْسَ عَشْرَةَ غَلْوَةً. | ١٨ 18 |
ୱୈଥନୀଯା ଯିରୂଶାଲମଃ ସମୀପସ୍ଥା କ୍ରୋଶୈକମାତ୍ରାନ୍ତରିତା;
| وَكَانَ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلْيَهُودِ قَدْ جَاءُوا إِلَى مَرْثَا وَمَرْيَمَ لِيُعَزُّوهُمَا عَنْ أَخِيهِمَا. | ١٩ 19 |
ତସ୍ମାଦ୍ ବହୱୋ ଯିହୂଦୀଯା ମର୍ଥାଂ ମରିଯମଞ୍ଚ ଭ୍ୟାତୃଶୋକାପନ୍ନାଂ ସାନ୍ତ୍ୱଯିତୁଂ ତଯୋଃ ସମୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍|
| فَلَمَّا سَمِعَتْ مَرْثَا أَنَّ يَسُوعَ آتٍ لَاقَتْهُ، وَأَمَّا مَرْيَمُ فَٱسْتَمَرَّتْ جَالِسَةً فِي ٱلْبَيْتِ. | ٢٠ 20 |
ମର୍ଥା ଯୀଶୋରାଗମନୱାର୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱୈୱ ତଂ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଅକରୋତ୍ କିନ୍ତୁ ମରିଯମ୍ ଗେହ ଉପୱିଶ୍ୟ ସ୍ଥିତା|
| فَقَالَتْ مَرْثَا لِيَسُوعَ: «يَا سَيِّدُ، لَوْ كُنْتَ هَهُنَا لَمْ يَمُتْ أَخِي! | ٢١ 21 |
ତଦା ମର୍ଥା ଯୀଶୁମୱାଦତ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ଯଦି ଭୱାନ୍ ଅତ୍ରାସ୍ଥାସ୍ୟତ୍ ତର୍ହି ମମ ଭ୍ରାତା ନାମରିଷ୍ୟତ୍|
| لَكِنِّي ٱلْآنَ أَيْضًا أَعْلَمُ أَنَّ كُلَّ مَا تَطْلُبُ مِنَ ٱللهِ يُعْطِيكَ ٱللهُ إِيَّاهُ». | ٢٢ 22 |
କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀମପି ଯଦ୍ ଈଶ୍ୱରେ ପ୍ରାର୍ଥଯିଷ୍ୟତେ ଈଶ୍ୱରସ୍ତଦ୍ ଦାସ୍ୟତୀତି ଜାନେଽହଂ|
| قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «سَيَقُومُ أَخُوكِ». | ٢٣ 23 |
ଯୀଶୁରୱାଦୀତ୍ ତୱ ଭ୍ରାତା ସମୁତ୍ଥାସ୍ୟତି|
| قَالَتْ لَهُ مَرْثَا: «أَنَا أَعْلَمُ أَنَّهُ سَيَقُومُ فِي ٱلْقِيَامَةِ، فِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ». | ٢٤ 24 |
ମର୍ଥା ୱ୍ୟାହରତ୍ ଶେଷଦିୱସେ ସ ଉତ୍ଥାନସମଯେ ପ୍ରୋତ୍ଥାସ୍ୟତୀତି ଜାନେଽହଂ|
| قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «أَنَا هُوَ ٱلْقِيَامَةُ وَٱلْحَيَاةُ. مَنْ آمَنَ بِي وَلَوْ مَاتَ فَسَيَحْيَا، | ٢٥ 25 |
ତଦା ଯୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍ ଅହମେୱ ଉତ୍ଥାପଯିତା ଜୀୱଯିତା ଚ ଯଃ କଶ୍ଚନ ମଯି ୱିଶ୍ୱସିତି ସ ମୃତ୍ୱାପି ଜୀୱିଷ୍ୟତି;
| وَكُلُّ مَنْ كَانَ حَيًّا وَآمَنَ بِي فَلَنْ يَمُوتَ إِلَى ٱلْأَبَدِ. أَتُؤْمِنِينَ بِهَذَا؟». (aiōn g165) | ٢٦ 26 |
ଯଃ କଶ୍ଚନ ଚ ଜୀୱନ୍ ମଯି ୱିଶ୍ୱସିତି ସ କଦାପି ନ ମରିଷ୍ୟତି, ଅସ୍ୟାଂ କଥାଯାଂ କିଂ ୱିଶ୍ୱସିଷି? (aiōn g165)
| قَالَتْ لَهُ: «نَعَمْ يَا سَيِّدُ. أَنَا قَدْ آمَنْتُ أَنَّكَ أَنْتَ ٱلْمَسِيحُ ٱبْنُ ٱللهِ، ٱلْآتِي إِلَى ٱلْعَالَمِ». | ٢٧ 27 |
ସାୱଦତ୍ ପ୍ରଭୋ ଯସ୍ୟାୱତରଣାପେକ୍ଷାସ୍ତି ଭୱାନ୍ ସଏୱାଭିଷିକ୍ତ୍ତ ଈଶ୍ୱରପୁତ୍ର ଇତି ୱିଶ୍ୱସିମି|
| وَلَمَّا قَالَتْ هَذَا مَضَتْ وَدَعَتْ مَرْيَمَ أُخْتَهَا سِرًّا، قَائِلَةً: «ٱلْمُعَلِّمُ قَدْ حَضَرَ، وَهُوَ يَدْعُوكِ». | ٢٨ 28 |
ଇତି କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସା ଗତ୍ୱା ସ୍ୱାଂ ଭଗିନୀଂ ମରିଯମଂ ଗୁପ୍ତମାହୂଯ ୱ୍ୟାହରତ୍ ଗୁରୁରୁପତିଷ୍ଠତି ତ୍ୱାମାହୂଯତି ଚ|
| أَمَّا تِلْكَ فَلَمَّا سَمِعَتْ قَامَتْ سَرِيعًا وَجَاءَتْ إِلَيْهِ. | ٢٩ 29 |
କଥାମିମାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ସା ତୂର୍ଣମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଅଗଚ୍ଛତ୍|
| وَلَمْ يَكُنْ يَسُوعُ قَدْ جَاءَ إِلَى ٱلْقَرْيَةِ، بَلْ كَانَ فِي ٱلْمَكَانِ ٱلَّذِي لَاقَتْهُ فِيهِ مَرْثَا. | ٣٠ 30 |
ଯୀଶୁ ର୍ଗ୍ରାମମଧ୍ୟଂ ନ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଯତ୍ର ମର୍ଥା ତଂ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଅକରୋତ୍ ତତ୍ର ସ୍ଥିତୱାନ୍|
| ثُمَّ إِنَّ ٱلْيَهُودَ ٱلَّذِينَ كَانُوا مَعَهَا فِي ٱلْبَيْتِ يُعَزُّونَهَا، لَمَّا رَأَوْا مَرْيَمَ قَامَتْ عَاجِلًا وَخَرَجَتْ، تَبِعُوهَا قَائِلِينَ: «إِنَّهَا تَذْهَبُ إِلَى ٱلْقَبْرِ لِتَبْكِيَ هُنَاكَ». | ٣١ 31 |
ଯେ ଯିହୂଦୀଯା ମରିଯମା ସାକଂ ଗୃହେ ତିଷ୍ଠନ୍ତସ୍ତାମ୍ ଅସାନ୍ତ୍ୱଯନ ତେ ତାଂ କ୍ଷିପ୍ରମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ଗଚ୍ଛନ୍ତିଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ୱ୍ୟାହରନ୍, ସ ଶ୍ମଶାନେ ରୋଦିତୁଂ ଯାତି, ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ତେ ତସ୍ୟାଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଅଗଚ୍ଛନ୍|
| فَمَرْيَمُ لَمَّا أَتَتْ إِلَى حَيْثُ كَانَ يَسُوعُ وَرَأَتْهُ، خَرَّتْ عِنْدَ رِجْلَيْهِ قَائِلَةً لَهُ: «يَا سَيِّدُ، لَوْ كُنْتَ هَهُنَا لَمْ يَمُتْ أَخِي!». | ٣٢ 32 |
ଯତ୍ର ଯୀଶୁରତିଷ୍ଠତ୍ ତତ୍ର ମରିଯମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତସ୍ୟ ଚରଣଯୋଃ ପତିତ୍ୱା ୱ୍ୟାହରତ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ ଯଦି ଭୱାନ୍ ଅତ୍ରାସ୍ଥାସ୍ୟତ୍ ତର୍ହି ମମ ଭ୍ରାତା ନାମରିଷ୍ୟତ୍|
| فَلَمَّا رَآهَا يَسُوعُ تَبْكِي، وَٱلْيَهُودُ ٱلَّذِينَ جَاءُوا مَعَهَا يَبْكُونَ، ٱنْزَعَجَ بِٱلرُّوحِ وَٱضْطَرَبَ، | ٣٣ 33 |
ଯୀଶୁସ୍ତାଂ ତସ୍ୟାଃ ସଙ୍ଗିନୋ ଯିହୂଦୀଯାଂଶ୍ଚ ରୁଦତୋ ୱିଲୋକ୍ୟ ଶୋକାର୍ତ୍ତଃ ସନ୍ ଦୀର୍ଘଂ ନିଶ୍ୱସ୍ୟ କଥିତୱାନ୍ ତଂ କୁତ୍ରାସ୍ଥାପଯତ?
| وَقَالَ: «أَيْنَ وَضَعْتُمُوهُ؟». قَالُوا لَهُ: «يَا سَيِّدُ، تَعَالَ وَٱنْظُرْ». | ٣٤ 34 |
ତେ ୱ୍ୟାହରନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ଭୱାନ୍ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟତୁ|
| بَكَى يَسُوعُ. | ٣٥ 35 |
ଯୀଶୁନା କ୍ରନ୍ଦିତଂ|
| فَقَالَ ٱلْيَهُودُ: «ٱنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ يُحِبُّهُ!». | ٣٦ 36 |
ଅତଏୱ ଯିହୂଦୀଯା ଅୱଦନ୍, ପଶ୍ୟତାଯଂ ତସ୍ମିନ୍ କିଦୃଗ୍ ଅପ୍ରିଯତ|
| وَقَالَ بَعْضٌ مِنْهُمْ: «أَلَمْ يَقْدِرْ هَذَا ٱلَّذِي فَتَحَ عَيْنَيِ ٱلْأَعْمَى أَنْ يَجْعَلَ هَذَا أَيْضًا لَا يَمُوتُ؟». | ٣٧ 37 |
ତେଷାଂ କେଚିଦ୍ ଅୱଦନ୍ ଯୋନ୍ଧାଯ ଚକ୍ଷୁଷୀ ଦତ୍ତୱାନ୍ ସ କିମ୍ ଅସ୍ୟ ମୃତ୍ୟୁଂ ନିୱାରଯିତୁଂ ନାଶକ୍ନୋତ୍?
| فَٱنْزَعَجَ يَسُوعُ أَيْضًا فِي نَفْسِهِ وَجَاءَ إِلَى ٱلْقَبْرِ، وَكَانَ مَغَارَةً وَقَدْ وُضِعَ عَلَيْهِ حَجَرٌ. | ٣٨ 38 |
ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପୁନରନ୍ତର୍ଦୀର୍ଘଂ ନିଶ୍ୱସ୍ୟ ଶ୍ମଶାନାନ୍ତିକମ୍ ଅଗଚ୍ଛତ୍| ତତ୍ ଶ୍ମଶାନମ୍ ଏକଂ ଗହ୍ୱରଂ ତନ୍ମୁଖେ ପାଷାଣ ଏକ ଆସୀତ୍|
| قَالَ يَسُوعُ: «ٱرْفَعُوا ٱلْحَجَرَ!». قَالَتْ لَهُ مَرْثَا، أُخْتُ ٱلْمَيْتِ: «يَا سَيِّدُ، قَدْ أَنْتَنَ لِأَنَّ لَهُ أَرْبَعَةَ أَيَّامٍ». | ٣٩ 39 |
ତଦା ଯୀଶୁରୱଦଦ୍ ଏନଂ ପାଷାଣମ୍ ଅପସାରଯତ, ତତଃ ପ୍ରମୀତସ୍ୟ ଭଗିନୀ ମର୍ଥାୱଦତ୍ ପ୍ରଭୋ, ଅଧୁନା ତତ୍ର ଦୁର୍ଗନ୍ଧୋ ଜାତଃ, ଯତୋଦ୍ୟ ଚତ୍ୱାରି ଦିନାନି ଶ୍ମଶାନେ ସ ତିଷ୍ଠତି|
| قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «أَلَمْ أَقُلْ لَكِ: إِنْ آمَنْتِ تَرَيْنَ مَجْدَ ٱللهِ؟». | ٤٠ 40 |
ତଦା ଯୀଶୁରୱାଦୀତ୍, ଯଦି ୱିଶ୍ୱସିଷି ତର୍ହୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହିମପ୍ରକାଶଂ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟସି କଥାମିମାଂ କିଂ ତୁଭ୍ୟଂ ନାକଥଯଂ?
| فَرَفَعُوا ٱلْحَجَرَ حَيْثُ كَانَ ٱلْمَيْتُ مَوْضُوعًا، وَرَفَعَ يَسُوعُ عَيْنَيْهِ إِلَى فَوْقُ، وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلْآبُ، أَشْكُرُكَ لِأَنَّكَ سَمِعْتَ لِي، | ٤١ 41 |
ତଦା ମୃତସ୍ୟ ଶ୍ମଶାନାତ୍ ପାଷାଣୋଽପସାରିତେ ଯୀଶୁରୂର୍ଦ୍ୱ୍ୱଂ ପଶ୍ୟନ୍ ଅକଥଯତ୍, ହେ ପିତ ର୍ମମ ନେୱେସନମ୍ ଅଶୃଣୋଃ କାରଣାଦସ୍ମାତ୍ ତ୍ୱାଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦାମି|
| وَأَنَا عَلِمْتُ أَنَّكَ فِي كُلِّ حِينٍ تَسْمَعُ لِي. وَلَكِنْ لِأَجْلِ هَذَا ٱلْجَمْعِ ٱلْوَاقِفِ قُلْتُ، لِيُؤْمِنُوا أَنَّكَ أَرْسَلْتَنِي». | ٤٢ 42 |
ତ୍ୱଂ ସତତଂ ଶୃଣୋଷି ତଦପ୍ୟହଂ ଜାନାମି, କିନ୍ତୁ ତ୍ୱଂ ମାଂ ଯତ୍ ପ୍ରୈରଯସ୍ତଦ୍ ଯଥାସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥିତା ଲୋକା ୱିଶ୍ୱସନ୍ତି ତଦର୍ଥମ୍ ଇଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱଦାମି|
| وَلَمَّا قَالَ هَذَا صَرَخَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «لِعَازَرُ، هَلُمَّ خَارِجًا!». | ٤٣ 43 |
ଇମାଂ କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈରାହ୍ୱଯତ୍, ହେ ଇଲିଯାସର୍ ବହିରାଗଚ୍ଛ|
| فَخَرَجَ ٱلْمَيْتُ وَيَدَاهُ وَرِجْلَاهُ مَرْبُوطَاتٌ بِأَقْمِطَةٍ، وَوَجْهُهُ مَلْفُوفٌ بِمِنْدِيلٍ. فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «حُلُّوهُ وَدَعُوهُ يَذْهَبْ». | ٤٤ 44 |
ତତଃ ସ ପ୍ରମୀତଃ ଶ୍ମଶାନୱସ୍ତ୍ରୈ ର୍ବଦ୍ଧହସ୍ତପାଦୋ ଗାତ୍ରମାର୍ଜନୱାସସା ବଦ୍ଧମୁଖଶ୍ଚ ବହିରାଗଚ୍ଛତ୍| ଯୀଶୁରୁଦିତୱାନ୍ ବନ୍ଧନାନି ମୋଚଯିତ୍ୱା ତ୍ୟଜତୈନଂ|
| فَكَثِيرُونَ مِنَ ٱلْيَهُودِ ٱلَّذِينَ جَاءُوا إِلَى مَرْيَمَ، وَنَظَرُوا مَا فَعَلَ يَسُوعُ، آمَنُوا بِهِ. | ٤٥ 45 |
ମରିଯମଃ ସମୀପମ୍ ଆଗତା ଯେ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାସ୍ତଦା ଯୀଶୋରେତତ୍ କର୍ମ୍ମାପଶ୍ୟନ୍ ତେଷାଂ ବହୱୋ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍,
| وَأَمَّا قَوْمٌ مِنْهُمْ فَمَضَوْا إِلَى ٱلْفَرِّيسِيِّينَ وَقَالُوا لَهُمْ عَمَّا فَعَلَ يَسُوعُ. | ٤٦ 46 |
କିନ୍ତୁ କେଚିଦନ୍ୟେ ଫିରୂଶିନାଂ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା ଯୀଶୋରେତସ୍ୟ କର୍ମ୍ମଣୋ ୱାର୍ତ୍ତାମ୍ ଅୱଦନ୍|
| فَجَمَعَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ مَجْمَعًا وَقَالُوا: «مَاذَا نَصْنَعُ؟ فَإِنَّ هَذَا ٱلْإِنْسَانَ يَعْمَلُ آيَاتٍ كَثِيرَةً. | ٤٧ 47 |
ତତଃ ପରଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକାଃ ଫିରୂଶିନାଶ୍ଚ ସଭାଂ କୃତ୍ୱା ୱ୍ୟାହରନ୍ ୱଯଂ କିଂ କୁର୍ମ୍ମଃ? ଏଷ ମାନୱୋ ବହୂନ୍ୟାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକର୍ମ୍ମାଣି କରୋତି|
| إِنْ تَرَكْنَاهُ هَكَذَا يُؤْمِنُ ٱلْجَمِيعُ بِهِ، فَيَأْتِي ٱلرُّومَانِيُّونَ وَيَأْخُذُونَ مَوْضِعَنَا وَأُمَّتَنَا». | ٤٨ 48 |
ଯଦୀଦୃଶଂ କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତୁଂ ନ ୱାରଯାମସ୍ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାସ୍ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟନ୍ତି ରୋମିଲୋକାଶ୍ଚାଗତ୍ୟାସ୍ମାକମ୍ ଅନଯା ରାଜଧାନ୍ୟା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ରାଜ୍ୟମ୍ ଆଛେତ୍ସ୍ୟନ୍ତି|
| فَقَالَ لَهُمْ وَاحِدٌ مِنْهُمْ، وَهُوَ قَيَافَا، كَانَ رَئِيسًا لِلْكَهَنَةِ فِي تِلْكَ ٱلسَّنَةِ: «أَنْتُمْ لَسْتُمْ تَعْرِفُونَ شَيْئًا، | ٤٩ 49 |
ତଦା ତେଷାଂ କିଯଫାନାମା ଯସ୍ତସ୍ମିନ୍ ୱତ୍ସରେ ମହାଯାଜକପଦେ ନ୍ୟଯୁଜ୍ୟତ ସ ପ୍ରତ୍ୟୱଦଦ୍ ଯୂଯଂ କିମପି ନ ଜାନୀଥ;
| وَلَا تُفَكِّرُونَ أَنَّهُ خَيْرٌ لَنَا أَنْ يَمُوتَ إِنْسَانٌ وَاحِدٌ عَنِ ٱلشَّعْبِ وَلَا تَهْلِكَ ٱلْأُمَّةُ كُلُّهَا!». | ٥٠ 50 |
ସମଗ୍ରଦେଶସ୍ୟ ୱିନାଶତୋପି ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାର୍ଥମ୍ ଏକସ୍ୟ ଜନସ୍ୟ ମରଣମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ମଙ୍ଗଲହେତୁକମ୍ ଏତସ୍ୟ ୱିୱେଚନାମପି ନ କୁରୁଥ|
| وَلَمْ يَقُلْ هَذَا مِنْ نَفْسِهِ، بَلْ إِذْ كَانَ رَئِيسًا لِلْكَهَنَةِ فِي تِلْكَ ٱلسَّنَةِ، تَنَبَّأَ أَنَّ يَسُوعَ مُزْمِعٌ أَنْ يَمُوتَ عَنِ ٱلْأُمَّةِ، | ٥١ 51 |
ଏତାଂ କଥାଂ ସ ନିଜବୁଦ୍ଧ୍ୟା ୱ୍ୟାହରଦ୍ ଇତି ନ,
| وَلَيْسَ عَنِ ٱلْأُمَّةِ فَقَطْ، بَلْ لِيَجْمَعَ أَبْنَاءَ ٱللهِ ٱلْمُتَفَرِّقِينَ إِلَى وَاحِدٍ. | ٥٢ 52 |
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୂସ୍ତଦ୍ଦେଶୀଯାନାଂ କାରଣାତ୍ ପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟତି, ଦିଶି ଦିଶି ୱିକୀର୍ଣାନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନାନ୍ ସଂଗୃହ୍ୟୈକଜାତିଂ କରିଷ୍ୟତି ଚ, ତସ୍ମିନ୍ ୱତ୍ସରେ କିଯଫା ମହାଯାଜକତ୍ୱପଦେ ନିଯୁକ୍ତଃ ସନ୍ ଇଦଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟଂ କଥିତୱାନ୍|
| فَمِنْ ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ تَشَاوَرُوا لِيَقْتُلُوهُ. | ٥٣ 53 |
ତଦ୍ଦିନମାରଭ୍ୟ ତେ କଥଂ ତଂ ହନ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତୀତି ମନ୍ତ୍ରଣାଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ପ୍ରାରେଭିରେ|
| فَلَمْ يَكُنْ يَسُوعُ أَيْضًا يَمْشِي بَيْنَ ٱلْيَهُودِ عَلَانِيَةً، بَلْ مَضَى مِنْ هُنَاكَ إِلَى ٱلْكُورَةِ ٱلْقَرِيبَةِ مِنَ ٱلْبَرِّيَّةِ، إِلَى مَدِينَةٍ يُقَالُ لَهَا أَفْرَايِمُ، وَمَكَثَ هُنَاكَ مَعَ تَلَامِيذِهِ. | ٥٤ 54 |
ଅତଏୱ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ମଧ୍ୟେ ଯୀଶୁଃ ସପ୍ରକାଶଂ ଗମନାଗମନେ ଅକୃତ୍ୱା ତସ୍ମାଦ୍ ଗତ୍ୱା ପ୍ରାନ୍ତରସ୍ୟ ସମୀପସ୍ଥାଯିପ୍ରଦେଶସ୍ୟେଫ୍ରାଯିମ୍ ନାମ୍ନି ନଗରେ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାକଂ କାଲଂ ଯାପଯିତୁଂ ପ୍ରାରେଭେ|
| وَكَانَ فِصْحُ ٱلْيَهُودِ قَرِيبًا. فَصَعِدَ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلْكُوَرِ إِلَى أُورُشَلِيمَ قَبْلَ ٱلْفِصْحِ لِيُطَهِّرُوا أَنْفُسَهُمْ. | ٥٥ 55 |
ଅନନ୍ତରଂ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱେ ନିକଟୱର୍ତ୍ତିନି ସତି ତଦୁତ୍ସୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସ୍ୱାନ୍ ଶୁଚୀନ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ ବହୱୋ ଜନା ଗ୍ରାମେଭ୍ୟୋ ଯିରୂଶାଲମ୍ ନଗରମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍,
| فَكَانُوا يَطْلُبُونَ يَسُوعَ وَيَقُولُونَ فِيمَا بَيْنَهُمْ، وَهُمْ وَاقِفُونَ فِي ٱلْهَيْكَلِ: «مَاذَا تَظُنُّونَ؟ هَلْ هُوَ لَا يَأْتِي إِلَى ٱلْعِيدِ؟». | ٥٦ 56 |
ଯୀଶୋରନ୍ୱେଷଣଂ କୃତ୍ୱା ମନ୍ଦିରେ ଦଣ୍ଡାଯମାନାଃ ସନ୍ତଃ ପରସ୍ପରଂ ୱ୍ୟାହରନ୍, ଯୁଷ୍ମାକଂ କୀଦୃଶୋ ବୋଧୋ ଜାଯତେ? ସ କିମ୍ ଉତ୍ସୱେଽସ୍ମିନ୍ ଅତ୍ରାଗମିଷ୍ୟତି?
| وَكَانَ أَيْضًا رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ قَدْ أَصْدَرُوا أَمْرًا أَنَّهُ إِنْ عَرَفَ أَحَدٌ أَيْنَ هُوَ فَلْيَدُلَّ عَلَيْهِ، لِكَيْ يُمْسِكُوهُ. | ٥٧ 57 |
ସ ଚ କୁତ୍ରାସ୍ତି ଯଦ୍ୟେତତ୍ କଶ୍ଚିଦ୍ ୱେତ୍ତି ତର୍ହି ଦର୍ଶଯତୁ ପ୍ରଧାନଯାଜକାଃ ଫିରୂଶିନଶ୍ଚ ତଂ ଧର୍ତ୍ତୁଂ ପୂର୍ୱ୍ୱମ୍ ଇମାମ୍ ଆଜ୍ଞାଂ ପ୍ରାଚାରଯନ୍|
