يَعقُوب 1
| يَعْقُوبُ، عَبْدُ ٱللهِ وَٱلرَّبِّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، يُهْدِي ٱلسَّلَامَ إِلَى ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ سِبْطًا ٱلَّذِينَ فِي ٱلشَّتَاتِ. | ١ 1 |
ឦឝ្វរស្យ ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ ច ទាសោ យាកូព៑ វិកីណ៌ីភូតាន៑ ទ្វាទឝំ វំឝាន៑ ប្រតិ នមស្ក្ឫត្យ បត្រំ លិខតិ។
| اِحْسِبُوهُ كُلَّ فَرَحٍ يَا إِخْوَتِي حِينَمَا تَقَعُونَ فِي تَجَارِبَ مُتَنَوِّعَةٍ، | ٢ 2 |
ហេ មម ភ្រាតរះ, យូយំ យទា ពហុវិធបរីក្ឞាឞុ និបតត តទា តត៑ បូណ៌ានន្ទស្យ ការណំ មន្យធ្វំ។
| عَالِمِينَ أَنَّ ٱمْتِحَانَ إِيمَانِكُمْ يُنْشِئُ صَبْرًا. | ٣ 3 |
យតោ យុឞ្មាកំ វិឝ្វាសស្យ បរីក្ឞិតត្វេន ធៃយ៌្យំ សម្បាទ្យត ឥតិ ជានីថ។
| وَأَمَّا ٱلصَّبْرُ فَلْيَكُنْ لَهُ عَمَلٌ تَامٌّ، لِكَيْ تَكُونُوا تَامِّينَ وَكَامِلِينَ غَيْرَ نَاقِصِينَ فِي شَيْءٍ. | ٤ 4 |
តច្ច ធៃយ៌្យំ សិទ្ធផលំ ភវតុ តេន យូយំ សិទ្ធាះ សម្បូណ៌ាឝ្ច ភវិឞ្យថ កស្យាបិ គុណស្យាភាវឝ្ច យុឞ្មាកំ ន ភវិឞ្យតិ។
| وَإِنَّمَا إِنْ كَانَ أَحَدُكُمْ تُعْوِزُهُ حِكْمَةٌ، فَلْيَطْلُبْ مِنَ ٱللهِ ٱلَّذِي يُعْطِي ٱلْجَمِيعَ بِسَخَاءٍ وَلَا يُعَيِّرُ، فَسَيُعْطَى لَهُ. | ٥ 5 |
យុឞ្មាកំ កស្យាបិ ជ្ញានាភាវោ យទិ ភវេត៑ តហ៌ិ យ ឦឝ្វរះ សរលភាវេន តិរស្ការញ្ច វិនា សវ៌្វេភ្យោ ទទាតិ តតះ ស យាចតាំ តតស្តស្មៃ ទាយិឞ្យតេ។
| وَلَكِنْ لِيَطْلُبْ بِإِيمَانٍ غَيْرَ مُرْتَابٍ ٱلْبَتَّةَ، لِأَنَّ ٱلْمُرْتَابَ يُشْبِهُ مَوْجًا مِنَ ٱلْبَحْرِ تَخْبِطُهُ ٱلرِّيحُ وَتَدْفَعُهُ. | ٦ 6 |
កិន្តុ ស និះសន្ទេហះ សន៑ វិឝ្វាសេន យាចតាំ យតះ សន្ទិគ្ធោ មានវោ វាយុនា ចាលិតស្យោត្ប្លវមានស្យ ច សមុទ្រតរង្គស្យ សទ្ឫឝោ ភវតិ។
| فَلَا يَظُنَّ ذَلِكَ ٱلْإِنْسَانُ أَنَّهُ يَنَالُ شَيْئًا مِنْ عِنْدِ ٱلرَّبِّ. | ٧ 7 |
តាទ្ឫឝោ មានវះ ប្រភោះ កិញ្ចិត៑ ប្រាប្ស្យតីតិ ន មន្យតាំ។
| رَجُلٌ ذُو رَأْيَيْنِ هُوَ مُتَقَلْقِلٌ فِي جَمِيعِ طُرُقِهِ. | ٨ 8 |
ទ្វិមនា លោកះ សវ៌្វគតិឞុ ចញ្ចលោ ភវតិ។
| وَلْيَفْتَخِرِ ٱلْأَخُ ٱلْمُتَّضِعُ بِٱرْتِفَاعِهِ، | ٩ 9 |
យោ ភ្រាតា នម្រះ ស និជោន្នត្យា ឝ្លាឃតាំ។
| وَأَمَّا ٱلْغَنِيُّ فَبِٱتِّضَاعِهِ، لِأَنَّهُ كَزَهْرِ ٱلْعُشْبِ يَزُولُ. | ١٠ 10 |
យឝ្ច ធនវាន៑ ស និជនម្រតយា ឝ្លាឃតាំយតះ ស ត្ឫណបុឞ្បវត៑ ក្ឞយំ គមិឞ្យតិ។
| لِأَنَّ ٱلشَّمْسَ أَشْرَقَتْ بِٱلْحَرِّ، فَيَبَّسَتِ ٱلْعُشْبَ، فَسَقَطَ زَهْرُهُ وَفَنِيَ جَمَالُ مَنْظَرِهِ. هَكَذَا يَذْبُلُ ٱلْغَنِيُّ أَيْضًا فِي طُرُقِهِ. | ١١ 11 |
យតះ សតាបេន សូយ៌្យេណោទិត្យ ត្ឫណំ ឝោឞ្យតេ តត្បុឞ្បញ្ច ភ្រឝ្យតិ តេន តស្យ រូបស្យ សៅន្ទយ៌្យំ នឝ្យតិ តទ្វទ៑ ធនិលោកោៜបិ ស្វីយមូឍតយា ម្លាស្យតិ។
| طُوبَى لِلرَّجُلِ ٱلَّذِي يَحْتَمِلُ ٱلتَّجْرِبَةَ، لِأَنَّهُ إِذَا تَزَكَّى يَنَالُ «إِكْلِيلَ ٱلْحَيَاةِ» ٱلَّذِي وَعَدَ بِهِ ٱلرَّبُّ لِلَّذِينَ يُحِبُّونَهُ. | ١٢ 12 |
យោ ជនះ បរីក្ឞាំ សហតេ ស ឯវ ធន្យះ, យតះ បរីក្ឞិតត្វំ ប្រាប្យ ស ប្រភុនា ស្វប្រេមការិភ្យះ ប្រតិជ្ញាតំ ជីវនមុកុដំ លប្ស្យតេ។
| لَا يَقُلْ أَحَدٌ إِذَا جُرِّبَ: «إِنِّي أُجَرَّبُ مِنْ قِبَلِ ٱللهِ»، لِأَنَّ ٱللهَ غَيْرُ مُجَرَّبٍ بِٱلشُّرُورِ، وَهُوَلَا يُجَرِّبُ أَحَدًا. | ١٣ 13 |
ឦឝ្វរោ មាំ បរីក្ឞត ឥតិ បរីក្ឞាសមយេ កោៜបិ ន វទតុ យតះ បាបាយេឝ្វរស្យ បរីក្ឞា ន ភវតិ ស ច កមបិ ន បរីក្ឞតេ។
| وَلَكِنَّ كُلَّ وَاحِدٍ يُجَرَّبُ إِذَا ٱنْجَذَبَ وَٱنْخَدَعَ مِنْ شَهْوَتِهِ. | ١٤ 14 |
កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ ស្វីយមនោវាញ្ឆយាក្ឫឞ្យតេ លោភ្យតេ ច តស្យៃវ បរីក្ឞា ភវតិ។
| ثُمَّ ٱلشَّهْوَةُ إِذَا حَبِلَتْ تَلِدُ خَطِيَّةً، وَٱلْخَطِيَّةُ إِذَا كَمَلَتْ تُنْتِجُ مَوْتًا. | ١٥ 15 |
តស្មាត៑ សា មនោវាញ្ឆា សគព៌្ហា ភូត្វា ទុឞ្ក្ឫតិំ ប្រសូតេ ទុឞ្ក្ឫតិឝ្ច បរិណាមំ គត្វា ម្ឫត្យុំ ជនយតិ។
| لَا تَضِلُّوا يَا إِخْوَتِي ٱلْأَحِبَّاءَ. | ١٦ 16 |
ហេ មម ប្រិយភ្រាតរះ, យូយំ ន ភ្រាម្យត។
| كُلُّ عَطِيَّةٍ صَالِحَةٍ وَكُلُّ مَوْهِبَةٍ تَامَّةٍ هِيَ مِنْ فَوْقُ، نَازِلَةٌ مِنْ عِنْدِ أَبِي ٱلْأَنْوَارِ، ٱلَّذِي لَيْسَ عِنْدَهُ تَغْيِيرٌ وَلَا ظِلُّ دَوَرَانٍ. | ١٧ 17 |
យត៑ កិញ្ចិទ៑ ឧត្តមំ ទានំ បូណ៌ោ វរឝ្ច តត៑ សវ៌្វម៑ ឩទ៌្ធ្វាទ៑ អត៌្ហតោ យស្មិន៑ ទឝាន្តរំ បរិវត៌្តនជាតច្ឆាយា វា នាស្តិ តស្មាទ៑ ទីប្ត្យាករាត៑ បិតុរវរោហតិ។
| شَاءَ فَوَلَدَنَا بِكَلِمَةِ ٱلْحَقِّ لِكَيْ نَكُونَ بَاكُورَةً مِنْ خَلَائِقِهِ. | ١٨ 18 |
តស្យ ស្ឫឞ្ដវស្តូនាំ មធ្យេ វយំ យត៑ ប្រថមផលស្វរូបា ភវាមស្តទត៌្ហំ ស ស្វេច្ឆាតះ សត្យមតស្យ វាក្យេនាស្មាន៑ ជនយាមាស។
| إِذًا يَا إِخْوَتِي ٱلْأَحِبَّاءَ، لِيَكُنْ كُلُّ إِنْسَانٍ مُسْرِعًا فِي ٱلِٱسْتِمَاعِ، مُبْطِئًا فِي ٱلتَّكَلُّمِ، مُبْطِئًا فِي ٱلْغَضَبِ، | ١٩ 19 |
អតឯវ ហេ មម ប្រិយភ្រាតរះ, យុឞ្មាកម៑ ឯកៃកោ ជនះ ឝ្រវណេ ត្វរិតះ កថនេ ធីរះ ក្រោធេៜបិ ធីរោ ភវតុ។
| لِأَنَّ غَضَبَ ٱلْإِنْسَانِ لَا يَصْنَعُ بِرَّ ٱللهِ. | ٢٠ 20 |
យតោ មានវស្យ ក្រោធ ឦឝ្វរីយធម៌្មំ ន សាធយតិ។
| لِذَلِكَ ٱطْرَحُوا كُلَّ نَجَاسَةٍ وَكَثْرَةَ شَرٍّ، فَٱقْبَلُوا بِوَدَاعَةٍ ٱلْكَلِمَةَ ٱلْمَغْرُوسَةَ ٱلْقَادِرَةَ أَنْ تُخَلِّصَ نُفُوسَكُمْ. | ٢١ 21 |
អតោ ហេតោ រ្យូយំ សវ៌្វាម៑ អឝុចិក្រិយាំ ទុឞ្ដតាពាហុល្យញ្ច និក្ឞិប្យ យុឞ្មន្មនសាំ បរិត្រាណេ សមត៌្ហំ រោបិតំ វាក្យំ នម្រភាវេន គ្ឫហ្លីត។
| وَلَكِنْ كُونُوا عَامِلِينَ بِٱلْكَلِمَةِ، لَا سَامِعِينَ فَقَطْ خَادِعِينَ نُفُوسَكُمْ. | ٢٢ 22 |
អបរញ្ច យូយំ កេវលម៑ អាត្មវញ្ចយិតារោ វាក្យស្យ ឝ្រោតារោ ន ភវត កិន្តុ វាក្យស្យ កម៌្មការិណោ ភវត។
| لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ أَحَدٌ سَامِعًا لِلْكَلِمَةِ وَلَيْسَ عَامِلًا، فَذَاكَ يُشْبِهُ رَجُلًا نَاظِرًا وَجْهَ خِلْقَتِهِ فِي مِرْآةٍ، | ٢٣ 23 |
យតោ យះ កឝ្ចិទ៑ វាក្យស្យ កម៌្មការី ន ភូត្វា កេវលំ តស្យ ឝ្រោតា ភវតិ ស ទប៌ណេ ស្វីយឝារីរិកវទនំ និរីក្ឞមាណស្យ មនុជស្យ សទ្ឫឝះ។
| فَإِنَّهُ نَظَرَ ذَاتَهُ وَمَضَى، وَلِلْوَقْتِ نَسِيَ مَا هُوَ. | ٢٤ 24 |
អាត្មាការេ ទ្ឫឞ្ដេ ស ប្រស្ថាយ កីទ្ឫឝ អាសីត៑ តត៑ តត្ក្ឞណាទ៑ វិស្មរតិ។
| وَلَكِنْ مَنِ ٱطَّلَعَ عَلَى ٱلنَّامُوسِ ٱلْكَامِلِ - نَامُوسِ ٱلْحُرِّيَّةِ - وَثَبَتَ، وَصَارَ لَيْسَ سَامِعًا نَاسِيًا بَلْ عَامِلًا بِٱلْكَلِمَةِ، فَهَذَا يَكُونُ مَغْبُوطًا فِي عَمَلِهِ. | ٢٥ 25 |
កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ នត្វា មុក្តេះ សិទ្ធាំ វ្យវស្ថាម៑ អាលោក្យ តិឞ្ឋតិ ស វិស្ម្ឫតិយុក្តះ ឝ្រោតា ន ភូត្វា កម៌្មកត៌្តៃវ សន៑ ស្វកាយ៌្យេ ធន្យោ ភវិឞ្យតិ។
| إِنْ كَانَ أَحَدٌ فِيكُمْ يَظُنُّ أَنَّهُ دَيِّنٌ، وَهُوَ لَيْسَ يُلْجِمُ لِسَانَهُ، بَلْ يَخْدَعُ قَلْبَهُ، فَدِيَانَةُ هَذَا بَاطِلَةٌ. | ٢٦ 26 |
អនាយត្តរសនះ សន៑ យះ កឝ្ចិត៑ ស្វមនោ វញ្ចយិត្វា ស្វំ ភក្តំ មន្យតេ តស្យ ភក្តិ រ្មុធា ភវតិ។
| اَلدِّيَانَةُ ٱلطَّاهِرَةُ ٱلنَّقِيَّةُ عِنْدَ ٱللهِ ٱلْآبِ هِيَ هَذِهِ: ٱفْتِقَادُ ٱلْيَتَامَى وَٱلْأَرَامِلِ فِي ضِيقَتِهِمْ، وَحِفْظُ ٱلْإِنْسَانِ نَفْسَهُ بِلَا دَنَسٍ مِنَ ٱلْعَالَمِ. | ٢٧ 27 |
ក្លេឝកាលេ បិត្ឫហីនានាំ វិធវានាញ្ច យទ៑ អវេក្ឞណំ សំសារាច្ច និឞ្កលង្កេន យទ៑ អាត្មរក្ឞណំ តទេវ បិតុរីឝ្វរស្យ សាក្ឞាត៑ ឝុចិ រ្និម៌្មលា ច ភក្តិះ។
