يوحنَّا 11

١ 1 وَكَانَ إِنْسَانٌ مَرِيضًا وَهُوَ لِعَازَرُ، مِنْ بَيْتِ عَنْيَا مِنْ قَرْيَةِ مَرْيَمَ وَمَرْثَا أُخْتِهَا.

ಅನನ್ತರಂ ಮರಿಯಮ್ ತಸ್ಯಾ ಭಗಿನೀ ಮರ್ಥಾ ಚ ಯಸ್ಮಿನ್ ವೈಥನೀಯಾಗ್ರಾಮೇ ವಸತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಗ್ರಾಮೇ ಇಲಿಯಾಸರ್ ನಾಮಾ ಪೀಡಿತ ಏಕ ಆಸೀತ್|

٢ 2 وَكَانَتْ مَرْيَمُ، ٱلَّتِي كَانَ لِعَازَرُ أَخُوهَا مَرِيضًا، هِيَ ٱلَّتِي دَهَنَتِ ٱلرَّبَّ بِطِيبٍ، وَمَسَحَتْ رِجْلَيْهِ بِشَعْرِهَا.

ಯಾ ಮರಿಯಮ್ ಪ್ರಭುಂ ಸುಗನ್ಧಿತೇಲೈನ ಮರ್ದ್ದಯಿತ್ವಾ ಸ್ವಕೇಶೈಸ್ತಸ್ಯ ಚರಣೌ ಸಮಮಾರ್ಜತ್ ತಸ್ಯಾ ಭ್ರಾತಾ ಸ ಇಲಿಯಾಸರ್ ರೋಗೀ|

٣ 3 فَأَرْسَلَتِ ٱلْأُخْتَانِ إِلَيْهِ قَائِلَتَيْنِ: «يَا سَيِّدُ، هُوَذَا ٱلَّذِي تُحِبُّهُ مَرِيضٌ».

ಅಪರಞ್ಚ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಯಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರೀಯತೇ ಸ ಏವ ಪೀಡಿತೋಸ್ತೀತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಭಗಿನ್ಯೌ ಪ್ರೇಷಿತವತ್ಯೌ|

٤ 4 فَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ، قَالَ: «هَذَا ٱلْمَرَضُ لَيْسَ لِلْمَوْتِ، بَلْ لِأَجْلِ مَجْدِ ٱللهِ، لِيَتَمَجَّدَ ٱبْنُ ٱللهِ بِهِ».

ತದಾ ಯೀಶುರಿಮಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾಕಥಯತ ಪೀಡೇಯಂ ಮರಣಾರ್ಥಂ ನ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಿಮಾರ್ಥಮ್ ಈಶ್ವರಪುತ್ರಸ್ಯ ಮಹಿಮಪ್ರಕಾಶಾರ್ಥಞ್ಚ ಜಾತಾ|

٥ 5 وَكَانَ يَسُوعُ يُحِبُّ مَرْثَا وَأُخْتَهَا وَلِعَازَرَ.

ಯೀಶು ರ್ಯದ್ಯಪಿಮರ್ಥಾಯಾಂ ತದ್ಭಗಿನ್ಯಾಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಿ ಚಾಪ್ರೀಯತ,

٦ 6 فَلَمَّا سَمِعَ أَنَّهُ مَرِيضٌ مَكَثَ حِينَئِذٍ فِي ٱلْمَوْضِعِ ٱلَّذِي كَانَ فِيهِ يَوْمَيْنِ.

ತಥಾಪಿ ಇಲಿಯಾಸರಃ ಪೀಡಾಯಾಃ ಕಥಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯತ್ರ ಆಸೀತ್ ತತ್ರೈವ ದಿನದ್ವಯಮತಿಷ್ಠತ್|

٧ 7 ثُمَّ بَعْدَ ذَلِكَ قَالَ لِتَلَامِيذِهِ: «لِنَذْهَبْ إِلَى ٱلْيَهُودِيَّةِ أَيْضًا».

ತತಃ ಪರಮ್ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನಕಥಯದ್ ವಯಂ ಪುನ ರ್ಯಿಹೂದೀಯಪ್ರದೇಶಂ ಯಾಮಃ|

٨ 8 قَالَ لَهُ ٱلتَّلَامِيذُ: «يَا مُعَلِّمُ، ٱلْآنَ كَانَ ٱلْيَهُودُ يَطْلُبُونَ أَنْ يَرْجُمُوكَ، وَتَذْهَبُ أَيْضًا إِلَى هُنَاكَ».

ತತಸ್ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ಹೇ ಗುರೋ ಸ್ವಲ್ಪದಿನಾನಿ ಗತಾನಿ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತ್ವಾಂ ಪಾಷಾಣೈ ರ್ಹನ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತಾಸ್ತಥಾಪಿ ಕಿಂ ಪುನಸ್ತತ್ರ ಯಾಸ್ಯಸಿ?

٩ 9 أَجَابَ يَسُوعُ: «أَلَيْسَتْ سَاعَاتُ ٱلنَّهَارِ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ؟ إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَمْشِي فِي ٱلنَّهَارِ لَا يَعْثُرُ لِأَنَّهُ يَنْظُرُ نُورَ هَذَا ٱلْعَالَمِ،

ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಏಕಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ಕಿಂ ದ್ವಾದಶಘಟಿಕಾ ನ ಭವನ್ತಿ? ಕೋಪಿ ದಿವಾ ಗಚ್ಛನ್ ನ ಸ್ಖಲತಿ ಯತಃ ಸ ಏತಜ್ಜಗತೋ ದೀಪ್ತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ|

١٠ 10 وَلَكِنْ إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَمْشِي فِي ٱللَّيْلِ يَعْثُرُ، لِأَنَّ ٱلنُّورَ لَيْسَ فِيهِ».

ಕಿನ್ತು ರಾತ್ರೌ ಗಚ್ಛನ್ ಸ್ಖಲತಿ ಯತೋ ಹೇತೋಸ್ತತ್ರ ದೀಪ್ತಿ ರ್ನಾಸ್ತಿ|

١١ 11 قَالَ هَذَا، وَبَعْدَ ذَلِكَ قَالَ لَهُمْ: «لِعَازَرُ حَبِيبُنَا قَدْ نَامَ. لَكِنِّي أَذْهَبُ لِأُوقِظَهُ».

ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಸ ತಾನವದದ್, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಬನ್ಧುಃ ಇಲಿಯಾಸರ್ ನಿದ್ರಿತೋಭೂದ್ ಇದಾನೀಂ ತಂ ನಿದ್ರಾತೋ ಜಾಗರಯಿತುಂ ಗಚ್ಛಾಮಿ|

١٢ 12 فَقَالَ تَلَامِيذُهُ: «يَا سَيِّدُ، إِنْ كَانَ قَدْ نَامَ فَهُوَ يُشْفَى».

ಯೀಶು ರ್ಮೃತೌ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಕಿನ್ತು ವಿಶ್ರಾಮಾರ್ಥಂ ನಿದ್ರಾಯಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯಾ ಅಕಥಯನ್,

١٣ 13 وَكَانَ يَسُوعُ يَقُولُ عَنْ مَوْتِهِ، وَهُمْ ظَنُّوا أَنَّهُ يَقُولُ عَنْ رُقَادِ ٱلنَّوْمِ.

ಹೇ ಗುರೋ ಸ ಯದಿ ನಿದ್ರಾತಿ ತರ್ಹಿ ಭದ್ರಮೇವ|

١٤ 14 فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ حِينَئِذٍ عَلَانِيَةً: «لِعَازَرُ مَاتَ.

ತದಾ ಯೀಶುಃ ಸ್ಪಷ್ಟಂ ತಾನ್ ವ್ಯಾಹರತ್, ಇಲಿಯಾಸರ್ ಅಮ್ರಿಯತ;

١٥ 15 وَأَنَا أَفْرَحُ لِأَجْلِكُمْ إِنِّي لَمْ أَكُنْ هُنَاكَ، لِتُؤْمِنُوا. وَلَكِنْ لِنَذْهَبْ إِلَيْهِ!».

ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ಯಥಾ ಪ್ರತೀಥ ತದರ್ಥಮಹಂ ತತ್ರ ನ ಸ್ಥಿತವಾನ್ ಇತ್ಯಸ್ಮಾದ್ ಯುಷ್ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಆಹ್ಲಾದಿತೋಹಂ, ತಥಾಪಿ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಯಾಮ|

١٦ 16 فَقَالَ تُومَا ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ ٱلتَّوْأَمُ لِلتَّلَامِيذِ رُفَقَائِهِ: «لِنَذْهَبْ نَحْنُ أَيْضًا لِكَيْ نَمُوتَ مَعَهُ!».

ತದಾ ಥೋಮಾ ಯಂ ದಿದುಮಂ ವದನ್ತಿ ಸ ಸಙ್ಗಿನಃ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಅವದದ್ ವಯಮಪಿ ಗತ್ವಾ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಮ್ರಿಯಾಮಹೈ|

١٧ 17 فَلَمَّا أَتَى يَسُوعُ وَجَدَ أَنَّهُ قَدْ صَارَ لَهُ أَرْبَعَةُ أَيَّامٍ فِي ٱلْقَبْرِ.

ಯೀಶುಸ್ತತ್ರೋಪಸ್ಥಾಯ ಇಲಿಯಾಸರಃ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪನಾತ್ ಚತ್ವಾರಿ ದಿನಾನಿ ಗತಾನೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತವಾನ್|

١٨ 18 وَكَانَتْ بَيْتُ عَنْيَا قَرِيبَةً مِنْ أُورُشَلِيمَ نَحْوَ خَمْسَ عَشْرَةَ غَلْوَةً.

ವೈಥನೀಯಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಃ ಸಮೀಪಸ್ಥಾ ಕ್ರೋಶೈಕಮಾತ್ರಾನ್ತರಿತಾ;

١٩ 19 وَكَانَ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلْيَهُودِ قَدْ جَاءُوا إِلَى مَرْثَا وَمَرْيَمَ لِيُعَزُّوهُمَا عَنْ أَخِيهِمَا.

ತಸ್ಮಾದ್ ಬಹವೋ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಮರ್ಥಾಂ ಮರಿಯಮಞ್ಚ ಭ್ಯಾತೃಶೋಕಾಪನ್ನಾಂ ಸಾನ್ತ್ವಯಿತುಂ ತಯೋಃ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್|

٢٠ 20 فَلَمَّا سَمِعَتْ مَرْثَا أَنَّ يَسُوعَ آتٍ لَاقَتْهُ، وَأَمَّا مَرْيَمُ فَٱسْتَمَرَّتْ جَالِسَةً فِي ٱلْبَيْتِ.

ಮರ್ಥಾ ಯೀಶೋರಾಗಮನವಾರ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವೈವ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಅಕರೋತ್ ಕಿನ್ತು ಮರಿಯಮ್ ಗೇಹ ಉಪವಿಶ್ಯ ಸ್ಥಿತಾ|

٢١ 21 فَقَالَتْ مَرْثَا لِيَسُوعَ: «يَا سَيِّدُ، لَوْ كُنْتَ هَهُنَا لَمْ يَمُتْ أَخِي!

ತದಾ ಮರ್ಥಾ ಯೀಶುಮವಾದತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯದಿ ಭವಾನ್ ಅತ್ರಾಸ್ಥಾಸ್ಯತ್ ತರ್ಹಿ ಮಮ ಭ್ರಾತಾ ನಾಮರಿಷ್ಯತ್|

٢٢ 22 لَكِنِّي ٱلْآنَ أَيْضًا أَعْلَمُ أَنَّ كُلَّ مَا تَطْلُبُ مِنَ ٱللهِ يُعْطِيكَ ٱللهُ إِيَّاهُ».

ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಮಪಿ ಯದ್ ಈಶ್ವರೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿಷ್ಯತೇ ಈಶ್ವರಸ್ತದ್ ದಾಸ್ಯತೀತಿ ಜಾನೇಽಹಂ|

٢٣ 23 قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «سَيَقُومُ أَخُوكِ».

ಯೀಶುರವಾದೀತ್ ತವ ಭ್ರಾತಾ ಸಮುತ್ಥಾಸ್ಯತಿ|

٢٤ 24 قَالَتْ لَهُ مَرْثَا: «أَنَا أَعْلَمُ أَنَّهُ سَيَقُومُ فِي ٱلْقِيَامَةِ، فِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ».

ಮರ್ಥಾ ವ್ಯಾಹರತ್ ಶೇಷದಿವಸೇ ಸ ಉತ್ಥಾನಸಮಯೇ ಪ್ರೋತ್ಥಾಸ್ಯತೀತಿ ಜಾನೇಽಹಂ|

٢٥ 25 قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «أَنَا هُوَ ٱلْقِيَامَةُ وَٱلْحَيَاةُ. مَنْ آمَنَ بِي وَلَوْ مَاتَ فَسَيَحْيَا،

ತದಾ ಯೀಶುಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಅಹಮೇವ ಉತ್ಥಾಪಯಿತಾ ಜೀವಯಿತಾ ಚ ಯಃ ಕಶ್ಚನ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸ ಮೃತ್ವಾಪಿ ಜೀವಿಷ್ಯತಿ;

٢٦ 26 وَكُلُّ مَنْ كَانَ حَيًّا وَآمَنَ بِي فَلَنْ يَمُوتَ إِلَى ٱلْأَبَدِ. أَتُؤْمِنِينَ بِهَذَا؟». (aiōn g165)

ಯಃ ಕಶ್ಚನ ಚ ಜೀವನ್ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸ ಕದಾಪಿ ನ ಮರಿಷ್ಯತಿ, ಅಸ್ಯಾಂ ಕಥಾಯಾಂ ಕಿಂ ವಿಶ್ವಸಿಷಿ? (aiōn g165)

٢٧ 27 قَالَتْ لَهُ: «نَعَمْ يَا سَيِّدُ. أَنَا قَدْ آمَنْتُ أَنَّكَ أَنْتَ ٱلْمَسِيحُ ٱبْنُ ٱللهِ، ٱلْآتِي إِلَى ٱلْعَالَمِ».

ಸಾವದತ್ ಪ್ರಭೋ ಯಸ್ಯಾವತರಣಾಪೇಕ್ಷಾಸ್ತಿ ಭವಾನ್ ಸಏವಾಭಿಷಿಕ್ತ್ತ ಈಶ್ವರಪುತ್ರ ಇತಿ ವಿಶ್ವಸಿಮಿ|

٢٨ 28 وَلَمَّا قَالَتْ هَذَا مَضَتْ وَدَعَتْ مَرْيَمَ أُخْتَهَا سِرًّا، قَائِلَةً: «ٱلْمُعَلِّمُ قَدْ حَضَرَ، وَهُوَ يَدْعُوكِ».

ಇತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಸಾ ಗತ್ವಾ ಸ್ವಾಂ ಭಗಿನೀಂ ಮರಿಯಮಂ ಗುಪ್ತಮಾಹೂಯ ವ್ಯಾಹರತ್ ಗುರುರುಪತಿಷ್ಠತಿ ತ್ವಾಮಾಹೂಯತಿ ಚ|

٢٩ 29 أَمَّا تِلْكَ فَلَمَّا سَمِعَتْ قَامَتْ سَرِيعًا وَجَاءَتْ إِلَيْهِ.

ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಾ ತೂರ್ಣಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಅಗಚ್ಛತ್|

٣٠ 30 وَلَمْ يَكُنْ يَسُوعُ قَدْ جَاءَ إِلَى ٱلْقَرْيَةِ، بَلْ كَانَ فِي ٱلْمَكَانِ ٱلَّذِي لَاقَتْهُ فِيهِ مَرْثَا.

ಯೀಶು ರ್ಗ್ರಾಮಮಧ್ಯಂ ನ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಯತ್ರ ಮರ್ಥಾ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಅಕರೋತ್ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತವಾನ್|

٣١ 31 ثُمَّ إِنَّ ٱلْيَهُودَ ٱلَّذِينَ كَانُوا مَعَهَا فِي ٱلْبَيْتِ يُعَزُّونَهَا، لَمَّا رَأَوْا مَرْيَمَ قَامَتْ عَاجِلًا وَخَرَجَتْ، تَبِعُوهَا قَائِلِينَ: «إِنَّهَا تَذْهَبُ إِلَى ٱلْقَبْرِ لِتَبْكِيَ هُنَاكَ».

ಯೇ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಮರಿಯಮಾ ಸಾಕಂ ಗೃಹೇ ತಿಷ್ಠನ್ತಸ್ತಾಮ್ ಅಸಾನ್ತ್ವಯನ ತೇ ತಾಂ ಕ್ಷಿಪ್ರಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಗಚ್ಛನ್ತಿಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ವ್ಯಾಹರನ್, ಸ ಶ್ಮಶಾನೇ ರೋದಿತುಂ ಯಾತಿ, ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ತೇ ತಸ್ಯಾಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಅಗಚ್ಛನ್|

٣٢ 32 فَمَرْيَمُ لَمَّا أَتَتْ إِلَى حَيْثُ كَانَ يَسُوعُ وَرَأَتْهُ، خَرَّتْ عِنْدَ رِجْلَيْهِ قَائِلَةً لَهُ: «يَا سَيِّدُ، لَوْ كُنْتَ هَهُنَا لَمْ يَمُتْ أَخِي!».

ಯತ್ರ ಯೀಶುರತಿಷ್ಠತ್ ತತ್ರ ಮರಿಯಮ್ ಉಪಸ್ಥಾಯ ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ ವ್ಯಾಹರತ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯದಿ ಭವಾನ್ ಅತ್ರಾಸ್ಥಾಸ್ಯತ್ ತರ್ಹಿ ಮಮ ಭ್ರಾತಾ ನಾಮರಿಷ್ಯತ್|

٣٣ 33 فَلَمَّا رَآهَا يَسُوعُ تَبْكِي، وَٱلْيَهُودُ ٱلَّذِينَ جَاءُوا مَعَهَا يَبْكُونَ، ٱنْزَعَجَ بِٱلرُّوحِ وَٱضْطَرَبَ،

ಯೀಶುಸ್ತಾಂ ತಸ್ಯಾಃ ಸಙ್ಗಿನೋ ಯಿಹೂದೀಯಾಂಶ್ಚ ರುದತೋ ವಿಲೋಕ್ಯ ಶೋಕಾರ್ತ್ತಃ ಸನ್ ದೀರ್ಘಂ ನಿಶ್ವಸ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್ ತಂ ಕುತ್ರಾಸ್ಥಾಪಯತ?

٣٤ 34 وَقَالَ: «أَيْنَ وَضَعْتُمُوهُ؟». قَالُوا لَهُ: «يَا سَيِّدُ، تَعَالَ وَٱنْظُرْ».

ತೇ ವ್ಯಾಹರನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಆಗತ್ಯ ಪಶ್ಯತು|

٣٥ 35 بَكَى يَسُوعُ.

ಯೀಶುನಾ ಕ್ರನ್ದಿತಂ|

٣٦ 36 فَقَالَ ٱلْيَهُودُ: «ٱنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ يُحِبُّهُ!».

ಅತಏವ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಅವದನ್, ಪಶ್ಯತಾಯಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಕಿದೃಗ್ ಅಪ್ರಿಯತ|

٣٧ 37 وَقَالَ بَعْضٌ مِنْهُمْ: «أَلَمْ يَقْدِرْ هَذَا ٱلَّذِي فَتَحَ عَيْنَيِ ٱلْأَعْمَى أَنْ يَجْعَلَ هَذَا أَيْضًا لَا يَمُوتُ؟».

ತೇಷಾಂ ಕೇಚಿದ್ ಅವದನ್ ಯೋನ್ಧಾಯ ಚಕ್ಷುಷೀ ದತ್ತವಾನ್ ಸ ಕಿಮ್ ಅಸ್ಯ ಮೃತ್ಯುಂ ನಿವಾರಯಿತುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್?

٣٨ 38 فَٱنْزَعَجَ يَسُوعُ أَيْضًا فِي نَفْسِهِ وَجَاءَ إِلَى ٱلْقَبْرِ، وَكَانَ مَغَارَةً وَقَدْ وُضِعَ عَلَيْهِ حَجَرٌ.

ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪುನರನ್ತರ್ದೀರ್ಘಂ ನಿಶ್ವಸ್ಯ ಶ್ಮಶಾನಾನ್ತಿಕಮ್ ಅಗಚ್ಛತ್| ತತ್ ಶ್ಮಶಾನಮ್ ಏಕಂ ಗಹ್ವರಂ ತನ್ಮುಖೇ ಪಾಷಾಣ ಏಕ ಆಸೀತ್|

٣٩ 39 قَالَ يَسُوعُ: «ٱرْفَعُوا ٱلْحَجَرَ!». قَالَتْ لَهُ مَرْثَا، أُخْتُ ٱلْمَيْتِ: «يَا سَيِّدُ، قَدْ أَنْتَنَ لِأَنَّ لَهُ أَرْبَعَةَ أَيَّامٍ».

ತದಾ ಯೀಶುರವದದ್ ಏನಂ ಪಾಷಾಣಮ್ ಅಪಸಾರಯತ, ತತಃ ಪ್ರಮೀತಸ್ಯ ಭಗಿನೀ ಮರ್ಥಾವದತ್ ಪ್ರಭೋ, ಅಧುನಾ ತತ್ರ ದುರ್ಗನ್ಧೋ ಜಾತಃ, ಯತೋದ್ಯ ಚತ್ವಾರಿ ದಿನಾನಿ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ ತಿಷ್ಠತಿ|

٤٠ 40 قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «أَلَمْ أَقُلْ لَكِ: إِنْ آمَنْتِ تَرَيْنَ مَجْدَ ٱللهِ؟».

ತದಾ ಯೀಶುರವಾದೀತ್, ಯದಿ ವಿಶ್ವಸಿಷಿ ತರ್ಹೀಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಿಮಪ್ರಕಾಶಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಸಿ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಿಂ ತುಭ್ಯಂ ನಾಕಥಯಂ?

٤١ 41 فَرَفَعُوا ٱلْحَجَرَ حَيْثُ كَانَ ٱلْمَيْتُ مَوْضُوعًا، وَرَفَعَ يَسُوعُ عَيْنَيْهِ إِلَى فَوْقُ، وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلْآبُ، أَشْكُرُكَ لِأَنَّكَ سَمِعْتَ لِي،

ತದಾ ಮೃತಸ್ಯ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ಪಾಷಾಣೋಽಪಸಾರಿತೇ ಯೀಶುರೂರ್ದ್ವ್ವಂ ಪಶ್ಯನ್ ಅಕಥಯತ್, ಹೇ ಪಿತ ರ್ಮಮ ನೇವೇಸನಮ್ ಅಶೃಣೋಃ ಕಾರಣಾದಸ್ಮಾತ್ ತ್ವಾಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಿ|

٤٢ 42 وَأَنَا عَلِمْتُ أَنَّكَ فِي كُلِّ حِينٍ تَسْمَعُ لِي. وَلَكِنْ لِأَجْلِ هَذَا ٱلْجَمْعِ ٱلْوَاقِفِ قُلْتُ، لِيُؤْمِنُوا أَنَّكَ أَرْسَلْتَنِي».

ತ್ವಂ ಸತತಂ ಶೃಣೋಷಿ ತದಪ್ಯಹಂ ಜಾನಾಮಿ, ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ಮಾಂ ಯತ್ ಪ್ರೈರಯಸ್ತದ್ ಯಥಾಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಸ್ಥಿತಾ ಲೋಕಾ ವಿಶ್ವಸನ್ತಿ ತದರ್ಥಮ್ ಇದಂ ವಾಕ್ಯಂ ವದಾಮಿ|

٤٣ 43 وَلَمَّا قَالَ هَذَا صَرَخَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «لِعَازَرُ، هَلُمَّ خَارِجًا!».

ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಸ ಪ್ರೋಚ್ಚೈರಾಹ್ವಯತ್, ಹೇ ಇಲಿಯಾಸರ್ ಬಹಿರಾಗಚ್ಛ|

٤٤ 44 فَخَرَجَ ٱلْمَيْتُ وَيَدَاهُ وَرِجْلَاهُ مَرْبُوطَاتٌ بِأَقْمِطَةٍ، وَوَجْهُهُ مَلْفُوفٌ بِمِنْدِيلٍ. فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «حُلُّوهُ وَدَعُوهُ يَذْهَبْ».

ತತಃ ಸ ಪ್ರಮೀತಃ ಶ್ಮಶಾನವಸ್ತ್ರೈ ರ್ಬದ್ಧಹಸ್ತಪಾದೋ ಗಾತ್ರಮಾರ್ಜನವಾಸಸಾ ಬದ್ಧಮುಖಶ್ಚ ಬಹಿರಾಗಚ್ಛತ್| ಯೀಶುರುದಿತವಾನ್ ಬನ್ಧನಾನಿ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ತ್ಯಜತೈನಂ|

٤٥ 45 فَكَثِيرُونَ مِنَ ٱلْيَهُودِ ٱلَّذِينَ جَاءُوا إِلَى مَرْيَمَ، وَنَظَرُوا مَا فَعَلَ يَسُوعُ، آمَنُوا بِهِ.

ಮರಿಯಮಃ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತಾ ಯೇ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಸ್ತದಾ ಯೀಶೋರೇತತ್ ಕರ್ಮ್ಮಾಪಶ್ಯನ್ ತೇಷಾಂ ಬಹವೋ ವ್ಯಶ್ವಸನ್,

٤٦ 46 وَأَمَّا قَوْمٌ مِنْهُمْ فَمَضَوْا إِلَى ٱلْفَرِّيسِيِّينَ وَقَالُوا لَهُمْ عَمَّا فَعَلَ يَسُوعُ.

ಕಿನ್ತು ಕೇಚಿದನ್ಯೇ ಫಿರೂಶಿನಾಂ ಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ಯೀಶೋರೇತಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಣೋ ವಾರ್ತ್ತಾಮ್ ಅವದನ್|

٤٧ 47 فَجَمَعَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ مَجْمَعًا وَقَالُوا: «مَاذَا نَصْنَعُ؟ فَإِنَّ هَذَا ٱلْإِنْسَانَ يَعْمَلُ آيَاتٍ كَثِيرَةً.

ತತಃ ಪರಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಾಶ್ಚ ಸಭಾಂ ಕೃತ್ವಾ ವ್ಯಾಹರನ್ ವಯಂ ಕಿಂ ಕುರ್ಮ್ಮಃ? ಏಷ ಮಾನವೋ ಬಹೂನ್ಯಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕರೋತಿ|

٤٨ 48 إِنْ تَرَكْنَاهُ هَكَذَا يُؤْمِنُ ٱلْجَمِيعُ بِهِ، فَيَأْتِي ٱلرُّومَانِيُّونَ وَيَأْخُذُونَ مَوْضِعَنَا وَأُمَّتَنَا».

ಯದೀದೃಶಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರ್ತ್ತುಂ ನ ವಾರಯಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ವಿಶ್ವಸಿಷ್ಯನ್ತಿ ರೋಮಿಲೋಕಾಶ್ಚಾಗತ್ಯಾಸ್ಮಾಕಮ್ ಅನಯಾ ರಾಜಧಾನ್ಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ರಾಜ್ಯಮ್ ಆಛೇತ್ಸ್ಯನ್ತಿ|

٤٩ 49 فَقَالَ لَهُمْ وَاحِدٌ مِنْهُمْ، وَهُوَ قَيَافَا، كَانَ رَئِيسًا لِلْكَهَنَةِ فِي تِلْكَ ٱلسَّنَةِ: «أَنْتُمْ لَسْتُمْ تَعْرِفُونَ شَيْئًا،

ತದಾ ತೇಷಾಂ ಕಿಯಫಾನಾಮಾ ಯಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ವತ್ಸರೇ ಮಹಾಯಾಜಕಪದೇ ನ್ಯಯುಜ್ಯತ ಸ ಪ್ರತ್ಯವದದ್ ಯೂಯಂ ಕಿಮಪಿ ನ ಜಾನೀಥ;

٥٠ 50 وَلَا تُفَكِّرُونَ أَنَّهُ خَيْرٌ لَنَا أَنْ يَمُوتَ إِنْسَانٌ وَاحِدٌ عَنِ ٱلشَّعْبِ وَلَا تَهْلِكَ ٱلْأُمَّةُ كُلُّهَا!».

ಸಮಗ್ರದೇಶಸ್ಯ ವಿನಾಶತೋಪಿ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾರ್ಥಮ್ ಏಕಸ್ಯ ಜನಸ್ಯ ಮರಣಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಮಙ್ಗಲಹೇತುಕಮ್ ಏತಸ್ಯ ವಿವೇಚನಾಮಪಿ ನ ಕುರುಥ|

٥١ 51 وَلَمْ يَقُلْ هَذَا مِنْ نَفْسِهِ، بَلْ إِذْ كَانَ رَئِيسًا لِلْكَهَنَةِ فِي تِلْكَ ٱلسَّنَةِ، تَنَبَّأَ أَنَّ يَسُوعَ مُزْمِعٌ أَنْ يَمُوتَ عَنِ ٱلْأُمَّةِ،

ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಸ ನಿಜಬುದ್ಧ್ಯಾ ವ್ಯಾಹರದ್ ಇತಿ ನ,

٥٢ 52 وَلَيْسَ عَنِ ٱلْأُمَّةِ فَقَطْ، بَلْ لِيَجْمَعَ أَبْنَاءَ ٱللهِ ٱلْمُتَفَرِّقِينَ إِلَى وَاحِدٍ.

ಕಿನ್ತು ಯೀಶೂಸ್ತದ್ದೇಶೀಯಾನಾಂ ಕಾರಣಾತ್ ಪ್ರಾಣಾನ್ ತ್ಯಕ್ಷ್ಯತಿ, ದಿಶಿ ದಿಶಿ ವಿಕೀರ್ಣಾನ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾನ್ ಸಂಗೃಹ್ಯೈಕಜಾತಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ಚ, ತಸ್ಮಿನ್ ವತ್ಸರೇ ಕಿಯಫಾ ಮಹಾಯಾಜಕತ್ವಪದೇ ನಿಯುಕ್ತಃ ಸನ್ ಇದಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಂ ಕಥಿತವಾನ್|

٥٣ 53 فَمِنْ ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ تَشَاوَرُوا لِيَقْتُلُوهُ.

ತದ್ದಿನಮಾರಭ್ಯ ತೇ ಕಥಂ ತಂ ಹನ್ತುಂ ಶಕ್ನುವನ್ತೀತಿ ಮನ್ತ್ರಣಾಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಪ್ರಾರೇಭಿರೇ|

٥٤ 54 فَلَمْ يَكُنْ يَسُوعُ أَيْضًا يَمْشِي بَيْنَ ٱلْيَهُودِ عَلَانِيَةً، بَلْ مَضَى مِنْ هُنَاكَ إِلَى ٱلْكُورَةِ ٱلْقَرِيبَةِ مِنَ ٱلْبَرِّيَّةِ، إِلَى مَدِينَةٍ يُقَالُ لَهَا أَفْرَايِمُ، وَمَكَثَ هُنَاكَ مَعَ تَلَامِيذِهِ.

ಅತಏವ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯೀಶುಃ ಸಪ್ರಕಾಶಂ ಗಮನಾಗಮನೇ ಅಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಮಾದ್ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಾನ್ತರಸ್ಯ ಸಮೀಪಸ್ಥಾಯಿಪ್ರದೇಶಸ್ಯೇಫ್ರಾಯಿಮ್ ನಾಮ್ನಿ ನಗರೇ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾಕಂ ಕಾಲಂ ಯಾಪಯಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ|

٥٥ 55 وَكَانَ فِصْحُ ٱلْيَهُودِ قَرِيبًا. فَصَعِدَ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلْكُوَرِ إِلَى أُورُشَلِيمَ قَبْلَ ٱلْفِصْحِ لِيُطَهِّرُوا أَنْفُسَهُمْ.

ಅನನ್ತರಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವೇ ನಿಕಟವರ್ತ್ತಿನಿ ಸತಿ ತದುತ್ಸವಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಸ್ವಾನ್ ಶುಚೀನ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹವೋ ಜನಾ ಗ್ರಾಮೇಭ್ಯೋ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್,

٥٦ 56 فَكَانُوا يَطْلُبُونَ يَسُوعَ وَيَقُولُونَ فِيمَا بَيْنَهُمْ، وَهُمْ وَاقِفُونَ فِي ٱلْهَيْكَلِ: «مَاذَا تَظُنُّونَ؟ هَلْ هُوَ لَا يَأْتِي إِلَى ٱلْعِيدِ؟».

ಯೀಶೋರನ್ವೇಷಣಂ ಕೃತ್ವಾ ಮನ್ದಿರೇ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾಃ ಸನ್ತಃ ಪರಸ್ಪರಂ ವ್ಯಾಹರನ್, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕೀದೃಶೋ ಬೋಧೋ ಜಾಯತೇ? ಸ ಕಿಮ್ ಉತ್ಸವೇಽಸ್ಮಿನ್ ಅತ್ರಾಗಮಿಷ್ಯತಿ?

٥٧ 57 وَكَانَ أَيْضًا رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ قَدْ أَصْدَرُوا أَمْرًا أَنَّهُ إِنْ عَرَفَ أَحَدٌ أَيْنَ هُوَ فَلْيَدُلَّ عَلَيْهِ، لِكَيْ يُمْسِكُوهُ.

ಸ ಚ ಕುತ್ರಾಸ್ತಿ ಯದ್ಯೇತತ್ ಕಶ್ಚಿದ್ ವೇತ್ತಿ ತರ್ಹಿ ದರ್ಶಯತು ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಶ್ಚ ತಂ ಧರ್ತ್ತುಂ ಪೂರ್ವ್ವಮ್ ಇಮಾಮ್ ಆಜ್ಞಾಂ ಪ್ರಾಚಾರಯನ್|

The Raising of Lazarus