عِبرانِيّين 9

١ 1 ثُمَّ ٱلْعَهْدُ ٱلْأَوَّلُ كَانَ لَهُ أَيْضًا فَرَائِضُ خِدْمَةٍ وَٱلْقُدْسُ ٱلْعَالَمِيُّ،

స ప్రథమో నియమ ఆరాధనాయా వివిధరీతిభిరైహికపవిత్రస్థానేన చ విశిష్ట ఆసీత్|

٢ 2 لِأَنَّهُ نُصِبَ ٱلْمَسْكَنُ ٱلْأَوَّلُ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ: «ٱلْقُدْسُ»، ٱلَّذِي كَانَ فِيهِ ٱلْمَنَارَةُ وَٱلْمَائِدَةُ وَخُبْزُ ٱلتَّقْدِمَةِ.

యతో దూష్యమేకం నిరమీయత తస్య ప్రథమకోష్ఠస్య నామ పవిత్రస్థానమిత్యాసీత్ తత్ర దీపవృక్షో భోజనాసనం దర్శనీయపూపానాం శ్రేణీ చాసీత్|

٣ 3 وَوَرَاءَ ٱلْحِجَابِ ٱلثَّانِي ٱلْمَسْكَنُ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ: «قُدْسُ ٱلْأَقْدَاسِ»،

తత్పశ్చాద్ ద్వితీయాయాస్తిరష్కరిణ్యా అభ్యన్తరే ఽతిపవిత్రస్థానమితినామకం కోష్ఠమాసీత్,

٤ 4 فِيهِ مِبْخَرَةٌ مِنْ ذَهَبٍ، وَتَابُوتُ ٱلْعَهْدِ مُغَشًّى مِنْ كُلِّ جِهَةٍ بِٱلذَّهَبِ، ٱلَّذِي فِيهِ قِسْطٌ مِنْ ذَهَبٍ فِيهِ ٱلْمَنُّ، وَعَصَا هَارُونَ ٱلَّتِي أَفْرَخَتْ، وَلَوْحَا ٱلْعَهْدِ.

తత్ర చ సువర్ణమయో ధూపాధారః పరితః సువర్ణమణ్డితా నియమమఞ్జూషా చాసీత్ తన్మధ్యే మాన్నాయాః సువర్ణఘటో హారోణస్య మఞ్జరితదణ్డస్తక్షితౌ నియమప్రస్తరౌ,

٥ 5 وَفَوْقَهُ كَرُوبَا ٱلْمَجْدِ مُظَلِّلَيْنِ ٱلْغِطَاءَ. أَشْيَاءُ لَيْسَ لَنَا ٱلْآنَ أَنْ نَتَكَلَّمَ عَنْهَا بِٱلتَّفْصِيلِ.

తదుపరి చ కరుణాసనే ఛాయాకారిణౌ తేజోమయౌ కిరూబావాస్తామ్, ఏతేషాం విశేషవృత్తాన్తకథనాయ నాయం సమయః|

٦ 6 ثُمَّ إِذْ صَارَتْ هَذِهِ مُهَيَّأَةً هَكَذَا، يَدْخُلُ ٱلْكَهَنَةُ إِلَى ٱلْمَسْكَنِ ٱلْأَوَّلِ كُلَّ حِينٍ، صَانِعِينَ ٱلْخِدْمَةَ.

ఏతేష్వీదృక్ నిర్మ్మితేషు యాజకా ఈశ్వరసేవామ్ అనుతిష్ఠనతో దూష్యస్య ప్రథమకోష్ఠం నిత్యం ప్రవిశన్తి|

٧ 7 وَأَمَّا إِلَى ٱلثَّانِي فَرَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ فَقَطْ مَرَّةً فِي ٱلسَّنَةِ، لَيْسَ بِلَا دَمٍ يُقَدِّمُهُ عَنْ نَفْسِهِ وَعَنْ جَهَالَاتِ ٱلشَّعْبِ،

కిన్తు ద్వితీయం కోష్ఠం ప్రతివర్షమ్ ఏకకృత్వ ఏకాకినా మహాయాజకేన ప్రవిశ్యతే కిన్త్వాత్మనిమిత్తం లోకానామ్ అజ్ఞానకృతపాపానాఞ్చ నిమిత్తమ్ ఉత్సర్జ్జనీయం రుధిరమ్ అనాదాయ తేన న ప్రవిశ్యతే|

٨ 8 مُعْلِنًا ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ بِهَذَا أَنَّ طَرِيقَ ٱلْأَقْدَاسِ لَمْ يُظْهَرْ بَعْدُ، مَا دَامَ ٱلْمَسْكَنُ ٱلْأَوَّلُ لَهُ إِقَامَةٌ،

ఇత్యనేన పవిత్ర ఆత్మా యత్ జ్ఞాపయతి తదిదం తత్ ప్రథమం దూష్యం యావత్ తిష్ఠతి తావత్ మహాపవిత్రస్థానగామీ పన్థా అప్రకాశితస్తిష్ఠతి|

٩ 9 ٱلَّذِي هُوَ رَمْزٌ لِلْوَقْتِ ٱلْحَاضِرِ، ٱلَّذِي فِيهِ تُقَدَّمُ قَرَابِينُ وَذَبَائِحُ، لَا يُمْكِنُ مِنْ جِهَةِ ٱلضَّمِيرِ أَنْ تُكَمِّلَ ٱلَّذِي يَخْدِمُ،

తచ్చ దూష్యం వర్త్తమానసమయస్య దృష్టాన్తః, యతో హేతోః సామ్ప్రతం సంశోధనకాలం యావద్ యన్నిరూపితం తదనుసారాత్ సేవాకారిణో మానసికసిద్ధికరణేఽసమర్థాభిః

١٠ 10 وَهِيَ قَائِمَةٌ بِأَطْعِمَةٍ وَأَشْرِبَةٍ وَغَسَلَاتٍ مُخْتَلِفَةٍ وَفَرَائِضَ جَسَدِيَّةٍ فَقَطْ، مَوْضُوعَةٍ إِلَى وَقْتِ ٱلْإِصْلَاحِ.

కేవలం ఖాద్యపేయేషు వివిధమజ్జనేషు చ శారీరికరీతిభి ర్యుక్తాని నైవేద్యాని బలిదానాని చ భవన్తి|

١١ 11 وَأَمَّا ٱلْمَسِيحُ، وَهُوَ قَدْ جَاءَ رَئِيسَ كَهَنَةٍ لِلْخَيْرَاتِ ٱلْعَتِيدَةِ، فَبِٱلْمَسْكَنِ ٱلْأَعْظَمِ وَٱلْأَكْمَلِ، غَيْرِ ٱلْمَصْنُوعِ بِيَدٍ، أَيِ ٱلَّذِي لَيْسَ مِنْ هَذِهِ ٱلْخَلِيقَةِ،

అపరం భావిమఙ్గలానాం మహాయాజకః ఖ్రీష్ట ఉపస్థాయాహస్తనిర్మ్మితేనార్థత ఏతత్సృష్టే ర్బహిర్భూతేన శ్రేష్ఠేన సిద్ధేన చ దూష్యేణ గత్వా

١٢ 12 وَلَيْسَ بِدَمِ تُيُوسٍ وَعُجُولٍ، بَلْ بِدَمِ نَفْسِهِ، دَخَلَ مَرَّةً وَاحِدَةً إِلَى ٱلْأَقْدَاسِ، فَوَجَدَ فِدَاءً أَبَدِيًّا. (aiōnios g166)

ఛాగానాం గోవత్సానాం వా రుధిరమ్ అనాదాయ స్వీయరుధిరమ్ ఆదాయైకకృత్వ ఏవ మహాపవిత్రస్థానం ప్రవిశ్యానన్తకాలికాం ముక్తిం ప్రాప్తవాన్| (aiōnios g166)

١٣ 13 لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ دَمُ ثِيرَانٍ وَتُيُوسٍ وَرَمَادُ عِجْلَةٍ مَرْشُوشٌ عَلَى ٱلْمُنَجَّسِينَ، يُقَدِّسُ إِلَى طَهَارَةِ ٱلْجَسَدِ،

వృషఛాగానాం రుధిరేణ గవీభస్మనః ప్రక్షేపేణ చ యద్యశుచిలోకాః శారీరిశుచిత్వాయ పూయన్తే,

١٤ 14 فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ يَكُونُ دَمُ ٱلْمَسِيحِ، ٱلَّذِي بِرُوحٍ أَزَلِيٍّ قَدَّمَ نَفْسَهُ لِلهِ بِلَا عَيْبٍ، يُطَهِّرُ ضَمَائِرَكُمْ مِنْ أَعْمَالٍ مَيِّتَةٍ لِتَخْدِمُوا ٱللهَ ٱلْحَيَّ! (aiōnios g166)

తర్హి కిం మన్యధ్వే యః సదాతనేనాత్మనా నిష్కలఙ్కబలిమివ స్వమేవేశ్వరాయ దత్తవాన్, తస్య ఖ్రీష్టస్య రుధిరేణ యుష్మాకం మనాంస్యమరేశ్వరస్య సేవాయై కిం మృత్యుజనకేభ్యః కర్మ్మభ్యో న పవిత్రీకారిష్యన్తే? (aiōnios g166)

١٥ 15 وَلِأَجْلِ هَذَا هُوَ وَسِيطُ عَهْدٍ جَدِيدٍ، لِكَيْ يَكُونَ ٱلْمَدْعُوُّونَ - إِذْ صَارَ مَوْتٌ لِفِدَاءِ ٱلتَّعَدِّيَاتِ ٱلَّتِي فِي ٱلْعَهْدِ ٱلْأَوَّلِ - يَنَالُونَ وَعْدَ ٱلْمِيرَاثِ ٱلْأَبَدِيِّ. (aiōnios g166)

స నూతననియమస్య మధ్యస్థోఽభవత్ తస్యాభిప్రాయోఽయం యత్ ప్రథమనియమలఙ్ఘనరూపపాపేభ్యో మృత్యునా ముక్తౌ జాతాయామ్ ఆహూతలోకా అనన్తకాలీయసమ్పదః ప్రతిజ్ఞాఫలం లభేరన్| (aiōnios g166)

١٦ 16 لِأَنَّهُ حَيْثُ تُوجَدُ وَصِيَّةٌ، يَلْزَمُ بَيَانُ مَوْتِ ٱلْمُوصِي.

యత్ర నియమో భవతి తత్ర నియమసాధకస్య బలే ర్మృత్యునా భవితవ్యం|

١٧ 17 لِأَنَّ ٱلْوَصِيَّةَ ثَابِتَةٌ عَلَى ٱلْمَوْتَى، إِذْ لَا قُوَّةَ لَهَا ٱلْبَتَّةَ مَا دَامَ ٱلْمُوصِي حَيًّا.

యతో హతేన బలినా నియమః స్థిరీభవతి కిన్తు నియమసాధకో బలి ర్యావత్ జీవతి తావత్ నియమో నిరర్థకస్తిష్ఠతి|

١٨ 18 فَمِنْ ثَمَّ ٱلْأَوَّلُ أَيْضًا لَمْ يُكَرَّسْ بِلَا دَمٍ،

తస్మాత్ స పూర్వ్వనియమోఽపి రుధిరపాతం వినా న సాధితః|

١٩ 19 لِأَنَّ مُوسَى بَعْدَمَا كَلَّمَ جَمِيعَ ٱلشَّعْبِ بِكُلِّ وَصِيَّةٍ بِحَسَبِ ٱلنَّامُوسِ، أَخَذَ دَمَ ٱلْعُجُولِ وَٱلتُّيُوسِ، مَعَ مَاءٍ وَصُوفًا قِرْمِزِيًّا وَزُوفَا، وَرَشَّ ٱلْكِتَابَ نَفْسَهُ وَجَمِيعَ ٱلشَّعْبِ،

ఫలతః సర్వ్వలోకాన్ ప్రతి వ్యవస్థానుసారేణ సర్వ్వా ఆజ్ఞాః కథయిత్వా మూసా జలేన సిన్దూరవర్ణలోమ్నా ఏషోవతృణేన చ సార్ద్ధం గోవత్సానాం ఛాగానాఞ్చ రుధిరం గృహీత్వా గ్రన్థే సర్వ్వలోకేషు చ ప్రక్షిప్య బభాషే,

٢٠ 20 قَائِلًا: «هَذَا هُوَ دَمُ ٱلْعَهْدِ ٱلَّذِي أَوْصَاكُمُ ٱللهُ بِهِ».

యుష్మాన్ అధీశ్వరో యం నియమం నిరూపితవాన్ తస్య రుధిరమేతత్|

٢١ 21 وَٱلْمَسْكَنَ أَيْضًا وَجَمِيعَ آنِيَةِ ٱلْخِدْمَةِ رَشَّهَا كَذَلِكَ بِٱلدَّمِ.

తద్వత్ స దూష్యేఽపి సేవార్థకేషు సర్వ్వపాత్రేషు చ రుధిరం ప్రక్షిప్తవాన్|

٢٢ 22 وَكُلُّ شَيْءٍ تَقْرِيبًا يَتَطَهَّرُ حَسَبَ ٱلنَّامُوسِ بِٱلدَّمِ، وَبِدُونِ سَفْكِ دَمٍ لَا تَحْصُلُ مَغْفِرَةٌ!

అపరం వ్యవస్థానుసారేణ ప్రాయశః సర్వ్వాణి రుధిరేణ పరిష్క్రియన్తే రుధిరపాతం వినా పాపమోచనం న భవతి చ|

٢٣ 23 فَكَانَ يَلْزَمُ أَنَّ أَمْثِلَةَ ٱلْأَشْيَاءِ ٱلَّتِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ تُطَهَّرُ بِهَذِهِ، وَأَمَّا ٱلسَّمَاوِيَّاتُ عَيْنُهَا، فَبِذَبَائِحَ أَفْضَلَ مِنْ هَذِهِ.

అపరం యాని స్వర్గీయవస్తూనాం దృష్టాన్తాస్తేషామ్ ఏతైః పావనమ్ ఆవశ్యకమ్ ఆసీత్ కిన్తు సాక్షాత్ స్వర్గీయవస్తూనామ్ ఏతేభ్యః శ్రేష్ఠే ర్బలిదానైః పావనమావశ్యకం|

٢٤ 24 لِأَنَّ ٱلْمَسِيحَ لَمْ يَدْخُلْ إِلَى أَقْدَاسٍ مَصْنُوعَةٍ بِيَدٍ أَشْبَاهِ ٱلْحَقِيقِيَّةِ، بَلْ إِلَى ٱلسَّمَاءِ عَيْنِهَا، لِيَظْهَرَ ٱلْآنَ أَمَامَ وَجْهِ ٱللهِ لِأَجْلِنَا.

యతః ఖ్రీష్టః సత్యపవిత్రస్థానస్య దృష్టాన్తరూపం హస్తకృతం పవిత్రస్థానం న ప్రవిష్టవాన్ కిన్త్వస్మన్నిమిత్తమ్ ఇదానీమ్ ఈశ్వరస్య సాక్షాద్ ఉపస్థాతుం స్వర్గమేవ ప్రవిష్టః|

٢٥ 25 وَلَا لِيُقَدِّمَ نَفْسَهُ مِرَارًا كَثِيرَةً، كَمَا يَدْخُلُ رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ إِلَى ٱلْأَقْدَاسِ كُلَّ سَنَةٍ بِدَمِ آخَرَ.

యథా చ మహాయాజకః ప్రతివర్షం పరశోణితమాదాయ మహాపవిత్రస్థానం ప్రవిశతి తథా ఖ్రీష్టేన పునః పునరాత్మోత్సర్గో న కర్త్తవ్యః,

٢٦ 26 فَإِذْ ذَاكَ كَانَ يَجِبُ أَنْ يَتَأَلَّمَ مِرَارًا كَثِيرَةً مُنْذُ تَأْسِيسِ ٱلْعَالَمِ، وَلَكِنَّهُ ٱلْآنَ قَدْ أُظْهِرَ مَرَّةً عِنْدَ ٱنْقِضَاءِ ٱلدُّهُورِ لِيُبْطِلَ ٱلْخَطِيَّةَ بِذَبِيحَةِ نَفْسِهِ. (aiōn g165)

కర్త్తవ్యే సతి జగతః సృష్టికాలమారభ్య బహువారం తస్య మృత్యుభోగ ఆవశ్యకోఽభవత్; కిన్త్విదానీం స ఆత్మోత్సర్గేణ పాపనాశార్థమ్ ఏకకృత్వో జగతః శేషకాలే ప్రచకాశే| (aiōn g165)

٢٧ 27 وَكَمَا وُضِعَ لِلنَّاسِ أَنْ يَمُوتُوا مَرَّةً ثُمَّ بَعْدَ ذَلِكَ ٱلدَّيْنُونَةُ،

అపరం యథా మానుషస్యైకకృత్వో మరణం తత్ పశ్చాద్ విచారో నిరూపితోఽస్తి,

٢٨ 28 هَكَذَا ٱلْمَسِيحُ أَيْضًا، بَعْدَمَا قُدِّمَ مَرَّةً لِكَيْ يَحْمِلَ خَطَايَا كَثِيرِينَ، سَيَظْهَرُ ثَانِيَةً بِلَا خَطِيَّةٍ لِلْخَلَاصِ لِلَّذِينَ يَنْتَظِرُونَهُ.

తద్వత్ ఖ్రీష్టోఽపి బహూనాం పాపవహనార్థం బలిరూపేణైకకృత్వ ఉత్ససృజే, అపరం ద్వితీయవారం పాపాద్ భిన్నః సన్ యే తం ప్రతీక్షన్తే తేషాం పరిత్రాణార్థం దర్శనం దాస్యతి|