< يوحنَّا 10 >

«اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ ٱلَّذِي لَا يَدْخُلُ مِنَ ٱلْبَابِ إِلَى حَظِيرَةِ ٱلْخِرَافِ، بَلْ يَطْلَعُ مِنْ مَوْضِعٍ آخَرَ، فَذَاكَ سَارِقٌ وَلِصٌّ. ١ 1
ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನತಿಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಯೋ ಜನೋ ದ್ವಾರೇಣ ನ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಕೇನಾಪ್ಯನ್ಯೇನ ಮೇಷಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಶತಿ ಸ ಏವ ಸ್ತೇನೋ ದಸ್ಯುಶ್ಚ|
وَأَمَّا ٱلَّذِي يَدْخُلُ مِنَ ٱلْبَابِ فَهُوَ رَاعِي ٱلْخِرَافِ. ٢ 2
ಯೋ ದ್ವಾರೇಣ ಪ್ರವಿಶತಿ ಸ ಏವ ಮೇಷಪಾಲಕಃ|
لِهَذَا يَفْتَحُ ٱلْبَوَّابُ، وَٱلْخِرَافُ تَسْمَعُ صَوْتَهُ، فَيَدْعُو خِرَافَهُ ٱلْخَاصَّةَ بِأَسْمَاءٍ وَيُخْرِجُهَا. ٣ 3
ದೌವಾರಿಕಸ್ತಸ್ಮೈ ದ್ವಾರಂ ಮೋಚಯತಿ ಮೇಷಗಣಶ್ಚ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಶೃಣೋತಿ ಸ ನಿಜಾನ್ ಮೇಷಾನ್ ಸ್ವಸ್ವನಾಮ್ನಾಹೂಯ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ನಯತಿ|
وَمَتَى أَخْرَجَ خِرَافَهُ ٱلْخَاصَّةَ يَذْهَبُ أَمَامَهَا، وَٱلْخِرَافُ تَتْبَعُهُ، لِأَنَّهَا تَعْرِفُ صَوْتَهُ. ٤ 4
ತಥಾ ನಿಜಾನ್ ಮೇಷಾನ್ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ವಯಂ ತೇಷಾಮ್ ಅಗ್ರೇ ಗಚ್ಛತಿ, ತತೋ ಮೇಷಾಸ್ತಸ್ಯ ಶಬ್ದಂ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ, ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವ್ರಜನ್ತಿ|
وَأَمَّا ٱلْغَرِيبُ فَلَا تَتْبَعُهُ بَلْ تَهْرُبُ مِنْهُ، لِأَنَّهَا لَا تَعْرِفُ صَوْتَ ٱلْغُرَبَاءِ». ٥ 5
ಕಿನ್ತು ಪರಸ್ಯ ಶಬ್ದಂ ನ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವ್ರಜಿಷ್ಯನ್ತಿ ವರಂ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಾತ್ ಪಲಾಯಿಷ್ಯನ್ತೇ|
هَذَا ٱلْمَثَلُ قَالَهُ لَهُمْ يَسُوعُ، وَأَمَّا هُمْ فَلَمْ يَفْهَمُوا مَا هُوَ ٱلَّذِي كَانَ يُكَلِّمُهُمْ بِهِ. ٦ 6
ಯೀಶುಸ್ತೇಭ್ಯ ಇಮಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮ್ ಅಕಥಯತ್ ಕಿನ್ತು ತೇನ ಕಥಿತಕಥಾಯಾಸ್ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ ತೇ ನಾಬುಧ್ಯನ್ತ|
فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ أَيْضًا: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنِّي أَنَا بَابُ ٱلْخِرَافِ. ٧ 7
ಅತೋ ಯೀಶುಃ ಪುನರಕಥಯತ್, ಯುಷ್ಮಾನಾಹಂ ಯಥಾರ್ಥತರಂ ವ್ಯಾಹರಾಮಿ, ಮೇಷಗೃಹಸ್ಯ ದ್ವಾರಮ್ ಅಹಮೇವ|
جَمِيعُ ٱلَّذِينَ أَتَوْا قَبْلِي هُمْ سُرَّاقٌ وَلُصُوصٌ، وَلَكِنَّ ٱلْخِرَافَ لَمْ تَسْمَعْ لَهُمْ. ٨ 8
ಮಯಾ ನ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಯ ಆಗಚ್ಛನ್ ತೇ ಸ್ತೇನಾ ದಸ್ಯವಶ್ಚ ಕಿನ್ತು ಮೇಷಾಸ್ತೇಷಾಂ ಕಥಾ ನಾಶೃಣ್ವನ್|
أَنَا هُوَ ٱلْبَابُ. إِنْ دَخَلَ بِي أَحَدٌ فَيَخْلُصُ وَيَدْخُلُ وَيَخْرُجُ وَيَجِدُ مَرْعًى. ٩ 9
ಅಹಮೇವ ದ್ವಾರಸ್ವರೂಪಃ, ಮಯಾ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ ಪ್ರವಿಶತಿ ಸ ರಕ್ಷಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ ತಥಾ ಬಹಿರನ್ತಶ್ಚ ಗಮನಾಗಮನೇ ಕೃತ್ವಾ ಚರಣಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ|
اَلسَّارِقُ لَا يَأْتِي إِلَّا لِيَسْرِقَ وَيَذْبَحَ وَيُهْلِكَ، وَأَمَّا أَنَا فَقَدْ أَتَيْتُ لِتَكُونَ لَهُمْ حَيَاةٌ وَلِيَكُونَ لَهُمْ أَفْضَلُ. ١٠ 10
ಯೋ ಜನಸ್ತೇನಃ ಸ ಕೇವಲಂ ಸ್ತೈನ್ಯಬಧವಿನಾಶಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಮೇವ ಸಮಾಯಾತಿ ಕಿನ್ತ್ವಹಮ್ ಆಯು ರ್ದಾತುಮ್ ಅರ್ಥಾತ್ ಬಾಹೂಲ್ಯೇನ ತದೇವ ದಾತುಮ್ ಆಗಚ್ಛಮ್|
أَنَا هُوَ ٱلرَّاعِي ٱلصَّالِحُ، وَٱلرَّاعِي ٱلصَّالِحُ يَبْذِلُ نَفْسَهُ عَنِ ٱلْخِرَافِ. ١١ 11
ಅಹಮೇವ ಸತ್ಯಮೇಷಪಾಲಕೋ ಯಸ್ತು ಸತ್ಯೋ ಮೇಷಪಾಲಕಃ ಸ ಮೇಷಾರ್ಥಂ ಪ್ರಾಣತ್ಯಾಗಂ ಕರೋತಿ;
وَأَمَّا ٱلَّذِي هُوَ أَجِيرٌ، وَلَيْسَ رَاعِيًا، ٱلَّذِي لَيْسَتِ ٱلْخِرَافُ لَهُ، فَيَرَى ٱلذِّئْبَ مُقْبِلًا وَيَتْرُكُ ٱلْخِرَافَ وَيَهْرُبُ، فَيَخْطَفُ ٱلذِّئْبُ ٱلْخِرَافَ وَيُبَدِّدُهَا. ١٢ 12
ಕಿನ್ತು ಯೋ ಜನೋ ಮೇಷಪಾಲಕೋ ನ, ಅರ್ಥಾದ್ ಯಸ್ಯ ಮೇಷಾ ನಿಜಾ ನ ಭವನ್ತಿ, ಯ ಏತಾದೃಶೋ ವೈತನಿಕಃ ಸ ವೃಕಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಮೇಜವ್ರಜಂ ವಿಹಾಯ ಪಲಾಯತೇ, ತಸ್ಮಾದ್ ವೃಕಸ್ತಂ ವ್ರಜಂ ಧೃತ್ವಾ ವಿಕಿರತಿ|
وَٱلْأَجِيرُ يَهْرُبُ لِأَنَّهُ أَجِيرٌ، وَلَا يُبَالِي بِٱلْخِرَافِ. ١٣ 13
ವೈತನಿಕಃ ಪಲಾಯತೇ ಯತಃ ಸ ವೇತನಾರ್ಥೀ ಮೇಷಾರ್ಥಂ ನ ಚಿನ್ತಯತಿ|
أَمَّا أَنَا فَإِنِّي ٱلرَّاعِي ٱلصَّالِحُ، وَأَعْرِفُ خَاصَّتِي وَخَاصَّتِي تَعْرِفُنِي، ١٤ 14
ಅಹಮೇವ ಸತ್ಯೋ ಮೇಷಪಾಲಕಃ, ಪಿತಾ ಮಾಂ ಯಥಾ ಜಾನಾತಿ, ಅಹಞ್ಚ ಯಥಾ ಪಿತರಂ ಜಾನಾಮಿ,
كَمَا أَنَّ ٱلْآبَ يَعْرِفُنِي وَأَنَا أَعْرِفُ ٱلْآبَ. وَأَنَا أَضَعُ نَفْسِي عَنِ ٱلْخِرَافِ. ١٥ 15
ತಥಾ ನಿಜಾನ್ ಮೇಷಾನಪಿ ಜಾನಾಮಿ, ಮೇಷಾಶ್ಚ ಮಾಂ ಜಾನಾನ್ತಿ, ಅಹಞ್ಚ ಮೇಷಾರ್ಥಂ ಪ್ರಾಣತ್ಯಾಗಂ ಕರೋಮಿ|
وَلِي خِرَافٌ أُخَرُ لَيْسَتْ مِنْ هَذِهِ ٱلْحَظِيرَةِ، يَنْبَغِي أَنْ آتِيَ بِتِلْكَ أَيْضًا فَتَسْمَعُ صَوْتِي، وَتَكُونُ رَعِيَّةٌ وَاحِدَةٌ وَرَاعٍ وَاحِدٌ. ١٦ 16
ಅಪರಞ್ಚ ಏತದ್ ಗೃಹೀಯ ಮೇಷೇಭ್ಯೋ ಭಿನ್ನಾ ಅಪಿ ಮೇಷಾ ಮಮ ಸನ್ತಿ ತೇ ಸಕಲಾ ಆನಯಿತವ್ಯಾಃ; ತೇ ಮಮ ಶಬ್ದಂ ಶ್ರೋಷ್ಯನ್ತಿ ತತ ಏಕೋ ವ್ರಜ ಏಕೋ ರಕ್ಷಕೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
لِهَذَا يُحِبُّنِي ٱلْآبُ، لِأَنِّي أَضَعُ نَفْسِي لِآخُذَهَا أَيْضًا. ١٧ 17
ಪ್ರಾಣಾನಹಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಪುನಃ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಗ್ರಹೀಷ್ಯಾಮಿ, ತಸ್ಮಾತ್ ಪಿತಾ ಮಯಿ ಸ್ನೇಹಂ ಕರೋತಿ|
لَيْسَ أَحَدٌ يَأْخُذُهَا مِنِّي، بَلْ أَضَعُهَا أَنَا مِنْ ذَاتِي. لِي سُلْطَانٌ أَنْ أَضَعَهَا وَلِي سُلْطَانٌ أَنْ آخُذَهَا أَيْضًا. هَذِهِ ٱلْوَصِيَّةُ قَبِلْتُهَا مِنْ أَبِي». ١٨ 18
ಕಶ್ಚಿಜ್ಜನೋ ಮಮ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಹನ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಕಿನ್ತು ಸ್ವಯಂ ತಾನ್ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ತಾನ್ ಸಮರ್ಪಯಿತುಂ ಪುನರ್ಗ್ರಹೀತುಞ್ಚ ಮಮ ಶಕ್ತಿರಾಸ್ತೇ ಭಾರಮಿಮಂ ಸ್ವಪಿತುಃ ಸಕಾಶಾತ್ ಪ್ರಾಪ್ತೋಹಮ್|
فَحَدَثَ أَيْضًا ٱنْشِقَاقٌ بَيْنَ ٱلْيَهُودِ بِسَبَبِ هَذَا ٱلْكَلَامِ. ١٩ 19
ಅಸ್ಮಾದುಪದೇಶಾತ್ ಪುನಶ್ಚ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಭಿನ್ನವಾಕ್ಯತಾ ಜಾತಾ|
فَقَالَ كَثِيرُونَ مِنْهُمْ: «بِهِ شَيْطَانٌ وَهُوَ يَهْذِي. لِمَاذَا تَسْتَمِعُونَ لَهُ؟». ٢٠ 20
ತತೋ ಬಹವೋ ವ್ಯಾಹರನ್ ಏಷ ಭೂತಗ್ರಸ್ತ ಉನ್ಮತ್ತಶ್ಚ, ಕುತ ಏತಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶೃಣುಥ?
آخَرُونَ قَالُوا: «لَيْسَ هَذَا كَلَامَ مَنْ بِهِ شَيْطَانٌ. أَلَعَلَّ شَيْطَانًا يَقْدِرُ أَنْ يَفْتَحَ أَعْيُنَ ٱلْعُمْيَانِ؟». ٢١ 21
ಕೇಚಿದ್ ಅವದನ್ ಏತಸ್ಯ ಕಥಾ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಸ್ಯ ಕಥಾವನ್ನ ಭವನ್ತಿ, ಭೂತಃ ಕಿಮ್ ಅನ್ಧಾಯ ಚಕ್ಷುಷೀ ದಾತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ?
وَكَانَ عِيدُ ٱلتَّجْدِيدِ فِي أُورُشَلِيمَ، وَكَانَ شِتَاءٌ. ٢٢ 22
ಶೀತಕಾಲೇ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಮನ್ದಿರೋತ್ಸರ್ಗಪರ್ವ್ವಣ್ಯುಪಸ್ಥಿತೇ
وَكَانَ يَسُوعُ يَتَمَشَّى فِي ٱلْهَيْكَلِ فِي رِوَاقِ سُلَيْمَانَ، ٢٣ 23
ಯೀಶುಃ ಸುಲೇಮಾನೋ ನಿಃಸಾರೇಣ ಗಮನಾಗಮನೇ ಕರೋತಿ,
فَٱحْتَاطَ بِهِ ٱلْيَهُودُ وَقَالُوا لَهُ: «إِلَى مَتَى تُعَلِّقُ أَنْفُسَنَا؟ إِنْ كُنْتَ أَنْتَ ٱلْمَسِيحَ فَقُلْ لَنَا جَهْرًا». ٢٤ 24
ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತಂ ವೇಷ್ಟಯಿತ್ವಾ ವ್ಯಾಹರನ್ ಕತಿ ಕಾಲಾನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ವಿಚಿಕಿತ್ಸಾಂ ಸ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ? ಯದ್ಯಭಿಷಿಕ್ತೋ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ತತ್ ಸ್ಪಷ್ಟಂ ವದ|
أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «إِنِّي قُلْتُ لَكُمْ وَلَسْتُمْ تُؤْمِنُونَ. اَلْأَعْمَالُ ٱلَّتِي أَنَا أَعْمَلُهَا بِٱسْمِ أَبِي هِيَ تَشْهَدُ لِي. ٢٥ 25
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವದದ್ ಅಹಮ್ ಅಚಕಥಂ ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ನ ಪ್ರತೀಥ, ನಿಜಪಿತು ರ್ನಾಮ್ನಾ ಯಾಂ ಯಾಂ ಕ್ರಿಯಾಂ ಕರೋಮಿ ಸಾ ಕ್ರಿಯೈವ ಮಮ ಸಾಕ್ಷಿಸ್ವರೂಪಾ|
وَلَكِنَّكُمْ لَسْتُمْ تُؤْمِنُونَ لِأَنَّكُمْ لَسْتُمْ مِنْ خِرَافِي، كَمَا قُلْتُ لَكُمْ. ٢٦ 26
ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಪೂರ್ವ್ವಮಕಥಯಂ ಯೂಯಂ ಮಮ ಮೇಷಾ ನ ಭವಥ, ಕಾರಣಾದಸ್ಮಾನ್ ನ ವಿಶ್ವಸಿಥ|
خِرَافِي تَسْمَعُ صَوْتِي، وَأَنَا أَعْرِفُهَا فَتَتْبَعُنِي. ٢٧ 27
ಮಮ ಮೇಷಾ ಮಮ ಶಬ್ದಂ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ ತಾನಹಂ ಜಾನಾಮಿ ತೇ ಚ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗಚ್ಛನ್ತಿ|
وَأَنَا أُعْطِيهَا حَيَاةً أَبَدِيَّةً، وَلَنْ تَهْلِكَ إِلَى ٱلْأَبَدِ، وَلَا يَخْطَفُهَا أَحَدٌ مِنْ يَدِي. (aiōn g165, aiōnios g166) ٢٨ 28
ಅಹಂ ತೇಭ್ಯೋಽನನ್ತಾಯು ರ್ದದಾಮಿ, ತೇ ಕದಾಪಿ ನ ನಂಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ ಕೋಪಿ ಮಮ ಕರಾತ್ ತಾನ್ ಹರ್ತ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯತಿ| (aiōn g165, aiōnios g166)
أَبِي ٱلَّذِي أَعْطَانِي إِيَّاهَا هُوَ أَعْظَمُ مِنَ ٱلْكُلِّ، وَلَا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يَخْطَفَ مِنْ يَدِ أَبِي. ٢٩ 29
ಯೋ ಮಮ ಪಿತಾ ತಾನ್ ಮಹ್ಯಂ ದತ್ತವಾನ್ ಸ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾತ್ ಮಹಾನ್, ಕೋಪಿ ಮಮ ಪಿತುಃ ಕರಾತ್ ತಾನ್ ಹರ್ತ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯತಿ|
أَنَا وَٱلْآبُ وَاحِدٌ». ٣٠ 30
ಅಹಂ ಪಿತಾ ಚ ದ್ವಯೋರೇಕತ್ವಮ್|
فَتَنَاوَلَ ٱلْيَهُودُ أَيْضًا حِجَارَةً لِيَرْجُمُوهُ. ٣١ 31
ತತೋ ಯಿಹೂದೀಯಾಃ ಪುನರಪಿ ತಂ ಹನ್ತುಂ ಪಾಷಾಣಾನ್ ಉದತೋಲಯನ್|
أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «أَعْمَالًا كَثِيرَةً حَسَنَةً أَرَيْتُكُمْ مِنْ عِنْدِ أَبِي. بِسَبَبِ أَيِّ عَمَلٍ مِنْهَا تَرْجُمُونَنِي؟». ٣٢ 32
ಯೀಶುಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಪಿತುಃ ಸಕಾಶಾದ್ ಬಹೂನ್ಯುತ್ತಮಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಾಕಾಶಯಂ ತೇಷಾಂ ಕಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಣಃ ಕಾರಣಾನ್ ಮಾಂ ಪಾಷಾಣೈರಾಹನ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತಾಃ ಸ್ಥ?
أَجَابَهُ ٱلْيَهُودُ قَائِلِينَ: «لَسْنَا نَرْجُمُكَ لِأَجْلِ عَمَلٍ حَسَنٍ، بَلْ لِأَجْلِ تَجْدِيفٍ، فَإِنَّكَ وَأَنْتَ إِنْسَانٌ تَجْعَلُ نَفْسَكَ إِلَهًا». ٣٣ 33
ಯಿಹೂದೀಯಾಃ ಪ್ರತ್ಯವದನ್ ಪ್ರಶಸ್ತಕರ್ಮ್ಮಹೇತೋ ರ್ನ ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ಮಾನುಷಃ ಸ್ವಮೀಶ್ವರಮ್ ಉಕ್ತ್ವೇಶ್ವರಂ ನಿನ್ದಸಿ ಕಾರಣಾದಸ್ಮಾತ್ ತ್ವಾಂ ಪಾಷಾಣೈರ್ಹನ್ಮಃ|
أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «أَلَيْسَ مَكْتُوبًا فِي نَامُوسِكُمْ: أَنَا قُلْتُ إِنَّكُمْ آلِهَةٌ؟ ٣٤ 34
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತವಾನ್ ಮಯಾ ಕಥಿತಂ ಯೂಯಮ್ ಈಶ್ವರಾ ಏತದ್ವಚನಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಲಿಖಿತಂ ನಾಸ್ತಿ ಕಿಂ?
إِنْ قَالَ آلِهَةٌ لِأُولَئِكَ ٱلَّذِينَ صَارَتْ إِلَيْهِمْ كَلِمَةُ ٱللهِ، وَلَا يُمْكِنُ أَنْ يُنْقَضَ ٱلْمَكْتُوبُ، ٣٥ 35
ತಸ್ಮಾದ್ ಯೇಷಾಮ್ ಉದ್ದೇಶೇ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕಥಾ ಕಥಿತಾ ತೇ ಯದೀಶ್ವರಗಣಾ ಉಚ್ಯನ್ತೇ ಧರ್ಮ್ಮಗ್ರನ್ಥಸ್ಯಾಪ್ಯನ್ಯಥಾ ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ಯಂ,
فَٱلَّذِي قَدَّسَهُ ٱلْآبُ وَأَرْسَلَهُ إِلَى ٱلْعَالَمِ، أَتَقُولُونَ لَهُ: إِنَّكَ تُجَدِّفُ، لِأَنِّي قُلْتُ: إِنِّي ٱبْنُ ٱللهِ؟ ٣٦ 36
ತರ್ಹ್ಯಾಹಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರ ಇತಿ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಕಥನಾತ್ ಯೂಯಂ ಪಿತ್ರಾಭಿಷಿಕ್ತಂ ಜಗತಿ ಪ್ರೇರಿತಞ್ಚ ಪುಮಾಂಸಂ ಕಥಮ್ ಈಶ್ವರನಿನ್ದಕಂ ವಾದಯ?
إِنْ كُنْتُ لَسْتُ أَعْمَلُ أَعْمَالَ أَبِي فَلَا تُؤْمِنُوا بِي. ٣٧ 37
ಯದ್ಯಹಂ ಪಿತುಃ ಕರ್ಮ್ಮ ನ ಕರೋಮಿ ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ನ ಪ್ರತೀತ;
وَلَكِنْ إِنْ كُنْتُ أَعْمَلُ، فَإِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا بِي فَآمِنُوا بِٱلْأَعْمَالِ، لِكَيْ تَعْرِفُوا وَتُؤْمِنُوا أَنَّ ٱلْآبَ فِيَّ وَأَنَا فِيهِ». ٣٨ 38
ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಕರೋಮಿ ತರ್ಹಿ ಮಯಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಪ್ರತ್ಯಯೇ ನ ಕೃತೇಽಪಿ ಕಾರ್ಯ್ಯೇ ಪ್ರತ್ಯಯಃ ಕ್ರಿಯತಾಂ, ತತೋ ಮಯಿ ಪಿತಾಸ್ತೀತಿ ಪಿತರ್ಯ್ಯಹಮ್ ಅಸ್ಮೀತಿ ಚ ಕ್ಷಾತ್ವಾ ವಿಶ್ವಸಿಷ್ಯಥ|
فَطَلَبُوا أَيْضًا أَنْ يُمْسِكُوهُ فَخَرَجَ مِنْ أَيْدِيهِمْ، ٣٩ 39
ತದಾ ತೇ ಪುನರಪಿ ತಂ ಧರ್ತ್ತುಮ್ ಅಚೇಷ್ಟನ್ತ ಕಿನ್ತು ಸ ತೇಷಾಂ ಕರೇಭ್ಯೋ ನಿಸ್ತೀರ್ಯ್ಯ
وَمَضَى أَيْضًا إِلَى عَبْرِ ٱلْأُرْدُنِّ إِلَى ٱلْمَكَانِ ٱلَّذِي كَانَ يُوحَنَّا يُعَمِّدُ فِيهِ أَوَّلًا وَمَكَثَ هُنَاكَ. ٤٠ 40
ಪುನ ರ್ಯರ್ದ್ದನ್ ಅದ್ಯಾಸ್ತಟೇ ಯತ್ರ ಪುರ್ವ್ವಂ ಯೋಹನ್ ಅಮಜ್ಜಯತ್ ತತ್ರಾಗತ್ಯ ನ್ಯವಸತ್|
فَأَتَى إِلَيْهِ كَثِيرُونَ وَقَالُوا: «إِنَّ يُوحَنَّا لَمْ يَفْعَلْ آيَةً وَاحِدَةً، وَلَكِنْ كُلُّ مَا قَالَهُ يُوحَنَّا عَنْ هَذَا كَانَ حَقًّا». ٤١ 41
ತತೋ ಬಹವೋ ಲೋಕಾಸ್ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ವ್ಯಾಹರನ್ ಯೋಹನ್ ಕಿಮಪ್ಯಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಕರ್ಮ್ಮ ನಾಕರೋತ್ ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮಿನ್ ಮನುಷ್ಯೇ ಯಾ ಯಃ ಕಥಾ ಅಕಥಯತ್ ತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಸತ್ಯಾಃ;
فَآمَنَ كَثِيرُونَ بِهِ هُنَاكَ. ٤٢ 42
ತತ್ರ ಚ ಬಹವೋ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|

< يوحنَّا 10 >