هُوشَع 14

١ 1 اِرْجِعْ يَا إِسْرَائِيلُ إِلَى ٱلرَّبِّ إِلَهِكَ، لِأَنَّكَ قَدْ تَعَثَّرْتَ بِإِثْمِكَ.

И Исраил, Пәрвәрдигар Худайиңниң йениға иккиләнмәй қайтип кәл! Чүнки өз қәбиһлигиң билән путлишип жиқилғансән.

٢ 2 خُذُوا مَعَكُمْ كَلَامًا وَٱرْجِعُوا إِلَى ٱلرَّبِّ. قُولُوا لَهُ: «ٱرْفَعْ كُلَّ إِثْمٍ وَٱقْبَلْ حَسَنًا، فَنُقَدِّمَ عُجُولَ شِفَاهِنَا.

Өзүңлар билән биллә сөзләрни епкелиңлар, Пәрвәрдигарниң йениға қайтиңлар; Униңға: — «Барлиқ қәбиһликни кәчүргәйсән, Шапаәт билән бизни қобул қилғайсән, Шуниң билән биз Саңа ләвлиримиздики «буқа [қурбанлиқлар]»ни тутимиз — дәңлар.

٣ 3 لَا يُخَلِّصُنَا أَشُّورُ. لَا نَرْكَبُ عَلَى ٱلْخَيْلِ، وَلَا نَقُولُ أَيْضًا لِعَمَلِ أَيْدِينَا: آلِهَتَنَا. إِنَّهُ بِكَ يُرْحَمُ ٱلْيَتِيمُ».

— «Асурийә бизни қутқузмайду, Атларға минмәймиз; Биз һәргиз өз қолимиз ясиғиниға: — «Худайимиз!» демәймиз; Чүнки Сәндинла житим-йесирлар рәһим-шәпқәт тапиду».

٤ 4 «أَنَا أَشْفِي ٱرْتِدَادَهُمْ. أُحِبُّهُمْ فَضْلًا، لِأَنَّ غَضَبِي قَدِ ٱرْتَدَّ عَنْهُ.

— Мән уларни «арқиға чекинишлири»дин сақайтимән, Мән уларни чин көңлүмдин халап сөйимән; Чүнки Мениң ғәзивим униңдин янди.

٥ 5 أَكُونُ لِإِسْرَائِيلَ كَٱلنَّدَى. يُزْهِرُ كَٱلسَّوْسَنِ، وَيَضْرِبُ أُصُولَهُ كَلُبْنَانَ.

Мән Исраилға шәбнәмдәк болимән; У нилупәрдәк бәрқ уриду, Йилтизлири Ливан [кедир] дәриғидәк йилтиз тартиду;

٦ 6 تَمْتَدُّ خَرَاعِيبُهُ، وَيَكُونُ بَهَاؤُهُ كَٱلزَّيْتُونَةِ، وَلَهُ رَائِحَةٌ كَلُبْنَانَ.

Униң бихлири шахлап йейилиду, Униң гөзәллиги зәйтун дәриғидәк, Пуриғи Ливан [кедириниңкидәк] болиду.

٧ 7 يَعُودُ ٱلسَّاكِنُونَ فِي ظِلِّهِ يُحْيُونَ حِنْطَةً وَيُزْهِرُونَ كَجَفْنَةٍ. يَكُونُ ذِكْرُهُمْ كَخَمْرِ لُبْنَانَ.

Хәлиқ қайтип келип, униң сайиси астида олтириду; Улар зираәтләрдәк яшнайду, Үзүм телидәк чечәкләйду; Ливанниң шараплири [ағзида қалғандәк], есидә шерин қалиду.

٨ 8 يَقُولُ أَفْرَايِمُ: مَا لِي أَيْضًا وَلِلْأَصْنَامِ؟ أَنَا قَدْ أَجَبْتُ فَأُلَاحِظُهُ. أَنَا كَسَرْوَةٍ خَضْرَاءَ. مِنْ قِبَلِي يُوجَدُ ثَمَرُكِ».

Әфраим: «Мениң бутлар билән йәнә немә карим!» — дәйдиған болиду. «Мән униңға җавап беримән, униңдин хәвәр алимән! «Мән япйешил бир қариғайдурмән». «Сениң мевәң Мәндиндур!»

٩ 9 مَنْ هُوَ حَكِيمٌ حَتَّى يَفْهَمَ هَذِهِ ٱلْأُمُورَ، وَفَهِيمٌ حَتَّى يَعْرِفَهَا! فَإِنَّ طُرُقَ ٱلرَّبِّ مُسْتَقِيمَةٌ، وَٱلْأَبْرَارَ يَسْلُكُونَ فِيهَا، وَأَمَّا ٱلْمُنَافِقُونَ فَيَعْثُرُونَ فِيهَا.

Ким дана болуп, бу ишларни чүшинәр? Чечән болуп, буларни биләр? Чүнки Пәрвәрдигарниң йоллири дурустур, Һәққанийлар уларда маңиду; Бирақ итаәтсизләр уларда путлишип жиқилиду.