عِبرانِيّين 12
| لِذَلِكَ نَحْنُ أَيْضًا إِذْ لَنَا سَحَابَةٌ مِنَ ٱلشُّهُودِ مِقْدَارُ هَذِهِ مُحِيطَةٌ بِنَا، لِنَطْرَحْ كُلَّ ثِقْلٍ، وَٱلْخَطِيَّةَ ٱلْمُحِيطَةَ بِنَا بِسُهُولَةٍ، وَلْنُحَاضِرْ بِٱلصَّبْرِ فِي ٱلْجِهَادِ ٱلْمَوْضُوعِ أَمَامَنَا، | ١ 1 |
ଅତୋ ହେତୋରେତାୱତ୍ସାକ୍ଷିମେଘୈ ର୍ୱେଷ୍ଟିତାଃ ସନ୍ତୋ ୱଯମପି ସର୍ୱ୍ୱଭାରମ୍ ଆଶୁବାଧକଂ ପାପଞ୍ଚ ନିକ୍ଷିପ୍ୟାସ୍ମାକଂ ଗମନାଯ ନିରୂପିତେ ମାର୍ଗେ ଧୈର୍ୟ୍ୟେଣ ଧାୱାମ|
| نَاظِرِينَ إِلَى رَئِيسِ ٱلْإِيمَانِ وَمُكَمِّلِهِ يَسُوعَ، ٱلَّذِي مِنْ أَجْلِ ٱلسُّرُورِ ٱلْمَوْضُوعِ أَمَامَهُ، ٱحْتَمَلَ ٱلصَّلِيبَ مُسْتَهِينًا بِٱلْخِزْيِ، فَجَلَسَ فِي يَمِينِ عَرْشِ ٱللهِ. | ٢ 2 |
ଯଶ୍ଚାସ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ୟାଗ୍ରେସରଃ ସିଦ୍ଧିକର୍ତ୍ତା ଚାସ୍ତି ତଂ ଯୀଶୁଂ ୱୀକ୍ଷାମହୈ ଯତଃ ସ ସ୍ୱସମ୍ମୁଖସ୍ଥିତାନନ୍ଦସ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ୍ୟର୍ଥମ୍ ଅପମାନଂ ତୁଚ୍ଛୀକୃତ୍ୟ କ୍ରୁଶସ୍ୟ ଯାତନାଂ ସୋଢୱାନ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯସିଂହାସନସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ସମୁପୱିଷ୍ଟୱାଂଶ୍ଚ|
| فَتَفَكَّرُوا فِي ٱلَّذِي ٱحْتَمَلَ مِنَ ٱلْخُطَاةِ مُقَاوَمَةً لِنَفْسِهِ مِثْلَ هَذِهِ لِئَلَّا تَكِلُّوا وَتَخُورُوا فِي نُفُوسِكُمْ. | ٣ 3 |
ଯଃ ପାପିଭିଃ ସ୍ୱୱିରୁଦ୍ଧମ୍ ଏତାଦୃଶଂ ୱୈପରୀତ୍ୟଂ ସୋଢୱାନ୍ ତମ୍ ଆଲୋଚଯତ ତେନ ଯୂଯଂ ସ୍ୱମନଃସୁ ଶ୍ରାନ୍ତାଃ କ୍ଲାନ୍ତାଶ୍ଚ ନ ଭୱିଷ୍ୟଥ|
| لَمْ تُقَاوِمُوا بَعْدُ حَتَّى ٱلدَّمِ مُجَاهِدِينَ ضِدَّ ٱلْخَطِيَّةِ، | ٤ 4 |
ଯୂଯଂ ପାପେନ ସହ ଯୁଧ୍ୟନ୍ତୋଽଦ୍ୟାପି ଶୋଣିତୱ୍ୟଯପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ପ୍ରତିରୋଧଂ ନାକୁରୁତ|
| وَقَدْ نَسِيتُمُ ٱلْوَعْظَ ٱلَّذِي يُخَاطِبُكُمْ كَبَنِينَ: «يَا ٱبْنِي، لَا تَحْتَقِرْ تَأْدِيبَ ٱلرَّبِّ، وَلَا تَخُرْ إِذَا وَبَّخَكَ. | ٥ 5 |
ତଥା ଚ ପୁତ୍ରାନ୍ ପ୍ରତୀୱ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ଯ ଉପଦେଶ ଉକ୍ତସ୍ତଂ କିଂ ୱିସ୍ମୃତୱନ୍ତଃ? "ପରେଶେନ କୃତାଂ ଶାସ୍ତିଂ ହେ ମତ୍ପୁତ୍ର ନ ତୁଚ୍ଛଯ| ତେନ ସଂଭର୍ତ୍ସିତଶ୍ଚାପି ନୈୱ କ୍ଲାମ୍ୟ କଦାଚନ|
| لِأَنَّ ٱلَّذِي يُحِبُّهُ ٱلرَّبُّ يُؤَدِّبُهُ، وَيَجْلِدُ كُلَّ ٱبْنٍ يَقْبَلُهُ». | ٦ 6 |
ପରେଶଃ ପ୍ରୀଯତେ ଯସ୍ମିନ୍ ତସ୍ମୈ ଶାସ୍ତିଂ ଦଦାତି ଯତ୍| ଯନ୍ତୁ ପୁତ୍ରଂ ସ ଗୃହ୍ଲାତି ତମେୱ ପ୍ରହରତ୍ୟପି| "
| إِنْ كُنْتُمْ تَحْتَمِلُونَ ٱلتَّأْدِيبَ يُعَامِلُكُمُ ٱللهُ كَٱلْبَنِينَ. فَأَيُّ ٱبْنٍ لَا يُؤَدِّبُهُ أَبُوهُ؟ | ٧ 7 |
ଯଦି ଯୂଯଂ ଶାସ୍ତିଂ ସହଧ୍ୱଂ ତର୍ହୀଶ୍ୱରଃ ପୁତ୍ରୈରିୱ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ୱ୍ୟୱହରତି ଯତଃ ପିତା ଯସ୍ମୈ ଶାସ୍ତିଂ ନ ଦଦାତି ତାଦୃଶଃ ପୁତ୍ରଃ କଃ?
| وَلَكِنْ إِنْ كُنْتُمْ بِلَا تَأْدِيبٍ، قَدْ صَارَ ٱلْجَمِيعُ شُرَكَاءَ فِيهِ، فَأَنْتُمْ نُغُولٌ لَا بَنُونَ. | ٨ 8 |
ସର୍ୱ୍ୱେ ଯସ୍ୟାଃ ଶାସ୍ତେରଂଶିନୋ ଭୱନ୍ତି ସା ଯଦି ଯୁଷ୍ମାକଂ ନ ଭୱତି ତର୍ହି ଯୂଯମ୍ ଆତ୍ମଜା ନ କିନ୍ତୁ ଜାରଜା ଆଧ୍ୱେ|
| ثُمَّ قَدْ كَانَ لَنَا آبَاءُ أَجْسَادِنَا مُؤَدِّبِينَ، وَكُنَّا نَهَابُهُمْ. أَفَلَا نَخْضَعُ بِٱلْأَوْلَى جِدًّا لِأَبِي ٱلْأَرْوَاحِ، فَنَحْيَا؟ | ٩ 9 |
ଅପରମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ଶାରୀରିକଜନ୍ମଦାତାରୋଽସ୍ମାକଂ ଶାସ୍ତିକାରିଣୋଽଭୱନ୍ ତେ ଚାସ୍ମାଭିଃ ସମ୍ମାନିତାସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଯ ଆତ୍ମନାଂ ଜନଯିତା ୱଯଂ କିଂ ତତୋଽଧିକଂ ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂଯ ନ ଜୀୱିଷ୍ୟାମଃ?
| لِأَنَّ أُولَئِكَ أَدَّبُونَا أَيَّامًا قَلِيلَةً حَسَبَ ٱسْتِحْسَانِهِمْ، وَأَمَّا هَذَا فَلِأَجْلِ ٱلْمَنْفَعَةِ، لِكَيْ نَشْتَرِكَ فِي قَدَاسَتِهِ. | ١٠ 10 |
ତେ ତ୍ୱଲ୍ପଦିନାନି ଯାୱତ୍ ସ୍ୱମନୋଽମତାନୁସାରେଣ ଶାସ୍ତିଂ କୃତୱନ୍ତଃ କିନ୍ତ୍ୱେଷୋଽସ୍ମାକଂ ହିତାଯ ତସ୍ୟ ପୱିତ୍ରତାଯା ଅଂଶିତ୍ୱାଯ ଚାସ୍ମାନ୍ ଶାସ୍ତି|
| وَلَكِنَّ كُلَّ تَأْدِيبٍ فِي ٱلْحَاضِرِ لَا يُرَى أَنَّهُ لِلْفَرَحِ بَلْ لِلْحَزَنِ. وَأَمَّا أَخِيرًا فَيُعْطِي ٱلَّذِينَ يَتَدَرَّبُونَ بِهِ ثَمَرَ بِرٍّ لِلسَّلَامِ. | ١١ 11 |
ଶାସ୍ତିଶ୍ଚ ୱର୍ତ୍ତମାନସମଯେ କେନାପି ନାନନ୍ଦଜନିକା କିନ୍ତୁ ଶୋକଜନିକୈୱ ମନ୍ୟତେ ତଥାପି ଯେ ତଯା ୱିନୀଯନ୍ତେ ତେଭ୍ୟଃ ସା ପଶ୍ଚାତ୍ ଶାନ୍ତିଯୁକ୍ତଂ ଧର୍ମ୍ମଫଲଂ ଦଦାତି|
| لِذَلِكَ قَوِّمُوا ٱلْأَيَادِيَ ٱلْمُسْتَرْخِيَةَ وَٱلرُّكَبَ ٱلْمُخَلَّعَةَ، | ١٢ 12 |
ଅତଏୱ ଯୂଯଂ ଶିଥିଲାନ୍ ହସ୍ତାନ୍ ଦୁର୍ବ୍ବଲାନି ଜାନୂନି ଚ ସବଲାନି କୁରୁଧ୍ୱଂ|
| وَٱصْنَعُوا لِأَرْجُلِكُمْ مَسَالِكَ مُسْتَقِيمَةً، لِكَيْ لَا يَعْتَسِفَ ٱلْأَعْرَجُ، بَلْ بِٱلْحَرِيِّ يُشْفَى. | ١٣ 13 |
ଯଥା ଚ ଦୁର୍ବ୍ବଲସ୍ୟ ସନ୍ଧିସ୍ଥାନଂ ନ ଭଜ୍ୟେତ ସ୍ୱସ୍ଥଂ ତିଷ୍ଠେତ୍ ତଥା ସ୍ୱଚରଣାର୍ଥଂ ସରଲଂ ମାର୍ଗଂ ନିର୍ମ୍ମାତ|
| اِتْبَعُوا ٱلسَّلَامَ مَعَ ٱلْجَمِيعِ، وَٱلْقَدَاسَةَ ٱلَّتِي بِدُونِهَا لَنْ يَرَى أَحَدٌ ٱلرَّبَّ، | ١٤ 14 |
ଅପରଞ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱୈଃ ସାର୍ଥମ୍ ଏକ୍ୟଭାୱଂ ଯଚ୍ଚ ୱିନା ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦର୍ଶନଂ କେନାପି ନ ଲପ୍ସ୍ୟତେ ତତ୍ ପୱିତ୍ରତ୍ୱଂ ଚେଷ୍ଟଧ୍ୱଂ|
| مُلَاحِظِينَ لِئَلَّا يَخِيبَ أَحَدٌ مِنْ نِعْمَةِ ٱللهِ. لِئَلَّا يَطْلُعَ أَصْلُ مَرَارَةٍ وَيَصْنَعَ ٱنْزِعَاجًا، فَيَتَنَجَّسَ بِهِ كَثِيرُونَ. | ١٥ 15 |
ଯଥା କଶ୍ଚିଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହାତ୍ ନ ପତେତ୍, ଯଥା ଚ ତିକ୍ତତାଯା ମୂଲଂ ପ୍ରରୁହ୍ୟ ବାଧାଜନକଂ ନ ଭୱେତ୍ ତେନ ଚ ବହୱୋଽପୱିତ୍ରା ନ ଭୱେଯୁଃ,
| لِئَلَّا يَكُونَ أَحَدٌ زَانِيًا أَوْ مُسْتَبِيحًا كَعِيسُو، ٱلَّذِي لِأَجْلِ أَكْلَةٍ وَاحِدَةٍ بَاعَ بَكُورِيَّتَهُ. | ١٦ 16 |
ଯଥା ଚ କଶ୍ଚିତ୍ ଲମ୍ପଟୋ ୱା ଏକକୃତ୍ୱ ଆହାରାର୍ଥଂ ସ୍ୱୀଯଜ୍ୟେଷ୍ଠାଧିକାରୱିକ୍ରେତା ଯ ଏଷୌସ୍ତଦ୍ୱଦ୍ ଅଧର୍ମ୍ମାଚାରୀ ନ ଭୱେତ୍ ତଥା ସାୱଧାନା ଭୱତ|
| فَإِنَّكُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّهُ أَيْضًا بَعْدَ ذَلِكَ، لَمَّا أَرَادَ أَنْ يَرِثَ ٱلْبَرَكَةَ رُفِضَ، إِذْ لَمْ يَجِدْ لِلتَّوْبَةِ مَكَانًا، مَعَ أَنَّهُ طَلَبَهَا بِدُمُوعٍ. | ١٧ 17 |
ଯତଃ ସ ଏଷୌଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆଶୀର୍ୱ୍ୱାଦାଧିକାରୀ ଭୱିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛନ୍ନପି ନାନୁଗୃହୀତ ଇତି ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ, ସ ଚାଶ୍ରୁପାତେନ ମତ୍ୟନ୍ତରଂ ପ୍ରାର୍ଥଯମାନୋଽପି ତଦୁପାଯଂ ନ ଲେଭେ|
| لِأَنَّكُمْ لَمْ تَأْتُوا إِلَى جَبَلٍ مَلْمُوسٍ مُضْطَرِمٍ بِٱلنَّارِ، وَإِلَى ضَبَابٍ وَظَلَامٍ وَزَوْبَعَةٍ، | ١٨ 18 |
ଅପରଞ୍ଚ ସ୍ପୃଶ୍ୟଃ ପର୍ୱ୍ୱତଃ ପ୍ରଜ୍ୱଲିତୋ ୱହ୍ନିଃ କୃଷ୍ଣାୱର୍ଣୋ ମେଘୋ ଽନ୍ଧକାରୋ ଝଞ୍ଭ୍ଶ ତୂରୀୱାଦ୍ୟଂ ୱାକ୍ୟାନାଂ ଶବ୍ଦଶ୍ଚ ନୈତେଷାଂ ସନ୍ନିଧୌ ଯୂଯମ୍ ଆଗତାଃ|
| وَهُتَافِ بُوقٍ وَصَوْتِ كَلِمَاتٍ، ٱسْتَعْفَى ٱلَّذِينَ سَمِعُوهُ مِنْ أَنْ تُزَادَ لَهُمْ كَلِمَةٌ، | ١٩ 19 |
ତଂ ଶବ୍ଦଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଶ୍ରୋତାରସ୍ତାଦୃଶଂ ସମ୍ଭାଷଣଂ ଯତ୍ ପୁନ ର୍ନ ଜାଯତେ ତତ୍ ପ୍ରାର୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
| لِأَنَّهُمْ لَمْ يَحْتَمِلُوا مَا أُمِرَ بِهِ: «وَإِنْ مَسَّتِ ٱلْجَبَلَ بَهِيمَةٌ، تُرْجَمُ أَوْ تُرْمَى بِسَهْمٍ». | ٢٠ 20 |
ଯତଃ ପଶୁରପି ଯଦି ଧରାଧରଂ ସ୍ପୃଶତି ତର୍ହି ସ ପାଷାଣାଘାତୈ ର୍ହନ୍ତୱ୍ୟ ଇତ୍ୟାଦେଶଂ ସୋଢୁଂ ତେ ନାଶକ୍ନୁୱନ୍|
| وَكَانَ ٱلْمَنْظَرُ هَكَذَا مُخِيفًا حَتَّى قَالَ مُوسَى: «أَنَا مُرْتَعِبٌ وَمُرْتَعِدٌ». | ٢١ 21 |
ତଚ୍ଚ ଦର୍ଶନମ୍ ଏୱଂ ଭଯାନକଂ ଯତ୍ ମୂସସୋକ୍ତଂ ଭୀତସ୍ତ୍ରାସଯୁକ୍ତଶ୍ଚାସ୍ମୀତି|
| بَلْ قَدْ أَتَيْتُمْ إِلَى جَبَلِ صِهْيَوْنَ، وَإِلَى مَدِينَةِ ٱللهِ ٱلْحَيِّ، أُورُشَلِيمَ ٱلسَّمَاوِيَّةِ، وَإِلَى رَبَوَاتٍ هُمْ مَحْفِلُ مَلَائِكَةٍ، | ٢٢ 22 |
କିନ୍ତୁ ସୀଯୋନ୍ପର୍ୱ୍ୱତୋ ଽମରେଶ୍ୱରସ୍ୟ ନଗରଂ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଯିରୂଶାଲମମ୍ ଅଯୁତାନି ଦିୱ୍ୟଦୂତାଃ
| وَكَنِيسَةُ أَبْكَارٍ مَكْتُوبِينَ فِي ٱلسَّمَاوَاتِ، وَإِلَى ٱللهِ دَيَّانِ ٱلْجَمِيعِ، وَإِلَى أَرْوَاحِ أَبْرَارٍ مُكَمَّلِينَ، | ٢٣ 23 |
ସ୍ୱର୍ଗେ ଲିଖିତାନାଂ ପ୍ରଥମଜାତାନାମ୍ ଉତ୍ସୱଃ ସମିତିଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ୱିଚାରାଧିପତିରୀଶ୍ୱରଃ ସିଦ୍ଧୀକୃତଧାର୍ମ୍ମିକାନାମ୍ ଆତ୍ମାନୋ
| وَإِلَى وَسِيطِ ٱلْعَهْدِ ٱلْجَدِيدِ، يَسُوعَ، وَإِلَى دَمِ رَشٍّ يَتَكَلَّمُ أَفْضَلَ مِنْ هَابِيلَ. | ٢٤ 24 |
ନୂତନନିଯମସ୍ୟ ମଧ୍ୟସ୍ଥୋ ଯୀଶୁଃ, ଅପରଂ ହାବିଲୋ ରକ୍ତାତ୍ ଶ୍ରେଯଃ ପ୍ରଚାରକଂ ପ୍ରୋକ୍ଷଣସ୍ୟ ରକ୍ତଞ୍ଚୈତେଷାଂ ସନ୍ନିଧୌ ଯୂଯମ୍ ଆଗତାଃ|
| اُنْظُرُوا أَنْ لَا تَسْتَعْفُوا مِنَ ٱلْمُتَكَلِّمِ. لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ أُولَئِكَ لَمْ يَنْجُوا إِذِ ٱسْتَعْفَوْا مِنَ ٱلْمُتَكَلِّمِ عَلَى ٱلْأَرْضِ، فَبِٱلْأَوْلَى جِدًّا لَا نَنْجُو نَحْنُ ٱلْمُرْتَدِّينَ عَنِ ٱلَّذِي مِنَ ٱلسَّمَاءِ! | ٢٥ 25 |
ସାୱଧାନା ଭୱତ ତଂ ୱକ୍ତାରଂ ନାୱଜାନୀତ ଯତୋ ହେତୋଃ ପୃଥିୱୀସ୍ଥିତଃ ସ ୱକ୍ତା ଯୈରୱଜ୍ଞାତସ୍ତୈ ର୍ୟଦି ରକ୍ଷା ନାପ୍ରାପି ତର୍ହି ସ୍ୱର୍ଗୀଯୱକ୍ତୁଃ ପରାଙ୍ମୁଖୀଭୂଯାସ୍ମାଭିଃ କଥଂ ରକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତେ?
| ٱلَّذِي صَوْتُهُ زَعْزَعَ ٱلْأَرْضَ حِينَئِذٍ، وَأَمَّا ٱلْآنَ فَقَدْ وَعَدَ قَائِلًا: «إِنِّي مَرَّةً أَيْضًا أُزَلْزِلُ لَا ٱلْأَرْضَ فَقَطْ بَلِ ٱلسَّمَاءَ أَيْضًا». | ٢٦ 26 |
ତଦା ତସ୍ୟ ରୱାତ୍ ପୃଥିୱୀ କମ୍ପିତା କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ତେନେଦଂ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତଂ ଯଥା, "ଅହଂ ପୁନରେକକୃତ୍ୱଃ ପୃଥିୱୀଂ କମ୍ପଯିଷ୍ୟାମି କେୱଲଂ ତନ୍ନହି ଗଗନମପି କମ୍ପଯିଷ୍ୟାମି| "
| فَقَوْلُهُ: «مَرَّةً أَيْضًا»، يَدُلُّ عَلَى تَغْيِيرِ ٱلْأَشْيَاءِ ٱلْمُتَزَعْزِعَةِ كَمَصْنُوعَةٍ، لِكَيْ تَبْقَى ٱلَّتِي لَا تَتَزَعْزَعُ. | ٢٧ 27 |
ସ ଏକକୃତ୍ୱଃ ଶବ୍ଦୋ ନିଶ୍ଚଲୱିଷଯାଣାଂ ସ୍ଥିତଯେ ନିର୍ମ୍ମିତାନାମିୱ ଚଞ୍ଚଲୱସ୍ତୂନାଂ ସ୍ଥାନାନ୍ତରୀକରଣଂ ପ୍ରକାଶଯତି|
| لِذَلِكَ وَنَحْنُ قَابِلُونَ مَلَكُوتًا لَا يَتَزَعْزَعُ لِيَكُنْ عِنْدَنَا شُكْرٌ بِهِ نَخْدِمُ ٱللهَ خِدْمَةً مَرْضِيَّةً، بِخُشُوعٍ وَتَقْوَى. | ٢٨ 28 |
ଅତଏୱ ନିଶ୍ଚଲରାଜ୍ୟପ୍ରାପ୍ତୈରସ୍ମାଭିଃ ସୋଽନୁଗ୍ରହ ଆଲମ୍ବିତୱ୍ୟୋ ଯେନ ୱଯଂ ସାଦରଂ ସଭଯଞ୍ଚ ତୁଷ୍ଟିଜନକରୂପେଣେଶ୍ୱରଂ ସେୱିତୁଂ ଶକ୍ନୁଯାମ|
| لِأَنَّ «إِلَهَنَا نَارٌ آكِلَةٌ». | ٢٩ 29 |
ଯତୋଽସ୍ମାକମ୍ ଈଶ୍ୱରଃ ସଂହାରକୋ ୱହ୍ନିଃ|
